C Gillette Uheübcn kaom Wandeling langs duin bos en strand van Oranjezon 0 Gillette JIMMY en de Bende van Bolletje Bink DE EUROPESE BETALINGSUNIE MET EEN JAAR VERLENGD BICKRFKNMQ vecht tegen de duurtet PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 13 MEI 1954 DROOGTE VERTRAAGT PLANTENGROEI. Het nest van een staartmees is soms buidelvormig Droog, droog en nog eens droog, dat is de hoofdindruk, die we al wan delend naar de duinstreek ontvangen. Het is frappant hoe snel die indruk wordt getemperd zo gauw boomgroepen of struikgewas in het landschap optreden. We hebben look-zonder-look zien staan, een plant, die al lang had moeten bloeien. Zo gauw we het eerste struikgewas bereiken bloeien de witte bloempjes in frisse pluimen aan de toppen van flink uit de kluiten gewassen planten. En later in het duin vinden we alle gaspeldoorns dor en met verschrompelde bloemen, behalve de enige, die bloeit onder de bescher- ming van wat eiken kreupelhout. Waaraan toch nog maar heel weinig bot aan valt te bespeuren. De berken staan nu volop in de kat jes en in het jonge blad. Op beschutte plekjes bloeien ook de essen en de ol men staan al in vrucht. Er tussendoor wakkelt een vlinder en als we die heel voorzichtig naderen blijkt het een bont zandoogje te zijn, het eerste vlindertje (na een blauwtje), dat we zien en dat niet onder de overwinte raars behoort. Nog even en we staan midden in een vak met fris bloeiende longen kruiden. Hommels vieren er hoogtij maar vooral de op wilde bijen parasi terende wolzwevers, hommel-achti: vliegen, die zich zwaar vleugeltril- lend aan de honing te goed doen. De lange zuigsnuit staat evenals bij de meekrapvlmders gebogen en puurt al van een afstandje de honing uit de kelken. De wilde bijtjes zijn er ook, ze kruipen in de gaatjes van het zand pad. gaatjes die ze zelf hebben gegra ven, want er ligt een lange gang ach ter en in die gang brengen ze hun larven groot door ze van stuifmeel te voorzien, op te sluiten enin de steek te laten. door BAREND ZWERFMANS. In de vijver dichtbij groeit zoveel lidsteng, dat slechts hier en daar de spit-lepelvormige bladeren van de waterweegbree er door heen kunnen boren en op een piekie, waar we niet mogen komen gelen de kelken van de primula's, alsof het nog Maart is. Daarentegen staan op een andere sblc mpl tonen echter duidelijk verkommering te bloeien, de enkele exemplaren ver van de bloemblaadjes door een te sterke groeivertraging en deze zal te wijten zijn aan de koude, zowel als aan de droogte. Tot onze verwonde ring vinden we in een boomspleet nog paddestoelen, hoe die het daar uithou den in deze weersgesteldheid is een groot raadsel. Vogels. De vogels weren zich geducht, we horen vooral de fitis en de lijsters, maar ook kruisen in snelle vaart en kele goudhaantjes, de kleinste onder onze vogeltjes, ons pad. Ze verdwijnen onder een zwak maar toch nog scherp gepiep in het hogere kreupelhout, waar het gewirwar der takken niet toelaat ze met de kijker nog eens te zien. Veel makker tonen zich de groenvinken en de grasmussen. We die zich vrij vlak by geduldij ig laat bespieden. Dit brengt ons in herinnering, dat we een belofte hebben na te komen. Een vogelvriend verraste ons met de schenking van een staartmezennestje van bijzondere vorm. Meest heeft «fit de kogelvorm, geklemd in een tak- vork of geplakt tegen een stam, ge camoufleerd door korstmossen. Dit onder een eoniferentak gebouwde nestje heeft door de plaats van aan hechting de vorm gekregen, die zo karakteristiek is voor de buidelmees. Het heeft de peervorm aangenomen, met als naar gewoonte de nestopening bovenin. Het nestje is niet uit vanda lisme verwijderd, integendeel. Een Vlaamse gaai vergreep zich aan de elegante vogeltjes met hun lange staarten, zodat het nestje zonder eigenaars overbleef. Het was jammer deze bijzonder fraaie nestvorm aan «ie verwering prijs te geven. De vogel vriend verzocht mij echter er de lezers nog eens op te wijzen, dat zij toch vooral de vogelnestjes niet te versto ren, daar de rovende diersoorten zo gemakkelijk menselijke reuksporen kunnen volgen, die hen naar de nest jes leiden. En voorts om elke gevon den geringde vogel (hij ringt meer dan duizend vogels van allerlei slag per jaar) te melden. Hij zou graag de door hem verzorgde vogels op aeze wijze op hun geheimzinnige wegen volgen. Duinen. Daar gebleken is, dat op Walche ren staartmezen verblijven, kunnen de lezers bovendien (bij de vondst van een nestje) een .vergelijking maken met het afgebeelde in zijn zelden voorkomende buidelvorm, die de ver wantschap met de buidelmees duide lijk aangeeft. Dit nestje is slechts wat meer gehecht, het andere hangt meer v-ry. Lai -angs een rij berken met heksenbe- zems aan de takken, ziekelijke ver groeiingen, die veel op eksternesten lijken, dringen we het duingebied bin nen, waar we wèl mogen komen. Daar toont het kraakloof, het grondkorst- mos, zich in zijn ware gedaante. Je hoort jezelf lopen, nu de bodem zo kurkdroog is. Een paadje brengt ons binnen de bosrand, waar de fitis ons laat naderen tot op enkele meters en talloze vogelkreetjes de natuurlief hebber in verrukking brengen. 1 De grogstem van de fazant klinkt er mu zikaal begeleid door een meervoudige dunne echo, veroorzaakt door de stammen. Het witte loof van de ont luikende abelen, van dichtbij gezien mooi bruingeel van binnen, geeft een zilveren glans aan de bosrand. De vo- fels hebben hier frambozen, kruis- essen en aalbessen geplant, ook de wilde aardbeitjes zullen hun versprei ding ten dele aan hen hebben te dan ken. Vele dragen de zwarte hartjes, die wijzen op veel te koude vorstnach- ten. De smeerwortels dragen al knop pen en de vogelkers kan elk ogenblik gaan bloeien. De bloemknoppen van deze heesters schijnen juist op de be schutte plaatsen vorstbeschadiging te hebben opgelopen. Het dnin lijdt zwaar onder de droogte. In de duinpannen verkom mert de kruipwilg en de voorjaars bloempjes moet men onder de be scherming van de grassenlaag gaan zoeken. Duinviooltjes, driekleurige vi ooltjes, duinvergeet-my-nietjes, kan delaartjes en lepelblad, alles boeit in dwerggroei. Maar ze bloeien toch en het IS Mei al staat nu pas de Meidoorn in bruids gewaad. Een paar warme dagen met een zoel regentje als begeleiding kun nen hier wonderen verrichten. Vóór de Meimaand is verstreken zullen vele planten er wel voor heb ben gezorgd de achterstand in te ha len. Strand. Een kijkje op het strand is niet ge heel zonder verrassingen. In de eer ste plaats liggen er nogal enige mes heften. Verder zwemmen er vrij ver in zee een honderdtal zwarte zeeëenden, heel grappig krijgen ze opeens een duik-manie, zodat op een gegeven mo ment er slechts drie boven water zijn achtergebleven, de rest is spoorloos. In de vloedlijn met nog tal van lugu bere herinneringen aan de rampvloed treffen we een schildje aan van een bijzondere inktvis, Sepia orbigniana en een gedroogde smelt, een soort zandspiering, waarvan melding wordt gemaakt inliet bekende gedichtje van Bellamy. Een eerste ontmoeting met dit aardige visje, dat men in zijn tyd ving door het strand om te ploegen. Het visje draagt een zeer kleine huid parasiet met een streeppatroon over de breedte en omdat de stand van de vinnen niet geheel met de beschrijving overeenkomt gaat hy met de eerste post naar Leiden. Intussen is het duin weer bestegen, een laatste blik wordt geworpen op de vlakke zee, waarover een brede zonneharp gouden strepen werpt. De zeeëenden zijn nog slechts zwarte stipjes en het te-piet van de scholek ster klinkt alsof net geluid nog maar juist de stilte kan doorboren. Geel- jorzen, groenvinken, puttertjes, win terkoninkjes, mezen, merels, grote lijsters en zanglijsters, fitissen en an dere zangers laten zich te meer horen. In der haast werpt de zon nog een vleugje goud over de kleurige veren van een Koperwiek. Danklinkt als het mooiste van de hele dag nog even de triller van de nachtegaal en de bekende begeleidende tonen, zodat we ook deze zanger weer als aanweT zig kunnen noteren. Droog, droog en nog eens droog, zo moest ons verhaal aanvangen; nu wij terug zien op de tocht en op het heerlijk slot mogen we desondanks niet ontevreden zijn met de uitslag. Amsterdamse Beurs 11 Mei 12 Mei Nederland 1951 (3%) 103% 103 %1. Nederland 1948 (3%) 98% 99 Nederland 1947 (3%) 3 98% 98% Nederland 1937 3 96 96 Dollarlening 1947 3 94% 95 Investeringscertifiraten 3 100 100 Nederland 1962-64 3 100 100 Nederland N.W.S. 2% 76% 76% Ned. Indië 1937 A3 90% 99% Grootboek 1946 3 97% 97% Nat Handelsbank 149% 149 Ned. Handelmij. 182% 182% AJC.U. 220 220% Bergh's en Jurgens 284 285 Calvé-Delft 179% 184% Kon. Ned. Hoogovens 173% 174% Unilever 323% 326 Ned. Kabellabriek 207 209 Philips 316% 314% Wilton-Feijenoord 190% 194% Kon. Petroleum My. 503 494% Amsterdam Rubber 96% 96ys Holland-Amerika Lyn 150 151% Kon. Paketvaart 141% 142% Rotterdamse Ll'oyd 141% 139 Ned. S«dieepvaart Unie 142% 145% Stv. Mij. Nederland 150% 151% H.VA. 126% 126% Deli My. 120% 121% Bank v. Ned. Gem. 4% 108 107% Centrale Suiker 181 183 Kon. Mij. De Schelde NB. 133% 133 New York Central 21% Pennsylvania 16% 16%b. Anaconda 35% 353% Bethlehem Steel 65 64 General Motors 71% 71% Intern. Nickel 39% 39% Kennecott 79% 78% Republic Steel 55 54% U.S. Steel 46% 46% North American Cy. 22% 22% Midcontinental 79% 79% Shell Union 96% 96 Tide Water 21% 21% A.K.U. 140 140 BEURSOVERZICHT. De scheepvaartafdeling heeft gisteren een groot gedeelte der belangstelling op geëist. Hoewel de koersstijgingen niet zo groot waren als eergisteren was de on dertoon toch weer vast. Vcoral Scheep vaart Unie ontmoette flinke vraag en steeg verder door tot 146 (143). Java- China Paket werden 1% punt hoger ge adviseerd op 160. De overige scheepvaar ten in doorsnee 1 tot 2 punten beter. Winstnemingen in Olie en Philips ver oorzaakten een reactie. Kon. Olie kwam van 503 op 490% meer veerde daarna op tot 494%. Philips opende 9 punten lager op 308%, maar wist zich te herstellen tot 314%. De beurs had deze reactie reeds eerder verwacht en toonde zich dan ook in het geheel niet verwonderd. Verge leken met de enorme koersstijgingen der laatste weken is het verlies inderdaad niet groot. Unilever had in het geheel niet van winstnemingen te lijden en was vast op 326% (323%). A.K.U. onveranderd. Op de Indonesische afdeling blijft de stemming voor Dell aan de vaste kant. Woensdagmiddag werd weer een punt hoger gehandeld op circa 121%. H.VA. en Amsterdam Rubber per saldo goed prijshoudend na een iets lagere opening. Guldensbeleggingen stil doch vriendelijk. Prolongatie 2% procent. 73. Jimmy wilde juist een uiltje gaan knappen, toen Miebet hem op de man af vroeg, waar hij daarna heen zou gaan. „Ik ga eens een kijkje nemen op het kasteel de Blauwenrode. dat aan de overzijde van de rivier ligt", zei hij. „U hoeft mij niet te vertellen, waar de Blauwenrode ligt", antwoordde Miebet een tikje snib big. „Mijn moeder heeft daar nog als linnenmeisje ge diend bij de familie Van Doezelen, 't Was d'r een reuze deftige bedoening en rijk. dat die mensen waren. Maar de jonge meneer heeft er later alles doorgelapt. Dóór kan ik u verhalen overMaar Miebei kon niet ver der spreken. Jimmy had haar eensklaps bij haar schouders gegrepen. „Heeft je moeder op de Blauwen rode gediend?" vroeg hij gretig. „Vertel me daar eens wat van. Ben je d'r zelf wel eens geweest?" Miebet haalde haar schouders op. „Wel nee", zei ze. „Mijn moeder diende daar ver voor haar trouwen en zelf ben ik er nooit geweest. Maar ik heb er wel veel verhalen over gehoord, want die ouwe meneer Van Doezelen tot Roncken, dèt was zó'n rare man. Z'n zoon, die later het hele familiekapitaal in Monte Carlo heeft verspeeld, had echt een aardje naar zijn vaartje. Die ouwe me neer hield er van iederen de stuipen op 't lijf te ja gen. Hoe vaak hij m'n moeder, die toen nog een jong meisje was, aan het schrikken heeft gemaakt, wist ze zelf niet eens en eens op een dag Jimmy keek Miebet een beetje geergerd aan. Wat konden hem at die verhalen schelen overigens) tot 54 en in het najaar zal het worden, waarmee dan nog niet eens het gemiddelde is behaald. Frankrijk is dus het treurige voor beeld van een land, dat volop van de credieten profiteert, maar desondanks geen orde op zaken heeft gesteld. Het is een land met een echte broei- kastatmosfeer voor de industrie. De eisen van de crediteuren hebben niets gegeven: practisch blijft de zaak bij het oude met alleen die uitzonde ring, dat er voor één keer een inge wikkelde betalingsregeling wordt ge troffen, waardoor de extreme credi teuren eindelijk een deel van hun DE BOEL STOND OP SPRINGEN Frankrijk zit diep in de schuld (Door onze economische medewerker) Het pleit is beslist: de Europese Betalings Unie (E.B.U.), die anders aan het eind van de volgende maand zou verdwijnen, is weer voor een jaar ver lengd. Men behoefde geen optimist te zijn, om dit besluit een paar weken geleden te voorspellen, om de eenvoudige reden, dat de opposanten geen andere keus hadden. Scliynbaar zag het er naar uit, dat in Parijs de boel op springen stond. De verhoudingen waren zó scheef gegroeid, dat tegenover een middengroep van landen met een normaal verlopende rekening er vier extreme schuld eisers waren en twee extreme schuldenaren. Of met name genoemd: Duits land, België/Luxemburg, Nederland en Zwitserland waren de crediteuren en Frankrijk en Engeland waren de debiteuren by uitstek. De crediteuren eisten een andere verhouding tussen credietverlening en goudbetalmg. Zoals de zaken stonden, kregen de crediteuren boven de grens tfio zij alle vier al lang hadden bereikt, him vorderingen maar voor 50% be taald, terwijl zij voor het restant cre- diet moesten geven. En practisch voor onbepaalde tijd. Die crediteuren wilden daarojn ook een eind gemaakt zien aan de nu al jarenlang bestaande, nooit afbetaalde schulden van de debiteuren. Oorspron kelijk was het de opzet van de E.B. U., dat een crediteurland wel een schuld mocht maken, doch dat deze na korte tyd betaald moest worden. In de practyk is hiervan niets te recht gekomen. De consequentie van deze ontwikke ling is, dat de debiteurlanden, de lan den dus die schulden maakten omdat zy meer invoerden dan uitvoerden, dit jaren lang konden doen ten koste van de crediteurlanden. Want zouden de voorschriften stren ger zyn geweest, zouden die debiteur- landen m.a.w. eerder goud hebben moeten betalen, dan zouden zij voor de keus zijn gesteld, minder in te voeren óf intern orde op zaken te stellen en daardoor meer uit te voe ren. Nederland heeft een paar jaar ge leden inderdaad orde op zaken gesteld. Wij waren schuldenaar, doch wij heb ben bewust onze invoer beperkt, onze uitvoer opgevoerd en daardoor onze debiteurpositie in een crediteurpositie kunnen omzetten. De E.B.TJ. is in wezen een zeer nut tige instelling, omdat zij de landen met weinig valuta- en goudreserves toch in staat stelt te kopen. Zij kun nen dus gerust en dat is een van de doeleinden van de E.B.U. de beperkende bepalingen op de in voer opheffen: een gering saldo be hoeft dus geen beletsel te zyn om toch te liberaliseren. Deze liberalisatie neemt by de we deropbouw van West-Europa een sleutelpositie in. Hoe vrijer de invoer overal, hoe beter de andere landen kunnen uitvoeren, daartoe hun pro ductie kunnen opvoeren en dan de werkgelegenheid kunnen verbeteren. De vrije handel. Wij zyn in West-Europa inderdaad een behoorlijk ei;.a gevorderd: in door snee is de handel voor 75% vrij ge maakt; Nederland heeft voor 93% geliberaliseerd. Italië voor 99%%, maar Franrijk voor... 18%. Een paar weken geleden is dit bespottelyk lage percentage opgevoerd (onder druk Advertentie. Maagklachten Tob toch niet langer. thans bestaande vorderingen betaald krijgen. Doch dit geldt niet voor nieu we vorderingen en de verhouding goudbetalingcredietverlening blijft voor en na 5050. Portie goud. Nederland krygt dus wel een portie goud vermoedelijk 40 50 mil- lioen dollar doch 3/8 van onze vor dering blijft rustig bestaan, terwijl 3/8 als schuld op de lange termijn zal worden beschouwd. Dit geld zo'n 75 millioen dollar krijgen wij dus voorlopig helemaal niet. Reden om te juichen Is er dus niet. Maken wij de balans op, dan blijken de heren de klippen aardig omzeild te hebben en daardoor de E.B.U. weer voor een jaar lang in veilig vaarwater te hebben geloodst. Overigens is ook Duitsland geen duimbreedte aan dt verlangens der anderen tegemoet gekomen: het wil zijn subsidies aan de exporteurs niet verlagen. Dank zij die steun kunnen de exporteurs overal gemakkelyk con curreren en de uitvoer opvoeren. Een verlaging zou dus tot effect hebben gehad een verlaging van de uitvoer en een verzachting van de crediteurposi tie. Duitsland Heeft dit wapen echter niet uit handen willen geven. Prgsstggïngen overat, maar.ü Hier hebt U êe gelegenheid kennis te maken met 's werelds beste scheersysteem. Blauwe Gillette mesjes, de scherpste die ooit zijn geslepen en een Gillette precisie scheerapparaat. Die be horen bij elkander. Voor slecht» f. 1.10 biedt Gillette U beide voordelen. Vraag Uw winkelier l] eeo Gillette 52' te tonen.' Pikje met 5 Blauwe Gillette mesje» nu slechts 75 a. Dispenset of pikje vin 10 mesjet nu voor f. 1.50 Een Gillette precisie scheer apparaat en 2 Blauwe Gillette mesjes Een goeie morgenbegint met Gillette MARY BURCHELL 5. Fiora keek hem verbaasd aan. „Be doel je soms, dat ik mijn plannen zou kunnen veranderen? Dat ik niet te rug zou komen om met je te trou we117" Hij liet haar hand, die hy nog altyd vasthield, los en stak ietwat gemelijk zijn beide handen in de zakken. „Och, laat ons de werkelijkheid onder het oog zien, kindlief. Je bent nu een heel rijk meisje, bovendien knap..." „Alleen in jouw ogen", viel ze hem „Dat is niet waar, want de meeste mannen zullen je bewonderen en het is dus wel heel veel van my gevergd, als je wilt, dat ik me geen zorgen zal maken, over het feit, dat je ergens heen gaat, waar ik hoegenaamd geen vat meer op je zal hebben". Fiora lachte ongelovig. „Wat t. „Maak J onzin!" riep ze uit."„Maalt je je déULr- over ongerust? Je weet toch, dat ik je liefheb, Ashley. Begrijp je niet, dat niemand anders veel kans zal hebben om zelfs maar enige indruk op me te maken?" „Lucas Cardew valt .geloof ik, by de meeste vrouwen nogal in de smaak", grinnikte hy. „Je zou me een plezier doen met zulke grapjes op te houden", verzocht Fiora enigszins ongeduldig. „Als ik me goed herinner wat ze van hem zeiden heeft hij meer land dan geld", hernam Ashley onverstoor baar. „En daarom zal hij waarschijn lijk naar een rijke vrouw uitzien. Wel nu, je vier-en-tachtig duizend pond zullen allicht je niet minder begeerlijk in zijn ogen maken". Fiora keek haar achterdochtige ge liefde recht in het gezicht. „Spreek je in ernst?" vroeg ze. „Een beetje wel", gaf hy glim lachend toe. „Nu zet dan dat malle denkbeeld uit je hoofd alsjeblieft. Na alles wat je me gezegd hebt, geloof ik niet, dat Lucas Cardew wat je noemt „mijn ty pe" zal zijn. En zelfs al zou hij nog zo'n handige fortuinzoeker wezen, dan ben ik nu voldoende gewaarschuwd. Is dat niet genoeg voor je gemoeds rust?" „Genoeg voor zover dat met woor den mogelijk is", antwoordde hH la chend. Toen stond hy op en gaf haar een kus. „Ik vraag me af, of we niet verstandig zouden doen met nu onze verloving bekend te maken", ging hy voort, haar peinzend aanziende. Vlug opkykend, zeide Fiora: „Dat zou ik wel prettig vinden, maar..." „Ja, ik weet wat je wilt zeggen. Het juist nu te doen zou de indruk maken, dat ik ie om je geld wilde trouwen". „O, het kan me voor mezelf hoe genaamd niet schelen wat de mensen zeggen. Maar ik begrijp, dat het voor jou verre van prettig zou zyn. Vooral ook, omdat niemand ook maar ver ondersteld kan hebben, hoeveel myn vader wel zou nalaten. Ten minste dat denk ik". Ze zweeg even en voegde er toen, nu op zeer ernstige toon by: Geloof jij, dat ook maar iemand in Pakminster enig idee had van zijn rijkdom „Ik weet wel zeker van niet", ver zekerde hy nadrukkelijk. „Dan zullen we m.i. beter doen, met de verloving nog geheim te houden. Als ik één-en-twmtig ben, kunnen we het dan publiek maken. Ze mogen dan b.v. zeggen, dat dit myn eerste besluit als meerderjarige was", liet ze er met een ondeugend glimlachje op volgen. „Ja, je zult wel gelijk hebben'er kende hy, blijkbaar toch nog geslin gerd tussen twijfel en voldoening over Kaar laatste woorden. „Natuurlijk zal Sarah 't reeds lang geraden hebben". „Dat spreekt vanzelf en ze is er heel erg mee ingenomen. Trouwens, ik geloof, dat vader het de laatste tijd ook wel vermoedde". „Zou je denken? Maar wisten we het toentertijd zélf wel?" vroeg Ashley glimlachend. „Ik wist het", zei Fiora kalmpjes, waarop hij hartelijk lachtte en haar andermaal, ditmaal volkomen tevre den, kuste. HOOFDSTUK II Na die dag vol gepraat en besluiten leek het Fiora toe, dat de gebeurtenis sen elkaar overstelpend opvolgden. Nu tante Nan niet geneigd scheen, ten aanzien der correspondentie de eerste stap te doen, schreef ze zelf maar, dat zij nu op de hoogte was van de bepalingen in het testament en bereid, zodra dit haar tante schikte, naar Brierley Manor te komen. Per omgaande ontving ze een licht- geparfumeerd ,liia gekleurde katte belletje, waarop tante Nan met dun, schuin en tamelyk elegant handschrift „Lieve Fiora, Ik verwacht je Dinsdag, als je dat gelegen komt. 't Dichtst bijzijnde station is Bellerton en ik zal de auto naar de trein van half vijf sturen, want dat is de enige, die je kunt nemen, tenzy je op een on mogelijk vroeg uur zou willen ver trekken. Als jk niets anders hoor, reken ik op Dinsdaj toege- Jan Cardew". Fiora las het briefje langzaam twee maal achtereen, maar kon er onmo gelijk een hartelijk schrijven van een lang gemist familielid inzien. Met geen enkel woord werd vreugde uit gesproken ov,er haar komst en even min van haar vader of moeder gewag gemaakt. Zelfs een persoonlijke noot aan Fiora's adres ontbrak ten enen male. Het meisje bepaalde zich in haar antwoord dan ook tot de beknop te mededeling ,dat ze Dinsdag e.k. om half vijf aan het station te Bellerton zou zijn. Na de brief gepost te heb ben, ging ze aan het pakken en alles in gereedheid brengen met het oog op een maandenlange afwezigheid. „Maar u zult toch af en toe wel eens hier komen, nietwaar juffrouw Fiora?" smeekte Sarah, terwijl ze kieren opvouwde en kousen in elkaar rolde. „Ja, natuurlijk en ik hoop dat tante Nan zal willen meekomen'', beloofde Fiora, er maar geen notitie van ne mend, dat Sarah al mompelend tante Nan naar alle andere oorden dan juist Pakminster wenste. Tenslotte was alles klaar en die Dinsdagochtend bracht Ashley zijn meisje naar het station. Eigenlijk had den ze de vorige avond al afscheid ge nomen, zodat bat er minder toe deed, of er nu nog een paar andere bekenden kwamen opdagen om haar vaarwel te zeggen en daarbij de hoop uit te spre ken, dat ze niet te lang zou wegblij ven. Natuurlijk maakte niemand eni ge toespeling op het vaderlijk testa ment, maar Fiora las toch in hun be langstellende blikken, dat het nieuws van de grote erfenis reeds de rondte had gedaan. Toen ze juist, voor de trein wegreed Ashley nog eens voor het laatst de hand drukte, stond het haar duidelijk voor de geest, dat ze hem waarschijn- ïyk in een hele tijd niet zou terug zien. Weliswaar had ze reeds een tijdje tevoren met dat vooruitzicht rekening gehouden, maar op 't ogenblik van haar vertrek ontroerde het haar toch. En als meneer Bircombe present was geweest iets waarover hij zelfs niet gedroomd zou hebben had ze mis schien ook nog een beroep gedaan op zijn tussenkomst voor een andere re geling, die haar vrijheid liet, in Pak minster te blijven! Intussen, daar was geen sprake van. De spoorfluit liet zich onbarmhartig schril horen en de trein zette zich in beweging. Fiora was op weg naar een nieuw tydperk van haar leven. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 12