Ook België hecht goedkeuring
aan het E.V.G.-verdrag
Brieven over het probleem van
de priester-arbeider
Zenuwen
ZATERDAG 13 MAART 1954
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
S
Opmerkelijke toespraak tijdens debat
in Senaat van voorzitter
Na de Belgische Kamer heeft thans ook do Belgische Senaat het wets
ontwerp houdende goedkeuring van het verdrag der Europese Verdedigings-
Gemeenschap met 125 tegen 40 stemmen by 2 onthoudingen goedgekeurd.
Een motie van de socialistische senator Bollin om de stemming over het
wetsontwerp uit te stellen, werd tevoren met 121 tegen 42 bij 4 onthoudin
gen verworpen.
De Westduitse „Senaat", de Bundesrat, zal 19 Maart beginnen met een
debat over de grondwetshervorming, welke de regering het recht geeft de
dienstplicht in te voeren. Het amendement, dat tevens bepaalt, dat er in
het E.V.G.-verdrag niets in strijd is met de grondwet, werd 26 Februari
door de Bundestag goedgekeurd.
Nederland heeft, zoals bekend, het E.V.G.-verdrag reeds geratificeerd.
Thans moeten nog West-Duitsland, Luxemburg, Italië en Frankrijk het
E.V.G.-verdrag ratificeren. De Italiaanse premier Scelha heeft medege
deeld, dat hij spoedig een ratificatie-wetsontwerp zal indienen.
Opmerkelijk tijdens het debat in de
Belgische Senaat was nog de toe
spraak van de voorzitter van de se
naat, Paul Struye. Op juridisch plan
zo zeide hij, ben ik ervan overtuigd
dat het verdrag tegen de tekst en de
grondwet indruist. Op diplomatiek
terrein ware het beter geweest een
formule te vinden, die in alle landen
een meerderheid had kunnen vinden.
Wat de militaire kant van het ver
drag betreft, zeide de heer Struye te
vrezen, dat het „gecompliceerde,
moeilijk te hanteren en onnuttig dure
organisme van de E.V.G., in geval van
een crisis, de actie van het Atlantisch
opperbevel wel eens zou kunnen com
promitteren". Op politiek terrein
achtte hij het niet rationeel en zelfs
gevaarlijk de militaire krachten van
zes landen te integreren, die niet de
zelfde politiek voeren, vooral omdat
een er van aanspraak maakt op ande
re grenzen. Op Europees plan was de
heer Struye van oordeel, dat het ver
drag een slechte start betekent, om
dat het is opgebouwd op een discrimi
natie van rechten, waarby zes Euro
pese staten van een groot deel hun
ner souvereiniteit afstand doen en de
andere landen van Europa deze be
houden.
762.
Geen term wordt waarschijnlijk in
deze tijd zo misbruikt als het woord
zenuwen. Iemand heejt stalen zenu
wenof krijgt het op zijn zenuwen,
eventueel leeft hy op zijn zenuwenof
zijn zenuwen zijn in de warof ver-
moeid en desnoods zijn ze hem de
baas. En hoeveel lichamelijke onge
makken worden niet dagelijks op re
kening van de zenuwen geschreven
Klaarblijkelijk heeft men ia die geval
len toch iets anders op 't oog dan de
physioloog die het woord zenuwen ge
bruikt. Want hij verstaat onder zenu
wen niets anders dan de zenuwdraden
die dienen om prikkels te geleiden van
/Ie zintuigen naar de zenuwcentra, en
van daar naar de spieren en de klieren
van het lichaam.
Hoeveel schuld er dagelijks ook op
rekening van de zenuwen wordt bij
geschreven, we hebben desondanks de
verkeerde te pakken, want onze ze
nuwen zijn brave en onvermoeibare
dienaren die niets verkeerds doen, om-
de eenvoudige reden dat ze uit zichzelf
niets kunnen doen. Als zodanig zijn zc
te vergelijken met onze telefoonkabel*
en -draden. Wanneer iemand u opbelt
en ruwe taal gebruikt, of wanneer er
een verkeerde verbinding tot stand
komt of nodeloos en te veel wordt op
gebeld, zult u de kabels van het net.
daarvan toch geen verwijt maken
Die doen niets anders dun gehoorza
men aan de opdrachten die hun wor
den gegeven.
Precies zo die
nen we de zenu
wen te beschou
wen, die niet alleen
wat de taak, maar
ook wat de inrich
ting betreft, frap
pant veel op gelei
dingskabeltjes ge
lijken. Een zenuw
vezel bestaat uit een vliezig hoesje,
waarbinnen honderden, soms duizen
den, zenuwvezeltjes in aparte scheden
worden samengehouden. De zenuwen
zïju dus te vei-gelijken met onze ka
bels, doch ze zijn veel vernuftiger van
samenstelling, want zij blijken op ve
lerlei manieren te reageren. Raakt,
men 'n bewegingszenuw met 'n naald
aan, dan is het resultaat nihil. Maar
■niet zodra is de naald gloeiend ge
maakt, of de spier reageert. Warmte
is dus een prikkel, evenals electriciteit
'dat bl'ykt te zijn. Wordt de zenuw ge
knepen, of door bepaalde chemische
stoffen beïnvloed, dan brengt zij even
eens een prikkel over, zodat tegenover
de éne geleidingsmogelijkheid van on
ze telegraafdraden, de zenuw er vier
weet te stellen.
We zeiden reeds dat zenuwen onver
moeibaar zijn, Dit is beioezen met
proeven op dierlijke preparaten, waar
hij de zenuw kunstmatig geprikkeld
werd. Hoewel de op deze zenuw reage-
gerende spier na verloop van tijd wei
gerde te reageren, bleef de zenuw
nog véle urén lang trouwhartig de
ontvangen prikkels, die enige duizen
den per uur bedroeg, doorzenden.
Dit, doorzenden van prikkels gaat
steeds in éénrichtingsverkeer. Van al
le punten van het lichaam geleiden
aparte zenuwen de prikkels naar het
centrale zenuwstelsel en vandaar
worden wederom langs aparte banen
de boodschappen uitgezonden. Ieder
deel van het lichaam staat dus met
■leder ander deel in verbinding via het
centrale zenuwstelsel, dat dus wél als
telefooncentrale kan worden be
schouwd. Doch ook hier geldt ds op
merking: de levende ceiurale zit veel
vernuftiger in elkaar.
II. Pêtillon.
Ik hoop, zo besloot de voorzitter
van de senaat, uit het diepst van mijn
hart, dat het land op zekere dag de
goedkeuring van dit verdrag niet zal
moeten betreuren.
De Belgische Kamer heeft de ont-
werpverkfaring betreffende herzie
ning van de grondwet goedgekeurd,
hetgeen automatisch de ontbinding
der wetgevende kamers betekent. Zo
als bekend zullen op 11 April a.s. in
België nieuwe verkiezingen worden
gehouden.
Nog geen beslissingen
inzake Ned.-Ind. Unie
Indonesische studenten zijn
vrij in hun keuze
De waarnemend Hoge Commissaris
an Indonesië in Nederland, mr. Su-
-anto Tirtoprodjo, is Vrijdagochtend
a een verblyf van drie weken in In
donesië per vliegtuig van de K.L.M.
naar Nederland teruggekeerd.
Mr. Susanto wenste geen verkla
ringen af te leggen over de gevoerde
besprekingen, welke, naar hij zeide
normale dienstbesprekingen zijn ge
weest. Hij verklaarde wel, dat de re
sultaten bevredigend zijn en dat er
tengevolge van de besprekingen geen
ingrijpende veranderingen zullen
plaatsvinden. Desgevraagd zei de Ho
ge Commissaris, dat de kwestie van
de Nederlands-Indonesische unie was
besproken, doch dat nog geen con
crete beslissingen zyn genomen.
Ten aanzien van het plan van mi
nister Yamin om een deel van de In
donesische beursstudenten die in Ne
derland studeren, naar andere landen
te zenden, zeide mr. Susanto, dat
zulks zou geschieden op basis van
vrijwilligheid. Indien de studenten
hun studie niet in een ander land
wensen voort te zetten, zullen ze
daartoe niet gedwongen worden.
Schepen passeren de Vlakebruy.
Directeur „Ommelanden"
liet Belgen lopen
Tijdens een conferentie, welke twee
zuiveldeskundigen van de Belgische
vennootschap „Milko-Desmet" te Gro
ningen met de heer De Boer. direc
teur van de coöperatieve zuivelfa
briek „De Ommelanden" hebben ge
voerd, verscheen een deurwaarder, die
de auto, waarmee de beide Belgen
naar Groningen waren gekomen, in
beslag nam.
Deze in beslagneming geschiedde
in opdracht van de heer De Boer, we
gens een vordering, welke „De Om
melanden" nog heeft op de „Milko-
Desmet". Inmiddels hebben de beide
Belgen, H. van Laarhoven en K.
Staes, een kort geding tegen „De Om
melanden" aanhangig gemaakt bij de
arrondissementsrechtbank te Gronin-
fen. Dit zal vandaag door de recht-
ank worden behandeld.
0 Een felle brand heelt Vrijdag het ma
gazijn van de N V. Twentse broodfadriek
en warenhandel „De Concurrent" aan de
Wii'nelminakade te Enschede vernield.
Een parlevinker te Hans weert brengt
de schippersvrouw de boodschappen
thuis. Foto P.Z.C.J
Vietminh bedreigt
Dien Bien Phoe
De Franse legerleiding te Saigon
heeft medegedeeld, dat .Vletminh-
strijdkrachten ter sterkte van dertig
duizend man. die Dien Bien Phoe, een
Frans bolwerk in de bergen van Zuid-
West-Tonkin, belegeren, het fort be
ginnen te naderen. In de omgeving
wordt hevig gevochten; gesehut van
de Vietminh heeft het kleine vlieg
veld van het fort gebombardeerd.
Door tegenacties van Franse jacht-
vliegtuigen, die het geschut met na- j
palmbommen bestookten, is 't vuur tot
zwijgen gebracht. Waarnemers achten
het mogelijk dat de bevelhebber van j
de rebellen, genei-aal Giap, de ves-
ting nog voor liet einde van de maand
zal aanvallen.
Straaljager kort na de
start neergestort
Piloot gewond
Vrijdagmorgen is nabij do vlicgba- j
sis Eindhoven een Thunderjet-straal-
jager, bestuurd door de 22-jarige ser- i
geant-vlieger \V. Meyer uit Sliedreeht I
direct na «Ie start in brand geraakt, i
Het toestel bevond zich op te ge-
ringe hoogte om de vlieger een kans
te geven op een goede landing dooi
gebruikmaking van de schietstoel. I
Voor het maken van een landing vei -
keerde de'Thünde'rjet in een ongun
stige positie ten opzichte van 'iel
veld. De sergeant Meyer deelde aan
de verkeerstoren mee. dat hij zou j
trachten op een open terrein 'n nood-
landing te maken. Dit lukte hem op j
een veld. drie km ten Westen van de
vliegbasis, waar het brandende toe- I
stel tot stilstand kwam. Onmiddellijk i
daarna verliet de vlieger de branden-
de straaljager per schietstoel. Hij 1
liep daarbij enkele verwondingen op.
Het historische moment, waarop II.M.
Koningin Wilhelmina vu bijna rijf ja
ren ballingschap bij Eede de vader
landse bodem weer betrad. Links van
de Koningin jhr. mr. .J. W. Quarles
van Ufford, de toenmalige Commissa
ris der Koningin in Zeeland.
Het Wereldgebeuren
Regering steunt
verre visserij
Xaar het ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening thans
mededeelt, heeft de regering besloten
de visserij in de Noordatlautisehe wa
teren, de zgn. verre visserij, te stimu
leren door het geven van een prijsga
rantie \oor de van die visgronden
aangevoerde vissoorten.
Met een aantal in bedrijf zijnde
zware trawlers zal een proef worden
genomen over een tijdsverloop van
twee jaar. Voor dit doel zal op de be
groting van het landbouw-egalisatie-
fonds 1954 een bedrag van 675.000
worden aangewezen, terwijl de minis
ter van landbouw, visserij en voedsel
voorziening indien de eerste erva
ringen niet te ongunstig zullen zijn
ook voor het dienstjaar 1955 een der
gelijk bedrag beoogt te kunnen ver
krijgen:
Schat verhuisde naar
vuilnisbelt
Op de vuilnisbelt te Nijmegen von
den sorteerders een geldkistje, inhou
dende 3700 gulden aan geld, een
spaarbankboekje en enige waardepa
pieren. Men kon nagaan uit welke
wijk het geldkistje afkomstig was. De
eigenaar was weldra gevonden. Deze
verklaarde, dat hij 's avonds was uit
gegaan en veiligheidshalve het geld
kistje in de vuilnisemmer had gede-
•poneerd. Bij zijn terugkeer vergat hij
het kistje uit de emmer te halen. Zo
was zijn schat naar de vuilnisbelt ge
gaan.
STEMMEN UIT DE KERKEN
Het zoeken naar de
verloren penning
„Zo'n priester-werkman is een denkende, een bewuste arbeider gewordt
schuift misschien zonder het zichzelf te realiseren, naar links; is in zijn
zwarte pij, rood, voordat hij hetzelf beseft. Dat is een gevaarlijk stukjt
mens, zo'n academisch opgeleide werkman." „Als Rome het zout der aarde
was, dan werden de priester-arbeiders niet per 1 Maart opgedoekt."
Dit zijn een paar aanhalingen uit enkele brieven, die we gekregen hebben
naar aanleiding van het stuk, dat er in deze rubriek gestaan heeft over de
priester-arbeiders in Frankrijk. De hoofdinhoud van deze brieven was wel de
gedachte, dat zulke priester-arbeiders toch nooit volledig arbeider zyn en
min of meer buiten het leven van de massa blijven staan. Ook de predikanten
worden er bij betrokken.
Met de priesters van de R.K. Kerk i maken eerst hun werkelijkheid mede,
.vorden zij over één kam geschoren. n.L van 6 jaar tot - 26 jaar op de
„Dat kunnen allen beste, brave, mé- schoolbanken (laat ik dat zo maar
devoelende mensen zijn: wat de arbei- 1 noemen) en gaan het leven in, maar
ders en arbeidstoestanden betreft, voelen nooit aan den lijve wat werk-
staan zij toch op een distantie". „Zij man zijn is en wat alles is wat met
Gewetensconflict
I werkman-zijn samenhangt". „Dit
laatste nu zullen de priester-arbei-
I ders meer hebben meegemaakt, of
schoon nog niet geheel, want zo ie-
mand heeft geen 2. 4. 6. 8 of nog meer
i kinderen, geen zieke vrouw of wat
j dies meer zij".
j Er zijn een paar redenen waarom
wij aan deze brieven, die niet bedoeld
waren als ingezonden stukken, en die
ook niet ingingen tegen hetgeen wij
geschreven hadden over de priester
arbeider. enige aandacht willen be-
steden.
Allereerst omdat in deze brieven
de gedachte ligt, dat mensen van ver-
schillende klassen van de maatschap-
j pij nu eenmaal vreemd tegenover
elkaar staan, ze begrijpen elkaar niet
en gaan langs elkaar heen. In de ge
dachten van de klassenstrijd behoren
predikanten en priesters nu eenmaal
tot een andere klasse dan de arbei
ders.
Op deze wijze wordt heel de sa
menleving uit een getrokken en wel
op zulk een wijze dat er eigenlijk
van een samenleving geen sprake I
meer kan zijn. Ieder zoekt zijn eigen
klasse op waartoe hij behoort.
De schrijver van de brieven heeft
daarvan zelf ook last gehad. Hij ver
telt, hoe hij in het begin van deze i
eeuw zelf werkman geweest is, van i
des morgens 6 tot des avonds 6 uur I
en des Zaterdags tot 4 uur aan de I
werkbank stond: na het overlijden
van zijn vader, kostwïnnaar was I
voor het gezin van zijn moeder en
6 kinderen: door studie tot diep in
de nacht een betere positie heeft ge
kregen. „En nu konit het eigenaar
dige toen ik van een kale kik
ker een kikker met veren was ge
worden. had ik moeite om my de erg
ste dingen van het werkman-zijn
nog re herinneren of mede aan te
voelen. Ik stond enigszins buiten de
narigheid. Ook in mijn familie nam
ik dat waar".
Hier komt om de hoek kijken een
van de ergste gevaren, die onze sa
menleving bedreigen, dat mensen
menen met elkaar niet meer te kun
nen omgaan, wanneer z\\ behoren tot
een andere groep, hetzy maatschap
pelijk, hetzij pomek, hetzij godsdien
stig.
Wanneer \vy dit schryven, is hier
niet gedacht aan een bepaalde klas
se. maar aan alle tegelijk. Wanneer
iemand wat meer geld heeft of een
betere positie en daarom meent dat
hy met een arbeider niet kan om
gaan, is dit even erg, zo niet nog
erger, dan wanneer een arbeider een
(Vervolg op pag. 8)
Nimmer in onze historie, zo schreef
een Frans parlementslid dezer
dagen in een Franse krant, heb
ben onze buitenlandse vrienden zich
zozeer bezig gehouden met onze toe
komst en ons zo overstroomd met hun
goede raad
De schrijver doelde daarbij op de
foede raad inzake de Europese Ver-
edigingsgemeenschap en hij wees bij
voorbaat elke buitenlandse beïnvloe
ding af. Hij walde niet luisteren naar
de ongeduldige eisen van de Ameri
kaan Foster Dulles, niet naar de wel
willende aanmoediging van Sir Win
ston Churchill, niet naar het verlok
kende woord van Molotow en even
min naar de aanbiedingen van de
Poolse president Boleslaw Bierut.
Nooit sedert de tiende Juli 1940, zo
ging het parlementslid voort, hebben
de Franse parlementsleden gestaan
voor een zo dramatische zaak en een
zo moeilijke gewetenskwestie.
De toekomst van Frankrijk en het
lot van de vrede, kan afhangen van
de stemming over de E.V.G.
Daarom zullen de Franse parle
mentsleden zich volkomen onafhan
kelijk moeten beraden om na het af
wegen van alle argumenten in het
volle besef van hun verantwoordelyk-
heid een beslissing te nemen.
Dit ernstige woord van een Frans
parlementslid, toont wel aan
hoe diep het vraagstuk van de
Europese Verdedigingsgemeenschap
de Fransen beroert. Velen van hen
bevinden zich in een innerlijk con
flict. dat men welhaast een gewe
tensconflict zou kunnen noemen.
Als ze vóór het verdrag geporteerd
zijn, dan is dat met een bezwaard
hart en als ze er tegen zijn, dan voe
len vele tegenstanders zich welhaast
even erg bezwaard.
Dit innerlijke conflict zal vermoe
delijk in April a_s. in de Nationale
Vergadering aangevat en uitgevoch
ten moeten worden.
Het is behalve een mültair vooral
een moreel probleem en het is mis
schien goed op dat laatste nog eens
nadrukkelijk de aandacht te vestigen.
Het verdrag, waarin de Euronese
Verdedigingsgemeenschap is be
lichaamd, zal een verdrag moe
ten zijn voor vijftig jaar. Dat Is een
lang tijdperkeen tijdperk waar
in alle verdragssluitende landen ver
scheidene malen nieuwe regeringen
zullen krijgen..., een tijdperk, waar
in zich allerlei politieke en sociale
veranderingen zullen voltrekken.
Een verdrag, dat vijftig jaren moet
duren, dient daarom hecht en sterk
geworteld te staan in de volkswil, zo
sterk, dat het regeringswisselingen
en grote sociale veranderingen kan
overleven.
Aan deze voorwaarden kan het
Franse volk op dit ogenblik niet vol
doen.
Wanneer men optimistisch vyil zijn,
dan kan men bij net constateren van
dit teleurstellende feit, de hoop heb
ben, dat de waardering voor het E.V.
G.-verdrag indien het straks in het
Franse parlement zou worden aan
vaard geleidelijk zal toenemen en
dat dan de E.V.G. toch goed zal func-
tionneren.
Maar dan neemt men grote risico's.
Het zou daarom niet verwonderlijk
zyn wanneer men zich nu reeds in
Londen en Washington, afkerig zou
tonen van die risico's en naging of er
voor de versterking van West-Europa
niet een andere weg zou zijn dan die
via de E.D.G.
M,e" is weinig gebaat met een
zwakke E.D.G waarin Frankrijk niet
van ganser harte meedoet en waarin
straks ook een aarzelend Italië
slechts een kleine rol kan snelen.
n- udaL is zeker: een' zwakke
E.D.G. houdt het geen 50 en mis
schien zelfs geen tien jaar uit.
Edgar Faure (Frans minister van
financiën)sceptisch tegenover «Ie
Europese Defensiegemeenschap.
STAP VERDER OP WEG NAAR EENHEID
