C
Oost-Duitse communisten zetten
West-Berlijn onder druk
3
Hier kan een emigrant zich ook
echt gelukkig voelen
KLANKBORD
3
LIMBURGSE RATTENVANGER
IS EEN NUCHTER ZAKENMAN
DE RUSSEN ZIJN VAN OUDSHER
ENTHOUSIASTE SCHAKERS
VRIJDAG 27 NOVEMBER 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
„WE DOEN VEEL TE BELANGRIJK
De West-Berlijnse coalitie
viel jammerlijk uiteen
(Van onze correspondent)
BERLIJN De kwestie der regeringsvorming; in liet „land" Berlyn is na
wekenlange politieke koehandel beslist. De sociaal-democraten zyn uit de
West-Berlijnse regering getreden en daarmede is een einde gekomen aan
een politiek, waarmede alle partijen zich aan de baar van de kortelings
overleden opperburgemeester Reuter, nog tot elke prijs solidair verklaar
den. Met het stoffelijk omhulsel van prof. Reuter werd vrijwel gelijktijdig
ook zijn politiek ten grave gedragen, die voor de viersectorenstad zulke
gunstige resultaten afwierp. De grote coalitie der drie Berlijnse partijen is
uiteengevallen en overgebleven is een regering van christen-democraten en
liberalen, die tezamen in de senaat over een meerderheid van vijf stemmen
beschikken. Het nieuwe opperhoofd Is nu dertien maanden lang dr. Schreiber,
een man uit Adenauer's partij, die volgens beoordelingen van verschillende
zijden over meer goede wil dan vermogens schynt te beschikken.. Maar dit
Js niet zo catastrofaal. Over een goed jaartje wordt er in Berlijn weer ge
stemd en tot dan toe zal het wel nauwelijks iemand gelukken ernstige brok
ken te maken
Het uiteenvallen der grote coalitie
wordt hier in het algemeen betreurd.
Men kan misschien een uitzondering
maken voor de liberalen. Deze hebben
de noodzakelijkheid van nauwe poli
tieke samenwerking met de sociaal
democraten vanwege de bijzondere po
litieke situatie van Berlijn eigenlijk
nooit ingezien en zijn daarom nu ook
door L. J. van der BERK.
de enigen, die een vreugdedans uit
voeren, omdat zij de sociaal-democra
ten kwijt zijn. De beloning zullen zij
het volgend jaar in ontvangst nemen
in de vorm van stemmenaanwas bij de
Berlijnse verkiezingen. Dit staat vast
als een paal boven water, daar het
burgerlijk kiezerscorps zich bij de
laatste verkiezingen duidelijk tegen
een compromispolitiek jegens de so
ciaal-democraten heeft uitgesproken.
De volksgunst wendt zich daarom nu
op de allereerste plaats naar de libe
ralen.
Overdrijving
Maar van de andere gewezen coali
tie-partners kan men zeker niet het
zelfde zeggen. Sommige toonaange
vende christen-democraten, zoals de
fractie-voorzitter Ernst Lemmer, be
treuren de breuk met de socialisten en
hopen slechts, dat Schreiber en zijn
nog sterker rechts staande liberale
medewerkers niet aan het experimen
teren slaan.
Lemmer is beducht, dat zijn partij
genoot Schreiber met de hulp der li
beralen nu eens „schoon schip" zal
gaan maken en zo het vormen van een
grote coalitie het volgend jaar bij
voorbaat verhindert.
Hij voelt niets voor een by voorbaat
tot mislukking gedoemde Schreiber-
cultus en maant daarom telkens weer
tot matiging. West-Berlijn is welis
waar een „land" voor de Bondsre
publiek officieel zelfs „buitenland"
maar van de andere kant is het feite
lijk niet meer dan een gehalveerde
millioenenstad, die door een gemeen
teraad wordt geregeerd. De bevoegd
heden der stedelijke commandanten
zyn in West-Berlijn veel groter dan
die der hoge commissarissen in West-
Duitsland. De senatoren zyn in feite
héél gewone wethouders.
Daarom heeft Lemmer er ook altijd
de nadruk op gelegd, dat men de be
tekenis van het verdelen der zetels in
het gemeentebestuur niet mocht over
drijven. Dikwijls ontstond de laatste
weken een situatie, alsof de regering
van 'n grote mogendheid moest wor
den gevormd.
Terecht beschouwt Lemmer een
dergelijke overdrijving als schade
lijk voor de onderlinge politieke ver
standhouding, temeer nog, omdat
deze door de bevolking in het geheel
niet wordt begrepen. Zij verlangt een
sociaal vooruitstrevende politiek en
gelijktijdig het afbreken van de bu
reaucratische partijdictatuur der so
cialisten in het gemeentebestuur. 90
pet. van alle belangrijke baantjes zijn
door sociaal-democraten bezet, alhoe
wel zij minder dan de helft der kiezers
achter zich hebben.
Verdeeldheid.
In de socialistische partij is de toe
stand nog verwarder dan bij de chiis-
telijk-democraten. Bij de socialisten
bestaan twee ongeveer even sterke
groepen, die geheel verschillende we
gen willen inslaan. De ene stelt de sa
menwerking met andersdenkenden op
de voorgrond, is onder andere voor
standster der EDG en stelt zich bij
voorbeeld op het standpunt, dat de
proletariër in de oude zin des woords
feitelijk niet meer bestaat en het par
tijprogram naar dit inzicht moet wor
den gewijzigd. De andere volgt daar
entegen nog steeds de stoere politiek
van wijlen Schumacher. Zy is tegen de
EDG, stelt eisen vóór verplichtingen,
is de voedingsbodem voor een proleta
risch nationalisme, leeft in de roes
van de socialistische eeuw en is uit
sluitend bereid aan een regering deel
te nemen, wanneer deze haar program
ongewijzigd overneemt. Deze groep
heeft het in Berlijn met één stem van
de andere gewonnen en zo kwam een
einde aan de grote coalitie. Met welke
bedenkelijke argumenten geopereerd
werd, blijkt onder andere hieruit, dat
een vooraanstaand lid der socialisti
sche partij verweten werd een ont
vangst der geallieerden te hebben be
zocht. Deze voortdurend toenemende
arrogantie kan men overigens vrijwel
overal constateren. Zij is helaas geen
monopolie van sommige socialistische
groeperingen en grijpt steeds verder
om zich heen.
Troebel water.
De communisten in Oost-Berljjn heb
ben het uiteenvallen der grote coalitie
vanzelfsprekend in alle toonaarden
bejubeld. Zy zijn onmiddellijk actief
geworden en hebben de socialisten tot
nauwe samenwerking uitgenodigd. Al
hoewel de communistische vakbewe
ging de Oost-Duitse arbeiders veer
tien dagen geleden officieel heeft doen
weten, dat eisen om loonsverhoging
niet mogen worden gesteld, heeft zy
de socialisten in West-Berlijn voorge
steld, heeft zij de socialisten in West-
Berlijn voorgesteld loonsverhogingen,
een verbetering der steungelden en
kersttoeslagen te eisen.. „Weg met de
Schreiber-senuat, de senaat van de
openlijke reactie en de dictatuur der
concernheren!" heet het in een offici
ële oproep der communisten tot de
socialisten. .Deze zullen op geen aan
bieding tot samenwerking ingaan, al
leen reeds omdat tussen socialisten en
communisten de vele duizenden socia
listen staan, die in de Oost-Duitse ge
vangenissen zuchten. De nu ontstane
toestand vereist echter de hoogste
waakzaamheid.
De Oost-Duitse communisten zou
den hun druk op West-Berlijn belang
rijk kunnen gaan versterken, wat ge
zien de moeilijke positie, waarin deze
stad en haar bevolking zich bevinden,
niet zonder gevolgen zou kunnen blij
ven. Ontstaan in West-Berlijn twee
elkaar fel bestrijdende kampen, dan
kan Moskou zich gereed maken de ap
pel op te vangen, waarnaar het al zo
lang heeft verlangd. Het is daarom
te hopen, dat matiging en bezonnen
heid het beleid in West-Berlijn tot de
naaste verkiezingen bepalen en de
kleine coalitie zich van bravourstuk-
ies onthoudt, die een van alle zijden
bedreigde, niet eens zo sterke vesti
ging als de drie Westelijke sectoren
van Berlijn zich nu eenmaal niet kun
nen veroorloven.
Gezicht op Mount Wellington
HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (XVI)
Assimilatie en infiltratie met
Europese gedachtemvereld
HOBART (Tasmanië), November In de bergen, die boven de rivier de
Huon uittorenen ge moet daarvoor van het Zuiden naar het Noorden
kjjken ligt de schoonheid te slapen. Ge kunt haar niet wekken, indien
Ge zulks zoudt willen, want zjj is van steen: een reusachtige vrouwenfi
guur, die door drie grillige bergformaties wordt gevormd. Ik zou my kun
nen voorstellen, dat om deze vrouw heen de meest romantische verhalen
zouden worden verteld. Zo van dat er eens een meisje was, die liefde op
vatte voor een jongeman, die evenwel door de ouders van het meisje niet
geaccepteerd werd. Toen de vader die een zéér machtig man was er'
niet in slaagde zyn dochter tot andere gedachten te brengen, heeft hij haar
in steen veranderd. Duizenden jaren ligt zij thans daar boven, in de ber
gen, die uitsteken boven de Huon, te wachten op de kus van de man, die
duizend jaren voor haar vrijheid streed
Dat zou één verhaal kunnen zyn. Ik kan mij er twintig andere voorstel
len. De Tasmaniër kent er geen één, omdat er hier geen sprookje is. Ik
zag dit niet als nuchtere notitie van een feit. Hoe jong is het land, dat om
zyn natuurschoonheden nog geen vertelsels heeft gesponnen, zoals de In
dianen die hebben in hun Amerikaanse reservaten, de Javanen in hun pop
pen spelen en wy Nederlanders in ons on-romantisch land bij tientallen. De
inwoner van Tasmanië heeft pas de eerste stap gezet: hij noemde deze
bergformatie de „sleeping beauty" en hy zegt het met trots. Gerechtvaar
digde trots ook, dunk me, want er moet iets van de kunstenaar in dit volk
leven, en van de dromer, die in een berg de slapende figuur van een vrouw
Ik kan het niet helpen, dat deze
slapende schoonheid mij de hele dag
heeft achtervolgd; in feite, omdat ik
van de rijke vallei van de Huon uit
steeds tot haar werd aangetrokken,
maar vooral, omdat ik grote waarde
hecht aan een variant op het bekende
gezegde „zeg mij met wie Gij omgaat
en ik zal U zeggen wie Gij zijt", na
melijk deze: „zeg mij, welke sprook
jes, sagen en legenden Gij uw kinde
ren vertelt, en ik zal U zeggen of Gij
een toekomst hebt".
Beneden in de bergen stroomt de
Hebt TT ervaring? Een heer
in Engeland is bezig een boek
over reincarnatie te schrijven.
Hij heeft echter weinig erva
ring op dit gebied en hij adver
teert nu in de Daily News om
medewerking. Ieder, die meent
ervaring te hebben op het ge
bied van de reincarnatie wordt
uitgenodigd zich bij hem aan te
melden
Liefdessmart. Volgens 't Spaan
se blad „Informaciones" heeft
de nu 50-jarige Miguel Gonzalez
Gomez te Madrid niet meer
kunnen slapen, sinds zijn ver
loofde hem, 21 jaar geleden, ver-
Üet om met een ander te trou
wen. Gomez werkt in een hotel
on brengt zijn nachten door met
net verzinnen van plannen,
welke hij nooit uitvoert, aldus
net blad.
Namen. Vele naturellen in
Zuid-Af) ska hebben de gewoon
te, hun kinderen namen te ge
ven van personen, die zij ver
eren. Als gevolg daarvan kon
liet gebeuren, dat dezer dagen
de zwarte heer Adolf Hitier
terecht stond wegens diefstal
vantwee bussen verf en
•en kwast. Hij kreeg twee
maanden om zijn zónden te
overdenken. Een pond boete
kreeg de heer William Shakes-
leare, omdat hij in het open
baar gevloekt, geschreeuwd en
teraasd had. „uw optreden was
niet in overeenstemming met
de kwaliteit van uw litteraire
productie", zei de rechter.
Het ei. Welke nationaliteit
heeft een ei? Voor deze nare
vraag zag zich onlangs de gou
verneur van de Britse kolonie
Hongkong gesteld. Men wil
daar nog al eens eendeneieren
uit China importeren. Die eie
ren worden dan uitgebroed en
de eenden worden later geëx
porteerd (in gestorven en saam-
geperste toestand). Zijn dat nu
Chinese eenden of Hongkongse
eenden
De gouverneur heeft er lang
over nagedacht. Hem bleek bij
onderzoek, dat de kuikens niet
met rode veertjes werden gebo
ren en niet een hamer of sikkel
aan het jeugdige staartje had
den hangen. Hij heeft toen maar
vastgesteld, dat het Hong
kongse eenden waren, omdat ze
tenslotte in Hongkong uit het
ei waren gekropen al was dat
dan in China gelegd. Voor de
exporteurs een grote opluch
ting!!!
Trouwen. Jonathan Dance en
Kathleen Taylor (48 jaar) zijn
Dinsdag, in Sutton Scotney
i Zuid-Engeland) in het huwe
lijk getreden na 21 jaar ver
loofd te zijn. Zij woonden se
dert, hun verloving enkele kilo
meters van elkaar.
Groetles. Omdat de rector
van het gymnasium in Dussel-
dorf niet netjes werd gegroet
door zyn leerlingen, heeft hij
onder het vak „sport" lessen
in groeten laten opnemen. De
sportleraar brengt nu de
knaapjes bij hoe ze hun petjes
van het hoofd moeten lichten.
Huon. Geen rivier in onze betekenis
van het woord, maar een tidal ri
ver" die van het tij der zee afhan
kelijk is van fantastische afme
ting. Met ongelooflijk mooie baaitjes
aan beide zijden; met jachten, die op
stroom liggen, zoals de schoener van
de geëmigreerde Duitser, die uit
Nieuw Zeeland naar de Huon kwam
varen, in Tasmanië een lot uit de lo
terij won de Australiërs besteden
ontzaglijke sommen aan de loterij
met dit geld een stuk grond kocht
aan de rivier en er een fruitkwekerij
inrichtte.
En tussen de (thans in October)
bloeiende wijngaarden de schapen en
de koeien, tegen de hellingen aan, de
gnmtrees (eucalyptus), de wattle
(mimosa), de brem, de lupine, de
aronskelken, en tenslotte als verloren
in een zeker niet subtropische wereld
een cactus, een palmTemidden
daarvan de vriendelijke huizen van
hout, de wonderlijke bouwsels, met de
schoorstenen als vreemde uitsteek
sels aan de buitenkant gebouwd, de
aluminium regen-reservoirs en hier
en daar een dorre pleisterplaats voor
de vermoeide wandelaar aan de heer
lijkst denkbare strandjes.
Ik kan niet anders doen dan mij
voorstellen hoe dit Tasmanië over
enkele decenniën zal zijn, wanneer de
binnenkomende vreemdelingen iets
van zichzelf aan het land hebben ge
geven, iets, dat zij in een oud vader
land leerden; hoe het zal zijn, wan
neer de eerste gedichten tot
gemeengoed van allen zijn geworden,
evenals de volksliederen, de gewoon
ten en gebruiken, de historische
plaatsen, die je elkaar eerbiedig aan
wijst, omdat de geschiedenis van een
schoon eiland er Len nauwste mee
verbonden is.
Geen werkloosheid
Is het wonder, dat de Nederlandse
emigranten zich op dit Tasmanië in
derdaad gelukkig voelen? Er is hier
geen emigrant werkloos. De 2000
landgenoten hebben het niet alleen
materieel goed, zij schijnen hier eens
deels zichzelf te kunnen zijn, van de
andere kant schijnt de sfeer van dit
land een langzame assimilatie te ver
gemakkelijken. Zij hebben het mij
persoonlijk verteld op een enthousias
te bijeenkomst van de Nederlandse
club Abel Tasman, waar de Groning
se ridders van de Kingstongroep, die
de Australian Building Company be
heren, misschien de boventoon voeren
Zij hebben misschien het geheim
gevonden van groeps-emigratie, die
alleen dan voordelig en aanbevelens
waardig kan zijn, indien zy met de
bedoeling heeft een Nederlandse en
clave in het Australische land te vor
men. In Kingston kon je de onder de
Nederlands toezicht gebouwde hui
zen er zonder moeite uitpikken.
Meer licht, grote ramen, schone
gordynen en mjjn Australische
leidsman moest erkennen, dat deze
Nederlanders nog iets anders naar
Tasmanië hebben gebracht dan lou
ter Werkkracht en wil om materiëel
voordeel te erlangenzy leven uit een
diep geloof, dat zy belijden in de Re
formed Church,.zjj leven bovendien uit
de wetenschap, dat de opvallende in-
V.
door B. M. KOEMAN8.
filtratie van Anstralië met de gedach
temvereld van het oude Europa alleen
maar een gelukkige synthese tot
stand kan brengen tussen de jeugd
van dit land en de bezadigdheid van
de emigranten.
Ik heb in mijn vorige artikelen by
herhaling en steeds van een andere
fezichtshoek uit de vraag gesteld of
e Europeaan zich in Australië ge
lukkig kan voelen. Ik weet, dat geluk
een bijzonder subjectief begrip is. Van
het ogenblik van mijn aankomst op
Tasmanië heb ik de indruk, dat de
emigrant het hier het gemakkelijkst
zal hebben. Hij zal evenals elders ont-
zaglijk-hard moeten werken, van.héél
veel afstand moeten doen, maar hij
zal hier tegelykertijd veel kunnen be
waren, van wat mede dient tot het
bereiken van menselijk geluk. Daar
om is Tasmanië werkelijk een geze
gend land.
Het ongewisse weer van een land
aan de zee, tussen de bergen en rivie
ren vergezelde mij op mijn tocht langs
de Huon. Maar regen en wind konden
mjj niet verhinderen het beeld vast te
houden van een land, dat mijn hart
heeft gestolen. Tot nu toe voelde ik
mij meer beschouwer dan minnaar.
Neemt van mij aan, dat de tweede
rol my beter ligt dan de eerste.
HIJ HEEFT EEN EIGEN THEORIE.
Geheim van zijn verdelgingsstof
wil hij niet vertellen
Van onze speciale verslaggever.
MAASTRICHT, NOVEMBER De moderne rattenvanger lijkt weinig
of niets meer op de legendarische, fluitspeler uit het Middeleeuwse Hameln.
Onze prozaïsche tijd heeft er een zakenman van gemaakt met een auto i-n
een fabrieksgeheim, die luistert naar de naam J. Olisclilager. De auto voert
hem van plaats tot plaats in Nederland en een enkele keer ook naar het
buitenland. Zoals nu weer naar Frankrijk. Naar de autofabrieken van
Cltroën in ParUs en naar de gemeente Bonnières sur Seine en de gemeente
Rlve de Gier, opdat er over een paar maanden weer zo'n zwierig r rans
briefje bij hem thuis in Maastricht bezorgd kan worden: „Je tiens u vous
adresser mes trés vifs remerciements„L'efficacite de voire Intervention
s'est afflrmée par les eadavres de rats qui ont été dénombrés
Er zijn heden geweest, die deze 37-
jarige Olischlager de erenaam gege
ven hebben van „De Rattenkoning van
Holland". De Maastrichtenaar zelf
lacht er wat om en vraagt ons met
geheimzinnige trilling in z'n stem:
„Weet u wat dat is, een rattenko
ning?" We zeggen er geen idee van
te hebben en vernemen dan, dat het
een speling ls van de natuur. Een
kluwen van ratten met de staarten
aan elkaar gegroeid. „Voor wie me
zo'n rattenkoning levend weet te be
zorgen, ligt hier 2000,klaar.
Voor een dode, maar onbeschadigde
rattenkoning heb ik duizend gulden
over".
Nooit gezien.
We hebben zo'n idee, dat niemand
eerder dan deze royale Maastrichte
naar voor de uitgeloofde premie in
aanmerking kan komen. Wie zou er
veelvuldiger oog en oog met deze grie
zelige knaagdieren komen te staan en
dus de grootste kans maken nog eens
tegen zo'n speling van de natuur aan
te lopen?
De heer Olischlager vertelt ons het
door hem gezochte wonder nog nooit
aanschouwd te hebben. Maar het be
staat. Drie gevallen zijn bekend. Die
van Straatsburg en het Duitse Alten
burg hebben een zekere vermaardheid.
„Ik heb er een theorie over. Mis
schien kan ik er over een maand meer
van vertellen. Dan heb ik dr. Reh in
Straatsburg bezocht, een arts, die als
hobby een studie van de ratten maak
te. Ik geloof, dat rattenkoningen geen
toèvalug verschijnsel zijn, die zeld
zaam voorkomen. Ze zijn alleen moei
lijk vindbaar, en wanneer ze ooit ge
vonden worden, zal er weinig waarde
aan gehecht worden. „Wonderlijke
V.S. hebben gebrek
aan titonium
De V.S. zouden niet in staat zijn de
vliegtuigen te produceren, die zy no
dig zouden hebben om een oorlog te
winnen, tenzij radicale maatregelen
worden genomen om te voorzien in
het gebrek aan titanium, dat thans de
proauctie belemmert, aldus heeft ge
neraal Kern Metzger, chef van de
materieeldienst van het Amerikaanse
lüchtleger, voor een subcommissie
van de senaat verklaard.
Men zou 22.000 ton titanium per
jaar moeten produceren om in de be
hoeften van hun luchtvaart te voor
zien. De jaarproductie bedraagt thans
echter niet meer dan tweeduizend
ton.
speling van de natuur", zegt men dan,
zo men de bijzonderheid al opmerkt.
„En dan probeert men er zo gauw
mogelijk van af te komen. Ik meen
echter, dat aan dit verschijnsel meer
waarde gehecht moet worden, dan op
pervlakkig lijkt
Huisvrienden.
Welke waarde we aan de gedachten
van deze moderne en succesvolle rat
tenvanger moeten toekennen, het is
moeilijk te peilen. Zeker is intussen,
dat deze zakenman zich moeite noch
kosten bespaard heeft om de gedra
gingen na te gaan van de vuilbruine
roverties, aan wie ook z(jn grootvader
en vader in vervlogen dagen reeds de
oorlog verklaard hadden, Op zekere
dag had hij er zo'n 400 &500 in zijn
woning aan de Bogaardenstraat. Hij
had er een speciale kamer voor inge
richt, die hij onder en boven en langs
de wanden had afgeschoten met siga-
rendoosjes blik, en overigens een be
timmering had gegeven die „z'n vrien
den" het klimmen en klauteren ge
makkelijker maakt. Op tallozen heeft
hij z'n gifstoffen geprobeerd, totdat hij
een paar jaar geleden de juiste samen
stelling gevonden had om de ratten
meest efficiënt te kunnen verdelgen
Wat er toen nog over was van zyn
veestapel, die hy aanvankelijk met de
lekkerste beetjes gevoed had, heeft hy
weg proberen te vangen uit de kamer
met een klem. Hij ontdekte, dat het
rattenvolkje ai heel gauw in de gaten
had, hoe gevaarlijk net ding midden
in de kamer was, maar ook hoe de
ratten als wolven aanvielen op de
slachtoffers, die toevallig in de klem
terechtkwamen of erdoor getroffen
werden. Zo ongelooflijk slim bleek de
laatstovergeblevene tenslotte te znn
de klem met het verleidelijke stuk
je spek werd naar de muur gesleept
om er van boven af een stuk nout op
te kunnen laten vallen dat de man,
die duizenden ratten naar de andere
wereld hielp, zich gedrongen voelde
deze laatste in het veld de vrijheid te
hergeven. Een kwestie van sportivi-
téit dus.
Zijn geheim.
En dan willen we natuurlijk iets we
ten over zyn werkmethode en het gif,
dat hij gebruikt. „Nee, zeeajuin is net
niet".
Maar wat het dan wel is, horen we
niet.. Evenmin als hy iets wil loslaten
over zjjn manier van werken. Het eni-
gï, wat wij hierover te horen krijgen
dat hy by dat werken veelal geas
sisteerd wordt door zijn vrouw, een
charmante Parlsienne, de enige ro
mantiek mogen we wel zegden, die er
rond de figuur van de moderne rat
tenvanger-zakenman bleef hangen.
Ongelooflyk mooie baaitjes
KONINKLIJK SPEL UIT INDIA.
30 millioen amateur-schakers
(Van een byzondere correspondent).
ZURICH, November. Het grote schaaktournooi te Ziirich, waarby
de 32-jarige Rus Wassili Smyslow zich nog boven de vijfvoudige Ame
rikaanse kampioen Reschewski wist te plaatsen, heeft het wereldkampi
oenschap schaken weer voor een jaar in de handen van de Russen ge
bracht: want de tegenwoordige titelhouder Michaii Botwinnik heeft zich
slechts tegen een landgenoot, de winnaar van Ziirich, te verdedigen. De
Russen zyn van oudsher enthousiaste schakers geweest, daarom zijn ze
op dit gebied ook bijzonder sterk en moeilijk te verslaan. Er zyn in de
Sovjet-Unie naar het schynt niet minder dan 30 millioen amateurs en in
de kolchozen en de fabrieken wordt de beheersing van de regels van het
koninklijke spel als onontbeerlijk beschouwd.
Het schaakspel is echter niet uit
Rusland gekomen, doch schijnt uit
Indië afkomstig te zijn. Volgens de
legende heeft een Brahmaan net be
dacht voor de opvoeding van een jon
ge koninklijke prins, om hem libera
le principes te lei-en, want op het
schaakbord is de koning zonder zijn
onderdanen hulpeloos. De koning zou
over dit nieuwe spel zo verrukt zyn
geweest, dat hy de Brahmaan een
ieloning wilde "geven, die deze zelf
mocht vaststellen. De Brahmaan ver
klaarde. dat hij tevei'eden was met
een aantal graankorrels, die men op
de 64 velden kon leggen: op het eer
ste veld één, op het tweede twee, op j scheen hm
het derde vier en zo voort op ie- bijzonder kos
der veld steeds het dubbele van het
voorgaande. De koning vond deze
wens zeer bescheiden maar hoe
verbaasd was hij, toen hij uitgere
kend had, dat hij de Brahmaan
18.446.073.709.551,615 korrels had
moeten geven doch zoveel be
droeg niet eens de hele graanproduc-
tie van Indië.
In de zesde eeuw
In Indië stond hét schaakspel al
spoedig hoog -v 'e gunst en van
daar uit bc mstreeks de 6e
eeuw zijg door geheel
Azië. P* latei ver-
"r bestaat een
.-q;ei met stukken
van ivoor en ebbenhout, die met goud
ingelegd zyn; het werd tezamen met
andere geschenken door Karei de
Grote aan Haroen al-Rasjid aange
boden. Keizers en koningen hebben
het spel met voorliefde als tijdver
drijf en voor het scherpen van de
geest beoefend. De Paryse café's
werden het middelpunt van de
schaakspelers, vooral „La Régence",
dat tegenwoordig weer in zwang
komt en waar luitenant Napoleon
Bonaparte al zyn tegenstanders aan
het bord met de 64 velden wist te
verslaan. Met de verspreiding van het
spel groeide ook het aantal handlei
dingen en aanwijzingen, waaruit men
kon leren hoe het schaakspel het
beste gespeeld kon worden. De eer
ste geschreven werken van deze aard
zyn uit de 11e eeuw afkomstig.
Het schaakspel gold lange tijd als
een uitstekende leerschool voor de
krijgskunst. Daarom treft men on
der hoge officieren bijzonder veel
goede schakers aan. De werkelijk
vooraanstaanden onder de kampioe
nen verliezen echter met -aren
een deel van hun spankracht, -.de hen
tot hun hoge prestaties heefl geleid.
De beroemde schaakmeestei Alje-
chin bij voorbeeld, die in zijn beste
tijd 50 partijen tegelijk kon spelen,
waarvan hij er meestal twee derde
won. zou later tot een dergelijke
prestatie niet meer in staat zijn ge
weest. De tegenwoordige werok!kam
pioen Botwinnik neemt dikwijls, met
speciale toestemming van de Sov.pt-
Russische regering, in Westers? lan
den aan schaaktenrnooien deei; hij
onderwerpt zich vóór het b-gin van
iedere nieuw1 «trijd aan bijzonde
re training. hij dnni 0en tal
rijk gevolg. uit gewezen
schaakkampioenen, wordt begeleid.