KAPPIS EN HET SCHEPENKERKHOF
Huiduitslag
Arabisch-Aziatische landen
spelen een gevaarlijk spel
DËBRALINE
Middelburg kreeg honderd jaar
geleden gaslantarens
C
3
Louisa's grote strijd
D.D.D.
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1953.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
LIGA CHANTEERT HET WESTEN
Oosterse autocraten hebben in
Marokko de leiding
De Arabisch-Aziatische landen spelen een gevaarlijk spel inet Marokko.
Zij spelen, op agitatie van de Arabische Liga met hoofdzetel Caïro, de zo-
genaamde „nationale onafhankelijkheid" van Marokko uit tegen de veilig
heid van de vrije wereld. Marokko telt zeven van de grootste luchtmacht
bases voor atoombommenwerpers van ons halfrond en is waarschijnlijk een
nog veel machtiger bastion van dit geduchte repress»"U-wapen tegen com
munistische agressie dan Engeland. Dat weet de Arabische Liga. Zij weet
ook, dat zJJ met 't zogenaamde in de bres springen voor de ex-Sultan Moelai
Mohammed ben Joessef rechtstreeks Moskou In de kaart speelt. De Ara-
bische Liga is evenmin pro-communistisch als de ex-Sultan. Doch het is
een spel van afpersing, van typisch Oosterse chantage.
Het gebeurde in Marokko lijkt een
detectiveverhaal met prijsvraag: wie
was de dader? Is de Pasja van Ma-
rakkesj el Glaoei de verrader, de col
laborateur of is dat de ex-Sultan In
werkelijkheid is er helemaal geen
klassieke schurk aanwezig, maar
voert de Arabische Liga de scherts
figuur schurk ten (wereld-) tonele om
in de Westerse democratische publie
ke opinie tweespalt te zaaien. De
zeer intelligente slimmerikken van de
Aragische Liga, die heel goed weten
hoe ze de dingen moeten spelen, maar
die daarnaast een ontstellend gebrek
aan verantwoordelijkheidsbesef heb
ben. roepen een niet bestaande tegen
stelling op, n.l. die van conservatief
tegenover progressief, waarop de
Westerse publieke opinie onmiddellijk
aanslaat, maar die in de Oosterse lan
den niet bestaat, althans niet in die
betekenis, en zeker niet in Marokko.
De Westerse publieke opinie is, als
men de perscommentaren naleest,
prompt op de manoeuvre van de Ara
bische Liga ingevlogen; zy ziet El
Glaoei als de pro-Franse aartsconser
vatief. als de sluwe monopolist en als
de veile collaborateur tegenover de ex-
Sultan, de zachtzinnige idealist en de
progressieve en vaderlandslievende
vrijheidsstrijder; óf ook: El Glaoei als
de flinke „anti-rooie" politieke leider
tegenover de landverradelijke met de
communisten handje-plak spelende
Sultan. Al naar gelang van iemands
politieke instelling.
Meer dan duizend jaar.
Om door de sluiers van Oosters spel
te kunnen heenkijken, moeten we twee
belangrijke feiten onder ogen zien.
Japanse vissers verdreven
van Koreaanse kust.
De regering van Zuid-Korea heeft
alle Japanse vissersschepen in de Ko
reaanse wateren laten meedelen, dat
zij met geweld zullen worden verwij
derd als zij in de nacht van Maan
dag op Dinsdag niet uit eigen bewe
ging zijn vertrokken.
In Japanse visserijkringen schat
men het aantal Japanse visserssche
pen dat op het ogenblik vist binnen
de zogenaamde Rhee-iyn, op 400.
Deze lijn is in de herfst van het vo
rige jaar eenzijdig door Zuid-Korea
vastgesteld op 60 zeemijlen uit de
Koreaanse kust.
Sowjet-Unie wil veto-recht
behouden.
In een artikel in het blad van de
Russische regering „Izwestija",
werd Zondag gezegd, dat Rusland
bij iedere bespreking in de toekomst
cr op zal staan, dat het vetorecht in
de veiligheidsraad van de Verenigde
Naties gehandhaafd blijft.
„Het vetorecht is de primaire ba
sis van de Verenigde Naties", aldus
het blad. In een commentaar op de
rede die Dulles vorige week heeft
gehouden en waarin hij voorstelde,
het handvest van de Verenigde Na
ties aan een nieuw onderzoek te on
derwerpen.
Dit denkbeeld werd Dulles inge
geven, aldus veronderstelde de
„Izwestija", door de omstandigheid,
dat de Verenigde Staten niet meer
het monopolie van de waterstofbom
bezitten.
(Advertentie)
WEKDEGAL
IN UW LEVER OP
V zult morgens „kiplekker"
nit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
In uw ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet. het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes.
Advertentie
_55uiver en ontsmet
till S VïÏO Vuw huid met de hel-
UI IB LI Ij 11der vloeibare D.D.D.
miuvjwuD6 jeul[ bedasrtid4
ziektekiemen worden gedood en da huid
geneest
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
vergalt Uw leven. Gij zult
verbaasd zijn over de snelle g
=en afdoende werking van het
beroemde huidgeneesmiddel -
Het eerste feit is, dat de be
woners van Marokko leven in een
wereld van meer dan duizend jaren
terug. Niet alleen in het uiterlijke
van kleding en behuizing, maar
ook en vooral in denken en doen,
kortom, in ethische en sociale op
vattingen. Beiden, El Glaoei en de
ex-Sultan, zijn Oosterse autocra
ten, die handelen zoals het hun
goeddunkt; die hun onderdanen,
ale hun niet aanstaan, zonder een
woord zullen laten opknopen, in
diepe putten laten werpen of ook
vierendelen, al naar het in hun
kraam te pas komt, precies als hun
voorvaderen duizend jaar geleden
geliefden te doen.
Het enige verschil tussen toen en nu
ls, dat thans de Westerlingen, i.e. de
Fransen, hen controleren opdat het
niet al te bar wordt. Voorts ziin bei
den concurrerende grootzakenlieden,
die evenmin aanleiding vinden om een
verschil te zien tussen zwarte en le
gale handel als hun verre voorvade.
ren. Bestond er duizend jaar geleden
een verschil tussen de handel in olij
ven en saffraan of die in slavinnen en
verdovende middelen? Nu moeten ze
de laatste soorten handel zwart drij
ven! En de concurrerende concerns
van El Glaoei en de Sultan hebben
hun net van (zwarte) handelsagenten
over heel Marokko, ja tot ver in de
Sahara. De Marokkaan vindt dit heel
gewoon, hij weet niet anders en beziet
iedere wijziging in gewoonten met
felle vijandigheid.
Het tweede feit is, dat de Marok
kanen geen natie vormen. Er zijn
stammen en er is het centrale gouver
nement. In de stammen zijn de pasja's
en de kaids de alleenheersers en het
gouvernement is de Sultan. Het „na
tionaal" besef gaat niet hoger dRn
het stambesef en de Sultan zien de be
woners van Marokko dan ook eerder
als een vreemde heerser, dan als een
nationale vorst.
Dit is de duizendjarige politieke
tegenstelling van het Bled-es-SIba
(het land der stammen) en het Bled-
el-Makhsen het land van het gou
vernement, san de Sultan dus). De
stammen bestaan vrjjwel geheel uit
Berbers, terwijl in de kuststeden
Arabieren wonen, die overigens ook
weer met Berbers of soms met negers
zjjn vermengd.
Abdel Krim.
De enige band die de Sultan dan
ook verbindt met de bevolking, is dat
hij sjerief, d.w.z. afstammeling van
Mohammed zou zijn. De greep van de
Sultan op zijn onderdanen zit alleen
ln de religieuze band en in de militaire
macht. Aangezien de pasja's en kaids
ook over militaire macht beschikken,
blijft er practisch alleen de religieuze
band over. De stammen zijn echter on
derling zeer verdeeld, behalve wan
neer zij gemeenschappelijk tegen de
centrale regering kunnen optreden,
indien hun iets niet zint. De pasja's
en de kaids van de stammen vormen
daarom zulk een macht in Marokko,
omdat zij optreden en handelen op be
vel van de zaoeya's an de broeder
schappen. een soort van geheime ge
nootschappen. Reeds lang was Sultan
Moelai Mohammed ben Joessef bij hen
in religieus opzicht uit de gunst. Dit
kan soms aan kleinigheden liggen,
bijv. aan het feit, dat de Sultan zijn
dochter Lalla (prinses) Aisja in April
1947 in Tanger voor de radio de vrou
wen liet toespreken en dan nog wel
ongesluierd. Als de Fransen de Sultan
niet hadden afgezet, zou hij toch af
gezet zijn, eenvoudig omdat de gehei
me genootschapoen ertoe hadden be
sloten. Indien de Fransen de Sultan
niet hadden willen afzetten, zou dat
zeker tot opstand hebben geleid.
Trouwens de stamhoofden ln de zóne
van Tanger, dat een internationaal
gebied is en niet onder Franse con
trole staat, hebben onmiddellijk hun
trouw betuigd aan de nieuwe Sultan.
Maar bovendien heeft de slimme Rif-
rebellenleider, Abd el Krim, thans in
ballingschap in Egypte, weer het
hoofd opgestoken. Hij heeft de Fran
sen bemiddeling aangeboden. Hij weet,
dat de geheime broederschappen niet
achter de ex-sultan staan. Zal hij ook
nog contact met de Spanjaarden op
nemen? In het hart je van het Rif
wacht nog steeds zijn oude paleisje
Maar die Istighlal-party dan, zal
men zeggen. Welnu dat is een zwakke
groep, die door een aantal ontevre
den Arabische half-lntellectuelen ge
leid wordt en speculeert op de meest
primitieve hartstochten van aan hun
eigen stamtraditie ontwortelde stads-
proletariërs. Hetgeen zij aan beteke
nis missen, trachten zij door ge
schreeuw goed te maken.
Het door de Amerikanen destijds
ingevoerde modewoord „nationalis
me" leek hun wel wat, want de Arno-
rikanen hadden dollars.
En toen President Roosevelt in '43
ciT IIF AETHER
DONDERDAG 10 SEPTEMBER
HILVERSUM I. 402 m. 748 kc/i. 7.00
KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00—24.00
NCRV.
KRO: 7j00 Nws. 7.X0 Gram. 7.15 Gym.
7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en lit. k. 8-00
Nws.- en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor
de vrouw. 9.40 Gram. NCRV: 10.00 Ka-
mermuz. 10.30 Morgendienst. KRO: 11 00
Voor de zieken. 11.45 Gram. 11A0 „Als de
ziele luistert". 12.00 Angelus. 12,03 Lunch-
conc. (12.30—12.33 Land- en tulnb.. me.
ded.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.- en
nath. nws. 13.20 Piano en bariton. 13.50
Gram. NCRV: 14.00 Gram. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Gram. 15.30 Plano, viool en
cello. 10.00 Bijbellezing. 16.20 Alt en plano.
16.50 Gram. 17.00 „O Ja. dat ook nog",
klankb. 17.20 Gram. 1.40 Voordr. 18,00
Gram. 18.15 Vocaal ens. 18.35 „Op de stel
ling". 18 45 Gram. 19.00 Nws.- en weerber.
19.10 Levensvragen van allerlei aard. 19.30
Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 „Lakmé",
opera (2e acte). 21.20 Gram. 21.30 „Ra, ra
hoe zit dat?" 2145 Promenade ork. en
klein koor. 22.15 Pianorecital. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nws. en SOS ber. 23.15
—24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s. 7.00
—24.00 AVRO (7.50—8.00 VPRO).
I AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Gram.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Liederen. 9.30
Voor de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gr.
i 10.47 Voor de vrouw. 10.50 Voor de kleu
ters. 1100 Gram 11.15 Weense muz. 12.00
Zang en piano. 12.25 In 't spionnetje. 12.30
Land- en tuinbouwmeded. 11.33 Exoti
sche muz. 12.50 „Uit het Bedrijfsleven".
13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Lichte muz. 13.50 Amus. muz. 14.05 Caba
ret. 14.30 Sopr. en plano. 15.00 Voor de
zieken. 16.00 Voordr. 16.45 Voor de jeugd.
17.30 Mil. reportage. 17.40 Gram. 17.45 Re-
gerlngsuitz.: „Technische hulp aan on
ontwikkelde gebieden" door Mr. H. G.
Qulk. 18.00 Nws. 18.15 Sportproblemen.
1825 Reportage. 1820 Amus. muz. 19.00
Voor de kleuters. 19.05 Gesproken brief
uit Londen. 19.10 West-Fries progr. 19.50
Gram. 20 00 Nws. 20.05 Radio Philharm.
ork. en solist. 21.00 ..Penelope", hoorsp.
22.20 Twee piano's. 2225 Dansmuz. 23.00
j Nws. 23.15 Sportact. 23.30—24.00 Gram.
In 't hartje van Rif wacht Abd-el-
Krim's oude paleisje
in Casablanca de Sultan liet woord
„nationalisme" influisterde, dacht de
ze ook dat daar dus wel business in
zou zitten. Hij verrekende zich. De
Amerikanen zullen er nu ook wel spijt
van hebben, want het Istighl&l-comité
buiten Marokko wordt door de com
munisten gestopt! En bij tijd en wijle
door de Arabische Liga als chantage
middel gebruikt.
Een ordinair chantagemiddel ove
rigens, even ordinair als dat van die
Arabische taxichauffeur, die beweert
dat ge de vergane bekleding van z'n
taxi ernstig hebt beschadigd, waar
voor Jiij schadevergoeding eist. Een
paar krachtige woorden Arabisch
brengen hein tot het besef, dat ge
'geen nieuweling znt en hem door
hebt
STRAATVERLICHTING IN VROEGER EEUWEN
In Vlissingen u)erd het gaslicht
feestelijk „ingehaald"
Toen er nog geen straatverlichting was, voorzag een ieder, die In liet
donker de straat op moest, zich van een lantaarn. Hij kon echter de stad
niet uit, daar na zonsondergang de boevenklok was geluid en spoedig daar
na de poorten werden gesloten. In Middelburg had de poortklok de typische
naam van rulmstrateklok. De straten waren dan ontruimd, behalve door
de boeven, die nu hun slag trachtten te slaan.
Er was echter toch nog enig© straat
verlichting. Boven de ingang der ker
ken en op de hoeken der straten ston
den beelden van heiligen, aan wier
voeten 's avonds kaarsen brandden.
Zii, die een taveerne hielden, moes
ten ln de avonduren boven de deur een
verlichting hebben.
Als er in een wjjk of straat brand
was, moesten de bewoners der straat
door B. J de Meij
achter één der ramen, die op de straat
uitkwam, een verlichting aanbrengen.
Na de Hervorming verdwenen na
tuurlijk de beelden en hiermede ook
deze wijze van straatverlichting. La
ter werden te Middelburg van stads
wege lantaarns met kaarsen gebrand
op de hoeken der hoofdstraten, op de
Dam en de Nieuwe Haven.
Jan van der Heide.
Er kan eerst van eigenlijke straat
verlichting sprake zijn, toen Jan van
der Heide te Amsterdam op de ge
dachte kwam in de straten en langs
de kaden palen met lantaarns er op te
plaatsen en in de lantaarns geen kaar
sen, maar raapolie te branden. Bij
vriezend weer moest hierbij een weinig
lijnolie gedaan worden.
Te Amste.rdam kwamen in 1699 de
eerste straatlantaarens, spoedig ge
volgd door andere grote steden.
Ook te Middelburg, destijds een
drukke handelsstad, werd aan een be
tere straatverlichting behoefte ge
voeld. Zij kwam eerst in 1686. De
vroedschap heeft er echter 12 laar
over moeten delibereren voor het zo
ver was; want volgens een stadsreke
ning werd in 1674 aan Jan van der
Helde 2 13 4 of 16 gulden betaald
„over het verdeelen van plattegrond-
kaart tot het oprichten van laritcerns
in alle wijken van deze stadt met een
calculatie (berekening) wat hetselve
sonde oosten".
In 1686 was de nieuwe verlichting
tot stand gekomen. Op de Grote Markt
kwam een grote lantaarn met 16
ruiten.
Er waren 16 aanstekers, die samen
ln 3 maanden 66 13 4 of 400
gulden loon ontvingen. De burgers
moesten zelf de kosten der verlichting
het z.g. lantaarngeld. opbrengen. Dit
werd door de klopperluiden opgehaald.
Niet ieder was echter tot betaling ge
negen, mogelijk het luxe achtende. In
het eerste jaar moest de stad 48 gul
den uitgeven „voor extra ordinaire
moeite voor het executeren fgerech
telijk dwingen) van de onwilligen tot
het betalen van het lantaarngeld."
De verlichting la Van der Heide
heeft geduurd tot 1840 om plaats te
maken voor z.g. réverbères; lampen,
welker licht door een blinkende me
taalplaat wordt teruggekaatst. Men
bleef raapolie branden tot het midden
der vorige eeuw toen petroleum of
aardolie werd ontdekt.
Gaslicht.
Toch kende men toen reeds lang
het gaslicht. Jan Pieter Minekelen
(1748—1824) te Maastricht had het
steenkoolgas uitgevonden. Daarom
staat in zyn geboortestad zijn stand
beeld.
De eer door de steenkoolgasberel-
ding te ontwikkelen tot een industrie
en het gas van algemene toepassing
te hebben gemaakt, komt toe aan En
geland. In 1825 kwam van hier de gas-
industrie naar het vasteland van Eu
ropa. Te Amsterdam en Den Haag
werden in 1835 de straten en vele ge
bouwen met gas verlicht. Aanvanke
lijk waren er veel tegenstanders. Het
was iets nieuws en men was bang voor
brandgevaar. Initiatief en kapitaal
soms zelfs werkkrachten, moesten
vaak uit het buitenland komen voor er
in een stad een gasfabriek kwam.
In Middelburg kwam in 1853, dus
juist een eeuw geleden, de gasfabriek.
Op Dinsdag 18 Januari van het vol
gende jaar werden de voornaamste
straten voor het eerst met gas ver
licht. Of dit met enige festiviteit heeft
plaatsgehad ls ons onbekend. Dit ge
schiedde wel 7 jaar later te Vlissingen
toen op Donderdag 21 November 1861
daar voor het eerst de gaslantarens
werden ontstoken. Er was 's avonds
veel volk op de been, „om zich te ver
lustigen in de zo ongewone flinke ver
lichting." Het muziekgezelschap
„Eensgezindheid" en het muziekkorps
van het tweede regiment infanterie
gaven enige muzieknummers voor de
poort der gasfabriek ter opluistering.
Later heeft de Vlissingse gasfabriek
de meeste Walcherse dorpen van gas
voorzien, niet alleen voor straatver
lichting, maar ook voor verlichting
in de woningen en voor huishoudelijk
gebruik. Te Goes werd een jaar te
voren, n.l. op 31 Juli 1860 de gasfa
briek in werking gesteld. Tholen
kwam in 1863.
Nu zou er nog veel te schrijven zijn
Louisa hield verschrikt de adem in,
terwijl Torre, plotseling vol kracht,
overeind sprong. „Dat is genoeg.
Daar is de deur. Eruit jij!"
„Ik heb helemaal geen haast, dank
u zeer. Er zijn nog een paar kleinig
heden te bepraten, b.v. de toekomst
van Veronica. Ze zal het niet prettig
vinden, te worden afgedankt om
Louisa s goede naam te redden".
„Prachtig! Je hebt om een afram
meling gevraagd. Nu zul je die krij
gen", hernam To'rre ijzig kalm.
„Houd je handen thuis of jij wordt
afgerammeld", spotte Kirk.
„Dat zullen we wel eens zien".
Even later vochten ze, ondanks
Louisa's kreet van protest, als een
paar tijgers. De eerste ogenblikken
was ze erg beangst, maar toen zag
ze tot haar verbazing dat Kirk, hoe
wel veel groter en zwaarder, aller
minst de sterkste man was. Hij sloeg
in den blinde en woedend om zien
heen, maar Torre bokste volgens de
regelen der kunst. Hij bewoog zich
verwonderlijk licht en vlug, terwijl
zijn slagen terecht schenen te komen
waar hij ze wilde plaatsen.
Toen Kirk een heftige stomp tegen
zijn kaak trachtte te ontwijken,
kwam hij tegen een zware lessenaar
terecht, struikelde en stortte neer
onder 't gewicht van de slag. De la-
Nu aan de Middelburgse raad
is voorgesteld, de laatste gas
lantarens in de stad door elec-
trische verlichting te vervan
gen, verlenen wij gaarne plaats
aan de bijdrage van een mede
werker. die enige herinneringen
ophaalt uit oude tijden, toen er
nog helemaal geen straatver
lichting was en later toen de
olielampen „réverberès" en ten
slotte de gaslantaarns kwamen.
over het electrisch licht. Wij bepalen
ons echter met te melden, dat de eer
ste centrales niet meer waren dan
blokcentrales door particulieren ge
sticht en gedreven. Het eerste ge
meentelijk electrisch bedrijf in ons
land kwam in 1894 te Rotterdam tot
stand. Na 1913 kwamen de provin
ciale electrlciteitsbedrijven ten einde
ook het platteland van electriclteit te
voorzien. De P.Z.E.M. in Zeeland
werd in 1923 opgericht. Niettegen
staande de moeilijke ligging van zee
land met zijn eilanden is thans, naar
wij menen op elk dorp en zelfs op elk
gehucht electrische straatverlichting.
FEUILLETON
DOOR
JAN TEMPEST
den vlogen open, terwijl papieren,
schrijfmachine en inktkoker op het
tapijt vielen. Kirk lag hijgend tussen
de chaos.
„Het spijt me, dat ik Je zo'n wei
nig beschaafde vertoning liet bijwo
nen, lieveling, maar het was onver
mijdelijk".
„O, ik geloof, dat ik je wel graag
wat minder beschaafd ziebe
gon ze, maar op dit ogenblik werd
de deur haastig geopend en snelde
Mandy de kamer binnen. „Ik hoorde
wat vallen", riep ze gejaagden
toen: „O, Kirk!"
Bij het zien van Kirk's languit op
de vloer liggende gestalte, sperde ze
de ogen angstig wijd open en liet
zich op de knieën bij hem neervallen.
„O, Kirk!" herhaalde ze. „ben je ge
wond? Wat is er gebeurd, lieve
Kirk?" En toen de man in kwestie
niet antwoordde, kreet ze woest: „Hij
is bewusteloos! Sta hem niet zo aan
te staren. Lou. Doe iets. Zie je dan
niet, dat hij bewusteloos is?
„Heus? Nu, ik geloof, dat het me
weinig kan schelen", antwoordde
Louisa luchtig. „O, Torreriep
ze, toen hij een arm om haar heen
sloeg en leunde nog wat bevend te
gen hem aan, terwijl hy haar zacht
jes lieve naampjes gaf.
Ze had nooit beseft, hoe heerlijk
zulke naampjes uit de mond van een
beminde man konden klinken. Twee
woorden van Torre betekenden on
eindig meer voor haar dan Kirk's
welsprekendheid van de vorige zo
mer!
„Hoe kun je zo ongevoelig zijn?
H(j is gewond", zei Mandy -verward.
„Arme, lieve Kirkmaar nau
welijks had ze dit gezegd, of Vero
nica kwam als een wervelstorm in
zakformaat het vertrek binnenstor
men. Ze greep Mandy bij de schou
ders en sleurde haar ruw achteruit.
„Zo, ben jij het nu? Dat s te
veel!" riep de briesende gouvernante.
„Ik heb meer dan genoeg uitge
staan en als nu nog een dienstmeid
„Hoe durf Je me aan te raken?"
viel Mandy haar woedend in de rede.
„Hoe durf jy m(Jn echtgenoot aan
raken en hem „lieve Kirk" noemen?
Ga terug naar je keuken en laat hèm
aan my over?"
„Echtgenoot?" riepen Mandy en
Louisa tegeiyk op ongelovige toon.
„Vroegere echtgenoot", kwam Tor-
re haastig tussenbeide. „Wat doe jij
hier, Veronica? Ben je vergeten, op
welke voorwaarden Ik Je als Rosie's
gouvernante in dienst heb genomen?
Je had me verzekerd, dat je totaal
met Chamory had gebroken".
(Wordt vervolgd)
5. Dagenlang dreef de zee-
itroming de hulpeloze Kraak
naar hel Zuiden. Iedere dag
klom de zon hoger aan dc
hemel en brandde fel op het
dek. Op een beschaduwd
plekje zaten de Maat en de
Meester te vissen. „De
vangst ls bijzonder goed!"
riep de Maat. zijn hengel
uitwerpend, nadat hij juist
een grote vis had binnen-
Sehaald, „misschien worden
e vissen aangelokt door al
wier. dat op de golven
drijft I" „Ja", zei de Meester,
„het ls mij ook opgevallen
dat er zoveel wier op deze
zee drijft. „Waar zou dat
allemaal vandaan komen?"
„Wij naderen de Karkasso-
Zee", antwoordde Kappie,
die deze laatste vraag ge
hoord had. ..en die zee is
zo dicht met wier bedekt,
Tat zelfs grote schepen er
niet doorheen kunnen ko
nen. Daarom varen zij er
altijd met een wijde boog
>mheen", ,.Wat?l" riep dc
Maat, „dan lopen we dus gev;
dal we straks in
het wier verstrikt raken, zonder dat er ooit sche-
hlj omgekeken, dan had hij gezien, dat niet boven
zijn hoofd, maar elders ellende hem bedreigde I
