C
D
Critieke dagen voor Amerika's
minister van landbouw
C
3
Het gebrek aan hotelruimte is
nijpend in de hoofdstad
EIERVERBRUIK IN NEDERLAND
ONDERZEEBOOT TOLDE ROND
IN EEN PR0EF-TANK
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 26 JUNI 1954
EXCELLENTIE OP DE SCHOPSTOEL.
Ezra T. Benson's streven naar
lagere landbouwsubsidies
(Van onze correspondent).
NEW YORK. Binnen enkele weken zal blijken of Ezra T. Benson,
Amerika's minister van Landbouw tevens voorman van de Kerk der
Heiligen der Laatste Dagen (de Mormonen), de schopstoel, waarin hi)
zich de laatste anderhalf jaar heeft bevonden, zal moeten verlaten, of dat
zijn inzichten ten gunste van realistischer landbouw-subsidies alsnog de
overhand behalen.
De strijd bevindt zich thans in de laatste phase. De tegenstanders van
de minister zijn sterk verschanst in het congres. Slechts indien president
Eisenhower hun voorstellen met zijn veto te niet doet, zal Benson's po
sitie gehandhaafd blijven. President Eisenhower heeft inderdaad aanvan
kelijk met een dergelijk veto gedreigd. Het feit, dat de president echter
op zijn meest recente persconferentie weigerde deze verklaring te herha
len, is door landbouwkringen geïnterpreteerd als een eerste aanwijzing,
dat het Witte Huis zjjn oorspronkelijke mening zou hebben herzien.
De kwestie van landbouwsubsidies
is ook in ons land vaak een veelom
streden zaak geweest. De oplossing,
die minister Mansholt er voor vona,
zal niet voor alleen bevredigend zijn,
maar de prinicipes die er aan ten
grondslag liggen het vinden van
net steunpeil aan actuele, economi
sche indexcijfers getuigen van een
realistische benadering van het pro
bleem.
Binnenskamers heeft minister Ben
son meermalen de verzuchting ge
slaakt soortgelijke, realistische prin
cipes als die van zijn Nederlandse
collega in de V.S. te kunnen toe-
assen. Benson heeft de Ameri-
aanse boer hiervan nog niet kun
nen overtuigen.
„Pariteit"-formule.
De V.S. zjjn alsnog gebonden aan
een rigide formule van „pariteit".
Aan de hand van deze formule, die
febaseerd is op betrekkelijk verou-
erde landbouw-economiscbe grond
slagen, zijn bedragen vastgelegd,
waartegen de Amerikaanse regering
verplicht is stapelgoederen op te ko
pen zodra de prijs daarvoor op de
vrije markt beneden deze „pari
teit" zakt.
door ROBERT KIEK.
Het is niet het principe van „pa
riteit", dat nu in dispuut is. De strijd
vraag geldt of deze prijs-stutten
steevast onveranderd moéten blijven
gehandhaafd, of dat de minister van
Landbouw de bevoegdheid moet heb
ben ze te verlagen waar dit, gezien
de economische omstandigheden van
het ogenblik wenselijk wordt. Het is
het Congres, dat hierover beslist.
Minister Benson heeft, ook bin
nenslands, van zijn hart geen moord
kuil gemaakt. Hij is er voorstander
van de steunprijzen van het huidig
niveau van 90 van „pariteit" ge
leidelijk te verlagen tot 75
Aan het practisch voorbeeld van
b.v. de boter-industrie kan men zich
een indruk vormen van hetgeen er
in dit pariteits-duel op het spel
staat. Er is de laatste jaren in de
V.S. meer boter geproduceerd dan
op de binnenlandse en buitenlandse
markten gezamenlijk kon worden af
gezet. Onder de wet was de regering
echter verplicht tegen 90 van het
pariteitsbedrag alle boter op te ko
pen, die op de vrije markt niet kon
worden verkocht. Vanzelfsprekend,
dat deze steun er toe bijdroeg de
vrije-marktprijs op (een hoog) peil
te houden.
Daarentegen heeft de Amerikaan
se regering van haar belastingin
komsten ruim S 2 milliard aan sub
sidies moeten besteden om 400 mil-
lioen pond boter op te kopen, en
verdere kosten moeten maken om
deze in koelhuizen op te slaan, een
contrdle-apparaat in stand te hou
den e.c. De kosten hiervan komen
uiteindelijk toch ten laste van de
consument.
Een laar geleden deed Benson de
melkindustrie de aanzegging, dat
het ogenblik was gekomen dit pro
bleem op vrijwillige basis ter hand
te nemen. De industrie diende zelf
regelend op te treden om een over-
reductie van boter te voorkomen
oor o.a. de consumptie van melk
onder het publiek op te voeren en
onderzoek te doen verrichten op
welke wijze ook meer boter zou
kunnen worden verkocht. „Wij moe
ten er voor zorgen, dat het voedsel
in de maag van 't publiek, en niet
in opslagplaatsen terecht komt",
was Benson's uitspraak. Benson was,
en is ervan overtuigd, dat indiende
boterprijzen slechts voldoende dalen
het publiek tot een veel 'grotere
consumptie van boter zal overgaan,
waardoor de grotere omzet het
prijsverschil ruimschoots zal compen
seren.
Niet aangegrepen.
De industrie heeft deze kans niet
aangegrepen. Mogelijk, dat politieke
overwegingen hiervan de oorzaak
waren. Dit is een verkiezingsjaar.
De goed-georganiseerde landbouw-
groeperingen waanden zich er wel
zeker van, dat de innerlijk toch
reeds zo gespleten, en van buiten
zo fel bestreden. Republikeinse par-
3 alles in het werk zou stellen om
thans de 20 millioen landbouwge-
zinnen niet tegen zich in het har
nas te jagen, door thans aan de
steunprijzen te tornen. Deze menta
liteit vindt men in het Congres
weerspiegeld. Congresleden van
Landbouwstaten kunnen dit pro
bleem immers niet uitsluitend in het
licht van het hoogste landsbelang
bezien, waar hun herkiezing op het
spel Btaat.
Politieke koorddans
Het probleem is echter nog aan
merkelijk ingewikkelder. De steun
prijzen vormen een zeer groot per
centage van het regeringsdeficit.
Elke oplossing van dit probleem,
waardoor het budget van het Depar
tement van Landbouw verlicht zou
worden, is derhalve welkom. Pogin
gen om Amerikaanse overschotten
af te schrijven door b.v. grote hoe
veelheden surplus-landbouwproduc-
ten te schenken aan onder-ontwik
kelde landen zijn gefaald. Zij zijn af
gestuit o.a. op de vrees van Euro
pese landbouwnaties met wie de
V.S. gebonden is overleg te plegen
dat er hier sprake zou zijn van
een vorm van „dumping", of van een
Amerikaans streven om Europa's
traditionele afzetgebieden te verove
ren.
Indien de V.S. hiertegenover had
den kunnen stellen, dat de wetge
ving inzake invoerrechten in dier
voege was verruimd, dat Europese
producenten van landbouw- of in
dustriële artikelen althans in rui
mere mate toegang tot de Ameri
kaanse markt konden verkrijgen, dan
hadden de Europese onderhandelaars
wel water in de wijn moeten doen.
Het Amerikaanse Congres is ech
ter ook in dit opzicht sterk protec
tionistisch gezind. Noch de laatste
Regering-Truman, noch het bewind-
Eisenhower kon er in slagen en
de vooruitzichten daarvoor blijven
ongunstig hun vrijwel identieke
liberalisatie-plannen aanvaard te
zien.
Benson's successen op landbouw
gebied hebben zich vrijwel beperkt
tot de katoenplanters, die in een
referendum met een onverwacht re
sultaat er vrijwillig in toestemden
het areaal te beperken.
Elders, op landbouwgebied, faalde
hij alsnog de boerenstand te over
tuigen, dat Amerika's toenemende
bevolking, gevoegd bij hernieuwd
research der voedselindustrie om tot
een grotere consumptie der huidige
surplus-producten te komen via la
gere prijzen tot een sanering van de
plattelandseconomie zal leiden.
Benson is een gelovig man, iemand
van hoge morele principes. Zijn
practïseh-politieke toespraken in
landbouwgemeenschappen zijn echter
niet altijd in goede aarde gevallen.
„Moed, integriteit en 't juist besef van
geestelijke waarden zullen de land
bouwgemeenschappen over hun pro
blemen heen helpen", verklaarde hij
in een toespraak tijdens een rond
reis. Een van de boerenleiders stond
daarop op: „Meneer de Minister",
zei hij, „bent u er om onze inborst
of om ons inkomen te verbeteren?"
Het principe niet alleen van steun
prijzen. maar van hoge steunprijzen
sedert deze in de crisisjaren van 1932
door president Roosevelt werden in
gevoerd is op het Amerikaanse plat
teland zo diep geworteld, dat een
Excellentie, die zich op het stand
punt stelt, dat ..geen Amerikaan,
die naam waardig, gesubsidieerd wil
worden", een levensgevaarlijke poli
tieke koorddans verricht.
Van één van Benson's medestan
ders, ook lid van het Eisenhower-
kabinefc, wiens departement even
eens herhaaldelijk aan critiek is on
derworpen, is deze uitspraak afkom
stig: ,,Elke avond voor ik naar bed ga
dank ik God, dat ik geen Minister
van Landbouw ben!"
Voor wie hunkert naar een lang
durige carrière als gezagdrager
deze uitspraak begrjjpeljjk!
Hoewel dit werk, dat U deze drie
meisjes hier ziet doen nu niet bepaald
lijkt, wat men doorgaans onder de
vrouwenarbeid verstaat, doen zij het
met enthousiasme. Z\j werken name
lijk mee aan de wederopbouw van het
tijdens de stormramp zo zwaar ge
troffen SchouwenDuiveland.
Van links naar rechts: Yvonne Haaks-
ma (Den Haag), Fetje de Boer
IJmuidenen Dorothy Legge
(Nieuw Zeeland) aan de bikkerij nabij
Zierikzee. Zij zijn lid van de Ameri
kaanse Doopsgezinde vrijwillige
hulpdienst
Advertentie.
Ongeveer 136 eieren
per persoon per jaar.
De gemiddelde Nederlander ge
bruikt ongeveer 136 eieren per jaar,
zo blijkt uit een rapport over het
eierverbruik in Nederland, dat de
Nederlandse Huishoudraad heeft uit
gebracht naar aanleiding van een
onderzoek, dat werd ingesteld op
verzoek van de propagandacommissie
voor eieren.
70 van alle gezinnen verbruikt
minder dan 4 eieren per persoon per
week. Zowel in de gezinnen waarin
De juiste schoen niet aan
de juiste voet
Onder leiding van de chirurg dr A.
L. de Vetten uit Boxtel is een „me
disch en technisch centrum voor be
schoeiing der voeten" gevormd. Dit
centrum heeft reeds bij 1300 Neder
landers winkelpersoneel in eén
aantal steden van ons land een on
derzoek verricht naar de toestand van
de voeten en de schoenen. Van de
onderzochten had 65 procent voet
klachten; van 70 procent was de con
ditie van de voet onbevredigend en
80 procent had des avonds vermoeide
voeten. In vele gevallen bleek de pas
vorm van de schoen als zodanig on
voldoende en in vele andere geval
len bevond de juiste schoen zich niet
aan de juiste voet Naar aanleiding
van het onderzoek wordt het noodza
kelijk geacht, dat de productie, de dis
tributie en de reparatie van schoei
sel niet meer uitsluitend wordt be
paald door economische factoren, maar
dat ook de voetgezondheid een woord
je gaat meespreken. Na een voortge
zet onderzoek, waarvoor de plannen
gereed liggen, wil dr De Vetten trach
ten te bereiken, dat door samenwer
king en integratie van de schoenfa
brieken een totale eindproductie en
verbeterde winkelvoorraad wordt ver
kregen, welke meer overeenkomt met
de werkelijke behoefte.
In Lisse en Wageningen wordt van
25 tot 29 Juni een internationale confe
rentie gehouden over virus-ziekten van
aardappelen. De conferentie is Vrijdag
in het laboratorium voor bloembollen-
onderzoek te Lisse geopend.
veel, als in die waarin weinig eieren
worden verbruikt, wordt 78 dei-
eieren in onverwerkte vorm ge
bruikt en 20 verwerkt. Bij spe
ciale gelegenheden, vooral met feest
dagen, worden in 75 der gezinnen
meer eieren dan gewoonlijk gebruikt.
Door 74 der huisvrouwen zou
een speciaal receptenboekje voor
eieren op prijs worden gesteld. Bij
het kopen der eieren, wordt door 88
der huisvrouwen op de numme
ring gelet; 64 geeft de voorkeur
aan eieren van de grootte 2 en 3;
50 koopt bij voorkeur gestempel
de eieren; 38 ongestempelde.
Door 4 van alle huisvrouwen
worden eieren ingelegd.
Verband tussen roken
en longkanker.
Twee Britse dokters, die veertig
duizend collega's vragen gesteld
hebben over hun rookgewoonten heb
ben in de jongste uitgave van het
„British Medical Journal" het resul
taat hunner bevindingen gepubli-
ce'erd.
Ook zij zijn tot de slotsom ge
komen dat meer rokers dan met-
rokers aan longkanker overlijden.
Voorts neemt de kans, om long
kanker te krijgen, toe. naarmate
meer sigaretten worden gerookt.
De beide onderzoekers, professör
Bradford Hill en dr. Richard Doll,
hebben voorts bevonden dat het ro
ken van sigaretten gevaarlijker is
dan dat van een pijp.
ATOOMMOTOR DRAAIDE
Nabootsing van een
Oceaanreis.
(Van een bijzondere medewerker)
Een prototype van de eerst© door
atoomkracht aangedreven onderzeeër
heeft een reis gemaakt, die gelijk is
aan een oversteek onder een opper
vlakte van de Atlantische Oceaan.
De ongeveer vier dagen, die de reis
in beslag nam, word er geen enkele
keer gestopt of opgedoken. Deze ge
beurtenis, die een revolutie inleidde
in de zeevaart, viel voor in Juni van
het vorige jaar, in een kunstmatige
oceaan, in een woestijn in de Ame
rikaanse staat Idaho. Eerst onlangs
maakte Admiraal Strauss er iets over
rikaanse met atoomkracht voortge
dreven onderzeeër, die in het begin
van dit jaar te water werd gelaten. In
dit, model was een atoommotor aan
gebracht. De omstandigheden waren
dusdanig, dat er geen verschil was
met een reis onder de oppervlakte van
de wereldzeeën. Alleen speelde alles
zich af in een grote tank, van onge
veer vijftien bij twaalf meter.
Handel in verdovende
middelen.
De rechtbank te Amsterdam heeft
de 28-jarige apothekersbediende G.
van S. uit Amsterdam veroordeeld
tot een jaar gevangenisstraf met
aftrek der preventieve hechtenis. Hij
werd veroordeeld wegens het ver
handelen en in bezit hebben van ver
dovende middelen in strjjd met de
opiumwet. De rechtbank sprak ver
dachte vrij van de hem ten laste ge
legde diefstal van hoeveelheden co
caïne, opium en morphine uit de
zaak van zijn werkgever, wegens
gebrek aan bewijs.
AMSTERDAMS PODIUM.
's Nachts langs de weg op zoek
naar slaapgelegenheid
Er zijn, wie het ook ontkent, in deze en de komende maanden te veel
vreemdelingen plaatszoekend in te weinig hotels in Amsterdam. Als men
dat leest maakt het nauwelijks, of in het geheel geen indruk. Dat maakt
het pas, als men zélf eens voor het feit geplaatst wordt, dat men niet meer
naar huis kan en alle hoofdstedelijke karavanserais besproken uitverkocht
zijn. Hetgeen ons dezer dagen overkwam.
We hadden ons in het geheel geen zorg gemaakt. Tenslotte hadden we
een oude relatie met een best hotel, waar we al jaren plegen te komen. Er
zou ook ditmaal wel een plaats zijn, ook al hadden we dan niet van te vo
ren die plaats besproken. Die plaats was er niet. Zelfs de privé-kinderka-
mer van de directeur was bezet. Met Zweden. Zelfs twee badkamers waren
bezet. Met Amerikanen. En ik kon gaan.
Het was omtrent middernacht en
Amsterdam bezat geen grein roman
tiek. Dat heeft geen stad, als men op
straat staat en niet weet waarheen te
gaan. En als het regent.
Een taximan wist nog iets. En het
gelukte. Het bleek -een klein, eenvou
dig, zéér eenvoudig passantenhuis te
zijn, ergens in de buurt van het C.S.
Een hotel voor lieden met een smalle
beurs. Voor éénnachtsgasten. Niet
voor touristen.
Men schreef ons in, in dat huis,
reeds boordevol met mensen die slie
Zó boeiend is nu PANORAMA
pen. Omdat we natgeregend waren,
namen we nog een laatste kopje kof
fie. Die koffie was oud, sterk en niet
heet. Nee het was niet het soort ho
tel, waar we ons thuis plegen te voe
len.
Onpersoonlijk was de ingevreten
spiegel met de brutaal gouden lijst.
Onpersoonlijk de namaak-antieke
door
ANTHONY VAN KAMPEN.
pendule onder de bestofte stolp. On
persoonlijk waren de reclamebordjes
voor Maritini Dry. Hier en daar stond
een boeket bloemen te treuren. Ze
waren oud en van papier. Buiten re
gende het.
We aarzelden met naar bed te
faan en misschien begrijpt U dat. We
ebben, van kindsbeen af, iets tegen
tegen hotelkamers. Hoe erg moest
deze zijn!
We bladerden wat in de tijdschrif
ten. Panorama's, een motorsportblad.
Het nieuwste nummer was vijf jaar
oud.
We waren niet de enigen, die daar
zaten. Tegenover me zat een Indische
jongen, kaarsrecht, de ogen gesloten.
Hij sliep, of deed alsof. Er was een
man op leeftijd, met een gezicht dat
aan een faillisement herinnerde. Er
was een derde met een zwart lapje
voor z'n rechteroog. Waarschijnlijk
had hij een ooglijderskliniek bezocht.
Er was een vierde met een liefdadig-
heid-naar-vermogen gezicht. De vijf
de was de eigenaar van het etablisse
ment. Verloren staarde hH uit over de
grijze ruines van z'n bedrijf. En het
regende door.
Laatste gast.
Toen ging de deur open en trad de
laatste gast naar binnen.
Het was een vrouw tussen de veer
tig en de twintig, schat ik. Ze was
niet goed te schatten, omdat ze zo
verregend was. Ze droeg een koffer-
je en een handvalies, beide vol morsi
ge plakadressen van hotels, beide uit
puilend van verregaande volheid. De
regen lag op haar zwarte mantel na
te glinsteren.
Ze was zeer donker en toen ik haar
met de eigenaar hoorde praten, wist
ik dat ze afkomstig moest zijn ergens
uit de buurt van het IJzeren Gordijn.
Ze was een Oosteuropese en sprak
een soort Duits, dat met Hoogduits
niets uitstaande had.
De eigenaar schudde het grijze,
moede hoofd. Dat schudden was een
vonnis. Er wfts geen plaats voor haar.
En buiten regende het maar. Nog
steeds.
Met ons vijven hoorden we dat klei
ne drama aan, al deden we of we
niets hoorden. Het was niet onze
zaak. De Indische jongen bleef door
slapen of doen alsof. De failliete man
staarde nóg faillieter voor zich uit.
De ooglijder begon plotseling geïn
teresseerd te bladeren in een succes
agenda.
De vrouw in het zwart stond een
zaam temidden van de vijandschap
van hen, die wel een kamer hadden
voor die nacht. Ik zag haar rafelig
valies. Er stak een groen en opgerold
cahier uit. Het had een naam, die
deels te lezen was: „Variations Sym-
phoMeer niet. Ze was waar
schijnlijk pianiste.
Muziek
Ze droeg een partituur mee in die
nacht. Ze was op reis met César
De historische proef begon om
kwart over acht in de avond van 23
Juni 1953, zo vertelde admiraal
Strauss. Op dat ogenblik zette men
de motor die Mark I was gedoopt
in werking voor een korte proef.
De bedoeling was, de motor 24 uur
te laten draaien. Admiraal Rickover,
onder wiens leiding al deze proeven
plaatsvinden, was óp dat ogenblik in
Pittsburgh, maar hij vloog direct naar
Idaho om te zien, hoe de motor zich
zou houden. Tegen het einde van de
voorgenomen proeftijd deed de motor
het zo best. dat Rickover het idee
kreeg, een tocht over of liever onder
de Atlantische Oceaan jia te bootsen.
Kaarten van de Oceaan werden bin
nengebracht, een route werd uitge
stippeld, de staf verrichtte de nodige
metingen en de boot bleef door de
tank tollen.
Het was geen enkele keer nodig de
reactie te tempergn of haar aan de
oppervlakte te brengen. Slechts drie
keren in al' die dagen liep hij iets
langzamer en moest het mechanisme
een weinig worden bijgesteld. Toen de
boot- aankwam in Ierland volgens
de theorie dan altijd telegrafeerde
men onmiddellijk het nieuws naar
Washington, waar weldra telegram
men met gelukwensen vandaan kwa
men. Er zou nog meer van te vertellen
zijn, zo zei admiraal Strauss, maar
dat moet nog geheim blijven. In elk
§eval kan wórden vastgesteld, dat de
etrouwbaarheid en de veiligheid van
een onderzeeboot met atoommotor
wel vast staat. De kosten zijn nog
hoog, hoger dan die van normale on
derzeeërs, maar de militaire voorde
len maken dat ruimschoots goed.
GEEN ZUURSTOF NODIG
Belangrijk is bijvoorbeeld het feit,
dat er geen zuurstof nodig is voor de
motor. De energie van de atomische
brandstoffen (Uranium 235.en pluto
nium) is bovendien bij gelijke hoeveel
heden drie millioen maal zo groot als
van steenkool. Dat zijn belangrijke
militaire voordelen bij een aandrij
ving door atoomenergie. Een onder
zeeër, die met een atoommotor is uit
gerust kan zolang onder water blijven
als de bemanning de opsluiting kan
verdragen.
De tijd, die voor de oversteek met
atomische energie nodig was, is niet
precies onthuld, maar men schat
hem op een dag of vier. Het is echter
mogelijk, dat de nieuwste verbeterin
gen in de atoommotor deze tijd nog
verder beperken. De Amerikaanse
marine zal haar eerste atomische on
derzeeër uitrusten met een geleid
projectiel, de Regulus genaamd. Dit
projectiel is bijna tien meter lang.
Het is een projectiel, dat sneller vliegt
dan het geluid. Naast de „Nautilus"
is al een tweede onderzeeboot in aan
bouw, die „Sea Wolf" zal heten.
Franck, om ergens de „Variations
Symphoniques" te spelen. Of mis
schien waren die al gespeeld. Met of
zonder applaus. Ze zag er vermoeid
en zorgelijk uit. Ze wilde ergens sla
pen. Maar er was geen bed.
De artiste, want dat was ze wel,
wist dat het zinloos was te dralen. De
eigenaar stond als de vleesgeworden
weigering achter de tapkast. Hij was
werkelijk vol, zei hij. „Ganz full, ma
dame".
Dat was het laatste wat we van de
dialoog vernamen. Ze draaide zich om
en ging. Met de koffer, het valies en
de Variations. De deur ging open en
weer dicht.
Even ruiste nog duidelijker de re
gen.
Vijf minuten later zei de man, met
het failliete gezicht: „Begrijp je nu
zulke mensen? Inplaats dat ze nou
eerste even schrijven of opbellen. Ik
dacht nog, zal ik haar mijn kamer
geven, maar wat schiet je daar mee
op! Dan sta je zelf op straat, is 't
waar of niet
Het was waar.
Een kwartier later gingen we naar
boven.
De kamer die me toegewezen was,
was nóg erger dan ik had verwacht.
Hij had iets van een dodencel. Wie er
in was, kreeg het gevoel dat hjj nooit
meer één gelukkig moment op aarde
zou beleven. II? sliep heel slecht; het
was een lange nacht.
Was dat de straf? Omdat we het
zo goed gemeend hadden met die pia
niste en omdat we in 't geheel niets
deden? Wij zijn wel beste mensen en
menen het wel goed mét alle andere
mensen. Maar niemand geeft zijn ka
mer weg om half één 's nachts, in een
verregend Amsterdam.
't Was te in at voor naastenliefde.
