de ïerdweiei beeldjes
De „Prins der Nederlanden"
verging een kwart eeuw geleden
Klanken uit de aether
LIJNTJE HUIZER VERDWEEN
ELF JAREN GELEDEN
JIMMY BROWJN en de Bloed boef-Beren
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 16 JANUARI 1954
HUN ZWAARSTE TOCHT.
Schipper Slis ging met vletje
op zoek naar overlevenden
15 Januari gisteren was het 'n kwart eeuw geleden, dat de stoomred-
dingsboot „Prins der Nederlanden" voor de Nieuwe Waterweg tenonder
ging. De boot kapseisde by pogingen om hulp te bieden aan de beman
ning van liet s.s. „Valka", dat op de Maasvlakte was gestrand.
De gehele bemanning van de reddingsboot kwam daarbij om het le
ven. Een redacteur van het Rotterdams Nieuwsblad heeft in een serie
artikelen thans na 25 jaar niet alleen de dappere bemanning van
deze reddingsboot herdacht, maar hy laat ook enkele tegenwoordige
schippers en machinisten van onze Nederlandse reddingsboten iets ver
tellen over hun zwaarste tocht.
Tot die vertellende schippers behoo rt schipper Johan Slis van de „Pre
sident J. V. Wierdsma" f,e Breskens.
bijdraaien omdat het te erg werd. En
toen gebeurde plotseling wat hij nog
nooit had meegemaakt. Er kwam een
mep water aan zoals hij nog nooit
had gezien.
Het was of je tegen de wol
ken opkeek, vertelt hy. De water-
muur schoot op de reddingsboot
af en sloeg er over heen. De
Slis was in Hoek van Holland toen
de „Prins der Nederlanden" ten onder
ging. Hg is toen nog met een aantal
vrywilligers in een vlet er op uitge
gaan om te zoeken naar overlevenden
van de „Prins", maar hg had geen
succes.
Lang heeft schipper Slis de tocht,
die hg van de Hoek uit maakte haar
het s.s. „Christian Michelsen" als
zijn zwaarste reis beschouwd, zo deel
de hg aan de Rotterdams Nieuwsblad
redacteur mede.
Maar de laatste jaren twijfelt hii er
aan of die nacht, toen hg voor het
Zweedse s.s. „Aslog" uitvoer, niet
zwaarder was, een nacht vol gevaren,
die zg maar net ontkwamen. Een
reddingstocht vanwaar zg in Bres
kens terugkeerden zonder één gered
de aan boord.
Zo gaat dat in het reddings
wezen. De moeilHkste tochten zijn
dikwyls die, welke geen resultaten
opleveren.
Zaterdagavond
Slis voer op 18 December 1949, een
Zaterdagavond vol stormgeweld uit
het Noordwesten, uit toen de Zweed
„Aslog" bg de Zuid Banjaaid in 5
tot 5% meter water voor anker lag
met machineschade. Dat was een
kwaaie plek... een en al branding,
's Avonds om half negen vertrok hy.
Maar hg was niet alleen op zee. De
reddingsboot van Veere, de „Maria
Carolina Blankenheym", voer ook uit
en uit Stellendam vertrok de „Konin
gin Wilhelmina" eveneens naar het
Zweedse schip.
En terwijl Slis eenmaal in volle
zee daar voor de Scheldemond „ze
van links en rechts in alle maten uit
gemeten kreeg", zoals hg die zware
stortzeeën noemt die zgn boot over
rompelden, sloeg de Stellendamse
reddingboot in net Slgkgat plat op
zgn zgde en werden waarnemend
schipper De Blok en opstapper Groo-
tenboer overboord gespoeld. Zg ver
dronken. De „Koningin Wilhelmina"
was uitgeschakeld, want matroos
Van Soest, die direct het roer nam,
kon niet beter doen dan het scheep
je op de zee houden, die ganse lange
stormnacht en tegen daglicht de Wa
terweg opzoeken. En niemand die
iets van dit drama wist, want de
stortzee had de antenne van de radio
stukgeslagen.
Bij het schip
Slis kwam in de loop van de
nacht bg de „Aslog". Het schip lag
voor één anker, maar de opvarenden
wilden niet van boord. Ze vroegen
de reddingsboot in de nabijheid te
blgven.
Toen begon het wachten. Wachten
in de hemelhoge zee, de kop er op
houdend, soms wat ronastomena,
maar nooit meer dan een myl van
de Zweed vandaan.
Die nacht heeft Slis driemaal zgn
hoge laarzen moeten legen. Het wa
ter was niet van het dek van de red
dingsboot.
En in die nacht zag hg ook wat
hg eigenlHk wel een spookschip zou
willen noemen. Hy nam een klein
stoomschip waar, diep geladen, zon
der lichten, slingerend en stampend
in de zee. Er was niets op te zien.
Maar het voer. En het gekke was dht
het schip de reddingsboot begon te
volgen. Hg is er vlak langs gevaren,
maar kon geen naam waarnemen.
Lange tgd bleef het in hun nabyheid.
Het kan een scheepje zgn geweest
dat geen bestek had en het veiliger
vond in de omgeving van de reddings
boot te blgven. Slis heeft dit raad
sel nooit kunnen oplossen.
niemand. Maar toen Slis weer kon
ademhalen en hy de lucht weer
zag, was het houten rooster, waar
op hy stond, weggespoeld en wa
ren de stutten van het sprlngnet
uit. de potten geslagen. De red
dingsboot lag precies in de tegen
overgestelde koers als voor de
slag.
Ik kan niet zeggen hoe alles is
gebeurd, zegt Slis nu nog. En wie
zegt dat hg het wel kan vertellen,
moet liegen.
Motoren draaiden
Gelukkig bleven de motoren draai
en. Ze namen de volgende stortzeeën
goed. Meestal wordt zo'n geweldige
breker direct door twee andere ge
volgd. Die Zondagmorgen om half
12 liep hij de haven van Breskens
binnen, zonder geredden, met een
bedankje van een Zweeds schip voor
de morele steun, maar een benau
wende ervaring rijker, een ervaring
die de nacht van ae „Christian Mi
chelsen" zelfs naar de achtergrond
dringt.
En zelfs nu nog zegt deze uiterst
Wierdsma werd plat op zgn züde ervaren en
gegooid en verdween geheel onder i bootschipper, aan wie ho
water. Hoe zjj er onderuit zijn ge- i schipbreukelingen hun leven danken:
komen is niet te vertellen. Hoe Elke tocht bg stormweer is nieuw,
lang het geduurd heeft weet ook Van elke reis leer ik nog wat.
Electro-monteur pleegde
nog een tweede misdaad
De 43-jarige electro-monteur A. J.
H. W. uit Rotterdam heeft zich voor
de arrondissementsrechtbank aldaar
moeten verantwoorden op beschuldi
ging van vryheidsberovlng. Hij zou
in de zomer van 1952 een elfjarig
buurmeisje in zyn huis hebben vast
gebonden.
De officier van justitie vorderde,
nadat de zaak gedeeltelijk met geslo
ten deuren was behandeld, een ge
vangenisstraf van drie jaar met af
trek en terbeschikkingstelling van de
regering-.
Verdachte verklaarde voor de recht
bank dat het buurmeisje vaker in
zgn woning was geweest. Zg noemde
hem „oom In de zomer van 1952
had hg haar gevraagd binnen te ko
men. Hg wilde een foto van haar ma
ken, naar analogie van een foto, die
hy ergens zeide te hebben gezien.
Daartoe moest het meisje vastgebon
den zitten op een stoel, met kousen
en schoenen uit en een doek voor de
mond: Aldus geschiedde èn W. nam
de foto.
De president las een verklaring
van het meisje voor, waarin zg mede
deelde, dat verdachte had gezegd, dat
hy de foto nodig had voor een to
neelvoorstelling. Ze was niet bang
geweest, maar dat ze een prop papier
in de mond kreeg vond ze „eng"
De president merkte daarna op dat
zich bg de stukken, betrekking heb
bende op verdachte een dossier be
vond over de zevenjarige Lgntje H.
die in October 1937 is verdwenen.
Deze verdwgning heeft, toen zij be
kend werd, "lange tgd alom in den
lande aandacht getrokken.
Meisje gedood
„Zg is bij U thuis geweest en er
niet meer vandaan gekomen" zeide
de president tot verdachte. „Klopt",
antwoordde deze.
De president zeide, dat verdachte
twee lezingen over het verdwgnen
van het zevenjarige meisje heeft ge-
feven. Het meisje was op 15 October
937 bij hem plaatjes aan het knken,
toen hij haar om het middel had ge
pakt en een doek om de mond nad
gelegd. Hierdoor zouden de levens
geesten geweken zgn.
De tweede lezing, de juiste zeide
verdachte Donderdagmiddag, was,
dat het kind terwijl zij bg W. thuis
een lampetkan had omgegooid, waar
door hij kwaad geworden, haar een
klap had gegeven. Ze was toen er
gens tegenaan gevallen, hetgeen een
dodeiyke afloop had.
BEROEPSVOETBAL
BREIDT ZICH UIT.
Ook West-Duitsland krijgt nu
zoals ivg bericht hebben - 'n
beroepsvoetbalbond. Dit is een
zeer zonderlinge figuur, omdat
er daar reeds beroepsvoetbal
bestaatWaarom gingen
Frans de Munck en Carlier an
ders de grens over? In de op
richting van deze bond zou men
het bestaan von een zeker in
ternationaal contact tussen de
geïnteresseerden in het profes
sionalisme kunnen zien. Er
wordt kennelijk op grote schaal
gewerkt! Ook in België bestaat
reeds grote belangstelling voor
de Nederlandse beroepsvoetbal
bond. Zou zich van Nederland
uit over West- Europa een olie
vlek gaan uitbreiden f Dan kan
de F.I.F.A. wel eens voor onver
wachte en onplezierige compli
caties komen te staan.'
VIETNAMESE WIELER
RONDE WAS SPOEDIG
AFGELOPEN.N
Ook in Vietnam werd een wie
lerronde gehouden. Het was de
eerste ,Jtonde van Zuid Viet
nam", die echter reeds in de
eerste rit sneuvelde. De Viet-
mintroepen hadden langs de
route, die de renners volgden,
een mijn gelegd en brachten die
draadloos tot ontploffing
De daders van deze aanslag la-
fien bovendien vlakbij in hinder-
aag en beschoten de toeschou
wers en deelnemers. Niemand
werd gewond. Twee koplopers
en de reclame-karavaan waren
het toneel van deze kleine oor
log reeds voorbij. De andere
renners maakten zo gauw zij
maar konden rechtsomkeert
OVERBEVOETBALD
Op Malta het bekende eiland in
de Middellandse Zee, is wél een
bijzonder grote liefhebberij voor
voetbal. Dit eiland heeft slechts
eert oppervlakte van 906 kmü en
men vindt er 32 voetbalclubs...
Die clubs spelen in drie afdelin
gen en hebben bovendien nog
jeugdelftallen. Nog merkwaar
diger is, dat op het gehele ei
land maar twee behoorlijke
voetbalvelden zijn, en wel vn het
Empire Stadion en in het
Sclireiber Stadion. Tijdens het
weekend, op Zaterdag en Zon
dag dus, worden in elk van deze
stadions vaak zes wedstrijden
Sportmozaïek
gehouden, van des morgens
vroeg tot des avonds laat. De
Malthesers kunnen dus, als zij
een weekend, naar het stadion
gaan, een volledige afdeling
zien spelen!
BEP VAN KLAVEREN.
De keren, dat Bep van Klaveren
weer terugkomt in de ring, zijn
bijkans niet meer te tellen, net
zo min als de commentaren,
die van verschillende zijden op
dit al of niet serieuze „evene
ment" geleverd tvorden. Waar
is, dat de 1,6-jarige Rotterdam
mer durf heeft, want om op die
leeftjjd alle normen te tarten,
door zich weer als wedstrijdbok-
ser op te werpen, is inderdaad
een sterk staaltje, dat weinigen
vóór hem hebben gepresteerd.
Men moet echter toegeven, dat
hy in prima conditie is, een feit.
dat hy bi zyn eerste wedstrijd
tegen de Fransman Pierluigi,
duidelijk demonstreerde. Wel
bleek dat deze belangrijk zwak
ker is, dan hy in zyn land ge
klasseerd staat, maar dat neemt
niet weg, dat hy zijn hersens
had moeten gebruiken tijdens
het gevecht tegen de zoveel
meer geroutineerde Nederlan
der. Vaï Klaveren deed dit wel
en het gelukte hem het tempo
te verlagen, waaraan Pierluigi,
die van de leeftijd vim zijn te
genstander profijt had moeten
trekken, zelfs mededwerkte.
Het resultaat van dit gevecht
toont aan, dal Van Klaveren
een gezien zijn leeftijd ei
genlijk zeer wonderlijke presta
tie heeft geleverd. Hy heeft bo
vendien een scherp reactiever
mogen, scherper dan van een
li6-jarige verwacht kan worden.
Ook zijn beroemde sprong is er
nog, maar hij is er niet zo gul
mee als in het verleden. Wan
neer men echter een oordeel
over de verrichtingen van de te
ruggekeerde Rotterdammer
velt, moet men niet ut het oog
verliezen, dat het jaren geleden
was, dahij zyn laatste ringge-
vecht leverde. En dat is voor
geen enkele bokser gemakke
lijk. Hij zal ongetwijfeld ring-
vaster worden na twee of drie
gevechten. Het blijkt dus niet
goed mogelijk om voor Van
Klaveren normale maatstaven
aan te leggen. Een volgend ge
vecht tegen een zeer goede jon
ge pugilist zal tonen of het
waar is, dat Van Klaveren wer
kelijk nog „mee kan". Na deze
eerste-vrij eenzijdige-wedstrjjd,
zal dat dan een nieuwe proefne
ming worden, die men met be
langstelling en misschien met
enige angst tegemoet kan zien.
Loopt dit experiment goed af,
wél, in dat geval, moet men ge
loven in deze „speling van de
natuur." Is het resultaat on
gunstig dcm is het jammer voor
de echte sportsman, die Van
Klaveren is en mag men slechts
hopen, dat hij er geen onaan
gename consequenties uit over
houdt.
„Toen hebt U haar begraven in het
pand Gerststraat", merkte de presi
dent op.
„Jawel, edelachtbare", aldus W.
Politieman greep in
Als getuige werd gehoord de ad
judant van gemeentepolitie H. van
Dgk. Hg had in Maart 1953 het elf
jarige buurmeisje uit W.'s woning
zien komen en ook W. gezien. De ge
tuige. die ook een buurman van w.
was, had zich gedrongen gevoeld met
de moeder van het kind te gaan pra
ten. De moeder had na dit onderhoud
aan tafel het gesprek op fotograferen
gebracht en toen, dus byna een jaar
nadien, vertelde het meisje wat haar
was overkomen. Getuige had met de
ze wetenschap gewapend een gesprek
met de wouw van verdachte en toen
kwam ook de zaak van het in 1937
vermiste meisje aan het licht. W.
kan echter niet meer worden ver
volgd, omdat de zaak verjaard ls.
Als getuige-deskundige werd met
gesloten deuren gehoord prof. dr. mr.
P. A. H. Baen, eerste geneesheer van
dë psychiatrische observatiekliniek
van het gevangeniswezen te Utrecht.
De rechtbank zal 28 Januari uit
spraak doen.
De mep.
De „Aslog" ging in de morgen an-
kerop en klaarde het. De reddings
boot kon op de thuisrei3 gaan en
werd bedankt. Meermalen moest Slis
66. Met hoog opgetrokken wenkbrauwen scheurde
Jimmy de brief open. Aan het handschrift had hij da
delijk herkend van wie de brief afkomstig was! Van
prof. Propjos 1 „Jimmy!" stond er. ..Ik sméék je te doen.
wat ik je hier schrijf. Jackie en ik bevinden ons in ge
vangenschap. Wfl zijn er heel slecht aan toe. Ons wacht
het allerergste en er ls maar één man. die ons nog kan
redden. Dat ben jij. Jimmy. Als je maar doet. wat ik je
nu ga zeggen Je moet met de jeep terug rijden naar
het punt waar je het rotsblok hebt opgeruimd. Als jé
daar bent aangekomen, moet Je twee uren wachten en
dan terug rijden naar het punt waar het woud. waar
in je je nu bevindt, begint. Daar zul je ons tweeën dan
vrij en volkomen ongedeerd aantreffen. Wij zullen dan
met z'n drieën deze streek kunnen verlaten Verse pro
viand zal ons meegegeven worden. Doe je dit niet en
blijf je koppig, dan zullen wij, vóór de avond valt, om
gebracht worden. Dan zijn Jackie, je pleegzoon en Ik
ten dode gedoemd, Jimmy. Wéét dus ,wat je te doen
staat en laat ons niet in de steek. Het is uitgesloten
dat je. als tóch doorzet, achter het Grote Geheim
komt. Je zou regelrecht je eigen ongeluk tegemoet lo
pen. Laat deze brief niet het einde voor ons betekenen.
Wij verkeren in levensgevaar, maar redding is nóg mo
gelijk". Jimmy bestudeerde de handtekening. Het leed
geen twijfel dat deze van de professor wasHij stond
enige tijd nadenkend voor zich uit te staren. „Nu be
grijp ik er geen snars meer van", bromde hij, maar tot
zijn eigen verbazing bemerkte hij, dat hij helemaal niet
onder de indruk van deze brief was
ZONDAG 17 JANUARL
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s. 8.00
VARA. 12.00 AVRO. 17.00 VARA. 18.30
VPRO. 19.00 1KOR. 20.00—24.00 AVRO.
VARA. 8,00 Nws.- en weerber. 8,18 Gr.
8,55 Sportber 9,00 „Langs ongebaande we
gen", caus 9,15 Volksdansen. 9,30 „Geeste
lijk leven". 9,45 Met en zonder omslag
10,15 Kamerorkest, en sol. 10.45 „Zoete
Hoop", hoorspeL 11,10 Promenade orkest,
kl. koor en sol. AVRO: 12,00 Sport. 12,05
Mandoline ork. en soliste. 12,35 Even af
rekenen, Heren! 12.45 Instr sextet en so
liste. 13,00 Nws. 13,05 Meded. of gram.
13,10 Hammond-orgel en piano. 13,30 Lich
te muziek. 14.00 Boekbespreking. 14,20
Strijkkwart, 15,05 Disco-causerie. 15,50
Filmpraatje. 16,05 Dansorkest en sol. 18,30
Sportrevue VARA: 17,00 Strijksextet
17.30 Voor de jeugd. 17.50 Sportjournaal.
18.15 Nws. en sportuitsl. VPRO: 18.30 Kor
te kerkdienst. 1KOR: 19.00 Kinderdienst
19.35 Gesprekken om de Bijbel. AVRO:
20.00 Nws. 20.05 Lichte muz. 20.30 Klankb
over Oostenrijk. 21.00 Studio Europa! 22,00
Mededelingen en gram. 22.10 „Rijk en
geen geld" hoorsp. 22,40 Orgelconc. 23.00
Nws. 23,15 Radiojournaal. 23,30—24.00 Gr
HILVERSUM H. 298 m. X007 kc/s. 8.00
KRO. 9.30 NCRV. 10.00 IKOR. 12.00
NCRV. 12.15 KRO. 17.00 NCRV. 19.45—24.00
KRO.
KRO: 8,00 Nws. 8,15 Gram. 8.25 Hoogmis.
NCRV: 9.30 Nws. en waterst. 9,45 Orgei-
conc. IKOR: 10.00 ..De open deur". 10.30
Ned. Herv .kerkdienst. NCRV: 12,00 Gram
KRO: 12.15 Gram. 12.20 Apologie. 12,40
Hammondorgel en plano. 12.55 Zonnewij
zer. 13.00 Nws. en kath. nws 13.10 Gevar
muz. 13,40 Boekbespr. 13,55 Gram. 14,00
Voor de Jeugd. 14,30 Radio Philharm. ork.
en solist. 15,20 „Het Atoom ln dienst van
de Vrede", klankb. 15,40 Kamerkoor en
strijkers. 16,10 „Kath. Thuisfront overal!"
16,15 Sport. 16.30 Vespers. NCRV: 17,00
Geref. kerkdienst. 18.30 Gewijde muz.
19.00 Nws. uit de kerken. 19,05 Vocaal ens.
kamerorkest en soL 19.30 „Weg en werk
der Kerkhervormers", caus. KRO: 19,45
Nws. 20,00 Gram. 20.25 De gewone man.
20.30 Amus. muz. 21,15 „De aanstelling",
hoorspel. 22,00 Promenade-orkest. 22.25
Act. 22,35 Gram. 22,45 Avondgebed en lit
kal .23,00 Nws. 23.15—24.00 Gram.
MAANDAG 18 JANUARI.
HILVERSUM 1. 402 m. 746 kc/s. 7.00
VARA. 10.00 VPRO. 10.20—24.00 VARA
VARA: 7.00 Nws. 7,13 Gram 7,50 Voor
de jeugd. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Franse
chansons. 9,00 Gymnastiek voor de vrouw.
9,10 „Onder de pannen", hoorsp. 9.30 Wa
terst. 9,35 Gram. VPRO: 10,00 „Voor de
Oude Dag", caus. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10,20 Franse liederen. 10,40 Voor
de zieken. 11,40 Voordracht. 12,00 Gram.
12,07 Accord, orkest en sol. 12,30 Land
en tuinbouwmededelingen. 12.33 Voor het
platteland. 12.38 Accord orkest en sol.
13,00 Nws. 13,15 Voor de Middenstand.
13,20 Gram. 14.00 Voor de vrouw. 14,15
Viool, clavimbel en cello. 14,45 Gram,
15,00 „Het Uniform van de Generaal",
hoorspel 16,00 Gram. 16,45 Vragenbeant-
w. 17,15 Gram. 17,25 Klein koor en orgel.
17,50 Mil. comm. 18.00 Nws en comm.
1820 Glen Miller progr. 18.45 Pari, overz.
19,00 Kinderliedjes. 19.10 Muz. caus. 1925
Volkszang. 19,45 Regeringsuitzending:
Vraaggesprek met Dr. Ir. E. W. B. van
den Muijzenberg, directeur van het insti
tuut voor tuinbouwtechniek over „Tien
jaar tuinbouwtechniek" 20,00 Nws. 20,05
Act. 20,10 „In Holland staat een huis",
hoorspel met muz, 20,40 Aetherforum.
21.20 Oude en moderne dansen 21,55 „Im
migratie, een wereldprobleem", caus 22,10
Radio Philh. orkest en solist 23,00 Nws.
HILVERSUM H. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nws. 7,10 Gram. 7,15 Gym.
7,30 Gewijde muz. 7.45 Een woord v. d.
dag. 8.00 Nws.- en weerber. 8.15 Sportuit
sl. 8,20 Gram. 8,30 Tot Uw dienst. 8,35
Gram. 9.00 Voor de zieken. 9,30 Voor de
vróuw. 9,35 Gram. 10,30 Morgendienst.
11,00 Gram. li.15 Gevar. muz. 12,25 Voor
boer en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12,33 Orgelconc. 12,59 Klokgelui.
13,00 Nws. 13.15 Mandoline-ens 13,45 Gr.
14.00 Schoolradio 14.30 Gram. 14.45 Voor
de vrouw. 15,15 Gram. 15.40 Vocaal ens.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Kamermuz. 17,00
Voor de kleuters 17,15 Gram. 17.30 Voor
de jeugd. 17.45 Regeringsuitz Nederland
en de wereld: „Japan en de Westerse We
reld". door E. J. Baron Lewe van Aduard.
18,00 Gemengd koor. 18.20 Sport. 18.30 Zi
geunerkwint. 18.45 Engelse les. 19.00 Nws.
en weerber. 19,10 Mozartvleugel en gitaar.
19.30 „Volk en Staat". 19,45 Huismuz. 20,00
Radiokrant. 20 20 Negrn-spirltuals 20.40
„Mozart", hoorsp. 21,45 Promenade-orkest.
22,20 Pianorecital. 22.45 Avondoverdenldng
23.00 Nws. en SOS-ber 23,15 „Het Evange
lie in Esperanto". 23,30—24.00 Gram.
Brandende pijn -
vanuit de maag
tot hoog in Uw heel?
Een of twee Kennies blussen die pyn
dadeiyk! Een kwestie van een of twee
minuten. Houdt altyd een paar Ren-
nies by de hand. Ze zyn stuk voor
stuk hygiënisch verpakt en water of
wat ook komt er niet aan te pas.
Gewoon laten smelten op de tong en
ze zijn nog smakeiyk ook
FEUILLETON
DOOR
PATRICIA WENTWORTH
105
Cecilia Voycey was opgevoed in de
leer. dat bescheidenheid een deugd
was en ze wilde dit niet bestrijden, of
schoon het toepassen van deugden in
de practgk soms moeilgkheden ople
vert. O. zeker, Maud had volkomen
gelgk, en zij, Cecilia, zou dus niet ver
der aandringen, maar in de gegeven
omstandigheden zou een ongedwon.
gen praatje met mevrouw Grover
haar toch zéér welkom zijn.
Juffrouw Silver zat in de salon te
breien aan de tweede mouw van het
kindermanteltje en hoopte daarmee
voor de koffie gereed tf zyn. Ze brei
de, maar haar gedachten zwierven
heel ver weg. Niet dat ze bepaald
een bezoek verwachtte, maar ze acht
te het mogeiyk, dat men haar zou op
bellen.
Toen Randal March binnentrad,
stond ze op en gaf hem de hand. Hg
drukte die stevig, hield ze wat langer
vast, en zei toen hoogst ernstig:
„Nu. u had weer gelgk."
„Heb je hem gearresteerd?" vroeg
ze, terwgl hy haar hand losliet en naar
de haard liep.
„Neen, hij had snelwerkend vergif
op zak. Hg is dood."
„Hoe vreselgk!"
„Och, 't zal veel schandaal voor
komen, maar 't had natuurlgk niet
mogen gebeuren."
Beiden gingen zitten en Randal ver
telde haar uitvoerig, hoe de gebeurte
nis zich had toegedragen. „Ziet u, hij
had het vergif bg zich en hij moet het
hebben ingenomen toen Drake die
twee schoenendozen achter uit de safe
haalde. U herinnert zich die vier gou
den Florentgnse beeldjes, de vier jaar
getijden? Welnu, in elke doos zaten
er twee. We hadden de Zomer juist te
voorschijn gehaald toen hy kermend
neerviel. Waarschynlhk zal mij wel
verweten worden, dat ik dat heb laten
gebeuren."
„Ze kunnen moeilijk zeggen, dat Je
het hebt toegestaan!"
„Neen, maar ik was niet op myn
hoede. Dat komt omdat ik de idee
niet van me kon afzetten, dat we ons
misschien vergaloppeerd hadden.
Toen opende Drake die doos en zag lk
dat gouden voetje er uit steken. Hol-
derness heeft het natuur] ijk eveneens
gezien en ik had dadeiyk naar hem
1 toe moeten lopen, maar ik voelde me
een ogenblik zo opgelucht, dat ik ner
gens anders aan dacht; en toen was
.iet al gebeurd. Maar waarom in vre
desnaam zou de man die beeldjes heb
ben weggenomen en toen hy ze een
maal had, ze daar bewaard hebben?"
Juffrouw Silver kuchte vriendelgk.
„Volgens mg," zette ze uiteen, „zal
hg er twee redenei voor gehad heb
ben. 't Verdwgnen van die beeldjes
zou op roof kunnen wgzen en boven
dien wist meneer Holderness natuur
lgk, dat ze uiterst kostbaar waren.
Misschien heeft hg gedacht, ze langs
ecu omweg in het buitenland van de
hand te kunnen doen er bestaan
mogelijkheden op dit gebied. En wat
het bewaren in zyn safe betreft, waar
elders zou hn' ze opgeborgen hebben?
De mogelijkheid, dat de verdenking
op hem zou vallen, is zeker niet by
hem opgekomen. Hij sloot de beeldjes
dus weg en voelde zich helemaal vei
lig. En dat zou hy ook geweest zyn,
indien Allan Grover en uw bevel tot
huiszoeking er niet geweest waren."
„U is te bescheiden," zei March
glimlachend. „De zin moet eindigen
met „Als juffrouw Silver er niet ge
weest was." En wat myn bevelschrift
aangaat, moet ik u zeggen, dat ik by
na op het punt heb gestaan er geen
gebruik van te maken. Ik verweet me
zelf, dat ik zo gauw op uw aandringen
was ingegaan. Mag ik u vragen wat u
dacht, dat we zouden vinden
„Precies wat je gevonden hebt,
Randal."
„De beeldjes?"
„Als meneer Holderness Inderdaad
de moordenaar was, moesten ze m.i.
wel daar zgn. En ik twgfelde niet aan
zgn schuld, na het verhaal van Allan
Grover."
„Dus komt het toch neer op die slot
woorden „Als juffrouw Silver er niet
geweest was..."
„O, neen," sprak ze boven de klet
terende breinaalden uit, het hoofd
krachtig schuddend... „Ik maak geen
aanspraak op enige verdienste. Ik heb
slechts een paar bgzonderheden opge
merkt en toen ik Allan Grover ont
moette, oordeelde ik het nuttig, eens
met hem te praten."
„En die bgzonderheden: mag ik
weten, welke die waren?" vroeg
March.
„Zeker wel, als je dat wenst," ant
woordde juffrouw Silver. „Zie je, ik
bekeek het geval geheel onbevoor
oordeeld, want ik kende geen van de
betrokkenen, had geen vooropgezette
denkbeelden en was daarom op myn
hoede voor de indrukken die ik zou
opdoen. Om te beginnen met juffrouw
Cray, ik vond het absoluut onmoge
lijk om aan de schuld van zulk een
openhartig, oprecht en nauwgezet
Eersoontje te geloven. De indruk, die
i van haar neef, Carr Robertson
kreeg, moest ik hoofdzakeiyk uit de
mededelingen van derden opdoen,
want hy was niet in de stemming om
zich door mg te laten ondervragen.
Toen echter juffrouw Cray, klaarblg-
kelijk in volle oprechtheid, verklaarde,
dat hy haar in het begin voor de moor
denares van meneer Lessiter had ge
houden en nog altyd aan haar on
schuld twijfelde, was ik geneigd, de
dader elders te zoeken. Na Allan
Grover "-ehoord te hebben, sprak ik
ook de derde verdachte, Ciryl May-
hew, bg mez-lf vrg van schuld...
't Leek uiterst onwaarschijniyk, dat
hg de beeldjes ut de kamer, waar me
neer Lessiter aan-één-stuk door ver
toefde zou hebben gestolen, met de ze
kerheid, dat zo'n diefstal dadelgk ont
dekt zou zgn. Hoe meer ik er over na
dacht, hoe meer ik tot de conclusie
kwam, dat de beeldjes niet alleen ont
vreemd waren door iemand die de
waarde er van kende, maar tevens die
waarde als motief voor de diefstal
wilde doen doorgaan, teneinde 't ware
motief te verdoezelen".
„Ja maar dat kon ook van toepas-
zgn geweest op Carr Robertson."
„Oppervlakkig beschouwd ia. maar
Inderdaad neen! Hy had plotseling
ontdekt, dat James Lessiter de man
was, die hem van zgn vrouw beroofd
had, was het huis uitgerend... maar
niet naar Melling House. Integendeel,
hy liep helemaal naar Lenton en
bracht geruime tijd door by juffrouw
Elizabeth Moore, met wie hg nu op
nieuw verloofd is. Ik vind het erg on-
waarschijnUJk, dat hg in de gegeven
omstandigheden nog aan moord zal
hebben gedacht, maar als hy het ge
daan had, zou hij zeker niet met de
bloederige regenjas thuis zgn geko
men en die aan juffrouw Cry hebben
getoond, terwijl hy haar beschuldi
gend vroeg: „waarom hebt u dat ge
daan?"
„Deed hy dat?"...
„Ja, Randal er 't overtuigde juf
frouw Cray van zg^ onschuld, evenals
my, toen ik het hoorde. Ofschoon ik
hem niet dikwyis gezien had, had ik
me toch een duidelnk beeld van zijn
karakter gevormd. Hij zou mogelgk in
drift tot geweld zijn overgegaan,
maar hy was niet in staat tot huiche
len of stelen. Als hy werkelgk de
moord had gepleegd, zou hy zeker niet
geprobeerd hebben, de schuld op juf
frouw Cray te schuiven."
„Ja, dat is zo! En wat nu verder?"
„Ten aanzien van mevrouw Welby
kon ik maar niet tot een nauwkeurige
gevolgtrekking komen. Ik vond haar
koud en egocentrisch, onbetrouwbaar
en verdacht haar van oneerlijkheid."
„Nu, nu," riep March, de wenkbrau
wen optrekkend, „dat klinkt niet be
paald waarderend. Maar achtte u
haar niet tot moorden in staat
„Ik kon niet geloven dat ze er ooit
toe zou komen, iemand met een pook
de hersens in te slaan. Als ze een
moord had willen plegen, zou ze, daar
ben ik zeker van, vergif hebben ge
bruikt! Intussen was ik overtuigd, dat
ze Iets wist, maar het zorgvuldig ver
borgen hield en dat bleek ook het ge
val te zyn."
(Wordt vervolgd).
