Koningin Juliana erelid van het Londense timmermansgilde Luchtfotografie was onmisbare hulp bij dijkherstel GEEN EUROPEES VERDRAG MET RUSLAND ALS PARTNER HONDSDOLHEID IS ONZE GRENS DICHT GENADERD ZATERDAG 8 MEI 1954 PROVINCIALE ZEEUW3E COURANT TWEEDAAGS BEZOEK AAN ENGELAND Bijzondere plechtigheid in Drapers Hall te Londen Koningin Juliana is Vrijdagmorgen vroeg per vliegtuig van Soesterberg naar Engeland vertrokken voor een tweedaags bezoek. Om ongeveer kwart voor tien arriveerde zy op het vliegveld Northolt bü Londen. De Koningin werd begroet door de Nederlandse ambassadeur en mevrouw Stikker. De Koningin begaf zich direct naar Kensington Palace, het paleis van de earl of Athlone. Om even voor half twaalf vertrok zy naar de Drapers Hall, waar de Carpenters Company haar het ere-lidmaatschap aanbood. Dit gilde van timmerlieden huis vestte in 1550 de oudste Nederlands Hervormde Kerk ter wereld in zijn gildehuis. Later werd de kerk naast dit huis gebouwd. Beide gebouwen zijn tijdens de oorlog verwoest; van daar dat het timmerlieden-gilde Ko ningin Juliana moest ontvangen in 't gebouw van de lakenvolders, waar het te gast is. De oorkonde van het lidmaatschap werd onze Koningin aangeboden in een kistje, vervaar digd uit het hout van de verwoeste gebouwen. Zij bedankte ondermeer met deze woorden: „Ik zal dit kistje bewaren als een prachtig symbool van vriendschap tussen onze twee volke ren". Stijlvolle plechtigheid Het was een eenvoudige, doch zeer stijlvolle plechtigheid in de oude zaal van Drapers Hall. Koningin Juliana zat ter rechter zijde van de „master" van het Lon dense timmermansgilde, Kenneth Morris Roberts. Velen van de gildebroeders waren gekleed in de traditionele zwart met bruin bont afgezette toga en zij vorm den een stijlvolle groep tegen de ach tergrond van gobelins, kristallen kroonluchters en eiken panelen. In het handvat van het doosje, dat de Koningin ontving, zijn de letters „Je Maintiendrai" gesneden en in de vier hoeken staan vier leeuwen, twee Nederlandse en twee Engelse. In het midden van het frontpaneel is het wapen van de timmerlieden aange bracht. Na afloop van de plechtigheid ver- 801. De Zwitserse horloge-industrie heeft ongetwijfeld de beste naam, in het bijzonder wat de precisie betreft. Hierdoor kon de anecdote ontstaan die waard is even te worden naverteld. Een Duitse fabriek zou volgens dit verhaal er in geslaagd zijn de klei ne veer op het onrustwieltje, half zo dik te maken als een mensenhaar, daarmee het Zwitserse fabrikaat evenarend. Trots op dit resultaat, zond de fabrikant het veertje naar Zwitserland als triomfantelijk blijk van de vorderingen die op uit gebied waren gemaakt. Na enige tijd kregen de Duitsers uit Zwitserland een kaar tje toegezonden waarop het horloge veertje was bevestigd, terwijl een met inkt aangebrachte pijl naar de uitein den van de veer verwees. Wat kon dit te betekenen hebbenf De fabri kant begreep er niets van en liet ten slotte de veer onder een microscoop onderzoeken, waarbij aan het licht kwam dat het fijne veertje over de ge- héle lengte was doorboord. De Zwit sers hadden dus kans gezien er een hol buisje van te maken! Hoe illustratief deze anecdote ook moge zijn, het verhaal is niet juist, om de eenvoudige reden dat dit geval zich nimmer heeft voorgedaan. Toen de Amerikanen se rieuze pogingen ondernamen hun horloge-industrie te grondvesten, circuleerde ditzelf de verhaal in de Verenigde Staten, maar i7iplaats van industrie was toen een Amerikaans bedrijf.bij deze grap betrokken. We zouden de anecdote op eigen gelegenheid nog ivat verder kunnen uitspinnen, door het holle veertje, dat dus een buisje geworden is, op te vul len met schroefjes! Want de precisie in de horloge-industrie gaat zo ver, dat sommige schroefies in een goed horloge een doorsnede hebben van on geveer 0,06 millimeter jsodat zij met 'het blote oog nog juist als een klem stofje kunnen, worden waargenomen. Van deze stofjes, die iota bene nog een schroefdraad bevatten óók, gaan er ongeveer 50.000 in één vinger hoedje! Het is overigens niet zo vreemd, dat er onderdelen zijn die wat klein uitvallen, want een goed horloge be vat ongeveer 180 onderdelen, die alle in ee.i uiterst kleine ruimte zjn onder gebracht en gezamenlijk zorg dragen, dat het uurwerk met grote nauwkeu righeid blijft lopen. Indien er een af wijking is van bijv. 15 seconden per etmaal, is het voor normaal dagelijks gebruik vrijwel volmaakt. Maar in dat etmaal heeft het wieltje van de onrust 1/32.000 maal gedraaid! Van dit aantal zijn bij een tijdsverschil van 15 seconden per etmaal, slechts 75 draaiingen te veel of te weinig ge weest, een fout dus van 115760. Ver baast het ons dan nog dat voor de vervaardiging van dergelijke nauw keurige horloges een precisie van 1110.000 millimeter wordt verlangd, iets waartoe slechts een enkele tak van deze industrie in staat is O ja, nu we het toch over horloges hebben, moeten we ook nog even spre ken over de horloges die zichzélf auto matisch opwinden. U denkt dat dit een nieuwigheidje van de laatste ja ren is? Wil deze mening dan herzien, want dergelijke horloges zijn al bijna twee eeuwen oud! H. Pétiüon. enigde het gilde zich met zijn gasten aan een lunch, waaraan ongeveer 140 personen aanzaten. De eerste toast van de „master" gold uiteraard de Engelse KoAingin, de tweede Koningin Juliana. Refere rende aan de stormramp zei hij daar bij: „In de strijd tegen de zee hebben Engeland en Nederland altijd zij aan zij gestaan. We hopen van harte dat uw land spoedig moge herstellen van dit droeve hoofdstuk in zijn historie". Jongenskoor kreeg halve kroon. Aan het eind van de lunch vroeg de „master" van het gilde nog even aandacht voor een aangelegenheid die buiten het programma viel. Het is zo zeide hij de gewoon te, dat bij de verkiezing van een nieu we „master" de leden een shilling prestatiegeld krijgen. Wij hebben nu wel geen nieuwe „master" gekregen, maar wel een zeer geacht ere-lid. Ik stel u daarom voor aan alle leden van het koor van Christ Hospital een hal ve kroon te schenken als dank voor hun optreden hier. Deze opmerking werd met applaus begroet en een voor een wandelden de jongens in hun lange zwarte koor jurken naar de hoofdtafel om het 2>/t shilling-stuk in ontvangst te nemen. Koningin Juliana antwoordde in een korte speech op de rede van de „mas ter" van het gilde en bracht tenslotte een dronk uit op de geest van gast vrijheid, liefdadigheid en constructi- viteit van het gilde. Vandaag zal de Koningin naar Tid- worth in Sussex gaan, om een batal jon van het Royal Sussex Regiment de parade af te nemen. Schadevergoeding wegens staking geëist. De Britse staatskolenraad zal een schadevergoeding van totaal 630.000 gulden eisen van 4000 mijnwerkers, die dit jaar te South Shields drie weken onofficieel hebben gestaakt. Door deze staking derfden de man nen ongeveer 1.000.000 gulden aan loon en werd de kolenproductie met 60.000 ton verminderd. De schadevergoeding wordt van iedere deelnemer aan de staking in- dividiueel geëist. NOTA VAN WESTELIJKE GROTE DRIE Eerst moet de Soivjet Unie voldoen aan vijf eisen De Britse. Franse en Amerikaanse ambassadeurs te Moskou hebben Vrij dag op het Kremlin gelijkluidende nota's overhandigd, waarin hun rege ringen de jongste Russische voorstellen verwerpen, die strekten tot het sluiten van een gemeenschappelijk veiligheidsverdrag door de Europese staten, waartoe de Verenigde Staten zouden kunnen toetreden, en voorzien de in een Sowjet-lidmaatschap van de N.AV.O. De „Westerse Grote Drie" nodigen de Sowjet-Unie in hun nota's uit ..concrete bewijzen" van haar goede wil te geven, door met het Westen samen te werken bij de oplossing van vijf punten, die even zovele oorzaken zijn voor het voortduren der interna tionale spanning. De vijf punten zijn: het sluiten van een vredesverdrag met Oostenrijk, het tot stand brengen van de hereniging van Duitsland, het on der toezicht plaatsen van de atoom kracht, het vestigen van vrede in het Verre Oosten en, in het algemeen, het handelen in overeenstemming met het Tweede Kamer besluit tot het treffen van maatregelen (Van onze parlementaire redacteur). „Het zal aan de Nederlandse Sta- ten-Generaal niet liggen, als een Ne derlander nu nog door een Duitse dolle hond gebeten wordt", zei prof. Gerbrandy Vrijdagmiddag een tikkel tje dubbelzinnig in de Tweede Ka mer. waar hij het voorzitterschap waarnam voor mr. Kortenhorst die* in Amerika vertoeft. Hij voegde deze opmerking tot vrolijkheid van de af gevaardigden laconiek toe aan zijn gelukwens tot de minister van land bouw, Visserij en Voedselvoorziening, de heer Mansholt, nadat de Kamer zonder hoofdelijke stemming een wetsontwerp tot aanvulling en een wetsontwerp tot nadere wijziging van de Veewet had aangenomen. In de meeste landen komt thans weer hondsdolheid voor. Nederland is er jarenlang voor bespaard geble ven, doch reeds is op enkele honder den meters van onze grens in West- Duitsland, waar deze ziekte zich voortdurend in de richting van ons land uitbreidt, hondsdolheid gecon stateerd. Er zijn dus verscherpte maatregelen nodig. Vandaar dat mi nister Mansholt een wetsontwerp in diende, dat hem de bevoegdheid ver leent om tot wering en bestrijding van hondsdolheid de in- en doorvoer van honden en katten en van andere -dieren, die dragers van smetstof kun nen zijn. te verbieden of voorwaarde lijk toe te staan. Het tweede wetsontwerp bedoelt de kans op overbrenging van de be smetting zo veel mogelijk te beper ken door de mogelijkheid van het Adviescommissie voor het goederenvervoer geïnstalleerd. Vrijdagmiddag heeft de secretaris generaal van verkeer en waterstaat, mr. D. G. W. Spitzen in Den Haag de adviescommissie voor het goede renvervoer geïnstalleerd. opleggen van: a. een verplichting om honden hetzij opgesloten te houden, hetzij aan een ketting of lijn te hou den, zodanig, dat zij niet in de on middellijke nabijheid van andere die ren kunnen komen; b. een verplich ting tot voorbehoedende enting. INTERPELLATIE. De Tweede Kamer heeft de heer E. Vermeer (Arb.) toegestaan de minister van buitenlandse zaken te interpelleren over de organisatie van de NAVO en de kwestie van het ont slag van maarschalk Juin. De inter pellatie zal op 1 Juni a.s. worden ge houden. bepaalde in het handvest der Verenig de Naties. In de Westerse nota's wordt gesteld dat het Sowjet-voorstel voor Euro pese gemeenschappelijke veiligheid „een poging is een nieuwe, schijn- stabiliteit tot stand te brengen, ter- wjjl de wezenlijke oorzaken van de spanning niet worden weggenomen". „Het voorgestelde Europese-veilig- heidsverdrag is kennelijk gebaseerd op neutralisatie en bestendiging der verdeling van Duitsland in de Rus sische nota staat, dat West- en Oost- Duitsland, in afwachting van een her. eniging van Duitsland, aan het ver drag zouden kunnen deelnemen. De Sow jet-voorstellen verschaffen geen enkele basis voor het vestigen van wezenlijke veiligheid, zelfs niet wanneer het de Verenigde Staten mo gelijk zou worden gemaakt tot het voorgestelde Europese-veiligheids- verdï-ag toe te treden", aldus de Brit se, Franse en Amerikaanse nota's. Over het Russische voorstel om de Söwjet-Unie lid van de N.A.V.O. te doen worden, wordt in de Westerse antwoordnota's gezegd: „Het is niet nodig de nadruk te leggen op het vol komen onwezenlijke karakter van een dergelijk denkbeeld". Radio-actieve regen in Japan. Volgrens een aantal Japanse ge leerden zou op 26 of 27 April een nieuwe atoomproef op Bikini zijn ge nomen. Deze geleerden zeiden een betrekkelijk grote radio-activiteit te hebben geconstateerd in regenwater, dat op 3 Mei te Nigata is gevallen. De ..master" van het Engelse tim- merliedengüdede heer Kenneth Mor ris Roberts, overhandigd Koningin Juliana het kistje, waarin de oor- konde is opgeborgen. In behouden haven. Vandaag beginnen wij met de publicatie Nan een nieuw feuil leton, „In behouden haven" van Mary Burchell. Vandeze schrijf ster namen wy reeds eerder verhalen als feuilleton op, die destijds door onze lezers en met name door onze lezeressen zeer werden gewaardeerd. Wij hopen, dat ook „In Behou den haven" door onze abonné's op prys zal worden gesteld. Atoom-centrale in Engeland De eerste electrische centrale Engeland, die gebruik zal maken van atoomkracht voor de opwekking van stroom, zal tegen het einde van 1956 in gebruik worden genomen. Dit is twee jaar eerder dan men aanvanke lijk van plan was. Nog drie arrestaties in zaak Anneke Beekman Naar het openbaar ministerie te Amsterdam mededeelde is thans de strafzaak der verdwenen Joodse meisjes in handen gesteld van de substituut officier van justitie, mr. J. F. Hartsuiker te Amsterdam. Uit het tot heden ingestelde onderzoek zijn aanwijzingen bekend geworden, waaruit zou volgen dat behalve de reeds gearresteerde mevrouw L.-van M ook haar beide zusters, B. A. van M. en G. J. v. M. de hand zouden hebben gehad in de ontvoering van het Joodse meisje Betty Melhado, gkind der dames van geweest. Aangenomen dat geen pleegkind der dames van M. was of is ge' kan worden, dat het meisje Melhado reeds in Mei of Juni 1948 werd ont voerd, terwijl het Joodse meisje An neke Beekman, dat wel pleegkind der dames van M. was, eerst in Februa ri 1949 is verdwenen. Een en ander is aanleiding voor het O.M. geweest thans ook beide andere zusters voors hands in verzekering te stellen. Te vens is in arrest gesteld de heer B. die eveneens ervan wordt verdacht een rol gespeeld te hebben in het wegbrengen der beide meisjes naar België. Het O.M. kan voorlopig geen nadere inlichtingen verstrekken. INGENIEURS VERGADERDEN TE UTRECHT Interessante causerie van ir. H. A. Ferguson en ir. F. Gerritsen In Esplanade te Utrecht heeft de afdeling voor bouw- en waterbouwkun- den van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs in samenwerking me* de Nederlandse Vereniging voor Photogrammetrie een vergadering gehouden, waarin ir. H. A. Ferguson, hoofdingenieur van de rijkswaterstaat te Vlissin- gen en ir. F. Gerritsen, ingenieur van de rijkswaterstaat, voordrachten met lichtbeelden hielden over „het gebruik van luchtopnamen bij 't herstel der rampgebieden". Ir. Ferguson betoogde, dat een goed overzicht van de vernielingen slechts kon worden verkregen door luchtverkcnmngen en luchtfotografie. Daarom werd van waterstaatszijde dadelijk contact opgenomen met autoriteiten van de militaire luchtvaart, voor het uitvoeren van verkenningsvluchten en het maken van fotografische opnamen van de belangrijkste beschadigingen. La ter werd de K.LJVI. ingeschakeld. De eerste grote opnamereeks werd gemaakt op de middag van 2 Fe bruari met een toestel van de foto dienst Gilze Rijen, op een vlucht langs de Zeeuwse waterkeringen. Bij het in kaart brengen van de foto's deden zich echter allerlei moeilijkhe den voor, doordat tijdens de vlucht niet alleen verticaal foto's werden gemaakt, doch ook overhoord-opna men, waarbij vaak een of tweemaal rond het object moest worden gevlo gen. Met het bijhouden van de opna men op de kaart kwam men toen in de war. Na hard werken was men even wel op 4 Februari zo ver dat de meeste opnamen in kaart waren gebracht, waarvoor gebruik werd gemaakt van topografische kaarten. Op die datum werden door de Rijkswaterstaat verken- ningsploegen uitgezonden naar St. Pnilipsland, Tholen en Noord De stier ,jlotterda-Sikkema 111?' na de overdracht op de Grote Markt te Goes. Foto P.Z.O). (Zie voor verslag pag. 2). Beveland. die tevens tot opdracht hadden de eerste plaatselijke maatregelen te organiseren en te coördineren. Aan deze ploegen werden de fo to's van 2 Februari met plaats bepaling op de kaart meegege ven. Behalve een zeer algemeen over zicht van de beschadigingen en een aantal, plaats en breedte der stroomgate.n gaven deze eerste foto's vaak ook nadere waarde volle aanwijzingen omtrent de aard der schade en het karakter der dijkbressen. De ploeg die naar Tholen werd ge zonden, werd b.v. het gat bij de sluis van het waterschap Poortvliet met nadruk aangewezen als eens be langrijk object voor een eerste offen sief. Het gat kon in de eerste week van Februari reeds worden gedicht, het- Ëeen eigenlijk een wonder mag heten. 'it is in de eerste plaats te danken aan de doortastendheid van de plaat selijke leiding. 1500 man, soldaten en burgers werden tegelijkertijd bij dit object ingezet. Het is in belangrijke mate te dan ken aan de luchtfoto's die we van de ze bres hadden, dat hier zo spoedig en met succes kon worden ingegrepen aldus spreker. Er waren echter ook gevallen, waar niet zo snel en suc cesvol is gereageerd, terwijl toch de eerste luchtfoto's duidelijk toonden dat direct ingrijpen veel narigheid had kunnen voorkomen. Wanneer de inlichtingen, die de fo to's gaven niet zijn benut, behoeft dit geen reden tot verwyt te zijn. Het was eenvoudig niet mogelijk overal tijdig mensen en materieel heen te dirigeren. Ir Ferguson noemde vervolgens verschillende voorbeelden uit de prak tijk, waarbij de luchtfoto grote diens ten bewees. Ook het fotograferen van de geulen bleek belangrijk. Een fraai voorbeeld was te vinden achter de dijkbres op St. Philipsland. De bres zelf was met uitzonderlijk groot en het vermogen zal betrekke lijk gering zijn geweest. Achter de bres vormde zich evenwel op 2 Fe bruari reeds een wijdvertakte geul, (Vervolg op pag. 5) Het Wereldgebeuren Een vesting viel Verandert door dc- val van Dien Bien Phoe het aangezicht van de wereld? Neen, zo is het niet, maar de ondergang van deze verster king is wel een dramatisch hoogte punt in het conflict, dat het Rode China met steun van Rusland heeft aangestookt in Indo China. Deze oorlog woedt nu sedert 1945 en er zijn aan Franse zijde al ver scheidene honderdduizenden soldaten fevailen. Dat waren slechts in min- erheid kinderen van het aloude Gal- lië, want Frankrijk vecht deze oorlog goeddeels uit met zijn Vreemdelin genlegioen en met Afrikaanse en In- dochinese soldaten onder leiding van Franse officieren en kader. In 1948 en 1949 stond Frankrijk er al bepaald slecht voor in Indo-China. Zijn troepen waren gedemoraliseerd en in het moederland was de Indo- Chinese strijd weinig populair. Toen heeft generaal de Lattre de Tassigny de Franse strijdkrach ten gereorganiseerd. Door het in voeren van een ijzerharde discipline schiep hij weer een vechtend leger. Na het overlijden van de Tassigny -eeg generaal Navarre het comman do in Indo-China. Hij ontwierp een plan voor het beëindigen van de strijd door verdere uitbouw van het leger met inheemse troepen en Ame rikaans materiaal. Dit program werd verstoord doordat de vietminh-rebel- len hun acties tot diep in Laos (langs de Siamese grens) gingen uitstrek ken. Navarre kreeg opdracht iets daar tegen te doen en hij kon niet anders dan iets buitengewoon riskants on dernemen. Hij bezette van uit de lucht de plaats Dien Bien Phoe waar door hij de toevoerweg van de Viet- minh-rebellen naar Laos afsneed. Voorlopig was Laos gered, maar de Vietminh-soldaten stortten zich op Dien Bien Phoe. Wanneer de bewapening van de re bellen zo slecht en eenzijdig was ge bleven als ze tot voor een jaar was, dan zou er nog geen gevaar voor Dien Bien Phoe bestaan hebben. Dan had men met wat raketten en wat napalm de omgeving van Dien Bien Phoe vrij aardig kunnen zuive- Maar in Rood China deed men wat generaal Navarre altijd gevreesd had: men zond artil lerie en luchtdoelgeschut naar de mannen van Ho Tsji Min. Ook toen zou Dien Bien Phoe nog te redden zijn geweest, wanneer de Franse luchtmacht een toereikend aantal vliegtuigen had kunnen inzet ten. Frankrijk miste echter de grote aantallen bommenwerpers, die nodig waren en het miste ook het grond personeel. Ziedaar de kern van het drama, dat zich deze week heeft afgespeeld te Dien Bien Phoe. Generaal Christian de Castries en zijn mannen hebben de strijd tot het bittere einde volgehouden. Zij hebben een der voorposten van de niet-communistische wereld tot het uiterste verdedigd tegen het aan stormende rode geweld en daarmee een daad verricht, die voor de gehele wereld van betekenis is. Het is hard, dat deze mannen uit eindelijk toch ten onder moesten gaan. Wanneer men nu de vraag stelt wat er thans moet gebeuren in Indo- China, dan is er maar één juist ant woord: de strijd moet voortgezet worden, totdat Rood China uit Indo- China is verdreven. Eerst dan zal men in goede positie zijn om met Peking te onderhande len. De kans is echter groot, dat men zomin in Londen als in Washington en Parijs dit juiste antwoord zal ge ven. Men zal de te verwachten offers te zwaar vinden, men zal te Genève trachten tot een afbakening van in vloedssferen te komenkortom men zal aan Peking een prys bieden voor de vrededie in werkelijk heid geen vrede zal blijken te zijn. Want Rood China heeft de smaak van de oorlogsbuit te pakken en het ziet straks uit naar nieuwe buit! GENERAAL DE CASTRIES .....gevochten tot het bittere einde. Brand aan boord van de „Bantam". De gezagvoerder van het m.s. „Ban tam" kapitein E. C. J. Poot. heeft Vrijdagmorgen telegrafisch bericht, dat er gisteravond in de deklading op het voorschip een korte, doch tame lijk felle brand heeft gewoed. De voer toen in de Indische Oceaan, on- „Bantam" komend uit Rotterdam geveer ter hoogte van Ceylon. Na vier uren ingespannen werken en blussen, was men het vuur echter geheel meester. Persoonlijke onge vallen deden zich niet voor. Omtrent de omvang van de mate riële schade kon kapitein Poot nog niets mededelen. De „Bantam" die op weg is naar Indonesië heeft haar reis later op de dag voortgezet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 3