ZEELAND: DER ZEE ONTRUKT.
OP WALCHEREN HEERSTE EEN
GROTE BEDRIJVIGHEID
Kro niek van hei Rampjaar 1953
Na catastrophe reeks van victorie's
DONDERDAG 31 DECEMBER 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE CO U RAN 1
Hoge gasten in Zeeland
H. M. de Koningin heeft in
hte afgelopen jaar grote be-
'angstelling voor Zeeland aar-
'le dag gelegd. Niet minder dan
rijf maal was zij in deze provin-
?ie; op 12 Februari, op 25
Maart, op fl Augustus, 30 Sep
L ember en bij de sluiting te
Ouwerkerk. In de eerste dagen
•ja de ramp was het H. K. H
/rinses Wïlhélminu, die de.
Zeeuwse rampgebieden bezocht
n ook prins Bernhard was
hier enige malen.
De belangstelling van de ge
hele wereld was op Zeeland ge
richt gedurende 1958: ministers
en vooraanstaande figuren Uit
verscheidene landen bezochten
de rampgebieden. Ook Neder
landse ministers waren hier ve-
'e malen, met name de minis
ter var verkeer en waterstaat,
mr. J. Algera, doch ook minis
ter Witte, minister Van der
Kieft en minister-president dr.
Drees bezochten Zeeland.
staat nog een belangrjjk succes in
deze maand: op de 28ste werd bet
dijkgat bij Stevensluis gedicht.
Ook Augustus bracht vreugde en
tegenslag.
Op 3 Augustus kon de treinenloop
door de Kruïningerpolder volledig
worden hersteld. Aan tekenen als de
ze bemerkte de bevolking, dat er
vooruitgang was.
Maar de zesde deed zich de dijk va i
bij Flauwers voor, waardoor de dich
ting van het dijkgat daar aanzienlijk
werd vertraagd.
De sluiting van het djjkgat by
Ouwerkerk mislukte, maar bij de
Schelphoek verliepen de werkzaam
heden nar g wens.
Op de a-L.; tiende werd de Gemene
Geul gesloten, op de 22ste de Klom
pegeul, op de 28ste het gat by
Schelphoek en zowaar op de 26ste
kon gemeld worden, dat ook het Wes
telijke gat bij Ouwerkerk na de aan
vankelijke mislukking gesloten was.
Er heerste vreugde op Schouwen en
Duiveland: in Zierikzee liep de mu
ziek door de straten en bracht een
serenade aan de ingenieurs, die men
aanvankelijk zo had gewantrouwd.
Het leven van alle dag
Had Breskens In Augustus zijn
Visserijdag gevierd ook Groede en
LJzendijke verrichtten belangrijke
culturele arbeid Vlissingen vierde
in September het gouden feest van
zijn Zeevaartschool en Oostburg
opende zijn nieuwe Koningin Wilhef-
mina Lyceum. Op de trekpaarden
tentoonstelling in 's Hertogenbosch
wonnen Zeeuwen zowel bij de merries
als bij de hengsten de nationale ti
tels en op Walcheren opende het
Rusthuis Der Boede zijn poorten.
In de strijd tegen het water wer
den geen nieuwe grote successen be
haald. Wel kon begonnen worden
met de bemaling van de polder
Schouwen, maar dijk gaten van bete
kenis werden niet gesloten.
Op 8 October overleed burgemees
ter M. Vogelaar van Kruiningen. Hij
heeft zijn mooie dorp niet hersteld
mogen zien.
Op 9 October werd de Herverka
velingscommissie Zeeland gevormd en
geïnstalleerd dooi minister Mansholt.
Op 14 October kreeg de Geref. Ge
meente te Goes voor het eerst sedert
35 jaar weer een eigen predikant.
Op 18 October kon de weg door de
Kruininger Polder weer voor het ver
keer worden vrijgegeven. De 19de
werd de Quarlespolder officieel in
gebruik -enomen. De Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor
Zeeuwsch Vlaanderen trok op de 26ste
2000 uit ter bevordering van het
onderzoek naar de droogmaking van
het land van Saeftinge en Goes vier
de het jubileum van de Ryksland-
bouwwinterschool.
Werd er niets bereikt in de strijd
tegen het water?
Iedereen wist het: alle aandacht
concentreerde zich op de dichting
van het laatste dijkgat, het gat by"
Ouwerkerk, In de loop van October
was de waterstand op Schouwen
reeds precies N.A.P. geworden, op
de laatste dagen der maand vielen de
eerste dorpskernen droog.
Finale.
De zesde November bracht de
grootse linale. Het laatste dijkgat bij
Ouwerkerk ging dicht. De laatste
sluiting voltrok zich in de late avond
uren, onder het licht van indrukwek
kende kunstmanen, in tegenwoordig
heid van H.M. de Koningin, van mi
nister-president dr. W. Drecs en de
minister van verkeer en waterstaat
mr. J. Algera.
Schijnbaar moeiteloos werd het
laatste gat gesloten. Voor de laatste
maal gilden de sirenes. De dijken wa
ren dicht, de eindoverwinning was
behaald.
'Op 24 November kon men een be
gin maken met het droogmalen ook
van de Vierbannenpolder.
I Op 28 November kreeg de bevoi-
j king van Stavcnlsse toestemming om
terug te keren naar het dorp.
I En daarna werd het stiller in Zee-
i land. De strijd was geslreden. Negen
j maanden lang, negen lange maanden,
i De Belgische zeeloodsen waren in
staking gegaan in Vlissingen en zij
staken nog steeds nu het einde narfert
van dit jaar. In Goes werd de Siato-
i go gehouden, de slagers-vaktcnloon-
stelline. Het leven herneemt zijn ge
wone gang.
Maar er heerst nu het einde van
het rampjaar nadert, dankbaarheid
in Zeeland, naast diepe rohw.
i De wonden, die geslugen zjjn, zijn
i aoi- niet geheeld.
i Maar men gaat 1954 in met nieuwe
I moed. Met blijvende dankbaarheid
I voor alle steun, voor alle hulp, voor
de krachtsinspanning van vele dui-
1 zenden, die het mogelijk maakten,
dat Zeeland weer aan de zee ontrukt
werd. hoe somber alle» er de eerste
Februaridagen uit zag.
Straks beieren de knikken, straks
gillen de sirenes, straks is de lucht
I weer vervuld van het vrolyke knallen
van vuurwerk.
Het leven gaat verder.
Overal zulten als de laatste klokke-
slagen klinken van het oude jaar de
mensen elkaar weer aanzien en de
hand drukken. En elkander voor
spoed wensen: Veel heil, veel ze
iden
Maar het rampjaar 1953 zullen zij
niet vergeten. Hun levenlang niet.
Op 2 April bracht minister Algera
een werkbezoek aan Walcheren. Hij
had te Middelburg een bespreking
met het college van G. S. en maakte
daarna een rondrit over het eiland,
tijdens welke hij de herstelwerkzaam
heden, de situatie in het waterwin-
ninggebied en de sluiswerken te Vlis
singen in ogenschouw nam.
Begin Juni hield de Chr, Bouwar-
beidersbond een tweedaags congres
in de Zeeuwse hoofdstad. De minister
van Wederopbouw en Volkshuisves
ting, ir. H. B. J. Witte, behoorde tot
de gasten.
Middelburg is de afgelopen zomer
als toeristenstad niet achtergebleven.
De Feestelijke Koopweken en de dier
gaarde „Klein Blydorp'' trokken dui
zenden bezoekers naar de Zeeuwse
hoofdstad. Vlissingen organiseerde
een Braderie, die nog bescheiden
van opzet volkomen slaagde.
Voor de Stichting Verpleeg- en
Rusthuizen Walcheren was 20 Sep
tember een grote dag. H. M. de Ko
ningin opende te Koudekerke hgt
verpleeghuis „Der Boede".
In het afgelopen jaar werden van
de werven van de Kon. Mij. „De
Schelde" te Vlissingen verscheidene
schepen met goed gevolg te water
gelaten.
Voor'het eerst na 13 jaar liep op
an „De Schelde"
2? Juni op de werf van ou..eiuc
een schip voor de Kon. Marine te wa
ter. Het was de Hr. Ms. „Zeeland".
Op 26 Juli volgde de ..Lena", één
van de drie vrachtschepen, welke ge
bouwd worden voor „Transmashlm-
port" te Moskou.
Od 9 October verliet een Oceaan
reus Vlissingen. De 22.000-tonner
„Kungsholm", gebouwd op de wer
ven van „De Schelde" vertrok naar
Gotebor» om vlaggeschip te worden
van de Zweden-Amerika-lijn.
Een dag later 10 October
liep het Russische motorschip „Ob"
van de Scheldewerf te stapel.
Tenslotte volgde op 28 Nov. de
stapelloop van ^de onderzeebootjager
Klokken beieren, sirenes loeien, het vrolijke knallen van vuurwerk vervult de lucht. Er Yalt een dunne
sneeuw, de wereld is smetteloos wit. In alle woningen zien mensen elkander aan: Veel heil,
veel zegen zeggen zij. Het jaar 1953 is begonnen: de eerste Januari........
Op de 31sfe Januari opent de Commissaris der Koningin in Zeeland het nieuwe raadhuis van Kortge-
ne. Er staaf een harde wind. De veerboten deinen op de Zandkreek. Velen kijken naar het water.
Hef is wild en abnormaal hoog. Boven de aanlegsteigers staat het. De zwarte commissaris-auto moet door
het water rijden om de vaste wal te bereiken. Maar niemand is bezorgd of bevreesd. De dijken zijn sterk!
Overhaast wordt de plechtigheid in Kortgene beëindigd. De Commissaris moet nog naar Hulst. Straks zal
het wellicht niet meer mogelijk zijn de bootdienst normaal te laten functionneren. Snel glijdt de auto van
jhr. de Casembroot naar Kruiningen, De wind is harder geworden, het water wilder. De avond vlaagt zwart
over de Westerschelde.
In Hulst speelt men toneel: een stuk vap een Zeeuwse schrijver- Er loeit een storm over Zeeland. Het wa
ter wast, hef komt hoger en hoger. Geen ster staat aan de zwarte hemel.
Na afloop spoedt de Commissaris zich huiswaarts. Via Antwerpen: de laatste boot stak reeds uren tevo
ren van de Perkpolderse wal over naar de Kruiningse. En niemand wist, dat het voor de rest van het jaar
de laatste boot zou blijven.
Over Antwerpen dus. Maar dan begint het onheil zich reeds te voltrekken. Het water blijft stijgen, vloed
stapelt zich op vloed. Zeer kort nadat jhr. de Casembroot de tunnel in Antwerpen gepasseerd is, loopt da
tunnel vol: het Scheldewater vindt geen uitweg naar de zee meer. Sneller en sneller glijdt de auto door de
stormnacht: de grens over bij Putten, naar hef Noorden, tot onder de rook van Bergen op Zoom, dan
Westwaarts naar Rilland, naar Kruiningen-Nauwelijks is jhr. de Casembroot Kruiningen gepasseerd,
of de noodklok luidt er. Vele maanden zal het duren,eer er weer een auto door Kruiningen rijdt-
Nauwelijks is de Commissaris thuis of de telefoonrinkelt.
De catastrofe is begonnen.
Op 28 Juli werd het dijkgat bij Steven
sluis gesloten. Hier werd voor het
eerst in Zeeland gebruik gemaakt van
een zogenaamde guillotine.
(Foto P. Z. C
1 Bruiniss* 16 APRIL
2 Rilland Bath 21 APRIL
3 Ootlerland 29 APRIL
Kruiningen W 9 MEI
S Sirjansland 25 MEI
i Zierikzee 4JUNI
7 Kruiningen 0 13 JUNI
S Sleventlui» 2BJUNI
9 Gemene geul 19 AUG
'O Klompegeul 21 AUG.
11 Ouwerkerk W. 26 AUG
12 Schelphoeh 28 AUG
13 SLUITING VAN HET
LAATSTE STROOMGAT
BEGIN NOVEMBER
Er is dan reeds vele uren een wanhopige stryd gestreden.
Het water is gestegen en het is blijven stijgen. Toegejuicht door de
laaiende storm is het hoger en hoger gekropen, omhoog tegen de dij
ken, omhoog, hoger en hoger. Hier en daar herinnerde iemand zich hoe
hoog het bij vorige vloeden was geweest. Het water steeg hoger
De mannen hebben zich naar de dijken begeven. De polder-bestuurders
werden gewaarschuwd. Voor het eerst sedert mensenheugenis kwam op
de schouders der dijkgraven weer de taak te rusten om strijd te voeren te
gen het water. Nóg dacht niemand aan een catastrofe. De dijken waren
sterk! Zij zouden het houden!
Zü hielden het niet. Op honderden plaatsen luidde de noodklok. Hoe ver
beten de mens zich ook te weer stelde tegen het water, hoe onvermoei
baar hij zijn geringe hulpmiddelen in de strijd wierp, ditmaal was het water
op vele plaatsen fce sterk. Weg brokkelden de dijken. Waïlr de eerste dijk
bezweken is, wie zal liet zeggen. Was het by Kruiningen? Was het op
Schouwen-DuivelandOp Tholen of Sint Philipsland? Of in Kortgene?
Wat doet het er ook toe. De nederlaag was onontkoombaar.
Ais een bandjir heeft het water zich over de Zeeuwse eilanden gestort,
over de boomgaarden, over de akkers. De mensen vluchtten naar hun hui
zen. Zij waren op de benedenverdieping niet veilig. Zij klommen naar boven
en sleepten van hun have nog mee wat zij mee konden slepen. Maar het
water steeg en steeg. Wie zich in de straten waagde, werd achterhaald
door de stormvloed. Wie op de zolders niet meer veilig was. brak gaten in
zijn dak en klemde zich met vrouw en kinderen vast aan de spanten. Het
vee verdronk in de stallen, in de weiden. Huizen stortten in, daken dreven
weg, de wijde watervlakten op.
Dyk na dijk brak door. De Zondagmorgen daagde. Het water bleef stij
gen. Enorme gaten beukte het water in de Vlissingse boulevards. De bin
nenstad stond blank. Een paar Walcherse polders, de spoordijk bij de Sloe-
dam bezweken. Zuid Beveland werd één watervlakte van Kruiningen tot
Bath. De Zuidrand in de Zak liep onder water.Noord Beveland
liet raadhuis van Kortgene, zo feestelijk geopend, stond diep in de gol
ven. Het gehele gebied rondom deze plaats: verdronken.
Op één plaats heeft men het ge
houden: in Colijnsplaat. Colijnsplaat
zal de geschiedenis in gaan. Toen de
vloedplanken en een dijkcoupure aan
de haven het dreigden te begeven,
zijn de mannen van het dorp gekomen
en hebben zich schrap gezet by iedere
golfslag om met hun ruggen en schou
ders de planken te schragen. Een
kleine zege op die ene plaats. Maar op
tientallen plaatsen de nederlaag
De Zondagmorgen brengt het ein
de niet. Deze Zondag worden
Sint Philipsland en een deel van
Tholen verzwolgen. Deze Zondag is de
noodlotsdag van Stavenisse. Deze
Zondag en de Maandag die er op volgt
taan Schouwen en Duiveland fen on
er.
Het wordt Dinsdag 3 Februari eer
wie in nood verkeerden en nog te
redden waren, gered zijn. Duizenden
waren het er. Gelukkig. Maar ook
hadden zich talloze drama's voltrok
ken. In de huizen, langs de wegen. Op
het water. In het water.
Rouw heerste over Zeeland. Zwar
ter dan sedert eeuwen.. De doden. De
gewonden. Het vee. Het land
Generaties zal het duren, eer Zeeu
wen weer naar het water kunnen kij
ken zonder zich de ramp van 1953 te
herinneren.
Nog eenmaal de trieste balans:
Vrijwel geheel Schouwen-Duive
land werd een prooi der golven, het
grote waterschap Schouwen, de pol
der Burgh en Westland, de Vierban
nen, Ooster en Sirjansland, Drei-
schor, Bruinisse en enkele kleine pol
ders liepen onder. Geheel St. Philips
land werd op een klein deel na over
stroomd, evengls grote delen van het
eiland Tholen rond Stavenisse en
Poortvliet. Op Zuid-Beveland waren
het de polder rond Rilland-Bath,
Waarde, Baarland, Ellewoutsdrjk,
Oudelande en niet te vergeten Krui
ningen die onder liepen. Op Noord-
Beveland werden eveneens grote de
len overstroomd, o.a. rond Kortgene
en in Zeeuwsch-Vlaanderen liepen
vele polders in, o.a. Nieuw Neuzen-
polder, Hoofdplaat, Ossenisse, en en
kele kleinere in West-Zeeuwsch-
Vlaanderen. Tenslotte kreeg ook
Walcheren zijn deel: Vlissmgen'3
binnenstad werd een binnenzee, ter
wijl de polders rond Arnemuiden en
Kleverskerke overstroomden.
—Uit de gigantische strijd voor het
herstel moet Zeeland herboren wor
den in nieuwe kracht en luister!"
Jhr. de Casembroot heeft deze
woorden gesproken in de Statenzit-
ting van 25 Februari en misschien is
hij zich toen zelf nauwelijks bewust
geweest, dat hij daarmede de leuze
formuleerde, die alle Zeeuwen in dit
rampjaar heeft bezield.
Niet de voorspoed sterkt de mens.
Dat doet alleen de harde nood. Het is
ook nu weer gebleken. De kracht,
die na de watersnood ons volk en met
name toch ook de Zeeuwen hebben
gedemonstreerd strekken het tot een
aangrijpende glorie.
dijkgaten met klein materiaal kunnen
dichten. Succes dus, zij het niet over
al.
Zierikzee werd het eerste toneel
van een mislukking. Terwijl de tot
evacuatie gedwongen bevolking nog
trachtte zich te handhaven in het
Schouwse stedeke, trachtte men de
stad te beveiligen tegen nieuwe vloe
den.
De Westhavendijk moest gedicht en
men zag er geen bans toe. Men nam
daarom zyn toevlucht tot een wan
hoopspoging en besloot het gat te
dichten. Dat was in Maart. Er zou
den bakken in het gat tot zinken
worden gebracht en zy wérden tot
zinken gebracht. Maar de zee bleek
sterker dan de mensen en spoelde de
bakken weer wegToen moest
men besluiten om rond dit dijkgat een
ringdyk aan te leggen en men wist,
dat dit zelfs voor de bekwaamsten
een bijna bovenmenselijke taak was.
Men noemde dit werk de Operatie
LenvensstrydOmdat van het wel
slagen ervan het lot van Zierikzee
afhankelyk was.
Reeds eerder was men er in ge
slaagd Kortgene van leidingwater te
voorzien. Noord Beveland, dat nim
mer leidingwater had gehad, zag op
de derde Maart een plastic-leiding
door de Zandkreek gereed komen.
Tragi-komische speling van het lot.
Wat nooit gekund had, kon nu eens
klaps wel!
Öp de 9de Maart kon de Sloedam
weer vrij worden oegeven voor het
verkeer. En op de 11de Maart werd
op Zuid Beveland de lange, eenmaal
Schouwen Duiveland hef eerste over
winningssignaal: het dijkgat bij
Oosterland werd gedicht. Het was de
eerste grote victorie op dit zwaarst
getroffen eiland.
De Meimaand komt in liet land.
Op de vijfde van deze maand wordt
het verkeer over de weg langs Oost-
djjk vrijgegeven. Walcheren en Zuid-
Bevela'nd zijn daarmede verlost uit
het isolement, waarin zy door de
ramp waren geraakt. De omweg over
België was daardoor overbodig ge
worden, handel en verkeer waren van
een grote overlast verlost.
Ei- begon in Zeeland weer belang
stelling te groeien voor andere din-
§en, dan de ramp alleen. Sas van
ent en Sluiskil kregen automatische
telefoon en men schonk er in geheel
Zeeland aandacht aan. Maar de op
heffing van de gevolgen van de ramp
bleef toch het voornaamste en zou
dat blijven, dit ganse jaar.
Op 21 Mei reed de eerste officiële
goederentrein weer door de Kruinin
ger polder, een nieuwe schrede Voor
waarts op de térugweg naar norma
le toestanden.
Daarna richtte zich aller aandacht
op Sirjansland, waar men bezig was
het dijkgat te sluiten. Het lukte,
maar nog eenmaal deed het water-
een felle tegenaanval: de dijk brak
opnieuw. Op de 23ste echter slaagde
men er toch in ook hier de dyk defi
nitief te herstellen.
Dijkual
Wat bij Sirjansland lukte, lukte in
Juni bij Zierikzee. Hier werd de ope-
DE DIJKEN
ZIJN DICHT
HERSTELDE OIJKEN
GESLOTEN STROOMGATEN
GEBIED DAT NA DE RAMP
ONDER LIEP
]DATA WAAROP DE OIJKEN
EN STROOMGATEN WER-
Er zijn weken verstreken, waarin
men zich op het water wilde storten
om het te bestrijden maar het niet
kon. Och, Noord Beveland was spoe
dig weer droog, al draagt dan ook
Kortgene de zware wonden. Op Wal
cheren was de schade beperkt geble
ven, al is de duinrand zwaar geteis
terd. In Zeeuwsch Vlaanderen zakte
het water spoedig. En in Vlissingen
heropende ae middenstand reeds na
verblijdend korte tijd de winkels.
Tholen en St. Philipsland waren
zeer zwaar getroffen. Maar de dich
ting der dijken was kinderspel ver-
feleken bij de problemen, waarvoor
it volk van waterbouwers zich ge
plaatst zag op Zuid Beveland, op
Schouwen-Duiveland. Daar lagen de
zwaartepunten van de strijd, die ge
streden diende te worden. En juist
daar stond men de eerste weken
practisch machteloos. Omdat men de
zee nu eenmaal niet baas kan wor
den zonder de inzet van groot mate
riaal, omdat een mens met zijn han
den en zyn wil alleen niets is tegen
het water.
Op 2 April, twee maanden na de
ramp, verklaarde de droogmaker van
Walcheren, prof. ir. P. Ph. Jansen,
in een interview, dat de aanlooppe
riode eindelijk achter de rug was.
Twee maanden na de noodlotsdagen...
Maar wat was er in die maanden
al niet geschied!
De aanloop
Men had het ontwrichte verkeer
langs nieuwe banen moeten leiden,
men had de. verstoorde drinkwater
i voorziening met noodnvnregelen
'moeten organiseren. Men had kleine
mislukte strijd om de noodciijk over
de Vierde Weg bij Rilland eindelijk
met succes bekroond.
Honderden soldaten hebben eraan
gezwoegd. Maar op de elfde was hun
de zege. De Vierde Weg werd ge
schiedenis men kon de kom van Ril
land droog gaan maken, de spoor
baan en de rijksweg vielen droog van
de Zeeuwse grens tot Krabbendijke.
Op de laatste dagen van Maart
woedden er voorjaarsstormen. Hoog
werd het water opgezweept tegen de
Schouwse dijk, de binnendijk van
Zierikzee naar Brouwershaven. Wat
nog droog was of weer droog was op
Schouwen liep ernstig gevaar. Ook
hier werden soldaten te hulp geroe
pen en er steeg een zucht van ver
lichting op toen de storm ging lig
gen. Dank zij de militairen was de
Schouwse dijk behouden.
Even nog is er moedeloosheid. Op
de 12de April, de beruchte Zondag,
breekt de Oude Dijk tussen de pol
ders Oosterland en Sirjansland en de
polder Bruinisse weer door. Bruinisse
stond weer onder water
De zegepraal
Maar daarna is de vooruitgang ge
komen, de glorieuze zegepraal.
Op 21 April wordt het dykgat by
Batli gesloten. Op 23 April wordt de
Kadyk tussen de Kruïningerpolder en
de polder Waarde gedicht. Met niet
minder dan 800 hectare werd hier
door de watervlakte op Zuid Beve-
Uind verkleind: men kon een begin
naken met het droogmalen van de
R~kier Waarde!
Precies zes dagen later klonk op
ratie Levensstryd gewonnende
Westhavendijk ging dicht. Maar daar
na kwam er weer tegenslag. Bij
Plompetoren ontwikkelde zich een
ernstige dykval en de gevolgen daar
van waren ingrijpender, dan men aan
vankelijk vermoedde. Toch schreed
het herstel ook in Juni verder: op de
21ste werd voor de eerste maal kerk
gehouden in het zwaar getroffen
Ouwerkerk.
Van betekenis voor Zeeland's toe
komst was het besluit om de Herver-
kavelingswet, die destijds voor Wal
cheren had gegolden, ook van toepas
sing te verklaren voor Schouwen-
Duiveland, voor Waarde, Tholen en
de Zak van Zuid Beveland.
De dijken van
Beveland dicht
Juli bracht stormen. Met name in
Noord Zeeland richtten zy schade
aan. De beruchte Rampaartse Dijk
tussen de Vierbannenpolder en de
Oosterlandse en Sir Janspolder kreeg
het zwaar te verduren. Er werden
nieuwe gaten in geslagen.
Maar er waren ook heuglyke fei
ten te vermelden. Zo won de Water
leidingmaatschappij Midden Zeeland
in deze maand definitief de stryd voor
de drinkwatervoorziening. En noven-
dien werd op 24 Juli het laatste dyk
gat by Kruiningen gesloten: de djj-
ken op Noord en Zuid Beveland wa
ren allen weer dicht!
Daar tussendoor werd de nieuwe
Provinciale Bibliotheek in gebruik
genomen in de Abdij te Midde'burg.
Na Kruiningen behaalde Water-
