Amsterdams politierechter over
de baldadige jeugd
Mr. Wendelaar heeft onbegrensd
vertrouwen in minister Staf
Getallen
REGELING BEVOEGDHEDEN BIJ
NOODVOORZIENINGEN
DONDERDAG 25 MAART 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
S
BEGROTINGEN VAN OORLOG EN VAN MARINE GOEDGEKEURD
Verlenging van de duur der
herhalingsoefeningen
(Van onze parlementaire redacteur).
Na nog byna een gehele dag aan de begrotingen van Oorlog en Marine
besteed te hebber, heeft de Eerste Kamer Woensdagmiddag deze begro
tingen zonder hoofdelijke stemming goedgekeurd. De C.P.N. kreeg aan
tekening dat zy tegen was. Behalve in de fractie van de C.P.N. was er
enige neiging om aan de bewindsman vertrouwen te onthouden in de
fractie van de V.VJX, althans in een deel ervan, en dan nog wel in een heel
klein deel. Reeds Dinsdag was namelijk gebleken, dat er een tegenstelling
bestond tussen de heer Wendelaar van de V.V.D. en zyn partijgenoot
prof. Molenaar. Eerstgenoemde onderstreepte bij de repliek, dat hjj het
niet eens was met wat prof. Oud Zaterdag j.L op de jaarvergadering van
de V.V.D. in Arnhem heeft gezegd, n.L: „Wy hebben niet de overtuiging
dat minister Staf in alle opzichten tegen zyn taak is opgewassen".
Als lid van de defensie-commissie
had mr. Wendelaar de minister in de
laatste tijd nauwkeurig kunnen gade
slaan. Op grond daarvan verklaarde
hij: „Mijn vertrouwen in de minister
is onbegrensd". Hij begreep dat niet-
leden van de defensie-commissie de
zaken minder duidelyk zagen. Drie
leden van zyn fractie, zo verklaarde
mr. Wendelaar, stonden achter hem
en schonken de minister dus hun ver
trouwen. Er zyn enige moeilijkheden
met het vierde lid. (de heer Molen
aar). De critiek van prof. Molenaar,
voornamelijk neerkomende op het
verwyt van een te geringe voorlich
ting door de minister, woog evenwel
niet zo zwaar, dat hy zich by de eind
beslissing by de communisten schaar
de. Ook ny gaf Zyn stem aan de be
groting.
Gebonden
Minister Staf heeft genoeg zijn best
gedaan om de bezwaren, die mochten
bestaan, weg te redeneren. Hy begon
met een uitvoerige uiteenzetting van
de organisatie en de werkwijze van
de Noord-ATlantische verdragsorga-
nisatie, knoopte daaraan de opmer
king vast, dat bij aan verschillende
zjjdèn aan de NAVO en haar orga
nen gebonden is. Hoewel hij aan de
andere kant daarin weer zijn invloed
kan laten gelden. De strategische
plannen van de NAVO, waarop de
bewindsman uiteraard niet in details
kon ingaan, houden in het algemeen
de verdediging van Europa en dus
ook van Nederland in. Deze plannen
zijn voor enkele jaren vastgesteld,
van de ontwikkeling ervan worden
onze deskundigen steeds op de hoog
te gehouden. De bewindsman meende
dat voor ons land het meest te berei
ken wa$ door een loyaal aanhanger
van de NAVO te zyn, en onze defen
sie lp te passen in de verdediging van
Europa. By zyn bezoek aan Wasning-
¥70
Houdt u van grote getallen? Laten
we dan beginnen met te vertellen dat
over de gehele wereld jaarlijks een
ruwe 1 Vt milliard tonnen steenkolen
worden gedolven. Het is iets minder
maar op een kleinigheidje behoeven
loe vandaag niet te letten. De schat
tingen over de steenkolenvoorraden
die zich nog onder het aardoppervlak
bevinden, lopen weliswaar uiteen,
maar voor zover we kunnen nagaan
zijn we- met een getal van 10 billioen
ton misschien zelfs nog aan de be
scheiden kant. Zouden we al die kolen
uit de grond weten te peuteren, dan
kunnen we op voet van het tegenwoor
dig verbruik dus nog 6% duizend ja
ren met dit voorraadje toekomen.
Deze duizelingwekkende energie-
voorrraad voor een periode van mil-'
liarden jaren zinkt echter volslagen
in het niet, vergeleken met de ener
gie die door de omloop van de maan
en de draaiing van de aarde tot onze
beschikking zou kunnen komen. Die
energie lijkt ongrijpbaar en onbereik
baar en wellicht meent u dan ook
dat het ondergetekende naar het
hoofd is gestegen maar desondanks
zint de mensheid al eeuwenlang op
een middel om de bewegingen van
deze planeten aan zich dienstbaar te
maken.
Een hersenschim
is dat zeker niet,
want een gedeelte
van dat arbeids
vermogen wordt
ons als het tvare
op een presenteer
blaadje voorge
houden en de be
woners van onze
kusten krijgen dat tweemaal daags
onder de neus geduwd in de vorm
van eb en vloed, wélke getijverschiï-
len immers voornamelijk veroor-
zatclct worden door de omloop van de
maan on de asrotatie van de aarde.
Het arbeidsvermogen dat in de vloed
beweging ligt ongesloten is werkelijk
niet voor te stellen. Een naarstig re
kenend man heeft becijferd dat de
vloedbeweging over de gehele
aarde gelijk te stellen is mét
ll.OOO.OOO.OOtf.OM.OOO.OOO (11 triHi-
oenpaardekracht/jaar
We zullen uiteraard geheel In h-et
midden laten hoeveel nullen de ijveri
ge rekenaar zich kar. hebben vergist
en ook laten toe buiten beschouwing
dat het totale arbeidsvermogen van
de vlnedbeweging niet verwisseld mag
worden mgt de energie die de mens
zich daaruit eventueel ten vutte zou
kunnen maken. We wilden uitsluitend
doen zien welk een onvoorstelbare
hoeveelheid energie in de getiiden-
werkina ligt ongesloten. Een arbeids
vermogen dat in ieder geval vele mil-
Harden malen groter is dait de gehele
mensheid behoeft.
Is het dan ze verwonderlijk dat de
mens al eeuwenlang zint op middelen
om deze krachten aam, zich dienstbaar
te maken, zij het dan maar voor een
héél klein deelt ie? Integendeel, het
is eigenlijk veel verbazingwekkender
dat dit zo eenvoudig lijkende vraag
stuk nog steeds niet naar behoren is
opgelost.
h. Pétaum.
ton is over vele zaken gesproken
zo deelde hij verder mee o.a. over
de materieelvoorziening. Daarbij
heeft hij de toezegging ontvangen,
dat in de afspraken voor 1955 en 1956
garanties voor Nederland zijn vervat,
wij behoeven ons dus daarover geen
zorgen te maken. „Maar in 19o7?"
had een der afgevaardigden gevraagd.
„Wij zyn aan geheel afhankelijk
van de onzekere beslissing van het
Amerikaanse congres".
De minister antwoordde daar heel
nuchter op, dat als dan de interna
tionale spanning niet verminderd is
en het noodzakelijk blijkt dat de Eu
ropese defensie op peil gehouden
wordt, Amerika zeker ook zyn steun
zal geven. Op dit ogenblik, zo oor
deelt de regering, is de internationale
toestand zeker niet zodanig, dat de
defensieve inspanning kan worden
afgezwakt.
Territoriale verdediging
Wat de territoriale verdediging be
treft, is met Amerika de afspraak
gemaakt, dat ons land geleidelijk zal
worden voorzien. Op het ogenblik
beschikken we over 10.000 man pa
rate en 65.000 man mobilisabele
troepen. De minister achtte de op
bouw van de troepenmacht voor de
territoriale verdediging niet primair.
Alle moeite zal gedaan worden om
in de komende jaren vliegers op te
leiden, opdat de uitbreiding van on
ze luchtmacht verwezenlijkt kan wor
den.
Sprekend over het grote aantal
vliegongelukken, zeide ir. Staf, dat
het materieel goed is en dat slechts
bij uitzondering een ongeval aan het
meterieel geweten Jcan worden. Aan
de discipline wordt zeer streng de
hand gehouden. Hij wilde de vliegers
niét laten bijdragen in de schade,
aan door hen gevlogen toestellen,
tenzij deze schade aan grove nalatig
heid te wyten is. Op Soesterberg is
niet een Amerikaans squadron ge-
stationneerd, omdat 't niet 5n Dene
marken terecht kon, verzekerde de
bewindsman, maar het is onze de
fensie komen versterken, en staat on
der NAVO-commando met een Ne
derlandse commandant.
Het Vijf Divisieplan
Nadat het plan voor vijf divisies
was opgesteld, ia weer het denkbeeld
gerezen van drie divisies. Vervolgens
kwam men terug op vijf divisies. De
NAVO-bevelhebber heeft gevraagd
om zes divisies in twee legerkorpsen
doch de regering heeft dat als onmo
gelijk afgewezen.
Wel is zy bereid, vijf divisies in 'n
legerkorps te vormen. De zesde divi
sie is nu niet bindend voorgeschre
ven. Uiteindelyk willen wij de be
schikking hebben over vyf divisies,
met legerkorpstroepen verenigd in 'n
legerkorps. De vraag mag gesteld
worden, of het vijf-divisieplan kan
worden uitgevoerd. De regerinc be
antwoordt haar bevestigend. De
Amerikanen zullen voor de materiële
opbouw zorgen. De 'Tees dat wij niet
voldoende officieren zullen hebben,
achtte de minister on^eprond. Op het
ogenblik zijn er 2745 beroepsofficie
ren bij de landmacht en 750 bij de
luchtmacht. Bovendien zijn er 1780
reserve-officieren by de landmacht
die vrijwillig dienen, en 550 bij de
luchtmacht. Met het technisch per
soneel is het wat moeilijker gesteld.
Een bijzondere betaling voor de tech
nici is helaas niet mogelijk, omdat
dit strydig zou zyn met de regel. In
gelijke rang gelijke bezoldiging.
Een periode van 85 dagen voor her
halingsoefeningen achtte de minister
te kort. De regering overweegt daar
om, de indiening van een wetsont
werp waarbjj deze tijd wordt ver
lengd.
(Vervolg op pag. 9).
V#-
LES VAN WATERSNOOD
Wetsontwerp ingediend
Bij de watersnood van 1 Februari 195S
heeft zich In sterke mate het gemis
doen gevoelen aan een dnidelijke wet
telijke grondslag voor de maatregelen,
welke in verband met de ernst der
omstandigheden geboden waren. Wel
is toen het evacuatie-apparaat inge
schakeld, doch op de bevoegdheden,
die de wet verplaatsing bevolking ver
leent, kon geen beroep worden ge
daan, zodat in verschillende gevallen
voor het nemen van de vereiste maat
regelen bepalingen moesten worden
gehanteerd, die geschreven zijn voor
andere omstandigheden, en in andere
gevallen zelfs moest worden ingegre.
pen zonder dat daarvoor een andere
rechtsgrond kon worden aangevoerd
dan de heersende noodtoestand.
De Commissarissen der Koningin
ontbeerden voldoende bevoegdheid,
100-JARIGE OP DER B0EDE"
mm-"
Met glundere ogen de zaal inkij-
kend, het witte haar gedekt door een
gehaakt kapje, zo ligt de wed. S.
Bosschaartde Vlieger of liever
„opoe Bosschaart", in een van de
zaaltjes van de verpleeginrichting
„Der Boede" te Koudekerke. Zy hoopt
15 April a.s. haar honderdste ver
jaardag te vieren en die verjaardag
wordt een groots feest Dan komen
haar kinderen, kleinkinderen en ach
terkleinkinderen naar Koudekerke om
dit eeuwfeest te vieren.
Opoe Bosschaart werd te Melisker-
ke geboren, maar bracht het grootste
deel van haar leven in Vlissingen
door. Haar gezondheid is redelyk.
Weliswaar is zij vrij doof, maar zjj
praat graag met de verpleegsters,
zoals op de foto ook blijkt, waar zus
ter Joziasse, die met de dagelijkse
zorg van de patiënten belast is, met
opoe Bosschaart babbelt over haar
verjaardag.
In de morgenuren zit het krasse
oudje in een stoel voor het raam.
Soms tókt zij naar buiten, een andere
Heer leest zy met behulp van een
sterke loupe in de BijbeL 's Middags
ligt zy in bed, want een hele dag op,
neen, dat gaat niet meer.
Zo nadert snel de 15e Aprü, een
dag. niet alleen van belang voor de
familie van de jarige, maar ook voor
„Der Boede". Opoe Bosschaart heeft
nu eenmaal een streepje voor op de
andere patiënten, maar daarvoor is ze
dan ook de oudste patiënte, die hier
«rpleegd wordt
(Foto FJ&O)..
noodvoorzieningen te treffen voor
meer dan één gemeente gezamenlijk,
zoals het afsluiten van gebieden.
Het ingrijpen van de regering
men denke aan het organiseren van
de hulpverlening, aan de maatregelen,
getroffen ten aanzien van Goeroe en
Overflakkee en Sch ouwen-Du iveland.
en aan de evacuaties werd ten dele
door geen enkele bestaande wettelijke
voorziening geschraagd.
Hoewel de betrokken ministers
erkennen het gaarne met grote waar
dering vele van de uit dit gebrek
voortvloeiende bezwaren werden on
dervangen door de spontane mede
werking van de bevolking, zijn toch
aan het tekort schieten van bevoegdr
heden zodanige nadelen verbonden,
dat de regering het onjuist zou ach
ten hierin niet te voorzien.
Dit kan op eenvoudige wyze ge
schieden door de mogelijkheid te ope
nen de wet bescherming bevolking en
de wet verplaatsing bevolking voor
zover nodig van overeenkomstige toe
passing te verklaren by het optreden
van rampen, en wil in voorkomend
geval tijdig ingrijpen mogelijk zijn
bij het optreden van dreigend gevaar
daarvoor. Daartoe is thans bij de
Tweede Kamer een wetsontwerp in
gediend.
Mr. Luns heeft vertrouwen
in Benelux
De minister zonder portefeuille, mr
J. M. A. H. Luns, heeft gisteren voor
de Amsterdamse Sint Adelbertusver-
eniging een rede uitgesproken over de
Benelux.
De minister zeide hierin onder meer,
da# hij de toekomst wat de Benelux
betreft met vertrouwen tegemoet ziet
Wanneer de ontwikkeling van de af
gelopen. maanden voortgaat, en
voorshands zag hij geen redenen,
waardoor deze voortgang zou worden
gestuit zou het hem niet verbazen,
wanneer binnen enkele jaren een eco
nomische unie een feit werd.
Dinsdag woedde een felle brand in
het Groothandélsgébouw te Rotter
dam. Een overzicht van de blussings-
werkzaamheden.
TWEEDE KAMER
Vandaag interpellatie
Gortzak over
ouderdomsvoorziening
In de vergadering van de Tweede
Kamer is Woensdagmiddag aan de
orde gekomen de behandeling van het
verzoek v an de heer Gortzak (C.P.N.)
om verlof tot het richten van vra-
genaan de minister van Sociale Za
ken en Volksgezondheid over de
ouderdomsvoorziening. Op voorstel
van de voorzitter werd besloten het
gevraagde verlof te verlenen. De in
terpellatie zal vandaag bij de aan
vang van
houden.
In de Kamer is daarna de gedach-
tenwisseling over de interpellatie-En-
gelbertink inzake de ontwikkeling
van de koop- en pachtprijzen voor
boerderijen en cultuurland voortgezet
De interpellant constateerde, dat de
minister de verantwoordelijkheid
voor de ontwikkeling der koop- en
pachtprijzen bij de grondkamers laat
liggen. Volgens de neer Den Hartog
(V.V.D.) was de interpellatie te vroeg
gehouden, omdat pas enkele-Kamers
prijzen hebben bekend gemaakt. De
wet had vyf jaar eerder in werking
moeten treden.
De heer Vondeling vroeg of de mi
nister het niet mogelyk acht bij de
nieuwe pachtwet de regering ten aan
zien van het algemene pachtprijsbe-
leid meer bevoegdheden te geven dan
zij thans bezit. Minister Mansholt
achtte de interpellatie niet het ge-
eigende middel om te komen tot od-
lossing van verschillende vraagstuk
ken, waarvoor de grondkamers ko
men te staan.
De minister gaf te kennen, dat hy
zich thans niet wenst uit te laten over
de invloed der pachtprijzen op de kos
ten van de producten. De grondka
mers hebben zich slechts bezig te
houden met de vaststelling der pacht
prijzen. Zij kunnen daarby geen reke
ning houden met de invloed op de
kosten der producten. De interpella
tie werd hierop gesloten.
De V. S. hebben besloten de 23 Japan
se vissers, die als gevolg van de Ameri
kaanse waterstofbomontploffing door ra
dio-actieve as zijn gewond, een onmiddel
lijke vergoeding te betalen, aldus
Woensdag te Washington vernomen.
NERGENS ZO ERG ALS IN NEDERLAND.
Aannemer gaf lastige jongen
een stevig pak slaag
„Jongens van die leeftyd zyn nergens zo baldadig als in Nederland. Het
is meer dan ergerlijk zoals de jengd hier te keer gaat. Ze gooien met eikels
of met sneeuwballen al naar het jaargetijde, ze bekrassen of bevuilen
auto's. Ze schrijven, waar ze maar kunnen, liefst nog op jé achterruit:
„Wie dit leest is gek". Dat is speciaal Nederland. Ik mag hier mijn mening
eigenlijk niet laten blijken, maar ik kan me best begrijpen, dat U hem een
pats gegeven hebt".
Dat was een deel van de veront
waardigde opmerkingen, die mr. L. de
Blécourt, Amsterdams politierechter,
Woensdag liet klinken tijdens een zit
ting tegen een 32-jarige aannemer,
die op een bouwwerk bij het Wilhel-
minagasthuis in de hoofdstad zoveel
last van kwajongens had, dat hij er
tenslotte zyn geduld volkomen
verliezend toe overging één van
die jongens een stevig pak rammel te
geven.
Dat was een thans 14-jarige scho
lier. wiens ouders de zaak aanhangig
hadden gemaakt De aannemer stond
derhalve wegens mishandeling te
recht en gar het pak slaag ruiterlijk
toe.
„De had de jongens al tientallen
malen weggejaagd, we hebben er een
3 meter hoge schutting staan met
prikkeldraad er op en wel ter be
scherming van het bouwwerk. We
-voeren oit werk voor de gemeente
uit. Een wacht kunnen we er van de
gemeente niet bij krijgen. Dus klim
men die jongens telkens tegen de
ip en er over heen.
tte
jg te jagenD__
brutaal tegen hem uit te varen. Toen
ze op de bewuste dag
deze jongen begon
schutting
vader tracht!
weg te jagen en
il tegen hem
rende ik hem achterna en heb hem
een pak slaag gegeven".
De jongen zelf kreeg van de poli
tierechter, die hem als getuige hoor
de, een ernstige vermaning.
„Jullie zyn allerlamlendlgst", zei
hjj. „Jullie moest eigenlijk een pak
voor je broek hebben, maar nie
mand mag het je volgens de wet
geven, zelfs de politie niet. Je
mocht op dat terrein helemaal niet
komen. Je vernielt er de boel. Is
het wonder, dat deze meneer je
een klap heeft gegeven Hoe moe
ten die mensen anders aan hun
recht komen?"
De officier van justitie, mr. B. Kist,
memoreerde, dat de aannemer een
blanco strafregister heeft. Hn zeide
zich te kunnen begrijpen, dat de man
kwaad geworden is, doch hy achtte
het laakbaar, dat bij de jongen, toen
deze op de grond lag, ook nog een
trap had gegeven. Daarom eiste hij
6.—- boete of 1 dag hechtenis.
Het Wereldgebeuren
Dure kolen
De heer Jean Monnet uit het Fran
se stadje Cognac heeft reden
om teleurgesteld te zjjn. Het
gaat hem niet meer voor de wind en
dat is iets heel ongewoons want deze
prettige diplomaat-zakenman heeft
welhaast een mensenleven lang de
wind meegehad. Of het nu cognac was
waarin by volgens de familietra
ditie handelde of dat het vliegtui
gen waren of leningen ln binnen- en
buitenland, hij had altijd succes.
Toen de Kolen- en Staalgemeen
schap een feit zou worden en zes
Europese landen daarin een deel van
hun souvereiniteit (over kolen- en
staalindustrie) zouden afstaan zette
men de succesman Jean Monnet aan
het hoofd van deze onderneming. Hy
schiep een groot kantoor in Luxem
burg, hij legde een vrjj stevige hef
fing aan alle kolen- en staalfabrikan
ten op om de nieuwe organisatie te
financieren en daarna openbaarde hy,
welke schone toekomst voor deze
Kolen- en Staalgemeenschap was
weggelegd.
Jaarlijks zou de vraag naar kolen
op de Europese markt met vijf
millioen ton groeien en de vraag
naar staal zou toenemen met vyf pet
per jaar.
De prijzen zouden aanlokkelijk zijn
voor de verkopers en kopers belden.
Welvaart zou heersen in de gezinnen
van mijnwerkers en staalmannen.
Het jaar 1953 evenwel haalde een
streep door deze optimistische reke
ning. In plaats van te stijgen zakte
de vraag naar kolen in 1Ö53 voor de
eerste tien maanden alleen al met 10
millioen ton. De Franse staalprodu
centen betreurden een productiever
lies van 7,1 pet. en de Duitse etaal-
bedrijven moesten tot hun diep leed
wezen een achteruitgang met 1,4 pet.
aan hun aandeelhouders rapporteren.
Men had te hardnekkig vastgehouden
aan de maximumprijzen.
Jean Monnet moet zich toen wel
even achter het oor ge krab J heb
ben en hij moet met enige bitter
heid de opmerkingen van Amerikaan
se economen die men in alle Euro
pese hoofdsteden bij tientallen kan te
genkomen gehoord hebben over
een zekere gemeenschap, die blijkbaar
alleen was opgezet voor een groeien
de markt en die nu plotseling voor
een krimpende markt kwam te staan.
Dat alles gaf prompt herrie in de
Kolen- en Staalgemeenschap. In Ne
derland, België en Italië constateerde
men hoe handig de Engelsen (die bui
ten de gemeenschap staan) met him
kolenpryzen jongleerden.
Ze wisten niet alleen in 1950 alle
voorraden te spuien, maar ze brach
ten bovendien nog een productiever
hoging (2 pet) tot stand.
Kijk, zei men in Den Haag, Rome
en Brussel, we moeten met de marxt-
prys meegaanDat stelsel van
maximum-prijzen, waarmee dc heer
Jean Monnet ons gelukkig gemaakt
heeft is in werkelijkheid een stelsel
van vaste prijzen geworden, waaraan
de grote kolenproducenten in het
Roerbekken en in Frankrijk hardnek
kig vasthouden. We moeten van dat
stelsel af, aldus Den Haag, Brussel
en Rome.
orlge week is in Luxemburg de
-rote beslissing gevallen. Jean
Monnet en zyn hoogste advies
collega hebben de stap naar de vrije
markt niet aangedurfd. Wel worden
de kolenpryzen gedeeltelijk vrij. maar
niet voor de grote producenten in het
Roergebied en in Noord-Frankrijk.
Nu zegt dan de Franse pers onaan
gename dingen aan het adres van de
heer Jean Monnet. Zyn gehele leiding
zou een lijdensweg geweest zyn. Hij
heeft geen dollars kunnen lenen in
Amerika om „arme" Franse kolen
bekkens in exploitatie te brengen
Hy heeft de Duitsers niet kunnen be
wegen hun export-prijzen voor kolen
terug te brengen tot het lagere ni
veau, waarop de Duitse mijnen in
het binnenland leverenHij heeft
de pry's van ijzererts niet kunnen
drukken, terwijl toch de Fransen dat
erts moeten importeren
Men heeft zelfs gezegd In Frank
rijk, dat de grote kosten, die voor de
instandhouding van de Kolen- en
Staalgemeenschap nodig zijn, een on
verantwoorde last op de bedrijven
leggen. Vandaar, dat de heer Jean
Monnet thans een teleurgesteld man
is. Hij geeft de zaak nog niet on. Al
leenhij heeft sterke tegenstan
ders. Tegenstanders, die vorige week
de marktpolitiek van de Kolen- en
Staalgemeenschap dicteerden. Zal het
ooit zover komen, dat zij die dicteer-
macht uit handen geven?
V
JEAN MONNET....
geen vrije kolenhandel aan de Roer
en in Noord-Frankrijk.
Mathuisen mede, „dat de belhamels
op het bouwwerk al voor 2000.
schade hebben toegebracht". Spr.
vroeg de minimum boete van 0.50
op te leggen.
„Mijn eigen handen hebben wel ge
jeukt", zei tot slot mr. De Blécourt,
„als ik zag hoe jongens bezig waren
geweest met mijn auto. Maar ik be
dwing me dan altyd maar".
En zich tot de aannemer wendend:
„U mag natuurlijk niemand mishan
delen. Denkt U daar de volgende
keer om. U krijgt de laagste boete die
er is: 2 kwartjes".
Hoger beroep in deze zaak zal niet
volgen. Zowel de verdachte als ook de
Als raadsman deelde mr. J. K. M. officier zagen er meteen van af.
