Schimmenkabinet te Genève voor
journalisten en diplomaten
LEZERS SCHRIJVEN
On bchctiïw haoen
PINKSTEREN
WESTDUITSERS WILLEN WEER
VLIEGEN
Zijn vrouw
rekent
even goed
als hij!
Roomboter op het brood
JEUK
D.D.D.
4
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 3 JUNI 1954
Ze zijn te vinden in restaurant
Bavaria bij het goede eten!
(Van een speciale verslaggever)
Genève, Mei 1954. Behalve hefc persgebouw, gevestigd in het oude wa
renhuis „Le Printemps", is er In Genève nog een centrum voor de journa
listen uit de hele wereld, die in de stad aan het Lac Léman bijeengekomen
zyn, om de werkzaamheden van de conferentie over Oost-Azië te volgen.
De meesten van hen zijn iedere avond aan te treffen In „Bavarla" tussen
de Rue du Rhöno en de Grand Quai, in de onmiddellijke nabijheid van het
hotel „Métropole". waar de Sovjet-Russische delegatie woont. Maar niet
de nabijheid van de mysterieuze Russen en ook niet het goede eten en het
beste bier alleen trekt de journalisten hierheen. Sinds meer dan 25 jaar is
„Bavaria" het trefpunt van de persmensen, als er in Genève belangrijke
politieke onderhandelingen worden gevoerd. Zyn grootste attractie, die in
de tyd van de Volkenbond daarin bestond, dat Stresemann, Briand, Litwi-
now en ook andere staatslieden er zich ongedwongen met de journalisten
onderhielden, is tegenwoordig de caricaturcn-reeks van de bekende Hon
gaarse tekenaar Derso op de houten lambrizering van liet hotel.
Hier is een stuk wereldgeschiedenis
in beeld vastgehouden, dat geken
merkt wordt door tijdloze en toepas
selijke humor. Madame Geneviëve
Tabouis, die men thans in „Bavaria"
ontmoet, was hier twintig jaar gele
den ook al, maar de meeste staatslie
den en grote journalisten, wier con-
terfeitsels de zaal versieren zyn
reeds lang van het wereldtoneel ver
dwenen. Men ziet er Stresemann,
Briand en Cushenden reap, als „Schu-
po", „agent de police" en „bobby" by
elkaar staan onder het opschrift „De
bewakers van de vrede". Bijna ver
geten is Woldomaras hier gete
kend met pistool en bloedige sabel
de kleine dictator van de twintiger
jaren, in het vergeetboek geraakt
door de grotere dictatoren, die later
de wereld verontrust. En wie
spreekt er thans nog over Pierre La-
val, tegen wie de vredesengel op de
caricatuur zegt: „U bent een ver
leider, M. Laval, maar ik heb ver
trouwen in U".
Uniform.
Ook von Papen, in rode huzaren
uniform, is met de vredesengel afge
beeld, maar deze loopt in paradepas
naast hem. Niet ver van nem van
daan vinden we uit het jaar 1930 de
ernstige Curtius als zwarte rijksade
laar met zwart-rood-goud gestreepte
das. De Franse chauvinist Tardieux,
wordt door Derso afgebeeld als „Ivan
Tardieux, de Verschrikkelijke".
Ze zijn er allemaal, de figuren
uit die dagen, toen een internationa
le organisatie reeds trachtte de we
reldvrede te bewaren en Genève hun
centrum was: Mac Donald, Sir Aus-
ton Chamberlain, Snowden, Sir John
Simon, de rampzalige Benesj en de
evenrampzalige Beck, die peinzend
de beeltenis van Pilsoedski bekykt.
Weinig verandering.
Wat waren de problemen van dit
tijd? Ook toen brandde het in het
Verre Oosten, hetgeen blijkt uit het
DE TRACTATIE VOOR
IN LUXE DOZEN VAN 50 STUKS
telegram uit Shanghai, waarmee de
Chinese minister van buitenlandse
zaken dr. Yen (1932) opgewonden
zwaait. Wij zien de Hoge Volken
bondscommissaris voor het Saarge-
bied, Knox, de Oostenrijkse Bonds
kanselier dr. Seipel tussen Germania
en Marianne. De lange burgemeester
van Danzig, dr. Sahm, staat ontsteld
te kijken terwijl de kleine Poolse ge
zant Strassburger een brievenbus in
Danzig met rood-witte strepen en de
Poolse adelaar beschildert.
De ontwapening werd toen reeds
doodgepraat en daar er in Genève zo
dikwyls over deze kwestie onderhan
deld werd, heeft Derso hieraan vele
caricaturen gewijd. Op een van de
tekeningen zien we boven de staats
lieden aan de raadstafel de geesten
van de reeds terugkerende twistvra
gen zweven: ontwapening, opium,
protocol, Saargebied, Griekse vluch
telingen en Hongaarse optanten. Op
een andere bekijkt Dame Rachel
Crowdy, de vroegere voorzitster van
het opium-comité van de Volken
bond, peinzend een opiumpijp: „Zou
ik het niet tenminste één keer probe
ren", staat er onder.
Bijna ontsteld staan we voor twee
caricaturen. De ene stelt Graaf Cou-
denhove-Kalergi voor en draagt het
opschrift: „Zalig zijn de eenvoudigen
van geest, want hun is het Konink
rijk der Hemelen (Paneuropa)" Op
de andere uit het jaar 1929 vinden
we Briand's bekwame kabinetschef
Léger met een bundel plannen onder
ztjn arm, waarop onder andere staat:
„Verenigde Staten van Europa" en
,.Dt oorlog is verbannen!"
Het regent in Lugano.
Ook zijn collega's van de pers en
zichzelf vereeuwigde Derso in cari
catuur. Hij roemt de „oude tante
Voss", de „Vossische Zeitung", voor
haar betrouwbaarheid in de bericht
geving, door een tekening, die Georg
Bernard voorstelt als de Heilige Ge
orge Bernhard te paard in gevecht
niet met de draak, maar met een
paar canards. We vinden er Scheffer
van het „Berliner Tageblatt" en
Wolf von Dewall van de „Frankfur
ter Zeitung" in Chinees gewaad met
een waaier. Filiol van de Schweizer
Depeschenangentur, zijn verzameling
tabakspijpen voor zich, verkondigt:
„Ik ben neutraal, zelfs tegen de hele
wereld".
De moeilijkheden, die zich voor de
journalisten op jacht naar nieuwsbe
richten soms op internationale con
ferenties voordoen, waren toen reeds
dezelfde. Een caricatuur in „Bava
ria" zou even goed op de tegenwoor
dige conferentie gemunt kunnen zijn.
Uit de half-geopende deur van een
conferentiekamer kijkt een diplomaat
naar buiten en tegen een hem vol
verwachting aankijkend correspon
dent zegt hy: „Het soiji me, ik weet
niets, maar dat is heêl_belangrijk".
icols Laya
van de toendertijd beroemde
Derso tekent Jean France
„Temps" in Parijs als krantenverko
per. Met een pak kranten onder zyn
arm roept hy uit: „Le Temps, laat
ste berichtenhet regent in Lu
gano!"
De oude perschef van de Wilhelm-
strasse, de gezant Zechlin, ziet men
met één voet op z'n stoel, het hoofd
in de handen. En daaronder op een
)Odium het opschrift: „Rodin: de
lenker". Niet alle diplomaten en
staatslieden komen er bij Derso zo
goed af. Men ziet enkelen in onbe
rispelijk jacquet, maar met ezelskop
pen, wantrouwend naar de tekenaar
kijkend, waarbij de een op Derso
wijst en de ander toefluistert: „Ik ge
loof, dat hij een vijandelijk agent is".
Een klein, karakteristiek voorval
moet nog opgetekend worden: enkele
dagen geleden kwamen twee journa
listen uit Bonn voor het eerst in „Ba
varia" en keken bewonderend rond,
waarbij de een opmerkte: „Zeg waar
om hebben wij in Bonn eigenlijk niet
iets dergelijks?"
Engelse contacten met
Rood-China en Sowjet-Unie
Uitbreiding van handel
Morgan Pliillips, secretaris-gene
raal der Britse socialistische partij,
vertrekt heden naar Genève, om al
daar met de conununistisch-Chinese
delegatie voorbereidingen te treffen
voor het bezoek, dat oud-premier At-
tlee en nog enige vooraanstaande
Engelse socialisten in Augustus en
September a.s. aan Rood-China zul
len brengen.
Het conservatieve Lagerhuisiid
William Robson-Brown, dat nauwe
betrekkingen onderhoudt met verte
genwoordigers der Britse staalindu
strie en de voormalige socialistische
minister voor handelszaken, Harold
Wilson, hebben in het afgelopen
week-einde te Genève besprekingen
gevoerd met Tsjoe En Lai, de Chine
se minister-president.
Robson-Brown heeft op een Dins
dag te Londen gehouden persconfe
rentie medegedeeld dat de bespre
kingen „opbouwend, objectief en re
alistisch'' zyn geweest.
De gevoerde en nog te voeren be
sprekingen hadden ten doel de han
del tussen Groot-Brittannië en Com
munistisch China uit te breiden.
Oud-minister Wilson, die in Mei
1953 een bezoek aan Moskou heeft
gebracht, zal elf dezer een nieuw be
zoek aan de Sowjet-Russische hoofd
stad brengen.
Nog geen goedkopere
paspoorten
Hoewel het aanvankelijk het voor
nemen was de verlaging van de rijks-
leges voor paspoorten nog vóór het
begin van het reisseizoen 1954 in te
voeren, is dat, als gevolg van een in
grijpende wyziging der voorstellen,
niet mogelijk gebleken, zo hebben
de minister van buitenlandse zaken,
en de minister zonder portefeuille,
op een desbetreffende vraag van het
lid van de Eerste Kamer de heer
Wendelaar.
De ministers streven er evenwel
ernstig naar de ter zake nodige wet
telijke voorziening op een dusdanig
tijdstip van kracht te doen worden,
dat een zo groot mogelijk deel van de
vacantiegangers er nog. van zal kun
nen profiteren.
Zeeuwse dracht - Eredracht
Laat ik me eerst voorstellen
Een oud Zeeuw, twee ledig; rasecht,
maar ook 78 lentes.
Mijn naam is K. J. Brasser. Geen
Zeeuw, die hokvast is maar nog
steeds Globetrotter. Iemand zonder
huis en haard, maar zyn Zeeuwse
hart klopt nog onstuimig vo z'n tuun
van Zeeeeland.
Ik was in 1936 in Middelburg toen
de heer Mazure de leiding had van
een mooi folklorefeest.
Hij had toen de oude bruidsjees uit
de Abdijgebouwen, de fajeton; de da
mes de Man hadden toen aan me
vrouw Mazure heel oude dracht afge
staan, ouder als uit de boerenkamer
van het museum enz., enz. Zy was de
bruid en Koppejan de bruidegom.
Ik kan niet vergeten hoe mooi het
was, toen ze voor het stadhuis, zo een
heel antiek bruidsboeket werd aange
boden. Dat zijn van die momenten,
die je niet vergeet.
Ik dacht zoals honderden met mij
OPLEIDING IN ENGELAND
„Deutsche Lufthansa"
weer opgericht.
Woensdagmorgen is te Bonn de
„Deutsche Lufthansa" weer opge
richt. Onder deze naam ressorteert de
vroegere A. G. Lufttag te Keulen. Men
heeft dit besluit genomen in verband
met berichten volgens welke Oost-
Duitsland voornemens zou zyn de tra-
dltionele naam van de Deutsche Luft
hansa te gaan gebruiken voor een
Oostduitse luchtvaarfcmaatschappy.
De Westelijke Hoge Commissarissen
beraadslagen thans over het verstrek
ken van vier verkeersvliegtuigen aan
de nieuwe Lufthansa.
Krachtens het bezettingsstatuut is
het West-Duitsland verboden burger
luchtvaartdiensten te exploiteren,
doch de Hoge Commissarissen hebben
nu een verzoek aan hun regeringen
gedaan, deze maatregel vóór de offi
ciële beëindiging van de bezetting in
te trekken.
In kringen van de geallieerde be
zettingsautoriteiten wordt verno
men, dat Engeland en Amerika bereid
zouden zijn, de gevraagde toestem
ming te geven. Frankrijk zou echter
sterk tegen het voorstel gekant zijn.
De nieuwe Westduitse Luchtvaart
maatschappij wil met vier vliegtuigen
van het type Convair 340 gaan deel
nemen aan het Europese luchtverkeer.
De voor de luchtverbinding met over
zee bestemde Superconstellationtoe-
stellen zullen in Maart 1955 worden
afgeleverd.
De in Maart j.l. met de Engelse B.
E. A. gesloten overeenkomst biedt de
Lufthansa de mogelijkheid ook dan
èen begin te maken met het luchtver
keer, wanneer het zogenaamde
„Deutschland-Vertrag" met de gealli.
eerden nog niet zal zijn geratificeerd
en West-Duitsland nog geen gezag in
het luchtruim zal kunnen uitoefenen.
Bemanningen voor de Westduitse
vliegtuigen worden thans in Engeland
opgeleid.
dachten, zo iets komt nooit meer te
rug, vooral na de brand: Wie had
kunnen denken dat deze dingen wa
ren gespaard gebleven!
Nu lees ik in voor mij nog de oude
Middelburger, dat we zulks nog eens
zullen zien op 25 Juni.
Als ik even fit blijf als nu, dan kom
ik er voor naar Walcheren. U zult
hiermee een mooi en goed werk heb
ben verricht en een middel om kle
derdracht een eredracht te doen zijn.
Veel steun in deze drukke dagen
wenst U
K. J. BRASSER.
Standbeeld J. H. van Dale
By zyn standbeeld te Sluis is de
nagedachtenis van J. H. van Dale,
alom bekend om zyn Groot Neder
lands Woordenboek, onlangs met
bloemen en toespraken gehuldigd.
Het 75-jarig feest van de Sluisse Re
derijkerskamer, destijds door Van
Dale heropgericht, gaf daartoe aan
leiding.
J.l. vrijdag het monument bezoe
kende, moest ik tot mijn teleurstel
ling ervaren, dat men er nog steeds
niet aan toe is het van zijn oorlogs-
ich
terugdei
huldiging, anders verwacht.
Pijnlyk doet het aan, als men gelijk
ondergetekende, die telken jare di
verse excursies voor bezoekers van
elders organiseert, het monument
en moet in r*
vaak nog ontsiert
.krassen vanlaat ons maar zeg
gen de „baldadige jeugd".
Sluizenaren, komt het uw eer niet
te na, dat U toelaat, dat uw grote
zoon. een figuur van nationaal for
maat, geëerd wordt op een wijze, die
niet helemaal fraai is?
Ik kan niet aannemen van niet.
Daarom Rederijkers en V.V.V. van
Sluis: de hand aan de ploeg en teza
men met uw Gemeentebestuur, dat
naar ik meen het monument bij zyn
onthulling in 1924 aanvaardde, ervoor
gezorgd, dat herstel van dit waardige
gedenkteken spoedig werkelijkheid
wordt.
Grote kapitalen kunnen daarmee
niet gemoeid zijn. Ik twijfel er niet
aan of ook voor dit doel is het geld
te vinden. Als meer op de weg lig-
f end van vorenbedoelden laat ik ini-
iatieven in deze gaarne aan hen
over.
Schoondyke, 29 Mei 1954.
Deze boekhouder verdient zijn geld met rekenen. Zijn
vrouw rekent op haór beurt éven goed en daarom krijgt
hij roomboter op het brood mee naar kantoor. In kosten
scheelt dat immers maar iets meer dan een cent per boter
ham. En om zó weinig ontzegt zij haar man de roomboter
toch werkelijk niet
Wie
goed rekent
weet
dat het kan:
Spaar de rijksbotermerken (er staat er een op Uw pakje)
en doe mee aan de grote Roomboter Prijsvragen!
De eerstvolgende verschijnt 19 Juni in Libelle, Beatrijs,
Margriet, Goed Nieuws en Eva en op 26 Juni in alle
Radiobladen.
L. VAN DIJK.
De Blauwe Dijk.
Mag ik door Uwe vriendelijke be
middeling de betrokken autoriteiten
en zij die tot taak hebben de pro
gramma's, route's van muziekcorp
sen, feestelijke rondwandelingen etc.
saam te stellen eens vriendelijk her
inheren, dat de Blauwe Dijk hierbij
aardig in het vergeetboekje schijnt té
z(jn geraakt!
Zy, die de overigens zeer te waar
deren taak van collectant of leden
werver (ster) ter hand nemen weten
de Blauwe Dyk zelfs opvallend dik
wijls te vinden.
Vooral bewoners die door ziekte of
anderzins aan huis zijn gebonden zul
len het plaatsen dezer regelen ten
zeerste waarderen.
Bij voorbaat dankend.
BI. D. Middelburg.
De Paasdatum.
In de P.Z.C. van 17 April komt o.m.
een artikel voor over het berekenen
van Pasen langs de weg van „de pe
riode der resten", wat eigenlijk een
verkeerde benoeming is, want er is
niets periodieks in die resten.
Dat artikel las ik indertijd wel,
doch ik kon er niet op ingaan, want
ik was „onder dokters behandeing".
Nu dat voorbij is, kom ik er wel op
terug en geef dus deze, myne, visie
ten beste.
Pasen kan berekend worden met
het stellen van de resten a, b, c, d en
e (zie Crt. v. 17 April). Voor zover
ik heb kunnen nagaan, klopt dat uit
stekend van 1911 t/m 1953. In het
tijdschrift „De Natuur" van 1910 las
ik eens de opgave der paasdata voor
de gehele 20ste eeuw. Die data heb ik
overgenomen tot en met 1960. Ik kan
U verzekeren, dat ze kloppen tot
1953, alleen 1954 laat ons in de steek.
Waarom? Ik weet het niet, maar 't is
zo. Van '55 tot met '60 is 't ook ver
der in orde. Maar wijder strek ik die
werkzaamheden niet uit. Wie lust
heeft ga er mee door!
Voor 1954 loopt het mis, men krijgt
dan 25 April tot uitkomst. Het is be
kend, dat Pasen niet op 25 April of
ln de huidporiën.
Niet krabben. De helder
vloeibare D.D.D. kal
meert de jeuk in enkele
seconden, doodt de ziek
tekiemen, geneesttot diep
TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
later kan komen. Waarom gaf de
„kalender" in 1954 Pasen op 18 April,
dat is een week of 7 dagen vroeger?
Hier schrijf ik eerst de resten d en
en e neer.
19 x a 24
Rest d ontstaat door
19 x 16 24
328
- r 2
2b 4c 6d
2x2 4x1 6x28 5
181
7 7
rest 6 en daaruit Pasen 22 Mrt.
28 6 56 Mrt. 25 April, of
te wel „onbestaanbaar".
Maar zö toch goed:
181 7 voud 6 25x7 6
maar ook
181 7 voud 1 26x7 1
verschil 7 voud of 7. Trek dat ver
schil 7 van 25 af en de uitkomst is
18, d.w.z. 18 April.
De spitsvondige cijferaar zegt na
tuurlijk: alles onzin met die resten.
Dat deelt men? 1954 door 19, rest 16,
wat 16? dagen? Niets van bekend
en onwaar. 1954 is hoogstens een
aantal jaren, dus rest a 16 zijn ook
jaren!
En het slot van de geschiedenis
22 Mrt. 28 6 54 dagen!! Maar
't geeft ten minste het voordeel te
geraken tot een oplossing!
En daar gaat het om.
C. I. PERLfi.
Poststr. C 95, Zierikzee.
pËUIltgTON
I HAR'
MARY BURCHELl
Enige ogenblikken later trad Lucas
binnen. En onmiddellijk constateerde
Fiora, lichtelijk verrast, dat hij een
uitstekend, tegemoetkomend gastheer
was. Hij mocht dan het land hebben
aan Nan en haar zogenaamde vrien
den minachten, maar waar het er op
aankwam de gastvrijheid van Brierley
Manor hoog te houden, was hij vol
hartelijkheid en welwillendheid.
Fiora voelde haar hart wat sneller
slaan, toen hij naar Ashley toekwam.
Maar er bestond geen reden voor
vrees, bemei-kte ze, want Lucas
schudde Ashley de hand en zei op jo
viale toon: „Prettig je eens weer
om te zien Burrell. Ik ben blij,
dat je komen kon en hoop, dat Fiora
je een gunstig rapport heeft uitge
bracht over haar leven hier".
„We hebben nor niet veel gelegen
heid gehad, samen te pi-aten", ant
woordde Ashley. Ook hij deed uiter
mate vriendelijk, ofschoon Fiora, die
hem goed kende, dacht, dat hij niet he
lemaal op zijn gemak was. „Ik vind,
dat ze er erg vrolijk uitziet", ging hij
voort, meteen Fiora toelachend op
een manier, die Lucas geen twijfel
meer over hun onderlinge verhouding
moest laten.
Inmiddels had Lucas zich naar Tom
Harmon gewend en Fiora hoorde tot
haar genoegen, dat laatstgenoemde
zijn gastheer vroeg, waar Adèle was.
„Ik weet het niet", antwoordde Lu
cas nogal verbaasd, „maar ik denk,
dat ze in haar atelier is. Die feestjes
van Nan zyn niets voor haar".
„Neen", erkende Tom, die weinig op
zijn gemak toekeek, hoe Peter Fenti-
man, Nan bij haar zachte, blanke
voorarm vasthoudend, de palm van
haar hand bestudeerde, zogenaamd
om de toekomst te voorspellen.
„Die levenslijn lijkt me wat kort
toe, schat", zei hij. „Misschien vere
nigt ze zich wel met die van een ander,
in die van my bijv., als ik er wat aan
kan doen". En als om zyn woorden
kracht bij te zetten, drukte hy ter
loops een kus in de ronding van haar
elleboog.
„Ik zal maar eens op zoek naar
Adèle gaan zei Tom, die bij 'het op
staan bijna een tafeltje naast hem om
ver wierp. „Ze moet niet zo aan haar
lot worden overgelaten".
Meteen verliet hy de kamer, terwijl
Lucas hem met gefronste wenkbrau
wen en een nogal spottende uitdruk
king op het gezicht nastaarde. Zich
omdraaiend ving hy Fiora's vroiyke
en begrijpende blik op en dicht langs
haar lopend fluisterde hy zachtjes:
„Zelfs de Fentimans kunnen vam nut
zyn, zoals je ziet".
„Dat schijnt zo", mompelde Fiora
met een lachje van verstandhouding.
„Wat bedoelde Cardew?" vroeg
Ashley nieuwsgierig, zodra Lucas hen
noren,
niet meer kon horen.
uit
dat
plezier
„Lieve help!" riep Ashley, maar
matig in zyn schik. „Ik wist niet, dat
jij en hy op die voet met elkaar ston
den".
„Welke voet?" vroeg ze verrast.
„Om samen binnenpretjes te heb
ben en zo".
„Och, daar is geen sprake van!"
hernam Fiora, zich enerzijds vrolyk
makend over het denkbeeld van intie
me vriendschap tussen haar en Lucas,
maar anderzyds toch weinig ingeno
men met Ashley's achterdochtige
toon. „Zie je, ik houd heel veel van zyn
zuster en... dat van daareven had iets
met haar te maken. Er zyn hier heel
wat teggn elkaar ingaande stromin
gen onder de kalme oppervlakte, Ash
ley", ging ze even zuchtend voort „en
Lucas sprak juist over vrywel het
enige punt waaromtrent we het eens
zyn".
Ashley scheen met deze uitleg ge
noegen te nemen. „Je kon het niet be
ter zeggen", gaf hij toe, nu weer in
zyn humeur. „Bedoel je, dat jelui over
de meeste andere dingen ruzie heb
ben?"
„Ruzie niet bepaa..", antwoordde
ze, er niet op gesteld, dat hy haar ten
nauwste betrokken achtte in de fami-
e-aangelegenheden op Brierley Ma-
>r. „We schermutselen maar een
lie-i
nor.
beetje'
Deze laatste verzekering scheen
Ashley weer minder naar de zin.
Misschien bedacht hy, dat zulk ge-
schermutsel onder de beste vrienden
voorkomt en dat ze juist daardoor
door de attractie en opwinding, die er
van uitgaat dichter tot elkaar wor
den gebracht.
In elk geval achtte Flora het wen
selijk hem op andere gedachten te
brengen. Ze stak haar arm door de
zyne en zei: „Laat ons naar buiten
gaan. Het is zo mooi in de tuin hier.
En kryg alsjeblieft geen dwaze ideeën
over mij en... nu ja iemand anders. Er
is hier al genoeg spanning, misver
stand en onenigheid. Ik heb juist zo
naar je verlangd, Ashley, omdat jij zo
kalm en... zo verstandig bent".
Lachend sloeg hy de arm om haar
heen toen ze door de openslaande deu
ren de tuin inliepen.
„Is het hier dan zo'n beetje een
gekkenhuis?" informeerde hy.
„Ja", knikte Fiora glimlachend,
„wel als ie 't vergeiykt met het leven
waaraan ik gewoon was".
„Nu als 't 3e na een poosje helemaal
niet bevalt, zal er toch wel een andere
schikking te treffen zyn", meende
Ashley. „Blykbaar is je tante Nan niet
zulk een ideale voogdes, dat men zou
moeten aarzelen op dit punt. En het
zou bovendien toch dwaasheid zyn, te
blijven vasthouden aan een regeling
vol haken en ogen, alleen maar omdat
je vader zonder dat hy iemand van
de betrokkenen kende die, op pa
pier, het beste oordeelde".
„O, ik weet niet, of ik het hier zo
naar zou vinden", zei Fiora, die zodra
er sprake was van vertrek weer die
met woorden niet te omschryven be
koring van Brierley Manor voelde.
„In elk geval" ging ze peinzend
voort „is de zaak met zo eenvou
dig. Lucas heeft vader inderdaad heel
goed gekend".
„Wat bedoel je Beriep hij zich op
een langdurige en innige vriend
schap?"
„O, neen, dat niet bepaald. Maar ik
geloof, dat Lucas op de een of andere
manier achter vader's ware karakter
kwam; iets wat de meeste mensen
nooit gelukte".
„Dat klinkt, dunkt me, nogal fan
tastisch", vond Ashley, schamper la
chend. „Ik kan me niet voorstellen,
dat je vader en Lucas Cardew veel
met elkaar gemeen hadden. Voor zo
ver ik van je vader weet, was hy een
erg in zichzelf gekeerde, kalme man".
„Ja, dat is zo",
„Welnu, maakt Cardew ook die in
druk op je?" vroeg Ashley droogjes.
Na langer gezwegen te hebben dan
Ashley had verwacht, zei Fiora be
dachtzaam: „Ja, ondanks zijn... zyn
soms vrij kwetsend optreden en zyn
spottende maner van spreken, geloof
ik, dat een paar dingen hem geweldig
ter harte gaan en dat vader hem daar
naar heeft beoordeeld".
„Zo", hernam Ashley, ietwat wreve
lig, „en beoordeelt vader's dochter
hem op dezelfde manier?"
„O", lachte Fiora, „ik beweer aller
minst, dat myn sympathie en anti
pathie dezelfde zyn als die van vader
waren. Maar toch kan ik, zonder hem
Van zijn kant scheen Ashley met
deze uiteenzetting van de situatie ge
noegen te nemen. Althans hy lachte
nu ook en liet het onderwerp Lucas
yerder rusten.
(Wordt vervolgd).
