Kerkedagen te Hamburg getuigen
van drang naar eenheid
C
Rondom het cadeaustelsel woedt
een heftige strijd
j>
EEN AMERIKAAN WILDE DE
MELKWEG-EXPOSITIE KOPEN
ZATERDAG 11 JULI 1953
PROVINCIALE ZEEUW SE COUR A NT
3
STEMMEN UIT DE KERKEN
Zullen de gemeenteleden van achter
het IJzeren Gordijn kunnen komen
Van 12 tot 16 Augustus wordt te Hamburg de „Kirehentag 1953" ge
houden. Ook in ons land bestaat daarvoor steeds toenemende belangstel
ling. Wij kennen hier na de oorlog provinciale kerkdagen. Onlangs is er
een gehouden in het Noorden van Groningen die door zijn opzet nogal de
aandacht getrokken heeft. Doch deze zijn niet te vergelijken met hetgeen
er over onze Oostelijke grenzen plaats vindt. Dit jaar zal het voor de
vierde keer zijn dat de Evangelische Kerk van Duitsland zo byeen komt.
Zoals in vorige jaren tienduizenden naar Essen, Berlyn en Stuttgart ge
gaan zyn, zo verwacht men ze dit jaar in Hamburg, „om te luisteren naar
de boodschap van de Bijbel, met betrekking tot de grote levensvragen
van onze tyd". Het laat zich aanzien dat er ook een tamelijk contingent
JVederlanders aan deze kerkedagen zal deelnemen. Dit jaar voor het
eerst organiseert Kerk en Wereld te Driebergen een tocht naar Hamburg,
zodat, bij voldoende deelname, de reiskosten met 50 kunnen worden
teruggebracht.
Wanneer wij denken aan de vrij
lange duur van vijf dagen, zyn wij
geneigd zulke kerkdagen als een con
gres of conferentie van predikanten
of kerkelijke leiders te gaan zien. Dit
is de bedoeling nu juist niet van de
ze dagen. Mannen en vrouwen van
allerlei beroepen en posten in de sa
menleving, ambtenaren, boeren, di
recteuren, verpleegsters, arbeiders,
middenstanders, kortom mensen uit
alle geledingen van de samenleving,
jongeren en ouderen, willen uiting
geven aan het feit, dat zij behoren
tot de gemeente van Christus. In
Duitsland, zowel aan deze als aan
gene zijde van het IJzeren Gordijn,
waar zoveel stormen zijn, waar men
zit met het enorme vluchtelingenpro
bleem aan de ene kant en waar een
kerkvervolging heerste aan de ande
re kant, die plotseling van hoger
hand is afgelast, heeft men er behoef
te aan zo maar samen bijeen te ko
men, op die manier te beleven een
eenheid, die door alle scheidingen in
het land heen gaat.
Men heeft er ook behoefte aan een
eenheid van de kerk van Christus te
beleven, die over alle grenzen heen
gaat. Tijdens het Nationaal Socialis
tisch bewind werd er angstvallig
voor gewaakt, dat er zo weinig mo
gelijk contacten waren met het bui
tenland. Na de oorlog heeft men, ze
ker in kerkelijke kringen, alle gele-
596
Reeds eerder is op deze plaats ter
sprake gekomen, dat het bladgroen
een chemische structuur vertoont die
nauw verwant is aan de bloedkleur-
stof, het haemoglobine. De moleculen
van deze, uiterlijk zo geheel verschil
lend schijnende stoffen, wijken voor
namelijk slechts hierin af, dat liet
bladgroen magnesium bevat, terwijl
in de bloedkleurstof yzer voorkomt.
De binding met de twee verschillende
metaal-atomen is echter zo belangrijk
dat de moleculen van het bladgroen
en die van de bloedkleurstof totaal
verschillende functies verrichten. We
zullen daarover niet verder peinzen,
noch over de vraag, hoe belangrijk
het is dat, tengevolge van deze ver
schillende samenstellingen, de blos
van een opgewonden jongedame niet
naar het groen neigt.
Voor vandaag willen we uitsluitend
de aandacht vestigen op het magne
sium, dat in het bladgroen voorkomt,
zodat de nog steeds gangbare opvat
ting, dat bladgroente veel ijzer bevat
en dus ddürom geen groente tegen
bloedarmoede zo heilzaam werkt, we
tenschappelijk on juist is gebleken. Ui
teraard zal juist in het voorjaar in
vele gezinnen vaak sla worden ge
geten, een groente die vele stoffen
bevat wélke we na de winter altyd
hard nodig hebben. Maar eet u de
sla alstublieft niet vanwege het ijzer,
want deze bladgroente bevat niet
méér van dit metaal dan de rode biet,
of de bleekzuchtige asperge! In het
froene moet u het dus, wat het ijzer
eterft, niet zoeken, want in dit op
zicht staat sla niet alleen met bieten
en asperges op één lijn, maar ook met
zuurkool, andijvie, tuinbonen en...
aardappelen. Een ieder kan hieruit
zien, dat de groene kleur geen maat
staf ia voor het ijzergehalte.
De nadruk dient dan ook gelegd te
worden op de groentesoort zélfwant
de ene plant haalt nu eenmaal méér
van een bepaalde stof uit de grond
dan de andere in wanneer iemand
extra yzer nodij heeft, dient hij een
zorgvuldige keus te maken en behoeft
hij niet in het bijzonder te letten op
de kleur van de levensmiddelen. Lever
byv. ziet niet groen, maar bevat per
ons toch 7 mg ijzer, terwijl het eigeel,
over roellcs kleur we zekér geen ruzie
zullen krijgen, op een zelfde hoeveel
heid 6 mg bevat. Dan eerst komen de
groenten zoals peterselie en gedroog
de erwten aan de beurt met 5 mg,
daarna snijbiet en havermout met 4
mg, vervolgens raapstelen, spinazie
en waterkers met 8 mg, doperwten,
radijs, ramenas, zuring, molsla, aard
beien met S mg. Ook mager vlees,
bruinbrood en garnalen bevatten
resp. 8, 2, 5 en 2 maal zoveel ijzer als
de salade, die we het eerst lieten pa
raderen.
Met nadruk wijzen toij er op, dat
deze opsomming uitsluitend ten doel
heeft de opvatting te weerleggen, dat
de groene kleur van de groente een
aanxoijzing zou, zijn voor een hoog
ijzergehalte. Dit is dus geen recept
voor degenen die menen dat een bij
zondere voeding voor bleekzuchtige
kinderen wenselijk is, want dat sfijjn
zaken, die xdtsluitend ter beoordeling
van de arts staan. La/ng niet alle ijzer
dat wij via het voedsel binnen krijgen
is ook direct voor opname geschikt!
Dit voert ons als vanzelf tot het
mysterie van de resorptie.
H. Pétillon.
genheden aangegrepen en vanaf de
eerste kerkedag zijn er op ruime
schaal uitnodigingen rondgezonden
in het buitenland. Steeds meerderen
zijn er gekomen van over de grenzen
en zo zijn deze Duitse kerkedagen ge
worden tot een van de belangrijke
aanrakingspunten, niet van theolo
gen, maar van de gemeente die in
beweging komt.
Belangrijk.
Als de voortekenen niet bedriegen,
zal deze kerkedag te Hamburg bij
zonder belangrijk worden omdat zij
gehouden wordt temidden van de
grote politieke spanningen tussen
Oost. en West-Duitsland, waarachter
staat de gedeeldheid die er is in heel
wereld.
Het is nog altijd zeer de vraag, of
gemeenteleden van achter het IJze
ren Gordijn toestemming zullen krij
gen naar Hamburg te gaan. Het ge
vaar is er, dat deze kerkedagen ont
aarden in een aangelegenheid van
West-Duitsland alleen. Met hand en
tand wil men in de Evangelische
Kerk van Duitsland vasthouden aan
de eenheid van het land, kerkelijk
maar ook politiek. Toch is het niet
de bedoeling aan politiek te gaan
doen, maar de politiek is nu eenmaal
een bepaald terrein van de samen
leving, waarover ook het Woord Gods
moet gaan.
Als text voor deze dagen is geko
zen Hebreeën 10 vs 35: „Geeft uw
vrijmoedigheid niet prijs". Van uit
dit woord zullen nu in 7 verschillende
werkgroepen de vragen besproken
worden die zich op 7 verschillende
terreinen van het leven voordoen, nl.
de Kerk, het gezin, de politiek, de nr-
beid, het dorp, de noodwoningen en
de grote stad.
Met Duitse degelijkheid is dit alles
voorbereid en wanneer men het boek
je leest dat uitgegeven is ter voorbe
reiding van de dagen te Hamburg,
komt men er wel van onder de in
druk, dat het niet gaat om dogma
tische kwesties, maar dat men het
Evangelie wil doen doordringen in 't
leven van alle dag. Hier merkt men
duidelijk, dat niet-theologen de lei
ding hebben, maar mensen, die elke
dag weer staan voor de waag, welke
de weg is, die de Here God wil dat
men zal gaan en welke richting het
uit moet met heel de samenleving.
Als voorbeeld willen we iets over
nemen van de vragen omtrent arbeid
en bedrijf. Hier komt voor de belang
rijke vraag wat wij mensen doen met
ons geld. „Wij merken immers tel
kens opnieuw dat zinloze dingen wor
den gefabriceerd en verkocht, terwijl
daarentegen in de grote behoefte aan
woningen niet voorzien kan worden".
„Is het gezond een motorfiets te ko
pen, waar men een kinderwagen
slechts voor een tijdje leent?" „Het
is allerminst onbelangrijk tot welk
doel een mens zyn geld uitgeeft".
„Zeg mij wat gij koopt en ik zal u
zeggen wat voor mens gij zijt". Wie
zinloze dingen koopt, wordt steeds
oppervlakkiger en leger. Wie verstan
dige inkopen doet. wint door zijn om
gang met deze dingen.
Gesproken zal ook worden over
„het sociaal verband" van de grote
bedrijven. Hoe kan een bedrijf zyn
taak vervullen, zonder de mens te
degraderen tot alleen maar een fac
tor in het productiepi-oces Hebben
Christenen iets te zeggen met betrek
king tot de vragen van rationalisatie,
mechanisering, lopende band, bureau
cratie? De moderne ontwikkeling
moet niet tot een zondebok van al
les worden gemaakt, maar het „Redt
de mens", moet worden gehoord.
V oorbespreking.
Met vele van de vragen waarom
het in Hamburg zal gaan, zitten ook
wy in ons land. Natuurlijk liggen ze
wel hier en daar iets anders en daar
om wil men op „De Horst" te Drie
bergen voor de deelnemers uit ons
land een korte conferentie houden
om deze onderwerpen van onze situ
atie uit te bespreken.
H.
Het Wereldgebeuren
Door de verandering van het peil in
de Walcherse wateren moeten aan de
bruggen kostbare veranderingen xoor-
den uitgevoerd. Hier de werkzaam
heden aan de brxig b.ij het Gastlmis
te Middélbxirg
(Foto P.Z.C.)
Prinses Margaret heeft haar
reis onderbroken
Prinses Margaret, die met haar moe
der, Elisabeth, een reis door Zuid-
Rhodesie maakt, heeft een verkoud
heid opgelopen. Zij zou Vrijdag per
vliegtuig uit Oemtali naar Salisbury,
de hoofdstad terugkeren. De konin
gin-moeder zet de reis alleen volgens
programma voort.
EEN ZU1VELSUCCES
Druk bezoek uit binnen- en
buitenland
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, Juli „Ik geef 50.000
dollar voor de tentoonstelling", zei
dezer dagen een Amerikaan tot het
bestuur van „De Melkweg", de grote
zuivelexpositie, die in de Hoiitrust-
hallen in Den Haag gehouden werd.
Hg wilde alles naar Amerika laten
overbrengen, de tentoonstelling daar
weer opbouwen en onder zijn land
genoten furore maken met een „ex
hibition", zoals zij nog niet hebben
gezien.
Het tentoonstellingsbcstuur is er
niet op ingegaan. Toch is het aanbod
van de Amerikaan vermeldenswaard,
omdat het bewijst, dat „De Melkweg"
grote indruk maakt op de bezoekers,
en vooral op de buitenlanders, die een
verrassende kijk krijgen op de groot
ste Nederlandse industrie en wat
daarin allemaal omgaat.
Trouwens, ook uit een ander feit
blijkt de bijzondere belangstelling van
het buitenland. Een Duitser heeft on
middellijk, nadat hy een rondwande
ling over de expositie had gemaakt,
een staf laten overkomen om een
kleurenfilm van „De Melkweg" te la
ten maken. Dit materiaal wil hy ge
bruiken om in Duitsland een dergelij
ke tentoonstelling in te richten.
Nederland kreeg zelden de gele
genheid om op een zo overzichtelijke
wijze zo volledig kennis te nemen van
wat er op het gebied van de veeteelt
en de zuivelbereiding in ons land om
gaat. Een dergelijke tentoonstelling
„De Melkweg" is georganiseerd
ter gelegenheid van het Internatio
nale Zuivelcongres, dat om de drie
jaar in een ander land gehouden
wordt en waarvoor dit keer Neder
land was aangewezen zal in jaren
niet meer in ons land te zien zijn.
Talrijke personen, zowel deskundi
gen als leken, hebben de expositie
bezocht. Verscheidene klassen school
kinderen hebben in de Houtrusthallen
een duidelijke, aanschouwelijke les
gekregen. Een aantal Kamerleden
bezocht „De Melkweg" en dezer da
gen is ook het corps diplomatique er
ontvangen. De dames en heren ver
tegenwoordigers van buitenlandse
mogendheden en hun medewerkers
toonden een intensieve belangstélling
enzij hebben hun bewondering niet
onder stoelen en banken gestoken.
..De Melkweg", heeft een voortref-
felyke propaganda voor de Neder
landse zuivelindustrie gemaakt.
WETSONTWERP WERD AANGEHOUDEN
Het is economisch ongewenst
(Van onze financiële-economische medewerker)
Over het cadeaustelsel is reeds verbysterend veel gepubliceerd; wij her
inneren ons dat enkele Nederlandse middenstandsbonden reeds in 1903 hun
afkeuring er over uitspraken. Alvorens wfl iets over deze kwestie in het
midden brengen, doen wy er goed aan te omschryven wat men alzo onder
liet cadeaustelsel verstaat. Het gaat hier óm het ongevraagd geven van
een andersoortig bij-artikel naast de verkoop van het hoofdartikel, welk
by-artikel zogenaamd niet wordt betaald. Natuurlijk is dit misleidend,
want de koper betaalt wel degelijk vo or het by-artikel, hetzy doordat men
de prijs van het hoofdartikel hoger stelt, hetzij doordat men de kwaliteit
van het hoofdartikel geringer maakt. Indien het geschenk in geld wordt
gegeven is er sprake van een prijsreductie. Cassabons e.d. kunnen dan ook
bezwaarlijk onder het cadeaustelsel worden gerekend.
Evenmin rekenen wij daaronder
het geschenk van dezelfde soort, dat
men bij aankoop van een groot kwan
tum of van een groot aantal van de
verkoper ontvangt. Als men bij aan
koop van drie paar nylons één paar
van dezelfde soort cadeau krijgt, dan
is dit geen geschenk maar een rabat.
Anders is dit, wanneer men een an-
dersoortig paar kousen cadeau krygt;
door dr. F. J. KROP.
dan is er sprake van een (ongewild)
geschenk. Het cadeaustelsel is nauw
verwant aan de z.g. koppelverkoop.
Het cadeaustelsel komt in verschil
lende vormen voor. By het zogenaam
de directe stelsel wordt het geschenk
tegelijk met 't hoofdproduct overhan
digd. Soms is het m het hoofdpro
duct zelf verpakt (lepeltje in een
pak havermout enz.). Het indirecte
stelsel beoogt het publiek op een
duurzame wyze aan het product te
binden; men werkt hier met zegels,
plaatjes enz. die bij een voldoend aan
tal recht géven op een geschenkar
tikel. Geschenken kunnen ook worden
gegeven in de vorm van diensten. Zo
zyn er ook wel couranten en tijd
schriften geweest, die hun abonné's
een gratis verzekering aanboden.
Over de vraag, of het cadeaustel
sel al of niet als een ernstig mis
bruik moet worden beschouwd, lopen
de meningen uiteen. Men moet hier
onwillekeurig denken aan de oude
versregels: „Och waren alle mensen
wijs, en deden daarbij wel, de we
reld ware één paradijs, nu is zij vaak
een hel". Helaas, wij zijn nog niet
wy's genoeg en daarom zijn er wetten,
nationale en internationale, om ons
van de dwalingen onsweegs terug te
roepen of, zoals men ook wel zegt,
ons tegen onszelf in bescherming te
nemen. Dit geldt ook voor de econo
mische sfeer, vandaar dat wij een
Warenwet, een Woekerwet, een Prijs-
opdryvings- en Hamsterwet en ga zo
maar voort, kennen.
Het kwaad van het cadeaustelsel
is velerlei; het versluiert de prijs van
de goederen, die men eigenlijk wil
kopen, waardoor de functie van de
prijs als richtsnoer wordt ondermijnd
en de productie in verkeerde banen
wordt geleid; het leidt tot overbodige
aankopen van het publiek; het kan
de kwaliteit van het hoofdartikel
doen verwaarlozen; het leidt tot
branchevervaging, enz. Het goede
van het cadeaustelsel is met een
kaarsje te zoeken; het kan ten tyde
van geringe afzet de kooplust stimu
leren, het kan totnogtoe onbekende
producten op de markt introduceren
en het kan de klanten aan een pro
duct binden.
Als economisch verschijnsel acht
men het cadeaustelsel vrij algemeen
ongewenst en men weet, dat onze
huidige wetgeving met haar regels
over oneerlijke concurrentie, bedrog
en onrechtmatige daad niets tegen
dit ongewenste verschijnsel kan uit
richten. Rest ons de vraag, of de om
vang van het kwaad zo groot is. dat
er niets tegen moet worden gedaan
en zo ja of het gewenst is het kwaad
door middel van een wettelijke rege
ling te beteugelen. Wat de omvang
van het kwar.d betreft, kan men tot
op heden gerust zijn; het cadeaustel
sel is een begeleidingsverschijnsel van
de 7 kopersmarkt. In de eerste vijf
naoorlogse jaren hebben wij een z.g.
verkopersmarkt gekend, d.w.z. er
was schaarste aan welhaast alle ar
tikelen en het publiek kocht gretig.
Nu verandert de situatie; de produ
centen en de handel moeten weer
moeite doen hun producten te ver
kopen.
De afzet
Het afzetprobleem wordt hoe lan
ger hoe moeilijker en de producenten
worden aldoor inventiever in het ver
zinnen van middelen om de markt te
veroveren. Het cadeaustelsel is met
de reclame een van de middelen om
het afzetprobleem op te lossen en de
verkoop te stimuleren. Wij leven nog
in een overgangstoestand, waarin het
cadeaustelsel nog niet van zeer gro
te V ,tekenis is, doch als straks naar
wij hopen, de oorlogsproductie weer
tot het verleden behoort en alle
krachten worden aangewend in dienst
van de consumptie, zal het de kop
ongetwijfeld opsteken. Het kwaad is
dus wat men noemt latent.
Is een wettelijke voorziening
noodzakelijk? zo luidde onze tweede
vraag. Als men van de gedachte uit
gaat, dat regeren vooruitzien is en
men een voorstander is van een ze
kere mate van ordening, geloven wy
van wel.
Doch daarnaast willen wy een plei
dooi leveren voor het gezonde ver
stand van de gemiddelde Nederlan
der In het algemeen laten wij ons
geen knollen voor citroenen verkopen
en er zijn ook nog wel geschenken,
die nodig en nuttig zijn. In ieder ge
val kan een zekere opvoeding van
het publiek geen kwaad, want de be
steding van het inkomen is nog een
Prinses Wilhelmina nam
initiatief tot conferentie
Toen de watersnoodramp over de
gehele wereld een geest van solidari
teit met de getroffenen wakker riep,
heeft Prinses Wilhelmina opgeroepen
deze geest niet weer te laten uit
doven, maar beginpunt te doen
zijn van een regeneratie van de sa
menleving naar een beter bestel waar-
In oprechte broederschap wordt ge
vonden.
Zoals bekend is heeft deze oproep
een machtige weerklank gevonden..
Als volgende stap heeft de Prinses
he,t Initiatief gevonden tot een parti
culiere conferentie, die binnenkort in
ons land zal worden gehouden. Prin
ses Wilhelmina nodigde voor deze
conferentie zowel een aantal op de
voorgrond tredende figuren uit op
geestelijk gebied werkzame interna
tionale organisaties, als een aantal
leiders van op-dit terrein actieve jon
gerenbewegingen uit de onderschel
den Europese landen.
De kring, die dan bijeenkomt is
niet als een gesloten gemeenschap
bedoeld. Deze wordt gezien als een
begin, waaromheen straks vele ande
ren zich kunnen scharen.
Doel van de conferentie zal zijn,
zich er op te beraden, hoe in de
geest van Christus, die alle verdeeld
heid overwint, de verlangens naar
eenheid en solidariteit tegemoet ge
treden moeten worden en wat con
creet gedaan kan worden om de rege
nererende krachten in onze samen
leving te stimuleren.
Stormvloedkering in mond
Hollandse IJssel?
Zo spoedig mogelijk dient te wor
den overgegaan tot het maken van
een stormvloedkering in de mond van
de Hollandse IJssel. Aldus adviseert
de Delta-commissie in haar interim
rapport aan de minister van vs»'l;eer
en waterstaat.
De Nieuwe Waterweg moet im
mers open blijven en het verhogen
van de dijken langs de Hollandse IJs
sel zou zeer kostbaar zijn. Bovendien
behoeft de stormvloedkering de
scheepvaart op de IJssel niet te be
lemmeren. Met bet bouwen van deze
kering, zo zegt de commissie, wordt
een sterk geïndustrialiseerd gebied
met meer dan anderhalf millioen in
woners afdoende beschermd.
De Rijkswaterstaat heeft ten aan
zien van dit onderwerp reeds uitvoe
rige studies verricht. De kering zal
volgens de commissie moeten reiken
tot 6 meter boven N.A.P. Het bedrag,
dat met de aanleg vau een dergelyk
kunstwerk is gemoeid, zal beneden
de twintig millioen gulden blijven.
Het meest verantwoord (in ver
band met de scheepvaart) is een be
weegbare stormvloedkering.
De werkzaamheden aan de nieuwe
Seisbrug te Middelburg vorderen.
Hierboven de arbeid in volle gang.
Foto P.Z.C.)
W1
wetenschap in de kinderschoenen.
Alle geschenken uit te bannen zou
natuurlyk dwaasheid zyn. Er zyn er,
die een kennelyk reclamekarakter
hebben en van geringe waarde zijn,
zoals het kalendertje, het lucifers
doosje, enz. Er zijn ook geschenken
met een zekere opvoedende waarde,
zoals de plaatjesverzameling, het ei
gen tijdschrift, enz. Een te eng keurs
lijf kan dikwijls tot averechtse ge
volgen leiden, juist by ons Nederlan
ders, die zo sterk op onze vrijheid
zijn gesteld. Het is dan ook niet te
verwonderen, dat het onlangs opge
stelde wetsontwerp voorlopig is aan
gehouden.
Liquidatie
ijlen George Bernhard Shuw,
de man met de zure humor en
Lady Nancy Astor, de dame
met venijnige tong, zijn eens samen bij
Stalin op bezoek geweest. Dat was
ruim 20 jaar geleden. Stalin was Juist
bezig met de liquidatie van de „koe
lakken". Deze burgerlijke koelakken
werden naar onherbergzame oorden
in Noord-Siberië verbannen, opgeslo
ten in concentratiekampen of en
dat was de arme zielen vaak nog het
minst droevig zo maar in eens ge
dood.
Lady Astor stelde aan Stalin de
pijnlijke vraag: „Wanneer houdt U op
met mensen aoden?"
Stalin antwoordde kalm: „Wanneer
het niet meer nodig isik hoop dat
het spoedig zal zijn".
Jaren later moet Stalin tegenover
Churchill hebben toegegeven, dat de
zuivering van de koelakken verschrik
kelijk geweest was en aan tien mil
lioen mensen het leven had gekost.
Deze karwei werd opgeknapt door
de geheime politie. Het hoofd
van Stalin's geheime politie
was destyds Yezhov. Na afloop
van de grote zuivering besloot men
ook de zuiveraar op te ruimen. In
1938 kreeg Yezhov een nekschot.
Zo ging dat met het hoofd van de
geheime politie onder Stalin.
Opvolger van Yeshov werd Lavren-
ti Pavlowitch Beria, een Georgiër net
als Staling. Beria was van huis uit
architect, maar hij heeft nooit een
huisje gebouwd, want na zijn archi
tectenopleiding trad hij direct in
dienst bij de geheime politie.
Hij heeft er thans 32 dienstjaren
op zitten en hij heeft dus van naby
de massale dodenmars geziende
tien millioen koelakken, de honderd
duizenden, die daarna nog de zware
gang moesten maken naar de gevan
genkampen.
Men zegt buiten Rusland, dat hy in
1953 nog veertien millioen mensen on
der controle hield, die grotendeels in
slavenkampen waren opgesloten.
Beria heeft thans het lot van zijn
voorganger gedeeld. Niet, dat
hem het nekschot werd gegeven,
want hij is blijkbaar niet eens gear
resteerd, maar hij is afgezet en met
smaad overladen uit de regering en
uit de communistische partij gestoten.
Afgezet door Malenkow. die met
deze oude kameraad zij kenden
elkaar van hun jeugd af aan niet
langer wil samenwerken.
Dit betekent, dat Malenkow zijn ei
gen positie aanmerkelijk heeft ver
sterkt en het betekent ook, dat Ma
lenkow en zyn aanhangers ont
stemd zijn over bepaalde gebeurtenis
sen in de Europese satelliet-staten en
in Rusland zelf.
Daarnaast bestond al lang tegen
Beria een tweede bezwaar. Hij was de
man, die altyd nog wat meer naar het
Westen keek dan naar het Oosten, of
schoon hy wist dat de Oeral-Kozak
Malenkow het niet met hem eens was.
Malenkow immers is de man van de
Aziatische koershij verwacht het
toekomstig communistisch heil voor-
namelyk van China en Indiahg
vindt West-Europa een weliswaar
niet onbeduidend, maar toch „klein"
aanhangsel aan het reusachtige Rus
land.
Er moest dus een botsing komen
tussen Malenkow en Beria.
Welnu de botsing is er en wan
neer men in de historie van het
Sowj et-regime teruggaat dan
is alleen het conflict StalinTrotzky
vergelijkbaar met deze tweedracht.
Ook toen stonden twee topfiguren te
genover elkaar.
Stalin won en Trotzky had afge
daan. In Rusland liggen de kaarten
thans wel zo, dat de affaire Beria een
soortgelijk verloop zal hebben. Malen
kow zal winnen en Beria heeft afge
daan. 4|
Wy zuleun niet meer van hem ho
ren.
De vraag is opgeworpen of de val
van Beria invloed zal hebben op de
buitenlandse politiek van Rusland.
Noch in New-York, noch in Londen
of Parijs weet men een antwoord op
deze vraag.
Voorlopig zal men moeten aanne
men, dat die politiek ongewijzigd
blyft al mag men wel aannemen, dat
in de komende maanden voor de Rus
sen de binnenlandse kwesties heel
wat zwaarder zullen wegen dan welke
buitenlandse kwestie ook.
Engeland weigert 150 ton
tomaten binnen te laten
Strop van honderdduizend
gulden
Onderhandelingen te Londen op hoog
niveau tussen Nederlandse en Engelse
autoriteiten over het toelaten van 150
ton tomaten, die aan boord van kust
vaartuigen in de haven van Boston
liggen, zyn mislukt. De Engelsen biy-
ven volharden in hun weigering om
deze zendingen, die een waarde van
ongeveer 100.000 gulden vertegen
woordigen, binnen te laten.
Deze 150 ton tomaten werden
Woensdagmiddag naar Engeland ge
zonden. Dinsdagavond laat werd het
Engelse besluit bekend gemaakt om
de grens voor Nederlandse tomaten te
sluiten. De Engelse importeurs wer
den Woensdag op de hoogte gesteld,
hetgeen tot gevolg had, dat de bestel
lingen van die dag niet meer konden
worden herroepen. De zendingen wa
ren reeds onderweg, toen het bevel
tot sluiting Woensdag in Nederland
doordrong.
Gelukkig werden de 150 ton toma
ten, die aan boord van de Engelse
dagboot verzonden werden, nog inge
klaard, zij het na vrij veel moeiiyk-
heden. De zendingen, die iets later
werden verscheept, mogen echter niet
gelost worden.
De Nederlandse exporteurs beraden
zich op het ogenblik, wat zij met de
geweigerde 150 ton, die met het uur
waardelozer wordt, moeten beginnen.
Deze strop van honderdduizend gul
den ligt hen zwaar op de maag.