Dertig jaar Lichthoeve-arbeid van twee verpleegsters Witte Huis tracht McCarthy in nuttiger banen te leiden C Louisa's grote strijd HET ..GROENE PLAN" IS NOG NIET IN DE DOOFPOT ALPHEN AAN DE RIJN WIL AVIFAUNA KOPEN VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT HIJ MOET OP EEN ZIJSPOOR Van heksenjachten tegen communisme naar corruptie (Van onze correspondent). NEW york, Augustus. De ontwikkelingen om de sensationele per soonlijkheid van Senator Joseph McCarthy van de staat Wisconsin, /.(Jn gedurende de laatste weken in tempo en betekenis aanzieniyk toegeno men. De oppositie jegens Senators werkwijze is dat al evenzeer. En er zijn onmiskenbare teltenen, dat sterke figuren in McCarthy's eigen party druk doende zijn Joe naar oen zyspoor te leiden, waar hij zyn energie en ambitie de vrye loop kan laten zonder het binnenlands en het buiten lands beleid van de Verenigde Staten verder te schaden. Deze tactiek is afkomstig uit de raadskamers van het Witte Huis zejf. Men Is er in geslaagd een stille en nog lang niet alom aanvaarde figuur, vioe-presldent Nixon, voor het wagentje van deze manoeuvre te span nen. Het doel is McCarthy ertoo te bewegen zijn aandacht niet zo heel lang meer te geven aan subversieve acties van werkelijke en vermeende communisten, maar hot volume van zijn luide stem veeleer te richten op het dankbare onderwerp dor corruptie. Corruptie onder Truman's bewind, wel te verstaan. De Nertzjasscn, de 10-procenters, zy die van vóór-wetenschap gebruik maken. Ziet u, in de loop van het volgend jaar zyn er verkiezingen voor een nieuw Huis van Afgevaar digden en voor één derde van de Se naat. De Democratische partij is er nl. op uit de nederlaag van 1952 te wissen en, zo mogelijk, in de naat die ene zetel achterstand om te zetten in een paar zetels voor- door ROBERT KIEK. j sprong (deze berekening is gebaseerd op het feit, dat één van de Republi keinse Senatoren, Wavne Morse Uit Oregon.zich het stempel van „onaf hankelijke" heeft gegeven en niet meer naar de oekasen van de Repu blikeinen luistert). Dus is het voor de Republikeinen zaak het gevaar van een Democratische meerderheid te verijdelen. Hij wil wel Het feit doet zich echter voor, dat Eisenhower er telkenmale in slaagd is zyn wetgeving door te drukkèn dank zy de steun van het conservatief-democratischc blok in de Senaat. Een „moeilhke" situatie zou zeker ontstaan, inaien de progres- sievo vleugel van de Republikeinse partij, waartoe Eisenhower en zijn aanhangers behoren wat al te hard handig zouden bijten in de (Demo cratische) hand, die hen tot dusver heeft gevoed. Door nu McCarthy de spits van deze aanval te doen afbij ten vangt men, onvriendelijk uitge drukt, twee vliegen in één klap: het is een gelegenheid om McCarthy koud te stellen om hem de aanval op de Democraten te doen leiden zonder dat de verantwoordelijkheid daarvoor op het Witte Huis rust. Het verluidt dat McCarthy, het politiek isolement, waarin hy zichzelf de laatste weken had verstrikt, graag wil verlaten en bereid is zijn partij deze dienst te bewijzen. Tegen predikanten De blunder was uiteraard McCar thy's optreden tegen de Methodisten leider, bisschop Oxnam, die door één van McCarthy's medestanders was beschuldigd van communisme, sub sidiair „onbewust medereiziger schap". De ironie van het geval wil de. dat McCarthy ditmaal in precies dezelfde positie was geraakt, waar- in zo velen van zijn politieke' tegen standers zich hadden bevonden, nadat zij door hem waren beschuldigd en niet de gelegenheid verkregen zich tegen de aantijgingen te verweren. Eén van McCarthy's nieuw be noemde assistenten, J. B. Matthews, had vóór zijn aanstelling als zodanig een artikel gepubliceerd, waarin hy de geestelijkheid het brevet had ge geven van de groep, die het com munisme het meest bevorderde. Deze beschuldiging van een machtige Ame rikaanse bevolkingsgroep was velen iets te gortig, inclusief Bisschop Oxnam, leider van de Methodisten. Hij eiste op een zitting van McCar thy's comité gehoord te worden cn kaatste de beschuldiging op zo impo nerende wijze in het gezicht van de Felle brand in nanierfabriek te Doetinchem. In een papierfabriek te Doetin chem is Donderdagmiddag brand ont staan in oen transformatorhuisje, dat aan de achtczyde van de fabriek te gen de gebouwen staat. Men trachtte aanvankelijk met behulp van twee stralen op de wa terleiding de brand te blussen, maar toen oleek, dat aan blussen op die manier niet te denken viel. werd de brandweer te Doetinchem gewaar schuwd. De brand was inmiddels overgeslagen van het transformator huisje op een grote houten loods, die geheel gevuld was met cellulose en oud papier, In een minimum van tijd stond dit gehele gebouw in lichte laaie, evenals een grote hoeveelheid papier, die aan de achterkant tegen dit gebouw was opgeslagen. Door de rookontwikkeling was de Doetinchemse brandweer genood zaakt met gasmaskers te werken. Een overzicht van de schade is nog niet te geven. Het bedrijf zal door- de brand geen stagnatie onder vinden. De vuurhaard werd bestreden met 14 stralen. Door vliegtuig overreden By de transportafdeling van de Koninklijke Luchtmacht op het vlieg veld Valkenburg is een ongeluk ge. beurd. dat de 2r!-jarige dienstplichtige soldaat L. H. Schreurs uit Beegden bij Roermond het leven heeft gekost. Uit één van de hangars werd een „Dakota" gereden, waarby Schreurs meehielp. Op onverklaarbare wyzo is hy gestruikeld. Hy word door het vliegtuig overreden en gedood. voorzitter terug, dat drie-kwart van de natie ervan gnuifde. Een fout McCarthy's fout was het ontslag, dat Matthews hem had aangeboden, niet onmiddellijk te aanvaarden. Daardoor identificeerde hij zich met de beschuldigingen van Matthews. Hy gaf de drie Democratische leden van zijn comité daarmee een welkome gelegenheid zich uit alle verdere werkzaamheden van het comité terug te trekken. Een verzoenende brief van McCarthy, waarin hy hen ver zocht hun beslissing te herroepen, werd door deze drie resoluut met „neen" beantwoord. Andere Demo craten weigerden de opengevallen plaatsen te bezetten. McCarthy zit nu mot een commissie van vier Re publikeinen, waardoor zelfs alle schijn van onpartijdigheid der onder zoekingen mankeerde. Dit feit ver zwakt McCarthy aanmerkelijk in zijn botsingen met John Poster Dulles, de minister van Buitenlandse Zaken, Allan Dulles, het hoofd van de In lichtingendienst, Walter Bedell Smith, de onder-minister van Bui tenlandse Zaken en tal van andere prominente regeringsfiguren en te vens Republikeinen met wie McCar thy voortdurend op voet van oorlog heeft gestaan. De verhouding tussen de Senator en het Witte Huis is nog steeds ge spannen. Harde woorden zyn tot dus ver voorkomen door de onophoudely- ke „vredespogingen" van vice-presi dent Nixon. die een weinig heroieke. doch politiek uiterst nuttige rol van tussenpersoon vervult, boze brieven van McCarthy aan Ike onderschept en ze ongeopend aan de auteur te rugzendt. Het Witte Huis toont echter steeds meer allure in de botsin" met McCarthy. Een vete ontttond Dezer dagen geschiedde, nigeon al lang had gehoopt: wat me- ■Pi. - Jpt: één van Ike's broers, Arthur, een kier In Kansas City, sprak zyn opi nie over McCarthy uit op een zo on gezouten wyze, dat de vete tussen McCarthy en heel de Eisenhower clan er een feit door werd, Ike, in het Witte Huis, onthuld zich uiter aard van commentaar. Broer Milton Eisenhower, op terugkeer van een lodwill-mission door Latyns-Ameri- t, zat gelukkig in een vliegtuig, ver van radio-berichten, doch de uit lating van de broer in Kansas City was typisch voor de politieke liin van de familie Eisenhower, die steeds liberaal is geweost en verdraagzaam heid, evenals de merites van het hoor ederhoor, als een der meest elementaire politieke deugden telt. Deze uitspraak van één der Eisen howers heeft uiteraard grote invloed op de publieke opinie. Al geven de aanhangers van Wisconsin's Senator zich niet voetstoots gewonnen, hun leider begint zelf in te zien, dat deze reeks nederlagen dringend correctie behoeft en dat zij het snelst vergeten r FEUIILETON DOOR JAN TEMPEST „Hangt dat ook niet af van die mannen zelf? Ik kan me voorstellen, dat de vrouw van.van een Kirk Cha- mory wantrouwend wordt. Maar wal u betreft... u is, nu ja, anders." „Bedankt voor het compliment.als het een compliment is." Niet precies, 't Is meer het consta teren van een feit. U als filmprodu cent moet min of meer ongevoelig voor „lieftalligheden" zijn geworden; on geveer zoals een banketbakker, die niet erg van taartjes houdt." „Juist je gaat ze allemaal eenvoudig als materiaal" beschouwen. Vrouwen zijn niet logisch genoeg om dat te be- frypen; ze zien in elke „ster" een ge lichte mededingster, dat weet ik op. perbest. Mijn voornaamste medewer ker verwacht nu een echtscheidings proces, 't Huwelijk heeft amper drie jaar geduurd, maar hij kon dat jaloer se geplaag niet langer verdragen. Hy heeft zijn vrouw verlaten en zy wil nu om die reden schelding aanvragen." .Sommige vrouwen hebben heus wel enig gezond verstand." „Ja, maar heel weinigen." Wéér verviel hy in een stilzwygen. Ze kwamen nu aan een dicht bos en Louisa bemerkte, dat hij als het ware verstrakte. Bliksem en donder waren byna niet van de lucht. Ze had hem willen verzoeken, te wachten, maar ze voelde, dat zo'n vraag hem slechts zou prikkelen. Juist, omdat noodweer op zyn zenuwen werkte, dwong hy zichzelf door te rijden. Hy was nu e~~ maal zo'n type. Aan weerszijden van de smalle laan waren de beuken zo dicht opeen ge groeid, dat ze een donkere tunnel hadden gevormd. Louisa had de arm om het snikkende- kind geslagen, ter wijl haar hart onnatuurlijk snel klop te. Een vreemd voorgevoel van een ramp bekroop haar, een idee, dat ze vergeefs van zich af trachtte te zetten. Dit gevoel was inderdaad zó sterk, dat ze op een gegeven ogenblik, zon der aan de „afstand" tussen werk gever en werkneemster te denken, als onwillekeurig uitriep: Torre, Torre, wacht toch!" 't Scheen wel, alsof ook hij tot het uiterste was gespannen, want dadelijk zette hy de remmen aan. „Waarom? Wat ig er?" riep hij op zijn beurt. Voor ze nog kon antwoorden werden ze verblind door een flitsende bliksem straal, toen volgde een ontzettend ge kraak en meteen viel, als door een lading dynamiet geveld, een reus achtige beuk over de weg, slechts en kele meters voor hen uit. Louisa slaakte een zwakke, dadelijk gesmoorde kreet, maar geruime tyd zeiden geen van belden een woord. Toen nam hy zijn bril af en begon krachtig de glazen schoon te poetsen. „Dat was op het nippertje, zet hij hees. „Als we niet gestopt hadden..." „Denk er niet meer aan". Louisa begreep als by intuïtie, dat Mi meer ontsteld was dan zij; waarschijnlijk omdat hy zich zijn hardnekkig voort, ryden door de storm verweet. Onwille keurig legde ze een hand geruststel lend over de zijne. „Alles is immers in orde. We zijn nog ongedeerd." Even drukte hij krachtig haar vin gers, maar zette aaarna zijn bril weer op. „Jammer," zei hij kort. „Ik ben bang dat we in hot nauw zitten. Ver moedelijk zal die boom niet voor morgenochtend kunnen worden ver wijderd. Een andere weg naar St. Runyon's Castle Is er niet, althans geen weg, die na deze stortvloed be rijdbaar voor de auto zou zijn. Dus: Wat nu?" „Kunnen we niet teruggaan tot we uit het bos zyn?" McCarthy. zullen zyn, indien hy in de gelegen heid is een nieuwe serie triomfen te behalen, en dan nog wel triomfen, die door zyn party zullen worden be stempeld als „van groot nut voor de verkiezings-campagne." Menigeen was het liever geweest, indien het Witte Huis zoveel moed aan de dag had gelegd om McCarthy als een baksteen te laten vallen. Maar het is dagelyks duidelijk dat militaire en politieke moed elementen zijn van heel verschillend allooi Inmiddels dreigen er dikke wolken boven de tien-procentera en hen. die in afgelopen jaren iets teveel zege ningen van de Administration incas seerden DE WESTEUROPESE MARKT Men verzamelt vele nuttige gegevens. Met goede oogsten in het veld of In de schuur vragen vele agrariërs in Nederland zich af hoe het nu staat met het „Groene Plan" van minister Mansholt voor het scheppen van een grote Weeteuropese markt, waar Lt.-gen. Alons commandant Rode Kruis corps Het dagelyks bestuur van het Ne derlandse Rode Kruis heeft de ge- pensionneerde luitenant-generaal P. Alons, trans directeur van het Nati onale Rampenfonds benoemd tot commandant van het Rode Kruïs- corps. De heer Alons, die directeur blyft van het Nationale Rampenfonds zal zijn nieuwe functie binnen zeer korte tyd aanvaarden. Commando-overdracht op vliegbasis Woensdrecht. Op de militaire vliegbasis Woens drecht heeft overste F. J. A. Fritz Donderdagmiddag het commando overgedragen aan de overste W. Bie renbroodspot. De overdracht ging ge paard met een inspectie van de troe pen en een militaire parade. Nu wel belangstelling. Het vogelpark „Avifauna" slaat, sinds de rechter onlangs het faillis sement over dit unieke bedrijf uitge sproken heeft, wel zeer in de belang stelling. Met name ook van verschil lende gemeenten, die de levende have vooral ter bevordering van het toerisme graag binnen de grenzen van hun grondgebied zouden hehben. In deze nj heeft zich thans ook de gemeente Alphen aan de Ryn ge schaard. De gemeente Alphen heeft zich sinds de heer G. v. d. Brink Avifau na opende, weinig aan het vogelpark gelegen laten liggen. Van het verle nen van subsidie is nimmer sprake geweest. Wel is eenmaal de dansver- gunning ingetrokken, omdat het dan sen op zondagavonden niet in over eenstemming was met de opvattin- ren van enkele der gemeentebestuur- Iers. Thans ziet de gemeenterechter „We zullen wel moeten, want hiér Lj.en geld-in-het-laatjo-brengende ,on- kunnen we de nacht met doorbren- derneming verloren gaan. Alphen gen." 't Bleek geen gcmakkciyke taak, de auto in de smalle bochtige laan en met een door de regen beslagen achterruit te laten rijden, maar hij wist het op de hem eigen grimmig-doelbewuste manier te volbrengen... Zelfs toen ze tenslotte de bómen weer achter zich hadden, maakten de hoge zijkanten en de geringe breedte van de weg hot onmogelijk to keren. „Misschien kan het straks by de toegang tot een stuk land," hoopte Louisa. „O, je weet niet, hoe kleverig deze heeft daarom overwegen of (emeond te mootan iet niet mogelijk is kleigrond na een stortbui is," ant woordde Torre mistroostig. „Als ik de auto van de weg af braent, zou het te betwijfelen zyn of ik hem er zonder kettingen weer op zou kunnen krygen. N en, we moeter maar zo voortgaan tot we één of andere schuilplaats vin den. Ergens hier in de buurt moet een boerderij zyn," (Wordt vervolgd.! het vogelpark zelf in beheer te ne men eventueel met anderen en daarvoor ook financiële medewer king van de provincie te vragen. Deze plannen zyn wel zo ernstig, dat de curatoren besloten hebben de rea lisatie van het faillissement nog eni ge tijd aan te houden. Overigens ziet het er nog afgezien van de be slissing die Alphen aan de Rijn zal nemen wel naar uit, dat Avifauna al zijn schulden zal kunnen betalen. Colorado-kever-invasie. Bij Vorden heeft men een Invasie van colorado-kevers beleefd, die veel weg had van een sprinkhanenzwerm. Als een zwarte wolk van enkele tien tallen meters doorsnee kwam de zwerm aangevlogen. Hij streek neer op het gele zana, waarmee straten makers bezig waren een verharde weg aan te leggen. De weg was in een oogwenk bedekt met een zwart- grauwe massa krioelende kevers, die zich daarop op de omliggende velden, w.o. aardappelvelden, gmg versprei den. Met sproeiers ging men de gehele omgeving bewerken met een extra sterke dosis verdelgingsmiddcl, waar door duizenden kevers de dood von den. Niettemin vreest men, dat de in secten toch nog kans hebben gezien een grote hoeveelheid eitjes te leg gen, zodat de landbouwers in deze omgeving in het komende voorjaar i nun hoede dienen te' blijven. ZIJ.WERKEN ZONDER SUBSIDIE men geen barrières zou opwerpen tegen Nederlandse tomalen... poot- aardappeltjes... appelen en peren, bo ter enz. In Maart j.l. heeft men in Parijs lang cn breed geconfereerd over de instelling van deze markt. Daarna is het rondom deze markt bladstil geworden. Degenen, die belast werden met de voorstudies zwijgen en... breken zich het hoofd, want één ding Is wel dui delijk geworden: er zitten aan die ge meenschappelijke markt een gewel dige serie haken en ogen vast!! In bepaalde kringen begint men zelfs sceptisch te worden en verwacht men, dat de gemeenschappelijke VVesteuropese markt er nimmer zal komen. Toch is er intussen wel iets ge beurd. In Parys hebben een aantal des kundigen na Maart voortgewerkt aan de plannen voor de gemeenschappe lijke markt. Ze hebben cy'fers en an dere gegevens verzameld over graan melkproducten, groenten en fruit, vee en vlees. Wanneer het „Groene Plan" tot stand komt. dan zal het geen plan van politici, maar een plan van vaklieden en kooplieden zijn. Men heeft een soort agrarische in ventaris van geheel West-Europa op gemaakt, en men verwacht nu, dat er in de komende herfst een minister conferentie gehouden kan worden, waar de deskundigen zowel agra riërs als economen met bepaalde voorstellen komen. Het is wel zeker dat de deskundi gen niet zullen komen met enkele grote lijnen voor een afgerond plan. Zy zullen reeksen kleinere voorstellen indienen, waarbij aan de ministers een keuze wordt gelaten. Voor een snelle doorvoering van de Europese integratie behoeft men ook dan niet bang te zyn. want wanneer de ministers hun keuze gedaan heb ben, zullen de deskundigen zich op nieuw achter hun schryftafel zetten om precies de gevolgen te berekenen van de gekozen oplossingen. Eerst na dat gereken zullen er afgeronde voor stellen gereed gemaakt worden. Die zullen wel weer aan een nieuwe mi nisterconferentie voorgelegd worden, en als ze aanvaard worden, dan moe ten de regeringen en de parlementen nog een woordje meespreken. Dat zal alles veel tijd kosten... zo veel. dat men niet op'n grote West- europese agrarische markt moet reke- Tehuis voor kinderen uit verwaarloosde gezinnen (Van onze speciale verslaggever). APELDOORN. Aan eon smul en eenzaam weggetje in Santpoort stond dertig jaar geleden een oude boerderij leeg. Z(j stond er al vele Ja ren en er waren ook al vele bewoners in geweest, maar de laatsten had den het boerenwerk niet kunnen volhouden; de koestal stond leeg en in de paardenstal speelden de muizen. J e zou je schamen als boerderij, dat het zo ver met Je moest komen. Toen verschenen twee jonge, enthousi aste verpleegsters, de zusters Jo Kuyck en Annie Verkerk, vol idealen tot hulp aan verwaarloosde jeugd. Zjj kochten het spul en doopten hun nieuwe bezitting hoopvol „De Lichthoeve." een hoekje duwen en dat was maar goed ook. Want toen zestig, zeven- g en soms wel meer kinderen te- geiyk hun aandacht vroegen, moes ten de kiezen wel eens stevig op elk aar worden gezet. En dan waren er ook nog van die gewone huishoude- lyke dingen: er moest brood zijn, de bedden moesten opgemaakt, het licht moest branden, de aardappels ge kookt, do luiers gewassen, cfe sokken gestopt, vaak meer dan honderd pa ren tegelijk...... Hun plannen waren nog niet vast mlynd, maar wat zy maar niet kwHt konden raken waren enkele regels uit een rapport, dat sprak van tra gedie en leed in kinderlevens: „en al haar tederheid van klein vrouwtje stortte zij dan weer uit over haar kapotte poppenklnd, de te derheid die ze zelf van haar moedor had horen te ontvangen, maar die die moeder vergeten had haar te ge ven" Zo Is de Lichthoeve-arbeid begon nen, in een oud boerenhuis en met als enige kapitaal een grote liefde in twee jonge vrouwen tot de ver schoppelingetjes in onze maatschap- py. De zusters zijn allebei grijs ge worden, maar duizenden Nederlan ders zegenen hen voor het werk dat zy deden en vanuit hun vensters in huize „De Lichthoeve", op de Gar- derense heide, kyken zy uit op drie prachtige gebouwen, waarin zy nog altijd kinderen mogen leren wat een werkelijk „thuis" betekent. Ontwrichte gezinnen Het is voor de zusters Jo en Annle een hele waag geweest, die oude boerderij te betrekken en in hun be ginjaren heeft 't enthousiasme vaak een lolijko knauw gekregen, als bleek dat Idealen en harde werkelijkheid niet altijd met elkaar in overeen stemming waren te brengen. Maar zy lieten zich niet gemakkelijk ln Duizendste kind De balken van de oude boerderij kraakten wellicht een beetje zachtjes van verbazing, toen na twaalf jaren niettemin het duizendste kind werd ingeschreven, maar zij klemden zich tegelyk ook wat steviger in elkaar om de beide zusters terzijde te staan in hun mooie werk en zy bleven een veilig onderkomen bieden aan jeugd uit ontwrichte gezinnen, ook toen in de Meidagen van 1940 en later de vliegmachines met hun dodeiyke vracht overvlogen en de trillingen van explosies tot in hun fundamen ten doordrongen. Tot in Mei 1942 het huis plotse ling als uitgestorven was. Het werd gesloten op last van de bezetter en dat bemoeilijkte het werk onrustba rend, temeer omdat de zusters ook veiligheid, rust en onbezorgdheid wil den geven aan de kinderen van het door de Duitsers zo gehate ras: de Joden. Niet lang daarna werd zr. Kuyck als „Deutschfeindlich" ln een concentratiekamp opgesloten, een be. levenis waarover zy heeft geschre ven in haar prachtige boek „Parti- sanenvrouwen." In gar der en Mgt een beetje geld en vrienden hulp werd het verboden werk in Gar deren, verscholen tussen met vlieg dennetjes begroeide heuvels, energiek voortgezet. En toen de bevrijding kwam, beierden voor de Lichthoeve de klokken nog wat feestelyker, want de moeder van het grote huisgezin, bevryd uit de handen van de bezet ter, was weer in het midden. Toen is er weer gebouwd, letterlijk en figuurlyk. Onbekende vrienden gaven een prachtige villa cadeau, de Heide bloem, waarin baby's en kleuters werden ondergebracht, iemand an ders stelde een dito villa beschikbaar, De Wittenberg, voor oudere meisjes en dank zij hlulp van vele particu lieren, van hei Koningin Juliana- Fonds, van de Ned. Bond van Kin der bescherming, de Centrale Bond voor Inw. Zending en Christelijk MaatschappeUjk wérk en met mede werking van regering en provincia le en gemeentelijke instanties werd kort geleden een nieuw ruim jon genshuis in gebruik genomen, „De Stormhoek", dat over enige tyd of ficieel zal worden geopend. Hulp De zusters Kuyck en Verkerk heb ben hun prachtige arbeid niet zonder hulp kunnen doen. Die hulp vonden zh in het huls zelf. die hulp kregen zy van velen die op de Lichthoeve hun thuis hebben gehad (ruim 2000 en van deze heeft 80 een uitste kende plaats in de maatschappij ge vonden), maar die hulp kregen zij vooral en in de eerste plaats, ver telt zuster Kuyck in het laatste maandblaadje „De Lichthoeve" „als wy onze knieën bogen en wijs heid vroegen aan Hem, aan Wie wy ons van het begin af hebben toe vertrouwd en Die ons nooit in de steek heeft gelaten" De Lichthoeve is een Christeiyk tehuis, dat echter voor geen enkel kind enig verschil maakt. „Het liefst", zegt zr. Kuyck. „hebben wy eigenlijk kinderen uit die (ontwrich- LEZERS SCHRIJVEN De waterfietsen. In Uw blad van 11 Augustus 1953 komt een artikel voor over de water fietsen, die door de N.V. Kon. Mij. „De Schelde" gebouwd zijn, t-d.v. het Gemeentelijk Badbedryf. In genoemd artikel komen verschillende onjuist heden voor, welke er toe kunnen lei den, dat over deze waterfietsen een geheel scheef beeld gevormd wordt. Ten eerste is het slechts in zoverre een „Schelde-product", dat de Kon. Mij. „De Schelde" deze fietsen ge maakt heeft, volgens een haar ter beschikking gestelde tekening. Ge zegd dient te worden, dat de Leer scholen, waar dit werk is uitgevoerd, een keurig stuk werk geleverd heb ben. Verder schryft U, dat .met een beetje golfslag de waterfietsen niet gebruikt kunnen worden. Deze fan tasie kan slechts leven in de hoofden van hen, die óf bewust afbrekende critiek willen uitoefenen óf de stabi liteit van deze fietsen niet kennen. Deze stabiliteit is n.l. zo, dat zelfs bij vry ruwe zee niets ergs kan gebeu ren. Vanzelfsprekend Jcan zelfs het „Schelde-product" vernield worden en dit zal dan ook wel geschieden, als, zoals mn werd medegedeeld, men er een paalhoofd mee oeklimt. Ze zijn wel sterk, maar hier zijn ze echt niet op gemaakt. Dat de waterfietsen wat zwaar geconstrueerd zijn, kan alleen de kwaliteit ten goede komen. Het bad- personeel zal er dan wat zwaarder aan moeten tillen. Ik zou willen besluiten met de op merking: Laten ze er niet te zwaar aan tillen, dan behoeven deze uitste kend vervaardigde waterfietsen geen fiasco te zijn, maar zyn ze een waar devolle aanwinst voor het Vlissingse badleven. Schelde-ambtenaar. Vlïssingen, Augustus. Naschrift redactie: Dat er in ons stukje over de mislukking van het waterfiétsenexperiment onjuistheden voorkomen, daarvan zijn wij door bo venstaand ingezonden stuk niet overtuigd. Wij nemen n.l. gaarne no ta van de mededeling, dat „De Schel de" de waterfietsen eenvoudig „vol gens tekening" heeft vervaardigd en dat z j er keurig uitzagen. Maar het feit blijft toch bestaan, dat de leiding van het badbedryf heeft moeten be sluiten ze niet langer ter beschikking van het publiek te stellen. En dat blyft te betreuren, want het idee was goed! te) gezinnen, die niet in staat zijn om voldoende „kostgeld" voor de kinde ren op te brengen. Het tekort Dat dit financiële problemen schept is duidelijk. Omdat De Licht hoeve zelf zijn pupillen wil kiezen kan het huis geen subsidie aanvaar den en het exploitatietekort bedraagt dan ook ieder jaar meer dan dertig duizend 30.000) gulden. En om dat tekort op te heffen is een orga- nlatatie van „Lichthoevevrienden" opgebouwd, die maandelijks een „steentje" bijdragen, een kwartje, dat geregeld wordt opgehaald door in alle plaatsen in Nederland wo nende vrywillige he!p(st)ers. Een systeem, dat heel goed werkt. Vorige week was het dertig Jaar ;eleden, dat de zusters Kuyck en Oerkerk voor het eerst over de drem- Eel van het huis in Santpoort hun ichthoeve-arbeid binnenstapten. Dit „jubileum" is vanzelfsprekend in ge paste opgewektheid gevierd.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 3