Franse versterkingen door de lucht naar Dien Bien Phoe Binnen vijf radio meer jaar zal er geen zijn... r VRIJSPRAAK GEEIST TEGEN VELSER POLITIEMANNEN IR. S. HERWEYER DIRECTEUR VAN CULTUURTECHNISCHE DIENST op ESCAPADE VAN JONGETJE OP AMERIK. T0RPED0B00TJAGER DINSDAG 4 MEI 1954 PROV I N C I LE ZE KU W 3 E COURANT 3 DE AMERIKAAN EN ZIJN TELEVISIE Adverteerder bepaalt de inhoud der TV-programmes Dit is Fred Hinshaw van W.L.B.C., zei mijn gastheer tegen mij en hü stelde mij voor aan Fred, een lange magere man, die my terstond bij mijn voornaam noemde alsof wij jaren vrienden waren geweest. Dat ge beurde kort na aankomst te Mande, een stad van 65.000 inwoners in de staat Indiana. Fred was op het vliegveld aanwezig geweest toen wij daar neerstreken en hij had daar foto's gemaakt. Ik had hem voor een fotograaf van een der plaatselyke dagbladen versleten. Maar dat was mis. Hij was Fred Hinshaw van VVLBC, het plaatselijk radio- en tele visiestation. Naderhand viel het mij op, dat iedereen ter plaatse zjjn stem, zijn gezicht en zjjn naam kende en dat Fred zich kon veroorloven zo ongeveer ieder by de voornaam te noemen. Hij was een populair man «n een invloedrijk man tevens, want hjj verzorgde elke avond het nieuws. En nieuws is belangrijk in de V.S., belangrijker nog dan hier, omdat het zo vaak de tendenz heeft reputaties te maken en te breken. In elke Amerikaanse stad van eni ge betekenis vindt men zo'n Fred Hinshaw. Er zijn er honderden, om dat er honderden televisiestations zijn, die vaak onderling samenwer ken in een zg. netwerk, maar voor een deel van de dag wel degelijk een eigen plaatselijk programma uitzen den. Zij zijn alle particulier eigen dom. De man achter Fred Hinshaw, de eigenaar van WLBC, is een za kenman, die een dertig jaar geleden door G. WERKMAN in zijn moeders bijkeuken zijn eerste radiostudio inrichtte ener geld mee wist te verdienen! Hij kon zich weldra beter inrichten. Later bouw de hij een mast met studio buiten de stad en nog later kwamen er een tweede mast en een tweede studio bjj voor de televisie. Hij heeft er meer dan een millioen ingestoken, vertelde men mij. De man zelf vertrouwde mij toe, dat hij nog lang niet tevreden was. Geen praatjes Dagbladen, radiostations en tele visiezenders zijn in de V.S. in de eer ste plaats middelen om geld te ver dienen. Men moet de eigenaren van zulke instellingen niet aan boord ko men met praatjes over opvoedende taak of culturele roeping; dat zijn volkomen vreemde begrippen. Dat zij politieke invloed kunnen uitoefenen zijn zij zich welbewust. Over het al gemeen echter oefenen zij geen en kele invloed op hetgeen zij zelf uit zenden. Zij verkopen de zendtijd per kwartier aan de meestbiedende en de gegadigde moet zelf maar zien wat hij met dat kwartier doet. Gegadigden sponsors, zegt men daar zijn over het algemeen han delsondernemingen, die geld uitge ven voor zendtijd om hun waren aan te pryzen. Dal gebeurt de hele dag door. De radio begint daar al vroeg in de ochtend mee, de televisie door gaans pas omtrent het middaguur en beide gaan er mee door tot ver na Vissen neus 797. Mensen en landdieren in het alge- yneen, kunnen in het water geen geu ren waarnemen. In de eerste plaats levert het opsnuiven van water on overkomelijke moeilijkheden op, maar afgezien daarvan blijkt ons reukslijm vlies niet gevoelig te zijn voor in wa ter opgeloste reukstoffen. Vissen blij ken in het water echter wel degelijk te kunnen ruikenhetgeen tot de con clusie voert dat hun reukorganen waarschijnlijk van een geheel andere structuur zijn dan de reukorganen die voor reukwaarnemingen in de lucht worden gebruikt. Matthes heeft echter aangetoond, dat er ook nog dieren bestaan ivier reukorganen zo wel in de lucht als in het water func- tionneren. Maar goed, laten we verder gaan met de vissen, wier reukorganen gelegen zijn in kleine, blinde zak jes aan de voorzij de van de snuit. Deze zakjes kun nen door spieren samengedrukt en weer geopend wor den, zodat het water naar binnen of naar buiten wordt gewerkt op een soorgelijke wijze als de inkt in en uit een vulpen wordt gedaan. In andere gevallen zijn de zakjes voorzien van snel bewegende trilhaartjes, die een stroom in het water opwekken, zodat dit langs de reukcellen kan vloeien. Er zijn vissen die buitengewoon goed kunnen ruiken, zoals bijv. de haaien. Deze dieren kunnen vrij slecht zien en verlaten zich bjj het opsporen van voedsel voor een groot deel op het reukzintuig. Indien zij in het water de sporen van een gewonde prooi ruiken, beschrijven zij een 8- baan, die steeds kleiner wordt tot de prooi binnen het bereik van de ogen is gekomen. Een haai met dichtge- stopte neusgaten reageert in het ge heel niet op de aanwezigheid van een getoond dier in zijn nabijheid. Wordt daarentegen één neusgat dicht ge maakt, dan beschrijft deze vis steeds kleiner wordende cirkels, waarbij zorg wordt gedragen dat het goede neusgat steeds naar de zijde van de prooi gekeerd blijft. Ook in de modder verblijvende meervallen ruiken direct dat er een prooi in het water is ge bracht en geraken in actie. Maar er z\jn ook vissen met een betrekkelijk slecht ontwikkeld reukorgaan, zoals de kameleonvissen, die maar één neusopening bezitten en het voedsel voornamelijk met de ogen opsporen. Nu we weer beland zjjn by de water dieren, moeten we het toch ook eens even hebben over een onbegrijpelijk kunststukjedat door sommige pot vissen en robben wordt uitgehaald en waarvoor de wetenschap werkelijk geen verklaring kan vinden. H. Pétillon. middernacht. Nu is het natuurlijk niet zó, dat een textielhandel, die een kwartier zendtijd heeft gekocht, dat kwartier laat vol praten over de goe de hoedanigheid van haar regenjas sen. Zij beseft wel. dat er heel wei nig mensen zijn, die inderdaad vijf tien minuten lang zouden willen luis teren en kijken naar de voortreffe lijkheden van XYZ-regenjassen. Daarom neemt de firma XYZ een paar populaire artisten in dienst, waarvan men kan aannemen, dat zij wél belangstelling trekken. Die ge ven dan een voorstelling van een kwartier en worden twee of drie keer onderbroken door een kort praatje van een beroeps-advertentiespreker, over die uitstekende regenjassen, merk XYZ, verkrijgbaar op nummer 1068 Main Street; vergeet niet het adres: Main Street op nummer 1068 bij XYZ! De gemiddelde prijs van televisie zendtijd is 25 dollarcent per 1000 toe stellen per aankondiging. Een firma dus, die een kwartier koopt, van een plaatselijke zender, die '"*.000 toestel len kan bereiken, en die in dat kwar tier driemaal genoemd wenst, te wor den drie maal per kwartier is wel zowat het maximum betaalt daar voor drie maal 72 quarters of 54 dollars. Een firma, die met een net werk contracteert en dus honderd duizenden huiskamers bereikt moet navenant betalen. Goedkoop. Het totale aantal toestelbezitters bedroeg medio 1953 om en nabij de 24.292.000. Op het ogenblik ligt het zeker boven de 25 millioen. Aange zien men in de V.S, ongeveer 40 mil lioen gezinnen telt, betekent het ge noemde aantal, dat meer dan de heft van alle gezinnen in het land de spin- nekop op het dak heeft staan. Tele visie is geen weelde meer. Het is ge woon. Het hoort bij het dagelijks le ven. zoals de radio bij ons bestaan hoort. De grote omzet heeft de prijs per toestel doen dalen tot minder dan 150 dollar. Hier betaalt men 1800 gld. als men een scherm van behoorlijke afmetingen wil hebben. De hoge prijs houdt de omzet klein; de kleine om zet houdt de prijs hoog. Die vicieuze cirkel heeft men ginds doorbroken. De grote verbreidheid van de tele visie heeft het leven beïnvloed. Ik vertelde in een vorig artikel reeds, dat men de huiskamer voortdurend (ook overdag!) halfdonker houdt, omdat men anders de beelden op het scherm niet ziet. Kinderbedtijd wordt bepaald door het tijdstip van kinder programma's. Bioscopen gaan bij honderden failliet, ornaat men minder uitgaat. De belangstelling voor boks wedstrijden is toegenomen, maar het aantal bezoekers is verminderd. Men ziet het thuis beter en men kan te gen het toestel ook wel „Kick 'em, Bobo!" schreeuwen. De gewoonte om op de rand van de tafel of het schrijfbureau te gaan zitten is sterk toegenomen, sinds president Eisen hower dat ook doet voor de televisie. Over de president gesproken, ik heb hem zien en horen spreken via het toestel. Er ging een kalmerende in vloed van hem uit. Het is duidelijk dat men met de televisie méér kan doen dan met de radio of met de krant De Amerikaan haalt er even wel niet uit wat er inzit. Het is voor hem grote-mensen-speelgoed. In han den van een dictator kan televisie een griezelig ding zijn; ik moet er niet aan denken! De radio is zo goed als verdrongen. Reeds is zij verbannen van de huis kamer naar de keuken en de slaap kamer: zij zal weldra naar de rom melzolder verdwijnen. Binnen vijf jaar is er geen radio meer in de V.S., voorspelde mij een ernstig man. Laat het ietwat overdreven zijn, dan nog: hoever zijn wij over vijf jaar? De FM begint er dan misschien net zo'n beetje in te komen. Wegens gebrek aan bewijs Tegen twee opsporingsambtenaren van politie, de 47-jarige C. N. v d V. en de 48-jarige II. H. H beiden uit Velsen. is wegens gebrek aan bewijs vrijspraak geëist. De politiemannen stonden terecht voor de bijzondere strafkamer van de Haarlemse recht bank. Zij werden ervan verdacht, kort na de oorlog van een politiek delinquent uit Velsen, (de nu 41-jarige slager J. V. uit Velsen) goederen, in hoofdzaak levensmiddelen, in ontvangst geno men te hebben in ruil waarvoor zij er voor zouden zorgen, dat de rechtzaak tegen V. spoedig voor zou komen, omdat deze anders, gezien het grote aantal zaken dat nog behandeld moest worden, bijzonder lang zou moeten wachten. Tevens werden zij ervan verdacht tijdens het voorarrest van V. goederen in ontvangst genomen te hebben waartegenover zij aan V. weer bepaalde faciliteiten verleend zouden hebben. De verdachten ontkenden het ten laste gelegde. Tijdens het afleggen van een ver- Liefde was van korte duur Toen Zondagavond een 40-jarige Schotse purser met een 17-jarig meis je in een Rotterdams plantsoen zat, verscheen plotseling een man, die vroeg wat hij daar met zijn „zuster" moest doen. De purser kreeg daarop enige slagen in zijn gezicht. Er voeg de zich nog een 17-jarig meisje bij en de purser werd beroofd van zijn por tefeuille met zes Engelse ponden. Nadat de beroofde Schot zijn be klag bij de politie had gedaan, zijn de schuldigen opgesloten. De politie zoekt thans ieders aandeel uit en ver moedt dat de beroving met voorbe dachte rade is geschied. Te Luik is de acte van oprichting ge tekend voor het Europese comité voor de bevaarbaarmaking van de Maas en voor het aanleggen van een kanaalver binding tussen de Maas en de Rijn. klaring door de slager V. stelde de verdediger van H. H. H., aan V de vraag of deze niet kort na de oorlog tot enkele maanden gevangenisstraf was veroordeeld, wegens meineed, hetgeen getuige toegaf. De officier van justitie eiste daarna wegens gebrek aan bewijs, tegen de politiemannen vrijspraak. Van Overheidsgebouwen vlaggen op 5 Mei Op Woensdag 5 Mei a.s. zal van alle overheidsgebouwen de vlag worden uitgestoken. Verwacht wordt, dat vele particu lieren dit voorbeeld zullen volgen. Voorde tweede maal binnen een jaar l bevingen. Deze tele-foto toont de ra- is Griekenland geteisterd door aard- vage in het dorp Pharsala. NA AFSCHEID VAN IR. MESU Belangrijk figuur Zeeuwse landbouwwereld Bij Koninklijk Besluit is ir. S. Her weyer benoemd tot directeur van de Cultuurtechnische Dienst van liet mi nisterie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening. De heer Herwey- er volgt dr. ir. F. P. Mesu op, die zoals bekend is met ingang van 1 Mei j.l. wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd zijn func tie als directeur heeft neergelegd. De heer Herweyer werd op 15 Juli 1918 te Strijen-Sas (Z.H.) geboren. Na de HBS in Dordrecht bezocht hij de Landbouwhogeschool te Wagenin- gen, waar hij in 1942 afstudeerde. In hetzelfde jaar werd hij aangesteld als adjunct-ingenieur bij de cultuur technische dienst te Utrecht. In 1944 volgde bij de bevrijding van Zuid-Ne derland zijn benoeming tot inspec teur van de rijksdienst voor land- bouwherstel in de provincie Zeeland. Hy was in deze provincie aanvan kelijk belast met de ontruiming van Walcheren en daarna met het agra risch herstel van de gehele provin cie Zeeland. In 1946 werd de heer Herweyer benoemd tot directeur van genoemde dienst en werd hy tevens directeur van de stichting tot het be heren van landbouwgronden. Van 19491952 was hij inspecteur van de'landbouw in algemene dienst. In Juni 1952 werd hem verlof buiten bezwaar van 's Rijks Schatkist ver- De ex-voogdes van Anneke Beekman. De ex-voogdes van Anneke Beek man, mevr. G. M. L. van M. uit Hil versum, die op 22 Maart jl. werd fearresteerd, en wier hechtenis op 0 April jl. zou eindigen, zal nog tot 31 Mei a.s. in de gevangenis blijven. Aldus besliste de Amsterdamse rechtbank. leend, om bij de F. A. O. te Rome als „Feasibility and financial apprai sal officer" werkzaam te zijn bij de coördinatie van het technisch hulp programma voor de onontwikkelde gebieden. Voor zijn vertrek naar Ro me was de heer Herweyer voorzit ter van het Nederlands Genootschap voor Landbouwkundige Wetenschap. Onmiddellijk na de ramp in Zuid- Westelijk Nederland keerde hij naar ons land terug om de leiding van de rijksdienst voor landbouwherstel weer op zich te nemen. De heer Herweyer blijft tevens di recteur van de Rijksdienst voor Land bouwherstel en van de Stichting tot het Beheren van Landbouwgronden. Het Wereldgebeuren Grasmaand bleef veel te droog (Van onze weerkundige medewerker) April heeft zich als een zeer droge maand o lerscheiden. In vlissingen viel totaal 16 mm regen tegen normaal 45 mm. In Den Helder viel geen en in De Bilt 19 mm neerslag. De felle zon deed de al vrij droge grond nog sneller uit- vqrstdagen was vrij groot. In gemiddelde etmaal-tempera tuur bedroeg in De Bilt 6.7 tegen normaal 8.3 graden C. Na 1936 in een zo koude April maand niet meer voorgekomen. De lage temperatuu is niet aan een gebrek aan zonneschijn toe te schrijven. In De Bilt scheen de zon totaal op 224 uren tegen nor maal op 159 uren. Het aantal vorstdagen was vrij groot. In De Bilt 6 tegen normaal 4. vv\*wv*wwwv\*wv\*vv WANHOPIGE WORSTELING DUURT VOORT Annie Kloet biedt de heer A. Schout, lid van Ged. Staten van Zeeland, de sleutel aan, waarmede deze de nood schoot te Scharendyke zou openen. (Voor verslag zie pag. 2). Maandag mislukte pogingen om „gewonde gevangenen uit te wisseleni" Het Franse opperbevel deelde mede, dat het Zondag en Maandag be trekkelijk rustig is geweest rondom de belegerde vesting Dien Bien I'hoe. De rebellen hebben hun grote aanval niet hervat en in het centrum waar de commandopost van generaal de Castries is gevestigd bleef het kalm. Heftige gevechten speelden zich af om het geïsoleerde Zuidelijke steun punt, dat Zondagmiddag weer geheel .in handen van de Fransen was. In een officieel communiqué werd Maandag verklaard, dat de enige gebeurtenis van betekenis was een mislukte „poging om gewonde ge vangenen uit te wisselen". Er werd niet verder over uitgeweid over deze poging. Volgens te Parijs ontvangen be richten uit Indo-China werden in de nacht van Zondag op Maandag 150 parachutisten bovêr de vesting uit- geworpen. Zij kwamen veilig neer. x de nacht van Maandag op Dins dag zouden grote aantallen parachu tisten en hoeveelheden ammunitie worden afgeworpen. Ook Zondag werden door de lucht macht reeds grote hoeveelheden le vensmiddelen en ammunitie boven de vesting gedropt. De maiïne- en legerluchtmacht voerden zware bombardementen uit op de drie steunpunten, die door de Vietminh-rebellen waren veroverd. Ook andei'e Vietminh-stellingen werden onder handen genomen. Een speciale correspondent te Ha noi uit in het Franse dagblad „Le Monde" de veronderstelling, dat de Vietminh, die volgens hem reeds se dert enkele weken over voldoende middelen beschikt om Dien Bien Phoe de beslissende slag toe te bren gen, met opzet het garnizoen van deze vesting „spaart" om op de con ferentie te Genève over een onder- handelingsobject te kunnen beschik ken. Een woordvoerder van de Franse legerleiding echter deelde te Hanoi mede, dat de Vietminh Dien Bien Phoe in de nacht van Zondag op Maandag niet heeft aangevallen van wege de „uiterst zware verliezen", die de communisten by him grote aanval van Zaterdagavond geleden hadden. Twee kinderen te Melissant gewond door oorlogstuig Twee kinderen te Melissant zijn Zaterdagavond ernstig gewond, door dat zij een ontstekingspij p van een landmijn tot ontploffing hebben ge bracht. De kinderen zijn opgenomen in het ziekenhuis te Dirksland. Het ergste gevaar is thans geweken. De groepscommandant der rijkspolitie te Middelharnis heeft de bewoners er opmerkzaam op gemaakt, dat dit on geval is veroorzaakt door het spelen met een op zichzelf niet zo gevaarlijk uitziende ontstekingspij p van een landmijn. Waarschijnlijk is het voor werp verloren bij het transport van oude metalen door opkopers. Schijnwelvaart De president van de Wereldbank, de heer Eugene Black in New York, is kort geleden nogal on vriendelijk geweest tegen de Turkse president Celal Bayar. Dat Turkse staatshoofd was hele maal van Istanbocl komen aanvaren met een boot om de heer Black en tal van Amerikanen recht hartelijk de hand te drukken en te zeggen, dat Turkije toch zo'n rotsvaste bondge noot was in de Navo. In het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken kon men dat wel waarderen en ook in Amerikaanse militaire kringen zag men de heer Celal Bayar wel graag. De enige, die koeltjes deed, was de heer Black van de Wereldbank. Hij wist zo ongeveer waarvoor de Turkse president een boot bestegen had om naar het vexre New York te varen. Hy begreep, dat de Turkse rege ring credieten van de Wereldbank nodig had en tezamen met zrjn advi seurs onder wie mr. Pieter Lief- tinck had de heer Black reeds be sloten, dat het antwoord neen zou zijn. De bezwaren van de Wereldbank deskundigen tegen de Turken waren velerlei In de eerste plaats betaalt Turkije zijn schulden aan het buitenland veel te traag. Die schulden zijn sedert het jaar 1947 met tien vermenigvuldigd. Daarnaast is men in Turkije bezig met een gewel dig industrialisatie- en mechanisatie- program, maar het bedrag van de in vesteringen wast veel sneller aan dande productie. Door die ruime investeringen en de in het algemeen veel te royale cre- dietpolitiek stijgen de prijzen in Tur kijeEr is groot vertoon van luxe en uiterlijke welvaartin de Turk se winkels kan men velerlei buiten landse fraaiigheden kopen, terwijl niemand weet hoe Turkije in de toe komst zijn schulden kan betalen. Ziedaar het economisch beeld van Turkije. p 2 Mei is het Turkse volk naar de stembus gegaan om een par lement te kiezen. In een Westeuropees land zou bij verkiezingen de ongezonde financiële politiek tijdens de verkiezingen een onderwerp van hevige critiek ge vormd hebben. Niet alzo in Turkije. Daar maakte de persdienst kort geleden bekend, dat zware gevangenisstraffen zouden toe vallen aan krantenmensen, die door „valse berichten" de credietwaardig- heid van het land in gevaar zouden brengen. Dus dui HHH bleem van de précaire financl tuatie aanroeren. Wel waagde de republikeinse (op positie) partij het nog te beweren, dat de huidige (democratische) rege ring te roekeloos luxe-goederen koopt, te grote schulden in net buitenland maakt en inflatie veroorzaakt door het geld te laten rollen en de goede- renprijzen te laten stijgen, maar men was uiterst voorzichtig, wantin de democratische partij zitten de mannen, die het in Turkije voor het zeggen hebben, ook via de rechtban ken! Omdat in Turkije een verkiezings strijd veel meer om mensen dan om partijen gaat, hebben de mannen, die het voor Tiet zeggen hadden, deze ver kiezingsstrijd gewonnen. Zondag 2 Mei heeft het Turkse volk aan de Turkse regerings partij een grote overwinning be zorgd. De democraten verwierven meer dan 500 zetels in de nationale vergadering, die 541 zetels telt. De republikeinen zullen een stuk of 30 zetels krijgen. Voornaamste leus van de overwin nende party was: nauwe samenwer king met het Westen en stimulering van het binnenlands bedrijfsleven. Om die stimulering met zijn schijn welvaart ging het. Blijkbaar heeft die schijn-welvaart het Turkse volk en thousiast gemaakt voor het huidige kabinet Menderes en voor president Celal Bayar. Het zal een diepe teleurstelling voor de Turken worden, wanneer ze in de nabije toekomst ontdekken, dat die schijnwelvaart voorbijgaat maar dat de (buitenlandse) schuld eisers blijven enbetaald moeten worden!!! BAYARpolitiek succes en financiële misère. Een Australisch jongetje, een van de tien duizend Australische bezoe kers aan de thans in de haven van Sydney liggende Amerikaanse torpe- dobootjager „Obannon", zag kans, na aan boord te zrin gekomen en zich naar de brug begeven te hebben, aldaar het volgende aan te richten: Hij begon met het alarmtoestel in werking te stellen, waarmede de ge hele bemanning wordt opgeroepen de gevechtsstellingen in te nemen. Verheugd over net welslagen hier van, stelde het ventje het sein in werking, waarmede wordt gewaar schuwd voor aanvallen met atoom wapens. Daarna achtte hy het geschikte ogenblik om de scheepstelegraaf op „volle kracht vooruit" te zetten. Vervolgens achtte het kereltje" de tijd gekomen om de scheepsfluit in werking te stellen, om zich vervol gens geestdriftig te wijden aan het „zenden van een boodschap" met de seinlamp aan het eveneens voor an ker liggende Amerikaanse vliegdek- schip „Taraw".. Het knaapje is ten snelste van boord gezet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1954 | | pagina 3