D DE MOEILIJKE WEG Minister Donker over klachten betreffende politioneel optreden EEN KILLE ZOMERDAG IN DE OMGEVING VAN DOMBURG Sportkaleitaiop VOLHARDING KAN BIJ TOGO 2 LEIDING 2e KLASSE GRIJPEN krK PliOVlN CI ALE ZEEUW 8 E COURANT VRIJDAG 16 JULI 1954 POLITIEHOND BEET EEN DAME Maatregelen van algemene strekking niet nodig geacht Op vragen van het Tweede Kamerlid, de heer Lemaire, betreffende het optreden van een agent van politie te Amsterdam tegen een dame, die een verkeersovertreding had begaan, heeft de minister van justitie, de heer Donker, schriftelijk geantwoord, dat hij zich, terstond nadat hij kennis had genomen van de desbetreffende persp ublicaties, over het gebeurde heeft doen inlichten. Gezien de resultaten van het ingestelde onderzoek waar- bjj, behalve de beide rechtstreeks betrokkenen, 15 getuigen zyn gehoord kan de gang van zaken als volgt worden gereconstrueerd. De betrokken agent van politie hondengeleider was op Zaterdag avond 12 Juni 1954 op zijn rijwiel op weg van zyn bureau naar huis, ver gezeld van zyn diensthond. Hij was in burger gekleed. Toen hy bjj het kruispunt Koelof HartstraatRoelof Hartplein moest wachten voor 't ver keerslicht ter plaatse, passeerde hem een dame, die voorbij het rode ver keerslicht reed en pas circa 9 meter verder stopte. De agent begaf zich daarop naar de dame en attendeerde haar op de door haar begane over treding. Zij reageerde hierop met de agent, die zich nog niet bekendge maakt had, toe te voegen, dat nij zich met zijn eigen zaken moest be moeien, waarna zij doorreed. Het ver keerslicht was inmiddels op groen gesprongen. De agent volgde haar en bracht haar voorbij het kruispunt tot stilstand. Op haar verzoek legiti meerde hij zich, doch de dame gaf te k ren, dat zij geen waarde hechtte i net vertoonde legitimatie-bewijs, e. eigerde toen haar proces-verhaal was aangezegd, haar personalia op te geven. Zij trachtte de agent een muntbiljet van 2.50 te overhandi gen om aldus het opmaken van een proces-verbaal te voorkomen. De agent weigerde dit muntbiljet in ont vangst te nemen en ging ook niet op een verhoogd aanbod in, maar gelast te haar zich met hem naar het po litiebureau op het Leidseplein te be- feven. Aanvankelyk gaf de dame ieraan vrijwillig gevolg, doch toen zy het politieposthuis aan de van Baerlestraat passeerden welk post huis gesloten was -, weigerde zij verder mee te gaan. Inmiddels had zy haar paspoort te voorschijn ge haald. Zij hield dit op enige afstand en wilde het niet aan de agent ter hand stellen om hem de gelegenheid te geven haar personalia daaruit over te nemen. Wel stelde zij aan de agent voor, zich met haar te bege ven naar haar woning in de Gabriël Metsuststraat, hetgeen de agent niet accepteerde. Vervolgens trachtte de dame zich van verdere aanhouding te onttrek ken en zich zonder de agent naar haai' woning te begeven. De agent heeft dit belet door haar vast te grijpen, waarna de dame door haar ZELFS IN DE OUDSTE GESCHIEDENISBRONNEN, treft men voortdurend aanwijzingen, dat wijn ter versterking aan zieken en herstellenden werd aangeboden. De faam van de wijn is zo oud als de wereld. Meer dan veertig ja ren brengen wij de be kende PLEEGZUS TER BLOEDWIJN in de handel, waaruit tienduizenden kracht en energie putten. Waardevolle opbouw stoffen zijn aan een heerlijk^ wijn toegevoegd. Voor zieken en herstellenden een be langrijke factor in het genezingspro ces. Voor ouden van dagen net dat opkik- kertje dat ze nodig hebben. PLEEGZUSTER BLOEDWIJN werkt sterk bloedvormènd en.zenuwversterkend. In het jachtige tempo van vandaag ook voor U een bron van extra energie. Vraagt vandaag nog aan uw apotheek of drogist zo'n fles vol levenskracht. pogingen om zich los te rukken en door gegil de aandacht van voorbij gangers trok. In deze situatie gaf de agent aan zijn hond, die tot dusverre niet in actie was geweest, het bevel „transport", hetgeen inhield, dat het dier waakzaam moest zijn en met name moest voorkomen, dat het over brengen van betrokkene naar het po litiebureau zou worden belet. Hond beet. De agent, die de dame aan zijn rechterzijde had en haar met zijn rechterhand bij de schouder vast hield, bleef de hond na dit bevel strak aangelijnd aan zijn linkerhand hou den, doch by een poging van de dame om zich los te rukken, sprong de hond onverhoeds, voor de agent langs, tegen de dame op en beet naar in de arm. Inmiddels was door tussen komst van een omstander een radio auto van de politie gewaarschuwd, terwyl tevens 'n arts, familielid van de dame. ter plaatse van het incident was aangekomen. De arts bood aan, de beetwonde te zijnen huize te be handelen. Toen de agent hierop niet reageerde, drong hij niet verder aan, doen wendde zich tot een der agenten van de radio-wagen. Deze meende, dat de dame, wier beetwond op hem geen ernstige indruk maakte, eerst naar het politiebureau diende te wor den overgebracht, hetgeen ook is ge schied. Zij is daarna onmiddellijk in de gelegenheid gesteld de wond in een ziekenhuis te doen behandelen. Na vervolgens verhoord te zijn, is zij om 1 uur naar huis gezonden. Gelet op het vorenstaande, is de minister van oordeel, dat er, gezien de houding van betrokkene, onge twijfeld reden was om haar over te brengen naar een plaats van verhoor, maar dat van een verhoor tot één uur 's nachts beter afgezien had kunnen worden. Geen disciplinaire straf. De minister die over deze aange legenheid nauw contact heeft onder houden met de burgemeester van Amsterdam, acht, gezien het voren staande, géén termen aanwezig om disciplinaire bestraffing van de agent te bevorderen. Wel Rgt het in z|jn voornemen te bevorderen, dat de politie-ambtena- ren geïnstrueerd worden, zich, ter voorkoming van incidenten, in het algemeen te onthouden van optre den bjj geringe overtredingen, indien zy in burger gekleed zün en verge zeld zyn van een politiehond. De in de laatste tijd over het op treden van de politie geuite klachten, voor zover deze gegrond zijn geble ken. acht de minister niet van dien aard, dat aanleiding zou bestaan om, in aansluiting op het daaraan reeds gegeven gevolg, thans verscherpte maatregelen van algemene strekking te nemen. Mochten zich echter op nieuw incidenten voordoen en zou daarbij van onbehoorlijk optreden van de zijde van de politie blijken, dan zal hij zeker zorgvuldig nagaan of wel met incidentele correctie Kan worden volstaan. ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL Planten doen of er niets aan de hand is. Veel kou, veel wind, veel wolken en weinig zon, dat alles kenmerkt de aanvang van de officiële zomer in 1954. Het doet dan ook helemaal niet vreemd aan, wanneer mensen vol humor ons feliciteren met de zachte winter. Er branden kachels hier en daar, straalkacheltjes vooral worden veel benut, er gaan mensen met kruiken naar bed, hoesten, proesten en kuchen is niet van de lucht. De planten doen echter of er niets aan de hand is. Ze mogen een weekje later met de eerste bloej beginnen, het insectenbezoek mag veel minder zijn dan andere jaren, de bloemen zetten hun knoppen open en geven toch het landschap de nodige kleur, al moet de geur door de geringe warmte wat achterwege bljjven. Domburg heeft het voordeel, dat zjjn noordelijke ligging en de nadelen die daaruit kunnen voortvloeien, ge temperd worden door een nog vrij aanzienlijke houtopstand en de be schermende werking van de duinry. Het beroemde laantje"^tchter het badhotel, vanaf Domburg gerekend, de aanvang van de wandeling doet het altijd. Bij zonnig- weer geeft het koel te, bij regen beschutting, zowel als bij wind en elke kromming in het pad tussen de kromgegroeide olmen en eiken geeft een kl«!n schilderachtig plekje te zien. Vrij gewone planten komen er zo stilletjes in hoekjes voor, dat men ze met blijdschap begroet. Vooral de hanepoot, ook wel zeven blad genoemd naar de eigenaardige samenstelling van het blad; een plant, die in de tuin onaanzienlijk en zelfs lastig onkruid betekent, vrolykt hier als onderlaag met de fynbloemige ETEN IN DE TOUR De Tour de France draait weer; 23 étappes lang, tot en met Zondag 1 Augustus, sal ditgrootste wielerevenement ter wereld mïllioenen in geheel West-Europa naar de krant doen grijpen of met het oor in in het radiotoestel doen krui pen. Tot en met 1 Augustus kan men weer lezen en horen van grote individuele preslulies van klimpartijen over ijzige cols en afdalingen in de zwoele dalen, van „kopmannen" en knechten. Men zal hier even het KNVB-rumbervergeten. Bij al de gegevens, die de bladen hun lezers reeds verstrekt heb ben over de organisatie voor al nu de start in Amsterdam geschiedde over de deelna me, de route, de technische zij de van het geheel en de voor spellingen ,die worden gedaan, is het misschien wel eens aar dig zich in een ander facet van de To\t,r te verdiepen. En met 'name in het „probleem" van de maaltijden der renners. Voorop gesteld zij, dat het de Slaven van de weg" aan niets mag ont breken. De circulaire, die het organisatie-comité van de Tour verzond aan de betrokken hotelhouders, tcijst hierop na drukkelijk. Watmeer een renner 's morgens eenmaal is opge staan dient hem koffie of thee met melk te worden voorgezet, te volgen door drie eieren. Men vergisse zich niet; nu komt pas het ontbijtHet bevat tweehon derd gram warm of koud vlees, groenten en aardappelpuree, met als nagerecht nog wat compote en fruit. Men drinkt er wijn bijEen stevig ont bijt 1 Voorzeker, maar zo won derlijk is dat niet, gezien het feit, dat er onderweg weinig tijd is om te eten. Op verschillende plaatsen krijgen de coureurs zakjes met voedsel, maar als de strjjd spannend is en alle aan dacht van de man eist, schiet er het eten wel eens b\j in. Van daar deze voorraadvorming GEEN GEBREK Als het rijden gedaan is, wordt ev echter flink gedineerd. De ouverture bestaat uit groente soep, waarna vis geserveerd wordt. Gefileerde vis met bo tersaus vermeldt het menu, ve le andere vissoorten als haring, makrepl, zalm en paling zijn verboden. Vervolgens ver schijnt een lapje vlees van tioeehonderd gram ter tafel. Verse groentensoorten ontbre ken evenmin als aardappelen, waarvoor in de plaats men zich echter ook van macaroni of spaghetti kan bedienen. Sala de des saisons" is het volgende gerecht, maar niet het laatste. Hoeveelheden kaas staan dan reeds weer op de vermoeide coureurs te wachten. Tenslotte het nagerechtdit bestaat uit compote of fruit. Natuurlijk ontbreekt naast al dit droge het „natje" aan het diner niet. De renners kunnen wat dit betreft kiezen uit wijn, bier of mine raalwater-. Later op de avond zullen zij misschien nog trek krijgen. Ook daar heeft de or ganisatie op gerekend. Er is dan namelijk nog gelegenheid tot het drinken van thee, linde bloesem-, pepermunt- of kamil- lenthee. Niemand behoeft zich dus bezorgd te maken over het feit, dat deze zwoegers gebrek aan levensmiddelen zullen heb ben. Verre van dat, zy hebben het misschien, wij zeggen dat niet te luid, beter, dan thuis. En dat alles op kosten van dat ene grote „wieiercircus", de Tour de France HERRIJZENIS. Dezer dagen is de autoren- sportwereld getuige geweest van een herrijzenis. Dit ge schiedde in de vorm van het heroptreden van Mercedes Benz, het voor de oorlog op alle renbanen overheersende Duitse automerk, dat in die tijd met de Auto Union de snelste racewagnes leverde. Het was in die tijd meestal zo, dat een gro te prys behaald werd door cou reurs van een van deze fabrie ken. De Duitsers hadden op dit gebied een volkomen hegemo nie. De oorlog liet uiteraard de ze industrie ook niet ongemoeid. Zo kwam het, dat de naoorlog se races tot dusver zonder deel name van Mercedes Benz ver liepen. Ferrari, Maserati, Alfa Romeo konden het dus met elk aar uitvechten. Thans, in de laatste grote race, de Grote Prys van Frankrijk, zegevierde Fangio met Mercedes, gevolgd door Kling, eveneens met Mer cedes. Mercedes Benz is weer aan de start verschenen, een op treden, dat reeds lang teas voor bereid en dat de andere fabrie ken niet zonder vrees hebben afgewacht. De angst bleek in in 't geheel niet ongerechtvaar digd te zijn, want de beide Mer. cedesrijders hadden een enorme voorsprong op de rest van het veld. Zij lieten hun concurren ten duidelijk achter zich. De Duitsers hadden niet stilgeze ten. Zij kwamen goed beslagen ten ijs; het was 'een verrassende start, die de rivaliteit der mer ken op de renbaan tot een top zal doen stijgen en de andere fa- prestaties zal prikkelen, zodat in de toekomst een nog fellere strijd te verwachten is! KORFBALPROGRAMMA. Elto II moet Blauw Wit slaan; TOP moet Zuidwesters baas blijven. De korfbalcompetitie is thans ruim over de helft. In vrijwel alle afde lingen is de strijd echter nog volkomen open. In Augustus wordt prac- tisch niet voor de competitie gespeeld, zodat men bij de voortzetting in September volop stryd kan verwachten. Het programma voor Zaterdag is niet bijster groot. In de tweede klasse trekt Volharding naar Togo n. Winnen de Yersekenaren, dan gaan zij de eerste plaats bezetten, daar Elto die dag niet speelt. By de eerste klassers is voor Zaterdag slechts een wedstryd vastgesteld, die een belangrijke ontmoeting tussen twee onder aan de ranglijst vertoevende ploegen, namelijk De Poel en Olympia, wordt. Daar het strijdtoneel in 's-Heer Abtskerke is gelegen, geven wij De Poel de beste kansen. De eerste klasser Swift. I thans aan de leiding ontvangt op Donderdag 22 Juli Vitesse; de club uit Wolphaartsdijk zal de zege van de Middelburgers niet in de weg kunnen staan. TWEEDE KLASSE. Naast het duel Togo IIVolhar ding staat hier ViosSSS op het schermen de omgeving op, nu het nachtegaalskruid is uitgebloeid. Dan vinden we opeens de stinkende gouwe, de mierenplant, die door zyn viertallige bloemen, hoewel van gele kleur, nog juist in staat is ons te ver tellen, dat hij bij de papaverachtigen behoort. Andere kenmerken zyn het melksap, dat ons hier echter zou mis leiden door zijn oranje kleur, en de onaangename geur, die verbroken of gekneusde delen ons te „genieten" ge ven. Voor hen, die het niet mochten weten: de zaden van deze plant dra gen een aanhangsel waarop mieren verlekkerd schijnen, althans zij slepen door BAREND ZWERFMANS. deze zaden mee langs hun paden, waar ze nadat de aanhangsels zyn af gebeten, blijven liggen om hun be stemming te volgen, het doen geboren worden van een nieuwe plant. Dan weer kómt een rode of witte koekoeksbloem om een hoekje kijken of priemt een kraailook zijn gespitste bloeibollen uit het gras. Wat verder Wat verder in de struiken slingert zich de hop en de heggerank, de haag winde met de witte kelken toont zich nimmer schoner dan in de bossen, waar de zeer donkere achtergrond het zuivere wit van de bloemen op zyn fraaist doet uitkomen. Zelfs in die gedeelten van de bossen, waar do vloed nog kans kreeg een en kele keer door te dringen, waar de ei ken de geest gaven treffen we als ver rassing nog de schermdragende vogel- melk aan. De bloei mag wat verge vorderd zyn, de kenmerkende vorm van de schermen laat geen twijfel over. Een doorvallende zonnestralenbun- del verrast ons dan nóg eens, door op een besloten kaalgekapt plekje in het bos een weide van wilde, hoog- groeiende grassen in een mild licht te plaatsen, waardoor de vele koekoeks bloemen, die er tussen de graspluimen staan gelegenheid krijgen dat kleine veldje rood. warmrood te kleuren. Er hangt steeds een geruis van ster ke wind over het bos. Als men stil staat klinkt voortdurend vogelzang daar doorheen, het wordt op de ach tergrond begeleid door het lied van de golfslag. Dat trekt ons naar het open duin, waar de struiken hier en daar zijn overdekt met de geelgroene bloemen van de heggerank, hoewel men er bij deze koude vergeefs zoekt naar het lange zwarte bytje, dat alleen deze plant bezoekt en dat de schone naam Andrena florca, de bloemenbij draagt. Hier en daar Hier en daar staan groepjes van een rode lipbloem, onaanzienlijk, scherp dovenetelachtig geurend en die men steeds even moet controleren om te zien of het de stinkende ballote is of wel de borstelkrans. De rolklaver groeit e»- laag en spreidt magere trosjes van goudgele, rood- aangelopen bloemen om zich heen. Nog lager houdt zich de hoornbloem maar deze plant weet zich zo in eigen omgeving te verspreiden, dat men steeds een groot aantal witte kelkjes met gespleten bloemblaadjes bijeen vindt. Bij zonnig weer een bijzonder fraaie duinplant, die zich echter ook langs frisse grasranden in ietwat veenachtige streken thuis kan voelen. De wind is noordeiyk, zout en zyn kracht is groot genoeg om ons 'n fyne hagel van zandkorreltjes tegen de huid te jagen. Op de zee bewegen zich lichtgekrulde, wit- getopte golfjes en ver naar de ho rizon pakken zich reeds weer don kere wolken samen. Vóór de eerste droppels vallen, die ginds kennelijk programma; wij tippen de roodhem- den als overwinnaars. Vopo en Swift n verschillen weinig van kracht; zy zullen waarschijnlijk een puntenver deling bereiken. DERDE KLASSE A. BKC zal Madjoe met weinig hoop volle gedachten ontvangen. TOP krijgt thuis de Zuidwesters; de Ame- muidenaren zijn in staat om winnend uit de strijd te komen. Swift m kan van Aardenburg met de punten te rugreizen, hoewel dit niet gemakke lijk zal zijn. DERDE KLASSE B. KVL gaat in Souburg bij Animo II de buit voor zich opeisen. Stormvo- fels zal zich door het uit Middelburg omende Swift VI de kaas zeker niet van het brood laten eten. Donderdag 22 Juli wordt Swift VISwift IV ge speeld, waarbij het vierde de beste papieren heeft. Swift V gaat op 20 Juli naar Vlissingen om de strijd te leveren tegen Madjoe II; de Middel burgers klaren dit wel. DERDE KLASSE O. DiosVolharding II kan in een overwinning voor de gastheren resul teren; "Olympia II zal van het bezoe kende Kats verliezen. Zeelandia II heeft naar onze mening aan Luctor I een te zware kluif. DERDE KLASSE D. Luctor II heeft thuis wel een kans- Ie nu De Poel II daar op bezoek tornt. Hetzelfde ltan van de ontmoe ting Vopo IITogo ni gezegd wor den. Om in de running te blijven, moet Elto II van Blauw Wit I win nen. Dit te meer, omdat Vios II met de Blauw Wit-reserves wel raad weet. Óp 20 Juli krijgt Elto II de reserves van De Poel thuis, hetgeen de Kapel- lenaren geen hoofdbrekens mag kos ten. ADSPIRANTEN. In A zullen Vopo en Scampolo elk aar niet veel toegeven. Vopo heeft echter het terreinvoordeel. In B kan Animo van Swift Kwiek winnen. Swift Kwiek komt ook op 20 Juli weer in het veld; dat zal vermoede lijk de tweede achtereenvolgende ne derlaag nu tegen Snel worden. In C. zal Swift Lenig In Souburg de Jiunten bij Animo B kunnen wegha- en. Op 20 Juli leveren de rappe en vlugge Swiftenaren stryd, waarby Vlug Rap vermoedelyk iets te glad af zal zijn. tot stromen verenigd lager regio nen opzoeken, moeten we ons on der een beschuttend dak bevinden. We korten de weg wat op en staan opeens stil voor een zonderling plan- tengroepje. Enkele kale stelen, heel smalle lange blaadjes en daarop ge sloten kegelvormige kelken, met vele ribben gesierd en dank zy de vele fij ne haren in een fijn lichtkransje, dat er op blijft hangen nu weer een zon- nevleug (voor 't laatst?) dit groepje passeert. Toch zijn het "een uitgebloeide plan ten. Minieme bloemblaadjes bekronen de top van de in verhouding reusach tige kelk. Ze slapen en zullen van avond iets wijder openstaan. Dus... ook de kegelsilene groeit in Dom- burgs duin Jammer, dat de kennismaking kort moet zjjn. De bui komt snel op, zo snel, dat de regen neergutst nog voor het beschuttende dak is bereikt. Maar één enkel plantje is ter bestudering meegenomen en wordt bij de zachte warmte van een straalkacheltje onder de loupe genomen. Neen, bepaald zomer is het nog niet. FEUILLtlON Ze keek hem verschrikt aan en loog toen, om toch iets te antwoorden, dat ze de dans, die nu gespeeld werd zo prettig vond. „Dat vind ik ook", zei hij geestdrif tig en vroeg, daar de muziek juist op hield, „Zullen we in de bar een cocktail of zo gaan drinken?" „Graag," loog ze alweer, eensklaps medelijdend met hem krijgend en zich afvragend, of hy soms óók het slacht offer was van een ongelukkige liefde. Ze kon zich hem althans moeilijk in de rol van een gelukkige minaar -voor stellen! Samen liepen ze naar de bar op de galerij en daar zag Jill, hoe beneden in de zaal haar zuster Peggy blozend en stralend met die knappe Jack Morgan danste. Trouwens, er waren nog heel was andere haar bekende, nu erg vro lijke gezichten. „Ik moet er uit zien te komen", dacht ze bijna hartstochtelijk, maar desondanks danste ze nog eens met Ken, daarna, in snelle opeenvolging, met Cyril Bryan, Bob, Alec en Geor ge. Ze'danste de gehele avond en lach te dikwijls, maar aldoor had ze het ge voel, alsof haar hart van lood was. En telkens kon ze de verzoeking niet weerstaan, om naar de grote vleugel deuren te kijken, waar misschien door een soort wonder, de bekende gestalte van Dick zou kunnen verschijnen. Toen het twaalf uur was, klapte ze met de anderen in de handen, zong het „Auld Lang Syne" mee en liet toe, dat een aantalnaar bekende jongelui van de gelegenheid profiteerden om haar met een kus geluk te wensen. O, ze ker, die z.g. vriendschappelijke kussen konden moeilijk bij Dick's liefdesbe tuigingen worden vergeleken, maar Jill bracht zichzelf ook aan het ver stand. dat het Oudejaar had afgedaan en het Nieuwe met een schone lei moest worden begonnen. Toch wierp ze af en toe nog een blik naar de gla zen deuren, waardoor de gasten bin nenkwamen of vertrokken en even na één uur zag ze dan ook haar vader verschijnen. Nadat Peggy van haar geliefde Morgan afscheid had geno men, toog méneer Lockwood met zijn dochters huiswaarts, waar de klok juist halftwee sloeg, toen ze de drem pel overschreden. „Was het prettig?" vroeg papa, ter wyl hy een kop koffie dronk en nog doo> BARBARA STANTON even in een leunstoel zonk om zijn laatste sigaret te roken. „Prima!" verklaarde Pcggy, een veel misbruikt woord van haar gelief de broederpaar overnemend. „Ik heb teen enkele dans overgeslagen. Goe- ennacht, paps, wel te rusten Jill. Zou Sarah me morgen het ontbijt boven kunnen brengen?" „Dat denk ik wel" glimlachte JiU. Toen Peggy vertrokken was, wend de haar vader zich tot zijn oudste dochter. „Heb jij ook plezier gehad, Gillian?" ,,'t Was heerlijk", antwoordde ze, ter wijl ze trachtte, haar stem zo geest driftig mogelijk te doen klinken. „Maar mijn keel voelt aan als een oude wollen handschoen..." Dit zeg gende, schonk ze zichzelf citroenlimo nade in en hief bij wijze van toast, het glas naar haar vader op. „Het beste, vader, en een gelukkig Nieuwjaar". „Van hetzelfde, kindlief", zei hij op staande en haar een kus gevgnd. „Of schoon we het mijn inziens niet op de verstandigste manier zyn begonnen. Je ziet er vermoeid uit. Waarom zou jij ook niet in bed ontbijten?" Glimlachend schudde Jill het hoofd. „Ik voel me best vader! In deze tijd van het jaar is 't, zoals u ook wel weet altijd extra druk. Eerst Kerstmis en dan de jongens alle dagen thuis. „De kapitein dient op de brug blijven, nietwaar?", lachte hij. „Nu ik moet zeggen, kind, dat je tot nu toe alle klippen hebt weten te vermijden. Ik vrees, dat ik van weinig nut ben in huis", ging hij nadenkend voort, krul letjes rook in de lucht blazend. „Dat komt, omdat ik altijd die soort dingen aan je moeder overliet. Wat een prachtvrouw was ze toch! Maar ik moet zeggen, dat jij 't ook niet slecht doet!" Aan zoveel lof uit zulk een bron was JiU niet gewend. „Maar vader", riep ze uit, „wat overkomt u Het is niets voor u om..." „Ere te geven, wie ere toekomt", hernam hjj wederom glimlachend. „Ja, ik hen bang, dat ik alles wat je ge daan hebt maar voor kennisgeving hebt aangenomen. Dat spyt me kind lief. De laatste maanden zijn de ogen me wel een beetje opengegaan en heb Ik een andere kijk op de zaken gekre gen. Maar in de toekomst zal ik er voor zorgen, dat je meer vrye tyd fflaar vader..." begon ze, doch hy viel haar in de rede. „Neen, Gillion, ik meen het. Je moet ook aan je eigen leven denken, 't Gaat niet aan, zoveel tijd aan de jongens en mij te besteden. De één of andere dag zul je wel verliefd raken en 't is beter dat we er geleidelijk aan wennen het zonder jou te stellen". „O, ik geloof niet, dat ik zo hals- over-kop verliefd zal worden", zei ze met wat vlakke stem. „Onzin, kindlief! Een knappe meid als jij! Je zou voor elke man een beste vrouw zijn". „Och, ik ben heel gelukkig zoals ik nu ben", beweerde ze, maar haar stem klonk wat geforceerd. Waarom moest haar vader ook juist dit onderwerp ter sprake brengen, terwijl ze zo vermoeid en teleurgesteld was? Hy zou toch niets weten, of in elk geval gissen wat haar en Dick betrof V' „Voor een huwelijk valt veel te zeg gen", ging hij glimlachend voort. „Het geeft iemand nieuwe belangstelling, maakt dat je niet suf en verzuurd wordt, geen tegenzin in je bestaan Is u zo doorgaat vader, zuUen we u moeten verzoeken, volgende week in onze club het onderwerp: „Is huwelijk een vloek of een zegen?" te behande len", hernam Jill met een ietwat ge dwongen glimlach. „In elk geval een zegen", zei Ri chard Lockwood op besliste toon. „Ik ben daarvan zo overtuigd, kindlief, dat ik heb besloten, te hertrouwen". „Maar vader!" riep Jill, terwyl het lege glas, dat ze in de hand hield, uit haar vingers glipte en in de kolenkit terecht kwam. HOOFDSTUK Hl. JiU was doodsbleek geworden en ze keek haar vader met grote, verihrik- te ogen aan. Zijn mededeling had haar buitengewoon geschokt. Nooit of te nimmer had ze aan de mogelijkheid, dat hij weer in het huwelijk zou treden ook maar gedacht. Het scheen on denkbaar, ja afschuwelijk, dat een an dere vrouw de plaats van haar, Jill's moeder, zou innemen. Automatisch bukte ze om de stuk ken glas uit de kolenkit te halen. Langzamerhand keerde de kleur op haar wangen -.-rug, maar ze zei geen woord en had haar ogen weer neer geslagen. zodat ze ook de bijna sme kende bUk van haar vader niet op merkte. Deze was blijkbaar wat met zyn figuur verleger, en vulde, meer om zijn zenuwachtigheid te verbergen dan uit behoefte om te roken, zijn pyp, die hy vervolgens behoedzaam aanstak. „Misschien had ik heter gedaan met je het goede riieuvvs eerst morgen ochtend te vertellen", zei hij enigs zins onbeholpen toen JiU nog steeds bleef zwijgen, „Want het is goed nieuws, lieve kind en zou je daarom niet wat minder ontsteld en afkeu rend kunnen schijnen?" Blijkbaar nad de manier, waarop zijn oudste dochter de tijding in ont vangst nam, hem diep teleurgesteld en zijn stem klonk dan ook schei-per dan hij zelf wel beselfte. Het bloed steeg JiU naar de daareven nog zo ble ke wangen toen ze eindelijk met moei te uitbracht: „Neem me niet kwalijk, vader, dat uw mededeling mij inder daad wat heeft geschokt. Is... is uw aanstaande vrouw iemand die ik ken?" (wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 4