LEEUWEN EN NIJLPAARDEN IN DE ONGESCHONDEN WILDERNIS Kruger-Wildpark: een Zuid-Afrikaanse sensatie BRONZEN STEM VAN NEDERLAND VOOR AMERIKA GEREED DONDERDAG 24 DECEMBER 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 DRIE WEKEN IN ZUID-AFRIKA (XII)* Amerikanen willen modern hotel... Vaak overvalt een mens het verlangen om eens te kunnen toeven In een wereld, die nog niet door de mensen geschonden ls, een wereld zonder tech niek en desnoods zonder comfort, een wereld, waarin men de aarde nog treft in haar natuurstaat. Er z$n weinig van die plekken op aarde, maar de Unie van Zuid Afrika kan op het bezit ervan bogen: het Kruger Park. Het ligt in het Noorden van Transvaal, grenzend aan Portugees Oost Afrika en het werd reeds gesticht in 1898, door de laatste president van Transvaal, Paul Kruger. Het beslaat een oppervlakte van 8000 vierkante myi en is dus slechts iets kleiner dan Nederland. Nederland heeft tien en een half millioen inwoners, het Krugerpark heeft er geen honderd. Niemand woont er behalve de bewa kers. Het Kruger Wild Park is het domein der dieren. EEN KOEDOE snelt door het oer- woud. Toen wfl er kwamen op onze zwerf tocht door Zuid Afrika heerste er een hitte van ver over de honderd gra den Om te bezwijken, zou men in Nederland zeggen. Maar wie de kans krijgt om gedurende twee dagen rond te rijden in een zo uitgestrekt gebied, waar duizenden dieren in het wild le ven, die telt de hitte niet. Leeuwen voor de lens Onze zwerftocht werd rijk beloond. Terwijl de Zuid Afrikaanders ons ver teld hadden, dat sommigen tienmaal het Krugerprak bezoeken en nimmer een leeuw zien, waren wij er nog geen tien minuten of twee leeuwen hadden zich reeds vertoond. Dat we er daar na geen meer hebben gezien, wat doet het er toe Dat bovendien de leeuwen zo vriendelijk waren geweest zich te laten fotograferen, was een zeld zaam buitenkansje. De leeuwen zijn zo gewend' (de andere wilde dieren trouwens ook), dat hun in het Krugerpark niets over komen kan, dat zij alle vrees voor auto's hebben verloren. Zij beschou wen die als een soort van genoeg lijk brommende dieren, die af en toe blijven stil staan, niets doen en dan weer verder rollen over de wegen door het park. Nieuwsgierig komen de leeuwen kijken en gaan dan weer huns weegs....» Hetzelfde is het geval met tal van andere diersoorten. En er zijn er wat in het Krugerpark: giraffen „wilde beesten" (een soort wild rund), wilde zwijnen, hyena's en jakhalzen, Kaap se buffels en luipaarden, zebra's, an tilopen, impalas, olifanten, koedoes, nijlpaarden, rhinocerossen, waterbok ken, bavianen, cheetah's, krokodillen, te veel om op te noemen. De wet van de jungle Alleen de olifanten zagen wij op dusdanige ogenblikken, dat er geen foto's van te maken waren. De ande re dieren lieten zich rustig met de lens verschalken en het is een sen satie om herten, buffels, antilopen ln volle ren te kunnen kieken. Niemand voedt de dieren in het Kruger Wild Park. Voor zover zij niet van plantaardig voedsel leven ver slinden zij elkaar ener is voed sel in overvloed. De leeuwen, lui paarden en cheetah's voeden zich met jonge herten. In het Kruger Wildpark Rustig grazen de zebra's in de Kru- ger-wildtuin. gelden de wetten van de wildernis: de sterkste is hier heer en meester. En het Krugerpark is een wilder nis. Er lopen wegen doorheen, die de mens aar~elegd heeft. Het zijn slech te wegen en zij noodzaken de auto's om langzaam te rijden. Voor de huis vesting van de bezoekers is natuur lijk gezorgd: er bevinden zich in het Krugerpark vijftien rustkampen, die comfortabel zijn ingericht, maar uiterst eenvoudig. Men kan overnachten en zijn maaltijdbereiden in kleine bun galows, maar men kan ook genoe gen nemen met de eenvoudige maal tijden, die in de kamprestaurants wor den toebereid. Amerikaans Voor de Amerikanen schijnt dit niet goed genoeg. Zi, wilden de na- DE KONINC DER DIEREN IN DE WILDERNIS. Bovenstaande foto is genomen door de voorruit van een auto. tuur en tegelijkertijd Amerikaans comfort. Vandaar, dat er in Skukuza, het voornaamste kamp, op dit mo ment een modern hotel wordt ge bouwd. Men kan dit betreuren, maar er is een troost: het zal het enige ho tel blijven. Zuid Afrika wil het karak ter van het Kruger Park onveranderd lsjten: het moet wildernis blijven, met een groot aantal dieren in him na tuurstaat. Zo is het thans, zo zal het ook in de toekomst zijn. En juist daardoor een sensatie voor alle bezoekers, die uit alle delen der wereld naar de Unie komen, soms met geen ander doel dan het Krugerpark te zien. G. B. Zie de P.Z.C. van 28 en 30 Octo ber, 3, 6, 11, 14, 18 en 21 November, 12 en 19 December. GIRAFFE IN HET KRUGER- ■PARK: Men moet omhoog kyken om de dieren te zien. Bavianen zyn nieuwsgierige bewoners van het Krugerpark. Zij bedelen bru taal aan de portieren. Onbekende gnostische geschriften gekocht In uitstekende staat Blijkens een publicatie in „Vigiliae Christianae" heeft prof. G. Quispel, hoogleraar in de theologische facul teit der Utrechtse universiteit, op 10 Mei 1952 een Koptisch handschrift aangekocht, dat vier onbekende gnos tische geschriften uit de tweede eeuw na Christus bevat, en wel „Het Apo- cryphe Boek van Jacobus", het „Evangelie der Waarheid", uit de school van de gnosticus Valentinus, een „Brief van Rheginos over de Opstanding", behandelende de gnos tische opvatting .over de geestelijke wederopstanding en tenslotte een uit eenzetting over de Valentijnse leer. De boeken werden in 1946 gevon den door Egyptische boeren m de landstreek Nag-Hammadi en waren in uitstekende staat. De geschriften werden door hen in Cairo van de hand gedaan. Toen prof. Quispel van de vondst hoorde was hij direct geïn teresseerd en begon hij zijn naspeu ringen. Na vele moeilijkheden te heb ben overwonnen slaagde hij er einde lijk in, met behulp van de Zwitserse psycholoog, prof dr. C. G. Jung, een exemplaar in handen te krijgen Het spreekt vanzelf, dat aan de aankoop diverse risico's verbonden waren. Het kon immers zijn, dat de boeken niet echt waren! Een diepgaand onder zoek werd ingesteld en toen bleek, dat men inderdaad de hand had ge leed op waardevolle geschriften. De uitgave is toevertrouwd aan irof. H. Chr. Puech van het College Ie France te Parijs en aan prof. Qui- EEN DANKBAARHEIDSGESCHENK Kamervoorzitter zal het carillon in April aanbieden (Van onze Haagse redactie) 's GRAVENHAGE, December Het negen-en-veertig klokken tellende carillon, dat de dank vertolkt van het Nederlandse volk in al zyn geledingen voor wat de Amreikanen vóór en na d«- bevrijding voor ons land gedaan hebben, en dan ook ln Washington geplaatst zal worden, is gereed gekomen. Het heeft op dit ogenblik een tijdelijke plaats gekregen achter het Boymans-museum in Rotterdam, waar de stadsbeiaardier van de Maas stad het de beide Kerstdagen, Oudejaarsdag en Zaterdag 2 Januari tel kens een nar zal laten klinken. Daarna gaan nog enkele kleinere klokken even terug naar een van de drie gieterijen, die dit meesterstuk van klank en techniek vervaardigden. Voor gewone stervelingen onhoorbare klankver schillen zullen nog worden bijgeschaafd. Daarna wordt het 30.000 kg. we gende instrument voor rekening van de Holland-Amerika Ljjn verscheept. In de tweede helft van April zal dr. L. G. Kortenhorst, voorzitter van de Tweede Kamer en tevens voorzitter van het Comité „Klokken voor Ame rika", het geschenk overdragen aan de Amerikaanse regering. men ze in universiteiten en openbare gebouwen. En dus kent men de faam, die de Nederlandse (en ook Vlaamse) klokkengieters hebben. In drie bedrijven Toch, de Nederlandse klokkengie ters hebben zich met dit carillon nog eens van een andere zijde laten ken nen. Het is een even excellente zijde, als wij in hun werk vinden. Ze waag den zich aan het experiment om de klokken in drie verschillende bedrij ven te laten vervaardigen. Wie be denkt dat elke klokkengieterij zijn eigen klank voortbrengt, en 't vereiste was dat de klank nu uniform zou wor den, begrijpt dat samenspreking en samenwerking hier op de voorgrond moesten staan. De gebrs. Van Ber gen te Heiligerlee, d- N.V. B. Eys- bouts te Asten, en de N.V. Petit en Fritsen te Aarle Rixtel hebben kans gezien een product te maken, waarin „het eigen geluid" volkomen harmo nieus is opgelost. uitvoerig den, waarin de belangrijkste j ges zullen worden vermeld. Het klokkenspel krijgt een bijzonder mooi plaatsje in Washington. De stadsarchitect is enige tijd geleden speciaal naar Nederland gekomen om dit te bespreken. Maar toch zal de plaatsing in Anril aanstaande nog slechts een voorlopig karakter dra gen. Over enkele jaren zal het caril lon hangen in een voor dit speciale doel gebouwde toren, 't Nederlandse bedrijfsleven zal de bouw daarvan voor zijn rekening nemen, aangezien de oorspronkelijke gedachte om de gelden hierv tor te vinden onder de in Amerika levende Nederlanders, en de Amerikanen,, die van Nederlandse afkomst zijn niet verwezenlijkt kon worden. Tweejarige actie Twee jaar geleden werd de actie be gonnen, die thans zijn bekroning vindt in de oplevering van het prachtige carillon. Ongeveer zes ton heeft het Nederlandse volk er voor bijeenge bracht. He is een uniek geschenk ge worden, dat onder de drie honderd carillons, die de wereld slechts telt zijn gelijke vindt in dat van het Rot terdamse aadhuis. Bekwame kunste naars hebben het uiterlijk zo fraai mogelijk gemaakt. Ben van Eyssel- steyn maakte bij elke klok een punt dicht, waarin vastgelegd werd, welke groep uit 't Nederl. volk dit deel voor zijn rekening nam; het kleinste klok je draagt het embkera van prinses Marijke: „Ik kleinste, het reinste" is de spreuk, die dife kleinood ten eeuwi gen dage vergezelt. Men herinnert zich: Koningin liana heeft dit kleinste klokje bij haar Ju- bezoek aan Amerika president Tru man t hand gesteld als een sym bool, Dr. lortenhorst en enkele an dere comité-leden, onder wie Rotter dams stadsbeiaardie*- F. Timmermans gaan nu het sluitstuk opleveren van dit Nederlandse geschenk. Als een al tijd le/ende stem zullen de klokken aanstonds de gevoelens van ons volk verkondigen. Amerika is blij met dit geschenk. Het heeft de laatste jaren groeiende belangstelling voor caril lons. Indien enigszins mogelijk plaatst op de vlucht Minder aanvallige bewoners van het Krugerpark zyn de hyena's r:m FOTO'S P.Z.C.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 7