Adenauer blijft vasthouden aan
de verdediging sgemeenschap
Er werd een baai naar een
oud-VKssinger genoemd
ONDERWIJZERS VOELEN ZICH
ONRECHTVAARDIG BEHANDELD
Een BOEK van
DINSDAG 29 DECEMBER 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
BONN EN BERLUNSE CONFERENTIE
Maar socialisten wensen voor
alles herstel der eenheid
De nadering van de Berlijnse conferentie veroorzaakt heftige en ner
veuze bewegingen in het anders zo tegen het einde van het jaar rustige
Bonn, zo meldt de A.N.P.-correspondent.
Adenauer zou vasthouden aan de vorm van Westelijke integratie, aan
de Europese verdedigingsgemeenschap. Voor de officiële persoonlijkhe
den rond Adenauer komt de Berlynse conferentie hoogst ongelegen. De
Bondsregering zal al haar invloed aanwenden om de Westelyken er van
af te houden een regeling te aanvaarden, waarby de E.V.G. zou moeten
vallen.
De tweede richting in Duitsland stelt de nationale hereniging vóór alles
en gelooft, dat men daarvoor iets zal moeten offeren. De Duitse socia
listen hopen van de Berlynse conferentie juist datgene, wat Adenauer
c.s. vrezen: een vorm van Duitse eenheid, die de E.V.G.-politiek zou doen
eindigen.
De eerste scherpe strijd is reeds
ontbrand over de voorlopig nog theo
retische vraag van de competenties
van een Duitse nationale vergade
ring, die uit de verlangde vrije ver
kiezingen zou moeten voortkomen.
Volgens Adenauer zou deze zich moe
ten beperken tot het opstellen van
een grondwet voor geheel Duitsland.
Zou zij al een regering vormen, dan
zou deze alleen bevoegd zijn het vre
desverdrag voor te bereiden. Voor
onbepaalde tijd zouden de beide helf
ten van Duitsland dan volgens Ade
nauer nog door twee afzonderlijke
regeringen moeten worden geadmini
streerd.
De socialisten is de schrik om het
hart geslagen door deze plotselinge
koerswijziging van de kanselier, die
zich aan de besluiten van de Bonds
dag niet gebonden voelt omdat hij
persoonlijk de richtlijnen der politiek
bepaalt. De socialisten kregen steun
van de liberalen en uit de regering
zelf.
Evenzeer omstreden is de kern van
de adviezen, die Adenauer gaf aan de
Westelijken. In de Duitse pers dui-
Op 31 December, te middernacht stil
len de klokke klanken van de kathe
draal van Straatsburg in veler huis
kamers weerklinken. Radio-omroe
pen, uit enige landen, aangesloten bij
de Raad van Europa, zullen het jaar
late i inluiden door de klokken van
Straatsburg, vergezeld door de wen
sen van leden van de Raad.
De kalender van de beroemde astro
nomische klok in de kathedraal van
Straatsburg, die reeds het nieuwe
jaar aanwijst.
ken steeds meer de stemmen op, die
onder de geheimen van Bermuda ook
het besluit zien, niet onder alle om
standigheden vast te houden aan de
militaire integratie van West-Duits-
land.
Onzekerheid
Overigens voelt men zich in Bonn
hoogst onzeker, zowel ten aanzien
van de Russische als van de Weste
lijke bedoelingen ter conferentie. Re
cente uitingen van de Oost-Duitse
vice-premier Ulbricht geven weinig
reden tot hoop voor de Duitse een
heid. Aanderzijds overweegt men
echter, dat Moskou zeker geen mis
lukking van de conferentie zou kun
nen wensen, omdat het daarmee de
E.V.G. weer te paard zou kunnen
helpen.
Wat de Westelijke eensgezindheid
ter conferentie betreft is volgens een
der Duitse bladen „het aantal twij-
felpunten niet te tellen".
Het Leger niet maar
de Marine wel
Generaal Hasselman tegen
Kerstkaarten
Kerstkaarten is een on-Nederlands
gebruik volgens luitenant-generaal B.
R. P. F. Hasselman en daarom werd
in een circulaire aan het leger het
rondzenden van deze kaarten verbo
den. Maar de Koninklijke Marine
zond wel volop van deze Kerstkaar
ten rond. Voorstellingen van onze oor
logsschepen en het officieel marine
embleem sierden deze kaarten, die
naar familie, vrienden en kennissen
werden gestuurd. De kaarten waren
voorzien van Kerst- en Nieuwjaars
wensen met een Engelse en Neder
landse tekst.
De circulaire van generaal Hassel
man was geïnspireerd door de minis
ter van Oorlog. Maar de minister van
Oorlog is tevens minister van Mari
ne. Men vi'aagt zich nu af of de mi
nister van Marine door de minister
van Oorlog op de vingers getikt moet
worden.
Woningbouw te Vlissingen
Ernstige critiek op de
regering
De voorzitter van de Nederlandse
Onderwijzers Vereniging, de heer Jac.
Lootsma, heeft in zijn openingsrede
op de achtste algemene vergadering,
die tot en met Woensdag in Amster
dam wordt gehouden, ernstige critiek
uitgeoefend op het onderwijsbeleid
der regering.
De onderwijzerssalarissen zijn ont-
knikt, maar de onderwijzers blijven
zitten met het gevoel onrechtvaar-
behandeld te zijn.
_)e heer Lootsma noemde het „een
nationale schande", dat onderwijzers
na him pensionnering schrikbarend
worden onderbetaald. „Wij doen nog
maals een klemmend beroep op de re
gering om aan deze oud-onderwijzers
een extra toeslag op de onvoldoende
pensioenen te geven, waardoor deze
mensen althans in hun laatste levens
jaren nog een enigszins dragelijk be
staan krijgen".
Jaren lang hebben de organisaties
er op gewezen zo ging spreker
verder dat in 1952 en de volgende
jaren er grote behoefte aan school
ruimte en onderwijzers zou ontstaan.
De regering deed vrijwel niets. Nu is
er een aanzienlijk tekort aan school
ruimte en een enorm tekort aan on
derwijzers.
Er zou in vroeger jaren ook eens
aandacht worden besteed aan de
reeds lang verwaarloosde groep van
12- tot 15-jarigen. Toen men hiervoor
een leerplan begon op te stellen werd
de lager onderwijswet gewijzigd,
waardoor de groeikansen voor de ex
perimenten vrijwel tot nul werden ge
reduceerd. Dit experiment dreigt nu
te verzanden doordat de centrale lei
ding van het departement van O. K.
en W. ontbreekt.
De heer Lootsma noemde het be
schamend, dat Nederland nog geen
wettelijk geregeld kleuteronderwijs
kent. Men is gekomen tot een wets
voorstel, dat ten enenmale onvoldoen
de moet worden genoemd, het moet
weer op een koopje en dit onder
wijs kan op zijn allervroegst in 1955
op verzorging van overheidswege re
kenen.
Tot slot noemde spreker de „exor
bitante" aftrek die op het grondsala-
ris wordt toegepast voor het niet be
zitten van de (niet noodzakelijke)
hoofdakte. De vereniging heeft thans
meer- dan 16.000 leden.
Loonbelasting en huur
verhoging.
K.B.'s afgekondigd.
In het staatsblad zijn de navolgende
K B en wetten verschenen: de wijzi
ging van de huurwet (huurverhoging)
het besluit bijzondere huurprijzen, het
besluit huurprijzen meervoudige be
woning, de herziening van het huur-
adviescommissie-besluït.
Voorts verschenen de wet met bij
behorende tabel, houdende de verla
ging van inkomstenbelasting en
loonbelasting, de wet, houdende fisca
le voorzieningen in het belang van de
werkgelegenheid op langere termijn,
de wet tot verlaging van de suikerac
cijns en de wet tot vrijstelling van
omzetbelasting op huisbrand en
schoeisel.
Het staatsblad bevat voorts wet en
besluiten betreffende de coördinatie
van bepalingen in zake loonbelasting
en vereveningsheffing met die van
heffingen voor sociale verzekeringen
en de daaruit voortvloeiende wijzigin
gen in de daarmede verband houden
de wetten in 't sociale vlak (coördina-
tiewet sociale verzekering), alsmede 'n
besluit tot vaststelling van het maxi
mum premieloon per dag.
Scherp Westelijk protest
bij de Russen
Vuur geopend op vrachtauto:
één dode en een gewonde
De drie Westelijke commandanten
van Berlijn hebben een scherp pro
test aan de Russische autoriteiten ge
zonden naai' aanleiding van het feit,
dat twee Russische militairen het
vuur hebben geopend op een vracht
auto. Daarmede keerde een West-Ber-
lijns echtpaar met hun zoon van een
bezoek aan West-Duitsland terug. De
zoon werd gedood, terwijl zijn moe
der werd gewond.
Volgens een Amerikaanse woord
voerder deed het incident zich voor op
Oost-Duits gebied, 70 meter van de
grens van West-Berlijn.
Wateler-vredesprijs voor
Ned. Raad Europese
beweging.
Het bestuur der Carnegie-stichting
te Den Haag, belast met de toeken
ning van de Wateler-vredesprijs
(thans 30.000) heeft voor het jaar
1953 deze prijs toegekend aan de Ne
derlandse Raad der Europese Bewe
ging voor diens werkzaamheid, strek
kende om de samenwerking der Eu
ropese staten te bevorderen en aldus
de vrede te dienen.
De Wateler-vredesprijs is, zoals
men weet, ingesteld door de heer J.
G. D. Wateier, in leven directeur der
Oranje-Nassau Hypotheekbank te
Den Haag, die by zijn overlijden in
1927 zijn vermogen heeft vermaakt
aan de Carnegie-stichting.
N.V. Eysink in staat van
faillissement
Gebrek aan bedrijfskapitaal.
By vonnis van de rechtbank te
Utrecht is de N.V. Eysinkfabrieken
te Amersfoort in staat van faillisse
ment verklaard. Tot rechter-commis-
saris is benoemd mr. H. J. van Leeu
wen, lid van de Utrechtse rechtbank
en tot curator mr. L. Stadig, advo
caat en procureur te Amersfoort.
De Eysinkfabrieken, die in Amers
foort rijwielen en motoren vervaar
digden, hadden reeds vele jaren ge
brek aan voldoende bedrijfskapitaal.
In October 1952 werd aan de N.V.
surséance van betaling verleend, het
geen mogelijk bleek, door dat de N.V.
met een fabriek te Voorburg (Star-
lift) een exploitatie-overeenkomst
had aangegaan, met de garantie, dat
het aan crediteuren verschuldigde be
drag beschikbaar zou komen. Dit be
drijf nam daarbij verscheidene ver
plichtingen op zich en betrok de ge
bouwen in Amersfoort. De directie
van het Voorburgse bedrijf wenste
voorts als zekerheid een aandelen
pakket van Eysink. De aandeelhou
ders van Eysink weigerden dit, welke
afwijzing volgens het Voorburgse be
drijf rechtstreeks de oorzaak is ge
worden van het faillissement. De
firma (Starlift) had o.m. toegezegd
de productie van Eysink-motoren en
rijwielen te zullen voortzetten en
nieuwe vindingen (o.m. een Eysink-
bromfiets) te ontwikkelen. Vólgens
de curator is ggbleken, dat de ver
plichtingen niet zijn nagekomen.
Een deel van het personeel van de
Eysinkfabrieken is in October 1952
al overgegaan in dienst van het
Voorburgse bedrijf.
Maandag, omstreeks het middaguur,
was het hoogste punt bereikt bi) de
bouw van een complex woningen, wel
ke in opdracht van de R.K. Woning
bouwvereniging ,£t. Willibrord" aan
de Schuitvaartgracht te Vlissingen
wordt gezet. De voorzitter van de
woningbouwverenigingde heer F.
Schets, hield een korte toespraak tot
de bouwvakarbeiders, waarna hij (in
zet linksde nationale driekleur hees,
(Foto P.Z.C.J
Actie van textieldetaillisten
contra kruideniers
Maandag is het ultimatum verstre
ken dat de gezamenlijke textielde-
tailhandelsbonden hebben gesteld
aan de vrijwillige filiaalbedrijven in
de kruidenierssector, die lakens en
slopen cadeau geven. In dit ultima
tum werd gesteld, dat deze vrijwilli
ge filiaalbedrijven het cadeau geven
van textielartikelen voor 28 Decem
ber moeten taken. Indien aan dit
ultimatieve verzoek geen gevolg zou
worden gegeven desbetreffende
besprekingen waren reeds op niets
uitgelopen zou de textieldetail-
handel een grootse tegenactie onder
nemen. De betreffende vrijwillige fi
liaalbedrijven hebben aan dit verzoek
geen gevolg gegeven, zodat vandaag
de textielaetailhandel zal beginnen
met een grote tegenactie, welke hier
in bestaat, dat de textieldetailhande-
laren bij hun artikelen waardebon
nen zullen verstrekken, waarop bij
kruideniers, die niet met het geven
van textielcadeaux meedoen, gratis
kruidenierswaren verstrekt zullen
worden.
RETOURTJE ALASKA—VLISSINGEN
Na 43 jaar kwam Aarnout Castel
zijn moeder van 94 jaar opzoeken
Aarnout Castel maakte een reis van
Alaska naar Vlissingen om zijn gif-
jarige moeder nog eens te zien,
(Foto P.Z.C.J
Na 43 jaar kwam Aarnout Castel in Vlissingen terug. Eerst een vlieg
tocht van Alaska naar New-York en van daar met een schip van de
Holland Amerikalijn naar Nederland. Hy wilde zijn 94 jaar oude moeder
zien, dus verliet hy het barre Noorden en daar zit hij dan tegenover zijn
moeder, mevrouw S. W. Castel-Walraven. Zy heeft een fris, door de ouder
dom gerimpeld gezichtje, de zachte winterzon tovert Iichtsprankels op de
gouden oorijzers, welke bij het Walcherse kapje horen. Moeder Castel is
de Zeeuwse klederdracht trouw gebleven. Zorgzaam legt zy af en toe
een van haar oude beaderde handen op die van haar zoon Aarnont. De
jaren hebben ook hem niet ongemoeid gelaten. In zyn leven heeft hij het
niet gemakkelijk gehad, omdat hij vele jaren in het ruwe poolklimaat
verbleef.
Thans woont hij in Nome op Alas
ka. Gedurende de zomermaanden
vaart hij op een sterke motorboot van
25 ton óm post en vracht te vervoe
ren. Zijn gezicht toont de tekenen
van een jarenlang verblijf in de pool
streken. Zijn grijsblauwe ogen hebben
het licht van de uitgestrekte ijsvel
den in zich. Zijn knoopsgat is versierd
met het gouden insigne van de Alas
ka Pioniers, een ereteken dat slechts
zij mogen dragen, die meer dan 30
jaar in Alaska vertoeven.
Expeditie
Na zyn opleiding aan de zeevaart
school verliet hij op zeer jeugdige
leeftijd het ouderlijk huis aan de
Paardenstraat te Vlissingen en mon
sterde aan boord van een ouderwets
zeilschip waarmede hij de wereldzee-
en bevoer. Omstreeks 1900 kwam hij
terecht bij Amerikaanse walvisvaar
ders. Tijdens de jacht op de traanle-
verende kolossen uit de poolzee, ont
moette hij in 1906 de bekende Noord
poolreiziger Vilhjalmur Stefansson en
die ontmoeting was oorzaak, dat Cas
tel van 1913 tot 1918 op uitnodiging
van de Canadese regering deelnam
aan een Noordpool-expeditie onder
leiding van Stefansson, die de kwali
teiten van Castel als gezagvoerder
van de North Star en later van de
Chalenge wist te benutten.
Bij het in kaart brengen van
Bank's eiland werd een onbekende
grote baai naar hem genoemd en zo
leeft in de naam „Castel Baai" de
herinnering voort aan deze wakkere
ond-Vlïssinger, die ook thans nog zyn
mannetje staat.
Na de expeditie vertrok Castel
naar Siberië en oefende daar tot
1924 het beroep uit van pelsjager en
pelshandelaar, een hard bestaan,
vooral in de winter als het kwik zakt
tot 40, ja zelfs tot 50 graden onder
het nulpunt en sneeuwstormen over
de ijsvlakten jagen. In 1924 ging de
geharde poolbewoner weer naar Alas
ka, werd in datzelfde jaar Ameri
kaans onderdaan, ging in Noord-
Alaska opnieuw achter de poolvossen
aan en leefde tussen de Eskimo's.
Dat bleef zo tot 1936.
Naar Nome
Intussen was hij van Noord-Alaska
vertrokken naar West-Alaska om
zich te vestigen in het stadje Nome
aan de Norton Baai, welke uitkomt
op de Beringzee.
In 1936 ging hij weer varen. Met
een sterke motorboot brengt hy nu
zolang het weer dit toelaat, post en
vracht naar verschillende nederzet
tingen aan de kust. De boot meet 25
ton. De pelshandel en het trappers
leven behoren voor hem tot het ver
leden, maar met belangstelling volgt
hij nog steeds de aanvoer van pels
en net als elke andere trapper weet
hij precies dat een werkelijk goed
pelsseizoen ééns in de zeven jaar
voorkomt. Dan zijn er vangsten die
wisselen van 150 tot 500 vossen per
seizoen. In de omgeving van Nome
komen niet veel poolvossen meer
voor, die zyn er weggevangen. Het
stadje ligt afgesloten op een land
tong. De afstanden zijn er enorm
groot, maar in tegenstelling met
vroeger ziet Castel nu elke dag men
sen om zich heen, want in de omge
ving van Nome wordt goud en tin
gedólven. Vroeger, tijdens het verblijf
m afgelegen streken, gebeurde het,
dat hij maanden achtereen moederziel
alleen in de eenzaamheid van het on
herbergzame binnenland leefde.
„Het enige verbindingsmiddel met
Nome is', aldus Castel, „het vlieg
tuig, want de afstanden zijn enorm.
Er zijn in dat gedeelte van Alaska
weinig nederzettingen en nog minder
wegen".
„Volgende week komt myn broer
ook naar Nederland", zo gaat hij ver
der, „hij woont in Londen en als Bill
geweest is, dan ga ik weer terug naar
Nome". Op 22 December arriveerde
Aarnout Castel in Vlissingen, over
enkele weken vertrekt hij weer naar
Alaska. Of hy nog eens terug komt
„Daar is weinig van te zeggen", gaat
hij voort, maar ik ben erg dankbaar
dat ik moeder nog eens heb mogen
zien. Hoewel Vlissingen in die veer
tig jaren erg is veranderd, heb ik
toch veel teruggevonden dat nog net
is als vroeger
Over de besteding van zijn tijd be
hoeft de heer Castel zich geen zorgen
te maken. Hij logeert bij familie en
's avonds komen vrienden en kennis
sen hem opzoeken. Dan moet hij ver
tellen. Het kost hem wat moeite
steeds weer de juiste Nederlandse
woo- den te vinden na 40 jaar slechts
Engels te hebben gesproken, maar het
gaat al aardig, want, zo zegt Castel,
de eigen taal, welke men als kind
leerde, vergeet men niet gemakkelijk.
Het Wereldgebeuren
Langspeelplaten
De Fransen weten sinds vorige
week bij wie ze terecht kunnen
wanneer een nieuwe dam in ge
bruik gesteld moet worden, een ten
toonstelling geopend of een banket
gepresideerd.. De heer René Coty
is gekozen tot president van de Franse
republiek en hij zal al de genoemde
taken met nog een heieboe) andere
verplichtingen overnemen van de
heer Vincent Auriol, die er wel n
beetje genoeg van had.
Eén ding zal hy waarschijnlijk niet
overnemen van Auriol: de organisatie
van de jaarlijkse jachtpartijen op pa
trijzen en fazanten, die ronddrentelen
en fladderen over het landgoed Ram-
bouillet
René Coty is helemaal geen jager...
hij luistert liever naar klassieke mu
ziek en heeft eer mooie verzameling
langspeelplaten waarmee hij uren
lang bezig kan zijn.
Hij houdt ook van boeken.
Eigenlijk kende men hem nauwe
lijks in Frankrijk toen hij vorige
week tot president werd geko
zen.
Velen vroegen zich af: „Wie is
Coty'"?
Welnu, hij is een Normandier even
als de Franse premier Laniel en zijn
vrouw is een dochter van een Nor-
mandische reder In Le Havre, waar
zijn vader een onderwijs-instituut had,
werd René in 1882 geboren Twintig
jaar later men deed er In de goede
oude tijd niet zo lang over vestig
de hij zich reeds als advocaat in zijn
geboortestad.
Nadien heeft hij zich nlaatselijk on
derscheiden in de politiek en in de
advocatuur, totdat hij er eindelijk in
1923 in slaagde een Kamerzetel te be
machtigen.
Men liep nogal hoog weg met hem
in Le Havre en het moet voor zijn
vele vrienden een teleurstelling ge
weest zijn, dat het met zijn verdere
politieke carrière niet wilde vlotten.
Pas na de jongste oorlog rees zijn
politieke ster. Tweemaal werd hij
voor korte tijd minister van we-
deroobouw en tenslotte maakte men
hem vice-president van de Senaat (de
raad van de republiek).
Nu 's hij daD na moeizame verkie
zingen president van de Franse repu-
bliek geworden. „Het Kerstmannetje",
zo zei hij „is mijn beste helper daarbij
geweest'
Toen journalisten hem na z'n ver
kiezing vroegen, wat hij het eerst ging
doen was zijn antwoord: ,Vröeg naar
huis gaan om soep te eten en kaas"-
Daarbij typeerde hij zich zelf als
een zeer eenvoudig man
Hij is ook beminnelijk en wanneer
hij felle dingen zegt, doet hij dat
uiterst hoffelijk.
Men zou deze grote, licht-gebogen
man zijn 71 jaar niet aanzien. Met
zijn donkere haar en zijn frisse ge
laatskleur ziet hij er uit al een goede
vijftiger.
T n politiek opzicht zijn twee belang-
I rijke feiten van hem bekend Hij is
'n krachtig voorstander van grond
wetsherziening in die zin. dat de uit
voerende macht versterkt moet wor
den tegenover de wetgevende macht
(het parlement) Van die versterking
verwacht hij een grotere stabiliteit der
Franse regeringen. Daarnaast is hij
voorstander van een federaal Europa,
maar hoe hij zich dat federale Europa
denkt heeft hiï nooit duidelijk gezegd
en toen ministei R'dault in de senaat
het Europese Defensieverdrag verde
digde. was Coty door „ziekte" niet
aanwezig.
Men neemt evenwel aan. dat hij een
minder fervente tegenstander van dat
verdrag is dan de thans aftredende
president Vincent AurioL
Heeft de president van Frankrijk
werkelijke politieke macht? Deze
vraag moet in vele opzichten ont
kennend, maar daarnaast toch ook
weer bevestigend beantwoord worden.
De president heeft geen macht, wan
neer ex een stabiele regering is. De
president heeft werkelijke macht,
wanneei de regeringen steeds weer
aftreden en hü de enige bindende
schakel is tussen de op- en aftredende
kabinetten.
In verband met dit laatste is het be-
grijpeliik. dat men de verkiezing van
Coty tot president, in Washington met
enig enthousiasme heeft begroet Men
hoopt, dat bij de Europese integratie
zal bevorderen B'iikbaar hopen ook
de Franse federalisten daarop want
bij monde van de heer M. L. Maré-
ohal. die secretaris-generaal is van de
Raad van Eurooa. hebben zij hem ge
lukgewenst waarbii naar voren kwam
dat zijn verkiezing het vertrouwen
verstevigt in de toekomstige Europese
samenwerking.
9 Volgens de Washington Post wordt een
aanzienlijk aantal B-36 bommenwerpers,
die thans verouderd zijn, verbouwd voor
het vervoer van sneller dan het ge
luid vliegende gevechtsbommenwer
pers. De B-36 bommenwerpers zouden
hierdoor nog jaren mee kunnen.
ANNIE SCHMIDT
Is het werkelijk nog nodig Annie
Schmidt aan te bevelen? Reeds voor
de derde maal bundelde zij een serie
„Impressies van een Simpele Ziel, 3",
en het peil van haar verhaaltjes blijft
steeds even hoog haar humor even
verkwikkend. De trouwe lezers weten
wel dat die ziel van A. S. geenszins
simpel is: een vlijmscherpe opmer
kingsgave, een voortreffelyke, gena
deloos ontledende kijk op de eigen
psyche en op die van allerlei mensen
typen; een vlotte, buigzame vertel
trant, dat alles staat tot haar be
schikking, en ze oversprankelt haar
„stukjes" bovendien met haar speel
se geest, hoor onvergelijkelijke humor
en haar warm gevoeL
Wie de voorafgaande delen „Im
pressies" kent, behoeft geen aanspo
ring meer, maar wie nog nooit wat
van Annie Schmidt las, hale die scha
de eens in, want hij komt veel koste
lijke humor tekort. En soms meer
dan dat: deze bundel bevat haar ont
roerende „Brief met bestemming
Zeeland", geschreven aan een vroege
re buurvrouw tijdens de watersnood.
Een kostelijk boek, en een geschenk
dat overal zeer gewaardeerd zal wor
den (Querido, Amsterdam).
H. W.