C
Service is in Australië vaak een
onbekend begrip
J
Nederlands Rundvee-Stamboek
kreeg een nieuw huis
KLANKBORD
D
PADDESTOELENZOEKER EINDIGT
DE DAG ALS STERRENKIJKER
WOENSDAG 18 NOVEMBER 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
HET VIJFDE WERELDDEEL OP HET EERSTE GEZICHT (XI).
Emigratie kan ook zijn: verplaatsen
en handhaven van stak Nederland
DE BEZOEKER van Australië moet vooral niet denken, dat hij nu eens
behoorlijk in de watten wordt gelegd. Daar is geen sprake van. Het parool
is: zorg voor jezelf, een ander doet het niet voor je. Maar dat went wel,
moet ik zeggen, hoewel ik er in een radio-interview met de enige niet-
commerciële omroep in Melbourne een tikje verwonderd over heb gespro
ken. Australië mag dan in een uithoek van de wereld liggen, ontsluiting
van het land bereikt men niet alleen door immigratie te propageren, maar
ook door de toerist een der belangrijkste ambassadeurs van goede ver
standhouding onder de volkeren gracieus, hartelijk en dienstvaardig
zelfs tegemoet te treden. Ge zult begrijpen, dat het tegenovergestelde de
buitenlander helemaal in een eenzame „outcast" verandert.
Maar van mijn kamer uit, hoog op
een der Melbournse heuvelen, zag ik
naar het Oosten de uitlopers van de
Victoriaanse Alpen en toen de zon
eindelijk na dagen van regen ging
schijnen, meende ik sneeuw op een
hoge top te ontwaren.
Naar het Westen de zee en de bo
ten en de havens: in iedere stad het
oox*d van bijzondere bedrijvigheid.
Maar achter dat Westen diepblauw
water van de grote Port Philip Bay,
die de onstuimigheid van Straat Bass
tussen Australië en Tasmanië
en de gehele Zuidelijke IJszee als met
door E. M. KOEMANS.
twee koesterende armen opvangt en
tot bedaren brengt. En nog verder
weg de You Yangs, die vroeger vul-
canïsch zijn geweest en zodoende voor
rijke grond rond Geelong hebben ge
zorgd. En onzichtbaar weet ik aan de
einder de oude goudvelden van Balla-
rat, waar de zoekers naar het slijk
der aarde stof leverden voor de eerste
Australische wildwest-verhalen.
Dat alles maakte me nog niet ver-
Hefd en gelukkig.
Ik was pas werkelijk verrukt over
de Corio Bay, waaraan Geelong gele-
En de tegenstelling was toch mach
tig genoeg, want ik bevond me op de
terreinen van de Australische zuster-
maatschappij van de Shell, waar de
N.V. Werkspoor te Utrecht, de Ba
taafse Aannemingsmaatschappij, Van
Rietschoten en Clayton samen met de
technische diensten van de BPM in
Den Haag een nieuwe olieraffinaderij
bouwen.
Als ik met mijn rug naar de instal
latie sta, die volgend jaar Maart in
bedrijf moeten komen, dan kijk ik
over een soort Middellandse Zee: even
blauw/groen het water, even onwe
zenlijk de lage huizen aan de oever,
even steenachtig het „strand", even
decoratief de kleuren, die de natuur
op een plekje bijeen heeft geschilderd.
Terwijl ik nog big was met deze
ontdekking, voerde de auto me alweer
de Alpen tegemoet naar Koo Wee
Rup en Tooradin en Caldermeade,
waar eens de inboorling, komend van
over de bergen, zijn boomerang moet
hebben geslingerd, maar waar nu de
rijke weiden met prachtig vee tot aan
het water grenzen enwaar tal
van Nederlanders, voornamelijk uit
Veenendaal en omgeving, een voor
treffelijk bestaan hebben gevonden.
Toen ik daar zo stond reed het klei
ne meisje Alice op haar ponny Ellen
langs de oever. De galop van een pon
ny is kort en de draf is driftig. De
blonde haren van dit Hollandse kind
in een Schots geruit rokje joegen ach
ter haar aan. Ellen liep als een blik
semschicht onder de zachte hand van
de kleine meesteres en ik kon van de
ze twee-eenheid van mens en dier mijn
ogen niet afhouden. Even later stond
kleine Alice van oud negen jaar naast
me, Ellen's hoofd tegen haar rug, be
lust op een liefkozing: een Hollands
kind van het Australische land, opge
nomen in een kring van weldenkende,
rustige landgenoten van de Veluwe-
zoom, die het samen zo goed hebben
als een mens op de aarde maar kan
verlangen.
Ik heb werkelijk op dat ogenblik
voor het eerst gevoeld, wat emigratie
óók kan zijn behalve het zoeken van
de meeste ponden in de kortste tijd:
het verplaatsen en handhaven van
een stuk Nederland in de beste bete
kenis van het woord ten voordele van
het nieuwe land, dat géén land van
belofte is, maar dat voor handen die
werken willen, ruimte heeft en gele
genheid tot nieuw, enthousiast en
vertrouwd aanpakken.
Toen ik Alice daar zag, realiseerde
ik me wat Nederland met zijn emi
granten verliest. En wist ik tevens
wat Australië met deze vrouwen en
mannen zal winnen. Want eens zal
kleine Alice een jonge vrouw gewor
den zijn en dan zal zij misschien weer
rijden langs de oever van een blauwe
zee, staande in de stijgbeugels, om
opnieuw in een natuurlijke drift te
getuigen van de hoop op een sterke
toekomst en de opvaart van een jong
land, dat nog zoveel te leren heeft.
Het hoofdbureau van politie in
Melbourne.
Rotterdamse journalisten
vrijgesproken
Geen geheimen verraden
De Rotterdamse rechtbank heeft de
21-jarige leerling-journalist L. J. E.
en de 44-jarige chef-redacteur L. W.
S. beiden verbonden aan een te Rot
terdam verschijnend blad vrijgespro
ken.
Veertien dagen geleden stonden zij
terecht, omdat in him krant in Janu
ari jl. een artikel had gestaan over
de bouw van een bunker voor het
korpsluchtwachtdienst. Met dit arti
kel waren militaire geheimen aan de
openbaarheid prijsgegeven, aldus de
tenlastelegging.
De rcehtbank achtte de ten laste
e feiten niet bewezen, zodat zij
tot vrijspraak kwam.
Diabeticus geschikt geacht
voor overheidsbetrekking
De Centrale Raad van Beroep te
Utrecht deed uitspraak in de zaak
van het college van B. en W. van
Den Bosch tegen de uitspraak van
het Ambtenarengerecht te Arnhem,
waarbij de heer W. A. F. L. rijks
ambtenaar te Nijmegen, op grond
van medisch onderzoek geschikt
werd geacht tot het bekleden van de
betrekking van directeur van sociale
zaken te Den Bosch, ofschoon hij dia-
betieus zou zijn. De Centrale Raad be
vestigde in zijn uitspraak de beslis
sing van het Ambtenarengerecht, zo.
dat de heer L. geschikt moet worden
geacht de bedoelde betrekking te be
kleden.
Eenzamer dan waar
ook.
Ergens moet Australië óók
lieflijk en beminnelijk zijn,
heeft men mg verzekerd. Het
land heeft me van den beginne
af aan bekoord door zijn onge
reptheid. Het had me nog niet
verliefd gemaakt. Dat gebeurde
pas gedurende mijn verblijf in
Melbourne, in de staat Victoria.
Het zou verkeerd zijn hieruit af
te leiden, dat ik zo'n grote
stadsmens ben, dat het open
land geen aantrekkingskracht
voor mg bezit. Melbourne is in
derdaad een grote stad, tot op
zekere hoogte mooi, altijd druk,
vuil als Londen en Parijs, effi
ciënt met de vrijwel vierkante
stratenblokken. Je kunt je in
iedere stad eenzamer voelen
dan waar ter wereld. In een op
eenstapeling van huizen en
winkels en kantoren ben je
eenvoudig „Mr. Nobody". Ook
in je hotel met zijn 700 kamers
ben je niemand; welk gevoel
nog wordt versterkt door de
omstandigheid, dat de Austra
liërs zich geen slaven voelen en
op grond daarvan de waarde
van iedere „service" ontkennen.
Zij doen hun plicht, verdienen
er hun geld mee, maar ge moet
vooral niet denken, dat de por
tier, die net zijn civiele jasje
stond aan te trekken, omdat
zijn dienst voorbij was, mij ant
woord gaf, toen ik hem naar
een apotheek vroeg: „Sony,
Sir, „I'm not on duty"
Daar sta je als Westerling
verbaasd over. Je bent onthutst
over de vanzelfsprekendheid,
waarmee de winkelbediende
kauwgum zuigt en eigenlijk te
landerig is om aan je wensen
tegemoet te komen. Het pakje
wordt tenslotte met een kwak
op de toonbank voor je neerge
gooid.
Uitspraak in kort geding
tegen „De Ommelanden"
De president van de Groningse
rechtbank deed uitspraak in het kort
geding jegens „De Ommelanden". Ten
aanzien van de beschuldiging, dat de
directeur, de heer F. de Boer, onrust
zou zaaien onder de leden van de coö
peratie „De Eendracht" om leveran
ciers te hei-winnen, werd eiseres niet
ontvankelijk verklaard. Wel werd
vastgesteld, dat „De Ommelanden"
zich moet onthouden van het ver
spreiden van onjuiste mededelingen,
waardoor eiseres schade ondervindt.
„De Ommelanden" werd tot een scha
devergoeding veroordeeld van duizend
gulden voor elke overtreding van dit
vonnis en tot de kosten van het pro
ces.
Amendering van de
T af t-Hartley-wet
President Eisenhower heeft aange
kondigd dat hij het congres in Januari
zal verzoeken de wet-Taft-Hartley te
amenderen, teneinde deze „volkomen
rechtvaardig te maken voor de wer
kende man en vrouw van dit volk,
voor de ondernemers en voor het pu
bliek in het algemeen.
EEN FEESTELIJKE OPENING
Veertig duizend Nederlandse boeren
weten wat zij willen
Alleen voor mannen. Het is in
orde, mannen, wanneer ge op de
o1 van ligt, terwijl mevrouw uw
echtgenote, de vaten wast. De
medici in New Engeland, heb-
in hun blad „Journal of Me
dicine het probleem van de le
digheid uit de doeken gedaan.
Wanneer deze gewoonte van
liet op de divan liggen maar
eenmaal is aanvaard, draagt zij
haar eigen beloning met zich,
zo schrijven zij in hun blad. Het
enige verontrustende, aldus de
medici, is dat. in zulke ogenblik
ken van luiheid sensationele
denkbeelden opkomen: die t0t
nieuwe activiteiten prikkelen.
King Kong. Twintig jaar ge
leden was er een film-figuur
waarmee dik geld verdiend
werd door de bioscoop-mannen.
Dat was de heer King-kong, eeii
soort monster. King-kong haal
de de vreemdste dingen uit in
onze bescha a fde-mensen-maat-
schappij. Welnu, men heeft
King-kong weer opgedoken uit
de filmarchieven en zowaar...
hij doet het opnieuw in Ameri
ka. De filmmaatschappij zegt,
dat ze bezig is aan King-kong
weer een paar millioen dollar te
verdienen en dat deze „heer"
voor het grootste financiële
filmsucces van dit seizoen zal
zorgen.
Musici. Bij de tientallen con
flicten, die in de wereld van de
musici spelen was ook dit, dat
ze het eens waren over de
standaard frequentie van de
grondtoon A. De één wilde een
(Van onze Haagse redactie).
's-GRAVENHAGE. Drie letters vlammen 's avonds over de ge
schonden Haagse wijk rond het Standhoudersplantsoen: N.R.S. De def
tige Hagenaars, die deze lichtende initialen zien, hebben er geen notie
van wat ze betekenen. Zij denken aan een reisvereniging, of aan een
verzekeringsmaatschappij, en staan zelfs nog verbluft te kijken, wan
neer hun verduidelijkt wordt, dat hun in die drie vlammende letters de
afkorting van Nederlands Rundvee-Stamboek tegemoet straalt. „Neder
lands Rundvee-Stamboek", vragen zij dan. „Is daar dan zo'n groot nieuw
gebouw voor nodig?"
Wie zal het deze Hagenaars kwa
lijk nemen, dat ze zo weinig weten
van deze volgend jaar tachtig jaar
oude instelling in ons land, die door
selectie en registratie zo'n belang
rijk aandeel heeft gehad in de verbe
tering van de Nederlandse rundvee
stapel? Veertig duizend Nederland
se boeren weten er alles van, en dat
is tienvoudig belangrijker dan dat
alle Hagenezen het zouden weten.
Die veertig duizend 31 October
jl. werd die veertigduizendste ge
boekt zijn alle lid van Het Neder
landse Rundvee-Stamboek. Het is on
geveer een vijfde gedeelte van de
gehele Nederlandse boerenstand. Met
de 6000 leden van het Friese Rund
vee-Stamboek vormen deze veertig
duizend de categorie. die begrijpt
van hoeveel waarde een gezonde en
productieve veestapel is.
Gebouw in gebruik
Dil vooruitstrevende begrip heeft
overigens ook geleid tot de plechtig
heid, die gisteren Dinsdag 17
November tal van boeren uit het
organisatieleven naar de Hofstad
getrokken heeft: de officiële inge
bruikneming van het nieuwe kan
toorgebouw van „Het Nederlands
Rundvee-Stamboek" aan het Stad
houdersplantsoen aan de Suriname-
straat. Het oude gebouw was door
de gestage groei der vereniging in
ledental te klein geworden.
Thans heeft de verenig-ing einde
lijk het. plan kunnen verwezenlijken,
dat in 1914 reeds bestond: een ge
bouw met een ruimte en indeling
naar geheel eigen behoefte.
Het is een gebouw geworden, dat
door zijn strakke lijnen en degelijke
sobere afwerking het Stamboek
waardig is. En de plechtige inge
bruikneming heeft velen nog weer
eens even in de gelegenheid gesteld
uit de doeken te doen van hoeveel
belang het werken van deze instel
ling wel geweest is.
Om te beginnen vertelde prof. ir.
trillingsgetal van 432, de ander
435 en de derde nog meer. Daar
door ontbrak liet in de wereld
der musici aan harmonie. Tot
dat men onlangs in Londen,
waar musici uit 32 landen bijeen
kwamen dit eeuwenoude geschil
(het speelde al in de dagsn van
Bach) uit de muzikale wereld
heeft geholpen. Het getal 435
deugde niet, omdat Mussolini
het destijds had verordineerd.
Men koos 440. Nu heerst dus in
de wereld der musici de schoon
ste harmonie. De vraag rijst of
dat nou niet voor de gehele
mensenwereld zó kan zijn; Wan.
neer Churchill. Malenkow en
Eisenhower gezamenlijk een
trillingsgetal voor de verhou
ding OostWest zouden vast
stellen... welaan, dan zou er een
wereldharmonie geboren wor
den!
Scheidsrechter. Het is gebeurd
tijdens een wedstrijd van twee
(amateur-) ploegen van de
Rijnlandse (Duitse) voetbal
bond, afgelopen Zondag. De
scheidrechter nam bij deze ont
moeting zulke vreemde beslis
singen en zijn hele manier van
optreden was zo eigenaardig,
dat bij beide elftallen argwaan
ontstond. Argwaan, dat hg on
der invloed van sterke drank-
verkeerde. En het moge ietwat
vreemd klinken, maar men be
sloot, dat één der spelers de
rechtspreker naar het dichtst
bijzijnde ziekenhuis zou brengen
voor een bloedproef. Aldus ge
schiedde: de scheidsrechter
oleek volkomen nuchter te zijn...
W. de Jong, voorzitter van het N.R.
S., dat het exterieur van het Neder
landse vee zich sinds men hier in
1907 ook is op gaan letten, zeer gun
stig ontwikkeld heeft, en dat de
melkproductie en het vetgehalte van
de melk, mede dank zij de maatre
gelen van het Stamboek, omhoog zijn
gegaan.
Resultaten
Enkele cijfers illustreren de laatste
bewering overduidelijk. De gemiddel
de opbrengst van de gehele Neder
landse veestapel bedroeg in 1910
2530 kg. melk met 3.10% vet, of
78 kg. botervet. In 1952 was deze ge
middelde productie gestegen tot
3775 kg. melk met 3.65% vet, of 138
kg. botervet. Het is de hoogste ge
middelde opbrengst in enig land ter
wereld. Denemarken komt deze top
wel nabij, maar halen kan het hem
nog steeds niet. Overigens is interes
sant ook nog kennis te nemen van de
gemiddelde opbrengst van alle in het
Nederlands Stamboek ingeschreven
koeien over 1952: 4307 kg. melk met
3.73% vet of 161 kg. botervet.
Tot welke resultaten het streven
van het N.R.S. kan leiden, Dora
3, 106411 Preferente Stammoeder
heeft het in haar achttienjarig
koeienleven wel op heel uitzonderlijke
wijze bewezen. Zij is nog steeds in
goede conditie en heeft totnogtoe
een totale melkproductie gehad van
88.773 kg. melk met een gemiddeld
vetgehalte van 3.66%. Deze uitzon
derlijke prestatie leverde zij in totaal
4561 melkdagen. Wanneer men in
aanmerking neemt, dat de lactatie-
periode per koe gemiddeld 3 a 4 jaar
is, zullen kenners deze 18-jarige
Melbourne uit de lucht gezien
ONDER ZEELANDS HOGE HEMEL
Een mooie herfstdag bij Koewacht
Wanneer men bijzondere paddestoelen wil zoeken kan men een keuze
doen uit tivee mogelijkheden. Men trekt naar een plekje met sterk ge-
variëerde begroeiing óf men gaat naar een omgeving, waar naar alle
waarschijnlijkheid niemand eerder getracht heeft deze herfstkinderen te
vinden. Zwerfmans wilde ditmaal het laatste eens proberen en bevond zich
aldra tussen Axel en Zuiddorpe. Met het bijoogmerk nog eens te genieten
van de afgedankte locomotieven, die, als een stelletje oude mannetjes op
een voorjaarsbank.je zo knusjes tegen elkaar aanhingen op het terrein van
de Z. VL Tram Mij., een terrein met veel aangevoerde planten. Een eerste
teleurstellingGeen locomotieven! Volgens de Zeeuwse Almanak juist
de dag tevorengeliquideerd.
dorp laten zich nog drie vlinders van
deze soort zien en daarmee is onze
tocht alreeds zeer geslaagd te achten.
Aan de overkant van de weg staan
de veel kleinere zandblauwtjes. Die
hebben zich een eigen vlindertje aan
gemeten, de sierlijke vuurvlindertjes,
waar het van wemelt. Ze zitten met
uitgezakte achtervleugels te zuigen
en te zonnen. Dit korte ommetje langs
veel hazepootklaver brengt ons naar
een eikenbosje, waarin en waarom
heen naar paddestoelen wordt ge
speurd. Met geen ander resultaat dan
één armetierig amanietje, de gele
knolzwam, sterk ingedroogd maar
goed te herkennen.
Rondom het^ikenbosje verheffen
zich statig krachtige bremplanten,
Eén ervan draagt een enkel October-
bloempje, dat als curiositeit naar
Zwerfman's knoopgat verhuist.
Brengt dat bloempje geluk? Opeens
vertonen zich op de randen van een
aardappelkuil bij een boerderij grote
hoeveelheden klein kaasjeskruid tus
sen nog groter massa's knopkruid, de
bekende Galinsoga, de Amerikaanse
onkruidplant. die Zeeland op diverse
plaatsen binnendrong. Deze planten
zien er eigenaardig uit, ze zijn zo
breed vertakt en zo bloemenrijk. Nu
Ook dit terreintje valt wat tegen.
Enkele kleine Teunisbloemen, een
weggelopen Helianthus en een paar
groepjes Zeepkruiden, de echte, niet
die, welke met gevulde bloemen in het
duin bij Domburg staan. Een eind
verderop blijken ze veel mooier te
bloeien! Op de splitsing Zuiddorpe
Koewacht valt de keuze naar links uit.
Niet zo slecht, want dat brengt een
paar aardige verrassingen. Langs een
slootkant staan grote lila bloemen,
die nu in de herfst door hun frisheid
opvallen. Dat is dan de fraaie Knau-
tia, hier met veel variatie in grootte
en kleur van bloemen. Bloemen zo
groot als een rijksdaalder en daar
naast andere niet veel groter dan een
kwartje. De vondst is vooral zo aar
dig, omdat ér zich juist een oranje
lucernevlinder op neerzet. Dus is de
invasie van deze trekvlinder toch ge
komen, al schijnt ze (in October) bij
zonder laat. En men zou wel even
naar Serooskerke willen vliegen
om te zien of ze daar nu ook zijn aan
gekomen. In de omgeving van het
prestatie op nog hoger waarde kun
nen schatten.
De opening van het nieuwe ge
bouw van het N.R.S. in Den Haag
is een hoogtepunt in de ontwikkeling
van deze belangrijke instelling. Op
merkelijk is, dat de bouw van dit
trotse huis werd mogelijk gemaakt
door de leden zelf, terwijl het N.R.S.
bjj zijn reorganisatie nog was aan
gewezen op regeringssubsidie. Mede
daarom is gemeend, dat het nu het
ogenblik was op een bronzen herden
kingsplaat de namen vast te leggen
van wie in het verleden aan de ont
wikkeling van deze organisatie be
langrijke diensten hebben bewezen.
De N/V. Vee-export, de enige doch
teronderneming van het N.R.S., heeft
deze herdenkingsplaat aangeboden.
Het Friese Rundvee-Stamboek
enige zuster-organisatie kwam
met een paar prachtige Makkumer
vazen aandragen ter verhoging van
de luister van het interieur van het
gebouw
Het nieuwe gebouw van het Neder
landse rundveestamboek te
's Gravenhage
door BAREND ZWERFMANS.
bestaat er 'n tweede Galinsoga-soort,
één die al evenzeer vaste voet ver
kreeg in ons land. Zou het deze soort
kunnen zijn? De twijfel is spoedig
weggenomen, want dit knopkruid
heeft de kenmerkende witte beharing
aan de bovenzijde van de stengels, het
moet dus de tweede soort G. quadrira-
aiata zijn, prettig voor de natuurlief
hebber, maar niet voor de boer, die
deze soort best kan missen, hg heeft
onkruid genoeg te bestrijden.
De paddestoelen schoven onge
merkt naar de achtergrond tot... ver
over de velden een vrij groot eiken
bosje de aandacht opeist. Het ligt aan
de grote weg en men moet de dijk af
om er te komen. Een goed teken, laag
...dat wil zeggen: vocht! Het weer is
voldoende warm geweest; een wat
vochtige bodem...
Jammer genoeg blijkt slechts een
klein gedeelte van het bosje voldoende
laag te liggen, de rest er van is even
paddestoelenloos als het eerstbezoch-
te. Het kleine stukje tegen de dijk
bevat echter een vrij groot aantal
soorten. Naast de gele knol-amaniet
staan er paarl-amanieten en panter-
amanieten. Fopzwammen en krul-
zwammen vinden we tussen melk-
zwammen en beschimmelde boleten.
Een deel van het bos is aan
getast door de beruchte honingzwam-
men. Geen bepaald denderende vond
sten, maar toch een duidelijke inwij
ding van het herfstseizoen, als we de
zwavelkopjes en de elfenbankjes niet
vergeten mee te tellen.
Voor heden genoeg, meer dan ge
noeg om uit te werken tijdens de on-
verwacht-luxueuze overtocht over de
Schelde op de sedert kort ingelegde
„Nassau." Wat een uitzicht vanuit de
ruime salon, vooral bij de eerste
herfstnevels. waarin een vuurrode
zon hangt. Slechts de vlammende zon-
nebaan over het water wijst de ver
scholen horizon aan, waartegen ze
flikkerend opklimt. De nog hoog
staande zon heeft zo weinig licht
sterkte. dat men het kan wagen haar
door de kijker te beschouwen.
Zo kan men haar ditmaal werkelgk
als een gloeiende kogel hoog in het
luchtruim zien hangen. Iets dat men
andere gevallen maar niet moet
proberen. Het lukt niet de pro
tuberansen te zien te krijgen, wel
schijnen glinsterende lichtgolfjes
langs de randen te lopen en deze waar
neming geeft, zelfs al mocht het zins
begoocheling zijn, een prettig besluit
aan de dag.
Een eresaluut aan de provincie, die
zulk een prachtige boot deed aanruk
ken om één van haar gewone „boot
jes" tijdelijk te vervangen. Men zou er
niet om geven als dat „tijdelijke" zou
blijken van enige duur te moeten wor
den. Het vervoer met deze boot schept
werkelgk „astronomische" vooruit
zichten.
