Wie ben ik?
plélulfe vanlüHe/
DE MOEILIJKE WEG
Regionaal Jean Dotto won na
solovlucht in Aix-les Bains
ssv IIF0RD
ILFORD
's werelds beste rolfilm
TOUR" WAS REEDS VOOR DE
ALPEN-ETAPPES BESLIST
WIND EN REGEN OP TWEEDE
DAG VAN VIERDAAGSE
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 29 JULI 1954
BERGETAPPE MET GALIBIER
De klassementen
De 19e etappe van de Ronde van
Frankrijk, van Briancon naar Aix-les-
Bains over 221 kilometer, is in een over
winning van Dotto, Frankrijk Zuid-Oost,
geëindigd. Hij noteerde 7 uur 19 min.
20 sec.
De verdere uitslag luidt:
2. Ruiz, Spanje, 7.23.15
3. Alomar, Spanje, 7.27.19
4. Kubler, Zwitserland, 7.27.22
5. Ockers, België, z. t.
6. Vitetta. Frankrijk Z.O., z. t.
7. Mallejac. Frankrijk West, z. t.
8. Lauredi, Frankrijk, z. t.
9. Bergaud, Frankrijk Z.-W., z. t.
10. Schaer, Zwitserland, z. t.
11. ex aequo: een grote groep, waarin
Rolland, Frankrijk, Clerici. Zwitser
land, Forestier, Frankrijk, Bobet,
Frankrijk, Apo Lazarides, Frankrijk
Z.-O-, Bauvün, Frankrijk N.-O. .C.,
en onze landgenoten Nolten en Voor-
tlng. Allen dezelfde tijd als Kubler.
31. Van Est, Nederland, 7.33.00
37. Van Breenen, Nederland, 7.38.11
40. Wagtmans, Nederland, 7.42.34
44. Faanhof, Nederland, 7.44.53
De Nederlander Suykerbuyck was bij
het sluiten van de contróle te Aix-les-
Bains nog niet binnen. Hij werd 73e,
laatste dus, in 8.10.52.
Na deze etappe luidt het algemeen
klassement:
1. Bobet. Frankrijk, 115.26.32
2. Kubler, Zwitserland, 115.39.21
3. Dotto, Frankrijk Z.-O.. 115.43.54
4. Schaer. Zwitserland, 115.44.18
5. Mallejac, Frankrijk West. 115.49.47
6. Ockers, België. 115.55.19
7. Bergaud, Frankrijk Z.-W., 115.57.15
8. Vitetta, Frankrijk Z.-O., 115.58.31
9. Lauredi, Frankrijk, 115.59.08
10. Bauvin, Frankrijk N.-O.. C-, 116.01.05
11. Brankart, België, 116.04.30
12. Apo Lazarides. Fr. Z.-O., 116.12.33
13. Noltcn, Nederland, 116.12.34
14. Clerici, Zwitserland, 116.15.31
15. De Mulder. België, 116.24.11
16. Voorting, Nederland, 116.25.06
17. Wactmans, Nederland, 116.26.29
18. Rolland, Frankrijk, 116.26.50
19. Ruiz. Spanje. 116.27.23
20. Van Est, Nederland, 116.28.12
21. Van Breenen, Nederland. 116.31.10
45. Faanhof, Nederland, 117.57.05
63. Suykerbuyck, Nederland, 118.56.57
Het ploegenklassement van de 19e
etappe luidt:
1. Frankrijk Z.-O., 22.13.04
2. Spanje, 22.17.26
3. ex aequo: Zwitserland, Frankrijk
en België, 22.22 06
6. Nederland, 22.27.44
Het algemeen ploegenklassement luidt:
1. Zwitserland, 346.33.48
2. Frankrijk, 346.47.20
3. België, 347.02.50
4. Nederland, 347.10.41
5. Frankrijk Zuid-Oost, 347.25.35
6. Spanje, 348.23.13
Het staat vast dat Bahamontes het berg-
klassement heeft gewonnen. Dit luidt:
1. Bahamontes, Spanje, 86 pnt.
2. Bobet, Frankrijk, 49 pnt.
3. Van Genechten, België, 41 pnt.
4. Dotto, Frankrijk Z.-O., 33 pnt.
5. Le Guilly, lie de France, 31 pnt.
6. Kubler, Zwitserland, 30 pnt.
De prijs voor de strijdlustigste renner
ging naar Dotto, de winnaar van de
etappe.
Nederlanders - behalve Voorting en
Nolten - liepen grote achterstand op
(Vari een speciale A.N.P.-verslaggever.)
Do 26-jarige Jean Dotto van de Franse Zuid-Oostploeg heeft de berg-
étappe van Briancon naar Aix-les-Bains op z(jn naam gebracht. Door
deze prestatie werkte Dotto zich op naar de derde plaats. Zjjn prestatie
kan als volgt worden samengevat: H(j was na Bahamontes met 20 secon
den achterstand over de Galibier gegaan, met 2565 meter de hoogste col
van de Tour. By de afdaling brak Bahamontes een pedaal, waarop Dotto
hem voorby ging en alleen bleef tot aan de finish te Aix-les-Bains. Daar
arriveerde hij met 4 minuten voorsprong op Bernardo Ruiz, de enige man
die een ernstige tegenaanval had ingezet en met 8 minuten voorsprong op
het peloton met Kubler, Bobet, Mallejac, Voorting, Nolten en nog een
aantal anderen. Zowel de zege van Dotto als de tweede plaats van Ber
nardo Ruiz, die ook vele tientallen kilometers alleen had gereden, moch
ten dus volkomen verdiend heten.
Deze 19e étappe was, wat de verde
ling der moeilijkheden betrof, het te
genovergestelde van de voorafgaan
de. Ditmaal moest de voornaamste
hindernis de Galibier al zeer kort na
de start overwonnen worden. Pas
later kwamen drie andere cols, waar
van een zeer venijnige, de Marocaz,
78 kilometer van het beginpunt.
Overigens heeft de Galibier, be
rucht uit de vooroorlogse jaren, zijn
verschrikkingen verloren sinds de
weg, die naar de col leidt, verbreed
en van een prachtig wegdek is voor
zien. De bestijging bracht dan ook
geen grote splitsingen teweeg. Tot 't
hoogste punt van de Lautaret, die de
aanloop is tot de Galibier, bleef het
peloton gegroepeerd rijden.
De stoet renners bewoog zich lang
zaam over de windingen naar het ter
ras aan de voet van de col. Daar be-
f on de eigenlijke klim van 7 kilome-
er naar de Galibier.
Vertraging
Op een minuut of tien over elf, met
byna een kwartier vertraging op het
tijdschema, ging Bahamontes als eer
ste over de pas. Hij werd op 20 se
conden gevolgd door Dotto en Mi-
rando, op 52 seconden door Van Ge
nechten en op 1 min. 2 seconden
door Ruiz. Daarna passeerden in
volgorde Varnajo op 1.17, Le Guilly
op 1.45 en Bobet, Kubler en Lazari
des eveneens op 1.45. Teisseire kwam
als elfde door, Nolten als twaalfde en
Van Breenen als dertiende, alle drie
op 1 min. 53 sec. Van Est en Suy
kerbuyck volgden enkele seconden la
ter, Voorting had 2% minuut achter
stand op Bahamontes en Faanhof
3% minuut.
De Nederlanders waren dus niet
slecht geplaatst op deze col. De te
genslag begon echter onmiddeliyk by
de afdaling. Een kilometer beneden
de top kreeg Suykerbuyck een lekke
voorband, waardoor hy een lelijke
buiteling maakte en een schaafwond
aan zyn schouder opliep. Hij kreeg
spoedig een ander wiel en zette de
rit voort. Een halve kilometer ver
der stonden Wagtmans en Faanhof
aan de kant, eveneens met lekke
voorbanden. Kees Pellenaars en Joos-
sen met zijn volgwagentje waren er
onmiddellijk bij, maar er ging toch
tyd verloren.
Wim van Est kreeg op zijn beurt
bandenpech en nog voordat St. Tean
bereikt was, moest ook Van Bree
nen afstappen omdat zijn voorband
van de velg was gelopen. Hij klaagde
tevens over de blokjes van zijn voor-
rem die totaal waren versleten. Hij
stapte echter weer op en ging achter
het peloton aan.
De gehele Nederlandse ploeg, behal
ve Nolten en Voorting die in net gro
te peloton reden en zich daar konden
handhaven, had dus bandenpech ge
had op dit eerste stuk. Bij St. Jean
de Maurienne hadden Van Est en
Van Breenen anderhalve minuut ver
traging op het peloton. Faanhof en
Wagtmans 2 minuten, en Suyker
buyck meer dan 5 minuten. Tien ki
lometer verder, ergens in het dal van
de snelstromende Are, 90 kilometer
van de start, kregen zij allen aan
sluiting behalve Suykerbuyck. Jean
Dotto ging toen alleen aan net hoofd
met 3% minuut voorsprong op de
hoofdgroep.
Moeilijk klimmen
De col van de Marocaz een klim
van 10 kilometer over een akelig
1)
GETROUWE COPY VAN „GIRO"
De prijzen zijn reeds verdeeld
(Van een speciale A.N.P.-verslaggever.)
De heer Ambrosini heeft weinig ge luk gehad met de ronde van Italië
van dit jaar. Dat lag niet aan hem, want hy heeft getracht de Giro zo
interessant mogelijk te maken en had daarom enkele nieuwigheidjes in
zijn evenement ingelast. In tegenstelling met vorige jaren werd er zo fel
gestreden, dat de Giro reeds voor de Dolomieten en de étappe over de
Bernina beslist was. De heren Coppi en Magni hebben er daarna een spel
letje van gemaakt, waardoor de Bernina-étappe in plaats van felle strijd
een schandaal opleverde, waarvan de gevolgen nog steeds waarneembaar
zyn. De heer Goddet heeft evenmin geluk met zyn Tour de France.
Dat ligt voor een deel, niet aan
hem. Hy heeft immers getracht de
Ronde tot aan de Alpen-étappes zo
belangwekkend mogelijk te maken en
met toepassing van dezelfde formule
van verleden jaar is hy daarin vol
komen geslaagd. Het gevolg was ech
ter, dat de ronde reeds vóór de
Alpen-étappes was beslist, omdat Bo
bet, overigens zeer gemakkelijk en
zonder dat hij er zelf veel moeite
voor heeft gedaan, met een dergelijke
voorsprong te Grenoble aan de beide
Alpen-étappes begon, dat van stryd
geen sprake meer was.
Geen tegenstanders
De Italianen ontbraken op het ap
pèl, enkele tegenstanders van for
maat zoals Koblet, Wagtmans en
Bauvin gaven zich gewonnen, niet
omdat zij in het duel met Bobet het
onderspit dolven, maar door falen
van hen zelf. Men kan veilig aanne
men, dat door het gebrek aan tegen
standers voor Bobet van stryd in de
Alpen-étappes eigenlijk geen sprake
is geweest. Een verschil van elf mi
nuten tussen Bobet en Faanhof op
smal grintweggetje met ontelbare
bochten, waarby een hoogteverschil
van 700 meter in stofwolken en met
soms harde tegenwind overwonnen
moest worden bleek veel grotere
moeilijkheden mee te brengen dan de
bestijging van de Galibier. De voor
sprong van Dotto op nummer 2, Ruiz,
was hier 6% minuut. Een peloton
met Kubler, Bobet, Schaer, Lauredi,
Clerici, Voorting, Nolten en Van Est
lag ruim 7 minuten achter. Wagt
mans en Van Breenen hadden ruim
9 minuten achterstand, altijd nog op
Dotto en Faanhof meer dan 10 mi
nuten. Ver achter hen ploeterde de
dappere Suykerbuyck die de tanden
op elkaar zette en van geen opgeven
wilde weten.
Bij Le Noyer, aan de voet van de
Plainpalais, de vierde en laatste col
37 kilometer voor de finish had Dotto
4 minuten voorsprong op Ruiz en 8
minuten op het peloton met Voorting
en Nolten. Drie minuten na het pelo
ton passeerde Bahamontes, Emilio
Rodriguez en een zwoegende Van
Est, die zich niet in het gezelschap
van de beide Spanjaarden kon hand
haven, toen deze het tempo opvoer
den.
Van de pasovergang van de Plain-
fialais naar het 700 meter lager ge-
egen Aix-les-Bains, een afstand van
30 kilometer, was het voor de ren
ners nog slechts een peuleschilletje.
HONDERD UITVALLERS
Strijd tegen blaren
en plensbuien
Ruim honderd wandelaars hebben
op de tweede dag van de Vierdaagse
te Nijmegen de strijd tegen de bla
ren en plensbuien moeten staken.
Een abnormaal getal (vorig jaar 66).
Er zijn nu nog 10.067 deelnemers
over. Het staat na deze moeilijke
tweede dag wel vast, dat het streef
cijfer van 10.000 „geslaagde" wan
delaars aan het eind van de vierde
dag niet zal worden bereikt.
Tegen een gure Westenwind in
moesten de wandelaars Woensdag
morgen het land van Maas en Waal
in. Pas later op de morgen, toen de
zon nu en dan door de wolken brak,
werd het milder op het parcours,
maar het bleef een risico om langs
de weg te gaan rusten.
De masseurs te Druten, Bergharen,
Wychen en tenslotte te Nymegen
hebben het Woensdag waarop de
spieren van velen zo stijf als een
plank waren, dan ook bijzonder druk
gehad.
De zwaarste beproevingen wacht
ten de wandelaars bij het naderen van
Nijmegen. Kort nadat om 1 uur de
aanmeldingsbureaux waren geopend
viel een hevige regenbui op ae wan
delaars neer. Drijfnat sopten zij voort,
soms nog de blijmoedigheid vindend
voor toepasselijke liederen als „Sing
ing in the rain". De zon droogde
daarna de blouses en de uniformen,
doch de vreugde was van korte duur,
want om half vier brak een nog hevi
ger bui los.
Vlissingse boksers naar
Duitsland
Zaterdagavond wordt in Dortmund
een landenontmoeting gehouden tus
sen Duitse en Nederlandse amateur
boksers. Beide landenploegen be
staan uit 14 boksers. In de Neder
landse ploeg zijn ook twee Vlissing
se boksers, leden van DOS opgeno
men. Het zijn de half zwaargewicht
Hans Lubig en" de middengewicht
Henk Dik.
de Isoard is een belachelijke situatie
en in de étappe van gisteren toen
Bobet een lekke band kreeg, bleef 't
peloton gezapig doorpeddelen en zelfs
de Zwitsers probeerden niet van de
gelegenheid gebruik te maken om
het tempo te versnellen.
De Ronde van Frankryk was in
Grenoble, voor de aanvang van de
Alpen-étappes, reeds beslist: Bobet is
winnaar, Kubler behoudt de groene
trui, Zwitserland wint het landen-
klassement, FTrankryk zal de tweede
plaats innemen en Bahamontes wordt
eerste in het bergklassement. De prij
zen zyn dus al verdeeld, de slag is
gevallen, waarom zouden de renners
zich dan nog extra inspannen? Al
liggen de afspraken er dan niet zo
dik bovenop als in de Bernina-étappe
van de Giro, in de practyk is het in
de Alpen-étappes van de Tour de
France op het zelfde neergekomen.
Als Dotto niet na de Galibier In
zijn eentje was doorgegaan en 190
kilometer alleen had gefietst, een
prestatie overigens op zichzelf, dan
zou over de étappe van Briangon
naar Aix les Bains maar heel weinig
te schrijven zijn.
Heden ging van ons
heen, onze lieve Man,
Vader, Behuwd- en
Grootvader
JAN OTTE,
op de leeftijd van 65
jaar.
yiisslngen:
A. OTTE—
ROUFFAER.
Dordrecht:
M. J. M. LOBSTEIJN'-
OTTE.
Mr. A. J. A.
LOBSTEIJN.
En Kinderen.
Vlissingen, 28 Juli '54.
Paul Krugerstraat 25.
De crematie te Driehuis
-Westerveld, zal plaats
vinden op Zaterdag 31
Juli a.s., na aankomst
van trein 12.01 uur.
Heden overleed plot
seling onze geliefde
Zuster, Schoonzuster
en Tante
ANNA
BUIJSROGGE,
Wed. van
J. DE VOOGD,
in de ouderdom van 73
jaar.
Uit aller naam,
Wed. W. WIELEMA-
KER-BUIJSROGGE.
O- en W.-Souburg,
28 Juli 1954.
Spoorstraat 32.
Voor de vele bewijzen van
deelneming, ons betoond na
het overlijden van onze in
nig geliefde Vrouw en Moe
der
LENA STROO,
geboren
VAN VLAANDEREN,
betuigen wij onze oprechte
dank.
Mede namens de Familie,
J. F. STROO.
Vlissingen, Juli 1954.
Bonedykestraat 101.
M. Okker-Vrolijk
oogarts, Middelburg,
afwezig van 30 Juli1 Sept.
Voor spoedgevallen neemt
waar dr. M. SCHREUDER,
Vlissingen.
Praktijk te Sluis
verplaatst
van Zwitsersestraat naar
St. Annaweg 25.
N. JANSSEN,
tandarts.
Doe mee aan de grote ILFORD prijsvraar
Geniet ook eens van het leven, 't is vacantietijd.
Klim op je fiets, neem de hele familie van Tutte
mee en vergeet je kiekdoos niet.
Met een ILFORD rolfilm kan zelfs van Tutte
mooie kiekjes maken, 't Is met ILFORD altijd raakl
U ziet hier de geestelijke vader van die
"van Tutte", de man van "Negen heit de Klok",
Weet^U het al wie hij is? Doe dan mee.
stelt bij elke advertentie voor de beste
inzendingen waardebonnen beschikbaar van
f. 100.- f. 50.- f. 25.- en 5 x f. 5.-,bovendien
dingen alle eerste prijswinnaars mee naar de
hoofdprijs, een Rolleicord met tas ter waarde
van f. 475.*
Maak een aardig regeltje of rijmpje over
de ILFORD rolfilm en geef Uw antwoord
op de vraag „Wie ben ik?". Zend dit met
een ledig ILFORD doosje aan Postbus
2000 Amsterdam. Vergeet niet Uw naam
en adres duidelijk te vermelden.
betere foto's voor
hetzelfde geld met.
HP 3 FP 3 - SELOCHROME
De prijswinnaars van de derde advertentie hebben inmiddels bericht ontvangen
FtUIÜ-tlÜN
„Ja, ik geloof wel, dat we bijzonder
verkwistend zijn geweest'', had ze vro
lijk glimlachend opgemerkt, „maar je
vader had nu eenmaal gezegd: „Op
geld behoef je niet te kijken... dus
hebben we er niet op gekeken! Boven
dien heeft hij dit jaar een massa ver
diend en kan het best betalen".
„Natuurlijk weet zij, als zijn secre
taresse, heel wat meer van zyn finan
ciële positie af dan een van ons",
dacht Jill en die gedachte prikkelde
haar nog meer.
„Ik ben bang, dat ik vrijwel alles
zelf gekozen heb", ging Lnirlev wat
verontschuldigend voort, „maar toen
ik nog een bakvis was heb ik al
gedroomd van het genot om een huis
geheel naar mijn eigen zin in te rich
ten. Feitelijk had ik binnenhuis-archi-
tecte willen worden, maar daar is geld
voor nodig en ik heb nooit meer gehad
dan wat ik met werken verdiende. Je
gelooft toch niet, dat onze keus wat
modern is uitgevallen naar je vaders
smaak, Jill?" vroeg ze, nu toch wat
angstvallig.
Niet Jill, maar Peggy gaf het ant
woord. „Och, zelfs als dat zo was, zou
paps toch niets zeggen", lachte ze.
„De goeie man vindt nu immers alles
wat jij doet prachtig. Ik geloof, dat
zelfs als je voor je slaapkamer purper
behangselpapier met een dit j plafond
vol zilveren Cupido's had gekozen..."
„Zou je liever niet eens je handen
gaan wassen voor de lunch, Peggy?"
viel Jill haar ir de rede. Het werd
glimlachend gezegd, maar die glim
lach was kunstmatig en bleef om haar
mond toen ze, zich tot Shirley wen
dend, deze voor de maaltijd uitnodig
de.
Shirley sloeg de invitatie echter af
en na haar vertrek vroeg Peggy, met
een plotselinge ingeving: „Waarom
houd je niet van Shirley, Jill?"
Ditmaal was Jill toch uit het veld
geslagen. „Ik begrijp niet wat je be
doelt" stamelde ze.
„Is het omdat ze met paps trouwt
Of heb je wat tegen hals per
soon. bedoel ik?"
„Ik begrijp niet, hoe je zoiets mals
in je hoofd haalt", protesteerde Jill,
maar een beetje al te heftig. „Natuur
lijk heb ik niets tegen Shirley".
„Nu dan geloof ik, dat je dol op
haar bent", grinnikte Peggy.
„Wees niet zo kinderachtig", zei
Jill knorrig, maar zonder van die uit-
door BAR»AP* STANTON
val notitie te nemen, ging Peggy
voort: „Ik kan me niet voorstellen,
waarom jc het land aan haar hebt. Ik
voor mij vind haar heel lief. Zou jyJ
nu ook niet... nu ja een tikje toe
schietelijker kunnen zijn? Anders
wordt het zo'n ellendige verhouding
als ze hier voor goed komt wonen.
Shirley begrijpt heel be__, dat je haar
niet moogt lijden... ik denk, dat ze
daarom niet is blijven eten".
,,'t Komt me meer waarschijnlijk
voor, dat ze met vader een afspraak
in het West End heeft", antwoordde
Jill bits, want herinnerde zich, hoe
haar vader aan het ntbyt had me
degedeeld, dat hij de gehele dag uit
zou blijven. „Maar houd in elk geval
op met je nonsens, alsof ik wat tegen
dat kind zou hebben. Ben ik niet altyd
beleefd tegen haar?"
„Te beleefd, pijnlyk beleefd inder
daad, Shirley zegt, dat ze nog liever
zou willen, da', je haar af en toe af
snauwde. Neem nu b.v. je houding
vanmorgen eens. Waarom was je zo
tam en zacht, vond je alles maar goed,
alsof je helemaal geen eigen mening
had? Dat lijkt niets op jou, Jill en
Shirley beseft dat cpperbest. Laatst
vroeg ze me, of je een bijzondere re
den had om h.' ar niet te mogen".
„O, houd in vrcaesnaam je mond!"
riep Jill nijdig uit. „Als Shirley mijn
optreden tegenover haar niet goed
vindt, waarom zert ze het me dan niet
in mijn gezicht Als er iets is waar ik
het lana aan heb. zijn het mensen,
die achter je rug over je praten en
kwaadspreken".
„Maar ze spreekt geen kwaad van
je, Jill", wierp Peggy tegen. „Ze houdt
van je eerlijk ofschoon ik moet
zeggen, dat je het er voor haar niet
gemakkelijker op maakt. Zou je niet
een beetje... nu ik bedoel een beetje
minder op een afstand kunnen zijn?
Eens een paar keer Shirley's flat be
zoeken, wat met haar uitgaan. Ik
weet, dat ze het naar zal vinden als
je haar alle vloerkleden, matten en
andere dingen ook laat uitkiezen. Va
der merkt zo weinig op, dat hy volgens
mij tot nu toe niets vr mds in je ma
nier van doen heef gevonden en Shir
ley is niet iemand om zich bij hem te
gaan beklagen. Maar als we allemaal
onder hetzelfde dak wonen, zal zelfs
hy er op de duur achter komen, dat
er... nu ja. geen prettige sfeer in huis
is en alles zal hier erg onplezierig
zijn."
De etensbel maakte een eind aan
het gesprek, maar toen Jill 's avonds
te bed lag, drong het zich weer aan
haar op.
„Erg onplezierig", zou naar ze moest
erkennen, misschien nog al te zacht
zijn uitgedrukt om de toestand thuis
na haar vaders tweede huwelijk te
schetsen. Daarom had ze reeds beslo
ten, naar een betrekking om te zien.
Die zou toch niet zo moeilijk te vin
den zyn. Op schc had ze steno en
machineschrijven geleerd en op haar
zeventiende verjaardag had haar va
der haar een draagbare schrijfmachi
ne gegeven, die ze nog voor de meeste
brieven gebruikte, zodat ze het typen
niet had verleerd.
Vreemd genoeg was het voor Jill
eer een opluchting dan een obsessie,
toen de arbeiders verschenen en de
rest van het gezin elders heentoog.
Ze behoefde nu niet meer die stereo
type glimlach te vertonen als Shir
ley's naam werd genoemd en niet lan
ger de loftuitingen van Peggy en de
jongens op hun a.s. stiefmoeder aan
te horen, noch ook te vrezen voor on
aangename verrassingen bij het bin
nentreden van een kamer. Bovendien
zag ze Shirley de nu volgen ie maand
nauwelijks, want meneer Lockwood
had zyn toekomstige viouw voorge
steld, het huis niet v eer te bezoeken
voor de werkzaamheden beëindigd
waren: op die manier zou het resul
taat daarvan als het ware een extra-
huwelijkscadeau vormen.
In deze omstandigheden kreeg Jill
de kans, haar gewone bezadigdheid en
gevoel voor eerlijkheid te herwinnen.
Bij zichzelf gaf ze onomwonden toe,
dat ze tegenover Shirley allesbehalve
rechtvaardig was °*eweest. Per slot
van rekening kon ze er haai toch geen
verwijt van maken, dat zij op haar,
Jill's, vader verliefd was geraakt en
zelfs in haar grootste verbittering had
Jill Shirley geen ogenblik verdacht
van andere motieven voor haar huwe
lijk met meneer Lockwood. Trouwens,
de blik waarmee ze hem aankeek,
sprak reeds boekdelen!
Ook moest Jill, of ze wilde of niet,
erkennen, dat zt, wanneer 't haar
slechts gelukte, de herinnering aan
Dick Crawlaye uit haar geest te ver
bannen, werkelijk bevriend met Shir
ley zou kunnen raken. Helaas schenen
vooralsnog beider namen zo nauw
verbonden, dat ze zodra ze Shirley
zag of ook slechts van haar hoorde,
ze dadelijk aan Dick moest denken.
Dat was onredelijk, bijna ongerijmd,
ze gaf het ten volle toe, maar... het
was nu eenmaal zo. Voor Shirley ten
tonele verscheen, had zij, Jill, 't gevoel
gehad, haar eio-en geluk voor een goed
doel te hebben opgeofferd. Nu bezat
ze niet langer deze troost. Bovendien
was ze juist bezig geweest, zich lang
zaam van het geleden verlies te her.
stellen, toen de liefdesgeschiedenis
van haar vader alle bitter-zoete herin
neringen weer met volle, pijnlijk-aan
doende kracht bij haar hadden wak
ker geroepen.
Nog slechts enkele dagen geleden
had ze een krantenartikel gelezen, dat
het dwaas was over een ongelukkige
liefde te blijven trev en. Maar weinig
meisjes, had de schrijver betoogd,
trouwden met hun eerste „vlam" en
hjj ried dus aan, die verlicfdhcidjcs
maar even vlug te vergeten als uit de
mode geraakte japonnetjes.
(wordt vervolgd).
