Verzet tegen Rampschaderegeling
Wetsontwerp immunisatie door
Tweede Kamer aanvaard
TOCH IS 'T ZO!
MINISTER KOMT TEGEMOET
AAN ENKELE WENSEN
Een BOEK met
DONDERDAG 16 JULI 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
HET INENTEN VAN MILITAIREN.
Ministers contra partijprogram
(Van onze parlementaire redacteur)
Binnenhof, 15 Juli. Tot tweemaal toe heeft Woensdagmiddag een mi
nister in de Tweede Kamer de strijd moeten aanbinden met zijn politieke
geestverwanten en in beide gevallen werd tijdens deze strijd de minister
herinnerd aan het verkiezings- en beginselprogram van de partij, waartoe
hij behoorde. Dit overkwam minister Staf naar aanleiding van zijn bestrij
ding van het amendement-Bruins Slot (A.R.), dat beoogde ook de ouders
van een minderjarige militair het recht te geven op aan godsdienstige over
tuiging ontleende gronden bezwaar tegen een inentingsverplichting te ma
ken. Het amendement werd met 49 tegen 19 P.v.d.A. stemmen aangeno
men. De Kamer aanvaardde het wetsontwerp zelf z.h.st. met aantekening
tegen van S.G.P. en C.P.N.
Ook de socialistische minister Van de Kieft geraakte in een dergelijke
situatie. Hij toch moest de verlenging van de concessie aan de particuliere
dominiale mijnmaatschappij verdedigen, terwijl het P.v.d.A.-program so
cialisatie van door particulieren geëx ploiteerde mijnen verlaagt.
Anders dan minister Staf, die op
niet erg gelukkige wijze trachtte aan
te tonen, dat zijn opvatting over de
ouderlijke macht in overeenstemming
met het C.H.-beginselprogram was,
bekende de minister Van de Kieft
ronduit, dat hg het onder de gegeven
omstandigheden niet wenselijk achtte
het ook door hem van harte onder
schreven programmapunt van de P.v.
d.A. tot uitvoering te brengen. De P.
v.d.A.-fractie toonde zich echter niet
overtuigd en vroeg hoofdelijke stem
ming over dit ontwerp. Deze stem
ming zal Donderdagmiddag worden
gehouden.
Tgdens zijn verdediging van het
ontwerp-immunisatie militairen, dat
grote, bevoegdheden aan de militaire
overheid zal geven op het stuk van
inentingen van militairen tegen pok
ken en andere besmettelijke ziekten,
verklaarde minister Staf het debat
met ds. Zandt (S.G.P.) voor afgeslo
ten te houden. Deze was hier uiter
aard allerminst door overtuigd en
handhaafde in tweede instantie al zgn
bezwaren. Overigens was de Kamer
met de minister van oordeel, dat de
rechtsbescherming der gewetensbe
zwaarden in dit ontwerp goed is gere
geld. De desbetreffende commissie zal
onder voorzitterschap staan van de
president van de Hoge Raad, mr.
Donner. Minister Staf wees er voorts
op, dat de rechtspositie van de mili
tair bij invaliditeit tengevolge van in
enting ten volle en naar behoren is ge
regeld. De bevoegdheid tot het opleg
gen van een inentingsplicht strekt
voor alles tot bescherming van de in
dividuele soldaat.
Een commissie van bevoegde des
kundigen uit de medische wereld, met
enkele ambtelijke adviseurs, zal de
minister voorlichten over de medische
zijde van eventueel te nemen maatre
gelen. In het kader van de Navo vindt
voorts deskundig overleg plaats, on
der meer over de standaardisatie van
de immunisatiemiddelen.
De minister eindigde met te ver
klaren, dat de regering zich ten vol
le bewust is van haar grote verant
woordelijkheid in deze en de wet met
grote nauwgezetheid en zorg zal toe
passen.
Na deze discusie kwam aan de orde
de aankoop van grond voor het bou
wen van een marinehospitaal te Aer-
denhout. Met aantekening tegen C.P.
N. en V.V.D. werd het ontwerp aan
vaard.
Ondernemingsraden
Een korte discussie werd laat in de
namiddag nog gevoerd over een voor
stel tot verlenging met een jaar van
de termijn, waarbinnen in alle daar
voor aangewezen ondernemingen on
dernemingsraden moeten zijn inge
steld. Met uitzondering van de C.P.N.
verenigde de Kamer zich met het
voorstel. Tenslotte wisselde freule
Wttewaal van Stoetwegen (C.H.) nog
van gedachten met minister Donker
over de taak van de studiecommissie
voor de bouwkundige voorzieningen
in onze gevangenissen, aan te bren
gen als gevolg van de nieuwe begin
selenwet op het gevangeniswezen. De
minister hoopte, dat in ieder geval
binnen niet al te lange tijd met de
bouw van een afzonderlijk centraal
vrouwengesticht zal kunnen worden
begonnen. Het ontwerp, waarin een
bedrag van f 10.000.wordt w
vraagd voor door de commissie te ma
ken kosten, werd z.h.st. aangenomen.
■/WVVVWVVVVSV
599
Wij hebben bij het voorgaande
angstvallig buiten beschouwing ge
laten, welke ingewikkelde chemische
processen zich in onze ingewanden af
spelen eer ons voedsel in een zodanige
staat is gebracht dat de voedmgs-
stoffen in de gewenste vorm door de
darm kunnen worden opgenomen.
Maar in zekere zin moeten we in
dit opzicht een uitzondering maken
voor de gal, die een smokkeltrucje
uithaalt, dat ons herinnert aan de
smokkelwegen, die in oorlogstijd een
zekere faam hebben verworven.
Stelt U zich gerust, we zullen wer
kelijk niet de ingewikkelde samen
stelling van het gal gaan bespreken
en evenmin zullen we ons wagen aan
een verhandeling over de rol die deze
stof bij de spijsvertering speelt, want
zelfs door deskundigen is het fijne
hiervan nog niet opgehelderd kunnen
worden. We willen er uitsluitend op
wijzen dat de gal door de lever wordt
afgescheiden, in de galblaas wordt
verzameld en vanuit dit reservoir in
de twaalfvingerige darm wordt uit
gestort. Wanneer xce bovendien nog
weten, dat de gal, behalve andere be
langrijke bestanddelen, ook de gal-
zure zouten bevat, hebben we al weer
voldoende materiaal verzameld om de
goocheltruc te aanschouwen.
De vetten, welke wij dagelijks in één
of andere vorm consumeren, worden
n.l. gesplitst in vetzuur en glycerine.
Deze vetzuren bestaan uit grote, on
oplosbare vetzuurmoleculen, die met
geen mogelijkheid door de darm wand
kunnen komen. We zouden ze kunnen
beschouwen als katten, die voor het
kippengaas staan: er is geen door
komen aan! Deze vergelijking gaat
natuurlijk weer in zoverre ma uk,
dat een kippenhok het uitstekend
zonder kattenvisite kan stellen, zo
dat er geen enkele aanleiding be
staat de katten toch door het kippen
gaas naar binnen te smokkelen. Bij
ons is dat, ten opzichte van de vet
zuurmoleculen totaal anders, want wij
hebben enig vet nu eenmaal nodig.
Maar goed, die vetzuurmoleculen
staan dus onmachtig voor de darm-
wand, waarin zij niet kunnen door
dringen. Hiervoor weet het galzuur-
molecule een uitstekende oplossing;
hij verbindt zich met het vetzuur tot
een wèl oplosbare stof, ze glippen ge
zanten.hand in hand door de darm-
wand heen, maar eenmaal over de
grens, laat het galzuur zijn partner
los. Het binnengesjttokkelde vetzuur-
molecuul moet dan verder zijn eigen
weg maar gaan en het galzuurmole-
cuul glipt weer door de darmwand
terug om een nieuw vetzuurmolecuul
over de grens te smokkelen! Wonder
lijk, of niet Dit is één van de werkin
gen van de gal, maar deze stof doet
uiteraard nog veel méér, doch een be
spreking daarvan zou ons te ver bui
ten het, kader voeren.
Wèl moeten we echter nog even
stilstaan bij een bacil die in onze in
gewanden leeft.
Schending ambtsgeheimen
Nasleep Velser-affaire
Het Tweede Kamerlid mejuffrouw
Tendeloo heeft aan de minister van ju
stitieschriftelijk de volgende vragen
gesteld:
1) Is het waar, dat bij een kort, ge
ding tussen een voormalig hoofdinspec
teur van politie, die betrokken is ge
weest bij de z.g. Velser affaire, als
eiser en de N.V. Salatiga (het dagblad
„De Telegraaf") als gedaagde, voor de
president van de arrondissements
rechtbank te Amsterdam gevoerd, door
de raadsman van de gedaagde voorle-
zing is gedaan*van gedeelten uit een
rapport, dat zou zijn uitgebracht door
een commissie van advies, die in 1950
door de toemalige minister van justitie
zou zijn ingesteld met betrekking tot
deze Velser affaire?
2) Kan de regering mededelen, of er
inderdaad een zodanig iapport is uitge
bracht en of dit werd gepubliceerd dan
wel voor vertrouwelijk gebruik be
stemd was?
3) Indien dit laatste het geval mocht
zijn, was het de regering dan bekend,
dat dit rapport in handen van derden
is geraakt?
4) En in dit laatste geval, welke
maatregelen, zowel disciplinaire als
strafrechtelijke, heeft de regering dan
genomen of is zij voornemens alsnog te
nemen tegen diegenen, die zich aan
schending van ambtsgeheimen schij
nen te hebben schuldig gemaakt?
MATERIËLE OORLOGSSCHADEN
Korting wegens overwinst
wordt met mate toegepast
De minister van financiën is bereid
enkele normen in de wet op de ma
teriële oorlogsschaden zodanig ingrij
pend te wijzigen, dat in de practijk
slechts in een betrekkelijk gering aan
tal gevallen op grond van het ma
ken van hoge winsten een aftrek op
de aanvullende bijdrage zal worden
toegepast. In alle gevallen, waarin
sprake is van inkomens of winsten
niet hoger dan f 10.000,per jaar,
za,I geen korting wegens overwinst
worden toegepast. Hiermede bereikt
men tevens, dat in vele gevallen een
onderzoek op dit punt achterwege
kan blijven, hetgeen de afwikkeling
aanzienlijk zal kunnen versnellen.
Dit blijkt o.m. uit de memorie van
antwoord op het nader verslag van
de Eerste Kamercommissie over het
ontwerp van wet tot wijziging van de
wet op de materiële oorlogsschaden.
Het ligt niet in de bedoeling van de
minister, zo blijkt voorts, om de moT
lestuitkering in zichzelf als winstuit
kering of reservering te kwalificeren.
Op dit punt zal de gewijzigde beschik,
king dan ook verandering brengen.
Wel zal in een andere vorm met de
molestuitkering rekening worden ge
houden en wel door te bepalen, dat
een getroffene geacht kan worden de
kosten van herstel in elk geval zelf
redelijkerwijze te kunnen financie-
Mossadeq regeert zonder
de Perzische Kamer.
Acht en twintig leden van de Perzi
sche Kamer, allen behorend tot het Na
tionale Front (de partij die primier
Mossadeq steunt), zijn afgtreden om
dat het hun, naar zij zeiden, onmogelijk
was in deze „boosaardige sfeer" met
de oppositie samen te werken. Er is nu
geen quorum meer aanwezig, waar
door Mossadeq in de elegenheid is
zonder de Kamer te regeren.
ren voorzover hij daarvoor een an
dere vergoeding- (bijdrage per 9 Mei
11940, vei-zekerxngsuitkering, al dan
niet op onderlinge grondslag) ont
vangt.
Op een request van de Federatie
van Stichtingen van oorlogsgetroffe
nen antwoordt de minister o.m., dat
alleen winstuitkeringen en reserverin
gen yit winst in aanmerking genomen
zullen worden, welke gemaakt zijn"
tussen de rampdatum en het herstel,
en dat in geen geval de winsten van
invloed zullen zijn, behaald na het in
werking treden van de wet op de
materiële oorlogsschaden.
Dagblad in kort geding
veroordeeld
Nasleep Vélser-affaire
Dc president van de Amsterdamse
rechtbank, mr. B. de Gaay Fortman,
heeft het dagblad „De Telegraaf"
veroordeeld tot betaling van de kos
ten (f 100.van het kort geding,
dat mr. P. J. Engels, plaatsvervan
gend kantonrechter te Haarlem, te.
gen dit dagblad aanhangig had ge
maakt.
De president was van oordeel, dat
inderdaad enkele mededelingen met
betrekking tot de Velser-affaire in
,,De Telegraaf" krenkend waren ge
weest voor mr. Engels. De president
besliste, dat gedaagde zich dient te
onthouden van soortgelijke onrecht
matige of beledigende artikelen. Voor
iedere overtreding van dit bevel ver
oordeelde hij „De Tel." tot betaling
van een dwangsom van f 1000.
Mr. Engels werd niet geheel in het
gelijk gesteld: enkele andere passa
ges in artikelen over de Velser-af
faire achtte de president niet aan
stootgevend en bovendien, aldus
mr. De Gaay Fortman „onttrekt de
waarheid in de Velser-affaire zich
aan onze beoordeling".
Regering heeft geen schuld aan de
oorlog, maar aan de ramp...?
(Vervolg van pag. 1)
De opmerking, dat de regering wèl
aansprakelijk zou zijn voor oorlogs
schade, doch niet voor watersnood-
schade, gaf enkele lede:, aanleiding als
hun oordeel uit te spreken, dat men
eerder het omgekeerde kan betogen-
Men kan de regering niet verwijten,
dat Duitsland ons in 1940 overvallen
heeft doch zij gaa' naar het oordeel
van deze leden niet geheel vrijuit ten
aanzien van de hoogte en het onder
houd van onze dijken. Dit laatste blijkt
reeds uit de omstandigheid, dat alle
nieuwe dijken, de Afsluitdijk, de dijk
in de Brielse Maas en aie in de Braak
man b.v. het water gekeerd hebben,
terwijl honderden kilometers oude dij
ken bezweken zijn, voornamelijk om
dat ze niet h genoeg waren. Reeds
nit dezen hoofde achtten deze leden
het noodzakelijk, dat de schade ten
gevolge van de watersnood volledig
vergoed wordt.
Ook sommige andere leden meenden,
dat de regering verantwoordelijk is
voor de watersnoodschade. Zij gingen
in dit opzicht verder dan degenen, die
in de vorige alinea aan het woord wa
ren. Huns ïziens is de watersnood in
hoofdzaak het gevolg van verwaarlo
zing der dijken. Dit is, zo meenden zij,
sedert Februari wel gebleken en het
is van allerlei kanten door deskun
digen bevestigd.
Tc ;en het betoog, dat verwaarlo
zing van onze dijken de hoofdoorzaak
zou zijn geweest van de watersnood,
kwam men van andere zijden krachtig
op. Daarbij- wordt blijkbaar vex-geten,
H. Pétillon. dat de wat' rstand in de nacht van 31
Januari op 1 Februari j.l. op tal van
plaatsen 60. ln en zelfs meer centi
meter hoger is geweest dan ooit eer
der was voorgekomen en dat de dij
ken niet zijn doorgebroken omdat ze
te zwak waren, doch omdat het water
over de kruin heenliep, hetgeen op
grond van ervaringen gedurende ver
scheidene eeuwen niet te verwachten
was geweest.
De hoogte, waartoe de schadever
goeding zal worden verleend, is mede
afhankelijk van de algemene econo
mische toestand van ons land en van
de draagkracht der bewoners. Onge
twijfeld zijn deze aanzienlijk gunsti
ger dan onmiddellijk na de bevrijding.
Wat moet het kosten?
De vraag, of deze verbetering
echter reeds van die aard is, dat
de schadevergoeding algemeen
integraal kan worden geboden,
wilden de hier aan het woord
zijnde leden in eerste aanleg aan
de regering voorleggen. Zij zou
den hieromtrent een duidelijk en
met redenen omkleed antwoord
van de regering op prijs stellen.
Gaarne zouden zij o.m. daarbij 'n
overzicht ontvangen van de kos
ten, welke integx-ale vergoeding
over de gehele linie met zich mee
zou brengen. Ook zouden zij
gaarne vernemen, op welk bedrag
de regering de gehele rampscha-
de raamt.
Het van vei-schillende zijden ge-
voerde betooa, dat de oox-logsslacht-
offers geen bezwaar zouden mogen
maken tegen de toekenning van een
hogere vergoeding aan de waters
noodslachtoffers, vond niet bij alle
leden instemming. Er waren ook le
den, die de redenering der regering
konden delen.
Bijna algemeen verklaarde men er
ernstige bezwaren tegen te hebben,
dat het- wetsontwerp geen regeling
bevat betreffende de vergoeding van
huisraadschade, doch deze geheel
overlaat aan het nationaal rampen
fonds.
Dat de regering in principe heeft
gebroken met het beginsel van de
vergoeding naar draagkracht, juichte
men vrij algemeen toe. Van verschil
lende zijden werd er echter de aan
dacht op gevestigd, dat dit beginsel
op verschillende punten toch weer is
binnengeslopen. Hieruit blijkt een
tweeslachtigheid, welke men niet
juist achtte.
Sommige leden meenden, dat de to
tale duur van de afwikkeling van de
schadegevallen geschat wordt op
twee jaar. Indien dit juist mocht zijn,
achtten zij dit veel te lang. Door zo
min mogelijk bureaucratisch te werk
te gaan en zoveel mogelijk het volk
zelf in te schakelen bij de werkzaam
heden moet het mogelijk zgn de af
wikkeling te bespoedigen.
In Calcutta werpt men
bommen naar trams.
Hevige protestacties zijn te Cal
cutta gaande tegen de vex-hoging van
de tram tarieven. Woensdag werd in
de gehele provincie Calcutta ge
staakt.
Een man werd gedood en vier ge
wond toen de politie Woensdag het
vuur opende op 5000 demonstranten,
die een spooi'lijn versperden. De
stakers hebben zes trams met bom
men bestookt en getracht er een iq
brand te steken.
Voor het stadhuis te Rotterdam vond
de „Cérémonie protocolaire" plaats
voorafgaande aan de opening van de
„Gymnaes'rada"waar alle buiten
landse en Nederlandse deelnemende
groepen aan dit gymnastiekfestijn
deelnamen. Overzicht, gemaakt tij
dens het hijsen van de vlaggen, en
het spelen van de diverse buitenlandse
volksliederen.
Onderzoek infiltratie
in Nieuw Guinea
Officieel wordt uit Hollandia ge
meld:
Enige tijd geleden zijn er in Ajama-
roe geruchten ontvangen, volgens wel
ke in de omgeving van Inanwatan een
groep personen zou zijn gesignaleerd,
die niet afkomstig zijn uit deze streek.
Het zou ongeveer 20 man betreffen, die
in het groen gekleed waren en van wie
1 een geweer droeg.
Naar aanleiding van deze geruchten
is een onderzoek ingesteld,' waartoe
een politiepatrouille van Ajamaroe
derwaarts is gezonden. Bovendien is
Maandag j.l- een patrouille van de mo
biele politie-brigade uit Sorong al
daar aangekomen. De overbrenging
van deze manschappen geschiedde door
de koninklijke marine.
Uit de thans ontvangen rapporten
van de commandant van de patrouille
blijkt, dat het zeer onwaarschijnlijk
moet worden geacht, dat hier sprake
is van infiltratie. De oorspronkelijke
berichten zijn alle afkomstig van één
zegsman, wiens beweringen echter in
tegenspraak zijn met die van zijn echt
genote, die hem voortdurend vergezel
de en die verklaarde geen vreemde
personen ontmoet te hebben. Het ge
rucht moet dan ook verrqoedelijk wor
den beschouwd als nawerking van de
onlangs verijdelde poging tot infiltratie
in de nabijheid van Fak Fak.
Vliegende Schotel
Een nieuw type magne-
sium-lichtfakkel van de Ame-
rikaanse luchtmacht blijkt
verantwoordelijk te zijn voor J
sommige berichten over vlie- 4=
gende schotels.
=5= De luchtmacht heeft Woens-
dag bekend gemaakt, dat na de 4=
J eerste proefneming in 1951
4: met de nieuwe fakkel talrijke
•jf. meldingen binnenkwamen van
personen, die vliegende schotels
of brandend neerstortende 4*
J vliegtuigen hadden waargeno- 4=
jij men.
De fakkel, die een lichtsterk-
te heeft van tien millioen
kaars, wordt aan de vleugel
4= van een vliegtuig meegevoerd
en kan door de piloot in. en 5
uitgeschakeld worden. jj.
«■a**********************:
Reactor vergt tijd
Alvorens in Nederland een reactor
gebouwd zal kunnen worden om be
langrijke hoeveelheden electriciteit
op te wekken, zal nog veel onderzoek
van zuiver natuurkundige en vooral
van technologische aard moeten
worden gedaan, waarvoor tenminste
één en misschien meer reactoren ge
bouwd moeten worden als tussenpha-
sen tussen de huidige experimentele
reactor en het uiteindelijke type.
Dit antwoordde de minister van
economische zaken o.m. op vragen
van het Tweede Kamerlid Wijffels
over deelneming van het Nederlandse
bedrijfsleven bij de ontwikkeling van
atoomenergie voor commerciële doel
einden.
A. A. M. Stols werd
ere-hoogleraar.
De Haagse uitgever A. A. M. Stols,
sedert October 1951 lid van de Unes-
co-missie te Quito, is door de cen
trale universiteit van Ecuador be
noemd tot ere-hoogleraar in de fa
culteit der letteren en wijsbegeerte.
In een plechtige zitting der facul
teit op 3 Juli 1.1. werden aan de heer
Stols het diploma en het insigne over
handigd.
Voor zijn verti-ek zal een door de
heer A. A. M. Stols in het Spaans
geschreven werk over de geschiedenis
van de drukkunst in Ecuador gedu
rende de periode 1755—1830, het licht
zien.
Het Wereldgebeuren
Nationalisatie
Kan men op het gebied van social1-
satie en nationalisatie de klok
terugzetten? Kan men een
groep bedrijven, die onder overheids-
beheer zijn gebracht weer rustig af
spelen aan particuliere onderne ners,
zonder dat men daarbg hetzfj groot
financieel nadeel ondervindt, hetzg de
productie tijdelijk in gevaar brengt?
Over deze vragen heeft men zien de
laatste tijd nog al eens het hoofd ge
broken in de Westerse landen.
Voornamelijk keek men dan naar
zulke landen als Oost Duitsland, Po
len, Hongarije en Tsjecho Slowakije,
waar het bedrijfsleven sterk gesocia
liseerd en genationaliseerd is.
Men keek niet naar een land als
West Duitsland, waar toch ook een
heel groot deel van de productie
(31 *7o) onder leiding van de staat
wordt verwerkelijkt en niet naar lan
den als Engeland en Frankrgk, die
zich na 1945 aan opmerkelijke natio
naliseringen „schuldig" maakten.
Toegegeven werd dan meestal, dat
het voor landen als Polen, Oost Duits
land enz. uiterst moeilijk zou zijn de
sector van het vrije bedrijfsleven te
vergroten en die van de staatsbedrg-
gelijk in Engeland enz.
Deze mening overheerste tot voor
kort ook xn Engeland zelf. Daar
werd door de conservatieve par-
lementsmeerderheid een wet aange
nomen. waarbij de nationalisering van
de staalindustrie ongedaan gemaakt
zou worden.
Die wet is 13 Juli j.l. van kracht
geworden en nu zal men dus deze ge
weldige industrie aan particuliere
ondernemers moeten teruggeven.
Het treft ongelukkig, dat tot de
Engelse ministers, die ziek zgn ook
Duncan Sandys behoort. Deze schoon
zoon van Churchill heeft als minister
van voorzieningen de voornaamste
bemoeienis met het de-nationaliseren
van de staalindustrie.
Een voetkwaal dwingt hem thuis te
blijven en bij alle narigheid van dat
ziek zijn is er voor hem toch dit licht-
f'Unt, dat men hem voorlopig niet las-
ig kan vallen met vragen over de
toekomst van de staalindustrie.
Waarschijnlijk heeft hij van die toe
komst zelf geen helder denkbeeld.
Het is namelijk in Engeland reeds ge
bleken, dat de vroegere eigenaars van
de staalbedrijven met met de hoed in
de hand bij de regering zullen komen
om asjeblieft hun vroegere onderne
mingen teiTig te vragen. Zij vinden de
financiering uiterst bezwaarlijk.
De Engelse staat heeft onder soci
alistisch régime een 24-tal grote
staalbedrijven overgenomen,
waarvoor een bedrag van 264 millioen
pond sterling werd betaald. De eige
naars kregen hun uitkering in stuk
ken, die 3Vs rente deden. De beurs
waarde van deze stukken is thans on
geveer 220 millioen pond.
Na de nationalisatie is men overge
gaan tot reorganiseren van de bedrij
ven, tot investering van nieuw kapi
taal enz. Tal van vroegere bezitters
deden hun 3% stukken van de
hand, omdat ze het kapitaal nodig
hadden voor belegging in andere be
drijven.
Binnen enkele jaren werd dus de
vex-houding tussen de vroegere kapi
taalgevers en de ondernemingen gx-on-
dig verstoord.
Het gevolg daarvan is nu, dat voor
een drietal van de grootste en
meest winstgevende staalonderne-
mingen wellicht interesse bestaat bij
de particuliere ondex-nemex-s, maar
dat men voor de resterende onderne
mingen weinig belangstelling heeft.
Men stampt zo maar geen honder
den millioenen ponden uit de zakken
van beleggers, vooral niet nu de staal
industrie aan het einde van een hoog
conjunctuur-tijd staat en er met te
ruglopende winst gerekend moet wor
den. Bovendien is het bekend, dat er
voor de komende jaren regelmatig 60
millioen pond per jaar nieuw-geïn-
vesteerd moet worden, waarvan maar
de helft uit zelf-financiering gevon
den kan worden.
Zoiets schrikt af en het laat zich
voorzien, dat de Engelse S taal
commissie. die het probleem van
de de-nationalisering moet oplossen,
groot geduld zal moeten hebben.
Dit wordt geen kwestie van maan
den. maar een kwestie van jaren.
Waarbij dan nog het gevaar be
staat, dat de staat zijn staal-kapi-
taal tegen een uiterst slechte koers
zal moeten overdragen.
Neenhet is "niet gemakkelijk
de klok terug te zetten. Ook niet bij
nationaliseringen!
Prinsessen in New York
De prinsessen Beatrix en Irene zijn
Woensdag op het New Yorkse vlieg
veld Idlewild aangekomen, op weg
naai- Chatham in de Amerikaanse
staat Massachusetts, waar zij zes we
ken zullen blijven. De prinsessen zul
len vandaag haar reis vervolgen.
ANECDOTEN OVER SCHRIJVERS.
Van de hand van de bekende
schrijfster Clara Eggink (die een
speciaal zintuig voor aantrekkelijk
bloemlezen blijkt te hebben) ver
scheen een kostelijk boekje: „Kleine
grapjes over grote mensen", anec-
doten over en uitspraken van Ned.
schrijvers van Kloos en Verwcy af
tot heden. Motto: „Een anecdote
over een persoon zegt evenveel als
een dikke levensbeschrijving."
Nederlandse auteurs doen xn slag
vaardigheid zeker niet onder voor
hun Franse of Engelse collega's, en
van deze rake en geestige opmerkin
gen of humoristische situaties heeft
mevr. Eggink er menige voor volko
men vergetelheid behoed, want: „de
goede dingen die de auteurs niet op
papier zetten, verstuiven a!s kaf
voor de wind" en niets ia minder
waar dan dat schrijvers mensen zou
den zijn die niets anders doen dan
zich met begrafenisgezichten aan
letterkunde wijden. Wij hebben he
laas in Nederland echter heel weinig
„chx-oniqeurs." Een boekje, spranke
lend van „esprit" dat men in ieders
hand zou wensen tot lering en ver
maak. (Moussaults Uitgeverij, Am
sterdam). H.W.