- Puzzle-rubriek Een jongensboek over de ramp en vele goede oude bekenden 1 Br n 1 ME II 11 JIMMY BROWN en de Bloedboef-Beren DONDERDAG 24 DECEMBER 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 13 DE KEUS IS GROOT GENOEG Baron van Münchhausen terug in een uiterst kleurig costuum In de stroom van jongensboeken, welke ook dit najaar weer het redactie- biu vau kwam blnnengolven, bevonden zich een herdruk en een nieuwe uit gave, die onmiddellijk de aandacht trokken. De nieuwe uitgave, om met iets nieuws te beginnen, is een door t wee jonge auteurs onder het pseudo niem Arde Flakkenberg geschreven boek over de Februari-ramp, onder de titel „Jongens helpen in de nood"', en uitgegeven bij „De Bezige Bij" te Amsterdam. De herdruk is vooral voor de ouderen zeker niet onbekend: het is het frisse, vlot en boeiend geschreven geesteskind van wylen F. de Sinclair: „De Wandelende Driekleur", thans voor de derde maal uitgegeven door Van Holkema Warendorff te Amsterdam. Twee jongensboeken, twee tegenstellingen: het oude in de „vooroorlog se", luchtige en onbekommerde trant; het nieuwe in een sobere, pakkende styl en veel meer op de lang niet altyd plezierige werkelijkheid afgestemd. „Jongens helpen in de nood" is het verhaal van vier Hollandse jongens, die elkaar tijdens de rampweek ont moeten onder wel zeer ongewone om standigheden. Een hunner, die op de Zuidhollandse eilanden woont (en op de flap ..ten onrechte een „Zeeuwse" boerenjongen wordt genoemd; oveii- gens de enige ontsporing, welke wij ontdekken)is onmiddellijk bij de wa tersnood betrokken, de anderen trek ken spontaan naar de rampgebieden om te helpen. Hun ervaringen zijn verre van alledaags en voor knapen van zestién tot achttien jaar zelfs verbijsterend. Dag en nacht zijn zij in touw om hulp te bieden, waar dit maar mogelijk is, onder de ongun stigste omstandigheden vaak. Een boek, dat voor oudere jongens kan gelden als een boeiende repor tage van de gebeurtenissen in die eerste Februari-week, door het le zen waarvan zij ongetwijfeld een helder inzicht krijgen in hetgeen zich toen aan ons land voltrok. Geen vrolijke lectuur, maar in ieder geval boeiend en uit ge schiedkundig oogpunt zelfs leerzaam I Een wel gans andere toon ademt „De Wandelende Driekleur", een boek, dat men een voor jongens geschreven de tective-verhaal zou kunnen noemen en dat speelt in een onbekommerde voor-oorlogse periode. De avonturen van de drie kostschoolknapen, die om hun haarkleuren worden aange duid als „De Wandelende Driekleur", zijn origineel en spannend! Bovendien ontbreekt in dit voortreffelijke jon gensboek de humor niet en zonder meer kan gezegd worden, dat het een van die boeken is, die jeugdige lief- bbers van lezen in één adem uitlezen én nog vaak hérlezen! Andere herdrukken, die ook bij de hedendaagse knapen ongetwijfeld gretig ingang zullen vinden zhn „De Duin'neks" en „In Woelige Dagen" van de jeugdschrijver bjj uitstek: C. Joh. Kievit. Wie van de ouderen her innert zich niet het spannende ver haal uit de dagen van Napoleon, toen ons land zuchtte onder de Franse overheersing en toen de „Duinheks" garnalen engeheime boodschap pen overbracht? Ook in „In Woelige Dagen" bewees C. Johan Kievit zijn meesterschap als schrijver van historische jongensboe ken en de zesde druk van ook dit boek kan zeker met blijdschap be groet worden, want „de oudjes doen het nog best"! Beide boeken Versche- i bij Van Holkema Nog een bekende Nog een bekende ïn de wereld van de jeugdlectuur is de auteur A. D. Hildebrand, die aan zijn serie over „Monus, de man van de maan", thans toevoegde „Monus naar Mars",, ver schenen by H. Meulenhoff, Amster dam. Wederom een op de toekomst en de moderne techniek gebaseerd ver haal, dat ooic ditmaal vlot werd ge schreven, met een weldadig ryke fantasie. Een geheel ander woordigt „De Schild jenre vertegen- brand en uitgegeven bij Meulenhoff. Een kleurige avonturengeschiedenis, waarin de zoon van een Spaans edel man per zeilschip een reis naar Cuba maakt, waar hij schildknaap wordt. Tenslotte een drietal jongensboe ken, spelend in het voor ieder recht geaarde Hollandse jongen altijd weer aantrekkelijke zeemans milieu: „Mui terij op de Neptunus" door Anton Beuving (uitg. Kluitman, Alkmaar), vlot en met 'kennis van zaken ge schreven; „Met Pleter Pikmans het zeegat uit" door G. Holle (uitgave Van Holkema en Warendorff, Am sterdam, een historisch jongensboek, spelend in de 16e eeuw, tijdens de 80-jarige oorlog en voor iedere waar achtige knaap ongetwijfeld een wel kom geschenk, en als derde „De won- baarlijke avonturen van Dorus Pik broek en Arie Hakkepuf" door P. H. Fruithof (uitgave Van Holkema Warendorff een verrukkelijk boekje voor de wat jongere garde, met een schat aan geestige, fantasierijke ver haaltjes. De baron! Voor de kleuters is er uitstekend nieuws, dank zjj H. P. Leopolds "üit- geversmy. te Den Haag, die een bij zonder goed verzorgde, voortreffelijk en kleurig geïllustreerde uitgave het licht deed zien over de nog steeds wonderbare reizen en avonturen te water en te land van „Baron van Münchhausen", op wel zeer geslaagde wyze naverteld door Erich Kastner en Ben van Eysselsteyn, met platen en tekeningen van Walter Trier. Van „De Baron" zullen de kleuters onge twijfeld smullen en dankzij éen paedagogisch „woord vooraf" be staat er weinig gevaar, dat. zy deze aartsjokkebrok tot voorbeeld zullen gaan nemen! Voor Engels sprekende ouders, al dan niet met emigratieplannen, is er voorts „The Traveling Twins", een „Wonderboek" voor kleuters, met weinig (Engelse)) tekst en veel pla ten. uitgegeven te New York. Auteur A. D. Huidebrand deed zich met „Bibo graaft door de wereld" en „De boer derij van Mieze en haar kinderen" (uitgave Meulenhoff, Amsterdam) ook kennen als een geestig verhaal tjesverteller. Beide boekjes, geschre ven voor meisjes en jongens van zes tot tien jaar, verdienen zëker de aan dacht. Rein Stuurman verzorgde de (geslaagde) illustraties. Voorts verscheen bij Meulenhoff een door H. G. Hoekstra (tekst) en Fiep Westendorp (tekeningen) ver vaardigd kleurryk kleuterboekje, on der de titel „Versjes uit de Grabbel ton". Een uitermate grappig boekske. Voor de allerkleinsten schreef An nie M. G. Schmidt „Jip en Jan-ne- ke", met zwart-wit-plaat-jes van Fiep Wes-ten-dorp; een keurig verzorgd en dankbaar voorleesboekje. (Arbei derspers, Amsterdam). In „De toren van Bemmelekom" tenslotte vinden wy Axmie M. G. Schmidt, geassisteerd door Wim Bij moer een vaardig en talentvol te kenaar ten volle teruj Horizontaal: 1 paard, 4 groente, 6 vaatwerk, 9 tegen, 10 meisjesnaam, 11 honingdrank, 12 vloeistof, 14 plaats van (afk.), 15 straatlied, 17 hoofdstad, 19 spoedbestelling (afk.), 20 niets, 21 legeronderdeel, 23 deel van het hoofd, 25 inhoudsmaat, 27 meisjesnaam, 28 muzieknoot, 29 on zin, 32 verkwikken, 34 middelb. leef tijd (afk.), 35 injectie geven, 36 mu zieknoot, 37 half, 39 gast, 41 zeehond 42 schoorsteenkap, 44 voorzetsel, 46 meisjesnaam, 47 stuk, 48 voor, 49 plaat3 (B.), 50 vlug. Verticaal: 1 schaap, 2 gemeen, 3 stad, 5 windrichting, 6 stijging, 7 stroom- sterkte, 8 naar aanleiding van 12 vo gel, 13 vroeg, 16 eenstemmig, 18 dier, 19 gezang, 22 meisjesnaam, 24 bloeiwnze, 26 ter attentie van (afk.) 30 steeds. 31 leuk, 32 ondeskundige, 33 drukfouten, 38 rivier (Sp.), 40 dier, 41 Regionale Dagblad Pers (afk.), 43 boom, 45 waardeloos goed. Prijswinnaars en oplossing De prijswinnaars waren: Z. R. Despinois, Anjelierenlaan 78, Vlis- singen; J. C. Wisse, Kon. Julianastr. 39, Middelburg; E. Luteyn-de Wilde, Langestraat 40, Oostburg; Mevrouw C. Hollestelle-Versluis, Wilhelmina- straat 5, Kortgene; I. v. d. Vlist, M. D. de Grootstraat 31, Goes; mej. B. Molhoek, Eindewege F 59, 's Heer Arendskerke. OPLOSSING Horizontaal: 1 kerf, 5 balg, 9 diabo lo, 12 ar, 14 Korea, 15 la, 16 rib, 18 oom, 19 koe. 20 bat, 22 pre, 23 ver koop, 26 zozo, 27 eren, 29 evenaar. 32 mug, 34 kan, 35 s.v.p., 37 bid, 38 tor, 39 el, 40 stier, 44 l.o., 45 voor man, 47 halt, 48 smak. Verticaal: 2 e.d., 3 rik, 4 F.A.O., 5 boe, 6 a la, 7 l.o., 8 markt, 10 braak, 11 hamer, 13 Bio, 15 lor, 17, bevoegd, 18 opperst, 20 broek, 21 toean, 24 e.z. v., 25 ora, 28 amber, 30 nadir, 31 }n een serie sprot, 33 uil, 36 vol, 40 sol, 41 tot, 42 •ake van heerlijke humor doortrokken Dms, 43 ram, 45 va, 46 na, gedichtjes die echter één vraag rechtvaardigen: Wie zouden bij het (voor)lezen méér genieten, vader (of sagiers verhaalt en „Kom, zei het moeder) of de kinderen? Ook dit kos- schaap Veronica", waarin we de da- telijke kinderboek werd uitgegeven mes Groen en dominee weer terug bij de Arbeiderspers te Amsterdam, vinden. Wim Bijmoer voerde voor evenals „Abeltje waarin Annie M. beide boekjes de tekenstift. G. Schmidt de wonderlijke beleve- Men zietde keus in jeugdlectuur is nissen van een liftjongen en zyn pas- groot genoeg! Bijna alle inzenders van onze puzzle hadden hun oplossing goed. Voor de Kerstdagen hebben we wederom een gemakkelijk kruiswoordraadsel. De oplossingen moeten geadresseerd zijn: REDACTIE P.Z.C., VLISSIN- GEN, met in de linkerbovenhoek van briefkaart of enveloppe het woord PUZZLE-RUBRIEK. De oplossingen kunnen door abonné's worden inge zonden en moeten uiterlijk Dinsdag 29 December h.s. in het bezit van de -redactie zijn. Vermeldt U er bij of dame of heer bent? Ook zouden we onze puzzelaars willen verzoeken niet de ingevulde puzzle uit de krant op te sturen. m;iar de oplossing op een vel papier te schrijven. Z m s 7 7 9 w /6 sa m <9 12 23 *Y i l 26 V z# do d/ Jt só dtf JS dè m dóf Vo m V' vz YJ vv Y Vé> V» Vf so 50. Oom Pepie en Jackie hadden' het liefst rechtsom keert gemaakt, maar daar had Jimmy niets van willen horen, ,,'t Bevalt mij ook niet", zei hij. „Maar ik ben niet hierheen gekomen om mij door een of andere ge heimzinnige gebeurtenis weg te laten bluffen. We heb ben nu eenmaal A gezegd en we. zullen ook B zeggen. Ze proberen ons bang te maken, maar er moet méér gebeuren, voordat ik werkelijk bang word en héél wat meer ook. Vooruit mannen, laten wij het kamp opbre ken én onze tocht voortzetten. Door al dat malle gedoe hebben wij heel wat kostbare tijd verloren. Alleen zul len wij extra op onze hoede moeten zijn. We lopen hier blijkbaar nog al in de gaten. Zeker is, dat wij niet bijzonder welkom zijn. Nu. dan maar niet welkom. Dat is nog geen reden om als hazon op de vlucht te slaan". De professor en Jackie hadden zwijgend geluisterd. Geen van tweeën durfde te bekennen, dat zij wèl bang waren en niet zo'n beetje ook. „Laten we dan naar het klooster terug rijden", stelde de professor voor, „om daar wat versterking te halen. Misschien kunnen wij een der monniken wel overhalen met ons mee te gaanJimmy haaide geërgerd zijn schouders op. „U weet zelf heel goed. dat dit malligheid is, professor", zei hij. „Dé&r kregen wij onze eerste waraschuwing niet verder te gaan. Denkt u, dat de monniken ons zouden willen helpen. Ik wilde u wijzer hebben. Vooruit Jack, breek de tent af en maak een beetje voort!" Gevaarlijke zendingen van veehouders. De gezondheidscommissie voor die ren van de Stichting voor de Land bouw heeft een brie? ontvangen van het hoofdbestuur der P.T.T., waarin geklaagd wordt over de verpakkin gen der zendingen welke vaak door veehouders aan postkantoren wor den aangeboden. De gezondheids diensten ontvangen geregeld pakket ten waarvan de inhoud oestaat uit dode dieren of uit zieke organen van gestorven dieren. Deze pakketten worden meermalen in beschadigde toestand op het postkantoor van de plaats van Destemming ontvangen. In het vervolg zullen zendingen, welke niet op een afdoende manier zijn verpakt, worden geweigerd, al dus het hoofdbestuur van P.T.T. Advertentie Miditlboft SodiMikdol RENS en RENS M.T.S.-OPLEIDING X-IÓÓK KH»IFmiJK«*C!liCH ,\gAAGJ GRATIS PRÖSP£CTUS KttJL - BERGWEG 9 - huvwjum EEN WELGEMEENDE WENS Willem en Jacob van Straten waren broers en ze woonden samen in een klein huisje. Wat deden die broers het liefst? Ze losten graag puzzles op. Vooral Jacob kon een puzzle niet onop gelost laten liggen al was het midden in de nacht. Willem wist dat maar al te goed en op een avond toen zyn broer weg was maakte hij zelf een puzzle, legde die midden op tafel neer en ging vlug naar bed. Jacob kwam om twaalf uur thuis. Hy was verschrikke lijk moe en slaperig, maar... toen hy de puzzle op tafel zag liggen haalde hy toch zyn potlood uit zyn jas en ging aan het oplossen. „Vul de namen van de ge tekende voorwerpen in, van binnen naar buiten van uit de 10 middelste vakjes. Bij goede oplossing vermeldt de binnenste dik omlijnde serie van tien vakjes een wel gemeende wens!", had Wil lem er onder gezet. Nu, toen Jacob de oplos sing wist. mompelde hij, „inderdaad" en kroop met een onder de wol. Wat wenste Willem zijn broer? Bruno gaat vissen „Brom brom", zei Bruno [Bruine Beer, „Ik gavan- [daag eens vissen. Ik pak myn hengel en wat [deeg en vis het hele [beekje leeg dat kan beslist niet missen!" Een uurtje later zat hy reeds [te turen in het water. Maar beer ving niets en [bromde zacht: „Het lukt [niet, wie had dat ver dacht? Het wordt al later, later...!" Maar op de bodem van de [beek schoolde de vis te- [zaam. Een grote karper zei: „Kyic [hier, er vist weer een of [ander dier. Oh, wist ik maar zyn naam!" „Dan konden wij zonder [pardon eens paal en perk [gaan stellen!" „Ik spring", riep witvis, de [kleine guit, „wel even [boven water uit en zal het U vertellen!" De witvis was snel terug en [sprak: het is dat [beren-mannetje!" Toen stak de hele vissen- [schaar de vissenkoppen [bij elkaar en broedden op 'n plannetje. De hele dag zat Bruno-beer. [Geen visje wilde happen, Hij smeet dus kwaad zijn [hengel neer en zei: „Ik [ga een andere keer dét zal ik je verklappen!" „Ik neem nu eerst een heer- [lijk bad en ga dan gauw [naar huis." Hij plonste in het koele nat, [maargrote grutten [wat vvas dat? 't Was in 't water niet pluis... Want honderd vissen, en [nog meer. schoten om [Bruno heen. De karpers trokken aan zijn [haar. de snoeken beten, [het is waar, in oren rug en been De beer brulde het woedend [uit en sloeg kwaad in [de beek, Hy riep: „Schei uit zeg, ben [je mal!", en krabbelde [snel op de wal. Hij was geheel van streek. Met pijn in armen rug en [staart, met opgezette [tenen, Ging Bruno terug, het was [zijn straf. De pret voor [vissen was er af, zou ik tenminste menen Elf blokletters Johan was als bediende werkzaam in een grote meubelwinkel. Hy deed er van alles en hij deed het graag, want hy was erg han dig. Eens kwam er van de fabriek een erg mooi ameu blement aan. Het waren zware eikenhouten stoelen Van de week zal je 't beleven, Mies doet met de mode mee. Het kost haar heel weinig centen En tooh ie ze best tevree! 't Muisje zag eens in het weekblad „Voor De Muis En Haar Gezin" Mooie dames en die hadden, Prachtig lange oorbellen in. ,Jié", riep Mies, „dat 's wat voor mij ook. Aan die mode doe ik rrfee! Wacht eens even zeg, ik weet wat. Ja, ik heb een goed idee!" En wat denk je dat de Muis deed? Ze ging in de kast op zoek, Naar een trommeltje. met lekkers. Naar een trommel vol met koek. j En twee grote krakelingen, Hing ze om haar oren heen. Nu? Is Mies geen mooie dame? Zoale Mies is or niet een! met leer bekleed en een prachtige tafel er bij met houtsnijwerk versierd. „Dat moet direct in de étalage", sprak de baas. „Johan, dat kan ik wel aan jou over laten hé? Maak er maar iets moois van!" Daar voel de Johan wel iets voor. Hij maakte van grys papier een oude, stenen muur en hing er een paar schilderijen op. Er was nog een namaak- schoorsteen die ook een plaatsje kreeg en daarvoor plaatste hy het ameuble ment. Bij de winkel ernaast, een kledingzaak, leende hij een étalagepop, die hij een prachtig, maar ouderwets pak aantrok en plaatste de man in een van de mooie stoelen. Nu ging Johan eens voor de étalage kijken naar het resultaat. Hy knikte goed keurend, maar vond toch dat ergens nog bij moest staan wat voor een rijke meneer daar nu eigenlijk wel in de stoel zat. Dan zou den de mensen meteen ook weten welke omgeving Jo han had uitgebeeld. De jongen ging naar de meubelmakerij, vroeg een paar stukjes triplex en te kende daar de letters op. Toen ging hij zagen. Hij maakte er stevige bloklet ters van en stapelde deze zolang op om ze daarna te kunnen gaan schilderen. Juist toen hij klaar was kwam de baas binnen. „Wat wordt dat?", vroeg hij, ver baasd naar de letters kij kend. „Deze letters vormen de naam van de meneer in de étalage", lachte Jan. De baas bestudeerde de elf letters even en riep toen. „Ja. ik zie het al. Die let ters vormen tezamen het woord Ki" Haast hadden we het ver klapt, want het is de bedoe ling dat jullie eerst eens uit zoeken welke elf letters er opgeslagen liggen en daar na welk woord er wordt gevormd.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 9