£)n Tienduizend zwervers lopen langs de Nederlandse wegen DE CHINESE DIPLOMATEN BEDRIJFSREGELINGEN VOOR DE KLEINHANDEL IN MELK STRAATNAMEN LANGZAMERHAND EEN ONOPLOSBAAR PROBLEEM Amsterdamse Beurs JIMMY en de Bende van Bolletje Bink (teuhuioh 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 4 JUNI 1954 STAMMEN UIT VERWAARLOOSDE GEZINNEN Toenemend aantal jongeren, dat op de vlucht slaat een rapport, gewijd aan het zwerversprobleem in Nederland en ge publiceerd in het Meinummer van het „Maandschrift voor het Gevan geniswezen", wordt geconstateerd, dat het aantal veroordeelden voor landloperij en bedelarij gedurende de laatste 50 jaar aanmerkelijk is ge daald. Dit is onder meer te danken aan de vele sociale voorzieningen en aan het feit, dat de „drink-gewoonte" in ons land de laatste 50 jaar veran derd is. Er is in het algemeen geen sprake meer van een sociale prae- dispositie tot drankmisbruik. Overigens is liet nog de vraag, of drank misbruik als een oorzaak, of als een begeleidend verschijnsel van bede larij en landloperij gezien moet worden. Wanneer de „Stichting voor de Thuislozenzorg" echter volgens een recente schatting opgeeft, dat er nog circa 10.000 thuislozen in diverse lo gementen en inrichtingen verkeren, aan betekent dit zeker, dat hier nog een probleem ligt. Temeer, omdat het percentage jongeren vermoedelijk vrij hoog is. Het aantal jongere mannen, dat naar de buitenkant der samenleving wordt gedrongen, bleek toe te nemen. Onder hen is het aantal imbecielen, debielen en psychisch gestoorden op vallend hoog. Bleken deze mensen in vroegere jaren nog veelal geaccep teerd te worden als landarbeider, grondwerker enz. of desnoods als „dorpstype", met de mechanisatie, zowel in de industriële als in de agra rische sector, werd dit steeds moeilij ker. Wat het ouderlijk milieu betreft, is het opvallend, dat de meeste ver- Pierenkwestie. Een moeder en een dochter in een nieuwe wgk van Pijn- acker ontdekten in de late avond, dat er iemand achter 't huis was. Zij gluurden naar buiten en zagen daar een man op handen en voeten door de tuin kruipen. De heer des hui zes, die even later thuiskwam, zag het ook en ging de politie halen. Deze kwam direct mee, maar toen was de man gevlo gen. Moeder en dochter wisten ech ter wel te zeggen welk huis de man was binnengeslopen. De politiemannen gingen op zoek. Aanvankelijk hadden zij geen succes maar in de derde woning vertelde de bewoner, dat hij wel de oorzaak van alle emotie zou zijn geweest. Hg had namelijk achter de wonin gen naar wormen gezocht, omdat hij de volgende morgen vroeg wilde gaan vissen.. Technici Amerikaanse luchtmacht uit Indo-China Alleen vrijwilligers blijven Ongeveer tweehonderd technici der Amerikaanse luchtmacht, die ten tij de van het beleg van Dien Bien Phoe naar Indo-China werden gezonden, worden teruggetrokken. Diegenen onder hen, die zich vrij willig bereid verklaren de grond dienst der Franse-uniestrijdkrachten te helpen bij het onderhoud en her stellingen van vliegtuigen, mogen echter blijven. Van officiële Amerikaanse zijde wordt medegedeeld, dat de terug trekking geschiedt in overeenstem ming met regeringsbeloften aan het congres, dat de technici Indo-China twaalf Juni a.s. verlaten zouden heb ben. „Zij betekent niet, dat de Ver enigde Staten thans minder belang stelling zouden hebben voor de Fran se worsteling tegen de communisten in Indo-China", aldus wordt hieraan toegevoegd. Premie van 30.000. In de 523ste Staatsloterij is in de vierde klasse. 16e lQst, een prijs van 1000 met een premie van 30.000 gevallen op no. 12011. pleegden in de Rijkswerkinrichting te Veenhuizen uit incomplete of ver waarloosde gezinnen stammen. Apar te vermelding verdient het hoge aan tal „stiefvader-gevallen"; jongens, die in een zeer slechte verstandhou ding met de stiefvader geleefd had den en na vele ruzies de ouderlijke woning definitief de rug hadden toe gekeerd. Van 125 landlopers en bedelaars te Veenhuizen bleken slechts 3 gehuwd te zijn, 19 waren gescheiden, 14 we duwnaar en 89, dat is 71,2 procent, was ongehuwd. Uit deze cijfers big kt de geringe neiging om zich blijvend te binden. Typerend is nog, dat echtscheiding in vele gevallen voortvloeide uit over spel van de vrouw. In dit geval maakte men meestal geen scène, maar liet ogenblikkelijk alles in de steek en verkoos de zwerversweg van de minste weerstand. Voor sommigen betekende het overigden van de echt genote 'n dergelijke catastrophe, dat men eveneens de zin van een normaal bestaan niet langer inzag en een pas sieve aanpassing aan de buitenkant der maatschappij verkoos. In de belangrijke leeftijd van circa 17 tot circa 25 jaar blijkt, vooral onder jongere verpleegden, een bin ding aan een bepaalde werkkring mislukt te znn. Typerend is voor de ze periode ae veelvuldige wisseling van werkkring. Herhaaldelijk leest men in rapporten, dat betrokkene op zekere dag net bijltje er bij neer heeft gelegd, vaak na kleine strubbelin gen. Ook in deze situatie stuit men op de symptomen, die de thuislozen op vele andere gebieden vertonen: 'n extreme momentele gerichtheid en vluchtreacties op onaangename situ aties. Advertentie. OUDE WIJN IN NIEUWE VATEN. „De communistisch-Chinese delega tie te Genèvc heeft een angstwek kend vermogen om diplomatieke liandelingen te rechter tyd en op de juiste plaatsen goed te verrichten", aldus heeft een Westerse diplomaat te Genève verklaard. Hy voegde hieraan toe: „Wan neer wfj hen aan het werk zien, is het alsof de tjjd heeft stilgestaan en vvjj ons bevinden in de negentiende Biyicens een in de staatscourant van gisteren opgenomen beschikking van de minister van economische za ken heeft deze krachtens de hem in de wet schorsing bedrijfsregelingen verleend bevoegdheid een tweetal be palingen geschorst, die in vele zo genaamde melksaneringsovereen- komsten voorkomen. Deze geschorste bepalingen hou den in, een verplichting voor melk- slijters, die gedurende een bepaalde periode meer hebben verkocht dan een tevoren voor hen vastgestelde hoeveelheid, om een deel van hun verdienste af te staan aan hun or ganisatie, of, door middel van een tussenpersoon, aan die slijters, die in die periode minder hebben ver kocht dan de tevoren voor hen be paalde hoeveelheid. Voorts houden deze bepalingen in, dat de melkfabriek zien verplicht niet aan slijters te leveren, die niet bg de saneringsregeling zijn aange sloten en de slijters zich verplichten uitsluitend melk van die ene fabriek te betrekken. Deze schorsing treft dus niet de z.g. sector- of wijkindelingen, doch de mogelgkheid blgft bestaan in be paalde gebieden, waar dit nodig mocht blijken, ook de op dit punt ge troffen regelingen, dan wel de sane ringsregelingen in haar geheel te schorsen. Uit een bekendmaking van de mi nister voor publiekrechtelijke be drijfsorganisatie, opgenomen in het zelfde nummer van de Nederlandse staatscourant, blijkt, dat deze in overleg met zijn ambtgenoten van economische zaken en van landbouw, advies heeft gevraagd aan de Com missie Bedrgfsregelingen of er aan leiding bestaat, op grond van het kartelbesluit op te treden onder meer tegen de thans geschorste bepalin gen, zomede tegen die betreffende de zogenaamde sector- of wijkindelingen en de prijs- en winstmarges. dan nu het geval is, een beroep was, dat slechts door de daarin bedreve- nen werd beoefend. Het optreden der Chinese diploma ten doet. voor het eerst ginds lange tgd, denken aan de vaardigheid van hen, die wisten wat onder ware di plomatie wordt verstaan en daar naar ook handelden." Vele leden der Westerse delegaties zg'n het met deze opmerkingen eens. Een hunner, die een vergelgking trok tussen de tactiek der Sowjet-Russi- sehe en die der communistisch-Chi nese diplomaten, zeide: „Bij Molo- tow is net bijna aanstonds duidelijk, wat er eigenlijk aan vast zit, doch Dij le suggesties van Tsjoe En Lai is dit anders. Zijn diploma*'ek*. vallen zg'n over het algemeen goed geca moufleerd. Indien de Chinese communisten meer internationale conferenties gaan bijwonen, zullen wij onze tac tiek aan de hunne moeten aanpas sen. Het is niet zo, dat de Chine^ di plomaten nieuwe diplomatieke wegen nebben gevonden, Zrj bewandelen slechts opnieuw enkele dier wegen, die het Westen had verlaten." MODERNE NAAMGEVING. Zo min mogelijk naar levenden (Van een speciale verslaggever) Straatnamen vragen tegenwoordig de aandacht, in de gemeenteraden en in de verenigingen voor plaatselijk belang, in de kranten en ook in de wetenschappelyke wereld. Straatnamen zijn er weliswaar „altijd" ge weest, maar pas in 1795 begon men er in Amsterdam mee ze officieel op bordjes te plaatsen. Andere steden zijn gevolgd en vooral na de oor log burgert het gebruik ook op het platteland snel in. Intussen staan onze plattelandsgemeenten er wat het „vinden" van namen betreft heel wat beter voor dan de mammoeth-gemeenten in de randstad Holland. Daar worden de straatnamen zo langzamerhand een onoplosbaar probleem en voor degenen, die deze zaak onder beheer heb ben, welhaast een obsessie. Hoezeer dit een brandende kwes tie is geworden, wordt nog eens dui delijk uit een bgzonder interessante publicatie van de Kon. Ned. Akade- mie van Wetenschappen. De naara- kunde-commissie van deze instelling heeft namelijk de tekst gepubliceerd van lezingen over middeleeuwse en moderne straatnaamgeving, die vorig jaar in Amsterdam zgn gehouden. Voor de huidige situatie, met name in het Westen des lands, is heel leer zaam hetgeen dr. W. Moll, tot voor kort gemeente-archivaris van Den Haag. naar voren bracht. Deze amb tenaar heeft 35 jaar lang voor de nieuwe straatnamen moeten zorgen in Neerlands „grootste dorp", dat in het laatste derae deel van de afgelo pen eeuw in oppervlakte verdubbel de. „Zo vindt men b.v. midden In de wijk, waar alle straten naar bomen heten, de Thomsonlaan, genoemd naar het in 1914 in Albanië gesneu velde Haagse raadslid, een naam door de raad in afwijking van elk voor stel vastgesteld. Zo is ook de Nieboer- weg plotseling geplaatst midden in de z.g. vogelbuurt. Nieboer was 'n sym pathiek man, die nog maar kort lid van de raad was en juist toen het straatnamen-voorstel aanhangig was gemaakt, op tragische wijze door een verkeersongeval om het leven kwam. Nu weet van de honderd Hagenaars niet één meer, naar wie de belangrij ke Nieboerweg heet en is de naam dus in dubbele zin misplaatst geble ken. Dit brengt ons op een der regels, die naar mijn mening in acht moeten worden genomen. Namelijk, dat stra ten nimmer genoemd mogen worden naar personen, die niet minstens 10 jaar geleden overleden zijn. En zeker nooit naar nog levenden, behalve als zg leden van het Koninklijk Huis zijn, die toch in elk geval tot histo rische figuren zullen worden". Daarom acht dr. Moll het van be lang, dat men eerst oude kaarten raadpleegt van de terreinen, waar de nieuwe wijk zal verrijzen en zoveel mogelijk oude namen gebruikt. Zo zijn in Den Haag de Mient, de Ley- weg, de Moerweg en het Rgslag ont staan. Voorts moeten namen worden vermeden, die verwarring kunnen ge ven met reeds bestaande. Hiervoor is vooral de brandweer erg gevoelig, want zenuwachtige mensen Kunnen bij een brandmelding een naam zo onduidelijk uitspreken, dat de spuit zich naar een verkeerde wijk spoedt. Om die reden is bijvoorbeeld in Den Haag in de componistemvijk met op zet een Brahmsstraat vermeden, daar er in de bloemenbuurt al een braamstraat bestond! In 1918 telde Den Haag iets meer dan duizend straatnamen, nu zijn het er al 2500. Men heeft daar reeds 42 categorieën van namen en vreest, dat dit getal nog wel hoger zal wor den, hoe moeilijk het ook is. De schrijver zegt dan: „De -oplos sing moet gevonden worden in wat in vele grote steden in het buitenland reeds lang geschiedt: een indeling in wijken en in die wijken, waar nodig, dezelfde straatnamen. In Londen bg'v. zijn ongeveer 20 St. Jamesstreets en bij adressen moet men de wijkaan- duiding bijvoegen. Ook in Den Haag is reeds lang Iets dergelijks geschied. Toen in 1923 de gemeente Loosduinen werd gean nexeerd, bleken 33 van de 44 straat namen eveneens in Den Haag voor te komen. Had men die alle gewij zigd, dan zou men driekwart van het Bevolkingsregister hebben moeten omwerken. Op uitdrukkelijk advies heeft het gemeentebestuur, toen van verdoping afgezien; achter alle Loos- duïnse namen is een L. gevoegd. Ten slotte keert de schrijver zich tegen die verzoeken van de burgerij om zekere straatnamen te verande ren, temeer omdat dikwüls juist oude, karakteristieke namen als offers zou den vallen. „Straatnamen, speciaal de histo- ewordene, zgn ,beschc'J :undige momenten". Nederland 1951 (3%) Nederland 1947 (3%) 3 Nèderland 1937 3 Dollarlening 1947 3 pet. Investeringscertificaten 3 Nederland 1962-64 3 Nederland N.W.S. 2'/, - Ned. Indië 1937 A 3 100 97 10316 10014 973/4 95y4 100% 100% 101% 101% 79% 80 100 100 01. Het was niet de eerste keer in het avontuurlijke leven van Jimmy Brown, dat hij voetje voor voetje voort liep in een huis dat hij niet erg vertrouwde. H(j lette op alles en vooral de vloer hield hij in de gaten, want hij wist uit ervaring, dat misdadigers, die zich in dit soort oude huizen hadden genesteld, graag ge- bruik maakten van valluiken. Tot tweemaal toe maan de hij Piet Potlood aan vooral vlak achter hem te blijven lopen. „Dan ben je er tenminste zeker van niet door de vloer te kunnen zakken. Piet" zei hij. Plet Potlood mompelde iets terug. HU had achter zich iets gehoord't Leek net of er ergens een deur op een kier werd gezet I Piet Potlood, die ook niet bang was uitgevallen, draalde zich om en liep «mei een paar passen terug om beter te kunnen kijken.Op het zelfde ogenblik slaakte hij 'n kreet. Hij voelde de grond onder zijn voeten wegzakkenEx drong .een muffe kelderlucht tot hem door. Toen voelde bij hoe hij in een diep gat begon te vallen 1Jimmy had onmiddellijk bemerkt, dat er achter zgn rug iets gaan de was. Hij hoorde, hoe Piet Potlood een gil gaf en bU zag hoe hij wild met zUn armen in het rond sloeg. Jimmy deed nog een wanhopige poging om Piet bU een van zijn armen te grUpen, maar dat mislukte. En het volgende ogenblik werd het luik door een onzichtbare hand gesloten!.... Nat. Handelsbank 145% 147% Ned. Handelmij. 189 187% A.K.U. 219% 220% Bergh's en Jurgens 306 305 Calvé-Delft 186% 187 Kon. Ned. Hoogovens 178% 180 Unilever 363% 342% Ned. Kabelfabriek 210 209 Philips 337% 343 Wilton-Feijenoord 194 193% Billiton. 337% 344 Kon. Petroleum MIJ. 501 500% Amsterdam Rubber 95% 95% Holland Amerika Lijn 144% 144% Kon Paketvaart 138% 137% Rotterdamse Lloyd 126% 126 Ned. Scheepvaart Unie 1363% 136% Stv. Mij. Nederland 135 134% H.V.A. 122% 122% Dcli Mij. 120% 121% Bank van Ned. Gem. 1% 108% 108% Bank van Ned. Gem. 0-5-10 126 Centrale Suiker 191 191 Kon. My. De Schelde N.B. 136 136% Baltimore-Ohio 22 22% Missouri K.T. 7% New York Central 22% 22% Pennsylvania 163% 163/4 Anaconda 38 38% Bethlehem Steel 69% 69 General Motors 43 43% Kennecott 84 84 Republic Steel 58% 58 48% U.S. Steel 49 North American Cy. 23% 22% Shell Union 95% 96 AKU 4% 138% 140 BEURSOVERZICHT. BU rustige affaire liet de effectenbeurs Donderdag geen belangrijke koersveran deringen zien. In tegenstelling tot kort geleden vertoonde geen enkele afdeling enige spectaculaire ontwikkeling. Alleen kon gezegd worden, dat vergeleken met de ochtendbeurs het verloop betrekke lijk meeviel. In vele gevallen nog lagen de koersen boven het vorige slotniveau en met name was dit het geval voor Phi lips, welke boven de 340 kwamen op aan kopen van het publiek, dat was aange lokt door de publicatie van de kwartaal cijfers. Daarentegen stelde Koninklijke Olie teleur, op een koers van 500, waar bij de buitenlandse belangstelling sterk gemist werd. AKU handhaafde de op gaande lUn en liep wederom 2 punten omhoog, doch dit kon niet gezegd wor den van Unilever, die iets ten achter ble ven. De markt liet algemeen een beeld zien van slechts geringe activiteit, waar in ook later weinig verandering kwam. Ook in tabaksfondsen ging weinig om, en de belangstelling voor Senembah is verdwenen. Zo zeer. dat dit fonds tot de parikoers terugkeerde. Verenigde Dell wist nog een kleinigheid te verbeteren. Rubbers en suikers lagen ongeanimeerd. Scheepvaart had een aarzelend verloop, doch vertoonde later een licht herstel voor Scheepvaart Unie. De inschrUvlng bestond Donderdag voor de aandelen der Electrotechnische Me chanische Industrie te Utrecht tegen pa rikoers, uitsluitend voor houders van claims. Het zag er naar uit dat gisteren een koers voor HazemeUer tot stand zou komen en wel op een niveau dat circa 75 procent hoger lag dan de laatst gedane notering. Vóór de bekendmaking van de bonusuitkering stonden deze aandelen op 325. Eergisteren werd vergeefs 380 gebo den en gisteren werd circa 400 vernomen. Prolongatie 2% pet. AMSTERDAMSE WISSELMARKT. Londen contant 10.62%10.633%; New York contant 3.78%—3.783,4; Parijs con tant 1.0800—1.0820; Brussel contant 7.56% —7.57%; Franfürt contant 90.41—90.51; Zü- rich contant 86.87—86.97; Stockholm con tant 73.2073.30; Kopenhagen contant 54.61—54.71; Oslo contant 53.07—53.17; Braz. dollar contant 3.77%—3.78%: Argen tijnse verrekeningsdollar contant 3.81— 3.82 nominaal; Japanse verrekeningsdol lar contant 3.80—3.81. HA8YBU8CHÜI 23. Nog een uurtje brachten hij en Fio- ra in de tuin door, gelukkig weer bij elkaar te zijn. Toen ze tenslotte naar het huis terugkeerden, waren onder tussen de laatste drie gasten aange komen: Millie en Rex Cbean, die Fiora dadelijk ofschoon naar later bleek ten onrechte verdacht, dat ze niet echt getrouwd waren, en Barbara Maine. De Cheans noemden iedereen zon der onderscheid „kindlief" of „jongen, lief" en voelden zich blijkbaar onmid- dellgk volkomen thuis. Barbara Maine daarentegen had maar voor één lid van 't gezelschap een vertrouwelijke betiteling en d; - ene was, zoals Fiora tot haar eigen moeilijk verklaar bare leedwezen constateerde Lucas. Barbara liet. het niet bij vertrouwe lijkheid in woorden. Ze wierp zich zo dra hij verscheen in zijn ai-men, on der de uitroep: ,',Ot Lucas, jongenlief, ik heb je in een eeuwigheid niet ge zien!" „In tien maanden, om nauwkeurig te zijn", corrigeerde Lucas. Niettemin onwillekeurig moest kuste hij haar stralende naar hem op. geheven gezichtje en keek haar met sarcastisch-waarderende blik aan. „Ik wist niet, dat je komen zou". „Dat was nu mijn prettige verras- sinkje voor jou", merkte Nan op. Waarna ze glimlachend naar het ven ster liep en naar buiten keek in zulk een bevallige en effectvolle houding, dat Fiora haar bewonderen. Plotseling echter zag ze, dat Nan's elegante „pose" plaats maakte voor een vrij wat minder bestudeerde en gracieuze, ja dat even een dadelijk bedwongen boos-ongelovige trek op haar lieftallige gezichtje verscheen. De oorzaak hiervan was niet ver te zoeken en was door Fiora die nu ook een blik in de tuin wierp, reeds vermoed: Tom en Adèle slenterden langzaam langs het bloembed, klaar blijkelijk in zeer ernstig gesprek ge- arikk. wijtkeld Achteraf zou Fiora zich herinne ren, dat de ene brandende lucifer, waarvoor Nan niet verantwoordelijk kon heten, juist op dat ogenblik in het kruitvat was gegooid. Want wat ook Nan's bedoeling was geweest met Tom te kwellen door het bin nenhalen van nieuwe aanbidders, ze had zeker nooit het voornemen ge koesterd, hem Adèle's gezelschap te doen zoeken. Een paar seconden niet meer had Nan's gelaatsuit drukking duidelijk getoond, hoezeer ze had misgerekend. „Als ze eens wist wat ik vanmid dag tegen Tom had gezegd zou ze, Seloof ik, wel mijn bloed willen zien", acht Fiora, helemaal niet ontevre den over de wending, die de gebeur tenissen schenen te nemen. Intussen had ze zich nauwelijks deze gedach ten gerealiseerd, of Nan had zich weer van het venster afgewend en was opnieuw aan het coquetteren met haar mannelijke gasten. Het scheen wel, dat Peter en Les lie Fentïman over een onuitputtelijke voorraad grappen, complimenten en vleierijen beschikten, waarmee ze zich direct tot hun gastvrouw richt ten, soms ieder op zijn eentje, soms ook in een niet onverdienstelijk woordenspel-duo. Van hun kant droe- ;en de Cheans, die van nature voor- jestemd schenen om de gapingen in een gesprek aan te vullen, ook nu en dan niet-ongeestig en nogal hu moristisch tot het welslagen van de conversatie bij. Beiden hadden eeD aangeboren talent en betekenden in dit opzicht meer dan de per slot van rekening wel onbenullige Fentimans Na een poosje kwam Fiora tot de slotsom, dat de Cheans vermoedelgk hard voor hun broodje moesten wer ken op de planken zowel als ten huize van kennissen, waar ze in ruil voor hun optreden als „gangmakers" by feestjes e.d. enige dagen kost en inwoning genoten. Met Barbara Maine was het an dera gesteld. Fiora hoorde al spoe dig, dat deze zich populariteit als zangeres en voordraagster had ver worven. Na het diner vergastte ze dan ook het gezelschap op een keus uit haar repertoire, waarbij ze, ge zeten voor de piano, met weinig vo lumineuze en zelfs wat hese, maar niettemin zeer aantrekkelijke stem allerlei leideren ten gehore bracht. Sommige, van een min of meer sen timentele soort, richtte ze recht streeks tot Lucas, echter op half droefgeestige, half-brutale manier, die belette, dat men haar ooit ten volle in ernst nam. Fiora wist niet bij zichzelf uit te maken, of Barbara haar aantrok dan wel tegenstond, maar evenmin als de anderen kon ze de ogen van haar afhouden. Toch was ze zich, vol welbehagen, steeds bewust van Ashley's tegenwoordigheid en liet ze, in hiin slechts spaarzaam verlicht hoekje, haar hand bij voortduring op de zijne rusten! Alles bij elkaar was het wel een prettige avond, ondanks het minder aangename feit, dat Nan na het avondeten zich opnieuw van Tom had meester gemaakt. De arme Adèle, aan tafel zo lief en opge wekt naast Tom gezeten, in een groene japon, die naar allerbekoor lijkst stond, begon er zeer zielig en treurig uit te zien. Fiora, die innig medelijden met haar had, vatte het plan óp, om dadeiyk na afloop van het partytje stappen te doen voor Adèle's schilderlessen te Londen, ze dan totaal uit deze voor haar zo pijnlijke omgeving zou zyn. "iet in o fj zal het in orde maken, al moest er meneer Bircombe op mgn knieën om smeken", dacht zg'. Het idee van een knieval voor de oude Bircombe bracht onwillekeurig een glimlach op Fiora's lippen, zodat Lucas, zich naar haar toebuigend, zachtjes vroeg: „Amuseer je je nog al?" „Heel erg", antwoordde ze impul- sief-vriendelijk. „En iy?" Zgn niet zeer parlementaire ant woord liet haar in het onzekere, maar Fiora giste, dat hij ook Nan's manoeu vre tegen Adèle ha... opgemerkt. Dat vermoeden werd zekerheid, toen ze hem even voor allen zich ter ruste be gaven. schamper tot zgn stiefmoeder hoorde zeggen: „Genoten van je grap pen en spelletjes?", waarop zg met een hatelijk glimlachje antwoordde: „Natuurlgk, alleen jammer, dat jy zo verdrietig bent, beste jongen. Ik had Ëehoopt, dat Barbara ie in wat beter umeur zou brengen.Heel luchtig maar toch vlgmscherp, klonk daarop zgn wederwoord: „Er zou meer nodig zgn dan Barbara, om me het gebeurde van deze morgen to doen vergeten". Toen Fiora uitvoerig en lang Ashley goedennacht had gewenst de nu verlaten eetkamer leende zich prach tig voor zulk een téte-ö,-tête en de trappen opging, drong het tot haar door, dat ze Adèle niet meer had ge zien. Gevolg gevende aan een plotse ling bij haar opgekomen plan, liep ze naar Adèle's kamer en klopte. „Wie is daar?" hoorde ze Adèle roepen. „Ik, Fiora. Mag ik binnenkomen?" „Ja, natuurlgk, kindlief". Binnengekomen, zag Fiora tot haar verrassing, dat Adèle al in bed lag en dus heel wat vroeger moest zjjn weg gegaan dan de anderen... wellicht om dat de avond haar niets dat de moeite waard was meer kon bieden, toch niet, wel?" „O, ik stoor misschien; je sliep „Neen, natuurlgk niet. Ik las". Adè le legde het boek neer en glimlachte vriendelgk. „Wilde je me soms komen vertellen hoe gelukkig je bent?" „O, neen, dat niet". Fiora lachte een tikje gedwongen by de gedachte aan het grote verschil tussen Adèle's er varingen en de hare. „Neen, ik kwam je alleen maar goedennacht zeggen en je meteen vertellen, hoe goed ik je die groene japon vond staan". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 12