Geneviève de Galard
verpleegstersplicht in
deed haar
Indo-China
J
C
Een dokter ging uit varen met
chronische zieken
SPIONNAGE-CENTRUM WENEN
IN ALKMAAR LATEN MANNEN
THANS HUN SNOR STAAN
KRISTAL VAN VIJFTIG KILO
WOENSDAG 2 JUNI 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
HEEL FRANKRIJK IS TROTS OP HAAR!
Ze is 29 jaar, heeft blauwe
ogen en donkerbruin haar
(Van onze Parijse correspondent).
Woensdag: de negentiende Mei, 's morgens om half zeven, werd de
Franse journalist Hector de Galard, die voor een groot Parjjs weekblad
de conferentie van Genève versloeg, uit zijn bed gebeld. Hij had tot vier
uur in de nacht zitten werken en zyn eerste reactie was: laat maar
rustig bellen, ik wens niet wakker te worden. Maar 't geschel hield aan
en de krantenman moest wel overeind komen.
.Hallo, klonk het aan de andere kant van de Itfn, hier is de delegatie
van de 'volksdemocratie Vietminh. We kunnen u mededelen, dat uw
nicht vrijgelaten wordt". De journalist stuurde onmiddellijk een telegram
naar zijn familie dat Geneviève vrij was. Een Parijse telegrambesteller
bracht het bericht naar het aangegeven adres en belde. Er bleek nie
mand thuis te zjjn en daarom stopte hjj het zo belangrijke telegram
maar onder de deur door. Daar vond men het eerst de volgende dag. Zo
vernam de wereld dat Geneviève de Galard, „de engel van Dien Bien
Phoe", door de Vietminh was losgelaten.
De negen-en-twintig jarige ver
pleegster, die stamt uit een oud
Frans geslacht wilde eerst bij haar
gewonden blijven. Maar al spoedig
kreeg zij bevel naar het Franse
hoofdkwartier te komen. Dus stap
te zij in een vliegtuig, vloog naar
Hanoi, waar ze tot haar werkelijk
stomme verbazing zag dat een op
getogen menigte op haar stond te
wachten. Zij wist er niets van dat
haar moedige en liefdevolle werk
voor de gewonden van Dien Bien
Phoe van haar een heldin had ge
maakt, over wier lot heel de wereld
zich ongerust had gemaakt. Zy vond
dat ze niet meer dan haar plicht
had gedaan. Als enige vrouw de ge
wonden verplegen van een vesting,
door JAN BRU8SB
waarop een vele malen sterkere vij
and stormliep? Dag en nacht wer
ken in half onder water gelopen
gangen, zonder licht, zonder water,
practisch zonder de noodzakelijkste
medische middelen? Ze vond het al
lemaal heel gewoon. En tóen een
Amerikaanse journalist haar 150.000
gulden aanbood wanneer hij de ex
clusiviteit van haar belevenissen
kon krijgen, toen wees ze dat heel
verontwaardigd van de hand. En
toen men haar liet zien dat de kran
ten haar een tweede Jeanne d'Arc
fenoemd hadden, vond ze dat schan-
alig overdreven.
STRENG OPGEVOED.
Niets wees er op dat Geneviève de
Galard, die op 13 April 1925 in Pa
rijs geboren is, eens een van de meer
bewonderde vrouwen van haar tijd
zou worden. Ze is heel streng opge
voed, waarbij haar altijd voor ogen
wordt gehouden dat zij een hele
oude en adellijke naam draagt en
dat dit een grote verantwoordelijk
heid met zich mee brengt. Op de
middelbare school is zij een onop
vallend meisje, dat weinig vriendin
nen heeft en dat volgens naar mede
scholieren bijzonder braaf leert. Na
haar eindexamen studeert ze M.O.
Engels. Ze gaat naar Londen, waar
ze gouvernante wordt by de twee
kinderen van een Franse leraar.
Maar dit bevredigt haar niet. Te
rug in Parijs volgt ze de school voor
sociale werksters, waar ze in 1951
als eerste vandaan komt. Haar eni
ge ontspanning 13 de muziek. Ze be
zoekt veel concerten en speelt zelf
ook goed piano. Tijdens haar vacan-
ties onderneemt ze met haar kleine
Renaultje grote reizen door het bui
tenland. Altijd alleen. Altijd een
beetje teruggetrokken.
VLIEGEND VERPLEEGSTER.
Dan verneemt ze dat het leger
verpleegsters zoekt voor de hospi-
Adlai Stevensonde door Eisenhower
verslagen candidaat voor het presi
dentschap in de Verenigde Staten, is
een buitengewoon goed spreker. Men
luistert graag naar hem. Dat Steven
son ook zangtalenten bezit weten de
meesten niet. Hij liet de menigte, die
hij als belangrijkste spreker tijdens
^Hillbilly Day" te Meridian (Miss.)
om zich heen had verzameld genieten
van een^Ballade van eigen maaksel".
taai-vliegtuigen. Een moeilijk en ge
vaarlijk werk, waarvoor men bijzon
der streng getest wordt. Men moet
over een ijzersterke gezondheid be
schikken en een constant goed hu
meur, men moet onder alle omstan
digheden zyn kalmte kunnen behou
den en men moet zijn beroep als het
hoogste in de wereld kunnen zien.
Geneviève maakt een proeftijd van
een jaar door. Vliegt met militaire
toestellen vol zieken door Noord- en
Zwart-Afrika.
Toen de gevechten in Indo-China
opnieuw oplaaiden worden er „vlie
gende verpleegsters" voor het front
gevraagd. Geneviève geeft zich on
middellijk op en tekent voor twee
jaar. Haar moeder heeft zich zeer
fel tegen deze gevaarlijke onderne
ming verzet, maar Geneviève. luite
nant de Galard, is toch gegaan. In
het Verre Oosten is het iedere dag
hetzelfde; des morgens heel vroeg
per helicopter naar de voorste pos
ten van het front om er de gewon
den te gaan halen.
Op 26 Maart vliegt ze naar Dien
Bien Phoe. Wanneer het vliegtuig
volgeladen is met gewonden en op
wil stijgen springt er een band; de
start mislukt, de vijand neemt het
toestel onder vuur en schiet het in
brand. Kort daarop bezetten de troe
pen van generaal Giap een groot ge
deelte van het vliegveld en er kan
geen toestel meer dalen. Geneviève
kan niet meer terug. Zoveel ellende
ziet ze dan echter om zich heen, dat
ze helemaal niet aan zichzelf denkt.
NIET BEGREPEN.
Met een ongekende zachtheid en
een onuitputtelijke liefde verpleegt
ze de gewonden en verlicht ze de
laatste momenten van de sterven
den. Na de val van de vesting wordt
ook zij gevangen genomen. Maar,
heeft ze verteld, onze tegenstanders
hebben ons goed behandeld. Uit
dankbaarheid stuurt de jonge vrouw
een telegram naar Ho Chi Minh om
hem met zijn verjaardag te felici
teren. Deze daad heeft men vaak
niet goed begrepen. Waarom heeft
de verpleegster de behoefte gevoeld
de communistische leider geluk te
wensen? Men moet daar eenter he
lemaal geen politiek achter zoeken.
Geneviève de Galard heeft de ma
nier, waarop de vijanden van haar
land de gewonde gevangenen heb
ben behandeld, zo gewaardeerd dat
ze dit in een telegram aan Ho Chi
Minh heeft geuit.
De Fransen zijn. erg trots op dit
moedige meisje met haar donker
bruine haar en haar rustige, blauwe
ogen. Geneviève wordt gezien als het
symbool van de bescheiden Franse
vrouw, die, wanneer het moet, tot
zeer grote daden in staat is. Wie
in Frankrijk woont, weet overigens
ook dat niets onverdiender is dan
de reputatie van lichtzinnigheid, die
de Frangaise vaak in het buitenland
heeft.
Belgische verkeersongelukken
in het afgelopen jaar
In 1953 werden in België 702 per
sonen bij verkeersongelukken ter
plaatse gedood, tegenover 739 in 1952.
Onder de 702 slachtoffers waren 386
autobestuurders, 134 passagiers en 182
voetgangers.
In 1948, toen het aantal auto's 300.000
bedroeg, tegenover 500.000 thans, was
het aantal doden als gevolg van ver
keersongevallen 715, waaronder 335
bestuurders, 144 passagiers en 236
voetgangers.
Zaak-Anneke Beekman
wekt reacties in
buitenland
De voorzitter van de Engelse sectie
van het World Jewish Congress en lid
van het directorium van deze Joodse
organisatie, de heer L. Easterman,
heeft een onderhoud gehad met de
ambassadeurs van Nederland en Bel
gië in Londen in verband met het
zoek zijn van Anneke Beekman. De
heer Easterman heeft beide ambas
sadeurs gewezen op de reactie, die
deze zaak ook buiten de betrokken
landen in Joodse kringen heeft ge
wekt zo wordt in het jongste num
mer van 't Nieuw Israëlietisch Week
blad medegedeeld. Naar de redactie
verneemt, zal ook op een zitting van
de Franse afdeling van het World Je
wish Congress een uitvoerig exposé
worden gegeven.
0 Ongeveer tweehonderdduizend gulden
heelt de „actie-Loesje" van de N.C.R.V.
tot dusverre opgeleverd. Zoals bekend,
moet het geld dienen om bij de Johan-
nastichting te Arnhem enkele paviljoens
te bouwen. Een paviljoen kost circa
f 400.000.
8000 AGENTEN AAN HET WERK
Soms een schietpartij
(Van een bijzondere correspondent)
WENEN, Mei De Oostenrijkse
hoofdstad is tegenwoordig het be
langrijkste punt van ontmoeting
voor de grote internationale spion-
nage. De Weense politie schat het
aantal in de stad werkzame agenten
op rond achtduizend.
De Oostenrijkse politie staat voor
de ondankbare taak de ene bezet
tingsmogendheid tegen de agenten
van de andere te moeten bescher
men. Daarbij constateert ze steeds
weer, dat t? Amerikanen en de Rus
sen hun spionnagenet het breedst uit
gespannen hebben en zelfs op de
kleinste kleinigheid verzot zijn.
De staten van het Oostelijk blok,
met uitzondering van de Sovjet-Unie
zijn in Wenen vrijwel altijd door
twee groepen agenten vertegenwoor
digd, tussen wie een felle stryd
woedt. De Hongaarse groepen bj-
voorbeeld spionneren gedeeltelijk
voor de Sovjet-Unie, gedeeltelijk
voor de emigranten; de Tsjechische
eveyeens gedeelteiyk voor Moskou
en gedeeltelijk voor het vrije Tsje-
cho-Slowakije.
Volgens de mening van de Oosten
rijkse recherche zyn de meesten van
de 8000 agenten vluchtelingen, die
zich aan de tegenpartij verkocht
hebben om te kunnen leven. Ze
zwerven dag en nacht door de stad
aan de Donau, om een of ander stuk
je „materiaal" te vinden. Veel is er
in Wenen echter niet op te diepen
e de meeste spionnen hangen in
café's rond achter koppen koffie. By
een Hongaar vonden Oostenrijkse re
chercheurs een kaart van Wenen en
een lijst van alle dagbladen met na
men, adressen en telefoonnummers
van de hoofdredacteuren. Een Tsje
chisch agent had een Engels dienst
voorschrift by zich, dat hij in Stier
marken in een Britse militaire leger
plaats gestolen had. Een uit Praag
afkomstige vrouw had de opdracht
alle 4 Oostenrijkers, die een visum
voor Tsjecho-Slowakye aanvragen
als agenten aan te werven.
De Russen willen van hun agenten
o.a. weten of de Amerikaanse offi
cieren goede golfspelers zijn, hoe
vaak ze naar de. schouwburg gaan en
hoe ze zich tegenover hun onderge
schikten gedragen.
De Weners in het algemeen mer
ken van dit onderaardse bedryf zo
goed als niets. Alleen als er in een
derderangs café geschoten wordt, als
er iemand doodgestoken wordt of de
politie meedeelt, dat in de Donau het
lijk van een onbekende is, dan weten
ze, dat deze oorlog in het duister
weer een slachtoffer heeft geëist.
Plannen voor bouw van
zeer grote vrachtschepen
Werk voor Westduitse werven
Het Engelse Zondagsblad „Rey
nold's News" verneemt, dat Ameri
kaanse scheepvaartbelangen van
plan zyn zeer grote vrachtschepen
in West-Duitsland te laten bouwen.
Volgens de scheepvaartcorrespondent
van het blad zullen de schepen bijna
even groot worden als de „Queen
Mary" en de „Queen Elizabeth", die
zoals bekend is ongeveer 80.000 ton
De plannen zyn in een zo ver ge
vorderd stadium, dat reeds specifica
ties zijn verstrekt aan een der groot
ste Duitse scheepswerven, de Deut
sche Werft te Hamburg. De plan
nen voorzien in de bouw van ver
scheidene tankschepen en ertssche
pen, waai-van de kleinste 40.000 en
de grootste 73.000 ton deadweight
zal meten. Het aantal schepen, dat
gebouwd zal worden, wordt geheim
gehouden.
DE 700-JARIGE KAASSTAD
Jubileumviering met begroeide bovenlip.
(Van een speciale verslaggever)
In Alkmaar beginnen ze langzamerhand in een carnavalsstemming
te geraken. Een ietwat veemde sfeer voor een stad vol nuchtere
Noordhollanders, die nogal eens voor een stijf soort lieden worden
versleten. Mensen, die altijd het gezicht in de plooi hebben en nooit
goed „los" kunnen komen. Dat schynt nu allemaal anders te gaan
worden. Eén ingezonden stuk is voldoende geweest om het mannelyke
deel van de Alkmaarse bevolking in vuur en vlam te zetten voor een
snorrenactie, die inhoudt, dat de Alkmaarse mannen gedurende de 27
dagen, dat het 700-jarig bestaan van de stad wordt gevierd (van 20 Juli
t/m 15 Augustus) met een begroeide bovenlip op straat dienen te ver
schijnen.
Nog voordat het startschot is ge
vallen wordt er in de kaasstad bijna
over niets anders gesproken en men
vindt het dan ook buitengewoon ple
zierig, dat de minister-president dr.
W. Drees op 20 Juli het stadsfeest
komt openen. „Hij is een van ons"
zeggen de snorrendragers, die ver
der ernstige plannen hebben om
ook andere besnorde bezoekers een
Jpeciaal eerbetoon te geven. Op 5
uni zal de actie officieel beginnen,
zodat er ruim een maand de tijd is
om een kloeke snor te kweken. Er
komt een schoonheidswedstryd en er
zullen feestavonden worden georga
niseerd, die voor snorrendragers
gratis toegankelijk zyn.
Ook de kappers hebben zich achter
de actie geschaard. In een spoed
vergadering hebben ze besloten de
snorren van hun klanten gratis by
te werken en de dameskappers, die
toch ook wilden meedoen, hebben
toegezegd, dat ze de „miskleur-ge
wassen" voor niets en niemendal
zullen bijverven.
De mannen met peper-en-zout
knevels en rode snorren kunnen
dus gerust zyn. Om de twijfelaars
te animeren hebben een paar kna
pen op een vroege morgen de beel-
Talrijke arrestaties in
Oost-Pakistan.
De Pakistaanse politie heeft Zon
dagavond in Oost-Bengalen 150 per
sonen gearresteerd. Onder hen be
vindt zich een minister uit het afge
zette kabinet van Fazloel Hoek, sjeik
Moedjiboer Rehman. Men verwacht
nog meer arrestaties.
Voor het huis van Fazloel Hoek
staat een wachtpost. De afgezette
premier mag slechts familieleden en
vrienden, die toestemming van de po
litie hebben, voor een bezoek ontvan
gen.
den voor de gemeentelijke handels
school al vast van een stoere snor
voorzien. Er zal nog wel meer van
dit soort grappen loskomen. De pro
motor van de actie, wiens vrouw al
heeft verkondigd, dat ze een man
met snor verschrikkelijk vindt, zit
vol schrandere plannetjes.
De Alkmaarse mannen zyn er
voor klaar en de vrouwen lopen over
van nieuwsgierigheid hoe hun echt
vrienden er straks zullen uit zien.
De beelden van de Alkmaarse ge
meentelijke handelsschool zjjn met
snorren gesierd.
Spoedige luchtverbinding
via Noordpool.
Vergunning voor S.A.S.
Naar de Scandinavian Airlines Sy
stem meedeelt, heeft de regering van
de Ver. St. vergunning gegeven aan
de S.A.S. om een luchtlijn over de
Noordpool te onderhouden vanaf de
Westkunst van de Verenigde Staten
naar Scandinavië.
Voor de eerste maal in de geschie
denis zal nu de Westkust van de
Ver. Staten eeh directe toegangs
poort kunnen worden tot Scandina
vië en Europa. Los Angeles en Ko
penhagen zullen de beide eindpunten
worden. Verscheidene jaren heeft de
S.A.S. reeds het plan van een „over-
the-top-of-the-world-route" bestu
deerd. Het feit, dat thans in beginsel
de vergunning van de Amerikaanse
regering is verkregen, wordt een be
langrijke stap geacht ter verwezen
lijking van de luchtlijn over de
Noordpool. De president van de S.A.
S., de heer Per. A. Norlin, heeft de
hoop uitgesproken, dat het mogelyk
zal zyn binnen zeer nabije toekomst
deze verbinding te openen.
EXPOSITIE IN INNSBRUCK
In de Tiroler Alpen
(Van een bijzondere correspondent)
INNSBRUCK, Mei Twee ste
vige mannen moesten het kwarts
kristal dragen, dat op een ten
toonstelling van mineralen in het
Landsmuseum van Innsbriick te zien
was. Dit enorme product met een
gewicht van 50 kg werd gevonden
in de bergen, die het Puster Tal in
Zuid-Tirol omzomen. In hetzelfde ge
bied vond men nog een kleiner exem
plaar van 20 kg, dat ook al een be
zienswaardigheid is.
De Tiroler Alpen zijn dit be
wijst de tentoonstelling van rond
duizend verschillende mineralen
zeer rijk aan zeldzame gesteenten. In
het Pansertal heeft men bijvoorbeeld
buitengewoon mooie lichtgroene en
waterkleurige fluoriden (vloeispaat)
verzameld, by Sterzing vond men
een donkere variëteit van de andere
honinggele zinkblende en uit Masul-
schlucht van Merano is een prach
tige berilsteen afkomstig, die een
DIT JAAR ELF BOOTTOCHTEN
Denkbeeld ontstond in het milieu
van het Rode Kruis
(Van een speciale verslaggever)
Wy zitten in de spreekkamer van dokter F. Delhez te Hengelo, de Over
ijsselse medicus, die het prachtige initiatief nam tot het organiseren van
boottochten voor zware invaliden en chronische zieken. Graag wil hij ons
iets vertellen over de voorgeschiedenis en de nieuwe plannen. Want dit
ontroerende barmhartigheidswerk, dat voor zovelen vreugde heeft ge
bracht in hun sombere bestaan, staat nog slechts aan het begin. Vol ent
housiasme spreekt dokter Delhez over dit werk en met recht. Want al
waren er aanvankelyk veel tegenslagen te overwinnen deze sneeuwbalac
tie der dankbaarheid is aangegroeid tot een lawine, die iedere scepticus
vroeg of laat moet meesleuren in haar vaart.
Wat die toekomstplannen
kon dokter Delhez ons onthullen dat
fetracht zal worden nog in Septem-
er van dit jaar twee boottochten
voor t-b.-patiënten in te lassen.
Voorts dat een uitbreiding van de be
staande tochten tot over de lands
grenzen (België) onder ogen wordt
gezien en ten slotte dat mogelyk in
de toekomst ook boottochten voor
jeugdige invaliden zullen worden ge
organiseerd.
Rustig weg, onopgesmukt vertelt
deze Hengelose medicus over het
barmhartigheidswerk, dat in hem
zyn initiatiefnemer en pleitbezorger
heeft gevonden.
Hoe het begon.
„Tja, hoe het begonOm pre
cies te zyn op 6 November 1948. Wij
hadden toen n byeenkomst van ver
tegenwoordigers der Rode Kruisco-
lonnes in Nijverdal. Daar kwam de
gedachte naar voren iets voor de in
validen te doen in de vorm van een
betreft ontspanningsmiddag. De eerste,
in Hengelo werd gehouden, sloeg
- "oliTn, - P
die
middellijk in. Hieruit ontsproot het
idee de invaliden ontspanning te ver
schaffen, welke van langere duur kon
zyn en wel door een boottocht voor
hen te organiseren. Naderhand ver
nam ik, dat het Deense Rode Kruis
soortgelijke tochten organiseert,
maar dan per trein".
Het zat dokter Delhez niet mee om
het Nijverdalse initiatief in daden om
te zetten. De moeilijkheden waren
vele. Tegen kantingen en scepticisme
ook van medische zyde lieten
niet lang op zich wachten. Men vond
het vrij dwaas met „zieke mensen te
gaan varen". Het duurde nog tot 1951
aleer de eerste boot van de Usselka-
de te Deventer volle kracht vooruit
kon geven.
„Deze eerste tocht ongeveer 60
patiënten voeren mee werd een
daverend succes! Het waren en
het zijn ook thans nog allereerst
de ernstige rheumapatiënten en zH,
die aangetast zyn door multipele
doorsnede heeft van twintig centi
meter.
De tentoonstelling bevat voorts en
kele van de beroemde, in de Dolo
mieten gevonden „Theiser Kugeln",
waarvan de fantastische vullingen
aan menselyke gezichten of dierenli-
chamen doen denken. In een van deze
„Theiser Kugeln" meende men eens
een Mariafigüur te zien. Deze vor
men ontstaan vaak uit half-edelste-
nen, zoals amethyst agaat of zuiver
bergkristal en omgeven zich met een
omhulling.
Uit het Fassaner Tal zyn mooie
stukken turmalyn afkomstig, uit
Monzoni het zeldzame vesuviaan, een
contactmineraal van vulkanisch
magma met kalk. Als men in het
Landsmuseum van Innsbriick z'n blik
over deze eigenaardige grillen van
de natuur laat glijden, dan mag de
vreugde van de Tiroler over deze
eigenaardige grillen van de natuur
der gesteenten niet bedorven worden
door het feit. dat aan beide kanten
van de Brenner behalve een beetje
lood, zink en koper geen ander me
taal uit de berg-en van zijn vader
land kan worden gedolven. Maar ook
de zuivere vorm van de kristallen is
een schoon geschenk, waar de Tiro
ler dankbaar voor is.
sklerose (een ziekte, die verlammin
gen veroorzaakt).
Voorts, zy, wier gewrichten aan
een slijtageproces onderhevig zyn en
ook die patiënten, die na een oeroerte
gedeeltelijk verlamd bleven".
In 1952 waren er reeds drie toch
ten (Gelderland en Groningen gin
gen mee doen) en het volgende jaar
reeds vijf. Werden de tochten aan
vankelijk door dokter Delhez en zyn
helpers leden van Rode Kruis
colonnes en besturen georgani
seerd. op 31 October kon de Provin
ciale Raad voor Invalidenzorg wor
den opgericht. Dokter Delhez aan
vaardde het Presidium en mevrouw
J. C. Boelkens-Navis, eveneens te
Hengelo, werd secretaresse. En zy is
het die feitelijk het gehele werk ver
zorgd, aldus dokter Delhez.
Het Hengelose initiatief was inmid
dels aan de Prinsessegracht in Den
Haag niet onopgemerkt gebleven.
Het kreeg officieel erkenning toen
genoemde raad het vorige jaar als
Raad van Invalidenzorg van het Ne
derlandse Rode Kruis werd geïnstal
leerd. De Overijsselse bestuurs. en
colonneleden hielden in gelijke func
tie zitting en werden nu met de or
ganisatie van de boottochten voor het
gehele land belast.
Thans elf tochten.
In 1954 konden elf tochten I
waarvan er reeds verscheidene zyn
gemaakt worden geprojecteerd. Had I
men aanvankelijk de beschikking
over een boot voor 61 patiënten,
thans vaart men met de „Kasteel
Staverden" van de Holland-Veluwe-
lijn. Deze boot heeft het grote voor
deel dat zy slechts een diepgang
heeft van 1.29 meter, waardoor een
groot deel van de Nederlandse bin
nenwateren kan worden bevaren.
Een en zeventig patiënten kunnen
nu mee. In aanmerking genomen dat j
al deze patiënten een voortdurende
zorg behoeven velen van hen zijn
volkomen hulpeloos is het duidelijk
dat er een uitgebreide personeels-
staf nodig is. Zo is er bij iedere tocht
een arts aan boord, die vanzelfspre
kend dan tot scheepsarts wordt ge
promoveerd, een hoofdverpleegster en
drie verpleegsters, allen gediplo
meerd en by voorkeur „uit de wyk".
Deze drie verpleegsters hebben ieder
het toezicht op een zaaltje. Voorts
zijn er vier helpers voor het zwa
re werk en 20 helpsters met ten
minste een ziekenhuisopleiding. Een
kokkin met twee assistenten vormen
het keukenpersoneel.
„Wij hebben ook een scheepsmoe-
der gecreëerd. Dit is zo'n beetje een
schaap met vijf poten. In mej. Haan
uit Groningen hebben wij wei een
uitermate geschikte kracht gevonden
voor deze zo belangrijke functie. Zij
stelt het menu samen, geeft het lin
nengoed uit, beheert de financiën en
ontvangt de kringcommissarissen in
de aanlegplaatsen. Ten slotte is er
dan nog een kapitein en een vier
koppige bemanning. Om enige conti
nuïteit in het werk te krijgen, zijn
de scheepsmoeder en de kokkin vas-
tr> krachten: de anderen rouleren".
Dr F. DELHEZ UIT HENGELO