De verdwenen beeldjes VALDA De oorspronkelijke Australiërs practisch uitgemoord C D Ï5 j Nieuws uit Walcheren JIMMY BROWN en de Bloed boef-Beren B.D.D. 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DINSDAG 24 NOVEMBER 1953 HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (XIII) Nederlanders spelen het ook met slangen wel klaar MELBOURNE (Victoria), 14 October. Als een film in technicolor trelct Australië mij voorby. Iedere nacht is het einde van een acte; de vol gende morgen begint een nieuw deel. Het décor is het Australische land zeil', actrices en acteurs talloze Nederlandse emigranten, regisseurs de of ficiële vrouwen en mannen van de met de Nederlandse ambassade in Can berra verbonden emigratiediensten, en de critiek wordt door de journalist gevormd. Ik moet U zeggen, dat ik allesbehalve critiekloos ben. Ik leef in de overtuiging, dat de Nederlander, die plannen maakt voor verhuizing naar een ander land precies moet weten, wat hy van dat land en van zijn bevolking kan verwachten. Overigens is het niet zo vreemd, dat ik nog niet op de levende fauna van Australië ben gestoten. Om bo venvermelde reden niet, maar daar enboven, omdat de Australische be volking aanvankelijk lang niet zuinig met de dieren is omgesprongen. Zij heeft er jaren lang jacht op ge maakt, zodat de rassen waarschijnlijk op uitsterven stonden, toen de rege ring der Commonwealth reservaten instelde en ook overigens tal van die- ronsoorten tot beschermde verklaar de. Ik kan niet beoordelen of het veel zal helpen, maar nu is er tenminste de kans, dat de typische Australische dierenwereld althans enigermate in stand blijft. De beestjes zyn het dubbel en dwars waard, hoewel met name de kangoeroe lang niet de goeierd is van zyn uiterlijk. Wordt hij kwaad, dan gaat hij op zijn staart zitten en scheurt met zijn oersterke achterpo- door B. M. KOEMANS. ten zijn slachtoffer eenvoudig en doel treffend van boven naar onder open. Daar kun je als mens zynde niet te gen, zegt men. De Koala's zijn beslist de vormge vers van onze West-Europese teddy beertjes. Het zijn rare grapjassen, die in een soort onbeholpen slow motion de wonderlijkste capriolen ten beste geven. En die vreemde neus is een neus in het algemeen geen bespotte lijk aanhangsel? is om niet te ver geten. De emu's (een soort struisvogel) komen nog in de grote woestijnen voor. Wij vlogen urenlang over die zandvlakten, die nog nooit door een menselijke voet zijn betreden. Zij zul len het pas worden, zodra er middelen gevonden zijn om water over ontzag lijke afstanden te vervoeren. Irrigatie Is een levensnoodzaak voor dit land. Waar water is heerst welvaart. Daar hebben wy in ons wa terland zo geen idee van. En ik wist het pas, toen ik op een lange auto tocht eenvoudig stierf van de dorst en wist, dat ik pas aan water kon ko men in de volgende pleisterplaats: no- tabene „maar" op een uur afstand. Nee, dan zul je de „bush" ingaan, zoals dat stel jongens, dat nu redelijk hoog is geklommen in het boerenbe drijf rond Koo Wee Rup, maar dat aanvankelijk diep het land introk, om „omheiningen" rond farms te gaan zetten. „Fensen" noemt men dat werk. En ik zeg maar met een bekend Engels liedje, dat ge U wellicht zult herinneren: „Don't fence me in al gaat het oorspronkelijk over wat anders! Australië is zeker niet zuinig ge weest op ,wat zyn bewoners aan oor spronkelijks vonden. De inboorlingen zijn eenvoudig uitgemoord. Ik zou het niet durven zeggen, indien ik het niet net in een Australisch boekje over de autochtone bevolking had gelezen. De moderne Australiër heeft een aange boren afkeer van deze mensen. Hij legt een zeer bepaalde kleur in het woord „alborginal", indien hy er on derweg soms een aanwijst. Maar het is volkomen buiten kijf, dat een studie van de levenswijze en van de gewoonten van deze inboor lingen zeer de moeite waard is. De politie gebruikt hen vaak als mense lijke speurhonden. In dat werk schij nen ze niet te overtreffen te zijn Verder leven ze als nomaden in de ar moedigste omstandigheden. Soms lo pen ze bij een zendings- of missiepost aan, maar verdwijnen na enige tyd volkomen geruisloos. De mens kan in dit land zonder be volkingsregister werkelyk verdwynen zonder spoor achter te laten. Dat kan zelfs de Nederlander, die in Zuid- Australië heeft gewerkt en daarna een baan in Victoria vindt. Hij is voor een normaal mens niet meer op te sporen. Toen ik dit hoorde en het waren dienst erby komt om zo precies na gaan of de wereldreiziger en de emi grant hun penningske aan de staat wel volledig hebben geofferd. Ben je eenmaal in dit land, dan kraait er ■een haan naar. Zelfs de ontvanger Ier directe belastingen niet. Als je in Melbourne het grotestads leven meemaakt niet op caféter rasjes, want die zijn hier tot mijn ont zetting niet te vinden denk je aan deze dingen niet. Maar in de verte staan de Alpen hoog boven de wereld uit. Daarachter is er niets meer. Een hele tijd niets. Oorspronkelijke bewoner van het zesde werelddeel. In deze reis is een tocht door de „bush" niet opgenomen. Ilt ben daar eerlijk gezegd hele maal niet rouwig om, want ik heb, naar wat ik heb gehoord, een hartgrondige hekel aan slangen. Bovendien zie ik vóór mijn ogen de ene helft van een tijgersYang, die ik overreed, nog leven, terwijl de andere zo dooa als een pier was. Het heeft me verbaasd hoe snel een Nederlander zich aan nieuwe omstandigheden aan past. Een jongen van een jaar of veertien in de buurt van Koo Wee Rup, die uit Veenen- daal kwam, waar je wel wol en sigaren maar geen slangen hebt, voor zover ik weet, diste me verhalen op, waarvan ik de rillingen over mijn rug voelde. Want net, als deze knaap in Nederland zou hebben gezegd, dat hij „toen een voorzet gaf, diezei hij nu, dat hij die slang net toen hij zijn kop op richtte en zyn gespleten tong uitstak een opzaniker met een stevig ijzerdraad had gegeven, waarvan het beest niet terug had: „En, och, je treft die din gen zo vaak onder oude plan ken, in een boomstronk en zo maar, in deze eerste lenteda gen, opgerold naast zijn hol." Mn niet gezien, heb ik toen verklaard; ik heb tenslotte geen harnas meegenomen. Dit zal ook wel de reden zijn ge weest, dat tal van mensen mij weliswaar hebben verzekerd, dat we in een volgende Staat zeker koala's en kangeroo's zouden tegenkomen, en als wij geluk hebben ook vogelbekdie ren, emu's en wombat's, maar dat ik onlangs naar een die rentuin ben gegaan om deze beestjes in natura te bewonde ren. Ik kan het mijn kinderen echt niet aandoen ze niet ge zien te hebben. Vandaar. Om van myn volwassen kennissen maar niet te spreken1 „Lassy comes home" Op Donderdag 26 November a.s. worden in de Schouwburg te Middel burg 4 voorstellingen gegeven van de M.G.M.-kleurenfilm „Lassy comes home", met de beroemde filmhond Lassy in de hoofdrol. De voorstellin gen worden georganiseerd door de afdeling Walcheren van de Bond van Politie Ambtenaren in Nederland tot Bescherming van Dieren en hebben tot doel de aandacht te vestigen op het vele en nuttige werk, dat deze bond in het belang van de dierenbe scherming verricht, 's Middags wor den twee voorstellingen gegeven voor de leerlingen van de hoogste kla ven der lagere scholen en 's avonds twee voor volwassenen; deze voorstellin gen zyn gratis toegankelijk. Inboorlingen-meisje FEUILLETON DOOR PATRICIA WENTWORTH op - heden had juffrouw Silver maaltijden als deze vaak meegemaakt. Ze was ge wend aan de algemene stemming van angst en somberheid: aan de spora dische opflikkeringen van 't gesprek, die toch altijd weer uitdoofden, door dat de aanwezigen vreesden dingen te zeggen, die beter verzwegen konden worden, aan de periodieke ogenblik ken, waarin blykbaar niemand woor den kon vinden. Zij zelf was altyd wel bij machte, de conversatie gaande te houden, maar ze deed het niet steeds omdat ze het soms leerzamer vond, het gespannen stilzwijgen van ande ren gade te slaan. Vandaag had ze zich tot taak gesteld, te zorgen, dat juffrouw Cray voldoende at, en dit gelukte haar ten slotte, 't Bleek ge makkelijker wat voedsel tot zich te ne men dan om maar aldoor „neen" te zeggen en na de eerste happen kwam Rietta tot de ontdekking, dat ze trek had. Wat meneer Robertsen betreft, juf frouw Silver was zich bewust, dat hij haar aanwezigheid afkeurde. Man nen, zo bedacht zij, waren door gaans niet in staat, hun gevoelens te verbergen. Van den beginne af aan lieten ze die dikwijls op de meest na- ieve manier blijken. Ongetwijfeld hield meneer Carr haar voor een kwebbelende oude vrijster. Hy herin nerde haar aan de kleine jongens, die zich beledigd voelden omdat ze de lessen van hun zusters moesten bij wonenen ze was daarom toege vend jegens hem gestemd. Fancy Bell in haar rode jurk ont lokte juffrouw Silver een vriendelijk glimlachje. Ze vond haar een arge loos schepsel, een open boek voor ie der, die haar tactvol zou ondervra- f'en. Als Fancy iets wist, zou zij, juf rouw Silver, het weldra eveneens weten. En wat meneer Carr aan gingnu met hèm had ze niet onmiddellijk te maken. Voor Rietta ging de tijd eensdeels tc langzaam, andersdeels te snel voorbij. Daar Carr en Fancy aanbo den om af te wassen, kon ze het gesprek niet langer naar later ver schuiven. Zo zat ze dan tegenover juffrouw Silver, die zich al geheel thuis scheen te gevoelen. Na zich van das en mantel te hebben ontdaan, prijkte ze in een saliegroene wollen japon, waarop van voren een paar vreemdsoortige bordüurseltjes waren aangebracht. De hals van dit gewaad werd lichtelijk omlaag gedrukt door haar geliefde zwart eikenhouten bro che, waarin een roos was uitgesne den, die in 't midden een z.g. Ierse parel vertoonde. Ter linkerzijde was haar lorgnet, die ze voor kleine letters of bij slecht licht gebruikte, aan een fyn gouden kettinkje bevestigd. De omvangrijke zwarte tas stond open naast haar en diende nu als bewaar plaats voor het kluwen licht-blauwe wol, waaruit ze een warm mantel tje en broekje voor de kleine Jose phine van haar nichtje Ethel Burkett breide. Ze hield de handen laag in haar schoot, want ze volgde de brei- methode, die zij en Cecilia indertijd school van hun Duitse lerares „_'raulein" Stein, hadden geleerd. Slechts zelden keek ze naar de vlug kletterende naalden of de steeds aan groeiende blauwe strook. Haar gast vrouw ernstig aanziende, begon ze: „Voor u me iets vertelt, zou ik wil len weten, in welk opzicht ik u kan helpen." De eenvoudige woorden bezorgden Rietta niettemin een schok, waar ze trouwens al voor gevreesd had. Aar zelend en angstig bracht ze er ten slotte uit: „Ik weet het nietik hoopte (Wordt vervolgd) OSRAM LAMPEN s: r licht voor huishouding en industrie VraagUw leverancier 24. Jimmy deed een stap in de winkel en legde daar de twee geldstukken neer. „Voor dat boek!" riep hij. „Ik hoop dat het genoeg is". Toen keerde hij zich om en liep het steegje weer inMaar hij was nog geen tien stappen gevorderd of hij hoorde achter zijn rug iemand vreselijk tieren en vloeken. Het was de oude koopman die hem allerlei lelijke woorden naschreeuw de. terwijl hij met allebei zijn vuisten stond te zwaaien. „Ik heb hem zeker te weinig geld gegeven", dacht Jim my. die al weer naar zijn beurs greep om er nog wat geld uit te pakken. Maar op hetzelfde ogenblik kreeg Jimmy iets teven zijn hoofdHet was één der geld stukken 1 Het andere vloog rakelings langs hem heen en het viel rinkelend op de straatstenen. Jimmy begon er hoe langer hoe minder van te begrijpen, Hij raapte stuk voor stuk de twee muntstukken op en liep door, zijn schouders maar ophalend over dit vreemde ge drag van de koopmanTerug in het hotel vertelde hij aan de professor wat hem was overkomen. „Hij smeet het boek zijn winkeltje uit en het geld gooide hij mij naar m'n hoofd". Professor Propjos knikte. „Dan was hij bevreesd voor dit boek", zei hij. „Hij wenste het niet langer in zijn huis te hebben en door er geld voor te aanvaarden zou hij op de een of andere manier tóch met de boze geest die naar zijn mening in dit boek huist in contact blijven. Laat mü dat boekje eens zien, Jimmy?" v DIJKSTRA'S Verlichtingsornamentënfabriek N.V., HAARLEM Middelburg Adventsdiensien Evenals het vorige jaar zullen ooit dit jaar op de Zaterdagen in de Ad ventstijd in de Koorkerk te Middel burg stille diensten worden gehouden van een half uur, namelijk van 19.30 tot 20 uur. De eerste dienst wordt ge houden op Zaterdag 28 November a.s. N.C.V.B. vergaderde Vrijdagavond vergaderde de afde ling Middelburg van de Nederlandse Christelijke Vrouwenbond in de Bo- fardzaal te Middelburg, onder lei- ing van de presidente, mevrouw R. Blaauw-Mulder. Na de behandeling van de huishoudelijke zaken, sprak dr. H. van der Linde, Nederlands Hervormd predikant te Middelburg over ,Het Christelijk standpunt ten aanzien van een federaal Europa". Op zeer duidelijke wijze zette dr. van der Linde de mogelijkheden van een Verenigd Europa uiteen en belicht te de kansen, die hier voor de kerken liggen. Uit de vele vragen, die dr. van der Linde te beantwoorden kreeg bleek, dat de gedachte van een ver enigd Europa de volle belangstelling van de vele aanwezigen had. „Humor en Ironie" Voor leden van de Sport- en Ont spanningsvereniging P.T.T., sprak de bekende auteur Maurits Dekker in de bovenzaal van het volksge bouw „De Gouden Poorte" te Mid delburg, over „Humor en Ironie." Spreker merkte op, dat de humor in de gehelé wereldlitteratuur zwakker is vertegenwoordigd dan de ernst. Ook in Nederland is dit in sterke mate het geval. De laatste jaren valt echter waar te nemen, dat het gees tige element in de Nederlandse let terkunde een grotere plaats in gaat nemen; ons land telt momenteel en kele verdienstelijke auteurs op dit terrein. Humor, aldus de heer Dekker, is voor de mens „het zout des levens", hij kan er niet buiten. De mens on derscheidt zich van het dier, door het bezit van de lach. Deze lach is het kind van de humor. Spreker noemde enkele elementen, zoals het onver wachte en het ongerijmde. Zij zorgen voor het humoristische in een ver haal. Hij vertelde enkele anecdotes, waarin bijzonder tot uiting kwam, aan welke voorwaarden voldaan moet worden, om een lachwekkend effect te doen ontstaan. Vervolgens besprak de heer Dekker vele facetten van de humor en de ironie, die men in de litteratuur kan vinden. Spreker las vervolgens voor uit eigen werk, zo als „Amsterdam bij gaslicht", de „To verdoos" en „Karei en Kabeljetje." De heer W. Freriks, voorzitter van de ontspanningsvereniging, dankte de heer Dekker na aïloop voor zijn boeiende causerie. Aanschaffingen Christelijke Burgerschool Het bestuur van de vereniging „De Christelijke Burgerschool" te Middel burg heeft het gemeentebestuur ver zocht medewerking te verlenen tot Wat is leven Voor de afdeling Middelburg van het Humanistisch Verbond hield de heer Rausch uit Utrecht in 't volks gebouw „De Gouden Poorte" een lezing over „Een vraag zonder ant woord. Wat is leven?". Leven is ge bonden aan protoplasma, aldus spr.. de stof, die in alle levende wezens voorkomt. De oorspronkelijke me ning, dat de levende wezens voort durend gevormd worden uit leven loze stof, werd weerlegd door proe ven van vele onderzoekers, onder wie Pasteur een belangrijke plaats innam. Tegenwoordig spreekt men veel van een grensgebied tussen levende en dode stof, in verband met de vir- tus-ziekten. Voor het ontstaan van het leven is geen verklaring, hoe wel er tal van theorieën zijn. Deze werden door de heer Rausch bespro ken. Steeds meer breekt het inzicht door, dat leven en stof twee aspecten zijn van dezelfde werkelijkheid, be sloot spreker. Hopman nam afscheid van padvinderij Zaterdagmiddag nam hopman J. Verniel in het clubhuis van de Ber denis van Berlekom-groep aan de Zuidsingel te Middelburg, afscheid als groepleider. Behalve de verkenners en de welpen waren op deze bijeen komst aanwezig de ere-leiders en de leden van het groepscomité. De voorzitter van het groepscomi té, de heer C. Hordijk, sprak namens de ouders der padvinders. Vervol- wens werd het woord gevoerd door oubaas Bosdijk. De vier patrouille-leiders dankten scheidende hopman voor het werk, dat hy in het belang van de groep heeft gedaan. Op uitnodiging van vaandrig Schee- Ie beloofden de verkenners en de welpen de scheidende hopman, dat zij hun best zouden doen een goed pad vinder te zijn. Aan hopman Verniel werden nog enkele geschenken als herinnering aangeboden. De schei dende dankte tenslotte alle spre kers voor hun vriendelijke woorden. Ere-leider Bosdijk sprak tenslotte zijn vertrouwen uit in vaandrig Scheele, die nu de leiding van de groep in handen krijgt. Vertrek ds. Don Ds. F. Don, praeses van de cen trale kerkeraad van de Ned. Herv. femeente te Middelburg zal Dinsdag December a.s. met de „Waterman" naar Zuid-Afrika vertrekken. Op 21 Maart 1954 zal ds. Don weer uit Kaapstad vertrekken, om op 8 of 9 April d.a.v. te repatriëren. Vlissingen „In Londen staat een huis" De Spoorweg Toneelvereniging bracht Zaterdagavond in het Con certgebouw te Vlissingen het blijspel St. Laurens N.C.V.B. vergaderde De afdeling Sint Laurens van de Nederlandse Christelijke Vrouwen bond hield onder voorzitterschap van mevrouw D. H. BaasKemp haar maandelijkse vergadering. Ds. W. A. Kalkman, Nederlands Hervormd pre dikant te Sint Laurens, sprak op deze vergadering over „Aandacht voor Is raël." Spreker behandelde in het bij zonder ae terugkeer van het Joodse volk naar Palestina en het leven in de nieuwe staat Israël. Tenslotte gaf de afdelingssecretaresse een verslag van de gewestelijke vergadering, die te Goes werd gehouden. Jaarvergadering Geref. Mannenvereniging. De Gereformeerde Mannenvereni ging te Sint Laurens hield onder voorzitterschap van de heer J. Koo- le Mz. haar 19e jaarvergadering. Op deze vergadering was ook de kring voorzitter, de heer A. de Klerk uit Vlissingen aanwezig. Uit de versla gen bleek, dat de financiële toestand gunstig is. Gesproken werd o.a. over „Abraham en Hagar". Het verdere deel van de avond werd gevuld met zang en hersengymnastiek. (Advertentie) het aanschaffen van leermiddelen voor het eerste leerjaar van de Ulo school, leerboekjes biologie voor het tweede, derde en vierde leerjaar van de Ulo-school en een tuimelaar voor het rekenonderwijs in het eerste leer jaar van de lagere school. De aan schaffingen eisen een bedrag van 797,45. De aanvraag is goedge keurd door de inspecteur van het La ger Onderwijs. B". en W. stellen de gemeenteraad thans voor, de ge vraagde medewerking te verlenen en de kosten van de aanschaffingen te dekken door de post belastingen op toneelvoorstellingen en andere ver makelijkheden voor 1953 met ge noemd bedrag te verhogen. Retraite, gemeenschap en geestelijk leven- Donderdag 26 November a. s. zal in het Kerkcentrum op het Koorkerkhof te Middelburg een sa menkomst worden gehouden voor belangstellenden, waarop mevrouw M. C. van Empel-Boddaert zal spre ken over „Retraite, gemeenschap en geestelijk leven", mede in verband met heteeen ter zake door de retrai- te-commissie in de Ned. Herv. kerk. onder leiding van ds. A. F. L. van Dyk, wordt gedaan. „In Londen staat een huis" van de Engelse schrijver Michael Clayton Hutton. Dat de tonelisten met deze voor stelling eer hebben behaald, is zeker. Met vlot spel werden de belevenis sen van een Londens gezin, dat zijn huis. uit moet, omdat dit op het ge projecteerde terrein voor het Britse Festival ligt, ten tonele gebracht. Zonder afbreuk te doen aan de kwa liteiten van de andere spelers willen wy er toch enkelen met name noe men. Het sterkst speelde ongetwij feld mej. M. v. d. Meule in haar rol van Marina het „enfant terrible" der familie Lord. De wijze waarop zij deze eigenwijze pedante bakvis speel de, verdient alle lof. De heer en me vrouw Van Hartenhof, die het echt paar Lord uitbeeldden, gaven ook sterk spel te zien. Mevrouw L. Groe- ser, die de rol van de met eeesten manipulerende Ada vervulde, liet de zaal menigmaal hartelijk lachen. Al met al een goede groep, welke over uitstekende krachten beschikt. Een gezellig bal met muziek van de Constellations besloot de avond, die in elk opzicht geslaagd genoemd mag worden. Hengelsportvereniging vergaderde. Dezer dagen hield de Hengelsportver eniging „Vlissingen" een druk bezoch te vergadering in het Ned. Herv Jeugdgebouw te Vlissingen. Besloten werd tot opzeggen van het lidmaat schap bij de A.H.B. Vervolgens wer den twee fraaie bekers, beschikbaar gesteld door de heer K. ter Horst, uit gereikt Winnaars waren de heren J Vogel en M. v. d. Hoeven. Het dit jaar voor het eerst ingesteld Konings- kruis was eveneens voor de heer J Vogel. Deze had n.l. tijdens een hen- gelwedstrijd het grootste aantal pa lingen (6) gevangen. De heer L. Lee man verkreeg de prijs voor de zwaar ste gevangen paling (1260 gr.). De he ren Catsman en Willemsen werden herbenoemd als leden ter controlering van de kas. BIJ KEELPIJN PASTI LLE S Aaverienlie) Hoe is het mogelijk Nieuw af wasmiddel koestert de handen. „Hoe is het mogelijk Zo is de eerste reactie van de huisvrouw op het nieu- we fantastische af wasmiddel: Cas- tella Vaatwas. Verlost is zij van die nare, ruwe „afwashanden"Cas- tella Vaatwas geeft fluweelzachte handen U kunt zo van de afwas naar de schouwburg gaan. Ook al, omdat de grootste afwas zonder moeite in een ommezien aan kant is. Een lepeltje Castella Vaatwas (25 ct per pak) geeft meer dan voldoende Actief Schuim om de grootste afwas vliegensvlug aan kant te hebben (Advertentie) Wniirf- Krabben en peuteren maakt de kwaal steeds ültïSJiaMI erger. De helder vloeibare UKLOAug D.D.D. dringt diep In de poriën door, zuivert, ontsmet en geneest de huid. GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN Oostkapelle Vergadering Z.L.M. Donderdag 26 November a.s. verga dert de afdeling Oostkapelle van de Z.L.M. Als sprekers treden die avond op dr ir. C. W. C. van Beekom, Rijks- landbouwconsulent, de heer W. J. Schuitemaker, hoofd afdeling Wild en Vogelschade en Jacht van het Mi nisterie van Landbouw. Visserij en Voedselvoorziening en dr. E. van Koersveld- Westkapelle Bevolkingsonderzoek. In totaal namen 1528 personen te Westkapelle deel aan het bevolkings onderzoek. HOOG EN LAAG WATER 25 November l) N.A P N.A.P U- N.A.P U.—N. AP Vlissingen 4.29 1.97 16.54 2.02 10.56 2.05 23.05 1.74 Temeuzen 5.02 2.12 17.23 2.18 11.33 2.24 23.42 1.93 Hans weert 5.40 2.17 18.00 2.25 12.13 2.40 Zierikzee 6.04 1.35 18.23 1.48 11.41 1.64 Wemeldinge 4.48 2.15 17 05 2.02 10.08 1.64 22.23 1.98 Breskens 6 minuten eerder hoog- en laag water ten opzichte van Vlissingen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 12