Emigratie is een harde noodzaak
die grote offers vraagt
Verdwenen diplomaat Burgess als
student reeds communist
J
STOREN IN DE VLIEGTUIGEN
MOET MEN OMDRAAIEN
EEN ANTI-DEPRESSIEPLAN
VAN PRESIDENT EISENHOWER
VRIJDAG 29 JANUARI 1954
PROVINCIALB ZBEÜW8B COURANT
T
HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (slot)
De oude pioniersgeest zal de
doorslag moeten geven
Er leeft evenwel In my het vermoeden, dat men mij gedurende zes weken
in Australië bepaalde feiten heeft onthouden, althans heeft proberen te
onthouden. Deze omstandigheid heeft als een zwarte wolk boven myn reis
gehangen. Ik heb er niet alleen behoefte aan deze gedachte op papier af te
reagerenik geloof veeleer, dat het hypernoodzakelijk is haar de autoritei
ten ronduit onder ogen te brengen door middel van de publiciteit, waarover
ik beschik. Het gaat niet om pertinente bewijzen, het gaat om de sfeer,
waarin mijn bezoek heeft plaatsgevonden.
Ik heb om zo te zeggen de zekerheid, dat de groep journalisten uit Ne
derland, niettegenstaande alle vriendelijke woorden van welkom althans
door de Nederlandse autoriteiten in Australië als lastige dwarskijkers wer
den beschouwd. Voor de Australiërs ligt dit anders. Maar daarover straks.
Indien mijn coilega's en ik dit niet direct na aankomst in Perth in West-
Australië ontdekt hadden, dan waren wy via een reisprogramma als een
Potemklnade van 's morgens vroeg tot 's avonds laat in de weer geweest
mensen te spreken en dingen te zien, die tevoren nauwkeurig waren uitge
zocht
Men heeft bij de Nederlandse emigratiedienst in Canberra het volste
recht dit tegen tc spreken. Met evenveel reden en volledig bewust van mijn
verantwoordelijkheid stel ik, dat wij eigenlijk niet helemaal welkom waren.
Het heeft ons. om maar een enkel voorbeeld te noemen, pyn gedaan, dat
uitlatingen in collegiale gesprekken meestal in de late avonduren of in
de eerste uren van de nacht, waarop ervaringen werden uitgewisseld
getrouwelijk naar Canberra werden overgebracht. Men heeft zelfs de dom
me moed gehad om bepaalde journalistieke „jokes", die altyd in journalis
tiek gezelschap opkomen, ernstig te nemen en als opvatting van onze kring
door te seinen. Ilt heb er aanvankelijk hartelijk om gelachen tot op het
moment, dat mijn ergernis om wat ik niet aarzel een spionnagesysteem
te noemen de overhand kreeg.
Het heeft me verbaasd herhaaldelijk te moeten horen over de ..gastvrij
heid", die wij zouden genieten Terwijl ledereen moest weten, dat slechts
alle feitelijke reizen door de Australische en Nederlandse gouvernementen
werden bekostigd en de volledige verblijfskosten door de Nederlandse dag
en weekbladen, die in onze groep vertegenwoordigd waren, werden gedra
gen.
Ik voel er niets voor méér over de
ze zaak te zeggen dan strikt noodza-
kei'Ik. Maar heeft men met of zonder
opdracht uit Nederland werkelijk ge
dacht een groep Nederlandse journa
listen aan de hand te kunnen houden
Dan heeft men toch te weinig gere
kend met de ernst, waarmee de Ne
derlandse journalist gewend is te wer
ken: met de inventie, waarover hij be
schikt, zijn speurzin, zyn gevoel voor
verantwoordelijkheid, voor verhoudin
gen en voorhumor.
Het Is goed, dat dit aan het einde
Van mijn reis openlijk wordt gezegd.
Men kan er zijn voordeel mee doen of
niet. Het is mij om het even. Maar
Indien men my thans de vraag stelt
door H. M. KOEM AN8
of deze reis mij ls bevallen, dan ant
woord ik en dan sluit Ik tal van
onvergetelijke persoonlijke ervaringen
uit. omdat het daarom niet in de eer-
Bte plaats te doen was ontken
nend. Vooral om bovengenoemde re
denen.
Ambtelijk apparaat.
Nu weet ik uiteraard ook wel, dat
ieder ambtelijk apparaat de grootste
moeite heeft begrip op te orengen
voor de eisen van de journalistiek.
Het is een onderwerp, waarover in
Nederland herhaaldelijk is geschre
ven. Zoland de autoriteit niet aan
voelt. dat de officiële vertegenwoordi
ger van de publieke opinie recht heeft
op iets meer dan de kruimels, die van
de conferentietafels rollen, zolang is
het niet verwonderlijk, dat de journa
listen in Australië door de Nederland
se ambtenaren aldaar als een soort
lastige wereldwonderen werden be
schouwd. die er bovendien een vakjar
gon van onderlinge plagerijen op na-
Hielden. Jat op eerste horen onver
staanbaar, zelfs onverteerbaar leek.
Deze gehele situatie heeft een vlek
op myn verbiyf in Australië gewor
pen.
Ieder ambtelijk apparaat is er op
uit zyn taak zo voortreffelijk moge-
lyk te verichten. Op het stuk van de
emigratie betekent dat: de „produc
tie", het „aantal", de „hoeveelheid".
Ik kan mij wel voorstellen, dat men
tot deze houding komt, wanneer men
jkrenlang duizenden emigranten
„door zyn handen" heeft zien gaan.
Tegenover deze sfeer, die mij niette
min koud en harteloos aandeed, plaat
sten mnn collega's en ik „de mens".
Ik verzeker U en U hebt het gedu
rende de afgelopen weken kunnen le
zen dat er geen getal is geweest,
dat my ook maar in het minst ver
mocht te interesseren of te impone
ren. Ik heb alleen naar de mens ge
zocht, die belast en beladen met on
telbare problemen om het nieuwe be
staan, met een volkomen vreemde
verantwoordelijkheid, met zorgen om
het onbekende, in Australië is aange
komen en daar aan de slag is gegaan.
Dat ik persoonlijk emigratie een bij
zonder onsympathiek middel vind om
<>ns overbevolkte land te ontlasten,
heeft bii de beoordeling van de feiten
geen enkele rol gespeeld. Ik weet im
mers ook wel, dat aeze emigratie een
noodzaak is en derhalve onontkoom
baar.
Geen avontuur.
Maar het gaat me te ver deze nood
zaak om redenen van propaganda uit
te leggen als een prachtige uiting van
de oude pioniersgeest, waardoor ons
lieve kleine land groot is geworden
In de wereld.
De Nederlandse emigrant is wars
van elk zoeken naar avontuur. Hij is
eerder de speurder naar nieuwe ze
kerheden in zijn leven, welke hij in
eigen land om welke reden dan "ook
niet (of niet meer) kan vinden. Hij is
zeker niet de man. die uit eigen land
vertrekt, omdat pionieren hem In het
bloed zit. Misschien wordt deze geest
In hem wakker in het verre, onbeken
de land. omdathet moet! Maar
men maakt mij niet wijs. dat een Ne
derlandse tramconducteur het nou zo
bar plezierig vindt om ergens in
AustraMë met eigen handen een huis
te bouwen.
Om over de zwervers over Gods
lieve wereld te zwijgen. Echte roman
tische zwerverslust bezitten maar en
kele (naar myn smaak) uitverkore-
Ik mag het zonder twijfel zo stel
len, dat de Nederlandse emigrant de
zekerheden van de wieg tot het graf,
welke het huidige Nederland biedt.
nietzeker genoeg vindt. Hij uil
meer. Hij wil wel rijk worden en in
een auto rijden.
Een beeld ran de bokswedstrijd tussen
de Neder7andse halfzwaargewicht-
katnpioen Wim Snoek en de Britse
kampioen Alex Buxton. Buxton heeft
hier, blijkbaar in een speelse bui" de
Nederlander als een veertje over de
schouder genomen. De situatie lijkt
echter voor Snoek ernstiger dan zij
in werkelijkheid was. Het voorval
speelde zich n.l. af in de vierde ronde.
Toen de gong echter voor de laatste
maal had geklonken werd Snoek tot
winnaar op vunten uitgeroepen. On
danks die krachttoer van Buxton
daar in de Royal Albert Hall
te Londen.
Dat is een zuiver materialistische
kant. Ik heb vroeger al eens geschre
ven: de redenen om te emigreren zyn
bijna even talrijk als het aantal emi
granten zelf.
Ik geloof, dat alle emigranten de
zeer menselijke wens koesteren van
hun vertrek naar het buitenland „be
ter te worden". Dit beter worden is
altijd materialistisch gericht: men wil
zelf meer geld verdienen, men hoopt
op meer kansen voor de kinderen.
Dit is geenszins afkeurenswaardig.
Integendeel. Maar over de zaken van
de geest moet je dan maar niet te
veel spreken, want de nieuwkomer In
Australië heeft het in alle gevallen
in het begin zo onnoemelijk zwaar,
dat hij aan geestelyke problemen niet
toekomt.
Offers.
Eén van de dingen, die ik wel zeker
weet en die ik aan alle emigranten in
spé zou willen meegeven, is dit: In
dien ge als emigrant niet bereid bent
de zwaarste persoonlijke offers te
brengen, dan kunt ge vee! beter thuis
blijven. Denkt U vooral niet, dat het
U wel zal meevallen. Het valt nooit
mee. Ik heb volwassen, sterke man'
nen en krachtige, echt-Hollandse
vrouwen met tranen in hun ogen zien
staan, omdat ze zo blij waren weer
eens mensen te spreken, die net uit
het vaderland waren aangekomen en
die zo gelukkig waren er weer heen
te kunnen.
Emigreren is hard. De moeiiykheid
is, dat ge meestal niet voelt wat het
betekent van talloze kleine en grote
verworvenheden in uw leven afstand
te moeten doen, voordat U ze voor
goed kwyt bent! Over de man, die
om welke reden dan ook Nederland is
gaan haten, schrijf ik uiteraard niet.
ok niet over hem, die om een per
soonlijk conflict toelating tot de rang
der emigranten heeft gevraagd. Deze
groep zou ook naar de Papagos-eiian-
den kunnen vertrekken en daar ge
lukkig zijn om de eenvoudige reden
Nederland de rug te hebben kunnen
toekeren.
Australië geeft overigens voor dat
verlies ivel iets terug, maar de emi
grant krijgt dat niet in zun schoot
geworpen. Ilij zal er dagen on maan
den. ja zelfs jarenlang voor moeten
vechten. De Australiër is van nature
een vrkr-delijk mens. Hij is vóór alles
behulpzaam, doch het valt niet mee
door te dringen In Australische krin
gen en daar nieuwe kornissen, mis
schien zelfs vrienden te werven. Wil
dit land evenwel eon tweede vader
land worden dan is de weg naar het
hart van de Australiër de enig aange-
Zedelijk probleem.
vraagstuk. Wie meent, dat op een be
paald ogenblik de inkomsten alles
goed maken, die miskent de kracht
van zijn opvoeding: de geestelijke bin
ding aan een situatie, waarin hij in
eigen land leefde, waaraan hij mis
schien een hekel had.
Neen. het leven van de emigrant is
vooral hard. U moest eens welen hoe
vaak ik heb gehoord: „Indien ik alles
had gewetenVolgt uit deze
kreet nu ook het verlangen om naar
Nederland terug te keren? In sommi
ge gevallen wel. in de meeste niet. De
Nederlander bijt zich er wel doorheen.
Indien hn eenmaal de rust in zyn le
ven heeft hervonden, dan ligt inder
daad een nieuw leven voor hem.
De vrouw.
De rol van de vrouw is in deze
speurtocht naar nieuw geluk van de
hoogste betekenis. Ik heb de grootste
bewondering voor de vrouwen van al
le emigranten, die ik heb gesproken.
Zjj zjjn niet alleen de volkomen onmis
bare buiding in het gezin, zjj geven
door haar aanwezigheid, door haar
intuïtie, door haar vermogen tot luis
teren en troosten en begrijpen de man
de kans aan de opbouw van een nieuw
bestaan alle krachten te wijden.
Trouwens, .vat zou ik schrijven over
het uithoudingsvermogen, die volhar-
PRINSES BEATRIX
die op SI Januari a.s. haar zestiende
verjaardag hoopt te vieren.
(Foto Rijlcsvoorlichtingsdienst.
ding, het vertrouwen van de Neder
landse vrouw, terwijl haar fantastisch
gedrag in de oorlogsdagen ons nog zo
vers in het geheugen ligt? Welnu,
wat de vrouw opbracht tussen 1940
en 1945 moet zij in Australië welis
waar op een ander niveau, maar niet
temin opnieuw geven. En zij doet het
met een liefde, welke aan het ongelo
felijke grenst.
INTERESSANTE PROEVEN.
Dat verhoogt voor passagiers
de veiligheid aanmerkelijk
Wanneer een auto of een vliegtuig In snelle vaart tegen een obstakel
komt of overdreven wordt afgeremd, dan maken dc passagiers van die
voertuigen een onaangename sensatie mee. Zy worden van hun zitplaatsen
geslingerd. In laboratoria heeft men zich beijverd de uitwerking van deze
kracht te bestuderen en afweermiddelen te bedenken.
Men heeft de kracht, die by verandering van Hnelhcid of van richting
optreedt G genoemd (één G is het normale lichaamsgewicht van e.n menu).
Het ging er allereerst om te bepalen hoeveel G's een normaal men» ver
dragen kan en daarna middelen te vinden om de menseiyke weerstand te
vergroten.
.Je Engelse luchtmacht gebruikte
by deze proeven een soort door raket
ten aangedreven slede, welke langs
stalen rails gleed. Een menselijk
proefkonijn zat op deze slede. Wan
neer deze slee over de rail geschoten
werd, of door krachtige remmen tot
stilstand gebracht, kon practisch
ieder aantal G's worden opgewekt.
Kolonel Donald D. Flickinger van het
„Air Research and Development Com
mand" zei, dat men vrh spoedig tot
de conclusie kwam, dat in de strijd
tegen de G's het menseiyk lichaam
tameiyk taai is.
Tegen stenen muur.
In een stuntend vliegtuig, waar de
G-krachten verscheidene seconden
duren, kan een vlieger ongeveer tien
STRIJD TEGEN WERKLOOSHEID
In 1953 werd een geringe
achteruitgang opgemerkt
Verklarende, dat de Amerikaanse regering zich moet bezighouden met
de gezondheid, veiligheid en de welvaart van de individuele burger, heeft
president Eisenhower Donderdag in het congres een plan ingediend, dat
behoort een depressie te bestrijden en zo mogelijk te voorkomen.
In een toelichting op het plan gaf de president toe, dat zich de laatste
maanden een kleine achteruitgang van de economische bedrijvigheid heeft
voorgedaan, die op sommige plaatsen werkloosheid heeft veroorzaakt. Deze
achteruitgang is volgens de president in de eerste plaats toe te schrijven
aan een verminderde voorraadvorming in het bedrijfsleven. De overige
categorieën van bestedingen bleven echter In geheel 1953 op een goed peil
gehandhaafd, hetgeen met name uit het volume der kleinhandelsomzetten
bleek.
President Eisenhower waarschuw
de, dat in deze tyd zelfs een achter
uitgang van geringe betekenis in de
economische bedryvigheid kan .eiden
tot een depressiespiraal. Hn verklaar
de echter te verwachten, dat de eco
nomische expansie, die thans is on
derbroken, dit jaar weer verder zal
gaan. Dit zal vooral mogelyk zijn.
wanneer het congres het economische
klimaat verbetert door het ver-strek
kende programma van wettelijke
maatregelen der regering goed te
keuren.
Het wapenarsenaal, dat de regering
ter beschikking staat voor het bewa
ren van de economische stabiliteit, is
educht, aldus president Eisenhower.
)e financiële instellingen der Ver
enigde Staten zyn in staat volledig te
voldoen aan elke redelijke cretfiet-
vraag en zy kunnen met vrucht iede
re druk weerstaan, waaraan zy moch
ten worden blootgesteld.
President Eisenhower zeide, dat
het de regering niet mogelijk is voor
uit een gedetailleerd programma van
te nemen maatregelen bekend te ma
ken. Er zyn echter bepaalde beginse
len, waarvan de regering uit zal gaan
bij de bestrijding van een depressie.
Allereerst wenst de regering pre
ventieve maatregelen te nemen, zoals
zy in het afgelopen jaar reeds heeft
gedaan. Zij wil geen doctrinair stand
punt innemen. De expansie der parti
culiere activiteit zal.zn bevorderen
door de verbruikers te prikkelen
meer geld uit te geven en het bedrijfs
leven te bewegen tot het scheppen
van meer werkgelegenheid, opdat de
economie met vernieuwde kracht
haar groei zal kunnen voortzetten
De regering zal niet aarzelen in
ruimere mate gebruik te naken van
monetaire middelen, schuldmanipula-
ties en credietpolitiek of van wijzigin
gen der belastingstructuur of van be
lastingverlagingen. Ook zal zij niet
aarzelen op grote schaal nuttige
openbare werken te laten uitvoeren
of andere maatregelen te treffen, die
nodig mochten zyn.
VEELZIJDIG TALENT
Grote bekwaamheden werden zijn
superieuren noodlottig
(Van een byzondere medewerker)
Guy Francis de Monchy Burgess de verdwenen Engelse diplomaat
opgevoed te Elton en Cambridge, werd on de traditionele manier opgeleid
voor een loopbaan by het ministerie van Buitenlandse Zaken. Maar eerst In
1947, toen hij 38 jaar oud was, was hij een volledig geroutineerd diplomaat.
Tegen zijn wil overigens. Te Cambrige was hij het intelligente „enfant ter
rible". Het was de tijd van de Spaanse burgeroorlog, dwangmaatregelen en
de opkomst van de sympathie voor de linker vleugel In Engeland.
Guy Burgess, een briljant causeur,
strijdlustig radicaal en excentriek
in het maatschappeiyk leven, was
een van de byzondere persooniykhe-
den van zyn jaar.
Hy verachtte dc gewone studen
tenpartijen, die. volgens de traditie,
berustten op de gewoonten by een
universiteit om de oroctor (ambte
naar van een hogeschool, die met
het handhaven van orde en tucht is
belast) te trotseren. Door zijn te
genstanders werd hn beschouwd als
een communist, altyd verlangend
om de gesprekken in de richting van
de politiek te leiden, altyd in "staat
zyn linkse inzichten met overtuigen
de vlotheid naar voren te brengen
Toch zijn er geen aanwijzingen, dat
hy ooit lid van de partij is geweest
De dichter Stephen Spender zei, na
dat Burgess en Maclean waren ver
dwenen: „Te Cambridge was Bur
gess een strijdlustig communist. Hy
bekeerde veel van miln vrienden"
Dit is juist het typische van de
man. Hy is in staat om zyn luister
aars te overtuigen, terwyi hy zelf
sceptisch biyft.
Met deze achtergrond kwam hy
bij het uitbreken van de oorlog als
assistent bij het ministerie van bui
tenlandse zaken.
In de jaren tussen Cambridge en
het ministerie was hy de resolute
d'lettant geweest. Hij had toen een
diepe kennis van muziek, was een
talentvol criticus van schilderkunst,
kon briljant praten over literatuur
toch beoefende hij geen van deze
kunsten zelf. In Whitehall was hij
zo opvallend als een rijksambtenaar
met zijn zwarte jar én gestreepte
kousen zou zijn in een café op Mont-
martre. Met ziln onverzorgde ver
schijning en slordige kleding was
Burgess steeds de opstandeling.
Diplomaat
Wanneer z|Jn collega's om 5 uur
hun kantoren verlieten om zich naar
hon officiële functies of hun huizen
in een van de voorsteden te bege
ven, ging Burgess naar Bloomsbury
of Soho en bracht de avond drin
kend en pratend door. Toch was het
niet verrassend, dat hy in 1947 by
de diplomatieke staf werd benoemd.
Want, ondanks zyn ongewone privé-
leven, was Guy Burgess een goed
diplomaat met duidelijk leidende
bekwaamheden. Hri werd in 1950
benoemd tot tweede secretaris
Washington, omdat hy een grondige
kennis had van de Amerikaanse za
ken. Gedurende zyn verbly'f in de
Verenigde Staten maakte Burgess
vele vrienden, weinigen van hen
kwamen echter uit di'plomatenkrin-
gen. Hoewel hy dikwijls tochten
maakte naar ver afgelegen plaatsen
als New York en Boston, verwaar
loosde hy nooit zyn plichten, maar
werd integendeel een van de meest
deskundige leden van de staf.
Incidenten
Er werden vele incidenten bekend
by het ministerie, zoals de beroem
de opname op de tape-recorder,
waarvan hij beweerde, dat het het
verhaal was van een gesprek, dat
hy gedurende de oorlog met Chur
chill had gehad. In minstens drie
gevallen is hy in aanraking geko
men met de politie. Maar steeds
weer accepteerden zyn superieuren
zyn verontschuldigingen, omdat hy
ongetwyfeld van grote waarde was
voor de dienst.
Men vermoedde nooit, dat hy com
munistische nelgingen had of dat
hy iets anders was dan een „tame
lijk moeiiyk", bekwaam lid van de
dienst.
G verdragen, indien hy gekleed is in
een daarvoor speciaal ontworpen cos-
tuum, dat het wegvloeien van het
bloed uit zyn hersenen voorkomt. Ge
durende kortere ogenblikken kan de
man op de bewuste slede grotere
krachten verdragen. Hoeveel dat wel
is. is afhankelijk van zyn houding en
zyn constitutie.
Wanneer de passagier (niet ge
kleed in het speciale costuum) op de
slede ligt met het hoofd naar vo
ren kan hy slechts gedurende een
tiende seconde zeven G verdragen
zonder het bewustzijn te verliezen.
Ligt hy echter met de vt eten naar vo
ren. dan kan hy wel 32 G weerstaan,
omdat de voeten beter tegen druk be
stand zijn dan het horfd. Wanneer
het lichaam rechthoekig op de bewe
gingsrichting staat, kan hy zelfs nog
meer hebben.
De kampioen op de G-baan is tot
op heden luitenant-kolonel John P.
Stapp, een potig vliegtechnisch medi
cus die met een snelneld van 280 km
per uur over de baan werd geschoten
voor hij werd afgeremd Fiy zat vast
gebonden met het gezicht naar ach
teren in een speciaal geconstrueerde
stoel en dit heeft hem het experiment
doen overleven. Hij had ~edurende
0,008 seconde 46.8 G te verwerken
(dit komt overeen met de schok, wel
ke ontstaat, wanneer een auto met
een snelheid van 195 km/u. 'egen een
masieve stenen muur rijdt i Op het
kritieke moment woog hii bijna vier
ton en zijn bloed was driemaal zo
zwaar als kwik.
Practische resultaten.
Kolonel Flickinger is van mening,
dat het menselijk weerstandsve;mo
gen verhoogd kan worden tot 90 of
100 G. wannee- de passagier de schok
doorstaat terwyi hy. geheel door
steunkussens ingesloten, dwars op de
bewegingsrichting van de slede ligt.
Hy meent echter niet. dat men deze
proef spoedig zal nemen, want bet Is
niet mogelijk met de gehrii'kte staal
constructie deze weerstand te bei el-
ken. De onpleizierige proefnemingen
bebben overigens reeds practische re
sultaten opgeleverd Het bewijs werd
namelijk geleverd, dat iemand die
met zyn rug in de vliegrichting zit
meer kans heeft een vliegtuigongeluk
te overleven, dan iemand die s!e< hts
wordt ondc-ateund door een riem die
by een botsing het lichaam in tweeën
doet breken. De Britse Militaire
Luchttransportdienst is er van over
tuigd. dat het aanbeveling verdient
de stoelen In de toestellen om te
draaien Een aantal vliegtuigen van
de Britse Commonwealth heeft deze
nieuwigheid reeds. Daarmee zyn ook
reeds ongelukken gebeurd 'en het
merkwaardige is. dat alle ..achteruit
vliegende" passagiers er zonder noe
menswaardig letsel afgekomen zyn,
aldus Time.
BURGESS
van minder dan drie jaar naar Lon
den terug geroepen en vernieuwde
zyn vriendschap met Donald Mac
lean, het hoofd van het Amerikaan
se departement van buitenlandse za
ken. Hij nam onmiddellyk zijn oude
manier van leven weer op. Zijn flat
in Eondstreet, die hy deelde met
iemand anders, werd het trefpunt
van intellectuelen uit alle maat
schappelijke kringen Donald Mac
lean was een geregelde bezoeker
Nacht na nacht werd er in een ka
mer. die blauw zag van de rook, ge
discussieerd en geargumenteerd
Burgess begon steeds weer over
Cambridge Niet opdringend en met
grote bekwaamheid leidde hy de
conversatie. Maar nooit onthulde hy
zyn politieke neigingen of zyn over
tuiging.
Dreigend ontslag
Officieel wachtte Burgess op her
plaatsing. In werkeiykheid was hrj
uit Washington weggeroepen om zyn
sociale activiteiten. Voor Burgess
was er geen toekomst by het mi
nisterie van buitenlandse zaken Hh
verwachtte iedere dag. dat hij zyn
ontslag zou krijgen Begin Mei' 1951
maakte hij p'nnne„ om met een
Amerikaanse student naa» het bui-
r. a Onland te gaan, maar op de laatste
Guy Burgess werd na een dienst minuut veranderde hy zyn plannen
Hoge Ionen in Engeland
De lonen van ongeveer 9 mtllioen
Engelse arbeiders zijn in het afge
lopen jaar met byna 2% millioen
pond sterling per week verhoogd.
Dit komt r.eer op een styging van
het loonpeil met 3 vergeleken
met een sty ging van 6 «Jf- in 1952 en
een stijging van 11 in 1951.
Door ongeveer 5 millioen arbeiders
wordt thans reeds actie gveoerd voor
De gemiddelde kleinhandelsprijzen
in Engeland zijn in het afgelopen
jaar slechts met 1 gestegen.
Amsterdamse vechtersbaas
krijgt een jaar
Een gevreesde figuur van de Am
sterdamse Zeedijk, de 29-jailge kell-
ner R. V.. die volgens dë rechtbank
in het over hem in November uit
gesproken vonnis de uitwerking van
zyn eige nklappen niet kent en daar
om gevaa-Iijk voor de maatschappij
wordt geacht, is door het gerechts
hof te Amsterdam veroordeeld tot
één jaar gevangenisstraf met aftrek.
De procureur-gen»raa! had beves
tiging van het rechtbank vonnis, vijf
tien maanden, geëist.
Volgens een rondschrijven, dat de
Belgische minister van Onderwys
binnenkort za". uitzenden, wordt net
huiswerk op de lagere school afge
schaft. Voor de middelbare school is
bepaald dat de leerlingen maximum
niet langer dan twee uur aan hun
huiswerk mogen besteden.
Weinig te verliezen
Sindsdien zouden de verdwenen
diplomaten m verscheidene linden
gezien zijn Het mysterie is echter
nog steeds onopgelost Maar één
ding is zeker. Guy Burgess, onge
trouwd en sterk Individualistisch,
met een grote kennis van de Britse
en Amerikaanse diplomatieke prac-
tyken en methodes, had weinig te
verliezen, toen hy de banden "met
zyn land doorsneed en zyn loopbaan
pry's gaf.
Misschien voor het eerst in zyn
teven heeft hy een impuls gehoor
zaamd. die h^ altijd zorgvuldig had
verborgen. Wat zijn motieven ook
zyn geweest, het lijd' geen twijfel,
dal hrj wel weer in staat zou zijn
om iemand anders te overt ui een
"lat hy gelijk had.
Maat deze keer zag hy hel voor
deel van directe actie boven bere
deneerde toespelingen.
