C De Groenlandse hond is een held in de barre sneeuw J KLANKBORD Het water was grondlegger van Neerlands vrijheid DE AUTO VAN DE TOEKOMST RIJDT ZONDER CHAUFFEUR Op „electrische rails" ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 ONDER GROEN LANDERS EN ESKIMO'S (XVIII) Onbetrouwbaar en wild maar met groot uithoudingsvermogen In Zuid-Groenland zijn geen honden en de eerste die wij, nu al weer ver scheidene weken geleden, ontmoetten, waren de honden van Holsteinborg. Myn eerste indruk was te doen te hebben met een stel verwaarloosde, nogal schurftige vertegenwoordigers van him ras. Een aantal Groenlan- ders, mannen, vrouwen en kinderen, was bezig met het flenzen van een paar zeehonden en de honden hadden zich in een grote kring rondom op gesteld, teneide ook hun deel te krygen. U moet namelyk weten, dat de Groenlander zijn honden in de zomer geen voedsel geeft. Dat heeft twee redenen: de eerste is, dat de honden 's zomers niet werken, omdat er in die maanden geen sleevervoer bestaat. Waarom zou men z'n honden dan ook voeden, nietwaar? De andere reden is, dat men vindt, dat de honden tyd en gelegenheid genoeg hebben in die periode, om hun kostje zelf op te scharrelen. Hetgeen ze dan ook doen. En hetgeen ze ook die dag deden: grommend, jankend, keffend. De handigsten zagen kans af en toe een brok ingewand of een stuk van hec donkerrode zeehondenvlees te be machtigen, maar iedere poging werd ook prompt beloond met een schop, of een feilloos geworpen steen. Die dag leerde ik opnieuw, dat deze Groenlanders hard zijn Oók hun hon den. Men moet hier, in dit land, be paald geen Hollandse maatstaven in zake dierenbescherming aanleggen. door ANTHONY VAN KAMPEN. En toch is het noodzakelijk dat ik in deze reportage een apart hoofd stuk wijd aan deze honden. Omdat de geschiedenis van Groenland zónder die honden niet te schrijven is en wel zeer incompleet zou zijn. Omdat het juist deze honden zijn, die hun stem pel op dit land drukken. En tenslotte, en eigenlijk in de eerste plaats, om dat deze honden in feite de onbeken de, naamloze helden van Arctica, dit Poolgebied, zijn. Hier, in en bij Jakobshavn aan Dis- ko-baai, valt men over de honden. Jakobshavn is trouwens vermaard in heel Groenland om zijn honden. Om dat vrijwel iedere expeditie hier zijn honden koopt. Omdat de fokkers van Jakobshavn de beste fokkers van Groenland zijn. Omdat ze een erva ring op dit gebied hebben van eeuwen en eeuwen. Het zijn merkwaardige dieren en beslist niet in ieder opzicht sympa thiek. Maar daar zijn allerlei rede nen voor. Zoals het feit, dat het nog halve wolven zijn. En dat ze met weinig of geen zorg omringd worden. Omdat ze goeddeels voor zichzelf hebben te zorgen, hetgeen in een land waar zo weinig voedsel is, geen eenvoudige zaak is. Ze sluipen de hele dag rondom on ze hut en eveneens de hele nacht. Soms, als ik niet kan slapen en naar buiten ga, zitten ze voor de hut en kijken me aan in de verwachting iets te krijgen, omdat ze altijd hongeren. We sloegen nogal wat biscuit in en verscheidene rollen zijn intussen in de bodemloze magen dezer zwervers verdwenen. Ik denk dat de Groenlan ders, als ze het wisten, aan ons ver stand zouden twijfelen. f zijn vals Velen zijn vals, hetgeen wel z'n historische oorzaak zal hebben. En het woord vals geeft maar betrek kelijk juist weer, wat dit betekent. Omdat in bijna iedere nederzet ting aan deze Noord-Westkust ieder jaar kinderen door de honden worden verslonden. En omdat eveneens man nen en vrouwen, die buitenshuis in slapen, of door drank of kou be dwelmd worden, het leven er bij in schieten. In zo'n geval eindigt ook altijd het leven van de hond. Hij wordt opgehangen. En niet alleen bij, maar het gehele team, waarvan hij een onderdeel voipit. Een hond hier behoort altijd tot 'n team. Een team is circa 10 tot 12 honden. Bij de huizen van de Denen Zij Vandaag wordt in Groede de tentoon stelling geopend van de Maatschappij fot bevordering van Ooft- en Tuin bouw door de Commissaris van de Koningin in Zeeland. Deze Maat schappij werd mede opgericht door Vorst er man Van Ogen, de man die zoveel deed voor Zeeland in het alge meen en Zeeuwsch-Vlaanderen in het bij zonder. Het monument, dat te zij ner nagedachtenis in Aardenburg werd opgericht. hier ziet men de kinderen, de babies, spelen in van ijzerdraad geconstru eerde kooien. Vanwege de honden. De Far 'Oer dokter heeft een team van 12 honden. Ik vroeg hem, hoe hij over z'n honden dacht. Hier is zijn antwoord: „Soms zou ik ze kunnen vermoorden, maar meestal ben ik stapelgek op ze. Het zijn je vrienden, maar soms je vijanden". Ik heb ze urenlang gadegeslagen, deze Groenlandse honden. Hoe ze vechten, hoe ze elkaar te lijf gaan zodat de vlokken en plukken haar er afvliegen. Ik heb hun jongen gezien, de welpen, zo lief en zo wollig en zo hartveroverend warm en aanhalig, dat je je moeilijk kunt voorstellen, dat uit diezelfde welp over een jaar een half-wilde wolf zal groeien. Het was de dokter, zelf een harts tochtelijke slee-rijder, die ons iets over het leven dezer half-wilde die ren vertelde. Over hun enorm uit houdingsvermogen. Over hun in stinct, dat hun de weg laat terug vinden, als de mens die weg volledig kwijt is. Hoe zij hem over de bevro ren fjorden en over de gletschers brachten, soms zwemmend, met de slee achter hen aan, waarop hij zat, tot aan z'n borst in het water. Vanwaar Nee, de geschiedenis van Groenland kan men niet schrijven zonder de honden. Vanwaar komen zede ze wilde, ruwe half-wolven? Was hun verre voorvader de Si berische Samojeed, of stamt hij van een ander ras? Ik ben er hier niet achter kunnen komen. Als je het vraagt, krijg je ten antwoord: het zijn onze Poolhonden. Of: het is de Groenlandse hond. De Groenlandse hond. Dezelfde die admiraal Peary naar de Pool bracht. En dr. Cook. Dezelfde die Nansen over de IJskap bracht, van Oost- naar West-Groenland. En mannen als Lauche Koch en, misschien als eerste van allen, de onvergetelijke Knud Rasmussen, door de Eskimo's en Groenlanders hier genaamd de Koning van Groenland. Zij waren het. die de Peary's, de Cook's en de Nansens in staat stel den prestaties te leveren, waarbij df wereld de adem inhield. Zij waren het, die hen brachten naar het Noor den en uiterste Noorden, in tochten van eindeloze dagen en nachten. In tochten, zo zwaar en langdurig, dat een Europeaan, die dit land niet kent, er geen idee van heeft. Bij tem peraturen van 40 graden onder 0 en lager. Tochten, gedurende welke de honden elkaar tot voedsel dienden. Ende mensen. Zo waren zy al tijd: transport en voedsel tegelijk. Sluipen in de nacht Vannacht slopen ze weer om onze hut. Zacht jankend, licht grommend. Wachtend op een blik, waarin zich nog iets eetbaars zou bevinden. Wachtend op een stuk hard brood. En misschien alleen maar wachtend op een niet al te bars, ruw woord. Et is er een, die helemaal niet meer weggaat. Het is een wijfje en het is half-blind. Ik denk, dat ze wel nooit meer in een team zal meerennen en dat ze in haar nadagen is. Ze is wit achtig en grijs en net was me een Mossadeq wil zijn testament maken. De stamleiders van de Kasjkai's in Zuid-Perzië hebben verzocht Mossa deq in vrijheid te stellen. Intussen is Mossadeq zelf in hon gerstaking gegaan uit protest tegen het feit, dat men hem heeft overge bracht naar een cel in een legerkamp bij Teheran. Htf heeft gevraagd om ee:. rechtskundige, want hjj wil zijn testament maken. Rood China nog ongeschikt voor Ver. Naties. Te Washington is de Anzusraad bijeen, samengesteld uit de ministers van buitenlandse zaken van de Ver enigde Staten, Australië en Nieuw Zeeland. Naar Reuter meldt besloten de mi nisters zich te verzetten tegen elke poging van Rood China om lid te worden van de Verenigde Naties „on der de huidige omstandigheden". De, honden van hel land lief ding als we nog in de dagen van Olim verkeerden, toen de dieren nog spreken konden. Want ik denk, dat deze hond, met de diepe inkervingen van het tuig in de huid, menig ver haal zou kunnen vertellen, waarbij menig Europeaan, thuis in z'n ge makkelijke stoel, het koude zweet over z'n rug zou voelen lopen. De honden van Groenland: de on bekende helden van het Noorden, de helpers van de mens in dit land zon der transport en duizendvoudig de redder van de mens. Op hoeven. Een Amerikaanse voetspecialist heeft op een con gres te Los Angelos verklaard, dat door het rijden in auto's en trein en door het dagenlang zitten de voeten van de mens zullen degenereren... Het is niet uitgesloten, dat ze in een verre toekomst rudimentair worden ...dat de ongebruikte tenen verdwijnen en dat de mens der toekomst met hoeven geboren zal worden... Dit dan is geen prettig bericht voor onze goede paarden en ezels! Toekomst. In Parijs zijn 5200 waarzeggers en waarzegsters. De laatsten zijn verre in de meerderheid, want er zijn maar 170 mannen, die alle geheimen van de toekomst kennen. Aan deze dames en heren gelukt het per jaar vijf millioen gul den te ontfutselen aan de cliëntèle, die voor 95 pet. uit vrouwen bestaat. Uitzonderlyk man. Koning Ibn Saoed van Saoedi-Arabië heeft vele zonen, maar één van hen is toch wel een uitzonderlijk man. Toen hij onlangs in Bei roet ging logeren, kwam er vooraf een telegram om een bed voor hem te laten bouwen. Ilij is namelijk 2.04 meter lang en eiste een bed van 2 meter 12!! Edda. Bijna zou de wereld Edda Ciano hebben vergeten, die eens Edda Mussolini was... die haar echtgenoot verloor en haarvader verloor... neerge schoten in de jongste oorlog. Edda heeft in Brazilië ver teld. dat ze weer gaat trouwen. Ditmaal met een Russische ge neraal in Polen. Zijn voornaam is Dimitri; z'n achternaam wil ze nog niet vertellen. Men moet als vrouw soms zuinig zijn op een man... heel zuinig zijn. Een koning. De Zigeuners van vele landen waren van plan naar de stad Gonzaga in Noord Italië te komen om een nieuwe koning te kiezen, die het hoofd zou worden van alle Zigeuners ter wereld. Het gemeentebe stuur van Gonzaga heeft de bij eenkomst verboden. Zeiden de autoriteiten: „Wij worden al regelmatig bezocht door Zigeu ners. Een versterking van hun gelederen met enige duizenden zou van het goede teveel zijn." Misselijk worden. Toen Lady Barnett (in Engeland) een aan tal televisie-uitzendingen had gadegeslagen, vloeide de vol gende wijsheid •'van haar- lip- - pen: „Ik denk dat het grootste gevaar van de televisie onze spijsvertering betreft en niet ons intellect." .J ZEEUWEN ONTZETTEN LEIDEN Met 200 platboomde vaartuigen voer Boisot naar de Sleutelstad Een hevige Noordwester storm joeg op 29 September 1574 het water schuimend door grote gaten, welke in de Hooge Zeedijk ten Westen en ten Oosten van Rotterdam waren gestoken. Na twee maanden van lage wa terstanden, brniste het eindelyk de polders van Zuid-Holland binnen en bracht de Lage Landen bij de Zee de zozeer begeerde vrijheid, het einde van de Spaanse heerschappij. Steeds was het water de erfvyand van de Nederlanders, in 1574 was iiet de vriend en de bevrijder, want de nood was hoog en velen zuchtten onder het Spaanse juk. In 1574 waren Zeeland en Holland in opstand gekomen tegen de Span jaarden, die met hun overheersing het leven van Zeeuwen en Hollan ders verbitterden. De Prins van Oran je, de Vader des Vaderlands, leidde de strijd. Spaanse troepen hadden Leiden ingesloten om de stad door uithongering tot overgave te dwin gen. Als Leiden zou vallen, beheers ten de Spanjaarden, door de centra le ligging van de sleutelstad, het op standige Holland. Intussen droegen de watergeuzen him steentje aan de strijd bij en maakten het de Zuidelijke overheer sers zo lastig als zij maar konden. Onverschrokken vielen zij keer op keer Spaanse galjoenen aan en ook voor landingen schrikten zy niet te rug. In April 1574 bezocht Prins Wil lem van Oranje Rotterdam om er een Statenvergadering te houden. Op deze vergadering werd besloten, de sluizen van Schieland te openen, waardoor het Maaswater naar bin nen kon stromen en de Spanjaarden, door de inundatie gedwongen, het be leg van Leiden zouden moeten be ëindigen. In de sleutelstad was de nood reeds hoog. De sluizen bij Rot terdam werden opengedraaid, doch aangezien de waterstand door de aan houdende Oostenwind laag bleef, stroomde er niet veel water naar binnen. Men had er meer van verwacht. Toen kwam het bevel om tussen Rotter dam en Capelle de zeedijk door te steken. Het doorsteken geschiedde onder bescherming van drie oorlog schepen en de bezetting van het Kasteel Honingen. Zestien gaten zou den er in de Hooge Zeedijk komen. Het was inmiddels Augustus gewor den. Het werk aan de Zeedijk vlotte niet erg. want bepaald populair was het bevel van de Prins niet by de In woners van Schieland. Intussen waren verschillende maat regelen genomen. Overschie was ver sterkt met een borstwering van met aarde gevulde tonnen, HUlegersberg kreeg een schans op de heuvel en Delfshaven was een jaar tevoren door de stad Delft behoorlijk ver sterkt door een ring van wallen en schansen. De dijken werden echter niet vol ledig doorgestoken. Er was heel wat tegenwerking. Toen de Staten ont dekten dat de bevelen gesaboteerd werden, greep de Prins zelf in. Met de landsadvocaat P. Buys begaf hij zich naar Capelle en onder zijn toe zicht werden de gaten uitgediept. Vervolgens ging de Prins naar de bocht bij Schoonderloo, waar thans de Westzeedyk in Rotterdam ligt, en ook daar moest de zeedijk er aan geloven. Nu kwam er meer water binnen, maar nog lang niet voldoen de. In Leiden steeg de nood hoger en hoger. De burgers leden honger, doch zij wisten de stad te houden, in het besef, dat er spoedig hulp van buitenaf zou komen. Boodschap na boodschap werd met de Prins gewis seld. Veel kon de leider van het ver zet echter niet doen en tot overmaat van ramp werd hy ernstig ziek. Uit Zeeland was Boisot met zijn dappere mannen gekomen. Deze Wa- PROEVEN REEDS GESLAAGD (Van onze correspondent) NEW YORK, September Wat dunkt u ervan om binnen tien Jaar, wanneer ge per auto van Zwolle naar Assen forenst, achter het stuurwiel uw ochtend blad te kunnen lezen, een tukje te kunnen doen of het oog te strelen aan het op uw dash-board geprojecteerde televisie-programma, zonder ook maar een oogwenk bevreesd te zyn voor botsing of aanrijding Beuaar deze courant tien jaar en zend ons dan uw commentaar. Een Amerikaanse geleerde in dienst van een groot onderzoekingslaboratorium heeft heel dit procédé reeds uitgewerkt. Technische problemen is men volledig te boven gekomen. De „automatische chauffeur" geestverwant van de automatische piloot kan worden ingevoerd, zodra de wegenbou wers ervoor gewonnen kunnen worden. Is dat geschied dan is het met de kostbare en verdrietelijke auto-ongelukken gedaan, mag men dc autobe stuurders zoveel mogelijk afleiden, en gaan de premies der auto-verzeke ring drastisch omlaag. In Amerika, waar een zeer groot deel van het vrachtvervoer over de weg plaats vindt, zou men bepaalde routes uitsluitend kunnen openstellen voor het vrachtverkeer. Daarover zou den chauffeurloze vrachtwagens hon derden mijlen als over een tapis rou- lant van het ene knooppunt naar het andere kunnen rijden, waar mensen hand deze bakbeesten zou overnemen. Een specialist. Dit project is het geesteskind van dr. Zworykin, een onderzoek-specia- list van de Radio Corporation of Ame rica. een van de industriële kolossen, actief op elk gebied dat met verbin dingsvraagstukken verband houdt, of dit nu de ontvangst van radio, televi sie of een trans-atlantisch telegram geldt. Zworykin spitste zich op dit speciale onderzoek toe na het over weldigende succes, dat in verschillen de delen van de Verenigde Staten was behaald met het bouwen van speciale snelverkeerswegen, voor het berijden waarvan de automobilist een tolgeld betaalt. Méér dan oudere verbindings routen bewezen deze snelverkeerswe gen dat de snelste weg de rechte weg is. Hoewel zij dus vrijwel geen boch ten bevatten en de automobilist tot de hoogst toelaatbare snelheden verlok ken, bleken zij in de practijk nadelen te bezitten van psychologische aard. Het is wel normaal voor de New Yor ker om een afstand van 120 mijl (180 km.) in één uur en drie kwartier af te leggen. Maar het gevaar der mo notonie dreigt; menig automobilist valt met open ogen in slaap; hetgeen bij snelheden van 65 tot 75 mijl per uur noodlottig kan zijn. Het aantal nodeloze ongelukken op deze snelver keerswegen (turnpikes) heeft opzien gebaard. De nieuwste turnpikes wor den gebouwd met bochten; men over weegt weg-reclames toe te laten, om de chauffeur wat te lezen te geven. „Allemaal lapmiddelen", zegt prof. Zworykin. „De spoorwegen hebben dezelfde problemen gekend. Om het gevaar te voorkomen, dat stoker en machinist hun perspectief op de snel heid waarmee zij rijden zouden ver liezen, werden er z.g. „blokseinen" ontworpen. Deze verhinderden dat de ene trein op de andere zou lopen. Zworykins denkbeeld is nu, dat we genbouwers onder het oppervlak van de snelverkeerswegen kabels installe ren, die een magnetisch veld uitstra len. Een speciale installatie, die in iedere auto moet worden ingebouwd „ontvangt" dit veld; deze ontvangst wij beperken ons tot de technische hoofdzaken start de motor en brengt de auto aan het rijden. Dit rij den geschiedt echter ais gevolg van de werking van de electronische ap paratuur op het midden van het wegdek waaronder de kabel was aan gebracht. Uw auto rijdt derhalve op, onzichtbare, ondergrondse „electro nische rails". De electronische apparatuur, die thans bij de voortstuwing de hoofdrol speelt, leidt er echter toe, dat het me taal van de auto bepaalde radio-stra len uitzendt. Zworykin tracht ze vi sueel voor te stellen als een reeks bo gen waardoor men een croquet-bal jaagt, maar het zijn in wezen radio- stralen. Mindert de voorste auto vaart, dan oefenen deze radiostralen een ef fect uit op het magnetische veld van de auto er pal achter. Het magnetische veld wordt al naar gelang de af stand van de beide wagens gestoord of zelfs gebroken. Daardoor vermin dert de tweede auto vaart. Niet passeren. Dat wil niet zeggen, dat passeren onmogelijk is geworden. Integendeel. Onder iedere verkeersbaan zijn twee kabels aangebracht. En op tal van punten in de weg zijn men kan het vergelijken met spoorwegwissels diagonale kabels aangebracht die de binnen-kabel verbindt met de buiten baankabel. Via deze diagonale kabels, waarboven het verstoorde magne tisch veld dus weer wordt hervat, zal de passerende auto geheel vanzelf en zonder dat u ook maar een rukje aan het stuur gaf, de tragere auto „ne men". terg-euzen, rauwe vechters bij uit stek en ervaren zeelieden, zouden Leiden gaan ontzetten. Zij hadden schepen meegebracht. Het water in Schieland stond echter niet hoog ge noeg en zo verbleef Boisot met zyn mannen te Rotterdam vol ongeduld wachten op het moment, dat er aan gepakt kon worden. Tweehonderd platboomde vaartui gen, gedeeltelijk uitgerust door Rot terdam, vertrokken onder commando van Boisot door de Spuisluis en voe ren onder de Vlasmarkt door de Rot te op. De vloot had versterking ge kregen uit Delft en Gouda. Leiden en omgeving bleven echter droog, want de Rijnlandse dijk lag er hecht en sterk. Deze dijk werd door de Geu zen bij verrassing doorgestoken en achter deze dijk nog drie verhoogde wegen. De Spanjaarden, die terdege beseften, wat de Geuzen van plan waren, probeerden het doorsteken met geweld te verhinderen. De Wa tergeuzen waren hen evenwel te vlug af en trokken zich van het Spaan se musketvuur niet veel aan. Het water bleef echter traag bin nenstromen. Eindelijk, de 29e Septem ber, draaide de wind van Oost naaf Noordwest en groeide aan tot een storm, die het zeewater de gaten binnenjoeg. Snel rees het peil in Schieland en Rijnland. De Spanjaar den zagen dat ze het niet konden hou den. Het wassende water dreef hen uit de loopgraven. Ze weken naar veiliger oorden en het terrein was vrij voor de Watergeuzen, die op de woelige watervlakten hun platboom de vaartuigen naar Leiden brachten. Zij hadden „harinck ende wittebroot" i boord. >e 3e October kwamen zij te Lei den aan. Het was op het nippertje, want de bevolking was uitgehongerd en uitgeput na een maandenlange strijd op leven en dood, afgesloten van de buitenwereld. Rotterdam, Delft. Schieland en Rijnland stonden blank, maar de Spanjaarden ont ruimden. door het water gedwongen, in grote haast de Lage Landen. Er brak een nieuw tijdperk aan, een tijd waarin onder de beproefde leiding van het Huis van Oranje de basis gelegd werd voor de vrijheid van ons land. Tot het verwerven van die vrijheid hebben Boisot en zijn dappe re Zeeuwse geuzen in beiangryke mate bijgedragen. Nevenstaande ets toont de toestand rond Leiden op $9 September 157 if (cliolê Bier Rotterdam

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 11