Koningin Juliana erelid van het
Londense timmermansgilde
Luchtfotografie was onmisbare
hulp bij dijkherstel
GEEN EUROPEES VERDRAG MET
RUSLAND ALS PARTNER
HONDSDOLHEID IS ONZE GRENS
DICHT GENADERD
ZATERDAG 8 MEI 1954
PROVINCIALE ZEEUW3E COURANT
TWEEDAAGS BEZOEK AAN ENGELAND
Bijzondere plechtigheid in Drapers
Hall te Londen
Koningin Juliana is Vrijdagmorgen vroeg per vliegtuig van Soesterberg
naar Engeland vertrokken voor een tweedaags bezoek. Om ongeveer kwart
voor tien arriveerde zy op het vliegveld Northolt bü Londen. De Koningin
werd begroet door de Nederlandse ambassadeur en mevrouw Stikker.
De Koningin begaf zich direct naar Kensington Palace, het paleis van
de earl of Athlone. Om even voor half twaalf vertrok zy naar de Drapers
Hall, waar de Carpenters Company haar het ere-lidmaatschap aanbood.
Dit gilde van timmerlieden huis
vestte in 1550 de oudste Nederlands
Hervormde Kerk ter wereld in zijn
gildehuis. Later werd de kerk naast
dit huis gebouwd. Beide gebouwen
zijn tijdens de oorlog verwoest; van
daar dat het timmerlieden-gilde Ko
ningin Juliana moest ontvangen in
't gebouw van de lakenvolders, waar
het te gast is. De oorkonde van het
lidmaatschap werd onze Koningin
aangeboden in een kistje, vervaar
digd uit het hout van de verwoeste
gebouwen. Zij bedankte ondermeer
met deze woorden: „Ik zal dit kistje
bewaren als een prachtig symbool van
vriendschap tussen onze twee volke
ren".
Stijlvolle plechtigheid
Het was een eenvoudige, doch zeer
stijlvolle plechtigheid in de oude zaal
van Drapers Hall.
Koningin Juliana zat ter rechter
zijde van de „master" van het Lon
dense timmermansgilde, Kenneth
Morris Roberts.
Velen van de gildebroeders waren
gekleed in de traditionele zwart met
bruin bont afgezette toga en zij vorm
den een stijlvolle groep tegen de ach
tergrond van gobelins, kristallen
kroonluchters en eiken panelen.
In het handvat van het doosje, dat
de Koningin ontving, zijn de letters
„Je Maintiendrai" gesneden en in de
vier hoeken staan vier leeuwen, twee
Nederlandse en twee Engelse. In het
midden van het frontpaneel is het
wapen van de timmerlieden aange
bracht.
Na afloop van de plechtigheid ver-
801.
De Zwitserse horloge-industrie heeft
ongetwijfeld de beste naam, in het
bijzonder wat de precisie betreft.
Hierdoor kon de anecdote ontstaan
die waard is even te worden naverteld.
Een Duitse fabriek zou volgens dit
verhaal er in geslaagd zijn de klei
ne veer op het onrustwieltje, half zo
dik te maken als een mensenhaar,
daarmee het Zwitserse fabrikaat
evenarend. Trots op dit resultaat,
zond de fabrikant het veertje naar
Zwitserland als triomfantelijk blijk
van de vorderingen die op uit gebied
waren gemaakt. Na enige tijd kregen
de Duitsers uit Zwitserland een kaar
tje toegezonden waarop het horloge
veertje was bevestigd, terwijl een met
inkt aangebrachte pijl naar de uitein
den van de veer verwees. Wat kon
dit te betekenen hebbenf De fabri
kant begreep er niets van en liet ten
slotte de veer onder een microscoop
onderzoeken, waarbij aan het licht
kwam dat het fijne veertje over de ge-
héle lengte was doorboord. De Zwit
sers hadden dus kans gezien er een
hol buisje van te maken!
Hoe illustratief deze anecdote ook
moge zijn, het verhaal is niet juist,
om de eenvoudige reden dat dit geval
zich nimmer heeft voorgedaan. Toen
de Amerikanen se
rieuze pogingen
ondernamen hun
horloge-industrie
te grondvesten,
circuleerde ditzelf
de verhaal in de
Verenigde Staten,
maar i7iplaats van
industrie
was toen een Amerikaans bedrijf.bij
deze grap betrokken.
We zouden de anecdote op eigen
gelegenheid nog ivat verder kunnen
uitspinnen, door het holle veertje, dat
dus een buisje geworden is, op te vul
len met schroefjes! Want de precisie
in de horloge-industrie gaat zo ver,
dat sommige schroefies in een goed
horloge een doorsnede hebben van on
geveer 0,06 millimeter jsodat zij met
'het blote oog nog juist als een klem
stofje kunnen, worden waargenomen.
Van deze stofjes, die iota bene nog
een schroefdraad bevatten óók, gaan
er ongeveer 50.000 in één vinger
hoedje!
Het is overigens niet zo vreemd,
dat er onderdelen zijn die wat klein
uitvallen, want een goed horloge be
vat ongeveer 180 onderdelen, die alle
in ee.i uiterst kleine ruimte zjn onder
gebracht en gezamenlijk zorg dragen,
dat het uurwerk met grote nauwkeu
righeid blijft lopen. Indien er een af
wijking is van bijv. 15 seconden per
etmaal, is het voor normaal dagelijks
gebruik vrijwel volmaakt. Maar
in dat etmaal heeft het wieltje van de
onrust 1/32.000 maal gedraaid! Van
dit aantal zijn bij een tijdsverschil van
15 seconden per etmaal, slechts 75
draaiingen te veel of te weinig ge
weest, een fout dus van 115760. Ver
baast het ons dan nog dat voor de
vervaardiging van dergelijke nauw
keurige horloges een precisie van
1110.000 millimeter wordt verlangd,
iets waartoe slechts een enkele tak
van deze industrie in staat is
O ja, nu we het toch over horloges
hebben, moeten we ook nog even spre
ken over de horloges die zichzélf auto
matisch opwinden. U denkt dat dit
een nieuwigheidje van de laatste ja
ren is? Wil deze mening dan herzien,
want dergelijke horloges zijn al bijna
twee eeuwen oud!
H. Pétiüon.
enigde het gilde zich met zijn gasten
aan een lunch, waaraan ongeveer 140
personen aanzaten.
De eerste toast van de „master"
gold uiteraard de Engelse KoAingin,
de tweede Koningin Juliana. Refere
rende aan de stormramp zei hij daar
bij: „In de strijd tegen de zee hebben
Engeland en Nederland altijd zij aan
zij gestaan. We hopen van harte dat
uw land spoedig moge herstellen van
dit droeve hoofdstuk in zijn historie".
Jongenskoor kreeg halve
kroon.
Aan het eind van de lunch vroeg
de „master" van het gilde nog even
aandacht voor een aangelegenheid die
buiten het programma viel.
Het is zo zeide hij de gewoon
te, dat bij de verkiezing van een nieu
we „master" de leden een shilling
prestatiegeld krijgen. Wij hebben nu
wel geen nieuwe „master" gekregen,
maar wel een zeer geacht ere-lid. Ik
stel u daarom voor aan alle leden van
het koor van Christ Hospital een hal
ve kroon te schenken als dank voor
hun optreden hier.
Deze opmerking werd met applaus
begroet en een voor een wandelden
de jongens in hun lange zwarte koor
jurken naar de hoofdtafel om het 2>/t
shilling-stuk in ontvangst te nemen.
Koningin Juliana antwoordde in een
korte speech op de rede van de „mas
ter" van het gilde en bracht tenslotte
een dronk uit op de geest van gast
vrijheid, liefdadigheid en constructi-
viteit van het gilde.
Vandaag zal de Koningin naar Tid-
worth in Sussex gaan, om een batal
jon van het Royal Sussex Regiment
de parade af te nemen.
Schadevergoeding wegens
staking geëist.
De Britse staatskolenraad zal een
schadevergoeding van totaal 630.000
gulden eisen van 4000 mijnwerkers,
die dit jaar te South Shields drie
weken onofficieel hebben gestaakt.
Door deze staking derfden de man
nen ongeveer 1.000.000 gulden aan
loon en werd de kolenproductie met
60.000 ton verminderd.
De schadevergoeding wordt van
iedere deelnemer aan de staking in-
dividiueel geëist.
NOTA VAN WESTELIJKE GROTE DRIE
Eerst moet de Soivjet Unie voldoen
aan vijf eisen
De Britse. Franse en Amerikaanse ambassadeurs te Moskou hebben Vrij
dag op het Kremlin gelijkluidende nota's overhandigd, waarin hun rege
ringen de jongste Russische voorstellen verwerpen, die strekten tot het
sluiten van een gemeenschappelijk veiligheidsverdrag door de Europese
staten, waartoe de Verenigde Staten zouden kunnen toetreden, en voorzien
de in een Sowjet-lidmaatschap van de N.AV.O.
De „Westerse Grote Drie" nodigen
de Sowjet-Unie in hun nota's uit
..concrete bewijzen" van haar goede
wil te geven, door met het Westen
samen te werken bij de oplossing van
vijf punten, die even zovele oorzaken
zijn voor het voortduren der interna
tionale spanning. De vijf punten zijn:
het sluiten van een vredesverdrag met
Oostenrijk, het tot stand brengen van
de hereniging van Duitsland, het on
der toezicht plaatsen van de atoom
kracht, het vestigen van vrede in het
Verre Oosten en, in het algemeen, het
handelen in overeenstemming met het
Tweede Kamer besluit tot het treffen van maatregelen
(Van onze parlementaire redacteur).
„Het zal aan de Nederlandse Sta-
ten-Generaal niet liggen, als een Ne
derlander nu nog door een Duitse
dolle hond gebeten wordt", zei prof.
Gerbrandy Vrijdagmiddag een tikkel
tje dubbelzinnig in de Tweede Ka
mer. waar hij het voorzitterschap
waarnam voor mr. Kortenhorst die* in
Amerika vertoeft. Hij voegde deze
opmerking tot vrolijkheid van de af
gevaardigden laconiek toe aan zijn
gelukwens tot de minister van land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening,
de heer Mansholt, nadat de Kamer
zonder hoofdelijke stemming een
wetsontwerp tot aanvulling en een
wetsontwerp tot nadere wijziging van
de Veewet had aangenomen.
In de meeste landen komt thans
weer hondsdolheid voor. Nederland
is er jarenlang voor bespaard geble
ven, doch reeds is op enkele honder
den meters van onze grens in West-
Duitsland, waar deze ziekte zich
voortdurend in de richting van ons
land uitbreidt, hondsdolheid gecon
stateerd. Er zijn dus verscherpte
maatregelen nodig. Vandaar dat mi
nister Mansholt een wetsontwerp in
diende, dat hem de bevoegdheid ver
leent om tot wering en bestrijding
van hondsdolheid de in- en doorvoer
van honden en katten en van andere
-dieren, die dragers van smetstof kun
nen zijn. te verbieden of voorwaarde
lijk toe te staan.
Het tweede wetsontwerp bedoelt
de kans op overbrenging van de be
smetting zo veel mogelijk te beper
ken door de mogelijkheid van het
Adviescommissie voor het
goederenvervoer geïnstalleerd.
Vrijdagmiddag heeft de secretaris
generaal van verkeer en waterstaat,
mr. D. G. W. Spitzen in Den Haag
de adviescommissie voor het goede
renvervoer geïnstalleerd.
opleggen van: a. een verplichting om
honden hetzij opgesloten te houden,
hetzij aan een ketting of lijn te hou
den, zodanig, dat zij niet in de on
middellijke nabijheid van andere die
ren kunnen komen; b. een verplich
ting tot voorbehoedende enting.
INTERPELLATIE.
De Tweede Kamer heeft de heer
E. Vermeer (Arb.) toegestaan de
minister van buitenlandse zaken te
interpelleren over de organisatie van
de NAVO en de kwestie van het ont
slag van maarschalk Juin. De inter
pellatie zal op 1 Juni a.s. worden ge
houden.
bepaalde in het handvest der Verenig
de Naties.
In de Westerse nota's wordt gesteld
dat het Sowjet-voorstel voor Euro
pese gemeenschappelijke veiligheid
„een poging is een nieuwe, schijn-
stabiliteit tot stand te brengen, ter-
wjjl de wezenlijke oorzaken van de
spanning niet worden weggenomen".
„Het voorgestelde Europese-veilig-
heidsverdrag is kennelijk gebaseerd
op neutralisatie en bestendiging der
verdeling van Duitsland in de Rus
sische nota staat, dat West- en Oost-
Duitsland, in afwachting van een her.
eniging van Duitsland, aan het ver
drag zouden kunnen deelnemen.
De Sow jet-voorstellen verschaffen
geen enkele basis voor het vestigen
van wezenlijke veiligheid, zelfs niet
wanneer het de Verenigde Staten mo
gelijk zou worden gemaakt tot het
voorgestelde Europese-veiligheids-
verdï-ag toe te treden", aldus de Brit
se, Franse en Amerikaanse nota's.
Over het Russische voorstel om de
Söwjet-Unie lid van de N.A.V.O. te
doen worden, wordt in de Westerse
antwoordnota's gezegd: „Het is niet
nodig de nadruk te leggen op het vol
komen onwezenlijke karakter van een
dergelijk denkbeeld".
Radio-actieve regen
in Japan.
Volgrens een aantal Japanse ge
leerden zou op 26 of 27 April een
nieuwe atoomproef op Bikini zijn ge
nomen. Deze geleerden zeiden een
betrekkelijk grote radio-activiteit te
hebben geconstateerd in regenwater,
dat op 3 Mei te Nigata is gevallen.
De ..master" van het Engelse tim-
merliedengüdede heer Kenneth Mor
ris Roberts, overhandigd Koningin
Juliana het kistje, waarin de oor-
konde is opgeborgen.
In behouden haven.
Vandaag beginnen wij met de
publicatie Nan een nieuw feuil
leton, „In behouden haven" van
Mary Burchell. Vandeze schrijf
ster namen wy reeds eerder
verhalen als feuilleton op, die
destijds door onze lezers en
met name door onze lezeressen
zeer werden gewaardeerd.
Wij hopen, dat ook „In Behou
den haven" door onze abonné's
op prys zal worden gesteld.
Atoom-centrale in Engeland
De eerste electrische centrale
Engeland, die gebruik zal maken van
atoomkracht voor de opwekking van
stroom, zal tegen het einde van 1956
in gebruik worden genomen. Dit is
twee jaar eerder dan men aanvanke
lijk van plan was.
Nog drie arrestaties in zaak
Anneke Beekman
Naar het openbaar ministerie te
Amsterdam mededeelde is thans de
strafzaak der verdwenen Joodse
meisjes in handen gesteld van de
substituut officier van justitie, mr.
J. F. Hartsuiker te Amsterdam. Uit
het tot heden ingestelde onderzoek
zijn aanwijzingen bekend geworden,
waaruit zou volgen dat behalve de
reeds gearresteerde mevrouw L.-van
M ook haar beide zusters, B. A. van
M. en G. J. v. M. de hand zouden
hebben gehad in de ontvoering van
het Joodse meisje Betty Melhado,
gkind der dames van
geweest. Aangenomen
dat geen pleegkind der dames van
M. was of is ge'
kan worden, dat het meisje Melhado
reeds in Mei of Juni 1948 werd ont
voerd, terwijl het Joodse meisje An
neke Beekman, dat wel pleegkind der
dames van M. was, eerst in Februa
ri 1949 is verdwenen. Een en ander
is aanleiding voor het O.M. geweest
thans ook beide andere zusters voors
hands in verzekering te stellen. Te
vens is in arrest gesteld de heer B.
die eveneens ervan wordt verdacht
een rol gespeeld te hebben in het
wegbrengen der beide meisjes naar
België. Het O.M. kan voorlopig geen
nadere inlichtingen verstrekken.
INGENIEURS VERGADERDEN TE UTRECHT
Interessante causerie van
ir. H. A. Ferguson en ir. F. Gerritsen
In Esplanade te Utrecht heeft de afdeling voor bouw- en waterbouwkun-
den van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs in samenwerking me* de
Nederlandse Vereniging voor Photogrammetrie een vergadering gehouden,
waarin ir. H. A. Ferguson, hoofdingenieur van de rijkswaterstaat te Vlissin-
gen en ir. F. Gerritsen, ingenieur van de rijkswaterstaat, voordrachten met
lichtbeelden hielden over „het gebruik van luchtopnamen bij 't herstel der
rampgebieden".
Ir. Ferguson betoogde, dat een goed overzicht van de vernielingen slechts
kon worden verkregen door luchtverkcnmngen en luchtfotografie. Daarom
werd van waterstaatszijde dadelijk contact opgenomen met autoriteiten van
de militaire luchtvaart, voor het uitvoeren van verkenningsvluchten en het
maken van fotografische opnamen van de belangrijkste beschadigingen. La
ter werd de K.LJVI. ingeschakeld.
De eerste grote opnamereeks werd
gemaakt op de middag van 2 Fe
bruari met een toestel van de foto
dienst Gilze Rijen, op een vlucht
langs de Zeeuwse waterkeringen. Bij
het in kaart brengen van de foto's
deden zich echter allerlei moeilijkhe
den voor, doordat tijdens de vlucht
niet alleen verticaal foto's werden
gemaakt, doch ook overhoord-opna
men, waarbij vaak een of tweemaal
rond het object moest worden gevlo
gen. Met het bijhouden van de opna
men op de kaart kwam men toen in
de war.
Na hard werken was men even
wel op 4 Februari zo ver dat de
meeste opnamen in kaart waren
gebracht, waarvoor gebruik
werd gemaakt van topografische
kaarten. Op die datum werden
door de Rijkswaterstaat verken-
ningsploegen uitgezonden naar
St. Pnilipsland, Tholen en Noord
De stier ,jlotterda-Sikkema 111?' na
de overdracht op de Grote Markt te
Goes.
Foto P.Z.O).
(Zie voor verslag pag. 2).
Beveland. die tevens tot opdracht
hadden de eerste plaatselijke
maatregelen te organiseren en te
coördineren.
Aan deze ploegen werden de fo
to's van 2 Februari met plaats
bepaling op de kaart meegege
ven.
Behalve een zeer algemeen over
zicht van de beschadigingen en
een aantal, plaats en breedte der
stroomgate.n gaven deze eerste
foto's vaak ook nadere waarde
volle aanwijzingen omtrent de
aard der schade en het karakter
der dijkbressen.
De ploeg die naar Tholen werd ge
zonden, werd b.v. het gat bij de
sluis van het waterschap Poortvliet
met nadruk aangewezen als eens be
langrijk object voor een eerste offen
sief.
Het gat kon in de eerste week van
Februari reeds worden gedicht, het-
Ëeen eigenlijk een wonder mag heten.
'it is in de eerste plaats te danken
aan de doortastendheid van de plaat
selijke leiding. 1500 man, soldaten en
burgers werden tegelijkertijd bij dit
object ingezet.
Het is in belangrijke mate te dan
ken aan de luchtfoto's die we van de
ze bres hadden, dat hier zo spoedig
en met succes kon worden ingegrepen
aldus spreker. Er waren echter ook
gevallen, waar niet zo snel en suc
cesvol is gereageerd, terwijl toch de
eerste luchtfoto's duidelijk toonden
dat direct ingrijpen veel narigheid
had kunnen voorkomen.
Wanneer de inlichtingen, die de fo
to's gaven niet zijn benut, behoeft dit
geen reden tot verwyt te zijn. Het
was eenvoudig niet mogelijk overal
tijdig mensen en materieel heen te
dirigeren.
Ir Ferguson noemde vervolgens
verschillende voorbeelden uit de prak
tijk, waarbij de luchtfoto grote diens
ten bewees. Ook het fotograferen van
de geulen bleek belangrijk.
Een fraai voorbeeld was te vinden
achter de dijkbres op St. Philipsland.
De bres zelf was met uitzonderlijk
groot en het vermogen zal betrekke
lijk gering zijn geweest. Achter de
bres vormde zich evenwel op 2 Fe
bruari reeds een wijdvertakte geul,
(Vervolg op pag. 5)
Het Wereldgebeuren
Een vesting viel
Verandert door dc- val van Dien
Bien Phoe het aangezicht van
de wereld? Neen, zo is het niet,
maar de ondergang van deze verster
king is wel een dramatisch hoogte
punt in het conflict, dat het Rode
China met steun van Rusland heeft
aangestookt in Indo China.
Deze oorlog woedt nu sedert 1945
en er zijn aan Franse zijde al ver
scheidene honderdduizenden soldaten
fevailen. Dat waren slechts in min-
erheid kinderen van het aloude Gal-
lië, want Frankrijk vecht deze oorlog
goeddeels uit met zijn Vreemdelin
genlegioen en met Afrikaanse en In-
dochinese soldaten onder leiding van
Franse officieren en kader.
In 1948 en 1949 stond Frankrijk er
al bepaald slecht voor in Indo-China.
Zijn troepen waren gedemoraliseerd
en in het moederland was de Indo-
Chinese strijd weinig populair.
Toen heeft generaal de Lattre de
Tassigny de Franse strijdkrach
ten gereorganiseerd. Door het in
voeren van een ijzerharde discipline
schiep hij weer een vechtend leger.
Na het overlijden van de Tassigny
-eeg generaal Navarre het comman
do in Indo-China. Hij ontwierp een
plan voor het beëindigen van de
strijd door verdere uitbouw van het
leger met inheemse troepen en Ame
rikaans materiaal. Dit program werd
verstoord doordat de vietminh-rebel-
len hun acties tot diep in Laos (langs
de Siamese grens) gingen uitstrek
ken.
Navarre kreeg opdracht iets daar
tegen te doen en hij kon niet anders
dan iets buitengewoon riskants on
dernemen. Hij bezette van uit de
lucht de plaats Dien Bien Phoe waar
door hij de toevoerweg van de Viet-
minh-rebellen naar Laos afsneed.
Voorlopig was Laos gered, maar
de Vietminh-soldaten stortten zich op
Dien Bien Phoe.
Wanneer de bewapening van de re
bellen zo slecht en eenzijdig was ge
bleven als ze tot voor een jaar was,
dan zou er nog geen gevaar voor Dien
Bien Phoe bestaan hebben.
Dan had men met wat raketten en
wat napalm de omgeving van Dien
Bien Phoe vrij aardig kunnen zuive-
Maar in Rood China deed men
wat generaal Navarre altijd
gevreesd had: men zond artil
lerie en luchtdoelgeschut naar de
mannen van Ho Tsji Min.
Ook toen zou Dien Bien Phoe nog
te redden zijn geweest, wanneer de
Franse luchtmacht een toereikend
aantal vliegtuigen had kunnen inzet
ten. Frankrijk miste echter de grote
aantallen bommenwerpers, die nodig
waren en het miste ook het grond
personeel.
Ziedaar de kern van het drama, dat
zich deze week heeft afgespeeld te
Dien Bien Phoe.
Generaal Christian de Castries en
zijn mannen hebben de strijd tot
het bittere einde volgehouden.
Zij hebben een der voorposten van de
niet-communistische wereld tot het
uiterste verdedigd tegen het aan
stormende rode geweld en daarmee
een daad verricht, die voor de gehele
wereld van betekenis is.
Het is hard, dat deze mannen uit
eindelijk toch ten onder moesten gaan.
Wanneer men nu de vraag stelt
wat er thans moet gebeuren in Indo-
China, dan is er maar één juist ant
woord: de strijd moet voortgezet
worden, totdat Rood China uit Indo-
China is verdreven.
Eerst dan zal men in goede positie
zijn om met Peking te onderhande
len.
De kans is echter groot, dat men
zomin in Londen als in Washington
en Parijs dit juiste antwoord zal ge
ven. Men zal de te verwachten offers
te zwaar vinden, men zal te Genève
trachten tot een afbakening van in
vloedssferen te komenkortom
men zal aan Peking een prys bieden
voor de vrededie in werkelijk
heid geen vrede zal blijken te zijn.
Want Rood China heeft de smaak
van de oorlogsbuit te pakken en het
ziet straks uit naar nieuwe buit!
GENERAAL DE CASTRIES
.....gevochten tot het bittere einde.
Brand aan boord van
de „Bantam".
De gezagvoerder van het m.s. „Ban
tam" kapitein E. C. J. Poot. heeft
Vrijdagmorgen telegrafisch bericht,
dat er gisteravond in de deklading op
het voorschip een korte, doch tame
lijk felle brand heeft gewoed. De
voer toen in de Indische Oceaan, on-
„Bantam" komend uit Rotterdam
geveer ter hoogte van Ceylon.
Na vier uren ingespannen werken
en blussen, was men het vuur echter
geheel meester. Persoonlijke onge
vallen deden zich niet voor.
Omtrent de omvang van de mate
riële schade kon kapitein Poot nog
niets mededelen.
De „Bantam" die op weg is naar
Indonesië heeft haar reis later op de
dag voortgezet.