G
D
Belgische verkiezingen zullen
bijzonder levendig worden
Queensland: warm en goed land
NIJVERHEIDSONDERWIJS KAMPT
MET TEKORT AAN RUIMTE
EEN LEVENDE MEERVAL VOOR
AQUARIUM IN ARTIS
.VLAAMS GEEN NEDERLANDS'
VRIJDAG 22 JANUARI 1954
PROVIN Cl ALE ZEEUWSE COURANT
WIE WORDT EERSTE MINISTER?
Christelijke Volkspartij zal wellicht
meerderheid verliezen
(Van onze Brusselse correspondent
Op het politieke front heerst thans te Brussel een stilte voor de storm:
de storm van de verkiezingscampagne, die in België steeds meer beroe
ring verwekt dan zulks in Nederland het geval pleegt te zijn. Het wach
ten is nu op de datum van de verkiez zingen. Vermoedelijk zal 't parlement
einde Februari worden ontboden. In dat geval zouden de Belgen zich in
April ter stembus kunnen begeven.
Het is nog wat vroeg om zich aan voorspellingen te wagen, maar vrjj
algemeen wordt aangenomen, dat de C.V.P. (Christelijke Volks Partij),
die nu al b\jna vier jaar lang alleen aan het bewind is, by de aanstaande
verkiezingen haar absolute meerderheid zal verliezen. In 1950 bemachtig
de de partij 107 op de 212 Kamerzetels. Om dit succes te behalen had de
C.V.P. blijkbaar de versterking ontvangen van mensen, die anders libe
raal stemmen, maar die teleurgesteld waren over de linkse campagne,
welke leidde tot Koning Leopolds afstand van de regering. De konings
kwestie behoort thans echter tot het verleden. Op dit ogenblik heeft de
C.VP. trouwens met een andere moeilijkheid te kampen.
De na-oorlgose politieke constella
tie in België werd zo sterk beheerst
door vier partijen de C.V.P., de
socialistische, de liberale en de com
munistische partjj dat de ver
schijning van een nieuwe groep als
een gebeurtenis van betekenis mag
worden beschouwd. Dit laatste is nu
geschied. Evenals zulks in Nederland
ges
net geval was, is aan de rechtervleu
gel van de Katholieke Party een af-
door
THEO F. A. BOOAERTS.
scheiding ontstaan. De Nederlandse
groep van de heer Weiter heeft in
België een zusterorganisatie gekre
gen en het toeval wil, dat een van de
leiders van de Belgische „Christelyk-
Sociale Verzameling van de Vrgheid"
ook Wel ter heet.
De oorzaak van het conflict? De
C.V.P. ontleent haar eenheid aan
haar ideologische basis. Voor het
overige is de party een conglomeraat
van allerlei sociale en economische
strekkingen. De dessldenten, die hoog
van de toren blazen, maar alsnog
slechts een kleine kern schijnen uit
te maken, waren van oordeel, dat de
christeiyke vakbonden een te grote
invloed uitoefenden in de party, ver
der meenden zij, dat de C.V.P. de po
litiek van de Europese integratie te
zeer opvatte als de enig mogeiyke
buitenlandse politiek.
De afscheiding kwam na onderhan
delingen tussen de C.V.P. en de „re
bellen", die verscheidene weken heb
ben geduurd. Toen geen compromis
mogelyk bleek, hebben de Brusselse
leiders van de „Verzameling" te ver
staan gegeven, dat zy hun actie bui
ten de party zouden voortzetten, dat
zij by ae aanstaande parlementsver
kiezingen met afzonderiyke lijsten
voor de dag zouden komen en dat zij
in enkele andere Belgische ste
den soortgeiyke groepen zouden op
richten.
Intussen zyn sommigen in de C.V.
P. nog van oordeel, dat de bruggen
niet helemaal werden opgeblazen en
dat de verloren schapen wellicht ter
elfder ure nog in de kudde zullen te
rugkeren.
Regerings for mules.
Op het ogenblik vertegenwoordigen
de Katholieken in België 47,7% de
socialisten 34,5%, de liberalen 13,1%
en de communisten 4,7% van het kie
zerscorps. Daar aangenomen wordt,
dat de C.V.P. wel enkele zetels zal
moeten prijsgeven, is het geen won
der, dat thans reeds volop gissingen
worden gemaakt over de samenstel
ling van de nieuwe regering. Alge
meen verwacht men een coalitie-re-
ilgië is het politieke leven zo
gering.
In Bel
geöriënteerd, dat de socialisten en de
liberalen op één bepaald maar
zéér belangrgk punt dichter bij de
communisten staan dan by de Ka
tholieken. Het geldt hier hun geza-
menlgke positie ten opzichte van de
„schoolstrpd". De meeste leden van
de drie linkse partijen zijn gekant te-
gen het verlenen van subsidies aan
et confessioneel vrij onderwys. In
enkele Belgische gemeenten h bben
zg zelfs een organisatie gevormd om
de Katholieken te bestrgden. Men
verwacht echter niet, dat de socialis
ten en de liberalen een dergelgk ver
bond durven sluiten op het gouverne
mentele niveau. Onder de huidige om
standigheden zou een samengaan
met de communisten hun door de in
ternationale opinie immers al te zeer
worden kwaiyk genomen.
Nieuwe premier.
Intussen heeft iemand reeds op be
dekte wyze zijn candidatum gesteld
voor de functie van premier in de
venvachte rechts-linkse regerings
combinatie van na de verkiezingen.
Het is niemand minder dan prof. dr.
G. Eyskens, de voormalige Katholie
ke minister-president. In 1950 ver
dween hg van het politieke toneel,
toen in de rangen van de C.V.P de
strijd werd uitgevochten tussen de
„sterken" en ae „slappen", tussen
hen, die gezwicht waren voor het
linkse anti-Leopoldistische oproer en
hen, die zichzelf als de zware jon
gens beschouwden.
Thans heeft prof. Eyskens, die tot
de democratische vleugel van de C-
V.P. behoort, weer van zich doen
spreken. In een voordracht, die veel
inkt heeft doen vloeien, heeft hy ge
zegd, dat België weer de weg zou
moeten opgaan van een zeker dirigis
me op economisch gebied. Hy ver
wees o.a. naar het vraagstuk van de
werkloosheid nog steeds een zeer
pijniyk probleem in België en ver
klaarde, dat een soort van vyfjaren-
plan aan 100.000 werklozen werk zou
kunnen verschaffen.
Ofschoon ongeveer drie maanden
ons nog scheiden van de aanstaande
parlementsverkiezingen worden er in
de pers reeds tai van proefballonne
tjes opgelaten. Langzamerhand stggt
de verkiezingskoorts, maar vóór de
grote dag zal de Senaat nog twee po
litieke problemen van belang moeten
afhandelen: de bekrachtiging van de
Europese Defensie-Gemeenschap en
de verklaring over de grondwetsher
ziening.
Odyssee van Indiase jongen
Het Poolse passagiersschip „Bato-
ry" is Woensdaga ond uit Southamp
ton vertrokken met aan boord de 17-
jarige Indiase longen Ahmed All
Mansoer, die reeds sinds enkele maan
den tegen wil en dank met het schip
meevaart.
Op 25 Oct. verstopte Mansoer, een
wees die zegt in India geen tehuis
te hebben, zich te Bombay aan boord
van het 14.287 ton metende schip om
zich in Engeland in de schilderkunst
te gaan bekwamen Sindsdien heeft de
„Batory" driemaal Engeland aange
daan. zonder dat d«- jongen toestem
ming kreeg aan land te gaan. Ook in
Gdynia (Polen) en in India en Paki
stan kreeg hij geen landingvergun
ning omdat hr geen papieren heeft.
Gedurende zijn zwerftocht, waarbQ
hy reeds 32.000 kilometer heeft afge
legd, heeft Mansoer zich met schilder
en tekenwerk bezig gehouden.
Deze ongedv:ongen toto maakte onze
fotograaf Woensdag in de filmzaal
van het Koninklijk Paleis te Socstdijk:
terwijl Prinses Marijke vol aandacht
een „pieper" probeert laat dc jarige
Prinses Margriet haar vriendinnetjes
het vulpotlood zien, dat zij gekregen
heeft. Vol aandacht wordt er vergele
ken. „wie de mooiste heeft", want ook
de bezoekstert jes werden met een vul
potlood verblijd.
Verbod van het gebruik
van trekhonden
Een algeheel verbod van het ge
bruik van trekhonden, mits daarog
een overgangstermgn wordt gesteld,
zou in ruime kring instemming vin
den.
De minister meent in dit stadium
te moeten volstaan met het voorstel
len van een overgangsmaatregel, wel
ke de strekking neeft, dat nieuwe in-
schryvingen in het register, bedoeld
in artikel 1, eerste lid, onder 2e, der
trekhondenwet 1910, niet meer plaats
vinden.
Dit w.o. is bij de Tweede Kamer in
gediend.
HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (XXIV)
Zestig minuten niets doen in weldadig
vrijgevige natuur
GESCHOOLDE WERKKRACHTEN NODIG!
De toeloop is groot
(Van een bijzondere medewerker)
BRISBANE (Queensland). De jacaranda is mauve-lila, de bou-
gainvillea diep-paars, de catspaw lichtrood, de flametree zwaar-purper.
Er zyn bananenplantages, citroenen groeien er en pompelmoezen; de
sinaasappelen lachen in de zon. Oostindische kers, mimosa en orchidee
wedy veren met elkaar; de roos heeft ook hier doornen, maar is er altijd
rood.
Ik lig op een onvolprezen Engelse lawn in de zon naast het doorzichtige
open zwembad met lichtblauw water van „The Oasis" en ik kan het
niet helpen, dat ik het liedje neurie, dat my te binnen schiet, ais ik naar
die ryke haag rozen kyk: „Du solist mir nur nicht rote Rosen schenken"
Zonder verdere bedoeling overigens dan een heel ver eerbetoon aan de
allerliefste directrice van het KLM-hotel bij het vliegveld in Cairo, Ma
dame Yasmine, die de goud-bruine gloed van de Egyptische volkeren
in haar ogen had en die Frans sprak natuurlyk Frans en vooral geen
Engels in Egypte! toen wy méér dan een maand geleden een vluch
tige tour door Cairo maakten. Zij wees my vriendelyk-sissend het pom
peuze paleis van Faroek en het betrekkelyk nederige huis waar Narri-
man nu met haar moeder woont. Een lange soldaat hield er onbewogen
de wacht.
Dat was alles wat er van een sprookje is overgebleven, dacht ik.
Het schoot my weer te binnen, toen ik nu niet in het Cairose KLM-
hotel „Oasis", maar in het openiuchtbad Oasis (12 myi buiten Brisbane)
van één enkel vry uur lag te genieten, nadat ik op één morgen een drie
tal (op deze reis kennelijk onvermijdelyke) „parties" had afgewerkt. In
Holland noem je dat populair „opzitten en pootjes geven", maar nu lag
ik om in geen uren op te staan te liggen in de subtropische zon van
Queensland, keek naar de rozen en graaide een ryke bloem van de bou-
gainvillea om haar myn vrouwelijke collega aan te bieden, gewoon uit
een soort wellust om wat Gods natuur aan de mens, die ogen heeft om
te zien, te bieden heeft. Op zo'n moment is het leven goed. Ook het leven
in Australië.
Ik constateerde met enige voldoe
ning, dat wg journalisten zo'n stille
middag met drie mensen rond de
„pool", die ook luieren wilden echt
verdiend hadden. Je moet dat toch
wel kunnen. Ik berekende hoeveel ar
tikelen ik nog te schrijven had, stelde
mezelf gerust met de vetenschap,
dat het eerstvolgende vliegtuig pas
over vier dagen vertrok, betrapte my
erop, dat ik het laatste half uur maar
Toen ruim 90 jaar geleden, n.L in
1861, de eerste dagambachtsschool
werd opgericht te Amsterdam, kon
men niet voorzien, dat 't Nijverheids
onderwijs zo'n geweldige vlucht zou
nemen. Tal van oorzaken hebben deze
snelle ontwikkeling in de hand ge
werkt.
In de eerste plaats ontplooide zich
de techniek in zo'n stormachtig tem
po, dat er een grote behoefte ont
stond aan een opleiding, die zich niet
meer overwegend op de traditie ba
seerde. In de tweede plaats wilde de
industrie een vrije arbeidsmarkt heb
ben, waar zy steeds zou kunnen put
ten uit een voldoende aanbod van ge
diplomeerde krachten. In de derde
plaats maakte de industrialisering van
ons land de vraag naar technisch ge
schoold personeel groter. En in de
vierde plaats voltrok zicb langzamer
hand een wijziging in dc waardering
van het handwerk: men kan deze ver
andering o.m. hieruit opmerken, dat
de aangifte voor de Nijverheidsscho
len die voor de U.L.O.-scholen begon
te overtreffen, terwyl zij nog in 1930
ten achter bleef.
In een recente mededeling van het
C.B.S. treft men enige interessante
gegevens aan over het Nijverheidson
derwijs per 1 October 1953.
Hieruit blijkt, dat de stroom van
liefhebbers nog steeds aanwast; ja, dat
die zo groot is geworden, dat de scho
len hem niet meer kunnen verwel
ken. Voor de cursus 19531954 hadden
zich ruim 33.000 jongens aangemeld;
slechts bijna 29.000 (88 procent) kon
den op de lagere technische dagscho
len worden toegeven. Op de bedrijfs-
scholen was de mogelijkheid een
plaatsje te verwerven, nog veel ge
ringer.
Deze bedrijfsscholen geven theore
tische opleiding, terwijl de practische
opleiding plaats vindt in het bedrijf
zelf. Men vindt ze o.a- bij grote be
drijven, zoals Thomassen en Drijver,
Deventer; Gebr. Stork, Hengelo; Phi
lips, Bata ,enz. Ook worden ze door
een gemeente, (Vlissingen), of door
een vereniging onderhouden (Hen-
drick de Keyserscbool te Amsterdam).
Aan deze gespecialiseerde opleidin
gen kon men van dè 1508 candidaten
er slechts 717 (48 procent) plaatsen.
Bij het uitgebreid lager nijverheids
onderwijs kwamen vaD de 1561 aan
meldingen slechts 1096 voor plaatsing
in aanmerking (70 procent), bij de
middelbaar technische scholen (M.T.
S.) van de 3511 niet meer dan 2665
(76 procent), terwijl aan de overige
middelbare nijverheidsscholen, zoals
de middelbare textielscholen, de mijn-
school. enz. van de 747 gegadigden
627. d.L 84 procent toegelaten werden
Men krijgt uit de statistiek, waar
uit we enige getallen verzamelden
wel -sterk de indruk, dat er ook bg
het NO gebrek is, zowel aan ruimte
als aan leerkrachten. Anders zou het
toch niet mogelyk zgn, dat in een
land als het onze, waar men voor
een groot deel afhankelgk is van de
goed geschoolde arbeider, de candi-
aaten niet allemaal kan opnemen.
Dit is een betreurenswaardig ver-
schgnsel. Niet alleen om de teleur
stelling by velen, die uit deze cgfers
spreekt, maar ook om het verlies,
dat er uit blgkt. zy, die school ge
mist hebben, dolen verder rond als
ongeschoolden, zyn minder waard
voor zichzelf, voor hun gezin, voor de
maatschappy. Het is duidelijk dat er
wat gedaan moet worden aan een
snelle groei van het NO. Dat zal geld
kosten, maar g°
zal opbrengen!
één sigaret had gerookt, had medelg-
den met het Australische Davis Cup-
tennisteam, dat aan de Queensland-
kampioenschappen deelneemt in deze
warmte, poogde van Ans Kamstra
(U weet wel: van „Margriet") te we
ten te komen, waarom hier geen mar
grieten bloeiden, en liet me verder
doorstoven. Ziet u, dat kun je doen
in Queensland in de buurt van Bris
bane.
Alle problemen van de emigranten
losten zich in de rimpels van het
blauwe water op, de emigratie-amb
tenaren kregen onwezenlijke uitge
rekte hoofden in de waterkringen en
het kon mg op dat moment geen zier
meer schelen of er nu 10.000 of
100.000 emigranten volgens schema
zo en zo op Australië zullen worden
afgestuurd.
Ik dacht: hier zal ik een stukje
over schrijven. Een stukje over niets.
Alleen omdat de wereld zo mooi kan
zgn, zo lief, zo weldadig, zo exube
rant vrijgevig, zoaards üs de
vlieg, die mg bijzonder gemeen op
mnn rug zat te steken.
We lieten thee aanrukken en sand
wiches, omdat wij in al die weken in
Australië klaarblijkelyk nog niet ge
noeg looizuur naar binnen hadden ge
werkt en de koffie meestal gekookt
wordt of zo, want die is niet te drin
ken.
Kangeroo's
Toen ontdekte ik kangeroo's. Ik
ben behept met een kangeroo- en ko
alacomplex. Ik loop alle dierentuinen
in Australië af om ze te zien. die ge-
drochtelgke beesten met lieve smoel
tjes, mummelend als kognen en ik
werd pas enthousiast toen een oude
heer zgn kop omhoog hield om zich
verlekkerd te laten strelen.
Op deze dag geen zorgen om der
Ule van de Nederlandse emigrant;
hy kan tenslotte ook in de zon gaan
liggen en volmaakt gelukkig zijn.
Waar of niet. Hij kan ook verliefd
worden op niets, omdat lat zo'n pret-
tig gevoel is en morgen weer met
ernstig hoofd aan andere dingen den
ken. Weet u, ik heb in Australië niet
geleerd de dag te plukken, want
daarvoor kreeg ik de kans niet, maar
wèl het uur. En als je dan maar hele
maal niets doet, dan sta je verbaasd
over de lengte van zestig minuten.
Heeriyk, alle paperassen in myn
hotelkamer en buiten op de weg de
statige zwarte Humber van de Com
monwealth met een geüniformeerde
chauffeur, die zgn pet afneemt en het
portier openhoudt als ik in shorts
kom aanwandelen.
door H. M. KOE MANS
De tuin is een doolhof gelijk met
heel smalle paadjes door een dichte
en ryke begroeiing. In wyde kooien
kwetteren de papegaaien me toe:
„Hello, boy", schreeuwt er een en als
ik min of meer vertederd naby kom,
keert het ondier zich mopperend af
en ik versta duidelijk „kletskous".
Waarop zoëven genoemde Margriet
stikt van het lachen.
Dan suizen we terug. Er is weer
„iets" om half zeven. Dan moeten we
(met alle verschuldigde eerbied)
naar een aartsbisschop of zo en dan
trekken we ons beste pakje aan en
doen moeite om weer wat in de sfeer
VIS WAS 1 M. 54 LANG
Het dier eet maar matig
Enige tjjd geleden zijn In de Westeinder Plassen bij Aalsmeer een stuk
of vijftien meervallen gevangen we schreven er uitvoerig in ons Kerst
nummer over en de directie van „Artis" in Amsterdam had toen goede
hoop een levend exemplaar van een van die zeldzame vissen in bezit te
kiygen. Di<- hoop was evenwel vergeefs. Wel waren er grote meervallen
bij de grootste was 1.54 meter lang en woog ongeveer zestig pond
doch ze waren alle dood.
Artis moest het daarom blyven stel
len met een tamelyk kleine meerval,
die ongeveer een jaar geleden aan de
haak was geslagen door' de beroeps-
Het kostte drie kwartier werk de vi
op het droge te krijgen. Het was een
gelukje voor dc. visser, want de direc-
van „het probleem" te komen. Het
zal wel lukken, vrees ik, want jour
nalisten zgn tenslotte aanpasselgke
mensen.
Blank Australië
Op de top van Mount Cootha staan
we nog even stil. Daar kijk je over
Brisbane. Cootha betekent honing,
hebben ze me gezegd. Het uitzicht
over de grootste stad (in oppervlak
te) van de wereld is dan ook honing
zoet in de late zon, die nog warm ge
noeg is. In de verte is er ae Brisbane
River en de huizen verliezen zich tus
sen de gombomen. Ik ruik in mgn ge
dachten het boerenland, de veeteelt
op ryke bodem en rietsuiker, stempel
van de subtropen. Queensland is een
warm, goed stuk land, denk ik. Bo-.
vendien centrum van het historische
probleem van Australië, omdat een
blank Australië alleen kan bestaan
als de „bleekgezichten" kunnen wen
nen aan een leven in de uitgestrekte
gebieden van dit land onder subtropi
sche en tropische zon, waar thans
nauwelgks ooit een blanke komt.
Hangt Australië geografisch bekeken
niet onder aan Azië?
Hoe komt Mount Cootha eraan my
op deze gedachte te brengen. Ze pui
len uit van de politiek, voelt u wel
En ik wilde nog wel een stukje
over helemaal niets schrijven. Ge
woon over de zon. Maar die was in
middels ondergegaan.
Panorama van Brisbane vanaf
Mount Cootha.
Een taalincident in Straatsburg
Het conservatief-katholieke blad De „Gazet van Antwerpen" ant-
Libre Belgique" maakt gewag woordde Woensdag in zgn commen-
'a* taar, dat de bewering van „La Libre
Belgique", „dom en' boosaardig" is.
tTnV igi
van een taalincident, dat zich heeft
voorgedaan op de laatste bijeenkomst
van de Europese Kolen- eu Staalge
meenschap te Straatsburg.
De Belgische hoogleraar P. de Smet
hield daar een uiteenzetting in het
Nederlands. Toen men echter de tekst
van zgn betoog wilde vermenigvuldi
gen om die aan de afgevaardigden
ter nadere bestudering uit te reiken,
stootte men op het verzet van Ne
derlandse leden van de vertaaldienst,
aldus „La Libre Belgique", die aan
voerden, dat de uiteenzetting eerst
in goed Nederlands vertaald moest
worden. „Vlaams is nog geen Neder
lands" moet een van nen zelfs be
weerd hebben. Het commentaar van
„La Libre Belgique" op dit Incident
is ongeveer de volgende:
Het is niet uitgesloten, vervolgt het
blad, dat prof. De Smet zich wat
minder gelukkig heeft uitgedrukt. Hg
behoort immers tot die beklagens
waardige Vlamingen, die gedoemd
waren nun universitaire studies in 't
Frans te doen, een volksvreemde
taal. Het moest ons echter van het
hart, dat de taal van de heer De
Smet volstrekt niet slechter geweest
kan zgn dan het Nederlands', dat be-
Eaaide Nederlandse kranten gebrui-
en en waarvan Jar Gresshoff ver
klaarde, dat het een brouwsel is van
Gallicismen, Anglicismen en Germa
nismen. Dit brouwsel, zo besluit de
„Gazet van Antwerpen" is de taal
van wat men doorgaans noemt „De
..Nederlan- smalle Hollander". Een verschijning.
ders bevestigen nu zelf, wat wij reeds die overeenkomst met onze Franskil-
lang beweren, maar wat de Vlamin- I jon. Beiden zy*n vervuld van zelfinge-
in niet willen aannemen, n.l. dat het 1U~1A -
tie van de dierentuin was bereid er
behoorlnk geld voor te betalen. Het
fortuin biykt wel met Eveleens te zijn,
want nu heeft hg weer een meerval ge
vangen. Levend en wel: 1.40 m. lang
en met een gewicht, dat men schat
van veertig tot zeventig pond. Het is
niet mogeiyk, deze Silurus glanis
zoals de meerval in het Latgn heet
te wegen en men moet dus op een
schatting afgaan. De mensen van Ar
tis, waarheen dit nieuwe exemplaar
ook is vervoerd, houden het maar op
het laagste gewicht, dan overdryven
ze tenminste niet.
IN NYLONNETTEN.
Visser Eveleens vond de meerval
verstrikt in zgn nylonnetten. Deze
waren deels vernield, doch de nylon
had het noodlot van de waterbewoner
bezegeld. Was de Siluris glanis te
recht gekomen in «een gewoon net, dan
had hh zgn vrijheid zeker wel bevoch
ten. Nu moet hy (of zij) genoegen ne
men met een bassin van ongeveer
twee by twee meter met een water
hoogte van anderhalve meter. Het
dier is zeer levendig, doch eet maar
matig. Wellicht moet zijn eetlust nog
komen. Een meerval eet immers per
dag een hoeveelheid voedsel op. die
gelgk is aan zijn eigen gewicht. Het
gevangen exemplaar komt echter aan
die hoeveelheid niet toe; wellicht om
dat het geen moeite hoeft te doen om
voedsel te krygen. Het dier verspilt
dus geen energie, met jacht op levend
watergedierte.
Eveleens had met deze vis weinig
moeite. Kennelijk was de meerval do-
delgk vermoeid van de pogingen om
los te komen. De mensen van Artis
kwamen met een auto en een bassin
de vangst onmiddellgk ophalen, nadat
ze waren gewaarschuwd. Problemen
leverde dit vervoer niet op. De nieuwe
aanwinst kreeg een plaats in een
aquarium van de grote zaal. Het treft
juist zo, dat men in de aquaria-afde
ling van de dierentuin juist een grote
show heeft georganiseerd. Er is een
doorsnede van een miniatuur-Ama
zone gemaakt met een lengte van on
geveer tien meter, waar duizend tro
pische visjes in zwemmen. De meer
val is daarbg nu natuurlijk een extra
attractie geworden. De mensen van
Artis zouden wel graag willen weten,
hoe oud deze vis is, doch daaromtrent
tasten ze volkomen in het duister.
Men heeft de meervallen, die ook
wel wentelaars of visduivels worden
genoemd, eigenlgk steeds gehouden
voor een diersoort, die zc niet aan
het uitsterven, dan toch zeker bui
tengewoon zeldzaam was. Deze roof
vissen komen immers in West-Euro
pa alleen voor in het gebied van de
wateren bg de Haarlemmermeerpol
der. De jongste vangsten wyzen er
wellicht op. dat de visduivels zich
kunnen handhaven en vermenigvul
digen.
Het is mogeiyk. dat het versprei
dingsgebied ook iets ruimer is Een
paar maanden geleden is namelgk in
Friesland een vis gevangen, die toen
niet geïdentificeerd kon worden, maar
die blijkt overeen te komen met de
beschnjving. die wg in ons Kerst
nummer gaven van de meerval De
heer K. Tj. Dgkstra uit Oldeboorn
kreeg in de Boom deze vreemdsoor
tige vis aan de haak, die hg noch
andere vissers „thuis konden bren
gen". Het beest was gled, zonder
schubben, had een doorlopende aars-
vin, „snor" op onder- en bovenlip,
vuil-wit aan de buikzijde, roestbruin
op de rug en men zou dus inderdaad
geneigd zgn te zeggen, dat men hier
met een meerval te doen heeft ge
had. Het was maar een klein exem
plaar van een pond Jammer genoeg
moest het dier worden afgemaakt,
omdat het de haak in de keel had ge
kregen.
De deskundigen kunnen zich nu
maar bezig houden met het vraag
stuk, hoe een meerval in de Boorn
terecht zou kunnen komen. Misschien
is het een verdwaald exemplaai of
wie weet een „overblgver" uit oer
oude tyden
rlaams geen Nederlands is",
De Amerikaanse geleerde Vannevar
Bush, voorzitter van het Carnegie-In-
stituut te Washington, heeft ver
klaard. dat naar zijn schatting de zon-
-ne-energie vóór de atoom-energie in
nomenheid en van misprgzen voor de de industrie kan worden gebruikt,
I Vlamingen",
i wellicht zelfs reeds over vgf jaar.
