Friese Siamese tweeling met
succes gescheiden
On Uf^ett ^a06n
TSJECHISCHE AMBTENAREN
KREGEN NIEUWE LOONSCHAAL
JIMMY en de Bende van Bolletje Bink
MAANDAG 14 JUNI 1954
GROOTSE PRESTATIE IN LEEUWARDEN
Folk je en Tjitske de Vries
zijn nu normale kinderen
De Friese Siamese tweelingmeisjes FoJkje en Tjitske de Vries zijn Za
terdagmiddag; in het Diakonessenhuis te Leeuwarden met succes geschei
den. Al spoedig na de operatie bleek, dat de beide meisjes afzonderlijk vol
ledige levensvatbaarheid hadden; zij gedroegen zich als elk ander „nor
maal" kind van zeven maanden, dat een operatie heeft ondergaan. De kin
deren, die nu in een baby-li ts-jumeaux naast elkaar liggen (omdat zy zich
in afzonderlijke bedjes kennelijk eenzaam voelden) maken het goed. Wan
neer zich geen complicaties voordoen, zullen zy over twee drie weken
naar de ouderlijke woning in Molenend kunnen terugkeren.
De operatie van de tweeling heeft in totaal maar drie kwartier geduurd,
de scheiding werd in dertien minuten voltrokken. Om drie minuten over
half drie Zaterdagmiddag leidden de beide anaesthesisten de narcose in,
om vijf minuten voor half vier werd do eerste huidsnee gemaakt en dertien
minuten later konden de kinderen elk op een afzonderlijke operatietafel
verder worden behandeld. Om kwart over vier precies was alles achter de
rug.
Dat de operatie zo gunstig is ver
lopen, is uiteraard een niet gering
succes voor de Leeuwarder chirurgen
en hun medewerkers. Ja, in feite is
het een succes voor de gehele Leeu
warder medische staf, zo is gisteren
tijdens een persconferentie in het Dia
konessenhuis verklaard. Het is name
lijk zo, dat practisch alle Leeuwarder
doktoren aan de voorbereidingen
voor de operatie, die zeer omvangrijk
zjjn geweest, deelnamen.
Het is ook daarom, dat vier chirur
gen, de kinderarts, de beide anaesthe
sisten en de acht zusters, die actief
deelgenomen hebben aan de scheiding
van de tweeling, er geen prijs op stel
len, dat hun namen worden vermeld.
Als hier namen zouden worden ge
noemd, dan zou men alle zusters en
al het personeel van het Diakones
senhuis de eer moeten geven, die him
toekomt.
Alle doktoren die bij de voorberei
ding zijn betrokken geweest, hebben
de operatie kunnen volgen van een
in de grote operatiezaal gebouwde
balustrade af. Deze toeschouwers (te
vens adviseurs), twintig in getal, za
ten achter een groene afscherming en
waren evenals de chirurgen, dok
toren en zusters, die actief aan de
operatie deelnamen gekleed in het
groen, en voorzien van groene kap
jes en groene ooglappen. De groene
uitrusting, ook schorten en lakens,
geheel vervaardigd door het perso
neel van het Diakonessenhuis was
nodig in verband met het opnemen
van een film door de „Universitaire
Film" te Utrecht, welke film uit
sluitend voor medische doeleinden zal
zijn bestemd.
Na de schelding zijn de kinderen
onmiddellijk door ae beide teams van
twee chirurgen op twee verschillen
de tafels verder behandeld. De buik
holte werd bij de kinderen gesloten
en vervolgens werden de babies af
zonderlijk naar een ledikantje ge
bracht.
Spanning
De daaropvolgende uren zijn waar
schijnlijk nog spannender geweest
dan het moment van de operatie zelf.
Nu moest blijken of de kinderen af
zonderlijk levensvatbaarheid hadden.
In angstige spanning hebben de
doktoren de kinderen in de eer
ste uren gade geslagen en gister
morgen durfde men met zeker
heid verklaren, dat zij onafhanke
lijk van elkaar levensvatbaar
zijn. De temperatuur is ver
hoogd, maar dat is na een ope
ratie niet abnormaal. Zij kunnen
nu beschouwd worden als elk an
der kind van die leeftyd dat een
zware operatie heeft ondergaan.
Advertentie.
Zij zullen zich echter altijd van
andere kinderen blijven onder
scheiden, doordat zijgeen
navel hebben. Die zat namelijk
in de 8% cm lange brug die met
de operatie is verdwenen.
Onmiddellijk na de operatie heeft
een van de chirurgen de vader van
de tweeling, Sjjbe de Vries van Mo
lenend. die moeilijke uren in de hal
van de afdeling heeft doorgebracht,
op de hoogte gesteld van het verloop
en gezegd, dat het resultaat zeer
gunstig leek. De Vries heeft daarna
direct zijn vrouw gebeld, die bij ken
nissen in de stad verbleef, omdat zü
de spanning in het ziekenhuis niet
had kunnen verdragen. Moeder de
Vries is na het ontvangen van het
bericht in huilen uitgebarsten.
„God heeft gelukkig, gegeven, dat
wij de kinderen mogen behouden",
verklaarde de heer De Vries. „Wij
hebben God Zaterdag gedankt voor
deze goede afloop, want aan hem
hebben wij dit in de eerste plaats te
danken. Daarnaast natuurlijk aan de
chirurgen, de doktoren en de zusters;
wij zullen nooit vergeten, wat zij voor
onze kinderen hebben gedaan. Twee
nachten lang hebben wij niet gesla
pen en de spanning is nog niet ge
weken. Maar wij zijn nu vol vertrou
wen in de toekomst van de kinde
ren".
Het samenwerkende team artsen
moge veel gepresteerd hebben bij
de operatie van de Friese Siamese
tweeling en bij het gebeuren ervoor
en erna. ook de portiers van het
Leeuwarder Diakonessenhuis hebben
op hun terrein een zware taak
gehad. Zoals een van hen het uit-
De samenwerkende medici,
die betrokken zijn geweest bij
de operatie van de Friese Sia
mese tweeling, hebben
meend, de ingreep geheel ne-
langeloos te moeten verrichten
zy meenden nog verder te moe
ten gaan: zy' willen een bedrag
bijeenbrengen voor Folkje eh
Tjitske waarvan de onkosten
zouden kunnen worden bestre
den, die de ouders hebben moe
ten maken en nog zullen moe-
ten maken. Daarom stelden de
i!01 s van de tweeling
ter beschikking van de pers, die
oiervoor extra bedragen voor
le auteursrechten garandeerde
sodat er een bepaald bedrag
sal worden bereikt.
Dokters en journalisten brach
ten gezamenlijk de gedachte
naar voren, of het ook nut had,
bedrijven en particulieren er
attent op te maken, dat ook zij
giften gouden mogen schenken.
Vader De Vries voelde hier ei.
ff°hJk "ft „voor. „Wij willen
niet bedelen", zei hij. Doch na
veel aandrang zwichtte hij, orn
aat er tegen de persmensen en
?wr6? ne't te redeneren
wi® meent dat hij de
tweeling en de ouders, die een
penode van mateloze, afmat
tende spanning achter de rug
nebben, er deugd mee kan doen,
iets by te dragen voor het fonds
van de tweeling, kan dat doen
aan de Amsterdamse Bank te
Leeuwarden, gironummer 3049
onder vermelding „Voor dè
Friese tweeling".
y/^^VSA/VVVVVVV^VVVVVW
drukte: „Wij hebben in één week wel
veertien dagen gewerkt".
Voortdurend stond er Zaterdag
middag een portier bij de enige deur,
die nog als in- en uitgang fungeerde.
Alles was verder gesloten. Het nood
zakelijk „verkeer' ging dus door
deze ene deur, al glipte er wel eens
een arts elders naar buiten of naar
binnen, teneinde te ontkomen aan een
groep wachtende fotografen en ver
slaggevers. die poogden binnengela
ten te worden, hetgeen slechts een
paar gelukte. Tientallen keren ging
de deur van de enige ingang op en
van het slot. Smeekbeden van dege
nen, die niets in het ziekenhuis had
den te maken, maar er toch in wilden
zijn, hielpen niet. De portiers bleven
onverbiddelijk. Zelfs een Engelse
arts, die een buitenlands dagblad ver-
tegenwoordige, zag alleen een hoofd
schuddend man voor zich: Neen!
Er deden geruchten de ronde.
Iemand zou zich hebben uitgegeven
voor een Engelse arts, die by de ope
ratie aanwezig mocht zjjn. Hy drong
door in het inwendige van het zie
kenhuis, maar werd herkend door 'n
rechercheur, die hem zei, dat hy ge
rust Nederlands kon praten. De man
werd er met de sterke arm uitgezet.
Politiemensen hielden voor in het ge
bouw een oogje in het zeil. teneinde
handelend te kunnen optreden, doch
dat was niet nodig.
Artsen poogden op allerlei manie
ren te ontsnappen aan een fotograaf
uit het Westen des land$, die achter
muurtjes vandaan of openlijk opna
men trachtte te maken. Het zat nem
niet mee, omdat hij de meeste hoofd
personen niet kende, en dus wel eens
groot foto-wild liet ontsnappen. Er
waren doktoren, die deden of zij pa
tiënten waren, die naar huig gingen.
Ook brak iemand door met als ca
mouflage een kind op de arm. Soms
werden mensen onverhoeds gefoto
grafeerd, die totaal niets met het ge
val te maken hadden, doch belang
stellend naar het gedoe keken, zoals
een bezoeker in een dure auto, die
vorr aen snecialist werd versleten...
Geen paspoort voor
communistisch Kamerlid
Het Tweede Kamerlid, de heer Wa
genaar, heeft aan de minister-presi
dent en de minister van buitenlandse
zaken schriftelijk gevraagd of zij we
ten dat door het Tweede Kamerlid P.
de Groot en de secretaris van de een
heidsvakcentrale B. Brandsen vroeg
tijdig paspoorten zijn aangevraagd en
dat deze tot op heden niet zijn ver
strekt.
De heer Wagenaar vraagt voorts op
welke gronden tot op dit ogenblik de
passen niet mochten worden afgege
ven, door welke instanties of personen
de opdracht is gegeven de passen niet
te verstrekken, of het mogelijk is pas
sen te weigeren aan burgers zonder
dat de verantwoordelijke ministers
daarvan op de hoogte zijn. of het wei
geren van paspoorten hetgeen her
haaldelijk voorkomt niet een dis
criminatie en in strijd met de grond
wet is en of de ministers bereid zijn
ogenblikkelijk opdracht te geven de
paspoorten te verstrekken aan de he
ren De Groot en Brandsen.
Prins Bernhard naar
Zuid-Afrika
Prins Bernhard zal op uitnodiging
van de Zuidafrikaanse regering in
September a.s. een bezoek aan Zuid-
Afrika brengen
De prins zal op 25 September in
Zuid-Afrika aankomen en er twee
weken vertoeven.
Het reisprogramma draagt de eerste
week een officieel karakter daarna
zullen onofficieel bezoeken worden
gebracht aan verscheidene streken
van het land.
Uit de trein gevallen
De heer O. S. uit Abbekerk is Za
terdagmorgen omstreeks kwart voor
twaalf uit de trein gevallen, die in
de richting Den Haag reed en juist het
station Voorschoten was gepasseerd.
De heer S. werd zeer ernstig gewond
op de spoorbaan aangetroffen.
BETALING NAAR ONTWIKKELING
Ook de politieke gezindheid is een
salarisfactor
(Van een bijzondere medewerker)
PRAAG, JUNI 1954 Het opgeblazen bestuursapparaat in de volks-
democratische staten vormt een grote belasting voor de begroting, zonder
dat de ambtenaren ook bekwaam blijken te z()n de toenemende bcatuurs-
problemen meester te worden. Het zijn voor-.il de partygunstelingen in de
ministeries, die door gebrek aan vakkennis dikwijls niet in staat zyn de
lopende zaken bevredigend af te wikkelen. In Tsjecho-Slowakije werd on
langs een nieuw salarisschema ingevoerd, dat als middel moet dienen om
de bekwaamheid te bevorderen. Wie voor zijn betrekking onvoldoende op
leiding heeft genoten, wordt enkele salarisklassen teruggezet, totdat h(J de
ontbrekende kennis heeft opgedaan en dit door een examen heeft bewezen.
Voor sommigen, die in de ministeries snel opgeklommen zyn, betekent dit
een gevoelige financiële achteruitgang.
De communistische party heeft de
„trouwe partijgenoten" echter niet ge.
heel in de steek gelaten en in de rege
ringsverordening een paragraaf bin
nengesmokkeld, volgens welke ook de
politieke betrouwbaarheid een crite
rium is. Maar als men weet hoe de
kameraden vechten om de beste baan
tjes, dan zal deze bepaling niet altyd
veel helpen. Wie betere relaties met
de minister heeft dan zijn concurrent,
die kan deze invloed laten uitoefenen
op de examencijfers, teneinde in het
genot van het normale salaris te ko
men.
Kameraad Econoom
In de communistische staat zijn de
voor het leven benoemde ambtenaren
al lang afgeschaft. 25e zyn net als hun
collega's in de staatsbedrijven alleen
maar employé's en kunnen dan ook
opgezegd worden. Hun eigen pen-
Hogere rijksambtenaren
willen meer salaris
De Centrale van Hogere Rijksamb
tenaren heeft Zaterdag op een verga
dering in Utrecht aangedrongen op
salarisverhoging. De vereniging nam
een motie aan, waarin wordt gezegd
dat de salarissen van de hogere rijks
ambtenaren door de regering welis
waar de laatste tijd iets zijn verbeterd,
maar het staat vast, dat de inkomens
van de hogere ambtenaren aanzienlijk
toch nog lager liggen dan die van an
dere bevolkingsgroepen die, wat op
leiding. ontwikkeling en maatschappe
lijke positie betreft, met de hogere
ambtenaren op een lijn kunnen worden
gesteld.
Kat en hond
Sedert de poes van veehouder J. de
Witte te Harkezijl bij WItmarsum
door een auto is overreden, zijn de
jongen van de poes door dc hond van
de veehouder De Witte geadopteerd.
Het feit, dat de hond steeds een voor
liefde voor katten had. bracht de
eigenaar van de moederloze poesjes op
het idee. Wel zeer merkwaardig is
echter, dat de poesjes odor de hond
worden gezoogd, zonder dat de hond
zelf ooit jongen heeft gehad.
Bij de ouders jan de Friese Siamese
tweeling in Molenend. Het gezin De
Vries-Klompstra gezellig bijeen rond
de tafel. Voor moeder De Vries zit
het oudste dochtertje Tjettje. Aan de
andere zijde zitten Geert, Douwe en
Trijntje. Geheel rechts zit vader De
Vries met de kleine Hinne. Een ge
lukkig gezin waar straks naar wij ho-
pen zeven kinderen zullen opgroeien
tot harmonieuze godvruchtige men
sen.dank zij een goede vader en een
bijzoiider lieve moeder.
sioenfondsen werden in de algemene
verzekeringen opgenomen. Toch ver
dringen de aanhangers van de party
en ook de jeugd zich om staatsbaan-
tjes, want deze zijn minder verant
woordelijk en geven meer vrijheid. In
de ministeries te Praag en by de pro
vinciale besturen is het gebruikelijk,
dat iedere ambtenaar een „luie Maan
dag" neemt, zodra hij er zin in heeft.
Een schriftelijke opdracht van de bu
reauchef is voldoende om zich „op
commissie" te begeven. Daar alles
staatsbezit is of door de staat gecon
troleerd wordt, zijn er iedere dag dui
zenden ambtenaren als controleurs
onderweg. Geen minister cn zeer ze
ker niet de party is in staat de nood
zakelijkheid van dergelijke commis
sies na te gaan.
Om aan dit euvel een einde te ma
ken, worden de baantjes „gesystema
tiseerd". Een leger van ambtenaren
is tegenwoordig bezig voor iedere
staatsambtenaar een werkplan op te
stellen, dat de weidse benaming
„functionele nomenclatuur" heeft ge.
kregen. Het zal voortaan aan de no-
f ere ambtenaren verboden zijn zich
e omgeven met goedbetaalde gedien
stige geesten. De nog uit de kapitalis
tische tijd overgenomen beambtenti-
tels worden vervangen door benamin
gen, die meer overeen moeten komen
met de werkelijk uitgeoefende werk
zaamheden. Een secretaresse bij het
ministerie van Binnenlandse Zaken
zal dan bij voorbeeld niet meer kame
raad hoofdambtenares heten, maar
gewoon kameraad ,stenotypistka",
een hoofdcommies bij het Planbureau
alleen nog maar kameraad „eco
noom".
Prestatiepremie
Op het ogenblik steken de staats
ambtenaren de hoofden bijeen hoe ze
een voorschrift kunnen toepassen,
waarbij de vlijtige collega's prestatie
premies van 20 procent van het basis
salaris zullen krijgen. Deze premies
kunnen namelijk ook aan ambtenaren
toegewezen worden, die de leemten in
hun ontwikkeling en opleiding door
middel van avondcursussen aanvullen.
De belangstelling hiervoor is nu zo
groot, dat het ministerie van Onder
wijs door het gehele land een omvang,
rijke staatsorganisatie moet oprichten
teneinde de zich zo plotseling mani
festerende dorst naa'r kennis bij de
bureaucratie te stillen.
Maatregelen tegen
Guatemala voorgesteld
Welingelichte functionarissen in
Washington hebben verklaard, dat de
Verenigde Staten voorstellen zullen
indienen bij een speciale conferentie
van Noord- en Zuid-Amerikaanse mi
nisters van buitenlandse zaken, die
waarschijnlijk binnen enkele weken
in Montevideo gehouden zal worden.
De strekking van de voorstellen zou
zijn, dat schepen met communistische
wapenen voor Guatemala voortaan
zullen worden aangehouden en hun
lading in beslag genomen zal worden.
Voorts zal er een blokkade-commis
sie van vijf landen ingesteld worden
voor het toezicht op communistische
activiteit in Guatemala.
De Verenigde Staten zouden deel
uitmaken van de commissie.
98. Jimmy nam. zoals hem gezegd was. midden in de
kamer plaats Op het luik. Maar er gebeurde voorals
nog niets. HIJ keek tegen een soort gordijn aan, waar
achter een der wanden van de kamer verborgen scher
te zijn. 't Waa een soort toneelgordijnWat dat vooi
poppenkast is", dacht Jimmy. Op hetzelfde ogenblik be
gon het gordijn te bewegen. Een onzichtbare scheen
het opzij te duwenJimmy deed alsof hij vol vrees
toekeek. Hfj trok een heel bangelijk gezicht Achter
het gordijn zat geen wand, zoals hij eerst vermoed had
maar er stond een lange tafel, die verborgen was onder
een groot hel groen tafelkleed en achter deze tafel zaten
drie mannenEén ervan herkende Jimmy onmid
dellijk. Het was commissaris MeubeL Die zat helemaal
links. In het midden zat een kleine man met een groot
kogelrond hoofd, waarin een paar slimme oogjes glin
sterden en helemaal rechts zat een man met een ha
viksneus. waaronder een klein zwart snorretje geplakt
zat. Deze was het. die begon te spreken. Het was de
zelfde stem, die Jimmy al eerder vernomen had. „Je
bent in onze macht. Brown", zei hij. „Ik hoop. dat je
dat beseft en dat je begrijpt, wat dit zeggen wil. Je
staat boven op een luik en als dat open gaat. hetgeen
voor mij maar een handomdraaien is. dan val je in een
bodemloze put vol modder. Je bent dan reddeloos ver
loren. Ik hoop. dat je verstandig bent en %-erder geen
verzet pleegt". Jimmy knikte deemoedig van nee. Hij
deed zijn best erg angstig te lijken
rHÜiïuton 1
MAR
30
„Neen", riep ze bijna heftig uit. „Ik
wil niet elk denkbeeldig spoor van
verdenking volgen. Het leven wordt
ondraaglijk, als we beginnen met op
grond van een paai- woorden ieder te
gaan verdenken en allerlei gissingen
maken".
„Maar het leven zou óók ondraag
lijk worden", bracht Ashley haar ge
melijk onder 't oog. „als we zo dwaas
waren, ons natuurlijk instinct van
zelfbehoud uit te schakelen, en hard
nekkig weigeren, een verdachte om
standigheid ook als zodanig te erken
nen".
Fiora haalde mismoedig de schou
ders op. „Als je zó spreekt, Ashley,
maak je me diep rampzalig. Je doet,
alsof we door gevaren omringd zijn. In
elk geval zullen de meeste gasten
morgen vertrekken".
„Dat vermindert tenminste het aan
tal verdachten", gaf hij iets opgewek
ter toe. „Inderdaad beperkt het zich
dan tot de familieleden en... onszelf".
„Met en benevens Tom Harmon",
zei Fiora wat ondoordacht.
„Lieve help ja! Ik had hèm totaal
vergeten". Enige ogenblikken scheen
Ashley het mogelijke verband tussen
Nan's overlijden en Tom Harmon na
te gaan, maar toen schudde hij het
hoofd. „Neen, voor mij is hij niet ver"
dachte Nummer Eén".
„O, Ashley!" riep ze afwerend en
toch vol spanning om 't geen hij zeg
gen zou. „Wie is het dan?"
„Dat heb ik ie al gezegd, daareven
binnen. Natuurlijk Lucas".
„O, neen!" protesteerde ze veront
waardigd en wanhopig. „Je laat je
door vooroordeel tegen hem meesle
pen. Maar dat m&g je niet; het is ge
meen! Bedenk eens. wat zo'n uitlating
betekent. Je moogt iemand niet van
moord beschuldigen, alleen omdat je
't land aan hem hebt".
„Maar Fiora, kindlief, wordt nu
niet vervelend", zei Ashley, deels boos,
deels spottend. „Ik heb de man van
niets beschuldigd. Je vroeg mij. wie
ik het eerst verdacht, als 't gebeurde
geen ongeluk zou blijken. En ik heb
MARY BURCHELjfj
het je gezegd: Lucas. Daar steekt
niets gemeens of bevooroordeelds in.
Wat mij betreft, mag hy me op zijn
beurt als verdachte Nummer Eén be
schouwen, maar dan hoop ik, dat je
even vurig voor mij in de bres zult
springen", besloot hii vrolijk.
„Ja, maar Ashley, ik zou in dat ge
val niet zo fel behoeven te zyn", glim
lachte ze zwakjes, „want zo'n beschul
diging zou kant noch wal raken".
„Besef je wel. wat je nu eigenlijk
hebt gezegd vroeghij nieuwsgierig.
„Neen, wat dan?" De vraag klonk
overspannen en angstig.
„Kijk me niet zo aan, kindlief". Ash.
ley sloeg de arm teder om haar heen.
„ïk bedoelde slechts, dat je woorden
feitelijk een beschuldiging aan Lucas'
adres als helemaal niet ongerymd
voorstelden".
„Neen. Ashley, neen!" hield Fiora
vol, wanhopig trachtend de door haar
zoeven gesproken woorden in andere
zin te verklaren. „Ik geloof niet, dat
hy het gedaan heeft, eerlijk niet. Maar
ik erken, dat zyn openlijk toegegeven
haat jegens haar en het feit, dat Nan's
dood al znn moeilijke financiële pro
blemen oplost, een beetje twijfel kun
nen wekken".
„Zeg maar gerust: reden voor ge
wettigde verdenking" meende Ashley.
„Zo zou ik het niet willen uitdruk
ken". sprak ze snel.
„Niet?" vroeg Ashley een tikje
sarcastisch. „Wat maakt je zo over
tuigd van zijn onschuld?"
„Alleen het feit, dat hy geen man :s
om 'n moord te plegen. Misschien zou
hy haar in een aanval van drift gedood
hebben, maar dan zou hy 't later heb
ben bekend. Hij zou niet "iet voorbe
dachte rade een moord begaan en
daarna proberen, er onder uit te ko
men".
„Wel, wel. vrouwelijke intuïtie"
spotte Ashley, blijkbaar niet van zins
haar woorden ernstig te nemen.
„Nu zie je. je lacht er zelf om",
zuchtte ze. „En toch: Wanneer je ie
mand ként, weet hoe hij handelt en
denkt..."
„Misschien", 't I wel, of Ashley
enigszins ontstemd was. Hij liet even.
wel het onderwerp verder rusten en
ging tot iets anders over. dat hij blijk
baar ernstiger vond.
„Fiora, ik zou graag van dit vrijwel
academische debat over Lucas afstap
pen; tenslotte is zijn persoon voor
geen van ons beiden zo erg belangryk.
Er is iets anders, dat je daareven zei
en waarover ik me meer bezorgd
maak".
„Wat dan?" vroeg ze verrast.
„Toen ik zuiver als veronderstel.
ling opmerkte, dat je misschien wel
iets over Nan wist, waaruit de on
houdbaarheid van de ongeluk-theorie
zou blijken, ging er m.i iets in je om.
Je weet iets. dat je doet twijfelen aan
de mogelijkheid van een ongeluk, niet.
waar?"
„Ashley... ik heb je al gezegd, dat
ik er niet zeker van ben".
„Ja dat weet ik. Maar... ik kom nu
tot de conclusie, dat er nog iets an
ders was. Wat je je herinnerde wees
meteen Lucas als de schuldige aan, is
't niet?"
„Dat... dat heb ik nooit beweerd".
„Maar het is tóch zo, hé?"
Hy hield dus koppig vol. koppiger
en hardnekkiger dan ze hem ooit te
voren had gekend en er was iets in
zyn houding, dat haar deels vrees aan.
joeg, deels boos maakte. Eén ogenblik
het leek ongelooflijk zag ze een
vijand in Ashley.
Toen sprak ze, vriendelijk, maar
vastberaden: „Je hebt het helemaal
mis; 't had niets met Lucas uit te
staan, helemaal niets".
Hij slaakte en kreet van verbazing,
scheen volkomen uit het veld geslagen
en tenslotte maar m tig overtuigd.
Maar Fiora was ten prooi aan een he
vige emotie, gewekt door een wel zeer
merkwaardig feit. Immers, ze had,
door Ashley opzettelijk voor te liegen,
zichzelf aan de kant van Lucas, tegen
allen die hem eventueel zouden bela
gen gepiaatst'
HOOFDSTUK VI
De avond, die nu volgde, droeg, wat
wel onvermijdelijk was, een droefgees
tig, slepend karakter. Nan was de eni
ge factor geweest, die het zeer ge
mengde gezelschap nog wat op een
geheel deed lijken en nu lag Nan bo
ven in haar mooie luxueuze kamer en
zou nooit meer t -n van hen kunnen
plagen of kwellen.
De Fentimans, de Cheans en tot
zekere hoogte ook Barbara, waren al
len mensen, die niet wisten wat eigen,
lijk te beginnen, tenzij ze. liefst op
andermans kosten, e«n of ander fuifje
hadden Wat Tom Harmon betreft, de.
ze scheen maar niet te kunnen weg
gaan en Fiora kon niet uitmaken, of
zijn beweegredenen van sentimentele
dan wel van min of meer laakbare
aard waren. Tenslotte kwam ze echter
tot de conclusie, dat hij enigermate
troost vond in Adèle's gezelschap. In
elk geval zat hy die aond bijna voort
durend naast haar en voerden ze ook
af en toe op zachte toon een gesprek.
Van haar kant had Fiora, waarom
wist ze niet precies, wel graag Lucas
zien binnenkomen, maar behalve bH
het uiteraard korte middagmaal bleef
hij vrijwel steeds afwezig. En ofschoon
ze anders met Ashley's gezelschap
door-en-door tevreden zou zijn ge
weest. drong zich nu, in het gesprek
met hem, een 'aarr. onbehaaglijk ge
voel aan haar op. Een gevoel, dat ze
niet kon kwijtraken, daar ze h.i. voort,
durend op haar hoede moest blijven,
om niets te doen of te zeggen, dat Lu
cas kon schaden.
(Wordt vervolgd).
