Dertig jaar Lichthoeve-arbeid van
twee verpleegsters
Witte Huis tracht McCarthy in
nuttiger banen te leiden
C
Louisa's grote strijd
HET ..GROENE PLAN" IS NOG
NIET IN DE DOOFPOT
ALPHEN AAN DE RIJN WIL
AVIFAUNA KOPEN
VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
HIJ MOET OP EEN ZIJSPOOR
Van heksenjachten tegen communisme
naar corruptie
(Van onze correspondent).
NEW york, Augustus. De ontwikkelingen om de sensationele per
soonlijkheid van Senator Joseph McCarthy van de staat Wisconsin, /.(Jn
gedurende de laatste weken in tempo en betekenis aanzieniyk toegeno
men. De oppositie jegens Senators werkwijze is dat al evenzeer. En er
zijn onmiskenbare teltenen, dat sterke figuren in McCarthy's eigen party
druk doende zijn Joe naar oen zyspoor te leiden, waar hij zyn energie en
ambitie de vrye loop kan laten zonder het binnenlands en het buiten
lands beleid van de Verenigde Staten verder te schaden.
Deze tactiek is afkomstig uit de raadskamers van het Witte Huis zejf.
Men Is er in geslaagd een stille en nog lang niet alom aanvaarde figuur,
vioe-presldent Nixon, voor het wagentje van deze manoeuvre te span
nen. Het doel is McCarthy ertoo te bewegen zijn aandacht niet zo heel
lang meer te geven aan subversieve acties van werkelijke en vermeende
communisten, maar hot volume van zijn luide stem veeleer te richten op
het dankbare onderwerp dor corruptie. Corruptie onder Truman's bewind,
wel te verstaan.
De Nertzjasscn, de 10-procenters,
zy die van vóór-wetenschap gebruik
maken. Ziet u, in de loop van het
volgend jaar zyn er verkiezingen
voor een nieuw Huis van Afgevaar
digden en voor één derde van de Se
naat. De Democratische partij is er
nl. op uit de nederlaag van 1952
te wissen en, zo mogelijk, in de
naat die ene zetel achterstand om
te zetten in een paar zetels voor-
door ROBERT KIEK.
j
sprong (deze berekening is gebaseerd
op het feit, dat één van de Republi
keinse Senatoren, Wavne Morse Uit
Oregon.zich het stempel van „onaf
hankelijke" heeft gegeven en niet
meer naar de oekasen van de Repu
blikeinen luistert). Dus is het voor
de Republikeinen zaak het gevaar
van een Democratische meerderheid
te verijdelen.
Hij wil wel
Het feit doet zich echter voor,
dat Eisenhower er telkenmale in
slaagd is zyn wetgeving door te
drukkèn dank zy de steun van het
conservatief-democratischc blok in de
Senaat. Een „moeilhke" situatie zou
zeker ontstaan, inaien de progres-
sievo vleugel van de Republikeinse
partij, waartoe Eisenhower en zijn
aanhangers behoren wat al te hard
handig zouden bijten in de (Demo
cratische) hand, die hen tot dusver
heeft gevoed. Door nu McCarthy de
spits van deze aanval te doen afbij
ten vangt men, onvriendelijk uitge
drukt, twee vliegen in één klap: het
is een gelegenheid om McCarthy
koud te stellen om hem de aanval
op de Democraten te doen leiden
zonder dat de verantwoordelijkheid
daarvoor op het Witte Huis rust. Het
verluidt dat McCarthy, het politiek
isolement, waarin hy zichzelf de
laatste weken had verstrikt, graag
wil verlaten en bereid is zijn partij
deze dienst te bewijzen.
Tegen predikanten
De blunder was uiteraard McCar
thy's optreden tegen de Methodisten
leider, bisschop Oxnam, die door één
van McCarthy's medestanders was
beschuldigd van communisme, sub
sidiair „onbewust medereiziger
schap". De ironie van het geval wil
de. dat McCarthy ditmaal in precies
dezelfde positie was geraakt, waar-
in zo velen van zijn politieke' tegen
standers zich hadden bevonden, nadat
zij door hem waren beschuldigd en
niet de gelegenheid verkregen zich
tegen de aantijgingen te verweren.
Eén van McCarthy's nieuw be
noemde assistenten, J. B. Matthews,
had vóór zijn aanstelling als zodanig
een artikel gepubliceerd, waarin hy
de geestelijkheid het brevet had ge
geven van de groep, die het com
munisme het meest bevorderde. Deze
beschuldiging van een machtige Ame
rikaanse bevolkingsgroep was velen
iets te gortig, inclusief Bisschop
Oxnam, leider van de Methodisten.
Hij eiste op een zitting van McCar
thy's comité gehoord te worden cn
kaatste de beschuldiging op zo impo
nerende wijze in het gezicht van de
Felle brand in nanierfabriek
te Doetinchem.
In een papierfabriek te Doetin
chem is Donderdagmiddag brand ont
staan in oen transformatorhuisje, dat
aan de achtczyde van de fabriek te
gen de gebouwen staat.
Men trachtte aanvankelijk met
behulp van twee stralen op de wa
terleiding de brand te blussen, maar
toen oleek, dat aan blussen op die
manier niet te denken viel. werd de
brandweer te Doetinchem gewaar
schuwd. De brand was inmiddels
overgeslagen van het transformator
huisje op een grote houten loods, die
geheel gevuld was met cellulose en
oud papier, In een minimum van tijd
stond dit gehele gebouw in lichte
laaie, evenals een grote hoeveelheid
papier, die aan de achterkant tegen
dit gebouw was opgeslagen.
Door de rookontwikkeling was de
Doetinchemse brandweer genood
zaakt met gasmaskers te werken.
Een overzicht van de schade is
nog niet te geven. Het bedrijf zal
door- de brand geen stagnatie onder
vinden. De vuurhaard werd bestreden
met 14 stralen.
Door vliegtuig overreden
By de transportafdeling van de
Koninklijke Luchtmacht op het vlieg
veld Valkenburg is een ongeluk ge.
beurd. dat de 2r!-jarige dienstplichtige
soldaat L. H. Schreurs uit Beegden
bij Roermond het leven heeft gekost.
Uit één van de hangars werd een
„Dakota" gereden, waarby Schreurs
meehielp. Op onverklaarbare wyzo is
hy gestruikeld. Hy word door het
vliegtuig overreden en gedood.
voorzitter terug, dat drie-kwart van
de natie ervan gnuifde.
Een fout
McCarthy's fout was het ontslag,
dat Matthews hem had aangeboden,
niet onmiddellijk te aanvaarden.
Daardoor identificeerde hij zich met
de beschuldigingen van Matthews. Hy
gaf de drie Democratische leden van
zijn comité daarmee een welkome
gelegenheid zich uit alle verdere
werkzaamheden van het comité terug
te trekken. Een verzoenende brief
van McCarthy, waarin hy hen ver
zocht hun beslissing te herroepen,
werd door deze drie resoluut met
„neen" beantwoord. Andere Demo
craten weigerden de opengevallen
plaatsen te bezetten. McCarthy zit
nu mot een commissie van vier Re
publikeinen, waardoor zelfs alle
schijn van onpartijdigheid der onder
zoekingen mankeerde. Dit feit ver
zwakt McCarthy aanmerkelijk in zijn
botsingen met John Poster Dulles,
de minister van Buitenlandse Zaken,
Allan Dulles, het hoofd van de In
lichtingendienst, Walter Bedell
Smith, de onder-minister van Bui
tenlandse Zaken en tal van andere
prominente regeringsfiguren en te
vens Republikeinen met wie McCar
thy voortdurend op voet van oorlog
heeft gestaan.
De verhouding tussen de Senator
en het Witte Huis is nog steeds ge
spannen. Harde woorden zyn tot dus
ver voorkomen door de onophoudely-
ke „vredespogingen" van vice-presi
dent Nixon. die een weinig heroieke.
doch politiek uiterst nuttige rol van
tussenpersoon vervult, boze brieven
van McCarthy aan Ike onderschept
en ze ongeopend aan de auteur te
rugzendt.
Het Witte Huis toont echter
steeds meer allure in de botsin" met
McCarthy.
Een vete ontttond
Dezer dagen geschiedde,
nigeon al lang had gehoopt:
wat me-
■Pi. - Jpt: één
van Ike's broers, Arthur, een
kier In Kansas City, sprak zyn opi
nie over McCarthy uit op een zo on
gezouten wyze, dat de vete tussen
McCarthy en heel de Eisenhower
clan er een feit door werd, Ike, in
het Witte Huis, onthuld zich uiter
aard van commentaar. Broer Milton
Eisenhower, op terugkeer van een
lodwill-mission door Latyns-Ameri-
t, zat gelukkig in een vliegtuig,
ver van radio-berichten, doch de uit
lating van de broer in Kansas City
was typisch voor de politieke liin
van de familie Eisenhower, die steeds
liberaal is geweost en verdraagzaam
heid, evenals de merites van het hoor
ederhoor, als een der meest
elementaire politieke deugden telt.
Deze uitspraak van één der Eisen
howers heeft uiteraard grote invloed
op de publieke opinie. Al geven de
aanhangers van Wisconsin's Senator
zich niet voetstoots gewonnen, hun
leider begint zelf in te zien, dat deze
reeks nederlagen dringend correctie
behoeft en dat zij het snelst vergeten
r
FEUIILETON
DOOR
JAN TEMPEST
„Hangt dat ook niet af van die
mannen zelf? Ik kan me voorstellen,
dat de vrouw van.van een Kirk Cha-
mory wantrouwend wordt. Maar wal
u betreft... u is, nu ja, anders."
„Bedankt voor het compliment.als
het een compliment is."
Niet precies, 't Is meer het consta
teren van een feit. U als filmprodu
cent moet min of meer ongevoelig voor
„lieftalligheden" zijn geworden; on
geveer zoals een banketbakker, die
niet erg van taartjes houdt."
„Juist je gaat ze allemaal eenvoudig
als materiaal" beschouwen. Vrouwen
zijn niet logisch genoeg om dat te be-
frypen; ze zien in elke „ster" een ge
lichte mededingster, dat weet ik op.
perbest. Mijn voornaamste medewer
ker verwacht nu een echtscheidings
proces, 't Huwelijk heeft amper drie
jaar geduurd, maar hij kon dat jaloer
se geplaag niet langer verdragen. Hy
heeft zijn vrouw verlaten en zy wil nu
om die reden schelding aanvragen."
.Sommige vrouwen hebben heus
wel enig gezond verstand."
„Ja, maar heel weinigen."
Wéér verviel hy in een stilzwygen.
Ze kwamen nu aan een dicht bos en
Louisa bemerkte, dat hij als het ware
verstrakte. Bliksem en donder waren
byna niet van de lucht. Ze had hem
willen verzoeken, te wachten, maar ze
voelde, dat zo'n vraag hem slechts
zou prikkelen. Juist, omdat noodweer
op zyn zenuwen werkte, dwong hy
zichzelf door te rijden. Hy was nu e~~
maal zo'n type.
Aan weerszijden van de smalle laan
waren de beuken zo dicht opeen ge
groeid, dat ze een donkere tunnel
hadden gevormd. Louisa had de arm
om het snikkende- kind geslagen, ter
wijl haar hart onnatuurlijk snel klop
te. Een vreemd voorgevoel van een
ramp bekroop haar, een idee, dat ze
vergeefs van zich af trachtte te
zetten.
Dit gevoel was inderdaad zó sterk,
dat ze op een gegeven ogenblik, zon
der aan de „afstand" tussen werk
gever en werkneemster te denken, als
onwillekeurig uitriep: Torre, Torre,
wacht toch!"
't Scheen wel, alsof ook hij tot het
uiterste was gespannen, want dadelijk
zette hy de remmen aan.
„Waarom? Wat ig er?" riep hij op
zijn beurt.
Voor ze nog kon antwoorden werden
ze verblind door een flitsende bliksem
straal, toen volgde een ontzettend ge
kraak en meteen viel, als door een
lading dynamiet geveld, een reus
achtige beuk over de weg, slechts en
kele meters voor hen uit.
Louisa slaakte een zwakke, dadelijk
gesmoorde kreet, maar geruime tyd
zeiden geen van belden een woord.
Toen nam hy zijn bril af en begon
krachtig de glazen schoon te poetsen.
„Dat was op het nippertje, zet hij
hees. „Als we niet gestopt hadden..."
„Denk er niet meer aan". Louisa
begreep als by intuïtie, dat Mi meer
ontsteld was dan zij; waarschijnlijk
omdat hy zich zijn hardnekkig voort,
ryden door de storm verweet. Onwille
keurig legde ze een hand geruststel
lend over de zijne. „Alles is immers in
orde. We zijn nog ongedeerd."
Even drukte hij krachtig haar vin
gers, maar zette aaarna zijn bril weer
op.
„Jammer," zei hij kort. „Ik ben
bang dat we in hot nauw zitten. Ver
moedelijk zal die boom niet voor
morgenochtend kunnen worden ver
wijderd. Een andere weg naar St.
Runyon's Castle Is er niet, althans
geen weg, die na deze stortvloed be
rijdbaar voor de auto zou zijn. Dus:
Wat nu?"
„Kunnen we niet teruggaan tot we
uit het bos zyn?"
McCarthy.
zullen zyn, indien hy in de gelegen
heid is een nieuwe serie triomfen te
behalen, en dan nog wel triomfen,
die door zyn party zullen worden be
stempeld als „van groot nut voor de
verkiezings-campagne."
Menigeen was het liever geweest,
indien het Witte Huis zoveel moed
aan de dag had gelegd om McCarthy
als een baksteen te laten vallen.
Maar het is dagelyks duidelijk dat
militaire en politieke moed elementen
zijn van heel verschillend allooi
Inmiddels dreigen er dikke wolken
boven de tien-procentera en hen. die
in afgelopen jaren iets teveel zege
ningen van de Administration incas
seerden
DE WESTEUROPESE MARKT
Men verzamelt vele
nuttige gegevens.
Met goede oogsten in het veld of In
de schuur vragen vele agrariërs in
Nederland zich af hoe het nu staat
met het „Groene Plan" van minister
Mansholt voor het scheppen van een
grote Weeteuropese markt, waar
Lt.-gen. Alons commandant
Rode Kruis corps
Het dagelyks bestuur van het Ne
derlandse Rode Kruis heeft de ge-
pensionneerde luitenant-generaal P.
Alons, trans directeur van het Nati
onale Rampenfonds benoemd tot
commandant van het Rode Kruïs-
corps.
De heer Alons, die directeur blyft
van het Nationale Rampenfonds zal
zijn nieuwe functie binnen zeer korte
tyd aanvaarden.
Commando-overdracht op
vliegbasis Woensdrecht.
Op de militaire vliegbasis Woens
drecht heeft overste F. J. A. Fritz
Donderdagmiddag het commando
overgedragen aan de overste W. Bie
renbroodspot. De overdracht ging ge
paard met een inspectie van de troe
pen en een militaire parade.
Nu wel belangstelling.
Het vogelpark „Avifauna" slaat,
sinds de rechter onlangs het faillis
sement over dit unieke bedrijf uitge
sproken heeft, wel zeer in de belang
stelling. Met name ook van verschil
lende gemeenten, die de levende have
vooral ter bevordering van het
toerisme graag binnen de grenzen
van hun grondgebied zouden hehben.
In deze nj heeft zich thans ook de
gemeente Alphen aan de Ryn ge
schaard.
De gemeente Alphen heeft zich
sinds de heer G. v. d. Brink Avifau
na opende, weinig aan het vogelpark
gelegen laten liggen. Van het verle
nen van subsidie is nimmer sprake
geweest. Wel is eenmaal de dansver-
gunning ingetrokken, omdat het dan
sen op zondagavonden niet in over
eenstemming was met de opvattin-
ren van enkele der gemeentebestuur-
Iers. Thans ziet de gemeenterechter
„We zullen wel moeten, want hiér Lj.en geld-in-het-laatjo-brengende ,on-
kunnen we de nacht met doorbren- derneming verloren gaan. Alphen
gen."
't Bleek geen gcmakkciyke taak, de
auto in de smalle bochtige laan en met
een door de regen beslagen achterruit
te laten rijden, maar hij wist het op
de hem eigen grimmig-doelbewuste
manier te volbrengen...
Zelfs toen ze tenslotte de bómen
weer achter zich hadden, maakten de
hoge zijkanten en de geringe breedte
van de weg hot onmogelijk to keren.
„Misschien kan het straks by de
toegang tot een stuk land," hoopte
Louisa.
„O, je weet niet, hoe kleverig deze
heeft daarom
overwegen of
(emeond te mootan
iet niet mogelijk is
kleigrond na een stortbui is," ant
woordde Torre mistroostig. „Als ik
de auto van de weg af braent, zou het
te betwijfelen zyn of ik hem er zonder
kettingen weer op zou kunnen krygen.
N en, we moeter maar zo voortgaan
tot we één of andere schuilplaats vin
den. Ergens hier in de buurt moet een
boerderij zyn,"
(Wordt vervolgd.!
het vogelpark zelf in beheer te ne
men eventueel met anderen
en daarvoor ook financiële medewer
king van de provincie te vragen.
Deze plannen zyn wel zo ernstig, dat
de curatoren besloten hebben de rea
lisatie van het faillissement nog eni
ge tijd aan te houden. Overigens ziet
het er nog afgezien van de be
slissing die Alphen aan de Rijn zal
nemen wel naar uit, dat Avifauna
al zijn schulden zal kunnen betalen.
Colorado-kever-invasie.
Bij Vorden heeft men een Invasie
van colorado-kevers beleefd, die veel
weg had van een sprinkhanenzwerm.
Als een zwarte wolk van enkele tien
tallen meters doorsnee kwam de
zwerm aangevlogen. Hij streek neer
op het gele zana, waarmee straten
makers bezig waren een verharde
weg aan te leggen. De weg was in
een oogwenk bedekt met een zwart-
grauwe massa krioelende kevers, die
zich daarop op de omliggende velden,
w.o. aardappelvelden, gmg versprei
den.
Met sproeiers ging men de gehele
omgeving bewerken met een extra
sterke dosis verdelgingsmiddcl, waar
door duizenden kevers de dood von
den.
Niettemin vreest men, dat de in
secten toch nog kans hebben gezien
een grote hoeveelheid eitjes te leg
gen, zodat de landbouwers in deze
omgeving in het komende voorjaar
i nun hoede dienen te' blijven.
ZIJ.WERKEN ZONDER SUBSIDIE
men geen barrières zou opwerpen
tegen Nederlandse tomalen... poot-
aardappeltjes... appelen en peren, bo
ter enz.
In Maart j.l. heeft men in Parijs
lang cn breed geconfereerd over de
instelling van deze markt.
Daarna is het rondom deze markt
bladstil geworden.
Degenen, die belast werden met de
voorstudies zwijgen en... breken zich
het hoofd, want één ding Is wel dui
delijk geworden: er zitten aan die ge
meenschappelijke markt een gewel
dige serie haken en ogen vast!!
In bepaalde kringen begint men
zelfs sceptisch te worden en verwacht
men, dat de gemeenschappelijke
VVesteuropese markt er nimmer zal
komen. Toch is er intussen wel iets ge
beurd.
In Parys hebben een aantal des
kundigen na Maart voortgewerkt aan
de plannen voor de gemeenschappe
lijke markt. Ze hebben cy'fers en an
dere gegevens verzameld over graan
melkproducten, groenten en fruit, vee
en vlees.
Wanneer het „Groene Plan" tot
stand komt. dan zal het geen plan van
politici, maar een plan van vaklieden
en kooplieden zijn.
Men heeft een soort agrarische in
ventaris van geheel West-Europa op
gemaakt, en men verwacht nu, dat
er in de komende herfst een minister
conferentie gehouden kan worden,
waar de deskundigen zowel agra
riërs als economen met bepaalde
voorstellen komen.
Het is wel zeker dat de deskundi
gen niet zullen komen met enkele
grote lijnen voor een afgerond plan.
Zy zullen reeksen kleinere voorstellen
indienen, waarbij aan de ministers
een keuze wordt gelaten.
Voor een snelle doorvoering van de
Europese integratie behoeft men ook
dan niet bang te zyn. want wanneer
de ministers hun keuze gedaan heb
ben, zullen de deskundigen zich op
nieuw achter hun schryftafel zetten
om precies de gevolgen te berekenen
van de gekozen oplossingen. Eerst na
dat gereken zullen er afgeronde voor
stellen gereed gemaakt worden. Die
zullen wel weer aan een nieuwe mi
nisterconferentie voorgelegd worden,
en als ze aanvaard worden, dan moe
ten de regeringen en de parlementen
nog een woordje meespreken.
Dat zal alles veel tijd kosten... zo
veel. dat men niet op'n grote West-
europese agrarische markt moet reke-
Tehuis voor kinderen uit verwaarloosde
gezinnen
(Van onze speciale verslaggever).
APELDOORN. Aan eon smul en eenzaam weggetje in Santpoort
stond dertig jaar geleden een oude boerderij leeg. Z(j stond er al vele Ja
ren en er waren ook al vele bewoners in geweest, maar de laatsten had
den het boerenwerk niet kunnen volhouden; de koestal stond leeg en in
de paardenstal speelden de muizen. J e zou je schamen als boerderij, dat
het zo ver met Je moest komen. Toen verschenen twee jonge, enthousi
aste verpleegsters, de zusters Jo Kuyck en Annie Verkerk, vol idealen
tot hulp aan verwaarloosde jeugd. Zjj kochten het spul en doopten hun
nieuwe bezitting hoopvol „De Lichthoeve."
een hoekje duwen en dat was maar
goed ook. Want toen zestig, zeven-
g en soms wel meer kinderen te-
geiyk hun aandacht vroegen, moes
ten de kiezen wel eens stevig op elk
aar worden gezet. En dan waren er
ook nog van die gewone huishoude-
lyke dingen: er moest brood zijn, de
bedden moesten opgemaakt, het licht
moest branden, de aardappels ge
kookt, do luiers gewassen, cfe sokken
gestopt, vaak meer dan honderd pa
ren tegelijk......
Hun plannen waren nog niet vast
mlynd, maar wat zy maar niet kwHt
konden raken waren enkele regels
uit een rapport, dat sprak van tra
gedie en leed in kinderlevens:
„en al haar tederheid van klein
vrouwtje stortte zij dan weer uit
over haar kapotte poppenklnd, de te
derheid die ze zelf van haar moedor
had horen te ontvangen, maar die
die moeder vergeten had haar te ge
ven"
Zo Is de Lichthoeve-arbeid begon
nen, in een oud boerenhuis en met
als enige kapitaal een grote liefde
in twee jonge vrouwen tot de ver
schoppelingetjes in onze maatschap-
py. De zusters zijn allebei grijs ge
worden, maar duizenden Nederlan
ders zegenen hen voor het werk dat
zy deden en vanuit hun vensters in
huize „De Lichthoeve", op de Gar-
derense heide, kyken zy uit op drie
prachtige gebouwen, waarin zy nog
altijd kinderen mogen leren wat een
werkelijk „thuis" betekent.
Ontwrichte gezinnen
Het is voor de zusters Jo en Annle
een hele waag geweest, die oude
boerderij te betrekken en in hun be
ginjaren heeft 't enthousiasme vaak
een lolijko knauw gekregen, als bleek
dat Idealen en harde werkelijkheid
niet altijd met elkaar in overeen
stemming waren te brengen. Maar
zy lieten zich niet gemakkelijk ln
Duizendste kind
De balken van de oude boerderij
kraakten wellicht een beetje zachtjes
van verbazing, toen na twaalf jaren
niettemin het duizendste kind werd
ingeschreven, maar zij klemden zich
tegelyk ook wat steviger in elkaar
om de beide zusters terzijde te staan
in hun mooie werk en zy bleven een
veilig onderkomen bieden aan jeugd
uit ontwrichte gezinnen, ook toen
in de Meidagen van 1940 en later
de vliegmachines met hun dodeiyke
vracht overvlogen en de trillingen
van explosies tot in hun fundamen
ten doordrongen.
Tot in Mei 1942 het huis plotse
ling als uitgestorven was. Het werd
gesloten op last van de bezetter en
dat bemoeilijkte het werk onrustba
rend, temeer omdat de zusters ook
veiligheid, rust en onbezorgdheid wil
den geven aan de kinderen van het
door de Duitsers zo gehate ras: de
Joden. Niet lang daarna werd zr.
Kuyck als „Deutschfeindlich" ln een
concentratiekamp opgesloten, een be.
levenis waarover zy heeft geschre
ven in haar prachtige boek „Parti-
sanenvrouwen."
In gar der en
Mgt een beetje geld en vrienden
hulp werd het verboden werk in Gar
deren, verscholen tussen met vlieg
dennetjes begroeide heuvels, energiek
voortgezet. En toen de bevrijding
kwam, beierden voor de Lichthoeve
de klokken nog wat feestelyker, want
de moeder van het grote huisgezin,
bevryd uit de handen van de bezet
ter, was weer in het midden.
Toen is er weer gebouwd, letterlijk
en figuurlyk.
Onbekende vrienden gaven een
prachtige villa cadeau, de Heide
bloem, waarin baby's en kleuters
werden ondergebracht, iemand an
ders stelde een dito villa beschikbaar,
De Wittenberg, voor oudere meisjes
en dank zij hlulp van vele particu
lieren, van hei Koningin Juliana-
Fonds, van de Ned. Bond van Kin
der bescherming, de Centrale Bond
voor Inw. Zending en Christelijk
MaatschappeUjk wérk en met mede
werking van regering en provincia
le en gemeentelijke instanties werd
kort geleden een nieuw ruim jon
genshuis in gebruik genomen, „De
Stormhoek", dat over enige tyd of
ficieel zal worden geopend.
Hulp
De zusters Kuyck en Verkerk heb
ben hun prachtige arbeid niet zonder
hulp kunnen doen. Die hulp vonden
zh in het huls zelf. die hulp kregen
zy van velen die op de Lichthoeve
hun thuis hebben gehad (ruim 2000
en van deze heeft 80 een uitste
kende plaats in de maatschappij ge
vonden), maar die hulp kregen zij
vooral en in de eerste plaats, ver
telt zuster Kuyck in het laatste
maandblaadje „De Lichthoeve"
„als wy onze knieën bogen en wijs
heid vroegen aan Hem, aan Wie wy
ons van het begin af hebben toe
vertrouwd en Die ons nooit in de
steek heeft gelaten"
De Lichthoeve is een Christeiyk
tehuis, dat echter voor geen enkel
kind enig verschil maakt. „Het
liefst", zegt zr. Kuyck. „hebben wy
eigenlijk kinderen uit die (ontwrich-
LEZERS SCHRIJVEN
De waterfietsen.
In Uw blad van 11 Augustus 1953
komt een artikel voor over de water
fietsen, die door de N.V. Kon. Mij.
„De Schelde" gebouwd zijn, t-d.v. het
Gemeentelijk Badbedryf. In genoemd
artikel komen verschillende onjuist
heden voor, welke er toe kunnen lei
den, dat over deze waterfietsen een
geheel scheef beeld gevormd wordt.
Ten eerste is het slechts in zoverre
een „Schelde-product", dat de Kon.
Mij. „De Schelde" deze fietsen ge
maakt heeft, volgens een haar ter
beschikking gestelde tekening. Ge
zegd dient te worden, dat de Leer
scholen, waar dit werk is uitgevoerd,
een keurig stuk werk geleverd heb
ben.
Verder schryft U, dat .met een
beetje golfslag de waterfietsen niet
gebruikt kunnen worden. Deze fan
tasie kan slechts leven in de hoofden
van hen, die óf bewust afbrekende
critiek willen uitoefenen óf de stabi
liteit van deze fietsen niet kennen.
Deze stabiliteit is n.l. zo, dat zelfs bij
vry ruwe zee niets ergs kan gebeu
ren. Vanzelfsprekend Jcan zelfs het
„Schelde-product" vernield worden
en dit zal dan ook wel geschieden,
als, zoals mn werd medegedeeld, men
er een paalhoofd mee oeklimt. Ze
zijn wel sterk, maar hier zijn ze echt
niet op gemaakt.
Dat de waterfietsen wat zwaar
geconstrueerd zijn, kan alleen de
kwaliteit ten goede komen. Het bad-
personeel zal er dan wat zwaarder
aan moeten tillen.
Ik zou willen besluiten met de op
merking: Laten ze er niet te zwaar
aan tillen, dan behoeven deze uitste
kend vervaardigde waterfietsen geen
fiasco te zijn, maar zyn ze een waar
devolle aanwinst voor het Vlissingse
badleven.
Schelde-ambtenaar.
Vlïssingen, Augustus.
Naschrift redactie: Dat er in ons
stukje over de mislukking van het
waterfiétsenexperiment onjuistheden
voorkomen, daarvan zijn wij door bo
venstaand ingezonden stuk niet
overtuigd. Wij nemen n.l. gaarne no
ta van de mededeling, dat „De Schel
de" de waterfietsen eenvoudig „vol
gens tekening" heeft vervaardigd en
dat z j er keurig uitzagen. Maar het
feit blijft toch bestaan, dat de leiding
van het badbedryf heeft moeten be
sluiten ze niet langer ter beschikking
van het publiek te stellen. En dat
blyft te betreuren, want het idee
was goed!
te) gezinnen, die niet in staat zijn om
voldoende „kostgeld" voor de kinde
ren op te brengen.
Het tekort
Dat dit financiële problemen
schept is duidelijk. Omdat De Licht
hoeve zelf zijn pupillen wil kiezen
kan het huis geen subsidie aanvaar
den en het exploitatietekort bedraagt
dan ook ieder jaar meer dan dertig
duizend 30.000) gulden. En om
dat tekort op te heffen is een orga-
nlatatie van „Lichthoevevrienden"
opgebouwd, die maandelijks een
„steentje" bijdragen, een kwartje,
dat geregeld wordt opgehaald door
in alle plaatsen in Nederland wo
nende vrywillige he!p(st)ers. Een
systeem, dat heel goed werkt.
Vorige week was het dertig Jaar
;eleden, dat de zusters Kuyck en
Oerkerk voor het eerst over de drem-
Eel van het huis in Santpoort hun
ichthoeve-arbeid binnenstapten. Dit
„jubileum" is vanzelfsprekend in ge
paste opgewektheid gevierd.