C Oost-Duitse communisten zetten West-Berlijn onder druk 3 Hier kan een emigrant zich ook echt gelukkig voelen KLANKBORD 3 LIMBURGSE RATTENVANGER IS EEN NUCHTER ZAKENMAN DE RUSSEN ZIJN VAN OUDSHER ENTHOUSIASTE SCHAKERS VRIJDAG 27 NOVEMBER 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 „WE DOEN VEEL TE BELANGRIJK De West-Berlijnse coalitie viel jammerlijk uiteen (Van onze correspondent) BERLIJN De kwestie der regeringsvorming; in liet „land" Berlyn is na wekenlange politieke koehandel beslist. De sociaal-democraten zyn uit de West-Berlijnse regering getreden en daarmede is een einde gekomen aan een politiek, waarmede alle partijen zich aan de baar van de kortelings overleden opperburgemeester Reuter, nog tot elke prijs solidair verklaar den. Met het stoffelijk omhulsel van prof. Reuter werd vrijwel gelijktijdig ook zijn politiek ten grave gedragen, die voor de viersectorenstad zulke gunstige resultaten afwierp. De grote coalitie der drie Berlijnse partijen is uiteengevallen en overgebleven is een regering van christen-democraten en liberalen, die tezamen in de senaat over een meerderheid van vijf stemmen beschikken. Het nieuwe opperhoofd Is nu dertien maanden lang dr. Schreiber, een man uit Adenauer's partij, die volgens beoordelingen van verschillende zijden over meer goede wil dan vermogens schynt te beschikken.. Maar dit Js niet zo catastrofaal. Over een goed jaartje wordt er in Berlijn weer ge stemd en tot dan toe zal het wel nauwelijks iemand gelukken ernstige brok ken te maken Het uiteenvallen der grote coalitie wordt hier in het algemeen betreurd. Men kan misschien een uitzondering maken voor de liberalen. Deze hebben de noodzakelijkheid van nauwe poli tieke samenwerking met de sociaal democraten vanwege de bijzondere po litieke situatie van Berlijn eigenlijk nooit ingezien en zijn daarom nu ook door L. J. van der BERK. de enigen, die een vreugdedans uit voeren, omdat zij de sociaal-democra ten kwijt zijn. De beloning zullen zij het volgend jaar in ontvangst nemen in de vorm van stemmenaanwas bij de Berlijnse verkiezingen. Dit staat vast als een paal boven water, daar het burgerlijk kiezerscorps zich bij de laatste verkiezingen duidelijk tegen een compromispolitiek jegens de so ciaal-democraten heeft uitgesproken. De volksgunst wendt zich daarom nu op de allereerste plaats naar de libe ralen. Overdrijving Maar van de andere gewezen coali tie-partners kan men zeker niet het zelfde zeggen. Sommige toonaange vende christen-democraten, zoals de fractie-voorzitter Ernst Lemmer, be treuren de breuk met de socialisten en hopen slechts, dat Schreiber en zijn nog sterker rechts staande liberale medewerkers niet aan het experimen teren slaan. Lemmer is beducht, dat zijn partij genoot Schreiber met de hulp der li beralen nu eens „schoon schip" zal gaan maken en zo het vormen van een grote coalitie het volgend jaar bij voorbaat verhindert. Hij voelt niets voor een by voorbaat tot mislukking gedoemde Schreiber- cultus en maant daarom telkens weer tot matiging. West-Berlijn is welis waar een „land" voor de Bondsre publiek officieel zelfs „buitenland" maar van de andere kant is het feite lijk niet meer dan een gehalveerde millioenenstad, die door een gemeen teraad wordt geregeerd. De bevoegd heden der stedelijke commandanten zyn in West-Berlijn veel groter dan die der hoge commissarissen in West- Duitsland. De senatoren zyn in feite héél gewone wethouders. Daarom heeft Lemmer er ook altijd de nadruk op gelegd, dat men de be tekenis van het verdelen der zetels in het gemeentebestuur niet mocht over drijven. Dikwijls ontstond de laatste weken een situatie, alsof de regering van 'n grote mogendheid moest wor den gevormd. Terecht beschouwt Lemmer een dergelijke overdrijving als schade lijk voor de onderlinge politieke ver standhouding, temeer nog, omdat deze door de bevolking in het geheel niet wordt begrepen. Zij verlangt een sociaal vooruitstrevende politiek en gelijktijdig het afbreken van de bu reaucratische partijdictatuur der so cialisten in het gemeentebestuur. 90 pet. van alle belangrijke baantjes zijn door sociaal-democraten bezet, alhoe wel zij minder dan de helft der kiezers achter zich hebben. Verdeeldheid. In de socialistische partij is de toe stand nog verwarder dan bij de chiis- telijk-democraten. Bij de socialisten bestaan twee ongeveer even sterke groepen, die geheel verschillende we gen willen inslaan. De ene stelt de sa menwerking met andersdenkenden op de voorgrond, is onder andere voor standster der EDG en stelt zich bij voorbeeld op het standpunt, dat de proletariër in de oude zin des woords feitelijk niet meer bestaat en het par tijprogram naar dit inzicht moet wor den gewijzigd. De andere volgt daar entegen nog steeds de stoere politiek van wijlen Schumacher. Zy is tegen de EDG, stelt eisen vóór verplichtingen, is de voedingsbodem voor een proleta risch nationalisme, leeft in de roes van de socialistische eeuw en is uit sluitend bereid aan een regering deel te nemen, wanneer deze haar program ongewijzigd overneemt. Deze groep heeft het in Berlijn met één stem van de andere gewonnen en zo kwam een einde aan de grote coalitie. Met welke bedenkelijke argumenten geopereerd werd, blijkt onder andere hieruit, dat een vooraanstaand lid der socialisti sche partij verweten werd een ont vangst der geallieerden te hebben be zocht. Deze voortdurend toenemende arrogantie kan men overigens vrijwel overal constateren. Zij is helaas geen monopolie van sommige socialistische groeperingen en grijpt steeds verder om zich heen. Troebel water. De communisten in Oost-Berljjn heb ben het uiteenvallen der grote coalitie vanzelfsprekend in alle toonaarden bejubeld. Zy zijn onmiddellijk actief geworden en hebben de socialisten tot nauwe samenwerking uitgenodigd. Al hoewel de communistische vakbewe ging de Oost-Duitse arbeiders veer tien dagen geleden officieel heeft doen weten, dat eisen om loonsverhoging niet mogen worden gesteld, heeft zy de socialisten in West-Berlijn voorge steld, heeft zij de socialisten in West- Berlijn voorgesteld loonsverhogingen, een verbetering der steungelden en kersttoeslagen te eisen.. „Weg met de Schreiber-senuat, de senaat van de openlijke reactie en de dictatuur der concernheren!" heet het in een offici ële oproep der communisten tot de socialisten. .Deze zullen op geen aan bieding tot samenwerking ingaan, al leen reeds omdat tussen socialisten en communisten de vele duizenden socia listen staan, die in de Oost-Duitse ge vangenissen zuchten. De nu ontstane toestand vereist echter de hoogste waakzaamheid. De Oost-Duitse communisten zou den hun druk op West-Berlijn belang rijk kunnen gaan versterken, wat ge zien de moeilijke positie, waarin deze stad en haar bevolking zich bevinden, niet zonder gevolgen zou kunnen blij ven. Ontstaan in West-Berlijn twee elkaar fel bestrijdende kampen, dan kan Moskou zich gereed maken de ap pel op te vangen, waarnaar het al zo lang heeft verlangd. Het is daarom te hopen, dat matiging en bezonnen heid het beleid in West-Berlijn tot de naaste verkiezingen bepalen en de kleine coalitie zich van bravourstuk- ies onthoudt, die een van alle zijden bedreigde, niet eens zo sterke vesti ging als de drie Westelijke sectoren van Berlijn zich nu eenmaal niet kun nen veroorloven. Gezicht op Mount Wellington HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (XVI) Assimilatie en infiltratie met Europese gedachtemvereld HOBART (Tasmanië), November In de bergen, die boven de rivier de Huon uittorenen ge moet daarvoor van het Zuiden naar het Noorden kjjken ligt de schoonheid te slapen. Ge kunt haar niet wekken, indien Ge zulks zoudt willen, want zjj is van steen: een reusachtige vrouwenfi guur, die door drie grillige bergformaties wordt gevormd. Ik zou my kun nen voorstellen, dat om deze vrouw heen de meest romantische verhalen zouden worden verteld. Zo van dat er eens een meisje was, die liefde op vatte voor een jongeman, die evenwel door de ouders van het meisje niet geaccepteerd werd. Toen de vader die een zéér machtig man was er' niet in slaagde zyn dochter tot andere gedachten te brengen, heeft hij haar in steen veranderd. Duizenden jaren ligt zij thans daar boven, in de ber gen, die uitsteken boven de Huon, te wachten op de kus van de man, die duizend jaren voor haar vrijheid streed Dat zou één verhaal kunnen zyn. Ik kan mij er twintig andere voorstel len. De Tasmaniër kent er geen één, omdat er hier geen sprookje is. Ik zag dit niet als nuchtere notitie van een feit. Hoe jong is het land, dat om zyn natuurschoonheden nog geen vertelsels heeft gesponnen, zoals de In dianen die hebben in hun Amerikaanse reservaten, de Javanen in hun pop pen spelen en wy Nederlanders in ons on-romantisch land bij tientallen. De inwoner van Tasmanië heeft pas de eerste stap gezet: hij noemde deze bergformatie de „sleeping beauty" en hy zegt het met trots. Gerechtvaar digde trots ook, dunk me, want er moet iets van de kunstenaar in dit volk leven, en van de dromer, die in een berg de slapende figuur van een vrouw Ik kan het niet helpen, dat deze slapende schoonheid mij de hele dag heeft achtervolgd; in feite, omdat ik van de rijke vallei van de Huon uit steeds tot haar werd aangetrokken, maar vooral, omdat ik grote waarde hecht aan een variant op het bekende gezegde „zeg mij met wie Gij omgaat en ik zal U zeggen wie Gij zijt", na melijk deze: „zeg mij, welke sprook jes, sagen en legenden Gij uw kinde ren vertelt, en ik zal U zeggen of Gij een toekomst hebt". Beneden in de bergen stroomt de Hebt TT ervaring? Een heer in Engeland is bezig een boek over reincarnatie te schrijven. Hij heeft echter weinig erva ring op dit gebied en hij adver teert nu in de Daily News om medewerking. Ieder, die meent ervaring te hebben op het ge bied van de reincarnatie wordt uitgenodigd zich bij hem aan te melden Liefdessmart. Volgens 't Spaan se blad „Informaciones" heeft de nu 50-jarige Miguel Gonzalez Gomez te Madrid niet meer kunnen slapen, sinds zijn ver loofde hem, 21 jaar geleden, ver- Üet om met een ander te trou wen. Gomez werkt in een hotel on brengt zijn nachten door met net verzinnen van plannen, welke hij nooit uitvoert, aldus net blad. Namen. Vele naturellen in Zuid-Af) ska hebben de gewoon te, hun kinderen namen te ge ven van personen, die zij ver eren. Als gevolg daarvan kon liet gebeuren, dat dezer dagen de zwarte heer Adolf Hitier terecht stond wegens diefstal vantwee bussen verf en •en kwast. Hij kreeg twee maanden om zijn zónden te overdenken. Een pond boete kreeg de heer William Shakes- leare, omdat hij in het open baar gevloekt, geschreeuwd en teraasd had. „uw optreden was niet in overeenstemming met de kwaliteit van uw litteraire productie", zei de rechter. Het ei. Welke nationaliteit heeft een ei? Voor deze nare vraag zag zich onlangs de gou verneur van de Britse kolonie Hongkong gesteld. Men wil daar nog al eens eendeneieren uit China importeren. Die eie ren worden dan uitgebroed en de eenden worden later geëx porteerd (in gestorven en saam- geperste toestand). Zijn dat nu Chinese eenden of Hongkongse eenden De gouverneur heeft er lang over nagedacht. Hem bleek bij onderzoek, dat de kuikens niet met rode veertjes werden gebo ren en niet een hamer of sikkel aan het jeugdige staartje had den hangen. Hij heeft toen maar vastgesteld, dat het Hong kongse eenden waren, omdat ze tenslotte in Hongkong uit het ei waren gekropen al was dat dan in China gelegd. Voor de exporteurs een grote opluch ting!!! Trouwen. Jonathan Dance en Kathleen Taylor (48 jaar) zijn Dinsdag, in Sutton Scotney i Zuid-Engeland) in het huwe lijk getreden na 21 jaar ver loofd te zijn. Zij woonden se dert, hun verloving enkele kilo meters van elkaar. Groetles. Omdat de rector van het gymnasium in Dussel- dorf niet netjes werd gegroet door zyn leerlingen, heeft hij onder het vak „sport" lessen in groeten laten opnemen. De sportleraar brengt nu de knaapjes bij hoe ze hun petjes van het hoofd moeten lichten. Huon. Geen rivier in onze betekenis van het woord, maar een tidal ri ver" die van het tij der zee afhan kelijk is van fantastische afme ting. Met ongelooflijk mooie baaitjes aan beide zijden; met jachten, die op stroom liggen, zoals de schoener van de geëmigreerde Duitser, die uit Nieuw Zeeland naar de Huon kwam varen, in Tasmanië een lot uit de lo terij won de Australiërs besteden ontzaglijke sommen aan de loterij met dit geld een stuk grond kocht aan de rivier en er een fruitkwekerij inrichtte. En tussen de (thans in October) bloeiende wijngaarden de schapen en de koeien, tegen de hellingen aan, de gnmtrees (eucalyptus), de wattle (mimosa), de brem, de lupine, de aronskelken, en tenslotte als verloren in een zeker niet subtropische wereld een cactus, een palmTemidden daarvan de vriendelijke huizen van hout, de wonderlijke bouwsels, met de schoorstenen als vreemde uitsteek sels aan de buitenkant gebouwd, de aluminium regen-reservoirs en hier en daar een dorre pleisterplaats voor de vermoeide wandelaar aan de heer lijkst denkbare strandjes. Ik kan niet anders doen dan mij voorstellen hoe dit Tasmanië over enkele decenniën zal zijn, wanneer de binnenkomende vreemdelingen iets van zichzelf aan het land hebben ge geven, iets, dat zij in een oud vader land leerden; hoe het zal zijn, wan neer de eerste gedichten tot gemeengoed van allen zijn geworden, evenals de volksliederen, de gewoon ten en gebruiken, de historische plaatsen, die je elkaar eerbiedig aan wijst, omdat de geschiedenis van een schoon eiland er Len nauwste mee verbonden is. Geen werkloosheid Is het wonder, dat de Nederlandse emigranten zich op dit Tasmanië in derdaad gelukkig voelen? Er is hier geen emigrant werkloos. De 2000 landgenoten hebben het niet alleen materieel goed, zij schijnen hier eens deels zichzelf te kunnen zijn, van de andere kant schijnt de sfeer van dit land een langzame assimilatie te ver gemakkelijken. Zij hebben het mij persoonlijk verteld op een enthousias te bijeenkomst van de Nederlandse club Abel Tasman, waar de Groning se ridders van de Kingstongroep, die de Australian Building Company be heren, misschien de boventoon voeren Zij hebben misschien het geheim gevonden van groeps-emigratie, die alleen dan voordelig en aanbevelens waardig kan zijn, indien zy met de bedoeling heeft een Nederlandse en clave in het Australische land te vor men. In Kingston kon je de onder de Nederlands toezicht gebouwde hui zen er zonder moeite uitpikken. Meer licht, grote ramen, schone gordynen en mjjn Australische leidsman moest erkennen, dat deze Nederlanders nog iets anders naar Tasmanië hebben gebracht dan lou ter Werkkracht en wil om materiëel voordeel te erlangenzy leven uit een diep geloof, dat zy belijden in de Re formed Church,.zjj leven bovendien uit de wetenschap, dat de opvallende in- V. door B. M. KOEMAN8. filtratie van Anstralië met de gedach temvereld van het oude Europa alleen maar een gelukkige synthese tot stand kan brengen tussen de jeugd van dit land en de bezadigdheid van de emigranten. Ik heb in mijn vorige artikelen by herhaling en steeds van een andere fezichtshoek uit de vraag gesteld of e Europeaan zich in Australië ge lukkig kan voelen. Ik weet, dat geluk een bijzonder subjectief begrip is. Van het ogenblik van mijn aankomst op Tasmanië heb ik de indruk, dat de emigrant het hier het gemakkelijkst zal hebben. Hij zal evenals elders ont- zaglijk-hard moeten werken, van.héél veel afstand moeten doen, maar hij zal hier tegelykertijd veel kunnen be waren, van wat mede dient tot het bereiken van menselijk geluk. Daar om is Tasmanië werkelijk een geze gend land. Het ongewisse weer van een land aan de zee, tussen de bergen en rivie ren vergezelde mij op mijn tocht langs de Huon. Maar regen en wind konden mjj niet verhinderen het beeld vast te houden van een land, dat mijn hart heeft gestolen. Tot nu toe voelde ik mij meer beschouwer dan minnaar. Neemt van mij aan, dat de tweede rol my beter ligt dan de eerste. HIJ HEEFT EEN EIGEN THEORIE. Geheim van zijn verdelgingsstof wil hij niet vertellen Van onze speciale verslaggever. MAASTRICHT, NOVEMBER De moderne rattenvanger lijkt weinig of niets meer op de legendarische, fluitspeler uit het Middeleeuwse Hameln. Onze prozaïsche tijd heeft er een zakenman van gemaakt met een auto i-n een fabrieksgeheim, die luistert naar de naam J. Olisclilager. De auto voert hem van plaats tot plaats in Nederland en een enkele keer ook naar het buitenland. Zoals nu weer naar Frankrijk. Naar de autofabrieken van Cltroën in ParUs en naar de gemeente Bonnières sur Seine en de gemeente Rlve de Gier, opdat er over een paar maanden weer zo'n zwierig r rans briefje bij hem thuis in Maastricht bezorgd kan worden: „Je tiens u vous adresser mes trés vifs remerciements„L'efficacite de voire Intervention s'est afflrmée par les eadavres de rats qui ont été dénombrés Er zijn heden geweest, die deze 37- jarige Olischlager de erenaam gege ven hebben van „De Rattenkoning van Holland". De Maastrichtenaar zelf lacht er wat om en vraagt ons met geheimzinnige trilling in z'n stem: „Weet u wat dat is, een rattenko ning?" We zeggen er geen idee van te hebben en vernemen dan, dat het een speling ls van de natuur. Een kluwen van ratten met de staarten aan elkaar gegroeid. „Voor wie me zo'n rattenkoning levend weet te be zorgen, ligt hier 2000,klaar. Voor een dode, maar onbeschadigde rattenkoning heb ik duizend gulden over". Nooit gezien. We hebben zo'n idee, dat niemand eerder dan deze royale Maastrichte naar voor de uitgeloofde premie in aanmerking kan komen. Wie zou er veelvuldiger oog en oog met deze grie zelige knaagdieren komen te staan en dus de grootste kans maken nog eens tegen zo'n speling van de natuur aan te lopen? De heer Olischlager vertelt ons het door hem gezochte wonder nog nooit aanschouwd te hebben. Maar het be staat. Drie gevallen zijn bekend. Die van Straatsburg en het Duitse Alten burg hebben een zekere vermaardheid. „Ik heb er een theorie over. Mis schien kan ik er over een maand meer van vertellen. Dan heb ik dr. Reh in Straatsburg bezocht, een arts, die als hobby een studie van de ratten maak te. Ik geloof, dat rattenkoningen geen toèvalug verschijnsel zijn, die zeld zaam voorkomen. Ze zijn alleen moei lijk vindbaar, en wanneer ze ooit ge vonden worden, zal er weinig waarde aan gehecht worden. „Wonderlijke V.S. hebben gebrek aan titonium De V.S. zouden niet in staat zijn de vliegtuigen te produceren, die zy no dig zouden hebben om een oorlog te winnen, tenzij radicale maatregelen worden genomen om te voorzien in het gebrek aan titanium, dat thans de proauctie belemmert, aldus heeft ge neraal Kern Metzger, chef van de materieeldienst van het Amerikaanse lüchtleger, voor een subcommissie van de senaat verklaard. Men zou 22.000 ton titanium per jaar moeten produceren om in de be hoeften van hun luchtvaart te voor zien. De jaarproductie bedraagt thans echter niet meer dan tweeduizend ton. speling van de natuur", zegt men dan, zo men de bijzonderheid al opmerkt. „En dan probeert men er zo gauw mogelijk van af te komen. Ik meen echter, dat aan dit verschijnsel meer waarde gehecht moet worden, dan op pervlakkig lijkt Huisvrienden. Welke waarde we aan de gedachten van deze moderne en succesvolle rat tenvanger moeten toekennen, het is moeilijk te peilen. Zeker is intussen, dat deze zakenman zich moeite noch kosten bespaard heeft om de gedra gingen na te gaan van de vuilbruine roverties, aan wie ook z(jn grootvader en vader in vervlogen dagen reeds de oorlog verklaard hadden, Op zekere dag had hij er zo'n 400 &500 in zijn woning aan de Bogaardenstraat. Hij had er een speciale kamer voor inge richt, die hij onder en boven en langs de wanden had afgeschoten met siga- rendoosjes blik, en overigens een be timmering had gegeven die „z'n vrien den" het klimmen en klauteren ge makkelijker maakt. Op tallozen heeft hij z'n gifstoffen geprobeerd, totdat hij een paar jaar geleden de juiste samen stelling gevonden had om de ratten meest efficiënt te kunnen verdelgen Wat er toen nog over was van zyn veestapel, die hy aanvankelijk met de lekkerste beetjes gevoed had, heeft hy weg proberen te vangen uit de kamer met een klem. Hij ontdekte, dat het rattenvolkje ai heel gauw in de gaten had, hoe gevaarlijk net ding midden in de kamer was, maar ook hoe de ratten als wolven aanvielen op de slachtoffers, die toevallig in de klem terechtkwamen of erdoor getroffen werden. Zo ongelooflijk slim bleek de laatstovergeblevene tenslotte te znn de klem met het verleidelijke stuk je spek werd naar de muur gesleept om er van boven af een stuk nout op te kunnen laten vallen dat de man, die duizenden ratten naar de andere wereld hielp, zich gedrongen voelde deze laatste in het veld de vrijheid te hergeven. Een kwestie van sportivi- téit dus. Zijn geheim. En dan willen we natuurlijk iets we ten over zyn werkmethode en het gif, dat hij gebruikt. „Nee, zeeajuin is net niet". Maar wat het dan wel is, horen we niet.. Evenmin als hy iets wil loslaten over zjjn manier van werken. Het eni- gï, wat wij hierover te horen krijgen dat hy by dat werken veelal geas sisteerd wordt door zijn vrouw, een charmante Parlsienne, de enige ro mantiek mogen we wel zegden, die er rond de figuur van de moderne rat tenvanger-zakenman bleef hangen. Ongelooflyk mooie baaitjes KONINKLIJK SPEL UIT INDIA. 30 millioen amateur-schakers (Van een byzondere correspondent). ZURICH, November. Het grote schaaktournooi te Ziirich, waarby de 32-jarige Rus Wassili Smyslow zich nog boven de vijfvoudige Ame rikaanse kampioen Reschewski wist te plaatsen, heeft het wereldkampi oenschap schaken weer voor een jaar in de handen van de Russen ge bracht: want de tegenwoordige titelhouder Michaii Botwinnik heeft zich slechts tegen een landgenoot, de winnaar van Ziirich, te verdedigen. De Russen zyn van oudsher enthousiaste schakers geweest, daarom zijn ze op dit gebied ook bijzonder sterk en moeilijk te verslaan. Er zyn in de Sovjet-Unie naar het schynt niet minder dan 30 millioen amateurs en in de kolchozen en de fabrieken wordt de beheersing van de regels van het koninklijke spel als onontbeerlijk beschouwd. Het schaakspel is echter niet uit Rusland gekomen, doch schijnt uit Indië afkomstig te zijn. Volgens de legende heeft een Brahmaan net be dacht voor de opvoeding van een jon ge koninklijke prins, om hem libera le principes te lei-en, want op het schaakbord is de koning zonder zijn onderdanen hulpeloos. De koning zou over dit nieuwe spel zo verrukt zyn geweest, dat hy de Brahmaan een ieloning wilde "geven, die deze zelf mocht vaststellen. De Brahmaan ver klaarde. dat hij tevei'eden was met een aantal graankorrels, die men op de 64 velden kon leggen: op het eer ste veld één, op het tweede twee, op j scheen hm het derde vier en zo voort op ie- bijzonder kos der veld steeds het dubbele van het voorgaande. De koning vond deze wens zeer bescheiden maar hoe verbaasd was hij, toen hij uitgere kend had, dat hij de Brahmaan 18.446.073.709.551,615 korrels had moeten geven doch zoveel be droeg niet eens de hele graanproduc- tie van Indië. In de zesde eeuw In Indië stond hét schaakspel al spoedig hoog -v 'e gunst en van daar uit bc mstreeks de 6e eeuw zijg door geheel Azië. P* latei ver- "r bestaat een .-q;ei met stukken van ivoor en ebbenhout, die met goud ingelegd zyn; het werd tezamen met andere geschenken door Karei de Grote aan Haroen al-Rasjid aange boden. Keizers en koningen hebben het spel met voorliefde als tijdver drijf en voor het scherpen van de geest beoefend. De Paryse café's werden het middelpunt van de schaakspelers, vooral „La Régence", dat tegenwoordig weer in zwang komt en waar luitenant Napoleon Bonaparte al zyn tegenstanders aan het bord met de 64 velden wist te verslaan. Met de verspreiding van het spel groeide ook het aantal handlei dingen en aanwijzingen, waaruit men kon leren hoe het schaakspel het beste gespeeld kon worden. De eer ste geschreven werken van deze aard zyn uit de 11e eeuw afkomstig. Het schaakspel gold lange tijd als een uitstekende leerschool voor de krijgskunst. Daarom treft men on der hoge officieren bijzonder veel goede schakers aan. De werkelijk vooraanstaanden onder de kampioe nen verliezen echter met -aren een deel van hun spankracht, -.de hen tot hun hoge prestaties heefl geleid. De beroemde schaakmeestei Alje- chin bij voorbeeld, die in zijn beste tijd 50 partijen tegelijk kon spelen, waarvan hij er meestal twee derde won. zou later tot een dergelijke prestatie niet meer in staat zijn ge weest. De tegenwoordige werok!kam pioen Botwinnik neemt dikwijls, met speciale toestemming van de Sov.pt- Russische regering, in Westers? lan den aan schaaktenrnooien deei; hij onderwerpt zich vóór het b-gin van iedere nieuw1 «trijd aan bijzonde re training. hij dnni 0en tal rijk gevolg. uit gewezen schaakkampioenen, wordt begeleid.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 9