Franse versterkingen door de
lucht naar Dien Bien Phoe
Binnen vijf
radio
meer
jaar zal er geen
zijn...
r
VRIJSPRAAK GEEIST TEGEN
VELSER POLITIEMANNEN
IR. S. HERWEYER DIRECTEUR VAN
CULTUURTECHNISCHE DIENST
op
ESCAPADE VAN JONGETJE OP
AMERIK. T0RPED0B00TJAGER
DINSDAG 4 MEI 1954
PROV I N C I LE ZE KU W 3 E COURANT
3
DE AMERIKAAN EN ZIJN TELEVISIE
Adverteerder bepaalt de inhoud
der TV-programmes
Dit is Fred Hinshaw van W.L.B.C., zei mijn gastheer tegen mij en hü
stelde mij voor aan Fred, een lange magere man, die my terstond bij
mijn voornaam noemde alsof wij jaren vrienden waren geweest. Dat ge
beurde kort na aankomst te Mande, een stad van 65.000 inwoners in de
staat Indiana. Fred was op het vliegveld aanwezig geweest toen wij
daar neerstreken en hij had daar foto's gemaakt. Ik had hem voor een
fotograaf van een der plaatselyke dagbladen versleten. Maar dat was
mis. Hij was Fred Hinshaw van VVLBC, het plaatselijk radio- en tele
visiestation. Naderhand viel het mij op, dat iedereen ter plaatse zjjn
stem, zijn gezicht en zjjn naam kende en dat Fred zich kon veroorloven
zo ongeveer ieder by de voornaam te noemen. Hij was een populair man
«n een invloedrijk man tevens, want hjj verzorgde elke avond het nieuws.
En nieuws is belangrijk in de V.S., belangrijker nog dan hier, omdat
het zo vaak de tendenz heeft reputaties te maken en te breken.
In elke Amerikaanse stad van eni
ge betekenis vindt men zo'n Fred
Hinshaw. Er zijn er honderden, om
dat er honderden televisiestations
zijn, die vaak onderling samenwer
ken in een zg. netwerk, maar voor
een deel van de dag wel degelijk een
eigen plaatselijk programma uitzen
den. Zij zijn alle particulier eigen
dom. De man achter Fred Hinshaw,
de eigenaar van WLBC, is een za
kenman, die een dertig jaar geleden
door G. WERKMAN
in zijn moeders bijkeuken zijn eerste
radiostudio inrichtte ener geld
mee wist te verdienen! Hij kon zich
weldra beter inrichten. Later bouw
de hij een mast met studio buiten de
stad en nog later kwamen er een
tweede mast en een tweede studio bjj
voor de televisie. Hij heeft er meer
dan een millioen ingestoken, vertelde
men mij. De man zelf vertrouwde mij
toe, dat hij nog lang niet tevreden
was.
Geen praatjes
Dagbladen, radiostations en tele
visiezenders zijn in de V.S. in de eer
ste plaats middelen om geld te ver
dienen. Men moet de eigenaren van
zulke instellingen niet aan boord ko
men met praatjes over opvoedende
taak of culturele roeping; dat zijn
volkomen vreemde begrippen. Dat zij
politieke invloed kunnen uitoefenen
zijn zij zich welbewust. Over het al
gemeen echter oefenen zij geen en
kele invloed op hetgeen zij zelf uit
zenden. Zij verkopen de zendtijd per
kwartier aan de meestbiedende en de
gegadigde moet zelf maar zien wat
hij met dat kwartier doet.
Gegadigden sponsors, zegt men
daar zijn over het algemeen han
delsondernemingen, die geld uitge
ven voor zendtijd om hun waren aan
te pryzen. Dal gebeurt de hele dag
door. De radio begint daar al vroeg
in de ochtend mee, de televisie door
gaans pas omtrent het middaguur
en beide gaan er mee door tot ver na
Vissen
neus
797.
Mensen en landdieren in het alge-
yneen, kunnen in het water geen geu
ren waarnemen. In de eerste plaats
levert het opsnuiven van water on
overkomelijke moeilijkheden op, maar
afgezien daarvan blijkt ons reukslijm
vlies niet gevoelig te zijn voor in wa
ter opgeloste reukstoffen. Vissen blij
ken in het water echter wel degelijk
te kunnen ruikenhetgeen tot de con
clusie voert dat hun reukorganen
waarschijnlijk van een geheel andere
structuur zijn dan de reukorganen
die voor reukwaarnemingen in de
lucht worden gebruikt. Matthes heeft
echter aangetoond, dat er ook nog
dieren bestaan ivier reukorganen zo
wel in de lucht als in het water func-
tionneren.
Maar goed, laten
we verder gaan
met de vissen,
wier reukorganen
gelegen zijn in
kleine, blinde zak
jes aan de voorzij
de van de snuit.
Deze zakjes kun
nen door spieren
samengedrukt en weer geopend wor
den, zodat het water naar binnen of
naar buiten wordt gewerkt op een
soorgelijke wijze als de inkt in en uit
een vulpen wordt gedaan. In andere
gevallen zijn de zakjes voorzien van
snel bewegende trilhaartjes, die een
stroom in het water opwekken, zodat
dit langs de reukcellen kan vloeien.
Er zijn vissen die buitengewoon
goed kunnen ruiken, zoals bijv. de
haaien. Deze dieren kunnen vrij
slecht zien en verlaten zich bjj het
opsporen van voedsel voor een groot
deel op het reukzintuig. Indien zij in
het water de sporen van een gewonde
prooi ruiken, beschrijven zij een 8-
baan, die steeds kleiner wordt tot de
prooi binnen het bereik van de ogen
is gekomen. Een haai met dichtge-
stopte neusgaten reageert in het ge
heel niet op de aanwezigheid van een
getoond dier in zijn nabijheid. Wordt
daarentegen één neusgat dicht ge
maakt, dan beschrijft deze vis steeds
kleiner wordende cirkels, waarbij
zorg wordt gedragen dat het goede
neusgat steeds naar de zijde van de
prooi gekeerd blijft. Ook in de modder
verblijvende meervallen ruiken direct
dat er een prooi in het water is ge
bracht en geraken in actie. Maar er
z\jn ook vissen met een betrekkelijk
slecht ontwikkeld reukorgaan, zoals
de kameleonvissen, die maar één
neusopening bezitten en het voedsel
voornamelijk met de ogen opsporen.
Nu we weer beland zjjn by de water
dieren, moeten we het toch ook eens
even hebben over een onbegrijpelijk
kunststukjedat door sommige pot
vissen en robben wordt uitgehaald en
waarvoor de wetenschap werkelijk
geen verklaring kan vinden.
H. Pétillon.
middernacht. Nu is het natuurlijk
niet zó, dat een textielhandel, die een
kwartier zendtijd heeft gekocht, dat
kwartier laat vol praten over de goe
de hoedanigheid van haar regenjas
sen. Zij beseft wel. dat er heel wei
nig mensen zijn, die inderdaad vijf
tien minuten lang zouden willen luis
teren en kijken naar de voortreffe
lijkheden van XYZ-regenjassen.
Daarom neemt de firma XYZ een
paar populaire artisten in dienst,
waarvan men kan aannemen, dat zij
wél belangstelling trekken. Die ge
ven dan een voorstelling van een
kwartier en worden twee of drie keer
onderbroken door een kort praatje
van een beroeps-advertentiespreker,
over die uitstekende regenjassen,
merk XYZ, verkrijgbaar op nummer
1068 Main Street; vergeet niet het
adres: Main Street op nummer 1068
bij XYZ!
De gemiddelde prijs van televisie
zendtijd is 25 dollarcent per 1000 toe
stellen per aankondiging. Een firma
dus, die een kwartier koopt, van een
plaatselijke zender, die '"*.000 toestel
len kan bereiken, en die in dat kwar
tier driemaal genoemd wenst, te wor
den drie maal per kwartier is wel
zowat het maximum betaalt daar
voor drie maal 72 quarters of 54
dollars. Een firma, die met een net
werk contracteert en dus honderd
duizenden huiskamers bereikt moet
navenant betalen.
Goedkoop.
Het totale aantal toestelbezitters
bedroeg medio 1953 om en nabij de
24.292.000. Op het ogenblik ligt het
zeker boven de 25 millioen. Aange
zien men in de V.S, ongeveer 40 mil
lioen gezinnen telt, betekent het ge
noemde aantal, dat meer dan de heft
van alle gezinnen in het land de spin-
nekop op het dak heeft staan. Tele
visie is geen weelde meer. Het is ge
woon. Het hoort bij het dagelijks le
ven. zoals de radio bij ons bestaan
hoort. De grote omzet heeft de prijs
per toestel doen dalen tot minder dan
150 dollar. Hier betaalt men 1800 gld.
als men een scherm van behoorlijke
afmetingen wil hebben. De hoge prijs
houdt de omzet klein; de kleine om
zet houdt de prijs hoog. Die vicieuze
cirkel heeft men ginds doorbroken.
De grote verbreidheid van de tele
visie heeft het leven beïnvloed. Ik
vertelde in een vorig artikel reeds,
dat men de huiskamer voortdurend
(ook overdag!) halfdonker houdt,
omdat men anders de beelden op het
scherm niet ziet. Kinderbedtijd wordt
bepaald door het tijdstip van kinder
programma's. Bioscopen gaan bij
honderden failliet, ornaat men minder
uitgaat. De belangstelling voor boks
wedstrijden is toegenomen, maar het
aantal bezoekers is verminderd. Men
ziet het thuis beter en men kan te
gen het toestel ook wel „Kick 'em,
Bobo!" schreeuwen. De gewoonte
om op de rand van de tafel of het
schrijfbureau te gaan zitten is sterk
toegenomen, sinds president Eisen
hower dat ook doet voor de televisie.
Over de president gesproken, ik heb
hem zien en horen spreken via het
toestel. Er ging een kalmerende in
vloed van hem uit. Het is duidelijk
dat men met de televisie méér kan
doen dan met de radio of met de
krant De Amerikaan haalt er even
wel niet uit wat er inzit. Het is voor
hem grote-mensen-speelgoed. In han
den van een dictator kan televisie
een griezelig ding zijn; ik moet er
niet aan denken!
De radio is zo goed als verdrongen.
Reeds is zij verbannen van de huis
kamer naar de keuken en de slaap
kamer: zij zal weldra naar de rom
melzolder verdwijnen. Binnen vijf
jaar is er geen radio meer in de V.S.,
voorspelde mij een ernstig man. Laat
het ietwat overdreven zijn, dan nog:
hoever zijn wij over vijf jaar? De FM
begint er dan misschien net zo'n
beetje in te komen.
Wegens gebrek aan bewijs
Tegen twee opsporingsambtenaren
van politie, de 47-jarige C. N. v d V.
en de 48-jarige II. H. H beiden uit
Velsen. is wegens gebrek aan bewijs
vrijspraak geëist. De politiemannen
stonden terecht voor de bijzondere
strafkamer van de Haarlemse recht
bank.
Zij werden ervan verdacht, kort na
de oorlog van een politiek delinquent
uit Velsen, (de nu 41-jarige slager J.
V. uit Velsen) goederen, in hoofdzaak
levensmiddelen, in ontvangst geno
men te hebben in ruil waarvoor zij er
voor zouden zorgen, dat de rechtzaak
tegen V. spoedig voor zou komen,
omdat deze anders, gezien het grote
aantal zaken dat nog behandeld moest
worden, bijzonder lang zou moeten
wachten. Tevens werden zij ervan
verdacht tijdens het voorarrest van V.
goederen in ontvangst genomen te
hebben waartegenover zij aan V. weer
bepaalde faciliteiten verleend zouden
hebben.
De verdachten ontkenden het ten
laste gelegde.
Tijdens het afleggen van een ver-
Liefde was van korte
duur
Toen Zondagavond een 40-jarige
Schotse purser met een 17-jarig meis
je in een Rotterdams plantsoen zat,
verscheen plotseling een man, die
vroeg wat hij daar met zijn „zuster"
moest doen. De purser kreeg daarop
enige slagen in zijn gezicht. Er voeg
de zich nog een 17-jarig meisje bij en
de purser werd beroofd van zijn por
tefeuille met zes Engelse ponden.
Nadat de beroofde Schot zijn be
klag bij de politie had gedaan, zijn de
schuldigen opgesloten. De politie
zoekt thans ieders aandeel uit en ver
moedt dat de beroving met voorbe
dachte rade is geschied.
Te Luik is de acte van oprichting ge
tekend voor het Europese comité voor
de bevaarbaarmaking van de Maas en
voor het aanleggen van een kanaalver
binding tussen de Maas en de Rijn.
klaring door de slager V. stelde de
verdediger van H. H. H., aan V de
vraag of deze niet kort na de oorlog
tot enkele maanden gevangenisstraf
was veroordeeld, wegens meineed,
hetgeen getuige toegaf.
De officier van justitie eiste daarna
wegens gebrek aan bewijs, tegen de
politiemannen vrijspraak.
Van Overheidsgebouwen
vlaggen op 5 Mei
Op Woensdag 5 Mei a.s. zal van alle
overheidsgebouwen de vlag worden
uitgestoken.
Verwacht wordt, dat vele particu
lieren dit voorbeeld zullen volgen.
Voorde tweede maal binnen een jaar l bevingen. Deze tele-foto toont de ra-
is Griekenland geteisterd door aard- vage in het dorp Pharsala.
NA AFSCHEID VAN IR. MESU
Belangrijk figuur
Zeeuwse landbouwwereld
Bij Koninklijk Besluit is ir. S. Her
weyer benoemd tot directeur van de
Cultuurtechnische Dienst van liet mi
nisterie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening. De heer Herwey-
er volgt dr. ir. F. P. Mesu op, die
zoals bekend is met ingang van 1
Mei j.l. wegens het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd zijn func
tie als directeur heeft neergelegd.
De heer Herweyer werd op 15 Juli
1918 te Strijen-Sas (Z.H.) geboren.
Na de HBS in Dordrecht bezocht hij
de Landbouwhogeschool te Wagenin-
gen, waar hij in 1942 afstudeerde.
In hetzelfde jaar werd hij aangesteld
als adjunct-ingenieur bij de cultuur
technische dienst te Utrecht. In 1944
volgde bij de bevrijding van Zuid-Ne
derland zijn benoeming tot inspec
teur van de rijksdienst voor land-
bouwherstel in de provincie Zeeland.
Hy was in deze provincie aanvan
kelijk belast met de ontruiming van
Walcheren en daarna met het agra
risch herstel van de gehele provin
cie Zeeland. In 1946 werd de heer
Herweyer benoemd tot directeur van
genoemde dienst en werd hy tevens
directeur van de stichting tot het be
heren van landbouwgronden.
Van 19491952 was hij inspecteur
van de'landbouw in algemene dienst.
In Juni 1952 werd hem verlof buiten
bezwaar van 's Rijks Schatkist ver-
De ex-voogdes van
Anneke Beekman.
De ex-voogdes van Anneke Beek
man, mevr. G. M. L. van M. uit Hil
versum, die op 22 Maart jl. werd
fearresteerd, en wier hechtenis op
0 April jl. zou eindigen, zal nog tot
31 Mei a.s. in de gevangenis blijven.
Aldus besliste de Amsterdamse
rechtbank.
leend, om bij de F. A. O. te Rome
als „Feasibility and financial apprai
sal officer" werkzaam te zijn bij de
coördinatie van het technisch hulp
programma voor de onontwikkelde
gebieden. Voor zijn vertrek naar Ro
me was de heer Herweyer voorzit
ter van het Nederlands Genootschap
voor Landbouwkundige Wetenschap.
Onmiddellijk na de ramp in Zuid-
Westelijk Nederland keerde hij naar
ons land terug om de leiding van de
rijksdienst voor landbouwherstel weer
op zich te nemen.
De heer Herweyer blijft tevens di
recteur van de Rijksdienst voor Land
bouwherstel en van de Stichting tot
het Beheren van Landbouwgronden.
Het Wereldgebeuren
Grasmaand bleef veel
te droog
(Van onze weerkundige
medewerker)
April heeft zich als een zeer
droge maand o lerscheiden.
In vlissingen viel totaal 16
mm regen tegen normaal 45
mm. In Den Helder viel geen
en in De Bilt 19 mm neerslag.
De felle zon deed de al vrij
droge grond nog sneller uit-
vqrstdagen was vrij groot. In
gemiddelde etmaal-tempera
tuur bedroeg in De Bilt 6.7
tegen normaal 8.3 graden C. Na
1936 in een zo koude April
maand niet meer voorgekomen.
De lage temperatuu is niet aan
een gebrek aan zonneschijn toe
te schrijven.
In De Bilt scheen de zon
totaal op 224 uren tegen nor
maal op 159 uren. Het aantal
vorstdagen was vrij groot. In
De Bilt 6 tegen normaal 4.
vv\*wv*wwwv\*wv\*vv
WANHOPIGE WORSTELING DUURT VOORT
Annie Kloet biedt de heer A. Schout,
lid van Ged. Staten van Zeeland, de
sleutel aan, waarmede deze de nood
schoot te Scharendyke zou openen.
(Voor verslag zie pag. 2).
Maandag mislukte pogingen om
„gewonde gevangenen uit te wisseleni"
Het Franse opperbevel deelde mede, dat het Zondag en Maandag be
trekkelijk rustig is geweest rondom de belegerde vesting Dien Bien I'hoe.
De rebellen hebben hun grote aanval niet hervat en in het centrum waar
de commandopost van generaal de Castries is gevestigd bleef het kalm.
Heftige gevechten speelden zich af om het geïsoleerde Zuidelijke steun
punt, dat Zondagmiddag weer geheel .in handen van de Fransen was.
In een officieel communiqué werd
Maandag verklaard, dat de enige
gebeurtenis van betekenis was een
mislukte „poging om gewonde ge
vangenen uit te wisselen". Er werd
niet verder over uitgeweid over deze
poging.
Volgens te Parijs ontvangen be
richten uit Indo-China werden in de
nacht van Zondag op Maandag 150
parachutisten bovêr de vesting uit-
geworpen. Zij kwamen veilig neer.
x de nacht van Maandag op Dins
dag zouden grote aantallen parachu
tisten en hoeveelheden ammunitie
worden afgeworpen.
Ook Zondag werden door de lucht
macht reeds grote hoeveelheden le
vensmiddelen en ammunitie boven
de vesting gedropt.
De maiïne- en legerluchtmacht
voerden zware bombardementen uit
op de drie steunpunten, die door de
Vietminh-rebellen waren veroverd.
Ook andei'e Vietminh-stellingen
werden onder handen genomen.
Een speciale correspondent te Ha
noi uit in het Franse dagblad „Le
Monde" de veronderstelling, dat de
Vietminh, die volgens hem reeds se
dert enkele weken over voldoende
middelen beschikt om Dien Bien
Phoe de beslissende slag toe te bren
gen, met opzet het garnizoen van
deze vesting „spaart" om op de con
ferentie te Genève over een onder-
handelingsobject te kunnen beschik
ken.
Een woordvoerder van de Franse
legerleiding echter deelde te Hanoi
mede, dat de Vietminh Dien Bien
Phoe in de nacht van Zondag op
Maandag niet heeft aangevallen van
wege de „uiterst zware verliezen",
die de communisten by him grote
aanval van Zaterdagavond geleden
hadden.
Twee kinderen te Melissant
gewond door oorlogstuig
Twee kinderen te Melissant zijn
Zaterdagavond ernstig gewond, door
dat zij een ontstekingspij p van een
landmijn tot ontploffing hebben ge
bracht. De kinderen zijn opgenomen
in het ziekenhuis te Dirksland. Het
ergste gevaar is thans geweken. De
groepscommandant der rijkspolitie te
Middelharnis heeft de bewoners er
opmerkzaam op gemaakt, dat dit on
geval is veroorzaakt door het spelen
met een op zichzelf niet zo gevaarlijk
uitziende ontstekingspij p van een
landmijn. Waarschijnlijk is het voor
werp verloren bij het transport van
oude metalen door opkopers.
Schijnwelvaart
De president van de Wereldbank,
de heer Eugene Black in New
York, is kort geleden nogal on
vriendelijk geweest tegen de Turkse
president Celal Bayar.
Dat Turkse staatshoofd was hele
maal van Istanbocl komen aanvaren
met een boot om de heer Black en tal
van Amerikanen recht hartelijk de
hand te drukken en te zeggen, dat
Turkije toch zo'n rotsvaste bondge
noot was in de Navo.
In het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken kon men dat wel
waarderen en ook in Amerikaanse
militaire kringen zag men de heer
Celal Bayar wel graag.
De enige, die koeltjes deed, was de
heer Black van de Wereldbank. Hij
wist zo ongeveer waarvoor de Turkse
president een boot bestegen had om
naar het vexre New York te varen.
Hy begreep, dat de Turkse rege
ring credieten van de Wereldbank
nodig had en tezamen met zrjn advi
seurs onder wie mr. Pieter Lief-
tinck had de heer Black reeds be
sloten, dat het antwoord neen zou
zijn.
De bezwaren van de Wereldbank
deskundigen tegen de Turken
waren velerlei In de eerste
plaats betaalt Turkije zijn schulden
aan het buitenland veel te traag. Die
schulden zijn sedert het jaar 1947 met
tien vermenigvuldigd. Daarnaast is
men in Turkije bezig met een gewel
dig industrialisatie- en mechanisatie-
program, maar het bedrag van de in
vesteringen wast veel sneller aan
dande productie.
Door die ruime investeringen en de
in het algemeen veel te royale cre-
dietpolitiek stijgen de prijzen in Tur
kijeEr is groot vertoon van luxe
en uiterlijke welvaartin de Turk
se winkels kan men velerlei buiten
landse fraaiigheden kopen, terwijl
niemand weet hoe Turkije in de toe
komst zijn schulden kan betalen.
Ziedaar het economisch beeld van
Turkije.
p 2 Mei is het Turkse volk naar
de stembus gegaan om een par
lement te kiezen.
In een Westeuropees land zou bij
verkiezingen de ongezonde financiële
politiek tijdens de verkiezingen een
onderwerp van hevige critiek ge
vormd hebben.
Niet alzo in Turkije. Daar maakte
de persdienst kort geleden bekend, dat
zware gevangenisstraffen zouden toe
vallen aan krantenmensen, die door
„valse berichten" de credietwaardig-
heid van het land in gevaar zouden
brengen.
Dus dui HHH
bleem van de précaire financl
tuatie aanroeren.
Wel waagde de republikeinse (op
positie) partij het nog te beweren,
dat de huidige (democratische) rege
ring te roekeloos luxe-goederen koopt,
te grote schulden in net buitenland
maakt en inflatie veroorzaakt door
het geld te laten rollen en de goede-
renprijzen te laten stijgen, maar men
was uiterst voorzichtig, wantin
de democratische partij zitten de
mannen, die het in Turkije voor het
zeggen hebben, ook via de rechtban
ken!
Omdat in Turkije een verkiezings
strijd veel meer om mensen dan om
partijen gaat, hebben de mannen, die
het voor Tiet zeggen hadden, deze ver
kiezingsstrijd gewonnen.
Zondag 2 Mei heeft het Turkse
volk aan de Turkse regerings
partij een grote overwinning be
zorgd. De democraten verwierven
meer dan 500 zetels in de nationale
vergadering, die 541 zetels telt. De
republikeinen zullen een stuk of 30
zetels krijgen.
Voornaamste leus van de overwin
nende party was: nauwe samenwer
king met het Westen en stimulering
van het binnenlands bedrijfsleven.
Om die stimulering met zijn schijn
welvaart ging het. Blijkbaar heeft die
schijn-welvaart het Turkse volk en
thousiast gemaakt voor het huidige
kabinet Menderes en voor president
Celal Bayar.
Het zal een diepe teleurstelling
voor de Turken worden, wanneer ze
in de nabije toekomst ontdekken, dat
die schijnwelvaart voorbijgaat
maar dat de (buitenlandse) schuld
eisers blijven enbetaald moeten
worden!!!
BAYARpolitiek succes
en financiële misère.
Een Australisch jongetje, een van
de tien duizend Australische bezoe
kers aan de thans in de haven van
Sydney liggende Amerikaanse torpe-
dobootjager „Obannon", zag kans, na
aan boord te zrin gekomen en zich
naar de brug begeven te hebben,
aldaar het volgende aan te richten:
Hij begon met het alarmtoestel in
werking te stellen, waarmede de ge
hele bemanning wordt opgeroepen
de gevechtsstellingen in te nemen.
Verheugd over net welslagen hier
van, stelde het ventje het sein in
werking, waarmede wordt gewaar
schuwd voor aanvallen met atoom
wapens.
Daarna achtte hy het geschikte
ogenblik om de scheepstelegraaf op
„volle kracht vooruit" te zetten.
Vervolgens achtte het kereltje" de
tijd gekomen om de scheepsfluit in
werking te stellen, om zich vervol
gens geestdriftig te wijden aan het
„zenden van een boodschap" met de
seinlamp aan het eveneens voor an
ker liggende Amerikaanse vliegdek-
schip „Taraw"..
Het knaapje is ten snelste van
boord gezet.