Geen hoop meer op welslagen
van Korea-besprekingen
Met de „Himalaya" vertrokken
200 emigranten naar Australië
INTRODUCTIE GENEESMIDDELEN
LAAT TE WENSEN OVER
Een BOEK over
WOENSDAG 2 JUNI 1954
PROV IN ri ALE ZEEVSE COURANT
3
DE CONFEREN TIE TE GENÈVE
Amerika en Zuid-Korea willen
Verenigde Naties inschakelen
De Zuidkoreaanse minister van Buitenlandse Zaken, P.joen Joeng Tai,
heeft Dinsdag de leider der Amerikaanse delegatie, generaal-majoor Wal
ter Bedell Smith, bezocht voor een diepgaande bespreking van de vastge
lopen besprekingen over Korea. In Geneefse conferentiekringen vermoedt
men, dat gesproken zal worden over stappen om een einde te maken aan
deze besprekingen, die reeds vyf weken duurden en nog geen resultaat
hebben opgeleverd. x
De Amerikaanse en Zuidkoreaanse
delegaties zijn van mening, dat de
besprekingen niet tot een bevredi
gend einde kunnen worden gebracht.
Zij zullen er op aandringen ae onder
handelingen op te schorten en het Ko
reaanse vraagstuk ter behandeling
voor te leggen aan .de eerstvolgende
algemene vergadering der Verenigde
Naties.
Vertegenwoordigers van andere lan
den, die in Korea aan de strijd tegen
Wichelroedeprobleem
en de landbouw
Waardeloze rommel
Verschenen is thans het rapport
van de werkgroep voor landbouwkun
dig onderzoek inzake het wichelroe-
deprobleem. De eindconclusie van dit
rapport luidt:
Op grond van de resultaten van
het onderzoek raadt de werkgroep
land-, tuin- en bosbouwers aan
geen rekening te houden met. nim
mer aangetoonde hypothetische
aardstralen en geen waarde te
hechten aan a) wichelroede-on
derzoek, b) gebruik van af
scherm-apparaten, c) verwijdering
van aardstralen uit landerijen en
gebouwen.
Het genoemde rapport is het tweede
van ae commissie, die onder leiding
van prof. dr. J. Clay en in opdracht
van de Koninklijke Nederlandse aka-
demie van Wetenschappen, het
vraagstuk der aardstralen, wichel
roede e.a. physisch heeft bestudeerd.
We hebben de vorige maal gezien
dat licht een druk kan uitoefenen en
als zodanig dus niet verschilt van
zuiver stoffelijke voorwerpen. Maar
er is nog een ander verschijnsel waar
door licht erg veel op de gewone ma
terie gaat gelijken. Licht heeft nl. ook
zwaarte, is dus onderhevig aan de
zwaartekracht en „valt" dus in de
richting waarin de zwaartekracht
werkzaam is. Einstein kon dit bere
deneren en berekenen, maar theoriën
en formules zijn weinig overtuigende
dingen, indien zij niet door de prak
tijk kunnen worden bevestigd.
Een prachtige gelegenheid om te
constateren of licht inderdaad aan
de zwaartekracht onderhevig was
dus zwaarte had deed zich voor tij
dens de zonsverduistering in 1919.
In dat jaar vertrok een Engelse ex
peditie naar Sobral in Brazilië om de
afstand van twee sterren die ter
weerszijde van de zon staan, te meten.
Onder normale omstandigheden zijn
deze sterren door de verblinding die
het zonlicht teweeg brengt, onzicht
baar, maar tijdens een zonsverduis
tering zijn zij goed waar te nemen.
Deze sterren moesten tijdens de zons
verduistering schijnbaar iets verder
van elkaar staan dan een half jaar
?eleden, toen de zon niet in hun
uurt stond, want zouden de licht
stralen inderdaad
zwaarte bezitten -
dan zou het licht
van deze sterren
7inlll enigszins tiaar de
Lil; III zon toegebogen
worden, zodat de
sterren dus schijn-
baar op een andere
plaats zouden
staan dan waar zij zich in werkelijk
heid bevonden.
In enkele minuten tijds werd te
Sobral beslist over de juistheid van
Einstein's theorie die een algehele om
keer betekende in de natuurkundige
beschouwingen. Het Einstein-effect
bleek inderdaad te bestaan, het licht
werd door de gewéldige zonnemassa
enigszins naar de zon toegebogen: het
licht had dus zwaarte. De eerlijkheid
gebiedt ons echter hier direct aan toe
te voegen dat licht erg licht is. Want
Eddington heeft uitgerekend dat een
pond licht tegen het oppervlakte-ta
rief van 7 ct. per kilowatt/u/ur onge
veer 876 millioen gulden zou moeten
kosten, zodat één gram licht op het
niet onaanzienlijke bedrag van
1.750.000 komt'te staan. Of, wan
neer u het anders uitgedrukt wilt heb
ben: één gram licht vertegenwoordigt
een energie-waarde van 25 millioen
kilowatt/uur.
We kunnen nu geheel buiten be
schouwing laten of u een stopcontact
lampje van Philips gébruikt, of dat u
gereend bent geheel onnodig een grote
electrische liaard te laten branden,
want in beide gevallen zult u in de
behoefte aan electrische energie voor
uw huishouden gedurende een ruwe
1000 jaar lang kunnen voorzien, in
dien u de gélukkige bezitter zoudt
zijn van slechts één gram licht. En
dan te bedenken, dat de aarde per se
conde 1852 gram licht van de zon
ontvangt, franco thuis geleverd!
Ja, nu we het toch over leveringen
hebben, kunnen we ook roei eens
réken over mussen, die hier te lan-
vroeger veel en graag gegeten
werden.
H. Pétillon.
de communisten hebben deelgenomen,
zijn het niet ten volle eens met deze
politieke strategie. Deze landen, die
onder leiding staan van een aantal
staten van het Britse Gemenebest
Groot-Brittannië, Canada, Australië
en Nieuw-Zeeland zouden de on
derhandelingen met de communisten
nog willen voortzetten.
PLAN VOOR EEN
OPLOSSING
Een aantal afgevaardigden te Ge
neve houdt zich op het ogenblik be
zig met het zoeken van een oplossing
voor de Koreaanse kwestie. Volgens
inlichtingen uit betrouwbare bron
werken de Canadese, Australische en
Thailandse afgevaardigden aan een
plan, dat na goedkeuring door de
zestien ledenstaten van de Verenig
de Naties die in Korea hebben ge
streden, bg de conferentie zal worden
ingediend. Volgens dit plan dient 'n
commissie ad hoe te worden ge id
die tot taak zal krijgen norm;
trekkingen tussen Noord- en
Korea te vestigen. Deze commissie
zou niet in de plaats treden van de
V.N.-commissie voor hereniging
herstel van Korea.
Discussies over de
kwestie-Juin
(Slot van pag 1)
ring voelt wel voor een interparle
mentair orgaan, doch meent, dat het
zich beperkingen zal moeten opleg
gen omdat de NAVO geen supra-na-
tionaal orgaan is.
Belangwekkend was tenslotte tijdens
zijn dupliek door minister Beyen aan
de Kamer verstrekte inlichting, dat
de Atlantische Raad aan alle NAVO-
bevelhebbers de richtlijn heeft uitge
geven, zich in het openbaar van be
spreking van de E.D.G. te onthouden.
Vleugje tegenspraak
De heer Welter van de K.N.P.
zorgde voor „het geliefde scheutje
tegenspraak". Hg betreurde dat de
kwestie-Juin weer was opgerakeld.
Hij vond de interpellatie niet elegant
en nadelig voor het gezag van de
NAVO. Hij was van oordeel van het
Nederlandse parlement geen inwen
dige Franse kwesties behoorde te
behandelen, en dat een hoofdbevel
hebber van de NAVO de vrijheid
dient te hebben, zich in het openbaar
afkeurend over de E.D.G. uit te laten.
Zijn uitspraken klonken nog al ex
treem en bezorgden hem dan ook fel
le critiek. Vooral van de heer Kort
hals van de V.V.D., die als goed in
ternationalist zich overigens voor
stander toonde van interparlementai
re organen. De heren Vis (K.V.P.) en
Bruyns Slot (A.R.) betreurden dat
de NAVO-raad, die maarschalk Juin,
die door zijn eigen regering van zijn
militaire functies is ontzet, hand
haaft. Ongetwijfeld zal de NAVO-
raad met belangstelling kennis ne
men van wat de Nederlandse Tweede
Kamer over deze instelling heeft ge-
d. Daarna zal zg overgaan tot de
e van de dag.
Nieuwe arbeidstijden
spoorwegpersoneel
Voor het overgrote deel van het
Nederlandse snoorwegpersoneel
wordt het beginsel van de 48-urige
werkweek ingevoerd. Tot nu toe gold
het systeem van 90 tot 144 uur werk
per veertien dagen. Voor het perso
neel op minder belangrijke posten
blijft het veertiendaagse systeem ge-
handhaaft, met dien verstande dat
de maxima zijn gewijzigd in 102 tot
108 werkuren per veertien dagen.
Dit staat in het nieuwe „algemeen
reglement dienst". Volgens dit regle
ment wordt de maximum diensttijd
per dag gesteld op 10 uur. Hiervan
uitgezonderd zijn het krachtvoertui
gen- en het treinpersoneel, voor wie
een maximum van 12 uur is gesteld.
De duur van de vrije Zondag of de
wekelijkse rustdag is gesteld op 36
uur.
Bij het vertrek van de 200 emigran
ten naar Australië bleef gisteren te
Vlissingen één paspoort achter. Het
was van de 18-jarige Greta Cornelia
Weij, die zonder haar moeder en
pleegvader te waarschuwen met haar
vriend in Amsterdam uit de trein
stapte en spoorloos verdween. Zodra
zij opgespoord is, zal z\j naar Austra
lië worden gezonden. Foto P.Z.C.)
De raad Middelburg niaakte Dins
dag een excursie naar verscheidene
objecten. De raadsleden werden ver
gezeld door de hoofden van dienst en
door hun echtgenoten. Tijdens hel be
zoek aan de ziekenhuisuitbreiding.
Burgemeester mr. dr. N. Bolkestein
flinks) dankt de voorzitter van het
bestuur der Godshuizen, de heer W.
Berdenis van Berlekom (rechts).
JFoto P.Z.C.)
(Voor verslag zie pag.'2).
APOTHEKERS TE ROTTERDAM BIJEEN
„De introductie van de nieuwe ge
neesmiddelen laat veel te wensen
over". Aldus verklaarde de voorzit
ter van de Ned. Maatschappij tot
bevordering van de pharmacie, dc
heer J. van der Berg. op de jaar
vergadering, die Dinsdag te Rotter
dam werd gehouden. De ontwikke
ling van het moderne geneesmiddel,
zo zeiJe de heer Van der Berg,
plaatst de apotheker dikwijls voor
grote moeilijkheden.
Reeds in de allereerste fase van
de ontwikkeling vnn een nieuw ge
neesmiddel, nog voordat een weten
schappelijk verantwoord onderzoek
zijn beslag heeft gekregen, worden
bijzonderheden over het nieuwe mid
del gepubliceerd in populaire dag- en
weekbladen, waarbij latere publica
ties helaas een domper moeten zet
ten op het aanvankelijk enthousias
me.
Als een sprekend voorbeeld wilde
spreker aan het isoniazidum herin
neren, dat werd aangekondigd als
het middel waarmede de tuberculose
zeer binnenkort zou hebben opge
houden te bestaan en dat bij duizen
den zieken valse hoop heeft gewekt.
Voor de apotheker hebben deze
methoden om de markt te veroveren
tot gevolg, dat de "codificatie van
pharmaceutische gegevens niet snel
genoeg tot stand komt. Tegen de
tijd, dat een volledig onderzoeksche-
ma bekend wordt, is het geneesmid
del zijn top al gepasseerd.
Het Wereldgebeuren
ÉEN ACHTERBLIJFSTER
Vlissingse middenstand had een
goede dag
Hoog torende gisteren het Britse passagiersschip „Himalaya" van de
„Pacific and Oriental Steam Navigation" boven de kade van de Vlissingse
buitenhaven. Om tien uur in de morgen werd bet 27.990 ton metende schip
gemeerd en toen het trotse zeekasteel omstreeks half vijf door vier sleep
boten naar buiten werd gebracht, waren inmiddels 200 Nederlandse emi
granten aan boord gegaan, die in Australië een nieuw vaderland hopen te
vinden.
Gevoelens van weemoed en verwachting waren er by de vertrekkenden,
Joch er was ook ongerustheid, vooral bij het gezin van de heer Th. Stroop
uit Zaandam. Want er bleef één paspoort bjj de eraigratiedienst achter,
toebehorend aan de 18-jarige pleegdochter van de heer Stroop, die mee
zou gaan naar Australië. In Amsterdam verdween zij echter zonder van
tevoren iets te zeggen, met haar vriend uit de trein. Die vriend zou de fa
milie tot Amsterdam wegbrengen....
Het was de eerste maal, dat een
zeeschip van een zo hoge tonnenin
houd de Scheldestad aandeed. Boven
dien was het de eerste maal, dat Ne
derlandse emigranten in Vlissingen
embarkeerden. De heer H. J. J.
rendrecht, manager van Hoyman en
Schuurman, die samen met de Vlis
singse agent van de P. en O. lijn,
John P. Best deze verscheping orga
niseerde, zeide ons, dat men reeds ja
ren geprobeerd heeft schepen van de
ze lijn naar Vlissingen te laten ko
men om emigranten op te nemen.
Vlissingen is vrij dicht bij Londen,
waardoor de omweg zo klein moge
lijk wordt gehouden. Bovendien is de
haven uitstekend ingericht voor het
ontvangen van grote schepen. Hij
hoopte dan ook dat in de toekomst
de schepen van de P. en O. lijn regel
matig Vlissingen aan zullen doen. De
tocht met de „Himalaya" werd als
proef beschouwd, een proef welke
overigens goed geslaagd is.
De komst van dit prachtig inge
richte schip waarop de emigranten
le klas reizen had ook voor de stad
een prettige zgde. De 1100 passagiers
die in Londen aan boord waren geko
men, kregen namelijk gelegenheid om
Molotow terug in Genève
Onder strenge bewaking
De op het vliegveld getroffen vei
ligheidsmaatregelen waren nog stren
ger dan bij de aankomst van Molo
tow te Genève, op 24 April j.l. bij de
aanvang der Geneefse besprekingen
dit was geschied op verzoek van de
Sowjet-delegatie.
Vijftig politiemannen en militairen
bewaakten de loods, waar het vlieg
tuig na de landing heen reed. Acht
zwarte Russische „zis"-auto's waar
onder de kogelvrije van Molotow per
soonlijk, stonden gereed om het gezel
schap van het vliegveld te vervoeren.
Gisteren vertrokken 200 emigranten
met de „Himalaya" van Vlissingen
naar Australië. Op de kade van de
Vlissingse buitenhaven was het een
drukte van belang. Omstreeks half
vijf vertrok het zeekasteel, door
'honderden nagewuifd. (Foto P.Z.C.)
aan wal te gaan en Vlissingen te be
zoeken. De havendirectie riep de hulp
in van de Stoomtram Maatschappij
Walcheren en met vijf bussen werd
een tijdelijke dienst tussen de haven
en de stad in leven geroepen.
Voor de Vlissingse middenstand
was dit een buitenkansje, want de
Scheldestad beleefde daardoor een
ware invasie van Engels sprekende
en kooplustige toeristen, die men wel
dra bepakt en bezakt door de oude
stad zag wandelen.
Intussen boden de loodsen, waar de
emigranten ontvangen werden, een
beeld van grote bedrijvigheid. Emi
gratie-ambtenaren. douane en mare-
chaussée hadden het druk. De em-
barkatie verliep in een vlot tempo
en het controleren van papieren en
bagage vorderde weinig tijd. Niet
minder dan 200 Nederlandse emi
granten passeerden de controle. Ook
37 Nederlandse touristen gingen mee.
met de bedoeling in Australië geë
migreerde familieleden te bezoeken.
Omstreeks drie uur waren alle emi
granten aan boord. In de danszaal op
het promenadedek sprak de heer D.
H. Hofmeijer immens de commissa
ris voor de emigratie een kort af
scheidswoord. Hij merkte op, dat de
reis met dit Engelse schip de gelegen
heid bood om reeds te wennen aan de
Engelssprekende maatschappij waar
in de vertrekkenden in de toekomst
zullen leven. Spreker wenste hen veel
succes voor de toekomst.
Omstreeks vier uur werd de kade
vrijgegeven voor de familieleden. De
afzettingen werden verwijderd en er
ontstond een wedloop om de beste
plaats op de kade. Weldra werd met
vier zware fluitstoten, welke over het
havenbassin daverden, het vertrek
sein gegeven. De trossen werden los
gegooid en nagewuifd door de achter-
blijvenden vertrokken 200 Nederlan
ders naar een nieuw vaderland.
Bemiddelaar
Krisjna Menon, de vertegenwoor
diger van India bii de Verenig
de Naties, heeft een bezoek aan
Genève gebracht. Aan de conferen-
tictafel heeft hij niet gezeten, .maar
hij heeft breedvoerig gesproken-met
de heren Molotow. Tsjoe En Lai,
Bedell Smith en Eden.
Zijn hotel werd belegerd door jour
nalisten, die wilden weten wat de
man van India zoal besproken had
met de leiders van de Geneefse con
ferentie, maar hij liet geen woord
los.
Desondanks zijn er mensen, die
beweren te weten wat Krisjna Me
non besproken heeft. Hij zou op spe
ciaal verzoek van Eden naar Genè
ve zyn gegaan om te bemiddelen. In
feite had Eden veel liever gezien,
dat Nehroe uit India was gekomen,
of althans dat een Indiase delegatie
officieel aan de conferentie had deel
genomen. Maar nu die wens onver
vulbaar was gebleken, moest Eden
genoegen nemen met Krisjna Me
non.
Het gerucht wil, dat Krisjna de
vier hoofdfiguren van de conferentie
heeft trachten te winnen voor het
denkbeeld, dat men het eerst eens
moest worden over het staken van
het vuren en dat men de politieke
meningsverschillen maar moest la
ten rusten tot na de wapenstilstand.
Alle gedelegeerden zouden met dat
denkbeeld hebben ingestemd en zij
zouden als om strijd verzekerd heb
ben, dat aan de Indo-Chinese misère
een einde moest komen.
Dat zou dan behalve voor Krisjna
Menon een pracht succes voor de
Engelse minister Eden zijn, die er
de laatste maanden hardnekkig naar
streeft de grote bemiddelaar tussen
Oost en West te zijn.
Men beweert dat Eden daarbij de
volle sympathie heeft van Chur
chill.
Premier Churchill zou namelijk zgn
Glorieuze loopbaan willen be
sluiten niet als de man van vele
oorlogen, maar als een man des
vredes. Hij zou een verzoening tus
sen Oost en West willen bewerken
en hij zou van mening zyn, dat er
voor Azië een regeling denkbaar is,
waarhij communisten en niet-com-
munisten in vrede kunnen leven.
De Britse pers voelt vrij veel voor
die vredesgedachten van Churchill
enze waardeert ook de moeizame
onderhandelarij van Eden te Genève.
In het Lagerhuis hebben de beide
staatslieden een stevige meerderheid
voor hun vredespolitiek.
Er kan welhaast gezegd worden,
dat ze het gehele Britse volk achter
zich hebben.
Hier nu doet zich een merkwaar
dige controverse met de Verenigde
Staten voor.
Daar wijst men eigenlijk elke
vorm van onderhandeling met de
communisten af en stelt men zich
op het standpunt (dat Eden en
Churchill destijds ook tegenover Hit-
Ier innamen) dat geen enkele con
cessie gedaan kon worden, omdat
zo n concessie alleen maar een inlei
ding zou vormen tot het vragen van
nog meer concessies.
e Amerikaanse bladen maken
Eden vrij heftige verwijten en
menen, dat hij verantwoordelijk
is voor de verwijdering, die tussen
Engeland en de Verenigde Staten is
ontstaan.
Eden riskeert, zo zeggen sommige
scribenten, de vriendschap van de
Verenigde Staten voor zoiets wissel
valligs als een tijdelijke regeling met
de communistische landen.
Eden zou de communisten in de kaart
spelen, want die hebben reeds lang op
allerlei manieren geprobeerd verdeeld
heid te zaaien in het Westerse kamp
en nu hebben ze zowaar enig succes:
er is verdeeldheid tussen Engeland
en de Verenigde Staten.
Daarover is men in de Verenigde
Staten nogal critisch gestemd.
Terwijl Eden in Genève nu al een
maand lang de bemiddelaar speelt,
kan de Amerikaanse regering niet
veel anders doen dan lijdelijk toezien.
Zij is gedwongen tot inactiviteit en
dat is pijnlijk. Die inactiviteit duurt
nu al ruim een maand, want ruim 'n
maand geleden liet de Engelse rege-
ig aan de Amerikanen weten, aat
het Amerikaanse voorstel voor
een gemeenschappelijke actie in Azië
eerst in overweging kon nemen na de
conferentie van Genève. Die confe
rentie echter kan nog maanden du
ren. Zullen de Amerikanen daarvoor
voldoende geduld hebben? Er zijn
Amerikanen, die daaraan twijfelen!
D'
DIEREN IN ONS EIGEN LAND.
üitg. J. M, Meulenhof, A'dam.
Wanneer bij de verschijning van een
boek over de natuur wordt aangekon
digd, dat het werk voor de derde maal
van de pers komt, zegt dit al veel over
de inhoud. Aangenaam verteller als
Kees Hana is, weet hij zijn boeiende
verteltrant vast te houden in zijn wer
ken en omdat de natuur in wezen ge
lijk blijft, blijven Hana's boeken hun
waarde behouden. Daarbij komt nog,
dat Hana uitstekend fotografeert en
niet minder goed tekent. „Dieren in
ons eigen land" vertelt ons over alle
mogelijke dieren en uit alle boeken
van ons Vaderland, geen opgezegd
lesje, maar eigen werk. de vrucht van
de vreugde, die de auteur put uit het
zelf zien en bewonderen. Wie dit boek
nog niet kent en zoekt naar een uitste
kend werk (met aan het eind een gids
tot waarnemen, verdeeld naar de
maanden van het jaar), moet bepaald
op dit werk letten. Het is goed, het is
mooi, het is boeiend. Z.
KRISJA MENON
iedereen met vrede
Lichtschip „Terschellinger-
bank" aangevaren.
Dinsdagmorgen is het lichtschip
„Terscheflingerbank" aangevaren
door het Belgische schip „Vlaande
ren". Het lichtschip werd net boven
de waterlijn getroffen. De „Terschel
lingerbank" is naar Rotterdam ge
sleept. Voor zover bekend is dit de
eerste keer. dat een lichtschip werd
aangevaren. Vermoedelijk is de aan
varing ontstaan als gevolg van de
dichte mist.
