£)n
Tienduizend zwervers lopen
langs de Nederlandse wegen
DE CHINESE DIPLOMATEN
BEDRIJFSREGELINGEN VOOR DE
KLEINHANDEL IN MELK
STRAATNAMEN LANGZAMERHAND
EEN ONOPLOSBAAR PROBLEEM
Amsterdamse Beurs
JIMMY en de Bende van Bolletje Bink
(teuhuioh
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 4 JUNI 1954
STAMMEN UIT VERWAARLOOSDE GEZINNEN
Toenemend aantal jongeren,
dat op de vlucht slaat
een rapport, gewijd aan het zwerversprobleem in Nederland en ge
publiceerd in het Meinummer van het „Maandschrift voor het Gevan
geniswezen", wordt geconstateerd, dat het aantal veroordeelden voor
landloperij en bedelarij gedurende de laatste 50 jaar aanmerkelijk is ge
daald.
Dit is onder meer te danken aan de vele sociale voorzieningen en aan
het feit, dat de „drink-gewoonte" in ons land de laatste 50 jaar veran
derd is. Er is in het algemeen geen sprake meer van een sociale prae-
dispositie tot drankmisbruik. Overigens is liet nog de vraag, of drank
misbruik als een oorzaak, of als een begeleidend verschijnsel van bede
larij en landloperij gezien moet worden.
Wanneer de „Stichting voor de
Thuislozenzorg" echter volgens een
recente schatting opgeeft, dat er nog
circa 10.000 thuislozen in diverse lo
gementen en inrichtingen verkeren,
aan betekent dit zeker, dat hier nog
een probleem ligt. Temeer, omdat het
percentage jongeren vermoedelijk
vrij hoog is.
Het aantal jongere mannen, dat
naar de buitenkant der samenleving
wordt gedrongen, bleek toe te nemen.
Onder hen is het aantal imbecielen,
debielen en psychisch gestoorden op
vallend hoog. Bleken deze mensen in
vroegere jaren nog veelal geaccep
teerd te worden als landarbeider,
grondwerker enz. of desnoods als
„dorpstype", met de mechanisatie,
zowel in de industriële als in de agra
rische sector, werd dit steeds moeilij
ker.
Wat het ouderlijk milieu betreft,
is het opvallend, dat de meeste ver-
Pierenkwestie.
Een moeder en een dochter
in een nieuwe wgk van Pijn-
acker ontdekten in de late
avond, dat er iemand achter 't
huis was. Zij gluurden naar
buiten en zagen daar een man
op handen en voeten door de
tuin kruipen. De heer des hui
zes, die even later thuiskwam,
zag het ook en ging de politie
halen. Deze kwam direct mee,
maar toen was de man gevlo
gen.
Moeder en dochter wisten ech
ter wel te zeggen welk huis de
man was binnengeslopen.
De politiemannen gingen op
zoek. Aanvankelijk hadden zij
geen succes maar in de derde
woning vertelde de bewoner,
dat hij wel de oorzaak van alle
emotie zou zijn geweest. Hg
had namelijk achter de wonin
gen naar wormen gezocht,
omdat hij de volgende morgen
vroeg wilde gaan vissen..
Technici Amerikaanse
luchtmacht uit Indo-China
Alleen vrijwilligers blijven
Ongeveer tweehonderd technici der
Amerikaanse luchtmacht, die ten tij
de van het beleg van Dien Bien Phoe
naar Indo-China werden gezonden,
worden teruggetrokken.
Diegenen onder hen, die zich vrij
willig bereid verklaren de grond
dienst der Franse-uniestrijdkrachten
te helpen bij het onderhoud en her
stellingen van vliegtuigen, mogen
echter blijven.
Van officiële Amerikaanse zijde
wordt medegedeeld, dat de terug
trekking geschiedt in overeenstem
ming met regeringsbeloften aan het
congres, dat de technici Indo-China
twaalf Juni a.s. verlaten zouden heb
ben. „Zij betekent niet, dat de Ver
enigde Staten thans minder belang
stelling zouden hebben voor de Fran
se worsteling tegen de communisten
in Indo-China", aldus wordt hieraan
toegevoegd.
Premie van 30.000.
In de 523ste Staatsloterij is in de
vierde klasse. 16e lQst, een prijs van
1000 met een premie van 30.000
gevallen op no. 12011.
pleegden in de Rijkswerkinrichting te
Veenhuizen uit incomplete of ver
waarloosde gezinnen stammen. Apar
te vermelding verdient het hoge aan
tal „stiefvader-gevallen"; jongens,
die in een zeer slechte verstandhou
ding met de stiefvader geleefd had
den en na vele ruzies de ouderlijke
woning definitief de rug hadden toe
gekeerd.
Van 125 landlopers en bedelaars te
Veenhuizen bleken slechts 3 gehuwd
te zijn, 19 waren gescheiden, 14 we
duwnaar en 89, dat is 71,2 procent,
was ongehuwd.
Uit deze cijfers big kt de geringe
neiging om zich blijvend te binden.
Typerend is nog, dat echtscheiding
in vele gevallen voortvloeide uit over
spel van de vrouw. In dit geval
maakte men meestal geen scène,
maar liet ogenblikkelijk alles in de
steek en verkoos de zwerversweg van
de minste weerstand. Voor sommigen
betekende het overigden van de echt
genote 'n dergelijke catastrophe, dat
men eveneens de zin van een normaal
bestaan niet langer inzag en een pas
sieve aanpassing aan de buitenkant
der maatschappij verkoos.
In de belangrijke leeftijd van circa
17 tot circa 25 jaar blijkt, vooral
onder jongere verpleegden, een bin
ding aan een bepaalde werkkring
mislukt te znn. Typerend is voor de
ze periode ae veelvuldige wisseling
van werkkring. Herhaaldelijk leest
men in rapporten, dat betrokkene op
zekere dag net bijltje er bij neer heeft
gelegd, vaak na kleine strubbelin
gen. Ook in deze situatie stuit men
op de symptomen, die de thuislozen
op vele andere gebieden vertonen: 'n
extreme momentele gerichtheid en
vluchtreacties op onaangename situ
aties.
Advertentie.
OUDE WIJN IN NIEUWE VATEN.
„De communistisch-Chinese delega
tie te Genèvc heeft een angstwek
kend vermogen om diplomatieke
liandelingen te rechter tyd en op de
juiste plaatsen goed te verrichten",
aldus heeft een Westerse diplomaat
te Genève verklaard.
Hy voegde hieraan toe: „Wan
neer wfj hen aan het werk zien, is
het alsof de tjjd heeft stilgestaan en
vvjj ons bevinden in de negentiende
Biyicens een in de staatscourant
van gisteren opgenomen beschikking
van de minister van economische za
ken heeft deze krachtens de hem in
de wet schorsing bedrijfsregelingen
verleend bevoegdheid een tweetal be
palingen geschorst, die in vele zo
genaamde melksaneringsovereen-
komsten voorkomen.
Deze geschorste bepalingen hou
den in, een verplichting voor melk-
slijters, die gedurende een bepaalde
periode meer hebben verkocht dan
een tevoren voor hen vastgestelde
hoeveelheid, om een deel van hun
verdienste af te staan aan hun or
ganisatie, of, door middel van een
tussenpersoon, aan die slijters, die
in die periode minder hebben ver
kocht dan de tevoren voor hen be
paalde hoeveelheid.
Voorts houden deze bepalingen in,
dat de melkfabriek zien verplicht
niet aan slijters te leveren, die niet
bg de saneringsregeling zijn aange
sloten en de slijters zich verplichten
uitsluitend melk van die ene fabriek
te betrekken.
Deze schorsing treft dus niet de
z.g. sector- of wijkindelingen, doch
de mogelgkheid blgft bestaan in be
paalde gebieden, waar dit nodig
mocht blijken, ook de op dit punt ge
troffen regelingen, dan wel de sane
ringsregelingen in haar geheel te
schorsen.
Uit een bekendmaking van de mi
nister voor publiekrechtelijke be
drijfsorganisatie, opgenomen in het
zelfde nummer van de Nederlandse
staatscourant, blijkt, dat deze in
overleg met zijn ambtgenoten van
economische zaken en van landbouw,
advies heeft gevraagd aan de Com
missie Bedrgfsregelingen of er aan
leiding bestaat, op grond van het
kartelbesluit op te treden onder meer
tegen de thans geschorste bepalin
gen, zomede tegen die betreffende de
zogenaamde sector- of wijkindelingen
en de prijs- en winstmarges.
dan nu het geval is, een beroep was,
dat slechts door de daarin bedreve-
nen werd beoefend.
Het optreden der Chinese diploma
ten doet. voor het eerst ginds lange
tgd, denken aan de vaardigheid van
hen, die wisten wat onder ware di
plomatie wordt verstaan en daar
naar ook handelden."
Vele leden der Westerse delegaties
zg'n het met deze opmerkingen eens.
Een hunner, die een vergelgking trok
tussen de tactiek der Sowjet-Russi-
sehe en die der communistisch-Chi
nese diplomaten, zeide: „Bij Molo-
tow is net bijna aanstonds duidelijk,
wat er eigenlijk aan vast zit, doch Dij
le suggesties van Tsjoe En Lai is
dit anders. Zijn diploma*'ek*. vallen
zg'n over het algemeen goed geca
moufleerd.
Indien de Chinese communisten
meer internationale conferenties
gaan bijwonen, zullen wij onze tac
tiek aan de hunne moeten aanpas
sen.
Het is niet zo, dat de Chine^ di
plomaten nieuwe diplomatieke wegen
nebben gevonden, Zrj bewandelen
slechts opnieuw enkele dier wegen,
die het Westen had verlaten."
MODERNE NAAMGEVING.
Zo min mogelijk naar levenden
(Van een speciale verslaggever)
Straatnamen vragen tegenwoordig de aandacht, in de gemeenteraden
en in de verenigingen voor plaatselijk belang, in de kranten en ook in
de wetenschappelyke wereld. Straatnamen zijn er weliswaar „altijd" ge
weest, maar pas in 1795 begon men er in Amsterdam mee ze officieel
op bordjes te plaatsen. Andere steden zijn gevolgd en vooral na de oor
log burgert het gebruik ook op het platteland snel in.
Intussen staan onze plattelandsgemeenten er wat het „vinden" van
namen betreft heel wat beter voor dan de mammoeth-gemeenten in de
randstad Holland. Daar worden de straatnamen zo langzamerhand een
onoplosbaar probleem en voor degenen, die deze zaak onder beheer heb
ben, welhaast een obsessie.
Hoezeer dit een brandende kwes
tie is geworden, wordt nog eens dui
delijk uit een bgzonder interessante
publicatie van de Kon. Ned. Akade-
mie van Wetenschappen. De naara-
kunde-commissie van deze instelling
heeft namelijk de tekst gepubliceerd
van lezingen over middeleeuwse en
moderne straatnaamgeving, die vorig
jaar in Amsterdam zgn gehouden.
Voor de huidige situatie, met name
in het Westen des lands, is heel leer
zaam hetgeen dr. W. Moll, tot voor
kort gemeente-archivaris van Den
Haag. naar voren bracht. Deze amb
tenaar heeft 35 jaar lang voor de
nieuwe straatnamen moeten zorgen
in Neerlands „grootste dorp", dat in
het laatste derae deel van de afgelo
pen eeuw in oppervlakte verdubbel
de.
„Zo vindt men b.v. midden In de
wijk, waar alle straten naar bomen
heten, de Thomsonlaan, genoemd
naar het in 1914 in Albanië gesneu
velde Haagse raadslid, een naam door
de raad in afwijking van elk voor
stel vastgesteld. Zo is ook de Nieboer-
weg plotseling geplaatst midden in de
z.g. vogelbuurt. Nieboer was 'n sym
pathiek man, die nog maar kort lid
van de raad was en juist toen het
straatnamen-voorstel aanhangig was
gemaakt, op tragische wijze door een
verkeersongeval om het leven kwam.
Nu weet van de honderd Hagenaars
niet één meer, naar wie de belangrij
ke Nieboerweg heet en is de naam
dus in dubbele zin misplaatst geble
ken.
Dit brengt ons op een der regels,
die naar mijn mening in acht moeten
worden genomen. Namelijk, dat stra
ten nimmer genoemd mogen worden
naar personen, die niet minstens 10
jaar geleden overleden zijn. En zeker
nooit naar nog levenden, behalve als
zg leden van het Koninklijk Huis
zijn, die toch in elk geval tot histo
rische figuren zullen worden".
Daarom acht dr. Moll het van be
lang, dat men eerst oude kaarten
raadpleegt van de terreinen, waar de
nieuwe wijk zal verrijzen en zoveel
mogelijk oude namen gebruikt. Zo
zijn in Den Haag de Mient, de Ley-
weg, de Moerweg en het Rgslag ont
staan. Voorts moeten namen worden
vermeden, die verwarring kunnen ge
ven met reeds bestaande. Hiervoor
is vooral de brandweer erg gevoelig,
want zenuwachtige mensen Kunnen
bij een brandmelding een naam zo
onduidelijk uitspreken, dat de spuit
zich naar een verkeerde wijk spoedt.
Om die reden is bijvoorbeeld in Den
Haag in de componistemvijk met op
zet een Brahmsstraat vermeden,
daar er in de bloemenbuurt al een
braamstraat bestond!
In 1918 telde Den Haag iets meer
dan duizend straatnamen, nu zijn het
er al 2500. Men heeft daar reeds 42
categorieën van namen en vreest,
dat dit getal nog wel hoger zal wor
den, hoe moeilijk het ook is.
De schrijver zegt dan: „De -oplos
sing moet gevonden worden in wat
in vele grote steden in het buitenland
reeds lang geschiedt: een indeling in
wijken en in die wijken, waar nodig,
dezelfde straatnamen. In Londen bg'v.
zijn ongeveer 20 St. Jamesstreets en
bij adressen moet men de wijkaan-
duiding bijvoegen.
Ook in Den Haag is reeds lang Iets
dergelijks geschied. Toen in 1923
de gemeente Loosduinen werd gean
nexeerd, bleken 33 van de 44 straat
namen eveneens in Den Haag voor
te komen. Had men die alle gewij
zigd, dan zou men driekwart van het
Bevolkingsregister hebben moeten
omwerken. Op uitdrukkelijk advies
heeft het gemeentebestuur, toen van
verdoping afgezien; achter alle Loos-
duïnse namen is een L. gevoegd.
Ten slotte keert de schrijver zich
tegen die verzoeken van de burgerij
om zekere straatnamen te verande
ren, temeer omdat dikwüls juist oude,
karakteristieke namen als offers zou
den vallen.
„Straatnamen, speciaal de histo-
ewordene, zgn ,beschc'J
:undige momenten".
Nederland 1951 (3%)
Nederland 1947 (3%) 3
Nèderland 1937 3
Dollarlening 1947 3 pet.
Investeringscertificaten 3
Nederland 1962-64 3
Nederland N.W.S. 2'/, -
Ned. Indië 1937 A 3
100
97
10316
10014
973/4
95y4
100% 100%
101% 101%
79% 80
100 100
01. Het was niet de eerste keer in het avontuurlijke
leven van Jimmy Brown, dat hij voetje voor voetje
voort liep in een huis dat hij niet erg vertrouwde. H(j
lette op alles en vooral de vloer hield hij in de gaten,
want hij wist uit ervaring, dat misdadigers, die zich
in dit soort oude huizen hadden genesteld, graag ge-
bruik maakten van valluiken. Tot tweemaal toe maan
de hij Piet Potlood aan vooral vlak achter hem te
blijven lopen. „Dan ben je er tenminste zeker van niet
door de vloer te kunnen zakken. Piet" zei hij. Plet
Potlood mompelde iets terug. HU had achter zich iets
gehoord't Leek net of er ergens een deur op een
kier werd gezet I Piet Potlood, die ook niet bang was
uitgevallen, draalde zich om en liep «mei een paar
passen terug om beter te kunnen kijken.Op het
zelfde ogenblik slaakte hij 'n kreet. Hij voelde de
grond onder zijn voeten wegzakkenEx drong .een
muffe kelderlucht tot hem door. Toen voelde bij hoe
hij in een diep gat begon te vallen 1Jimmy had
onmiddellijk bemerkt, dat er achter zgn rug iets gaan
de was. Hij hoorde, hoe Piet Potlood een gil gaf en
bU zag hoe hij wild met zUn armen in het rond sloeg.
Jimmy deed nog een wanhopige poging om Piet bU een
van zijn armen te grUpen, maar dat mislukte. En het
volgende ogenblik werd het luik door een onzichtbare
hand gesloten!....
Nat. Handelsbank
145%
147%
Ned. Handelmij.
189
187%
A.K.U.
219%
220%
Bergh's en Jurgens
306
305
Calvé-Delft
186%
187
Kon. Ned. Hoogovens
178%
180
Unilever
363%
342%
Ned. Kabelfabriek
210
209
Philips
337%
343
Wilton-Feijenoord
194
193%
Billiton.
337%
344
Kon. Petroleum MIJ.
501
500%
Amsterdam Rubber
95%
95%
Holland Amerika Lijn
144%
144%
Kon Paketvaart
138%
137%
Rotterdamse Lloyd
126%
126
Ned. Scheepvaart Unie
1363%
136%
Stv. Mij. Nederland
135
134%
H.V.A.
122%
122%
Dcli Mij.
120%
121%
Bank van Ned. Gem.
1%
108%
108%
Bank van Ned. Gem.
0-5-10
126
Centrale Suiker
191
191
Kon. My. De Schelde
N.B.
136
136%
Baltimore-Ohio
22
22%
Missouri K.T.
7%
New York Central
22%
22%
Pennsylvania
163%
163/4
Anaconda
38
38%
Bethlehem Steel
69%
69
General Motors
43
43%
Kennecott
84
84
Republic Steel
58%
58
48%
U.S. Steel
49
North American Cy.
23%
22%
Shell Union
95%
96
AKU 4%
138%
140
BEURSOVERZICHT.
BU rustige affaire liet de effectenbeurs
Donderdag geen belangrijke koersveran
deringen zien. In tegenstelling tot kort
geleden vertoonde geen enkele afdeling
enige spectaculaire ontwikkeling. Alleen
kon gezegd worden, dat vergeleken met
de ochtendbeurs het verloop betrekke
lijk meeviel. In vele gevallen nog lagen
de koersen boven het vorige slotniveau
en met name was dit het geval voor Phi
lips, welke boven de 340 kwamen op aan
kopen van het publiek, dat was aange
lokt door de publicatie van de kwartaal
cijfers. Daarentegen stelde Koninklijke
Olie teleur, op een koers van 500, waar
bij de buitenlandse belangstelling sterk
gemist werd. AKU handhaafde de op
gaande lUn en liep wederom 2 punten
omhoog, doch dit kon niet gezegd wor
den van Unilever, die iets ten achter ble
ven. De markt liet algemeen een beeld
zien van slechts geringe activiteit, waar
in ook later weinig verandering kwam.
Ook in tabaksfondsen ging weinig om,
en de belangstelling voor Senembah is
verdwenen. Zo zeer. dat dit fonds tot de
parikoers terugkeerde. Verenigde Dell
wist nog een kleinigheid te verbeteren.
Rubbers en suikers lagen ongeanimeerd.
Scheepvaart had een aarzelend verloop,
doch vertoonde later een licht herstel
voor Scheepvaart Unie.
De inschrUvlng bestond Donderdag voor
de aandelen der Electrotechnische Me
chanische Industrie te Utrecht tegen pa
rikoers, uitsluitend voor houders van
claims. Het zag er naar uit dat gisteren
een koers voor HazemeUer tot stand zou
komen en wel op een niveau dat circa 75
procent hoger lag dan de laatst gedane
notering. Vóór de bekendmaking van de
bonusuitkering stonden deze aandelen op
325. Eergisteren werd vergeefs 380 gebo
den en gisteren werd circa 400 vernomen.
Prolongatie 2% pet.
AMSTERDAMSE WISSELMARKT.
Londen contant 10.62%10.633%; New
York contant 3.78%—3.783,4; Parijs con
tant 1.0800—1.0820; Brussel contant 7.56%
—7.57%; Franfürt contant 90.41—90.51; Zü-
rich contant 86.87—86.97; Stockholm con
tant 73.2073.30; Kopenhagen contant
54.61—54.71; Oslo contant 53.07—53.17;
Braz. dollar contant 3.77%—3.78%: Argen
tijnse verrekeningsdollar contant 3.81—
3.82 nominaal; Japanse verrekeningsdol
lar contant 3.80—3.81.
HA8YBU8CHÜI
23.
Nog een uurtje brachten hij en Fio-
ra in de tuin door, gelukkig weer bij
elkaar te zijn. Toen ze tenslotte naar
het huis terugkeerden, waren onder
tussen de laatste drie gasten aange
komen: Millie en Rex Cbean, die Fiora
dadelijk ofschoon naar later bleek
ten onrechte verdacht, dat ze niet
echt getrouwd waren, en Barbara
Maine.
De Cheans noemden iedereen zon
der onderscheid „kindlief" of „jongen,
lief" en voelden zich blijkbaar onmid-
dellgk volkomen thuis. Barbara Maine
daarentegen had maar voor één lid
van 't gezelschap een vertrouwelijke
betiteling en d; - ene was, zoals Fiora
tot haar eigen moeilijk verklaar
bare leedwezen constateerde Lucas.
Barbara liet. het niet bij vertrouwe
lijkheid in woorden. Ze wierp zich zo
dra hij verscheen in zijn ai-men, on
der de uitroep: ,',Ot Lucas, jongenlief,
ik heb je in een eeuwigheid niet ge
zien!"
„In tien maanden, om nauwkeurig
te zijn", corrigeerde Lucas. Niettemin
onwillekeurig moest
kuste hij haar stralende naar hem op.
geheven gezichtje en keek haar met
sarcastisch-waarderende blik aan. „Ik
wist niet, dat je komen zou".
„Dat was nu mijn prettige verras-
sinkje voor jou", merkte Nan op.
Waarna ze glimlachend naar het ven
ster liep en naar buiten keek in zulk
een bevallige en effectvolle houding,
dat Fiora haar
bewonderen.
Plotseling echter zag ze, dat Nan's
elegante „pose" plaats maakte voor
een vrij wat minder bestudeerde en
gracieuze, ja dat even een dadelijk
bedwongen boos-ongelovige trek op
haar lieftallige gezichtje verscheen.
De oorzaak hiervan was niet ver te
zoeken en was door Fiora die nu
ook een blik in de tuin wierp, reeds
vermoed: Tom en Adèle slenterden
langzaam langs het bloembed, klaar
blijkelijk in zeer ernstig gesprek ge-
arikk.
wijtkeld
Achteraf zou Fiora zich herinne
ren, dat de ene brandende lucifer,
waarvoor Nan niet verantwoordelijk
kon heten, juist op dat ogenblik in
het kruitvat was gegooid. Want wat
ook Nan's bedoeling was geweest
met Tom te kwellen door het bin
nenhalen van nieuwe aanbidders, ze
had zeker nooit het voornemen ge
koesterd, hem Adèle's gezelschap te
doen zoeken. Een paar seconden
niet meer had Nan's gelaatsuit
drukking duidelijk getoond, hoezeer
ze had misgerekend.
„Als ze eens wist wat ik vanmid
dag tegen Tom had gezegd zou ze,
Seloof ik, wel mijn bloed willen zien",
acht Fiora, helemaal niet ontevre
den over de wending, die de gebeur
tenissen schenen te nemen. Intussen
had ze zich nauwelijks deze gedach
ten gerealiseerd, of Nan had zich
weer van het venster afgewend en
was opnieuw aan het coquetteren
met haar mannelijke gasten.
Het scheen wel, dat Peter en Les
lie Fentïman over een onuitputtelijke
voorraad grappen, complimenten en
vleierijen beschikten, waarmee ze
zich direct tot hun gastvrouw richt
ten, soms ieder op zijn eentje, soms
ook in een niet onverdienstelijk
woordenspel-duo. Van hun kant droe-
;en de Cheans, die van nature voor-
jestemd schenen om de gapingen in
een gesprek aan te vullen, ook nu
en dan niet-ongeestig en nogal hu
moristisch tot het welslagen van de
conversatie bij. Beiden hadden eeD
aangeboren talent en betekenden in
dit opzicht meer dan de per slot van
rekening wel onbenullige Fentimans
Na een poosje kwam Fiora tot de
slotsom, dat de Cheans vermoedelgk
hard voor hun broodje moesten wer
ken op de planken zowel als ten
huize van kennissen, waar ze in ruil
voor hun optreden als „gangmakers"
by feestjes e.d. enige dagen kost en
inwoning genoten.
Met Barbara Maine was het an
dera gesteld. Fiora hoorde al spoe
dig, dat deze zich populariteit als
zangeres en voordraagster had ver
worven. Na het diner vergastte ze
dan ook het gezelschap op een keus
uit haar repertoire, waarbij ze, ge
zeten voor de piano, met weinig vo
lumineuze en zelfs wat hese, maar
niettemin zeer aantrekkelijke stem
allerlei leideren ten gehore bracht.
Sommige, van een min of meer sen
timentele soort, richtte ze recht
streeks tot Lucas, echter op half
droefgeestige, half-brutale manier,
die belette, dat men haar ooit ten
volle in ernst nam.
Fiora wist niet bij zichzelf uit te
maken, of Barbara haar aantrok
dan wel tegenstond, maar evenmin
als de anderen kon ze de ogen van
haar afhouden. Toch was ze zich,
vol welbehagen, steeds bewust van
Ashley's tegenwoordigheid en liet ze,
in hiin slechts spaarzaam verlicht
hoekje, haar hand bij voortduring
op de zijne rusten!
Alles bij elkaar was het wel een
prettige avond, ondanks het minder
aangename feit, dat Nan na het
avondeten zich opnieuw van Tom
had meester gemaakt. De arme
Adèle, aan tafel zo lief en opge
wekt naast Tom gezeten, in een
groene japon, die naar allerbekoor
lijkst stond, begon er zeer zielig en
treurig uit te zien. Fiora, die innig
medelijden met haar had, vatte het
plan óp, om dadeiyk na afloop van
het partytje stappen te doen voor
Adèle's schilderlessen te Londen,
ze dan totaal uit deze voor
haar zo pijnlijke omgeving zou zyn.
"iet in o
fj
zal het in orde maken, al moest
er meneer Bircombe op mgn
knieën om smeken", dacht zg'.
Het idee van een knieval voor de
oude Bircombe bracht onwillekeurig
een glimlach op Fiora's lippen, zodat
Lucas, zich naar haar toebuigend,
zachtjes vroeg: „Amuseer je je nog
al?"
„Heel erg", antwoordde ze impul-
sief-vriendelijk. „En iy?"
Zgn niet zeer parlementaire ant
woord liet haar in het onzekere, maar
Fiora giste, dat hij ook Nan's manoeu
vre tegen Adèle ha... opgemerkt. Dat
vermoeden werd zekerheid, toen ze
hem even voor allen zich ter ruste be
gaven. schamper tot zgn stiefmoeder
hoorde zeggen: „Genoten van je grap
pen en spelletjes?", waarop zg met
een hatelijk glimlachje antwoordde:
„Natuurlgk, alleen jammer, dat jy zo
verdrietig bent, beste jongen. Ik had
Ëehoopt, dat Barbara ie in wat beter
umeur zou brengen.Heel luchtig
maar toch vlgmscherp, klonk daarop
zgn wederwoord: „Er zou meer nodig
zgn dan Barbara, om me het gebeurde
van deze morgen to doen vergeten".
Toen Fiora uitvoerig en lang Ashley
goedennacht had gewenst de nu
verlaten eetkamer leende zich prach
tig voor zulk een téte-ö,-tête en de
trappen opging, drong het tot haar
door, dat ze Adèle niet meer had ge
zien. Gevolg gevende aan een plotse
ling bij haar opgekomen plan, liep ze
naar Adèle's kamer en klopte.
„Wie is daar?" hoorde ze Adèle
roepen.
„Ik, Fiora. Mag ik binnenkomen?"
„Ja, natuurlgk, kindlief".
Binnengekomen, zag Fiora tot haar
verrassing, dat Adèle al in bed lag en
dus heel wat vroeger moest zjjn weg
gegaan dan de anderen... wellicht om
dat de avond haar niets dat de moeite
waard was meer kon bieden,
toch niet, wel?"
„O, ik stoor misschien; je sliep
„Neen, natuurlgk niet. Ik las". Adè
le legde het boek neer en glimlachte
vriendelgk. „Wilde je me soms komen
vertellen hoe gelukkig je bent?"
„O, neen, dat niet". Fiora lachte een
tikje gedwongen by de gedachte aan
het grote verschil tussen Adèle's er
varingen en de hare. „Neen, ik kwam
je alleen maar goedennacht zeggen
en je meteen vertellen, hoe goed ik je
die groene japon vond staan".
(Wordt vervolgd).