C
Gillette
Uheübcn kaom
Wandeling langs duin bos en
strand van Oranjezon
0
Gillette
JIMMY en de Bende van Bolletje Bink
DE EUROPESE BETALINGSUNIE
MET EEN JAAR VERLENGD
BICKRFKNMQ
vecht tegen de duurtet
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DONDERDAG 13 MEI 1954
DROOGTE VERTRAAGT PLANTENGROEI.
Het nest van een staartmees is soms
buidelvormig
Droog, droog en nog eens droog, dat is de hoofdindruk, die we al wan
delend naar de duinstreek ontvangen. Het is frappant hoe snel die indruk
wordt getemperd zo gauw boomgroepen of struikgewas in het landschap
optreden. We hebben look-zonder-look zien staan, een plant, die al lang had
moeten bloeien. Zo gauw we het eerste struikgewas bereiken bloeien de
witte bloempjes in frisse pluimen aan de toppen van flink uit de kluiten
gewassen planten. En later in het duin vinden we alle gaspeldoorns dor en
met verschrompelde bloemen, behalve de enige, die bloeit onder de bescher-
ming van wat eiken kreupelhout. Waaraan toch nog maar heel weinig bot
aan valt te bespeuren.
De berken staan nu volop in de kat
jes en in het jonge blad. Op beschutte
plekjes bloeien ook de essen en de ol
men staan al in vrucht. Er tussendoor
wakkelt een vlinder en als we die
heel voorzichtig naderen blijkt het een
bont zandoogje te zijn, het eerste
vlindertje (na een blauwtje), dat we
zien en dat niet onder de overwinte
raars behoort.
Nog even en we staan midden in
een vak met fris bloeiende longen
kruiden. Hommels vieren er hoogtij
maar vooral de op wilde bijen parasi
terende wolzwevers, hommel-achti:
vliegen, die zich zwaar vleugeltril-
lend aan de honing te goed doen. De
lange zuigsnuit staat evenals bij de
meekrapvlmders gebogen en puurt al
van een afstandje de honing uit de
kelken. De wilde bijtjes zijn er ook, ze
kruipen in de gaatjes van het zand
pad. gaatjes die ze zelf hebben gegra
ven, want er ligt een lange gang ach
ter en in die gang brengen ze hun
larven groot door ze van stuifmeel te
voorzien, op te sluiten enin de
steek te laten.
door BAREND ZWERFMANS.
In de vijver dichtbij groeit zoveel
lidsteng, dat slechts hier en daar de
spit-lepelvormige bladeren van de
waterweegbree er door heen kunnen
boren en op een piekie, waar we niet
mogen komen gelen de kelken van de
primula's, alsof het nog Maart is.
Daarentegen staan op een andere
sblc
mpl
tonen echter duidelijk verkommering
te bloeien, de enkele exemplaren ver
van de bloemblaadjes door een te
sterke groeivertraging en deze zal te
wijten zijn aan de koude, zowel als
aan de droogte. Tot onze verwonde
ring vinden we in een boomspleet nog
paddestoelen, hoe die het daar uithou
den in deze weersgesteldheid is een
groot raadsel.
Vogels.
De vogels weren zich geducht, we
horen vooral de fitis en de lijsters,
maar ook kruisen in snelle vaart en
kele goudhaantjes, de kleinste onder
onze vogeltjes, ons pad. Ze verdwijnen
onder een zwak maar toch nog scherp
gepiep in het hogere kreupelhout,
waar het gewirwar der takken niet
toelaat ze met de kijker nog eens te
zien. Veel makker tonen zich de
groenvinken en de grasmussen. We
die zich vrij
vlak by
geduldij
ig laat bespieden.
Dit brengt ons in herinnering, dat we
een belofte hebben na te komen. Een
vogelvriend verraste ons met de
schenking van een staartmezennestje
van bijzondere vorm. Meest heeft «fit
de kogelvorm, geklemd in een tak-
vork of geplakt tegen een stam, ge
camoufleerd door korstmossen. Dit
onder een eoniferentak gebouwde
nestje heeft door de plaats van aan
hechting de vorm gekregen, die zo
karakteristiek is voor de buidelmees.
Het heeft de peervorm aangenomen,
met als naar gewoonte de nestopening
bovenin. Het nestje is niet uit vanda
lisme verwijderd, integendeel. Een
Vlaamse gaai vergreep zich aan de
elegante vogeltjes met hun lange
staarten, zodat het nestje zonder
eigenaars overbleef. Het was jammer
deze bijzonder fraaie nestvorm aan «ie
verwering prijs te geven. De vogel
vriend verzocht mij echter er de lezers
nog eens op te wijzen, dat zij toch
vooral de vogelnestjes niet te versto
ren, daar de rovende diersoorten zo
gemakkelijk menselijke reuksporen
kunnen volgen, die hen naar de nest
jes leiden. En voorts om elke gevon
den geringde vogel (hij ringt meer
dan duizend vogels van allerlei slag
per jaar) te melden. Hij zou graag de
door hem verzorgde vogels op aeze
wijze op hun geheimzinnige wegen
volgen.
Duinen.
Daar gebleken is, dat op Walche
ren staartmezen verblijven, kunnen
de lezers bovendien (bij de vondst van
een nestje) een .vergelijking maken
met het afgebeelde in zijn zelden
voorkomende buidelvorm, die de ver
wantschap met de buidelmees duide
lijk aangeeft. Dit nestje is slechts wat
meer gehecht, het andere hangt meer
v-ry.
Lai
-angs een rij berken met heksenbe-
zems aan de takken, ziekelijke ver
groeiingen, die veel op eksternesten
lijken, dringen we het duingebied bin
nen, waar we wèl mogen komen. Daar
toont het kraakloof, het grondkorst-
mos, zich in zijn ware gedaante. Je
hoort jezelf lopen, nu de bodem zo
kurkdroog is. Een paadje brengt ons
binnen de bosrand, waar de fitis ons
laat naderen tot op enkele meters en
talloze vogelkreetjes de natuurlief
hebber in verrukking brengen. 1 De
grogstem van de fazant klinkt er mu
zikaal begeleid door een meervoudige
dunne echo, veroorzaakt door de
stammen. Het witte loof van de ont
luikende abelen, van dichtbij gezien
mooi bruingeel van binnen, geeft een
zilveren glans aan de bosrand. De vo-
fels hebben hier frambozen, kruis-
essen en aalbessen geplant, ook de
wilde aardbeitjes zullen hun versprei
ding ten dele aan hen hebben te dan
ken. Vele dragen de zwarte hartjes,
die wijzen op veel te koude vorstnach-
ten. De smeerwortels dragen al knop
pen en de vogelkers kan elk ogenblik
gaan bloeien. De bloemknoppen van
deze heesters schijnen juist op de be
schutte plaatsen vorstbeschadiging te
hebben opgelopen.
Het dnin lijdt zwaar onder de
droogte. In de duinpannen verkom
mert de kruipwilg en de voorjaars
bloempjes moet men onder de be
scherming van de grassenlaag gaan
zoeken. Duinviooltjes, driekleurige vi
ooltjes, duinvergeet-my-nietjes, kan
delaartjes en lepelblad, alles boeit in
dwerggroei.
Maar ze bloeien toch en het IS Mei
al staat nu pas de Meidoorn in bruids
gewaad. Een paar warme dagen met
een zoel regentje als begeleiding kun
nen hier wonderen verrichten.
Vóór de Meimaand is verstreken
zullen vele planten er wel voor heb
ben gezorgd de achterstand in te ha
len.
Strand.
Een kijkje op het strand is niet ge
heel zonder verrassingen. In de eer
ste plaats liggen er nogal enige mes
heften. Verder zwemmen er vrij ver in
zee een honderdtal zwarte zeeëenden,
heel grappig krijgen ze opeens een
duik-manie, zodat op een gegeven mo
ment er slechts drie boven water zijn
achtergebleven, de rest is spoorloos.
In de vloedlijn met nog tal van lugu
bere herinneringen aan de rampvloed
treffen we een schildje aan van een
bijzondere inktvis, Sepia orbigniana
en een gedroogde smelt, een soort
zandspiering, waarvan melding wordt
gemaakt inliet bekende gedichtje van
Bellamy. Een eerste ontmoeting met
dit aardige visje, dat men in zijn tyd
ving door het strand om te ploegen.
Het visje draagt een zeer kleine huid
parasiet met een streeppatroon over
de breedte en omdat de stand van de
vinnen niet geheel met de beschrijving
overeenkomt gaat hy met de eerste
post naar Leiden.
Intussen is het duin weer bestegen,
een laatste blik wordt geworpen op
de vlakke zee, waarover een brede
zonneharp gouden strepen werpt. De
zeeëenden zijn nog slechts zwarte
stipjes en het te-piet van de scholek
ster klinkt alsof net geluid nog maar
juist de stilte kan doorboren. Geel-
jorzen, groenvinken, puttertjes, win
terkoninkjes, mezen, merels, grote
lijsters en zanglijsters, fitissen en an
dere zangers laten zich te meer horen.
In der haast werpt de zon nog een
vleugje goud over de kleurige veren
van een Koperwiek. Danklinkt
als het mooiste van de hele dag nog
even de triller van de nachtegaal en
de bekende begeleidende tonen, zodat
we ook deze zanger weer als aanweT
zig kunnen noteren.
Droog, droog en nog eens droog,
zo moest ons verhaal aanvangen; nu
wij terug zien op de tocht en op het
heerlijk slot mogen we desondanks
niet ontevreden zijn met de uitslag.
Amsterdamse Beurs
11 Mei 12 Mei
Nederland 1951 (3%)
103%
103 %1.
Nederland 1948 (3%)
98%
99
Nederland 1947 (3%) 3
98%
98%
Nederland 1937 3
96
96
Dollarlening 1947 3
94%
95
Investeringscertifiraten 3
100
100
Nederland 1962-64 3
100
100
Nederland N.W.S. 2%
76%
76%
Ned. Indië 1937 A3
90%
99%
Grootboek 1946 3
97%
97%
Nat Handelsbank
149%
149
Ned. Handelmij.
182%
182%
AJC.U.
220
220%
Bergh's en Jurgens
284
285
Calvé-Delft
179%
184%
Kon. Ned. Hoogovens
173%
174%
Unilever
323%
326
Ned. Kabellabriek
207
209
Philips
316%
314%
Wilton-Feijenoord
190%
194%
Kon. Petroleum My.
503
494%
Amsterdam Rubber
96%
96ys
Holland-Amerika Lyn
150
151%
Kon. Paketvaart
141%
142%
Rotterdamse Ll'oyd
141%
139
Ned. S«dieepvaart Unie
142%
145%
Stv. Mij. Nederland
150%
151%
H.VA.
126%
126%
Deli My.
120%
121%
Bank v. Ned. Gem. 4%
108
107%
Centrale Suiker
181
183
Kon. Mij. De Schelde NB.
133%
133
New York Central
21%
Pennsylvania
16%
16%b.
Anaconda
35%
353%
Bethlehem Steel
65
64
General Motors
71%
71%
Intern. Nickel
39%
39%
Kennecott
79%
78%
Republic Steel
55
54%
U.S. Steel
46%
46%
North American Cy.
22%
22%
Midcontinental
79%
79%
Shell Union
96%
96
Tide Water
21%
21%
A.K.U.
140
140
BEURSOVERZICHT.
De scheepvaartafdeling heeft gisteren
een groot gedeelte der belangstelling op
geëist. Hoewel de koersstijgingen niet zo
groot waren als eergisteren was de on
dertoon toch weer vast. Vcoral Scheep
vaart Unie ontmoette flinke vraag en
steeg verder door tot 146 (143). Java-
China Paket werden 1% punt hoger ge
adviseerd op 160. De overige scheepvaar
ten in doorsnee 1 tot 2 punten beter.
Winstnemingen in Olie en Philips ver
oorzaakten een reactie. Kon. Olie kwam
van 503 op 490% meer veerde daarna op
tot 494%. Philips opende 9 punten lager
op 308%, maar wist zich te herstellen tot
314%. De beurs had deze reactie reeds
eerder verwacht en toonde zich dan ook
in het geheel niet verwonderd. Verge
leken met de enorme koersstijgingen der
laatste weken is het verlies inderdaad
niet groot. Unilever had in het geheel
niet van winstnemingen te lijden en was
vast op 326% (323%). A.K.U. onveranderd.
Op de Indonesische afdeling blijft de
stemming voor Dell aan de vaste kant.
Woensdagmiddag werd weer een punt
hoger gehandeld op circa 121%. H.VA.
en Amsterdam Rubber per saldo goed
prijshoudend na een iets lagere opening.
Guldensbeleggingen stil doch vriendelijk.
Prolongatie 2% procent.
73. Jimmy wilde juist een uiltje gaan knappen, toen
Miebet hem op de man af vroeg, waar hij daarna heen
zou gaan. „Ik ga eens een kijkje nemen op het kasteel
de Blauwenrode. dat aan de overzijde van de rivier
ligt", zei hij. „U hoeft mij niet te vertellen, waar de
Blauwenrode ligt", antwoordde Miebet een tikje snib
big. „Mijn moeder heeft daar nog als linnenmeisje ge
diend bij de familie Van Doezelen, 't Was d'r een reuze
deftige bedoening en rijk. dat die mensen waren. Maar
de jonge meneer heeft er later alles doorgelapt. Dóór
kan ik u verhalen overMaar Miebei kon niet ver
der spreken. Jimmy had haar eensklaps bij haar
schouders gegrepen. „Heeft je moeder op de Blauwen
rode gediend?" vroeg hij gretig. „Vertel me daar eens
wat van. Ben je d'r zelf wel eens geweest?" Miebet
haalde haar schouders op. „Wel nee", zei ze. „Mijn
moeder diende daar ver voor haar trouwen en zelf ben
ik er nooit geweest. Maar ik heb er wel veel verhalen
over gehoord, want die ouwe meneer Van Doezelen
tot Roncken, dèt was zó'n rare man. Z'n zoon, die later
het hele familiekapitaal in Monte Carlo heeft verspeeld,
had echt een aardje naar zijn vaartje. Die ouwe me
neer hield er van iederen de stuipen op 't lijf te ja
gen. Hoe vaak hij m'n moeder, die toen nog een jong
meisje was, aan het schrikken heeft gemaakt, wist ze
zelf niet eens en eens op een dag Jimmy keek
Miebet een beetje geergerd aan. Wat konden hem at die
verhalen schelen
overigens) tot 54 en in het najaar zal
het worden, waarmee dan nog niet
eens het gemiddelde is behaald.
Frankrijk is dus het treurige voor
beeld van een land, dat volop van de
credieten profiteert, maar desondanks
geen orde op zaken heeft gesteld.
Het is een land met een echte broei-
kastatmosfeer voor de industrie.
De eisen van de crediteuren hebben
niets gegeven: practisch blijft de zaak
bij het oude met alleen die uitzonde
ring, dat er voor één keer een inge
wikkelde betalingsregeling wordt ge
troffen, waardoor de extreme credi
teuren eindelijk een deel van hun
DE BOEL STOND OP SPRINGEN
Frankrijk zit diep in de schuld
(Door onze economische medewerker)
Het pleit is beslist: de Europese Betalings Unie (E.B.U.), die anders aan
het eind van de volgende maand zou verdwijnen, is weer voor een jaar ver
lengd. Men behoefde geen optimist te zijn, om dit besluit een paar weken
geleden te voorspellen, om de eenvoudige reden, dat de opposanten geen
andere keus hadden.
Scliynbaar zag het er naar uit, dat in Parijs de boel op springen stond.
De verhoudingen waren zó scheef gegroeid, dat tegenover een middengroep
van landen met een normaal verlopende rekening er vier extreme schuld
eisers waren en twee extreme schuldenaren. Of met name genoemd: Duits
land, België/Luxemburg, Nederland en Zwitserland waren de crediteuren
en Frankrijk en Engeland waren de debiteuren by uitstek.
De crediteuren eisten een andere
verhouding tussen credietverlening en
goudbetalmg. Zoals de zaken stonden,
kregen de crediteuren boven de grens
tfio zij alle vier al lang hadden bereikt,
him vorderingen maar voor 50% be
taald, terwijl zij voor het restant cre-
diet moesten geven. En practisch voor
onbepaalde tijd.
Die crediteuren wilden daarojn ook
een eind gemaakt zien aan de nu al
jarenlang bestaande, nooit afbetaalde
schulden van de debiteuren. Oorspron
kelijk was het de opzet van de E.B.
U., dat een crediteurland wel een
schuld mocht maken, doch dat deze
na korte tyd betaald moest worden.
In de practyk is hiervan niets te
recht gekomen.
De consequentie van deze ontwikke
ling is, dat de debiteurlanden, de lan
den dus die schulden maakten omdat
zy meer invoerden dan uitvoerden,
dit jaren lang konden doen ten koste
van de crediteurlanden.
Want zouden de voorschriften stren
ger zyn geweest, zouden die debiteur-
landen m.a.w. eerder goud hebben
moeten betalen, dan zouden zij voor
de keus zijn gesteld, minder in te
voeren óf intern orde op zaken te
stellen en daardoor meer uit te voe
ren.
Nederland heeft een paar jaar ge
leden inderdaad orde op zaken gesteld.
Wij waren schuldenaar, doch wij heb
ben bewust onze invoer beperkt, onze
uitvoer opgevoerd en daardoor onze
debiteurpositie in een crediteurpositie
kunnen omzetten.
De E.B.TJ. is in wezen een zeer nut
tige instelling, omdat zij de landen
met weinig valuta- en goudreserves
toch in staat stelt te kopen. Zij kun
nen dus gerust en dat is een
van de doeleinden van de E.B.U.
de beperkende bepalingen op de in
voer opheffen: een gering saldo be
hoeft dus geen beletsel te zyn om toch
te liberaliseren.
Deze liberalisatie neemt by de we
deropbouw van West-Europa een
sleutelpositie in. Hoe vrijer de invoer
overal, hoe beter de andere landen
kunnen uitvoeren, daartoe hun pro
ductie kunnen opvoeren en dan de
werkgelegenheid kunnen verbeteren.
De vrije handel.
Wij zyn in West-Europa inderdaad
een behoorlijk ei;.a gevorderd: in door
snee is de handel voor 75% vrij ge
maakt; Nederland heeft voor 93%
geliberaliseerd. Italië voor 99%%,
maar Franrijk voor... 18%. Een paar
weken geleden is dit bespottelyk lage
percentage opgevoerd (onder druk
Advertentie.
Maagklachten
Tob toch niet langer.
thans bestaande vorderingen betaald
krijgen. Doch dit geldt niet voor nieu
we vorderingen en de verhouding
goudbetalingcredietverlening blijft
voor en na 5050.
Portie goud.
Nederland krygt dus wel een portie
goud vermoedelijk 40 50 mil-
lioen dollar doch 3/8 van onze vor
dering blijft rustig bestaan, terwijl 3/8
als schuld op de lange termijn zal
worden beschouwd. Dit geld zo'n
75 millioen dollar krijgen wij dus
voorlopig helemaal niet. Reden om te
juichen Is er dus niet.
Maken wij de balans op, dan blijken
de heren de klippen aardig omzeild te
hebben en daardoor de E.B.U. weer
voor een jaar lang in veilig vaarwater
te hebben geloodst.
Overigens is ook Duitsland geen
duimbreedte aan dt verlangens der
anderen tegemoet gekomen: het wil
zijn subsidies aan de exporteurs niet
verlagen. Dank zij die steun kunnen
de exporteurs overal gemakkelyk con
curreren en de uitvoer opvoeren. Een
verlaging zou dus tot effect hebben
gehad een verlaging van de uitvoer en
een verzachting van de crediteurposi
tie. Duitsland Heeft dit wapen echter
niet uit handen willen geven.
Prgsstggïngen overat, maar.ü
Hier hebt U êe gelegenheid
kennis te maken met 's werelds
beste scheersysteem. Blauwe
Gillette mesjes, de scherpste die
ooit zijn geslepen en een Gillette
precisie scheerapparaat. Die be
horen bij elkander. Voor slecht»
f. 1.10 biedt Gillette U beide
voordelen.
Vraag Uw winkelier l] eeo
Gillette 52' te tonen.'
Pikje met 5 Blauwe Gillette mesje»
nu slechts 75 a. Dispenset of pikje
vin 10 mesjet nu voor f. 1.50
Een Gillette precisie scheer
apparaat en 2 Blauwe
Gillette mesjes
Een goeie morgenbegint met Gillette
MARY BURCHELL
5.
Fiora keek hem verbaasd aan. „Be
doel je soms, dat ik mijn plannen zou
kunnen veranderen? Dat ik niet te
rug zou komen om met je te trou
we117"
Hij liet haar hand, die hy nog altyd
vasthield, los en stak ietwat gemelijk
zijn beide handen in de zakken. „Och,
laat ons de werkelijkheid onder het
oog zien, kindlief. Je bent nu een heel
rijk meisje, bovendien knap..."
„Alleen in jouw ogen", viel ze hem
„Dat is niet waar, want de meeste
mannen zullen je bewonderen en het is
dus wel heel veel van my gevergd,
als je wilt, dat ik me geen zorgen zal
maken, over het feit, dat je ergens
heen gaat, waar ik hoegenaamd geen
vat meer op je zal hebben".
Fiora lachte ongelovig. „Wat
t. „Maak J
onzin!" riep ze uit."„Maalt je je déULr-
over ongerust? Je weet toch, dat ik je
liefheb, Ashley. Begrijp je niet, dat
niemand anders veel kans zal hebben
om zelfs maar enige indruk op me te
maken?"
„Lucas Cardew valt .geloof ik, by
de meeste vrouwen nogal in de
smaak", grinnikte hy.
„Je zou me een plezier doen met
zulke grapjes op te houden", verzocht
Fiora enigszins ongeduldig.
„Als ik me goed herinner wat ze
van hem zeiden heeft hij meer land
dan geld", hernam Ashley onverstoor
baar. „En daarom zal hij waarschijn
lijk naar een rijke vrouw uitzien. Wel
nu, je vier-en-tachtig duizend pond
zullen allicht je niet minder begeerlijk
in zijn ogen maken".
Fiora keek haar achterdochtige ge
liefde recht in het gezicht.
„Spreek je in ernst?" vroeg ze.
„Een beetje wel", gaf hy glim
lachend toe.
„Nu zet dan dat malle denkbeeld uit
je hoofd alsjeblieft. Na alles wat je
me gezegd hebt, geloof ik niet, dat
Lucas Cardew wat je noemt „mijn ty
pe" zal zijn. En zelfs al zou hij nog
zo'n handige fortuinzoeker wezen, dan
ben ik nu voldoende gewaarschuwd.
Is dat niet genoeg voor je gemoeds
rust?"
„Genoeg voor zover dat met woor
den mogelijk is", antwoordde hH la
chend. Toen stond hy op en gaf haar
een kus. „Ik vraag me af, of we niet
verstandig zouden doen met nu onze
verloving bekend te maken", ging hy
voort, haar peinzend aanziende.
Vlug opkykend, zeide Fiora: „Dat
zou ik wel prettig vinden, maar..."
„Ja, ik weet wat je wilt zeggen. Het
juist nu te doen zou de indruk maken,
dat ik ie om je geld wilde trouwen".
„O, het kan me voor mezelf hoe
genaamd niet schelen wat de mensen
zeggen. Maar ik begrijp, dat het voor
jou verre van prettig zou zyn. Vooral
ook, omdat niemand ook maar ver
ondersteld kan hebben, hoeveel myn
vader wel zou nalaten. Ten minste dat
denk ik". Ze zweeg even en voegde er
toen, nu op zeer ernstige toon by:
Geloof jij, dat ook maar iemand in
Pakminster enig idee had van zijn
rijkdom
„Ik weet wel zeker van niet", ver
zekerde hy nadrukkelijk.
„Dan zullen we m.i. beter doen, met
de verloving nog geheim te houden.
Als ik één-en-twmtig ben, kunnen we
het dan publiek maken. Ze mogen dan
b.v. zeggen, dat dit myn eerste besluit
als meerderjarige was", liet ze er met
een ondeugend glimlachje op volgen.
„Ja, je zult wel gelijk hebben'er
kende hy, blijkbaar toch nog geslin
gerd tussen twijfel en voldoening over
Kaar laatste woorden. „Natuurlijk zal
Sarah 't reeds lang geraden hebben".
„Dat spreekt vanzelf en ze is er
heel erg mee ingenomen. Trouwens, ik
geloof, dat vader het de laatste tijd
ook wel vermoedde".
„Zou je denken? Maar wisten we het
toentertijd zélf wel?" vroeg Ashley
glimlachend.
„Ik wist het", zei Fiora kalmpjes,
waarop hij hartelijk lachtte en haar
andermaal, ditmaal volkomen tevre
den, kuste.
HOOFDSTUK II
Na die dag vol gepraat en besluiten
leek het Fiora toe, dat de gebeurtenis
sen elkaar overstelpend opvolgden.
Nu tante Nan niet geneigd scheen,
ten aanzien der correspondentie de
eerste stap te doen, schreef ze zelf
maar, dat zij nu op de hoogte was
van de bepalingen in het testament
en bereid, zodra dit haar tante schikte,
naar Brierley Manor te komen.
Per omgaande ontving ze een licht-
geparfumeerd ,liia gekleurde katte
belletje, waarop tante Nan met dun,
schuin en tamelyk elegant handschrift
„Lieve Fiora,
Ik verwacht je Dinsdag, als je dat
gelegen komt. 't Dichtst bijzijnde
station is Bellerton en ik zal de
auto naar de trein van half vijf
sturen, want dat is de enige, die je
kunt nemen, tenzy je op een on
mogelijk vroeg uur zou willen ver
trekken. Als jk niets anders hoor,
reken ik op Dinsdaj
toege-
Jan Cardew".
Fiora las het briefje langzaam twee
maal achtereen, maar kon er onmo
gelijk een hartelijk schrijven van een
lang gemist familielid inzien. Met
geen enkel woord werd vreugde uit
gesproken ov,er haar komst en even
min van haar vader of moeder gewag
gemaakt. Zelfs een persoonlijke noot
aan Fiora's adres ontbrak ten enen
male. Het meisje bepaalde zich in
haar antwoord dan ook tot de beknop
te mededeling ,dat ze Dinsdag e.k. om
half vijf aan het station te Bellerton
zou zijn. Na de brief gepost te heb
ben, ging ze aan het pakken en alles
in gereedheid brengen met het oog op
een maandenlange afwezigheid.
„Maar u zult toch af en toe wel
eens hier komen, nietwaar juffrouw
Fiora?" smeekte Sarah, terwijl ze
kieren opvouwde en kousen in elkaar
rolde.
„Ja, natuurlijk en ik hoop dat tante
Nan zal willen meekomen'', beloofde
Fiora, er maar geen notitie van ne
mend, dat Sarah al mompelend tante
Nan naar alle andere oorden dan juist
Pakminster wenste.
Tenslotte was alles klaar en die
Dinsdagochtend bracht Ashley zijn
meisje naar het station. Eigenlijk had
den ze de vorige avond al afscheid ge
nomen, zodat bat er minder toe deed,
of er nu nog een paar andere bekenden
kwamen opdagen om haar vaarwel te
zeggen en daarbij de hoop uit te spre
ken, dat ze niet te lang zou wegblij
ven. Natuurlijk maakte niemand eni
ge toespeling op het vaderlijk testa
ment, maar Fiora las toch in hun be
langstellende blikken, dat het nieuws
van de grote erfenis reeds de rondte
had gedaan.
Toen ze juist, voor de trein wegreed
Ashley nog eens voor het laatst de
hand drukte, stond het haar duidelijk
voor de geest, dat ze hem waarschijn-
ïyk in een hele tijd niet zou terug
zien. Weliswaar had ze reeds een tijdje
tevoren met dat vooruitzicht rekening
gehouden, maar op 't ogenblik van
haar vertrek ontroerde het haar toch.
En als meneer Bircombe present was
geweest iets waarover hij zelfs niet
gedroomd zou hebben had ze mis
schien ook nog een beroep gedaan op
zijn tussenkomst voor een andere re
geling, die haar vrijheid liet, in Pak
minster te blijven!
Intussen, daar was geen sprake van.
De spoorfluit liet zich onbarmhartig
schril horen en de trein zette zich in
beweging.
Fiora was op weg naar een nieuw
tydperk van haar leven.
(Wordt vervolgd).