C
D
Over een droefgeestige zee in
mistbanken en regen
KLANKBORD
Soesterbergse luchtvaartshow
grootste van West-Europa
ENGELSE KABINETSZORGEN
ROND BRUINISSE WORDT HARD
GEWERKT AAN HET HERSTEL
VRIJDAG 17 JULI 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
NAAR GROENLANDERS EN ESKIMO'S (IV)
Eens trok de Noorman Erik de Rode
over die zee
(Door Anthony van Kampen)
Vannacht klaagde, met irriterend precieze regelmaat, het mistsein
van de Dronning Alexandrine. Vanmorgen klaagde het óók, en nu is het
avond en klaagt het nóg. „Mist en regen" belooft het weerbericht en
de vooruitzichten zyn: mist en regen. Heel het schip is nat, drijfnat. De
mast is een dunne, zwenkende grijze pilaar, de pijp een vormloos geval,
waarlangs de mistgordijnen flarden. Het is koud, en iedereen die aan
dele komt duikt weg in bontkragen of dikke dassen.
Als ik over de reling hang, en over de kleine wereld buiten dit schip
staat, ga ik iets begrijpen van die twee woorden, die men zo vaak te
genkomt in de oude Noorse legenden: droefgeestige zee. Er is nauwe
lijks iets droefgeestigers, treurigere, verloreners denkbaar dan deze
zee, dit grauwe, mee-jagende water, deze uur na uur neerdruipende re
gen, deze laatste meeuwen, die ons maar niet verlaten willen en af en
toe hun schril, gillend gekrijs laten horen.
Een droefgeestige zeedroef-
geestiger nu de avond over ons
komt, na een dag vol schemer. Een
maal zijn we, vanmbrgen vroeg, een
trawler voorbijgelopen. Ze lag te
springen en te dansen op de lange
deining, een bar klein ding, hopeloos
eenzaam en verlaten in deze wilder
nis van mist en water.
Erik de Rode.
Uitstarend over deze lege zee, her
innerde ik me brokstukken uit de
oude IJslandse helden-liederen, waar
in de grote dagen der Noormannen
bezongen werden. Ik dacht aan hem,
die als eerste dat land zag, dat ik
binnenkort hoop te zien: Erik Thor-
door
ANTHONY VAN KAMPEN.
valdson, bijgenaamd „de Rode". Erik
de Rode, Noors kolonist op IJsland,
vandaar verbannen wegens dood
slag en zoekend naar een nieuw land,
dat hem zou willen opnemen. Hij
zeilde uit en dat was in de mist der
tijden, in 982. Met hem gingen ande
ren, zo ook zijn zoon: Leif. Leif Erik-
son,
Ze vonden dat verre, vreemde, on
bekende, woeste land. Ze gingen te
rug en vertelden ervan op IJsland.
Ohhet was een goed en vrucht
baar landniet voor niets had
Erik het Groenland genoemd. Maar
h\j loog'. Hij loog, om in de naam
van dat land iets te leggen van El
dorado: Groenland. Hoewel hij wist
dat er haast alleen ijs was, sneeuw
en mist.
Drakenschepen.
Ze voeren opnieuw, met vijf en
twintig draken-schepen. Veertien er
van bereikten, in 985, het doel. De
rest werd opgenomen in de mateloze
vrijheid van die onbekende zee.
Ik kan het niet helpen, dat van
avond Erik de Rode en z'n zoon
Leif, me niet uit de gedachten willen.
Zó moet ook de zee geweest zijn, die
zij bevoeren: zo vaal-beschuimd, zo
verstopt van mist, zo flessengroen
van kleur. Met aldoor nieuwe gordij
nen van mist erover jagend, als gees
ten uit een vreemde, mysterieuze we
reld. Ik moet er aan denken, aan
deze emigranten. Voor hèn geen com.
fortabel schip, voor hèn geen hutten,
geen verwarming, geen vaste maaltij
den, geen beschutting haast. Nau
welijks een koers, zij het met Gods
hulp en veel geluk.
Ik zie daar aan de regeling van de
Dronning Alexandrine, dat kleine,
hopeloze groepje Vikings voorbijgaan
in de avond. Schilderachtige sche
penmaar akelig slecht bestuur
baar. Een vreemd en romantisch dé
cor van een vreemde en romanti
sche zeemaar halfbevroren men
sen, ziek van alleen maar gedroog
de vis en dronken van slaap. En ve
len zonder hoop eenmaal dat verre,
door Erik beloofde Eldorado te vin
den.
Roeien.
Ze roeiden voort, de mannen: me
chanisch, verdoofd, zonder veel hoop
op het doel waarheen ze voeren. Op
een schip, waarvan de flanken waren
uitgevreten door zout en wind. Op
dat schip een zeil, bloedrood eens,
maar nu verschoten, verrafeld dooi
de harde, wrede winden uit het Noor
den. Onder hen de wielende, kolkende
zee, eeuwig grauw. Boven hen de
glende wolken, eeuwig grijs.
Later wordt zoiets altijd een epos,
een heldendicht; van vijf en twintig
schepen, waarvan er 14 dat nieuwe
land bereikten.
Het wordt nóg donkerder om de
Dronning Alexandrine en nóg ge
makkelijker zich dit alles voor de
In de vissershaven van Bruinisse
heerst bedrijvigheid. De haven gal,
met het oog op het leggen van een
zeewering voor een deel worden
afgedamd.
(Foto P.Z.C.
geest te halen. Ik weet dat ik wa
kend sta te dromen, maar deze zee,
deze hemel en het donker ruisen van
de golven rond het schip, schijnen
de tijd terug te zetten en ik zie die
kleine schepen met him wrjd-openge-
sperde drakenkoppen, waartegen het
schuim kapotslaat, verder gaan. Mijl
na mijl. Steeds in die ene beloofde
richting: Groenland.
Ze kwamen er .En in dat land
stichtte, in 986, Erik de kolonie. Os-
terbygd bij het tegenwoordige Julia-
nahabn Vesterbygd waar zich thans
Godthab bevindt. De zoon bleef niet
bij de vader; hij voer door en ont
dekte in het jaar 1000, lang vóór
Columbus, Amerika. Nog tijdens zijn
leven werd de heldendaad van Erik
bezongen.
Ruïnes.
Een droefgeestige zee. Ja... want
toen John Davis in 1585 aan de
Groenlandse kust ankerde, vond hij
daar alleen Eskimo's en geen Vi
kings of nakomelingen daarvan. En
van Brattahlid, het huis van Erik
waren alleen nog de ruïnes over.
Waar eens een bloeiende kolonie had
gestaan, waar trotse Noorderlingen
overgingen tot het Christendom en
zich verre verheven achtten boven
die kleine, vreemde wezens, die uit
het Noorden kwamen uitzwermen, de
Eskimo's, daar waren alleen stukken
steen, die nog herinnerden aan Erik
en aan lien die na hem kwamen. De
gehele nederzetting, al deze mannen,
vrouwen en kinderen, waren onder
gegaan in dat andere ras, dat hen
kon vernietigen, toen alle contact
met deze kolonie en het verre Moe
derland werd verbroken. Niets bleef
over, niet één jongen, niet één meis
je. Zo voltrok zich een der bitterste
treurspelen in het hoge Noorden; de
tragedie van een der eerste emigran
ten-groepen in de geschiedenis van
het blanke ras.
Ik word wakker als ik merk dat
er iemand naast me is komen staan.
Het is de marconist van de Dron
ning Alexandrine, een jonge, aardige
kerel. Hij kijkt me even van terzijde
aan, maar zegt niets. Zo staan we
zeker tien minuten.
Ik vraag hem naar de laatste
weerberichten en het is niet bepaald
veelbelovend wat ik te horen krijg:
Fog and rain, sir, mist en regen
Hoe lang nog? informeerde
ik.
Hij lacht een beetje medelijdend:
Niet bekend, maar U moet hier
wennen aan mist en regen. De zon
zult U niet veel meer te zien krij
gen
Wanneer zien we ijs?
Misschien eerder dan me lief
is. Er is ijs gesignaleerd ver Zui
delijk van Kaap Farvel.
Betekent dat, dat we een an
dere koers gaan voorleggen?
Ja, we gaan dan ver om de
Zuid heen en we komen wat later in
Godthab aan. Maarhet is best
mogelijk dat alles nog verandert.
Hier is nooit iets vast, je moet het
maar nemen zoals het valt.
Hij loopt door; het duister en de
mist lossen hem binnen een meter op.
Ik sta weer alleen. Niemand komt
meer aan dek, behalve de wachts-
man, die op z'n pijpje staat te kau
wen en zachtjes voor zich uit neu
riet. Geen ster, geen maan. Alleen
de mee-rollende zee en de mist, die
in grote, natte plakkaten over de
steeds Westwaarts koersende Dron
ning Alexandrine slaat. Het toplicht
is de enige ster; een dansen, schui
vende, steigerende ster.
Godhab fjord op de Groenlandse kust
Een Idioot. Samuel Butler ont
dekte, wat een idioot is: "Een
idioot is iemand, die voor zich
zelf denkt, inplaats van ande
ren voor hem te laten denken."
Krant. In de gevangenis van
Stockholm maken de gevange
nen een eigen krant. Maar ze
hebben de titel moeten ver
anderen. De krant heette eerst:
,De Murenbreker"Nu heet ze:
Celstof
Woonwagen. Overal in Neder
land bloeien woonwagenkam
pen op, maar in de Verenigde
Staten bloeien ze nog heviger.
Daar wonen thans 1,8 millioen
Amerikanen in woonwagens.
Carrière. Doris Duke, de twee
maal gescheiden dochter van
de Lucky-Strike-tabakskoning
is in Hollywood gaan wonen.
De een zegt, dat ze flimster
wil worden, de ander dat ze
wacht op een benoeming als
Amerikaans gezante in Luxem
burg.
Belasting. Het Franse parle
ment heeft zich enige jaren
lang verzet tegen belasting
verhoging. De historicus René
Sedülot geeft daarvoor de vol
gende verklaring,J)e Merovin-
glsche koningen deden 1000
jaar geleden een poging om de
vroegere Romeinse belastin
gen weer in te voeren. Dat wek
te de verontwaardiging op van
de Franken, die Gallië niet
binnengevallen waren om be
lastingbetalers te worden".
Afbetaling. In België kan alles
op afbetaling gebeuren. De So-
bel-air organiseert luchtreizen
naar de Congo: 30% vooruit en
de rest in 12 maandelijkse ter
mijnen!
Vyanden. Weinigen hebben ooit
gehoord van de Franse schrij
ver Ai-mand Salacrou. Hier is
één van zijn uitspraken: „Ik
kies mijn vijanden met even
veel zorg als mijn vrienden en
lk blijf ze even trouw."
(Opmerkng. „Die man moet
bij ons in het dorp komen
wonen".)
Muziek. De harmonie Voor
waarts uit Tegelen concerteer
de in Bourgh en Bresse (Fr.)
voor 15.000 enthousiaste lui
steraars. Thuisgekomen gaf de
harmonie een feestconcert.
Aanwezig: 10 volwassen en
45 kinderen, die krijgertje
speelden.
WORDT EDEN TOCH PREMIER
Churchill's aftreden verwacht
(Van een bijzondere medewerker).
LONDEN, Juli. Raspaarden, door eerzucht en vreugde over dc el-
gen prestaties gedreven, blijven wel eens op de baan. totdat ze van uit
putting en elkaar zakken. Bij mensen noemt men ditzelfde verschünsel
afgeleid van het voorbeeld van het paard, „in de teugels sterven" en
meer dan één heeft dit lot getroffen. Churchill is de senior, daar de te
genwoordig bijzonder talrijke „grote oude mannen", waartoe eveneens
Paus Pius XIH, De Gasperi, Dr. Adenauer en anderen behoren en op
zijn 79e jaar heeft hij, behalve zijn belangrijke functies als premier van
het Britse Rijk en leider van de regerende party, sinds Eden ziek werd
ook nog het ministerie van Buitenlandse Zaken op zich genomen
zijn bekende actie
West op touw gezet.
Zelfs zijn taaie constitutie was te
gen deze belasting niet meer opge
wassen en in welingelichte kringen
vreest men, dat ook de rustkuur van
een maand, die hij tegen zijn zin
moest accepteren, niet voldoende zal
zijn om hem zonder direct gevaar
weer aan het werk te laten gaan.
Hij had voor dit geval reeds lang van
tevoren maatregelen genomen en zijn
trouwste en betrouwbaarste mede
werker, sinds verleden jaar ook zijn
aangetrouwde neef, Anthony Eden,
als opvolger ingewerkt. Diens nogal
plotselinge en tenslotte in zware
vorm opgetreden galziekte was dan
ook een bijzonder zware slag voor
DOORBREKING GELUIDSBARRIÈRE
Meer dan 200.000 toeschouwers
worden Zaterdag verwacht
(Van onze speciale verslaggever)
SOESTERBERG. Driehonderd vliegtuigen merendeels straalvlieg
tuigen nemen Zaterdag deel aan het Nato-vliegfeest op Soesterberg,
dat hoogtepunt is in de viering van het 40-jarig bestaan van de Nederland
se militaire luchtvaart. Het wordt de grootste internationale luchtvaart
demonstratie, die West-Europa tot nog toe te zien gekregen heeft.
Naar schatting 225.000 mensen zullen die dag naar Soesterberg trekken,
om deze gigantische show mee te maken.
Men kan aan dit alles met gemengde
gevoelens denken. Wij Nederlanders
zijn niet militairistisch ingesteld; en
NOG STEEDS RISICO'S
Vermoedelijk wordt de Vissershaven gedeeltelijk
afgedamd
In de vluchtliaven tussen Zïjpe en Bruinisse Idinkt dag in dag uit het
geronk van motoren. Hier ligt een werkzaam deel van de vloot, welke
helpt bij liet dijkherstel. Grote stapels stortsteen wachten er op trans
port. Machtige kranen gooien lading na lading steen op de lichters, welke
even later, achter een kittig sleepbootje hangend, hun zware deklast naar
de dijkgaten brengen.
Wandelend van het veer bij Zijpe in de richting van Bruinisse, wordt
men getroffen door de hoge bergen basalt. Aan de voet van zo'n berg
ligt het noodkerkhof, waar rampslachtoffers een voorlopige rustplaats
vonden. Zij rusten daar, vlak bij het arbeidsrumoer, als een treffend
beeld van de vergankelijkheid van het leven, tegen een roezige achter
grond van arbeidsdrukte. Vernietiging en wederopbouw ziet men hier bij
een.
Voort gaat de wandeling over de
dijk naar Bruinisse. De dorpskom
ziet er weer fris en fleurig uit. De
bevolking is grotendeels terugge
keerd. Dit droge dorpje van Oostelijk
Duiveland vormt een vriendelijke oase
in.de dorre vlakte.
Bruinisse is tweemaal overstroomd.
Daarvan getuigen de onbegroeide
gronden rond het dorp. Hier en daar
piekt slechts een enkel schraal gras
sprietje, voor de rest ligt het land
er gebarsten en gescheurd, kaal en
onvruchtbaar.
De burgemeester, de heer H. K.
Michaëlis, heeft tussen zijn drukke
werkzaamheden door in het houten
noodgemeentehuis even tijd, om te
vertellen hoe de zaken er in Bruinis
se thans voorstaan. „Bruinisse", zo
zegt bij, „liep 12 April voor de twee
de maal onder water, maar de 16e
April was het gat weer gedicht en
kon met de opruiming worden be
gonnen".
Dijk nog te laag
„Op het ogenblik", zo gaat hij ver
der, „schieten wy al aardig op. On
geveer 90 van de bevolking is te
ruggekeerd. Dit geschiedde echter
op eigen risico, want de veiligheid
ten opzichte van het water is hier
nog maar zeer betrekkelijk. Als er
een normale stormvloed komt, kan
de zaak weer ondergaan. De Oudedijk
wanneer er zo iets gaande is, is het
ons dus niet gemakkelijk los te ko
men van de gedachte, dat achter dit
alles een vernietigings-apparaat
schuil gaat, dat spot met alles wat
wij ons op dit punt zouden kunnen
voorstellen. Daarnaast denken we
en er zijn mensen, die dit aanstonds in
pamfletten ook willen laten merken
aan de gigantische bedragen, die
in weinig tijd, zoals men pleegt te
zeggen, „vermorst" worden en die zo
veel nuttiger besteed hadden kunnen
worden. Laten we beginnen te zeg-
fen, dat dit vliegfeest zichzelf be-
ruipt, ja waarschijnlijk zelfs voor
enige nuttige instellingen nog een ba
tig saldo zal opleveren, tenzij de
weersomstandigheden het in het wa
ter zouden doen vallen.
Verdediging
Wat het overige betreft, dienen we
goed te beseffen, dat dit gigantische
apparaat een noodzaak is, met om er
agressief voor de dag te komen,
maar „uitsluitend ter eventuele ver
dediging van vrijheid en goed", zoals
minister Staf ergens gezegd heeft. En
dan is het goed, dat ook de Nederlan
ders eens te zien krijgen, waartoe
West-Europa op het ogenblik in staat
is. Elders werd dit al in beperkter
mate getoond. Voor Nederland is dit
vliegfeest min of meer een primeur.
En aan kan men volkomen objec
tief gezien bewondering hebben
is op dit moment een stevige binnen
dijk, maar hij is te laag. Het is niet
alleen de Oudedijk, welke een pro
bleem vormt. Ook de zeewering
vraagt de volle aandacht.
De bevolking wordt officieel terug
geroepen als het dijkgat bij Ouwer-
kerk dicht is. Wij kunnen de men
sen nu eenmaal niet laten terugko
men zolang er nog van risico sprake
is. Het wordt al beter als de Ram-
paartsedijk is hersteld. Thans wor
den plannen ontworpen om de haven
zijde te beveiligen. Vermoedelijk zal
een deel van de haven worden afge
damd om er een zeewering te leggen.
Dat werk zal voor de winter ge
klaard moeten zijn. In het voorjaar
volgt dan wel de afwerking".
Zo belicht de burgemeester nog een
paar problemen van de bescherming
tegen het water. Het water, vijand
nummer 1, baart de meeste zorg.
Bruinisse wordt nog steeds van twee
kanten door het zilte nat bedreigd,
maar energiek wordt er gewerkt om
het dorp vóór de winter veilig te
stellen tegen het tomeloos geweld
van het door de najaars- en winter
stormen opgezweepte water.
voor de organisatie van dit alles. De
organisatie aanstonds van de enorme
verkeersstroom, die de zes smalle toe
gangswegen naar Soesterberg te ver
werken zullen krijgen, de verwerking
van deze stroom op het vliegveld
zelf, en tenslotte de organisatie in de
lucht.
Geheimen
Wat dit laatste betreft: er zullen
enkele toestellen deelnemen, waarvan
de details zelfs deskundigen nog niet
bekend zijn. We denken aan de Haw
ker Hunter, die door de bekende En-
felse testpiloot Neville Duke zal wor-
en voorgevlogen en aan de Franse
Mystère, die door de kolonel-vlieger
Rozanoff zal worden bestuurd, de
zelfde, die op de luchtvaartshoeve
van Le Bourget met deze Mystère
verscheidene malen in duikvlucht de
geluidsbarrière doorbrak. Dit laatste
zal ook gebeuren boven Soesterberg.
Het zal te herkennen zijn aan ae
scherpe knallen, die dan veroorzaakt
worden, en die dus geen ontsteltenis
teweeg behoeven te brengen onder de
duizenden toeschouwers. Zijn deze fei
ten reeds voldoende om de nieuwsgie
righeid van velen op te wekken, die
bewondering hebben voor de vlucht,
die de techniek in onze dagen geno
men heeft, er is meer. We denken aan
de vertoning van de Vickers Super
marine Swift straaljager gevlogen
door de fabriekspilootLathgow, welke
machine kortelings binnen 19 minuten
van Londen naar Parijs trok; we den
ken ook aan het stuntteam der Sky-
blazers en niet te vergeten ons
Nederlandse stuntteam „Ruiten
Vier"; die staaltjes van luchtacroba-
tiek zullen vertonen tijdens de forma-
tievluchten, waarvan de koude rillin
gen ons over de rug zullen lopen.
Bommenwerpers
Dit zijn zo maar enkele grepen uit
het omvangrijke program. Gezwegen
hebben we dan nog over de komst van
de Amerikaanse B-36, (twee stuks),
de lange-afstandsbommenwerpers, die
de grootste bommenwerper ter we
reld is met zijn zes door propellers
aangedreven zusjesmotoren, en over
de komst van de 240 parachutisten,
die boven het vliegveld zullen afsprin
gen.
Een gigantische show, voorwaar,
waaraan acht landen Amerika,
Groot-Brittannië, België, Canada, De
nemarken, Frankrijk, Italië en Neder
land zullen deelnemen met hun
beste vliegtuigen en ervarendste pi
loten, en waarbij de organisatoren
uiteraard bedacht zijn, dat er onge
lukken kunnen gebeuren. Natuurlijk
zijn ze daarop bedacht. Een zieken
huis in Utrecht en één in Amersfoort
worden in gereedheid gehouden voor
eventuele slachtoffers, ambulances en
radioposten staan in wijde cirkel op
en om het vliegveld opgesteld, een le
ger rode kruismensen en E.H.B.O.-ers
staat klaar om de helpende hand te
bieden.
Farnborough ligt allen nog vers in
het geheugen. We mogen hopen, dat
het allemaal overbodige moeite ge
weest zal zijn.
Verkeer
Voor wie plannen hebben dit vlieg
feest te gaan bijwonen, moge gezegd
zijn, dat het van het grootste belang
de rol van eventuele bemiddelaar tussen Oost en
hem. Daarom nam Churchill liever
ook nog de last van het ministerie
van Buitenlandse Zaken op zich, dan
dat hij naar hem van verschillen
de kanten werd voorgesteld Eden
in Downingstreet wilde vervangen.
Dat nu Lord Salisburg met de werk
zaamheden werd belast, is dan ook
maar een voorlopige oplossing, daar
deze als Peer niet zelf tegenover het
parlement rekenschap kan afleggen
en alleen al daarom niet in aanmer
king komt om het Foreign Office
voorgoed over te nemen.
Er was voor deze beslissing ech
ter nog een andere, uiterst belang
rijke reden: namelijk juist zijn eigen
opvolging, waarvoor hy met het oog
op zijn afnemende lichamelijke krach
ten maatregelen moet nemen. Als
Eden in de komende maanden terug
keert men hoopt met het oog op
zijn gunstig herstel na de operatie
in Amerika op een tijdstip binnen 2
a 3 maanden dan zou ny eventu
eel het ambt van premier van Chur
chill kunnen of moeten overnemen.
En in dit geval zou hij het zijn, die
over de keuze van zijn opvolger in
het Foreign Office zou moeten be
slissen. Het is du3 een tactvol ge
baar, dat Churchill deze beslissing
voorlopig uitstelt steeds in de
hoop, dat hij het zelf zo lang zal uit
houden, ook al zou de natuur hem
beletten om na een min of meer
langdurige rustkuur weer met zyn
oude vitaliteit achter zijn schrijfta
fel plaats te nemen.
Voor R. A. Butler als eerste can-
didaat is dit een niet bepaald ge
makkelijke situatie. Maar als trouw
volgeling van Churchill zal hy de
toestand weten te beheersen.
De minster voor Woningbouw,
Machillan, die ook wel eens genoemd
is als candidaat voor portefeuille
van Buitenlandse Zaken, is nu ook
met een ernstige ziekte, hoewel
slechts tijdelyk, uitgevallen, terwijl
Churchill's schoonzoon Duncan San
dy's, de minister van Voorzieningen,
met een voetkwaal te bed ligt. Het
is dus een sterk gedecimeerd kabinet,
dat tegenwoordig in Londen de za
ken waarneemt aan het begin van
een „vacantietijd", die allesbehalve
vacantie schijnt te geven aan een we
reld van voortdurende spanningen en
dringende problemen. Wat Cnurcill
in Januari tegen Eisenhower zei:
„De gelegenheid om myn land de
grootste dienst te bewijzen, ligt nog
vóór my", geldt ook heden nog.
EEN BOEK OVERi
HONDERD JAAR KROMSTAF.
Dr. A. J. Bronkhorst Rondom
1853. Uitgave Boekencentrum
's-Gravenhage.
Dr. A. J. Bronkhorst Rome
viert feest- Uitgave Boeken
centrum 's-Gravenhage.
Het eerste geschrift heeft als on
dertitel: De invoering der Rooms-Ka-
tholieke Hiërarchie en het tweede:
Hervormde overwegingen bij het
eeuwfeest der Rooms-Katholieke bis
dommen. Het eerste kost 3.25 en
het tweede 45 cent. Het eerste ge
schrift geeft een goed gedocumen
teerd overzicht van de situatie der
-looms-Katholieken in ons land vanaf
de Hervorming tot 1853. In het twee
de hoofdstuk wordt de invoering van
de hiërarchie in 1853 behandeld met
alles wat daarmee samen hangt.
Daarna volgt een overzicht van de
z.g.n. Aprilbeweging en tenslotte krij
gen we nog een overzicht van de ont
wikkeling na 1853 in de R.K. Kerk
van ons land.
In het tweede geschrift kunnen we
vinden het Hervormde, beter mis
schien het Protestantse standpunt
over deze gebeurtenissen.
Wie zich voor de vaderlandse kerk
geschiedenis interesseert en wie be
lang stelt in de verhouding Rome
Reformatie, zal deze beide geschrif
ten niet ongelezen laten.
H.
is de aanwijzingen van de verkeerspo
litie in acht te nemen. En overigens,
men lette op de kleur van zijn plaats
bewijs en volge onmiddellijk de pijlen,
die ook die kleur dragen en die ae be
zoekers naar hun plaats zullen leiden
en naar de plaatsen, waar ze hun
voertuigen zo nodig kunnen parkeren.
Voor wie per trein komen, zij gezegd,
dat de halte Den Dolder de plaats is
waar men het beste uit kan stappen.
