Kunstmatige aanvoer van water
vergt geweldige bedragen
C
Tussen Amsterdam en Parijs
JIMMY BROWN en de Bluedboef-Beren
NIEUWERKERK FEBRUARI 1953 EN THANS
TOUR DE FRANCE START
DEFINITIEF TE AMSTERDAM
4
PROVINCIALE ZEEÜW8E COURANT
WOENSDAG 27 JANUARI VWH
HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GE ZICHT (XXV)
Hinderpalen even enorm als
mogelijkheden en afstanden
TOOXVOOMBA (Queensland) Deze ene staat Queensland is groter dan
22 Noordamcriknanse staten tezamen. Je merkt dat niet als je in Brisbane
bent. Daar gaat het leven In een tamelijk rustig tempo, kenmerk van sub-
troplsclie en tropische gebieden, voort. Vliegen over dit land of het door
kruisen per auto zijn de enige moi*elHlch«*drn om een begrip van de ont
zaglijke afstanden te kr|jgen: van Perth in West-Australië naar Adelaide
in Zuld-Australlë vloog ik 'n volle nacht, van SyJney in New South Wales
naar Brisbane is ruim twee en een half uur vliegen ei dezer dagen logden
we om ..even Iets van Ivt land" te zien ruim 250 mijl per auto af. het
geen ongeveer de afstand AmsterdamParijs is. Wanneer je aan zo'n
tocht bezig bent, dan besef je pas welk een huehel|jke onderneming het Is
een werelddeel in zes weken te „doen". Je nebt eigenlyk een jaar per staat
nodig.
Honderd jaar geleden was daar nog helemaal niets. Het domein van de
Inboorlingen. Allan Cunningham drong in 1821 in de Little Liverpool Range
door en h|j ontdekte tussen de Mount Cordeau^ en de Mount Spieer de pas,
die nu naar de vruchtbare vlakten van de Darling Downs voert. Er staat
op dlr pas oe«- zeer eenvoudig gedenkteken van ruwe steeen. Zoals zoveel
eenvoudig en ruw is in Australië.
Mwir boven op die bergen hoor je de wind fluiten, daar zingen de vogels en
kruipen de slangen en als Je geluk hebt kun je er de bekende Australische
dierenwereld In het wild bewonderen. Maar het zat me ook nu niet bepaald
mee.
DE DARLING DOWNS kunnen ge
voegelijk het beste veeteellgebied van
Queensland genoemd worden, terwijl
grote stukken eveneens bq uitstek ge
schikt zijn voor de landbouw. In de
Queensland Agricultural Journal van
October 1897 kwam al een artikel
voor van de hand van een zekere John
Mahon, waarin deze constateert, dat
de droogte in de Darling Downs hy
schrijft uiteraard nog over „deze ko
lonie" zo groot kan zijn, dat de
door H. M. KOEMANS
koeien bij gebrek aan behoorlijke wei
den omkomen van de honger.
Dit jaar is voor de landbouw in dit
gebied -.1 boel slecht geweest. Er is
vrijwel geen regen gevallen. Ik heb
weinig of geen verstand van land
bouwzaken. maar meu kun naar mijn
goede
grond spreken, indiei. vrijwel alle
jvertuiging nauwelijks van goe
grond spreken, indiei. vrijwel alle wa
ter er aan ontbreekt. Dit euvel heb ik
in bijna geheel Australië kunnen vast
stellen: men moet op kunstmatige
wijze water aanvoeren, hetgeen ont
zaglijke sommen gelds vraagt.
CLINTON VALE is een vlek in de
buurt van het hart van Darling
Downs. Daar tiof ik mevrouw Van
Straten uit Den Helder, schoondoch
ter van de bollenkweker Van Straten
uit Breezand. Het echtpaar leeft er
met het dochtertje Coby op een grote
boerderij, waaromheen 240 acres
grond. Ze hebbe" het goed. Zy had
den het geluk al op de uitreis te ver
nemen, waar ze terecht zouden ko
men Dat gebeurt lang niet met ieder
een. Van Straten zelf werkt precies
van zonsongang tot zonsondergang.
Hij heeft grote plannen, want hij
heefi juist een stukje grond los ge
kregen, waaron hy gaat proberen wat
met „bollen" te doen. „De eerste zen
ding uit Noordhulland zal nu wel on
derweg zijn", zegt hij. Maar Intussen
wijst h}j op het vee, dat tussen de tar
we graast, omila' hel toch niet is op
gekomen en de beesten anders niet te
et: n hebben
Een lanc met geweldige mogelijk
heden, maar met ontzettende hinder
palen. Van Straten is een man, die ze
wel zal nemen. Maar hoeveel zijn er
zoals hij?
DE HEER FEENSTRA uit Fries
land werkt op een nog groter boeren
bedrijf van de familit Lyne. Vijfhon
derd acres bouwland en weiden. Voor
zien van de modernste technische
hulpmiddelen. Mevrouw Lyne en het
dochtertje Anre fokken voor haar
genoegen Arabieren. Ze zijn niettemin
in Australië beroemd geworden.
De emigratie-ambtenaar in Queens
land is een echte Tukker. Hij studeer
de in Groningen, ging naar Austra
lië, werkte ais „drover" op een Imer-
dery dat is als Australische cow
boy houdt als geen ander van het
land en wil niets liever dan het hele
maal met goede Nederlandse boeren
volzetten. H\j noemt zich handelsrei
ziger In
grond en
nogal hard. En het doet Nederlandse
oren pijn!
Om die twee boerderijen te zien
hebben we gereden van Amsterdam
naar Parijs. Ik heb de hele dag niets
anders dan onnoemelijk veel stof ge
roken en bij wolken tegelijk naar bin
nen gekregen. De zon brandde on
barmhartig en de koeien stonden eik
aars ribben te tellen.
WAT DIT LAND toch niet heeft le
die rijke, ook voor de leek opvaller
de vruchtbaarheid var, de Nederland
se bodem in welk jaargetijde dan
1 emlgratiegedaohten,
•n emigranten. Dat klinkt
ook: wanneer in de lente de gewassen
te rijpen 3taan en het gras zo door
zichtig eroen lijkt, m de zomer, wan
neer de tijd van de wasdom is geko
men; lr de herfst, wanneer een gou
den gloed van een late zon over de
velden ligt.
Hier is het stot en droogte. De mens
hunkert na een paar mijl naar een
koele dronk, nnar je vindt zelfs geen
verfrissing in Allora Wyreema of in
Toowoomra. waar de milkshakes toch
minstens even goed zijn als In Bris
bane zelf.
Toch is «Queensland een rjjke staat.
U'U moeten namelijk niet vergeten,
(lat gehci Australië eigtMiiyk nog In
de intlersehoenei. staat. De wegen,
waarlanrrs mijn auto zich een weg
moet banen, waren niet meer dan
veesnoren In een oneindig land
JE RIJDT TERUG naar Brisbane.
De avond is al'ang bijna zonder sche
mering gevader en het is repaald
warm. Af en to« passeert er een auto.
Llchties van onbekende huizen in de
verte zijn er nooit Het land is leeg.
De chauffeur vertelt over de laatste
moordzaak en over de paardenrennen
om de V> lbourne-Cup die net die dag
in Melbourne zijn gehouden en waar
voor we een dodenrit maken, omdat
een goede Australiër de uitzending
van zulk een racr nimmer zal willen
missen De chauffeur had natuurlijk
verloren.
Dan '.crtel Je wat over Europa, na
dat de chauffeur gevraagd heeft,
vaar Nederland eigerlijk op lijkt. Leg
dat nu eens uit aan een Australiër,
die zoveel ruimte heeft, dat hij er in
verdrinkt.
„The Dutchman as migrant is doing
very well," zegt hij beleefd. Dat zal
wel, denken ivQ. Maar wij voegen er
aan toe. dat deze Nederlander over
'n enorm aanpassingsvermogen moet
beschikken om dit harde leven op het
land. temidden va keiharde mensen
te kunnen leiden.
Advertentie.
Goedennacht
Slaanl U slecht dooi rheumatlek,
sp t. ischias, "oofd- en zenuwpijnen,
neemt dan Togal Verdrijft in al die
gevaren ie' en afdoende die pijnen
en U slaapt heerlijk Togai baat!
Zulv- i door de nieren en is onscha
'eiyk voo- r.art en maag. Bq apo
thsek en diogts* .1 0.95. I 2.40 en l 8 88
Tandarts verdacht van
fraude
Verdacht van fraude ten nadele van
het Alg. Provinciaal en Stadszie-
kenfonds te Groningen is door de
Rijkspolitie aangehouden L H. E.,
tandarts te Uithuizen. E. wordt er
van verdacht gelden te hebben geac
cepteerd van patiënten, die in het ge
heel niet onder zijn behandeling wa
ren. maar die hri in zijn boeken voor
het ziekenfonds verantwoordde. Hij
zal voor de officier van justitie tè
Groningen worden geleid.
75. Toen Jimmy Brown de paarse doek. welke zijn
ogen had bedekt, los maakte, moest hij eerst even legen
het scherpe licht knipperen, voordat hij kon vaststeüen.
dat hij zich met professor Propjos In één vertrek be
vond Zij begroetten elkaar heel hartelijk Jimmy was
wel wal verbaasd, dal zjj elkaar, na al die voorzorgs
maatregelen tegen een eventuele ontsnapping, zo maar
ongeboeid en zonder blinddoek mochten ontmoeten en
dat zij tegen elkaar konden spreken, zonder dat dit
werd belet. ..Waar zijn we toch beland, professor?-'
vroeg hij „Waarom mogen w|j geen glimp opvangen
var. de omgeving en van de mensen die ons vasthou
den?" Professor Propjos keek Jimmy ernstig aan. „Wij
zijn de gevangenen van een stam reuzen, die hier In dit
onbekende dal van hel Himalaja-gebergie onder zulke
ideale omstandigheden leven, dat zij doodsbenauwd zijn.
dat de rest van de wereld hen ontdekt. Het ts de stam
der Boelwoeghono's. een naam. die blijkbaar toch is uit
gelekt en die verbasterd werd tot Bloedboef-Beren. De
ze Boelwoeghano's verspreiden de Vreselijkste verhalen
over hun wreedheid, hun kracht en hun bloeddorst In
werkelijkheid zijn hel uiterst beschaafde zeer hoog
staande mensen die alleen tweemaal zo groot zijn als de
gewone mensen maar die geen mug zullen kwaad doen"
VAN 8 JULI TOT 1 AUGUSTUS.
4855 km., 23 étappes.
Het staat thans ofricieel vast, dat
de Ronde van Frankrijk 1954 op 8 -Ju
li uit het Dlymnisch stadion te Am
sterdam zal vertrekken voor de eer
ste étappe in deze wielerwedstrijd,
AmsterdamISrasschaet (Antwer
pen) over 223 km.
De twee grote Parijse bladen
,,1'Equipe" en de „Parisien Libre", die
de Ronde van Frankrijk organiseren,
hebben het volgende bekend gemaakt
over de Tour de France 1954
le: De richting van de route zal de
zelfde zqn als die van het vorig jaar
(dus „tegen de klok in").
2e. De halve étappes, die sedert
1939 waren vervallen, heeft men in
ere hersteld.
3e. De Middellandsezee kust is niet
in de route opgenomen en de kara
vaan zal na de Pyreneeën via de Ce-
vennes de Alpen intrekken.
u Owi-i uj into •-/( avn beeld van
Nieuwerkerk op 2 Februari 1953. Het
zou vele maa iden duren voordat de
mms hier de natuurelementen zou
hebben overwonnen cn de vijand
het renter zou hebben teruageilre-
ven. Tien maanden ongeveer heeft de
vloed bij elk hoog getij vrij spel ge
had in Nieuwerkerk. Wat er was
overgebleven van dit darn nadat het
water weg gemalen was blijkt uit de
onderste in de afgelopen week ge
maakt.- luchtfoto.
(Luchtopnamen A.N.P.-foto)
4e. Er is één étappe meer in de rou
te opgenomen dan m 1953 en het to-
taai aanta» kilometers bedraagt 400
km meer dan het vorig jaar.
5e. De grote cols zijn gehandhaafd.
Ge. De grote nieuwigheid van de
Tour 1954 is. dat gestart wordt te
Amsterdam, hetgeen nooit tevoren is
gebeurd. De organisatoren zijn hier
toe overgegaan om op deze «vóze hul
de te betonen aan het land. dat in
1953 eerste werd van het ploegenltias-
scment. Het vertrek is bepaald op 8
Juli en de Ronde zal duren tot en met
1 Augustus. De renners zullen 4855
km mie'«n afleggen, verdeeld over 23
étappes.
HOOC. FN LAAT* WATER
28 Januari U.+N.A.P. U.+N.A.P. U.—N.A.P. U.—N.A.P.
Vltsslngen 7.48 1.32 20.31 1.32 1.34 1.47 i4.18 1.64
Temcuzen 8.12 1.55 20.52 1.54 1.49 161 14.32 1.8C
Hansweert 8.35 1.71 21.21 1.73 2.26 1.76 15.08 199
Zlerikzee 8.55 1.03 21.38 1.11 2.38 1.20 15.09 1.48
Wemeldinge 9.16 1.22 21.55 1.30 2.38 1.40 15.10 1.68
FEUILLETON
door F. DE SINCLAIR
Ze zwegen beiden. Enige ogenblik
ken later stopten ze voor een res
taurant.
Martha was toch allesbehalve ge
rustgesteld en ze voelde heel goed aat
Victor dat evenmin was. al zei hq liet
niet. om haar te sparen. Zeker, het
relaas van die man in het depót was
niet zo heel stellig, hij zei zelf, dat hy
er zijn vingers niet voor zou durven
opsteken, maar wat hq zei omtrent
die dame in die grasgroene mantel
dat gaf to« denken Hoewel dat
was ook waar! het feit dat iemand
een bagagestuk terughaalt na het nog
pas gede^o^c^d te hebben en het ver
volgens anl-rmaal in het depót geeft,
dat is zichzelf helemaal geen ver-
dachte han "Mlr eu zoiets zal dikwijl:--
voorkomen' Daar zijn genoeg aan
vaardbare reden voor te bedenken.
Het wa? bet restaurant en hei
enige tnfeltle dat nog vrij was. stond
midden tussen de andere, zodat ze ge
dwongen waren heel voorzichtig In
hun spreken te zijn, maar Victor was
een aangename en onderhoudende
prater en htf slaagde er waarljjk In
naar de on usth 1 een beetje te
doen vergeten.
Toch, onwillekeurig, keek ze om
zich heen om te zien of er soms in de
buurt een gras^-oene mantel te ont
dekken viel, maar ze zag nergens iets
dat daarop leek.
Het s- iakte haar best en ze
allemaal waarlijk nogal opwekkend en
gezel li"
De kellner ad juist het dessert op
tafel gezet toen de luidspeaker van de
portier klonk: „Telefoon voor profes
sor de Rn at Telefoon voor professoi
de Raat!"
„Hé." zei Victor, terwijl hij zonder
overhaasting «pstond, „wie kan dat
wezen? Ik wacht geen telefoon en nie
mand wee- dat ik op het ogenblik hier
Y -Een nieuw r~ besloot hq
lachend en dan ging hij heen.
Martha zag hem r-a.
Ze had de neiging om nu overal iets
dreigends te zien, om te schrikken van
elk onverwacht geluid. Ze was van
die loudspeaker ook zo geschrokken,
dat heur hart er van bonsde, al had ze
dadelijk tegen Victor gelachen, toen
bleek, do,t aio het zo luchtig opnam.
Trouwens, dat was nu toch zeker
ook geen dir- r- er zich over te ver
ontrusten. Victor kwam hier veel en
at er ook dikwijls. En als iemand een
goede vricr.d, hem had opgebeld aan
zijn huis en daar geen gehoor had ge
kregen, dan 'ag het immers voor de
hand, dat hij het dan maar eens op
go.- geluk in dit restaurant probeer
de.
Enfin, ze zou het dadelijk wel horen:
Ze nam een slokje wijn. Ze keek wat
om zich heen, aan de tafeltjes rond
om zaten de mensen druk te praten en
te lacher: een groepje ging heen, de
kellner haastte zich dn tafel op te
ruimen, een schoon servet er over te
"ooien en dan eer ogenblik later, was
het alweer door andere mensen bezet
Het telefoongesnre'- duurde lang.
Of misschien rok niet; wachter duurt
a'ttjd lang.
Ze greep haar tasje, opende het.
Welke vreemde hand zou daarin nu
hebben gewoeld en al haar eigendom
men hebben bekeken en betast? 't Is
waar, dat zonden ze bjj de politie ook
wel hebben gedaan, maar dat was van
geen bek :g! Alles was er in gebleven
Ze n n het spiegeltje er uit, bekeek
zich. E^c-iïik moest ze zich een
beetje poederen, maar ze behoorde
ni T tot de vrouwen, die in h°t publiek
haar toilet make.., me* een poeder
dons, een lippenstift en een kam. Ge
brek aan beschaving! Ja, natuurlijk,
dat was het!
Nu duurde het telefoongesprek toch
wel erg lan<": de negen minuten moes
ten al lang om zijn.
Ineens kwam hun kellner, hy bukte
zich wat naar haar toe en zei dan
zacht: „Zoudt u even willen komen?
Die meneer, prof. de Raat, is plotse
ling niet co "-^worden."
Ze rees. haastig, verschrikt op.
„Niet goed geworden? ...Hemel...!
Waar?"
,Ik zal u even voo.gaa.., mevrouw.'
Ze volgde de kellner. die snel tussen
de tafeltjes doorschoof; ze zag niets
om zich heen, zo maar vaag resoneer
de 't in haar or n: „Niet goed gewor
den niet goed geworden Wat kon
lat zijn Een flauwte?... Een bc-e^r-
te Haar hart klopte, bonsde In
haar keel.
Ineens, terwijl r achter de kellner
aan snel de za - was doorgelopen en
in de vestibule was gekomen, zag zt-
inks, heel even, maar scherp helder in
het licht van de lantaarns, een heer
en een dame snei de trappen van het
bordes afgaan: die dame droeg een
gas groene mantel.
Heel even maar was het geweest
als een flitser vis'oen en ze voelde ei
>ok iets van als een schok, doch ze
was zich nauwelijks bewust, want
de kellner voerde haar, vlug lopend
nog weer ver - ze wist 't zelf niet
beleefde het zo maar; een glazen deur
een trap van een paar treetjes, een
verlicht hall, wat dames en heren in
muziek, ven 'ispeling van stemmen
toen een zijgang, een deur, waar de
kellner op klopte en hem gelqk open
deed.
Sn toen ineens was ze in een stille
kleine kamer en daarin stonden drie
hei n, wier gezichten haar alle drie
aanzagen en chter hun gestalten zag
ze een divan en daarop uitgestrekt,
achterover lJ~~end met de mond half
geopend, Victor.
„Mevrouw, sprak een van de drie
heren op haar toetredend met een
zachte en meewarige stem, „Is u me
vrouw de Raat
Maar voor ze antwoord gaf was ze
al naar voren g irongen, stond nu in
tens bH de divan,
„Wat is er gebeurd?" vroeg ze.
Een lange lonkere man. een andere
dan die on haar was toegetreden, zei
nu: ..Mevro'-ik ben dokter Vei
meer; toeva'ig hier in het restaurant
aanwezig. Is u een relatie van deze
lenoej- T'
..Een vriendin, geen familie. Maar.
s meneer dood?"
De dokter knikte.
„Ja, mev ouw. De dood is plotseling
ingetreden."
„Hemel...! Hoe is *i mogeiyk?"
„Heeft meneer tevoren niet ge
klaagd j - moehrid of duizeligheid
of erge hoofdpijn?"
„Helemaal niet. We zaten samen
te eten, toen werd hij aan de telefoon
geroepen. R dat duurde zo lang, dat
k al niet begreep... En toen ineens
kwam de kelln°r mij roepen en bracht
me hierheen..."
„Meneer is toch profc-sor de Raat,
lietwaar?" vroeg de eerste man nu
weer.
„Ja zeker, professor Victor de
Raat. Ik heb college bü hem gelopen
tn Delft. Ik ben juffrouw De Wilde,
scheikundig ingenieur. Maar ik be-
gi-yp hier niets van, dokter de profes
sor klaagde nooit. Was uit een at
taque?"
De dokter mankte een vaag gebaar.
„U begi'üpt juffrouw De Wilde, dat
ik niet veel meer kan doen dan de dood
constateren. De doodsoorzaak kan ik
zo niet vaststellen."
„Ik ben inspecteur van politie, juf
frouw De Wilde," sprak nu de derde
heer, „en mijn tegenwoordigheid is
hier ook volkomen toevallig, evenals
die van de dokter. Ik zat ook in het
restaurant te eten met een paar ken
nissen, maar hier, meneer De Vries,
die afdelingschef is van de restau-
ran taf deling en d'c door de portier ge
waarschuwd werd en mij ook goed
kent. vroeg toen ot ik even mijn aan
dacht aan het geval wou geven."
„Hoe is het eigenlijk gegaan?"
vroeg Martha die even voorzichtig
haar hand op Victora hoofd legde, dat
nog warm aanvoelde.
(Wordt vervolgd).
