KAPPIE EN DE TRIE-MAGNEET Puzzle-rubriek De verdwenen beeldjes #11 go 't Zit vast vaster met VELPAFIN - ONS KRUISWOORORA iOSEL DE ANTIEKE TAFEL Welk artikel mmim J I WH VOOtt&yóAAH 12 PROVINCIALS ZEEUWSE COURANT ZATERDAG 28 NOVEMBER 1953 Ons kruiswoordraadsel van vorige we ek heeft, vele puzzelaars voor een moeilijke opgave gesteld. Gelukkig waren er onder de talrijke inzendin g-en vele goede. De „horsenbreker" voor dit week-end is heslist niet moeilijk, zodat we weer stapels inzendingen verwachten. De oplossingen moeten geadresseerd zyn: REDACTIE P.Z.C., VLIS- SINGEN, met in de linkerbovenhoek van briefkaart of enveloppe het woord PUZZLE-RUBRIEK. De oplossingen kunnen door abonné's worden ingezonden en moeten uiteriyk Woensdag 2 December a.s. in het bezit van de redactie zyn. Vermeldt U er by of U dame of heer bent? Ook zouden we onze puzzelaars willen verzoeken niet de ingevulde puzzle uit de krant op te sturen, maar de oplossing op een vel papier te schryven. Horizontaal: 1 vijver, 8 beledigen, 9 niet (voorvoegsel), 11 vlijt, 12 ge hechtheid, 15 vliegveld (Ned.), 17 tocht, 18 dier,'20 parmantig, 21 voeg woord, 22 soort tabak, 24 wig, 25 ho telbeheerder, 27 noot, 28 luchtstroom, 29 bloeiwijze, 31 niet-geestelijke, 32 plaatsje (Ned.), 34 militair onderdeel, 36 lucht, 37 heen en terug, 39 bouquet, 42 schors, 44 grondsoort, 45 onder lei ding (afk.), 46 deel van blad, 48 ten laatste, 49 spoedig, 50 hevige slag, 52 verzoekschrift, 54 echtgenoten, 56 waaronder (afk.), 57 smeekzang, 58 meisjesnaam. Verticaal: 1 hijswerktuig, 2 deel, 4 volgorde, 5 eventueel (afk.), 6 familie lid, 7 aarden fles, 8 degeneratie, 10 thans, 13 rots, 14 vogel. 16 kleur, 19 groente, 22 iemand die peinst, 23 meis jesnaam, 25 vogel, 26 voertuig, 28 pers. vrnmw., 30 deel van schip, 31 heester, 33 munt (Did.), 35 kwistig, 36 leidster bij padvinderij, 38 pont, 40 klein beet je, 41 celstof, 43 schreeuw, 45 munt, 47 muzikale vorm, 49 mensenmassa, 51 meisjesnaam, 53 dienstwillige, 55 in dien (Fr.). Prijswinnaars en oplossing Mej. C. de Ridder Weststraat 21, Axel; A. v. d. Linde, „Rozenoord", Sluis"; mevr. H. Breel, Singel 183, Vllssïngen; mevr. W. M Janse, Ko ningin Julianastraat 23, Middelburg; mej C. Stroo, Dijkstraat, Kats en mevr. M. G. Pots, Heernisseweg 193a, Goes. De oplossing luidde: Horizontaal: 1 erwt, 4 oase, 8 Ee, 10 It, 12 incidenteel, 17 Ane, 18 rel, 19 ure, 20 Rosa, 22 sneu, 23 robot, 26 kern, 27 duim, 29 eggen, 31 peen, 34 toko, 37 Ier, 38 men, 41 dan, 42 ongeletterd, 45 en, 46 zo, 47 krem, 48 Etna. Verticaal: 2 reces, 8 wei, 5 alt, 6 steun, 7 tiara, 9 wee, 11 sleur, 13 N.N.O., 14 dr, 15 nl., 16 ere, 21 ar ren, 22 stunt, 24 ong., 25 ode, 28 spion, 30 hojids, 32 Een, 33 erger, 35 odeon, 36 kar, 38 m.l., 39 eet, 40 N.T., 43 ene, 44 t.z.t. 17. „Professor I" riep Kappie, de kombuis binnen rennend, „mijn schip zweeft! Het zweeft hoog in de lucht I" Prof. Wobbe likte de lepel af waarme hij juist een twee de bord erwtensoep naar binnen had geslagen. en keek op. „Merkwaardig", zei hij. „Dat is het zeker!" riep Kappie. maar „Merkwaardig", herhaalde de geleerde, „zo goed als die lcok van U erwtensoep kan maken. Die man is een genieI" En hij keek met diep ontzag naar de glim mende Ah Sing. Kappie beet op zijn snor. „Luister eens, professor", zei hij zo kalm mogelijk, „ik ben blij. dat U onze erwtensoep lek ker vindt, maar nu wilde ik toch graag, dat U even aan dek kwam". Met een smachtende blik naar de pruttelende ketels stond de geleerde op en volgde Kap pie naar buiten. „Kijk", zei Kappie. omlaagwijzend. „wij zweven hoog in de lucht, „dat is toch ja geen toestand voor een fatsoenlijk schip!" „Maar", riep professor Wobbe, ,,U wilde toch van het strand los komen, en dat is nu geschied!" „Maar begrijpt U dan niet," zei Kappie haast smekend, „ik ben ka pitein van een sleepboot en niet van een lucht schip. Mijn schip hoort op het water thuis!" „O, wilde U VAREN?I" zei de geleerde, „'tja, dan zou den wij moeten dalen". ..Precies", zei Kappie. „Maar vervolgde de professor, „wij kénnen niet meer dalen". „WATJül" riep Kappie FEUILLETON OOOR PATRICIA WENTWORTH 67 „Was u dan de jas uit Melling House gaan terughalen?" Rietta's lippen bewogen ach, maar gaven geen geluid. Ze schudde enkel het hoofd. Juffrouw Silver hield, even op met breien, boog zich voorover en zei met nadruk: „Hoor eens, juffrouw Cray, u is in het bezit van gegevens, die voor uw zaak van het grootste belang zijn. Het staat u vrij, ze al dan niet te vertellen, maar als u me niet ver trouwt, kan ik u niet helpen". Na een kort, maar veelbetekenend stilzwijgen liet zij erop volgen: „Als u het niet was die de jas hier heeft terugge bracht, moet het meneer Carr geweest zijn".. Rietta werd zo bleek als een doek, maar onmiddellijk daarop kleurde een hoge blos haar wangen ,uu hebt gelijk", stamelde ze. „Ek moet het u vertellen: het heeft geen nut om te denken, dat hét niet zal uitkomen. Carr was naar Lenton gegaan, naar Elizabeth Moore, met wie hij verloofd is geweest voor hij Marjory zijn \touw ontmoette. Ik hoopte, dat hij en Elizabeth het, als ze elkaar te rugzagen samen weer goed zouden maken. Ze pasten inderdaad best bg elkaar en waren erg verliefd. Marjo ry was een domme bevlieging van hem, een tragische dwaasheid, waar onder ze alle drie hebben geleden. Gis teravond nu is Carr dadelijk naar Eli zabeth gelopen, ik denk ten dele uit vrees, dat hij anders iets verkeerds zou doen. In vertrouwen gezegd ge loof ik, dat zijn eerste opwelling in die richting ging, toen hij het huis uit stormde. Maar hij deed het niet, hij zocht Elizabeth op en zij nam hem weer „in genade", zoals hij zelf het uitdrukte aan. Begrijpt u niet, dat hij daarna niet meer in overijling zou handelen Hg was gelukkig en tevre den. In zo'n stemming pleeg je geen moord. Zijn enige wens was, dat el lendige hoofdstuk uit zijn leven af te sluiten. Toen ging hij naar Melling House, waar hij James dood vond lig gen". „Maar waarom ging hij daarheen?" „Dat heb ik hem ook gevraagd. Het scheen hem iets, dat vanzelf sprak toe juist omdat hg aan die hele geschie denis een eind wilde maken. Daarom was hij van plan, James mee te delen wat hij van hem wist, opdat zij elkan der voortaan uit de weg konden blij ven".. „Ut begrijp het", zei juffrouw Silver. De hand naar haar hoofd brengend, zodat de lange, mooi gevormde vin gers zich tegen haar slaap drukten, zette Rietta haar verhaal voort. „Toen hij op Melling House kwam, vond hjj, zoals ik zei, James dood. Mijn of eigenlijk Carr's regenjas lag, afschuwelijk bevlekt, over een stoel. De rechtermouw was letterlijk doorweekt. U vroeg me, juffrouw Sil ver" haar stem, bijna toonloos, verried de spanning waarin Rietta verkeerde ,,of ik er zeker van was, dat Carr het niet gedaan had. Welnu, dat ben ik volkomen en ik kan u ook zeggen waaróm. Hij dacht, dat ik de moord had begaan, kwam hier met de regenjas en vroeg me de reden voor mjjn z.g. misdaad. En...... hier viel de hand terug in haar schoot „ik weet feitelijk niet, of hij het nóg denkt. Mis schien zegt zijn gevoel hem „neen", maar zijn verstand „ja". Daarom heeft hij geprobeerd, de vlekken uit de jas te krijgen". - „Lieve help!" riep juffrouw Silver en die paar op zichzelf niet onvrien delijke woorden hielden een wereld van afkeuring in. „Ja" zei Rietta, ademloos, „de hele rechterkant van de jas was vochtig toen de politie yanmorgen kwam en de jas meenam". „Hm.", kuchte juffrouw Silver, „ze zullen ongetwijfeld vlekken vinden, tenzg de jas door en door is uitgewas sen. Weet u zeker, dat er veel meer vlekken waren dan de schram op uw pols had kunnen veroorzaken?" „O, ja," riep Rietta huiverend, „de -mouw was immers doorweekt". Advertentie) vlekvrfje koudlijm van CETA BEVER Juffrouw Silver bleef tot na drieën op White Cottage. Toen ze haar man tel, haar geel halsbontje en haar war me wollen handschoenen weer aan trok, was één kant van het voor de kleine Josephine Burkett bestemde manteltje voltooidJa, ze was al aan de andere kant begonnen. Onder tussen had ze het klaargespeeld, uit de mond van Rietta Cray alles wat deze wist van de gebeurtenissen op de avond tevoren zo uitgebreid mogelijk te vernemen en een kort gesprek met Fancy had nog enkele aanvullende bij zonderheden opgeleverd. Fancy was trouwens maar al te begerig om iemand, niet van de politie, die Carr en juffrouw Cray wilde helpen, zo veel ze kon in te lichten, 't Zou nooit in haar hoofd zijn opgekomen, dat een vriend of vriendin je wel eens aan de politie zou kunnen verraden en daar om sprak ze zonder omwegen. Juf frouw Silver kreeg uit Fancy's verhaal dan ook een bijzonder „sprekende" in druk van Carr's gedragingen nadat hij het portret van James Lessiter had ontdekt. (Wordt vervolgd t ten, want een dag later stond de tafel bij me thuis en sedert dien gebruik He haar ook als ik de stukjes voor de kinderkrant schrijf. Toch is het inderdaad een heel bijzondere tafel. Ik heb dat tenminste ondervonden. Het gebeurde op een nacht luister maar Er was nog een hoekje in de kinderkrant open. Er moest een verhaaltje in ko men maarhoe kom je een twee drie aan een leulc verhaaltje? De klok sloeg negen uur. Ik pakte papier en potlood, stak het achterstuk van het potlood in mijn mond en dacht... en dacht Een verhaaltje over ka bouters. over een eekhoorn tje of over biggetjes? Zou ik misschien iets schrijven over Eerst die grote noot beneden Dat 's de do en Mies zet in „Doschalt het hard door haar tuintje- Ja, dat is wel naar haar zin. school of over een vlieg tuig? Ik beet als maar op mijn potlood maar om tien uur was mijn papier nog leeg. Toen werd 'k een beet je ongeduldig en besloot maar gewoonweg aan iets te beginnen. Ik schreef Jen vei vol maar het werd helemaal niet leuk. niets aardig en om half twaalf lag het ver scheurd In de prullenbak. Eindelijk sloeg de klok twaalf uur. Ik staarde nog steeds tegen een blanco vel papier en maakte juist aan stalten om naar bed te gaan om het de volgende dag nóg eens te proberen toen... toen ik een diepe zucht hoorde. Wat v/as dat? Ik zat toch alleen in de kamer? Mijn mond viel open van verba zing toen lk recht tegenover me aan de andere kant van de tafel een man zag zitten. bad een grote witte kraag om en droeg een prachtig fluwelen pak met rode biezen afgezet. Opzijn borst hing een diklke, gou- I den horlogeketting. Een keurig baardje en een fraaie snor sierden zijn gezicht. Hij keek me een tijdlang aan. nam toen een snuifje uitzijn snuifdoos en zei: „U weet niet wat U schrijven moet. geloof ik. Wel. dat begrijp ik niet goed, want rond deze tafel is lang, lang geleden zoveel gesproken dat U er wel tien boeken mee zoudt kunnen vullen!" „Wie is U dan wel", vroeg lk stame lend. „Ik ben Karei Jan zoon". antwoordde de man. „Kt was een van de rijkste j kooplieden van Amsterdam, j Mijn schepen voeren af en I aan op Indië. Ze brachten Nu de re, die ligt iets hoger Miesje schraapt eerst nog haar keel Och. die re was niet erg zuiver Maar het scheelde toch niet veel! Wéér een nootje hoger zingen- Kijk, de mi is aan de beurt Miesje zou vast naar 't toneel gaan, Als er toen niets was gebeurd. Het is al lang geleden dat ik die tafel kocht. Al een jaar. Ik vond het exem plaar in een klein winkeltje in Amsterdam. „Echt an tiek", stond er met de hand geschilderd op!" Ik stapte naar binnen en direct kwam er een oud mannetje op me at „Die tafel meneer!", zei hij, „die tafel is een juweel tjeKomt van een oude Amsterdamse koopmans familie. De zeetaferelen op het blad zijn geschilderd door de beroemde van Kla veren en als ik U de prijs noem, meneer, zult. U het niet geloven!" Nu de man bon goed pra Miesje dacht: Ik neem eens zangles. Want ik heb een mooi geluid! Nu moet ze heel vaak studeren, Oefent dagelijks dus luid. me al het goede van deze aarde. Deze tafel was ons eigendom. Hij stond in onze eetkamer. Pieter van Gerrit de timmerman heeft 'm ge maakt en mijn beste vriend ea kunstschilder Adriaan v. Klaveren schilderde er de mooie taferelen op. Hier staan de afbeeldingen van mijn schepen. Kijk, dit schip hier is naar mij genoemd, een prachtige driemaster niet? Ja, het waren mooie tij den. Ons huis op de Keizers gracht was altijd vol licht en leven. Marmeren gangen waarin zware eikenhouten trappen en deuren. De pla fonds waren beschilderd en in de schouw zaten prach tige tegels. De gebrand schilderde ramen deden het Want een buurman schreeuwde plotseling: ,,Hé daar, ga niet zo te keer!' Gooit dan met een grote bloempi En dan zingt, de muis niet meer. zonlicht in duizenden kleu ren uiteenvallen en zetten de koperen kaarsen-kronen in een gouden gloed. Er waren zware tapijten, prachtige kasten en stoelen en boeken, ja véél boeken in mooie banden. Inderdaad, ik had een mooi huisnu is het een kantoorgebouw geworden en mijn prachtige meubelen zün overal verspreid. In ieder geval ben ik blij dat ik mijn tafel heb terugge vonden. Deze tafel was het middelpunt van ons huis, hier kwamen mgn vrouw twee zoons en dochter en ik tezamen Vol belangstelling had lk geluisterd. De hele wereld van deze rijke koopman be gon weer voor mg te leven. Ik staarde naar het lege vel papier voor mij en moest glimlachen. „Ja", sprak Ka rei-Janzoon begrijpend, „nu weet U misschien wel iets te schrijven, is het niet? Goed, dan wens ik U veel succes, nel zoveel succes als ik vroeger had." Toen was mijn gast ver dwenen en ik begon te schrijven, te schrijven tot drie uur toe. Ik schreef over alles wat met mijn antiek" tafel verbonden was. „Wonderlijk", dacht ik toen ik het verhaal nog ?ens overlas „Ik ben blij mei iarel Janzoon te hebben kennis gemaakt. In deze advertentie is ver geten te vermelden welk artikel er wel wordt ver kocht. De naam van hei ar tikel is echter verborgen. Kun je het vinden? w \y dEze I I mj KANS NIET "FIRMA.S.I. OEMT GAREU i0. VONDBLLflW STUKS 1 i... IJ Kleuren! Weet je. dat je. als je gele erf met blauwe vermengt je groene verf krijgt? Rode met blauwe, paarse: en dat >eel met rood. oranje vordt? Door vermenging kun je nog vee! meer tinten krij gen. Probeer het maar eens. Prins Bernhard bezoekt de Kema te Arnhem Prins Bernhard brengt vandaag 'n bezoek aan de laboratoria van de N.V. tot keuring van electrotechni- sche materialen (K.E.M.A.) te Arn hem. De doctoren hebben hem toe gestaan zijn werkzaamheden, zij het voorlopig niet in de omvang en het tempo van voorheen, te hervatten. Advertentie 1 DIT MERK garandeert Uot motechtheid na en chemisch reinigen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 8