Pleidooi voor moderne kunst bij drie gedichtenbundels De P.Z.C. Nederlanders tonen voorkeur voor „het sentimentele lied" D C Bonifatiusherdenking in 1954 te Dokkum ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1953. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 EXPERIMENTELE POËZIE (I) Nieuw werk van Hans Andreus, Simon Vinkenoog en Sybren Polei ER IS MOGELIJK GEEN GEBIED In onze hedendaagse Ietteren waarover zoveel misverstanden heersen als over de nieuwe experimen tele poëzie, de poëzie van „Atonaal", om ze te noemen by de naam van een bekende bloemlezing die de letter kundige geschiedenis reeds is in gegaan. (We leven snel, en waarschijnlijk heeft Simon Vinkenoog, de sa mensteller van Atonaal, ook nog gelijk met zijn bewering, dat deze poëtische herleving voor de Nederlandse letterkunde belangrijker zal blyken te zjjn dan die der Tachtigers!). Op de bres staan voor moderne kunst is altijd een hachelijke onder neming. De tjjd heeft geleerd dat begrip bij een breed publiek vrijwel uitgesloten is. Het overgrote deel der lezers wijst alles wat tegen de traditie indruist zonder meer af; noemt het nieuwe „onbegrijpelijke on zin" en doet verder niet de geringste moeite dat zgn. „onbegrepene" te benaderen. Zulke lezers zijn te vergelijken met de mensen die wanneer zjj een hen onbekend gerecht voorgezet krijgen, reeds zonder te proe ven uitroepen: dat lust ik niet. Een klein gedeelte van het publiek is „snob" en vindt derhalve alles wat „men" niet begrijpt prachtig, teneinde mee te kunnen doen met de artistieke stroming en af te steken bij de rest, zonder dat zij overigens weten waar het om gaat. In deze groep vindt men ook de (soms in „kunstkringen" zeer hoog gezeten) lieden die beweren: al dat zogenaam de experimentele gedoe is niets nieuws onder de zon, doch een oud bakken reprise van dada en surrea lisme, van de Franse poëzie uit de vorige wereldoorlog; provinciaal ge- wawel dat een halve eeuw achteraan komt. Wat bewijst dat ze er niets Letterkundige kroniek door HANS WARREN maar dan ook niets van „begrepen" hebben. („Begrijpen" is overigens een begrip dat men met de grootste voorzichtigheid dient te hanteren wanneer het over moderne poëzie gaat) Blijft ten slotte een zeer, zeer klein percentage dat werkelijk, met het gehele wezen openstaat voor deze kunstuitingen, dat „wat heeft" aan deze dichtkunst, ze ondergaat, ze bewondert, er van geniet, kortom: voor wie deze kunst (de moderne kunst in het algemeen) een onmis baar facet van het leven vormt. Mensen voor wie het, dit leven in- completer zijn zou zonder de heden daagse kunst dan zonder Shakes peare, Rembrandt of Bach (welke uitspraak hopelijk geen nieuwe mis- ve'.standen zal wekken). De experimentele dichters zélf tenslotte, voor wie hun eigen kunst een vanzelfsprekendheid ls, houden niet van „explicateurs": zij leven te intens en ze werken te hard om zich nog lang te bemoeien met wat ze achter zich lieten: algeronden bun dels verzen, geslaagd of niet ge slaagd maar: overwonnen standpun ten, nederlaag of bevochten zege ten spjjt. Hun werk spreekt voor zichzelf, menen ze terecht. Aan de hand van drie van zulke bundels die de laatste tjjd versche nen, „Land zonder nacht" van Simon Vinkenoog, „De taal der dieren" van Hans Andreus en „Demlurgasmen" van Sybren Polet willen we echter toch nog eens op de bres staan en trachten voor een breed publiek en kele aspecten van deze moderne poë zie te tonen. Af en toe is in deze rubriek de moderne dichtkunst reeds ter sprake gekomen, maar steeds weer blijkt dat zelfs de goedwillendste lezers met grote moeilijkheden te kampen heb ben by de lectuur, dan wel van ver keerde standpunten uitgaan by hun poging om de moderne poëzie te be naderen en te beoordelen. Er helpt nu echter geen moeder tje lief aan: we leven in het midden van de twintigste eeuw, eh een kun stenaar die heden ten dage een son net schrijft in de trant van Kloos uit 1880, is net zo dwaas als iemand die in een costuum van Kloos uit wandelen zou gaan: hopeloos „uit de tijd." Voorbije kunstvormen imiteren heeft geen enkele zin, en er op voortbouwen als ze kennelijk versle ten zijn, evenmin. Elk goed kunste naar (om de genieën nog maar te laten rusten) heeft zich uitgedrukt in de nieuwe vormen van zijn eigen tijd, of liever nog: hij heeft die vor men zelf geschapen, hg was zgn tgd juist iets voor. Vandaar dat de mees te grote kunstenaars lang „onbegre pen" bljjven en slechts op latere leef tijd en nog vaker pas na hun dood, roem verwerven. Terwijl het de mid delmatige figuren en de nakomers, die de door hun grote voorgangers gebaande en tenslotte algemeen aan vaarde, wegen big ven bewandelen, lang naar den vleze gaat ook al worden ze dan op latere leeftijd of na hun dood reeds verguisd of vol komen vergeten. Een derde soort (meestal succesvolle) kunstenaars zijn de met talent gezegende imitators van het eigentijdse, wier eigen zwak ke persoonlijkheid allerlei invloeden zodanig assimileert dat hij vaak vol komen zoek raakt. Dichier conira redemensen Wat we ook nog eens naar voren willen brengen, is dat verantwoorde lijke kunstenaars, mensen die het beste geven wat in hen leeft en daar- bg zoeken naar nieuwe wegen voor de kunst (dus ook de experimentele dichters!) niet behoren tot de stief kinderen van de maatschappij, maar integendeel tot de belangrijkste ex ponenten er van: waar millioenen mensen zwijgen, spreken zij: zij ver tolken wat er in de mens van nu leeft, voor nu en later, men grijpt nog na eeuwen naar hun werk terug om te zien wat er in een bepaalde tgd in de mensheid omging. Zo zal men in ons land naar Kloos en Perk grijpen voor 1880, hoewel dat toen nieuwlichters waren en de rijmende brave predikant-dichters in die tijd nog de scepter zwaaiden en opgeld deden bij het grote publiek. Zo zal men. later, naar „Atonaal" grijpen om te zien wat er aan nieuws en le venskrachtigs in de letteren van omstreeks 1950 leefde, ook al gaat thans nog de voorkeur van het grote publiek uit naar de meer traditio nele poëzie (of toch niet?) Het kan niet louter aan snobisme toe te schrij ven zijn dat naar verhouding veel meer experimentele bundels uitver kocht raken dan „gewone". Men grijpt nu. al naar „Atonaal" want, zoals gezegd, deze bloemlezing is de letterkundige geschiedenis reeds ingegaan; de tijd was zo rgp voor het nieuwe, de „oude poëzie" zo bloe deloos geworden, dat deze keer de nieuwlichters zonder slag of stoot „officieel erkend" werden. Opmerke lijk is ook hun verstrekkende invloed op vrijwel alle meer traditioneel wer kende schrijvers en het feit dat de bundels waarop we in een volgend artikel dieper in zullen gaan niet b.v. gestencild of in eigen beheer verschenen, maar keurig verzorgd door degelijke uitgeverijen en dat is al jarenlang het geval. Simon Vinkenoog: „Land zonder nacht", Querido, Amsterdam. Hans Andreus: „De taal der die ren", Bezige Bij, Amsterdam. Sybren Polet: „Demiurgasmen", De Windroos XXIV, U.M. Holland, Amsterdam. OP NATIONAAL NIVEAU Taalcontact in Brussel Onder leiding van de heren prof. W. P. Pée, voorzitter van de (Belgische) vereniging voor beschaafde omgangs jaal, en ïr. J T. Duyvis, voorzitter van het (Nederlandse) genootschap „Onze Taal", zyh in Brussel voor de eerste maal in vergadering bijeen geweest de leden van de dagelijkse besturen van beide verenigingen. Zij hebben de mogelijkheden besproken ener nauwe samenwerking, tot be vordering van een zuivere omgangs taal in de taalverwante Nederlands sprekende gebieden met 15 millioen Inwoners. De verenigingen hebben besloten jaarlijks tweemaal dit ge sprek over het gestelde doel voort te zetten. Tussentijds zullen de er varingen schriftelijk uitgewisseld worden. Drie bisschoppen in ere-comiié De marteldood van de heilige mis sionaris Bonifatius, té Dokkum, In het jaar 754 zal in 1954 worden her dacht In dit centrum van Noordoost Friesland, waarvan de naam onaf scheidelijk verbonden is aan de moord op de Angelsaksische bisschop. Voor de herdenking is een stich ting in het leven geroepen, met een erecomité onder beschermheerschap van Prins Bernhard. Bonifatius' leven en werken zullen in Juni 1954 te Dokkum worden her dacht met een aantal gebeurtenissen van nationaal karakter. De herdenking is van geestelijke en culturele zijde beziën, reden waar om hieraan door groepen van ver schillende levensovertuiging kan worden meegewerkt. Het werkcomi té bestaat uit practische overwegin gen uit personen, die in Friesland woonachtig zijn. In een gevormd groot comité, om het werkcomité vain advies te dienen, hebben voor aanstaande figuren van alle richtin gen zitting genomen. Waar Bonifa tius een internationale figuur was, hebben in een erecomité naast pro minente kerkelijke en overheidsver tegenwoordigers uit ons land, ook zitting de bisschoppen van Fulda, Mainz en Plymouth. Gewerkt wordt aan een herden kingssamenkomst van interkerkelijk karakter en aan de opvoering van een Bonifatiusspel. Aan de dichter Fedde Schurer te Heeren veen is opdracht gegeven tot het schrijven van dit spel, dat gedecla meerd zal worden met muziek van de componist ds. B. Smilde te Ach- lum. Het is de bedoeling 't spel twee talig, in het Fries en het N< Utrechtse sterrenwacht is honderd jaar oud. De Utrechtse sterrewacht, die een van de oudste van de wereld is, heeft volgens de stichtingsactie op 15 Sep tember j.l. honderd jaar bestaan. Dit zal worden herdacht met een korte plechtigheid op Maandag 28 September in Sonnenborgh, het bas tion waar de instelling nu een eeuw lang gevestigd is. De viering is eind Augustus ingezet met een tweedaag se vacantiecursus voor leraren astro nomen. De belangstelling hiervoor was zo groot, dat voor de tweehon derd deelnemers nauwelijks plaats was en nog een aantal afgewezen is moeten worden. Van 3 October tot en met 1 December wordt in het univer siteitsmuseum een tentoonstelling ge houden van oude en nieuwe astrono mische instrumenten, verzameld door de conservator van het museum, dr. P. H. van Citert. Jean Gabin terug. Al lapge. tijd hebben we niets meer gezien van Jean Gabin, de Franse filmacteur, die vele jaren een der meest gevierde groten is geweest. Hij komt nu terug in een film, die geti teld is Het meisje van de R\jn. De film zal een originele inhoud hebben, namelijk misdaad en liefde. Zo-iets zie je niet elke dag op de film! op te voeren in de Bonifatiuskapel, onder regie van de heer Van Ree te Groningen en met muzikale mede werking van het Frysk Orkest (L. O.F.) te Leeuwarden. Een regeringssubsidie van driedui zend gulden is hiervoor toegezegd. De componist zal de muziek zodanig schrijven, dat ze ook geschikt is om uit té voeren op het orgel, zodat het spel ter stimulering van de cultuur beoefening ook plaatselijk kan wor den opgevoerd in een aantal Friese dorpen. Besloten is voorts een tentoonstel ling over het werk en leven van Bo nifatius in te richten in 't stadhuis te Dokkum. Het comité heeft met de radioverenigingen contact opgeno men over schooluitzendingen van het spel en van de herdenkinssamen- komst. Er wordt getracht voor de herdenking, waarvoor twintig der tig duizend gulden nodig zgn, subsi dies te verkrijgen van overheid in stellingen en bijdragen van particu lieren. in de komende winter Sedert 1 Maart van dit jaar steeg het aantal betalende abonné's op de Provinciale Zeeuwse Courant met bijna 2000! Thans is de herfst uangebroken en staat de winter voor de deur. Het LEESSEIZOEN is weer begonnen. Kosten noch moeiten zullen daarom gespaard worden om de P.Z.C. ook in de komende maanden te doen blijven wat' zy reeds is: niet alleen het grootste, maar ook het aetueelste, boeiendste en aantrekkelijkste dagblad van Zeeland. Zeer bizondere zorg zal als steeds worden gewijd aan ons ZEEUWSE NIEUWS. Eigen verslaggevers zullen aanwezig zijn bij alles wat zich in onze provincie afspeelt en voor de lezers van belang is. Een keurcorps van kundige correspon denten zal voor de Volledigste berichtgeving zorg dragen. Onze nieuwe aanwinst, DE CLICHOGRAAF, zal ons in staat stellen dit Zeeuwse nieuws te verluchten met eigen, exclusieve il lustraties. In woord en beeld zal de P.Z.C. leven en streven van Zeeland weerspiegelen. Meer nog dan vroeger zullen ook naar belangrijke gebeur tenissen in binnen- en buitenland eigen, speciale verslaggevers 'worden gezonden. Reisde Anthony van Kampen voor ons naar Groenland, werden de Juli-onlusten in Berlijn voor ons versla gen door een eigen verslaggever in het brandpunt van de strijd, brachten wy van de grote legeroefening in Duitsland Grand Repulse reportages van een onzer eigen redactieleden, nieuwe grote reportages staan op stapel. De reis naar Zuid-Afrika van minister-president Drees, mi nister Algera en de Commissaris der Koningin in Zeeland, jhr. mr. A. F. C. de Casembroot, wordt meegemaakt door onze Hoofdredacteur. Dagelyks zal men hun belevenissen in ex clusieve, boeiende reportages in woord en beeld kunnen volgen. Een onzer medewerkers, de bekende journalist H. M. Koe mans, is intussen naar Australië en Nieuw Zeeland vertrokken om zich op de hoogte te stellen van het welvaren van de Ne derlandse emigranten in deze Zuidelijke wereld en zal daar over uitvoerig verslag uitbrengen in de P.Z.C. De KANTLIJN en HET WERELDGEBEUREN zullen ook in de komende maanden korte, kernachtige commentaren le veren op alle belangryke gebeurtenissen. Eigen corresponden ten in de wereldcentra en speciale verslaggevers in het bin nenland zullen deze feiten voor onze lezers schilderen. Het zal daarbij evenwel niet mogen blijven. Ook aan het geestelijk leven in binnen- en buitenland zal aandacht worden geschonken. Bizondere attentie vragen wij ook in de komende maanden voor de beschouwingen van onze kerkelijke mede werker onder de titel „Stemmen uit de Kerken". Tot ver buiten onze provincie bestaat in alle gezindten voor zijn arti kelen een levendige belangstelling. Op Zaterdag zal voorts de P.Z.C. een pagina wijden aan het culturele leven. Deskundige artikelen over letterkunde, toneel, film en beeldende kunsten en regelmatige beschouwingen van de bekende sehryfster Anna Blaman over meesterwerken der Franse literatuur zullen deze pagina vullen. Onze lezeressen zullen reeds hebben bespeurd, dat onze wekelijkse VROUWEN-PAGINA de laatste tijd aanzienlijk is verbeterd. Naar verdere opvoering van dit peil wordt ge streefd. SASKLA zal met haar wekelijkse causerie Van Vrouw tot Vrouw een gaarne geziene gast blijven. In „Ons Kinder treintje" zal Mies de Muis verdere avonturen tegemoet gaan. Barend'Zwerfmans zal blyven vertellen over het natuurleven ih Zeeland, bekende historici zullen de geschiedenis van stad en land tot nieuw leven wekken, H. Petillon in zijn rubriek Toch is het zo het denkvermogen onzer lezers scherpen. Ten slotte zij hier vermeld, dat onze Sportrubriek weldra een aanzienlijke verbetering zal ondergaan. Zonder te verval len tot de steeds verder om zich heen grijpende sportverdwa- zing, zullen wij toch het niveau dezer rubriek trachten op te voeren, daarmede tegemoetkomend aan de wensen van velen. Het is een omvangryk programma, dat veel arbeid.met zich brengt. Het zal onze tienduizenden abonné's de zekerheid ge ven, dat hun Provinciale Zeeuwse Courant voortgaat op haar reeds met zoveel succes bewandelde weg en als regionaal blad met de inhoud van een landelijk blad zal blijven Een krant die iedereen graag leest INTERESSANTE PRIJSVRAAG IN AUSTRALIË fop" verre van favoriei; „Blanke Pisuisse en Davids vergeten SYDNEY NSW. Wanneer een Nederlander naar de nieuwe wereld vertrekt, zich daar vestigt en in de loop der jaren de banden met het oude vaderland voelt verslappen, in hoeverre verliest hij dan ook het gevoel en die liefde voor het Nederlandse lied dat van jongs af aan een deel van zijn leven heeft uitgemaakt? Dat men, hoe braaf men zich ook aan het nieuwe land en de nieuwe sfeer tracht aan te passen, toch nog in heel veel gevallen bij bepaalde gelegenheden de behoefte aan het Nederlandse lied blyft voelen, is in de afgelopen jaren byvoorbeeld wel gebleken uit de talrijke verzoeken welke de redactie van de in Australië in de Nederlandse taal verscho nende Dutch-Australian Weekly van lezers ontving om adressen op te geven, waar men gramophoonplaten met Nederlandse liedjes kan kopen. Toen Philips in Australië kort gele den bekend maakte, dat men nu ook in dit werelddeel met het maken van gramofoonplaten ging beginnen, en dat men bereid was een beperkt aan tal hier voorheen niet te krijgen Ne derlandse liedjes op de markt te bren gen, had de Dutch—Australian Weekly door ALFRED SCHUURMAN. het idee om tezamen met Philips een prijsvraag uit te schrijven met het doel uit te vinden welke liedjes onder de immigranten uit Nederland blijven leven en waaraan dus, alle assimilatie ten spijt, nog steeds behoefte bestaat. Vele honderden mensen van Neder landse bloede maakten van die gele genheid gebruik om hun wensen op dit gebied kenbaar te maken en het resultaat van deze prijsvraag, waarvan de uitslag deze week bekend gemaakt zal worden, is buitengewoon belang wekkend De opgave was in volgorde van voorkeur de tien meest geliefde echte Hollandse liedjes op te geven. Wie het dichtst bij het uit alle inzendingen samengestelde gemiddelde kwam, zou de eerste prijs een radiotoestel winnen. Het echte vaderlandse lied is er hierbij bekaaid afgekomen. Slechts door de diskwalificatie van twee tot de eerste tien behorende liedjes, die niet oorspronkelijk Nederlands bleken te zijn, kwamen twee van de vader landse liedjes die ieder Hollands kind op school leert „met de hakken over de sloot" bij de eerste tien en wel „Waar de blanke top der duinen" en „Hollands vlag, je bent mijn glorie". Het volkslied, het Wilhelmus, bracht het zelfs na bovengenoemde diskwa lificatie niet verder dan de He plaats, terwyl liedjes als „De Zilvervloot", „In een blauw geruite kiel" of „Merck toch hoe sterk" niet eens by de eer ste twintig kwamen. Ook liedjes welke een zekere ver wantschap aan een bepaalde streek of stad tot uitdrukking brengen, zoals „Waar in 't bronsgroen eikenhout" of de liedjes welke getuigen van liefde voor Amsterdam en Rotterdam kwa men niet aan bod. Wat dan wel? Het waren de liedjes van de enige maanden geleden overleden Willy Schootemeyer die de keuze van de mannen en vrouwen van Nederlandse bloede in den vreemde bleken te be heersen. Zijn „Ik hou van Holland. eindigde met een geweldigde voor sprong op de eerste plaats, terwijl ook zijn „Koning Voetbal Mars" bij de eerste tien kwam te behoren en zijn „K-L.M. Mars" net een plaats miste. Volgend op het niet van sentimen taliteit vrij te praten „Ik hou van Hol land", kwamen de nog veel sentimen teler liedjes „Daar bij die molen, die mooie molen", „Als de klok van Arne- muiden", „Op de sluizen van IJmui- den" en „Over 25 jaar". Naast „Hollands vlag" en „De blan ke top der duinen" maakten verder „Kleine Greetje uit de Polder" en „Volendam, je bent de parel van de oude Zuiderzee" het als meest popu lair aangemerkte tiental vol. Niemand behoeft dus ooit meer te beweren, dat sentimentaliteit geen bij zondere karaktertrek van het Neder landse volk is. Uit de uitslag van deze prijsvraag blijkt eveneens hoe snel men de com ponist van het levensliedje vergeet. Waar grootscheepse immigratie naar Australië eerst drie jaar oud is, kon den de composities van Willy Schoo temeyer de kenze nog beheersen. De grote man van het levensliedje, Louis Davids, bleek echter al bijna vergeten, terwyl Louis Pisuisse en Koos Speen hof nauwelijks meer in de herinnering blijken te leven. Slechts de „Voetbalmatch" van Louis Davids kon de eerste twintig halen. Zijn eens zo popnlaire „Kleine man" en „De olieman met het Fordje" bevonden zich ergens helemaal onder aan op de lyst. Kerk in gevaar De Grote Kerk in Almelo, waarvan de kapél uit 1236 dateert, dreigt geheel ineen ie storten. Een half millioen is nodig om het gebouw te restaureren en er heeft zich uit de burgerij een comité gevormd, dat zal trachten dit bedrag byeen te brengen. Jeugdtheater „Droomland" In de zaal van de sociëteit „De Vereniging" te 's-Gravenhage heeft het jeugdtheater „Droomland" de proef genomen met een nieuwe vorm van kinderontspanning. Voor geno digden uit kringen, die zich met het kind bemoeien en voor kinderen uit kringen van de stichting '40-'45 en kinderen van leden der Haagse ver enigingen van Twenten, Zeeuwen en Limburgers, heeft dit theater het spel „Keesje Krum, de kranige kwa jongen" opgevoerd. Dit spel van Nico de Forgeron met een zangtekst van Willy van Hemert is een mengeling van toneel, muziek, zang, ballet, clownerie, goochelen en poppenspel. De leden van het gezelschap hebben zich voor een deel eerder bezig ge houden met poppenspel, kinderzorg en kinderbescherming, en weten dus hoe zij het kind moeten pakken. Culturele Cavalcade VEERTIEN LANDEN zullen deel nemen aan de derde internationale week van de touristische- en folklo ristische film, die onder auspiciën vast de Centre Internationale de Cinema d'Enseignement et de la Culture en het commissariaat voor tourisme van 26 tot SI October te Brussel wordt gehouden. De beste films zullen wor den bekroond en bovendien ia er een prijsvraag uitgeschreven voor ama teur-cineasten. LILY BOUWMEESTER geeft sinds gisteren in Den Haag een korte serie voorstellingen, getiteld ^Stukjes en Beetjes". Deze serie is speciaal voor haar geschreven door Godfried, Bo- mans, Simon Carmiggelt, Bertus Aafjes, Annie G. Schmidt, Ina van den Beugel, Mary Doma e.a. TOON HERMANS, Jan de Cler en Alex de Haas, drie bekende radio- artisten, leveren in de expositiezaal van de Rotterdamse kunststichting het bewijs, dat zij ook schilderen kunnen. Van Jf tot en met 18 October exposeren zij schilderijen, aquarellen en tekeningen. HET SYMPHONIE-ORKE8T van de Deense staatsradiodat op 3 en Jj October te Amsterdam zal concerte ren, werkt op het ogenblik, in tegen woordigheid van de componist, aan gramofoonopnamen van Benjamin Brittpns Requiem voor orkest en Kerstliederen voor jongenskoor. Na beëindiging van de opnamen zal de componist een bezoek aan ons land brengen. HET AMSTERDAMS Kamermu ziekgezelschap zal op \\ijf Zondag middagen voor de K.R.O. een cyclus „hedendaagse Nederlandse kamer muziekgeven. Hierin worden werken uitgevoerd van o.a. Jurriaan Andrles sen, Hendrik Andriessen, Henk Ba- dings, Lex van Delden en Karei Men gelberg. DE TONEELGROEP PUCK geeft vanmiddag in het nieuwe De la Mar- theater in Amsterdam de première van ,J)e schelmenstreken van Scapin" van Molière. De regie heeft Ton Lutz. VOOR DE NIEUWE FILM over Den Haag, die in opdracht van het gemeentebestuur door Rudi Hornec- ker wordt gemaakt, zal de componist Jurriaan Andriessen muziek compo neren, die de ,fifeer en het karakter van Den Haag en Scheveningen" zal moeten weergeven. Het ligt in de be doeling, dat deze filmmuziek te zijner tijd door het residentie-orkest onder directie van Willem van Otterloo zal worden uitgevoerd.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 7