Kerkedagen te Hamburg getuigen van drang naar eenheid C Rondom het cadeaustelsel woedt een heftige strijd j> EEN AMERIKAAN WILDE DE MELKWEG-EXPOSITIE KOPEN ZATERDAG 11 JULI 1953 PROVINCIALE ZEEUW SE COUR A NT 3 STEMMEN UIT DE KERKEN Zullen de gemeenteleden van achter het IJzeren Gordijn kunnen komen Van 12 tot 16 Augustus wordt te Hamburg de „Kirehentag 1953" ge houden. Ook in ons land bestaat daarvoor steeds toenemende belangstel ling. Wij kennen hier na de oorlog provinciale kerkdagen. Onlangs is er een gehouden in het Noorden van Groningen die door zijn opzet nogal de aandacht getrokken heeft. Doch deze zijn niet te vergelijken met hetgeen er over onze Oostelijke grenzen plaats vindt. Dit jaar zal het voor de vierde keer zijn dat de Evangelische Kerk van Duitsland zo byeen komt. Zoals in vorige jaren tienduizenden naar Essen, Berlyn en Stuttgart ge gaan zyn, zo verwacht men ze dit jaar in Hamburg, „om te luisteren naar de boodschap van de Bijbel, met betrekking tot de grote levensvragen van onze tyd". Het laat zich aanzien dat er ook een tamelijk contingent JVederlanders aan deze kerkedagen zal deelnemen. Dit jaar voor het eerst organiseert Kerk en Wereld te Driebergen een tocht naar Hamburg, zodat, bij voldoende deelname, de reiskosten met 50 kunnen worden teruggebracht. Wanneer wij denken aan de vrij lange duur van vijf dagen, zyn wij geneigd zulke kerkdagen als een con gres of conferentie van predikanten of kerkelijke leiders te gaan zien. Dit is de bedoeling nu juist niet van de ze dagen. Mannen en vrouwen van allerlei beroepen en posten in de sa menleving, ambtenaren, boeren, di recteuren, verpleegsters, arbeiders, middenstanders, kortom mensen uit alle geledingen van de samenleving, jongeren en ouderen, willen uiting geven aan het feit, dat zij behoren tot de gemeente van Christus. In Duitsland, zowel aan deze als aan gene zijde van het IJzeren Gordijn, waar zoveel stormen zijn, waar men zit met het enorme vluchtelingenpro bleem aan de ene kant en waar een kerkvervolging heerste aan de ande re kant, die plotseling van hoger hand is afgelast, heeft men er behoef te aan zo maar samen bijeen te ko men, op die manier te beleven een eenheid, die door alle scheidingen in het land heen gaat. Men heeft er ook behoefte aan een eenheid van de kerk van Christus te beleven, die over alle grenzen heen gaat. Tijdens het Nationaal Socialis tisch bewind werd er angstvallig voor gewaakt, dat er zo weinig mo gelijk contacten waren met het bui tenland. Na de oorlog heeft men, ze ker in kerkelijke kringen, alle gele- 596 Reeds eerder is op deze plaats ter sprake gekomen, dat het bladgroen een chemische structuur vertoont die nauw verwant is aan de bloedkleur- stof, het haemoglobine. De moleculen van deze, uiterlijk zo geheel verschil lend schijnende stoffen, wijken voor namelijk slechts hierin af, dat liet bladgroen magnesium bevat, terwijl in de bloedkleurstof yzer voorkomt. De binding met de twee verschillende metaal-atomen is echter zo belangrijk dat de moleculen van het bladgroen en die van de bloedkleurstof totaal verschillende functies verrichten. We zullen daarover niet verder peinzen, noch over de vraag, hoe belangrijk het is dat, tengevolge van deze ver schillende samenstellingen, de blos van een opgewonden jongedame niet naar het groen neigt. Voor vandaag willen we uitsluitend de aandacht vestigen op het magne sium, dat in het bladgroen voorkomt, zodat de nog steeds gangbare opvat ting, dat bladgroente veel ijzer bevat en dus ddürom geen groente tegen bloedarmoede zo heilzaam werkt, we tenschappelijk on juist is gebleken. Ui teraard zal juist in het voorjaar in vele gezinnen vaak sla worden ge geten, een groente die vele stoffen bevat wélke we na de winter altyd hard nodig hebben. Maar eet u de sla alstublieft niet vanwege het ijzer, want deze bladgroente bevat niet méér van dit metaal dan de rode biet, of de bleekzuchtige asperge! In het froene moet u het dus, wat het ijzer eterft, niet zoeken, want in dit op zicht staat sla niet alleen met bieten en asperges op één lijn, maar ook met zuurkool, andijvie, tuinbonen en... aardappelen. Een ieder kan hieruit zien, dat de groene kleur geen maat staf ia voor het ijzergehalte. De nadruk dient dan ook gelegd te worden op de groentesoort zélfwant de ene plant haalt nu eenmaal méér van een bepaalde stof uit de grond dan de andere in wanneer iemand extra yzer nodij heeft, dient hij een zorgvuldige keus te maken en behoeft hij niet in het bijzonder te letten op de kleur van de levensmiddelen. Lever byv. ziet niet groen, maar bevat per ons toch 7 mg ijzer, terwijl het eigeel, over roellcs kleur we zekér geen ruzie zullen krijgen, op een zelfde hoeveel heid 6 mg bevat. Dan eerst komen de groenten zoals peterselie en gedroog de erwten aan de beurt met 5 mg, daarna snijbiet en havermout met 4 mg, vervolgens raapstelen, spinazie en waterkers met 8 mg, doperwten, radijs, ramenas, zuring, molsla, aard beien met S mg. Ook mager vlees, bruinbrood en garnalen bevatten resp. 8, 2, 5 en 2 maal zoveel ijzer als de salade, die we het eerst lieten pa raderen. Met nadruk wijzen toij er op, dat deze opsomming uitsluitend ten doel heeft de opvatting te weerleggen, dat de groene kleur van de groente een aanxoijzing zou, zijn voor een hoog ijzergehalte. Dit is dus geen recept voor degenen die menen dat een bij zondere voeding voor bleekzuchtige kinderen wenselijk is, want dat sfijjn zaken, die xdtsluitend ter beoordeling van de arts staan. La/ng niet alle ijzer dat wij via het voedsel binnen krijgen is ook direct voor opname geschikt! Dit voert ons als vanzelf tot het mysterie van de resorptie. H. Pétillon. genheden aangegrepen en vanaf de eerste kerkedag zijn er op ruime schaal uitnodigingen rondgezonden in het buitenland. Steeds meerderen zijn er gekomen van over de grenzen en zo zijn deze Duitse kerkedagen ge worden tot een van de belangrijke aanrakingspunten, niet van theolo gen, maar van de gemeente die in beweging komt. Belangrijk. Als de voortekenen niet bedriegen, zal deze kerkedag te Hamburg bij zonder belangrijk worden omdat zij gehouden wordt temidden van de grote politieke spanningen tussen Oost. en West-Duitsland, waarachter staat de gedeeldheid die er is in heel wereld. Het is nog altijd zeer de vraag, of gemeenteleden van achter het IJze ren Gordijn toestemming zullen krij gen naar Hamburg te gaan. Het ge vaar is er, dat deze kerkedagen ont aarden in een aangelegenheid van West-Duitsland alleen. Met hand en tand wil men in de Evangelische Kerk van Duitsland vasthouden aan de eenheid van het land, kerkelijk maar ook politiek. Toch is het niet de bedoeling aan politiek te gaan doen, maar de politiek is nu eenmaal een bepaald terrein van de samen leving, waarover ook het Woord Gods moet gaan. Als text voor deze dagen is geko zen Hebreeën 10 vs 35: „Geeft uw vrijmoedigheid niet prijs". Van uit dit woord zullen nu in 7 verschillende werkgroepen de vragen besproken worden die zich op 7 verschillende terreinen van het leven voordoen, nl. de Kerk, het gezin, de politiek, de nr- beid, het dorp, de noodwoningen en de grote stad. Met Duitse degelijkheid is dit alles voorbereid en wanneer men het boek je leest dat uitgegeven is ter voorbe reiding van de dagen te Hamburg, komt men er wel van onder de in druk, dat het niet gaat om dogma tische kwesties, maar dat men het Evangelie wil doen doordringen in 't leven van alle dag. Hier merkt men duidelijk, dat niet-theologen de lei ding hebben, maar mensen, die elke dag weer staan voor de waag, welke de weg is, die de Here God wil dat men zal gaan en welke richting het uit moet met heel de samenleving. Als voorbeeld willen we iets over nemen van de vragen omtrent arbeid en bedrijf. Hier komt voor de belang rijke vraag wat wij mensen doen met ons geld. „Wij merken immers tel kens opnieuw dat zinloze dingen wor den gefabriceerd en verkocht, terwijl daarentegen in de grote behoefte aan woningen niet voorzien kan worden". „Is het gezond een motorfiets te ko pen, waar men een kinderwagen slechts voor een tijdje leent?" „Het is allerminst onbelangrijk tot welk doel een mens zyn geld uitgeeft". „Zeg mij wat gij koopt en ik zal u zeggen wat voor mens gij zijt". Wie zinloze dingen koopt, wordt steeds oppervlakkiger en leger. Wie verstan dige inkopen doet. wint door zijn om gang met deze dingen. Gesproken zal ook worden over „het sociaal verband" van de grote bedrijven. Hoe kan een bedrijf zyn taak vervullen, zonder de mens te degraderen tot alleen maar een fac tor in het productiepi-oces Hebben Christenen iets te zeggen met betrek king tot de vragen van rationalisatie, mechanisering, lopende band, bureau cratie? De moderne ontwikkeling moet niet tot een zondebok van al les worden gemaakt, maar het „Redt de mens", moet worden gehoord. V oorbespreking. Met vele van de vragen waarom het in Hamburg zal gaan, zitten ook wy in ons land. Natuurlijk liggen ze wel hier en daar iets anders en daar om wil men op „De Horst" te Drie bergen voor de deelnemers uit ons land een korte conferentie houden om deze onderwerpen van onze situ atie uit te bespreken. H. Het Wereldgebeuren Door de verandering van het peil in de Walcherse wateren moeten aan de bruggen kostbare veranderingen xoor- den uitgevoerd. Hier de werkzaam heden aan de brxig b.ij het Gastlmis te Middélbxirg (Foto P.Z.C.) Prinses Margaret heeft haar reis onderbroken Prinses Margaret, die met haar moe der, Elisabeth, een reis door Zuid- Rhodesie maakt, heeft een verkoud heid opgelopen. Zij zou Vrijdag per vliegtuig uit Oemtali naar Salisbury, de hoofdstad terugkeren. De konin gin-moeder zet de reis alleen volgens programma voort. EEN ZU1VELSUCCES Druk bezoek uit binnen- en buitenland (Van onze Haagse redacteur) DEN HAAG, Juli „Ik geef 50.000 dollar voor de tentoonstelling", zei dezer dagen een Amerikaan tot het bestuur van „De Melkweg", de grote zuivelexpositie, die in de Hoiitrust- hallen in Den Haag gehouden werd. Hg wilde alles naar Amerika laten overbrengen, de tentoonstelling daar weer opbouwen en onder zijn land genoten furore maken met een „ex hibition", zoals zij nog niet hebben gezien. Het tentoonstellingsbcstuur is er niet op ingegaan. Toch is het aanbod van de Amerikaan vermeldenswaard, omdat het bewijst, dat „De Melkweg" grote indruk maakt op de bezoekers, en vooral op de buitenlanders, die een verrassende kijk krijgen op de groot ste Nederlandse industrie en wat daarin allemaal omgaat. Trouwens, ook uit een ander feit blijkt de bijzondere belangstelling van het buitenland. Een Duitser heeft on middellijk, nadat hy een rondwande ling over de expositie had gemaakt, een staf laten overkomen om een kleurenfilm van „De Melkweg" te la ten maken. Dit materiaal wil hy ge bruiken om in Duitsland een dergelij ke tentoonstelling in te richten. Nederland kreeg zelden de gele genheid om op een zo overzichtelijke wijze zo volledig kennis te nemen van wat er op het gebied van de veeteelt en de zuivelbereiding in ons land om gaat. Een dergelijke tentoonstelling „De Melkweg" is georganiseerd ter gelegenheid van het Internatio nale Zuivelcongres, dat om de drie jaar in een ander land gehouden wordt en waarvoor dit keer Neder land was aangewezen zal in jaren niet meer in ons land te zien zijn. Talrijke personen, zowel deskundi gen als leken, hebben de expositie bezocht. Verscheidene klassen school kinderen hebben in de Houtrusthallen een duidelijke, aanschouwelijke les gekregen. Een aantal Kamerleden bezocht „De Melkweg" en dezer da gen is ook het corps diplomatique er ontvangen. De dames en heren ver tegenwoordigers van buitenlandse mogendheden en hun medewerkers toonden een intensieve belangstélling enzij hebben hun bewondering niet onder stoelen en banken gestoken. ..De Melkweg", heeft een voortref- felyke propaganda voor de Neder landse zuivelindustrie gemaakt. WETSONTWERP WERD AANGEHOUDEN Het is economisch ongewenst (Van onze financiële-economische medewerker) Over het cadeaustelsel is reeds verbysterend veel gepubliceerd; wij her inneren ons dat enkele Nederlandse middenstandsbonden reeds in 1903 hun afkeuring er over uitspraken. Alvorens wfl iets over deze kwestie in het midden brengen, doen wy er goed aan te omschryven wat men alzo onder liet cadeaustelsel verstaat. Het gaat hier óm het ongevraagd geven van een andersoortig bij-artikel naast de verkoop van het hoofdartikel, welk by-artikel zogenaamd niet wordt betaald. Natuurlijk is dit misleidend, want de koper betaalt wel degelijk vo or het by-artikel, hetzy doordat men de prijs van het hoofdartikel hoger stelt, hetzij doordat men de kwaliteit van het hoofdartikel geringer maakt. Indien het geschenk in geld wordt gegeven is er sprake van een prijsreductie. Cassabons e.d. kunnen dan ook bezwaarlijk onder het cadeaustelsel worden gerekend. Evenmin rekenen wij daaronder het geschenk van dezelfde soort, dat men bij aankoop van een groot kwan tum of van een groot aantal van de verkoper ontvangt. Als men bij aan koop van drie paar nylons één paar van dezelfde soort cadeau krijgt, dan is dit geen geschenk maar een rabat. Anders is dit, wanneer men een an- dersoortig paar kousen cadeau krygt; door dr. F. J. KROP. dan is er sprake van een (ongewild) geschenk. Het cadeaustelsel is nauw verwant aan de z.g. koppelverkoop. Het cadeaustelsel komt in verschil lende vormen voor. By het zogenaam de directe stelsel wordt het geschenk tegelijk met 't hoofdproduct overhan digd. Soms is het m het hoofdpro duct zelf verpakt (lepeltje in een pak havermout enz.). Het indirecte stelsel beoogt het publiek op een duurzame wyze aan het product te binden; men werkt hier met zegels, plaatjes enz. die bij een voldoend aan tal recht géven op een geschenkar tikel. Geschenken kunnen ook worden gegeven in de vorm van diensten. Zo zyn er ook wel couranten en tijd schriften geweest, die hun abonné's een gratis verzekering aanboden. Over de vraag, of het cadeaustel sel al of niet als een ernstig mis bruik moet worden beschouwd, lopen de meningen uiteen. Men moet hier onwillekeurig denken aan de oude versregels: „Och waren alle mensen wijs, en deden daarbij wel, de we reld ware één paradijs, nu is zij vaak een hel". Helaas, wij zijn nog niet wy's genoeg en daarom zijn er wetten, nationale en internationale, om ons van de dwalingen onsweegs terug te roepen of, zoals men ook wel zegt, ons tegen onszelf in bescherming te nemen. Dit geldt ook voor de econo mische sfeer, vandaar dat wij een Warenwet, een Woekerwet, een Prijs- opdryvings- en Hamsterwet en ga zo maar voort, kennen. Het kwaad van het cadeaustelsel is velerlei; het versluiert de prijs van de goederen, die men eigenlijk wil kopen, waardoor de functie van de prijs als richtsnoer wordt ondermijnd en de productie in verkeerde banen wordt geleid; het leidt tot overbodige aankopen van het publiek; het kan de kwaliteit van het hoofdartikel doen verwaarlozen; het leidt tot branchevervaging, enz. Het goede van het cadeaustelsel is met een kaarsje te zoeken; het kan ten tyde van geringe afzet de kooplust stimu leren, het kan totnogtoe onbekende producten op de markt introduceren en het kan de klanten aan een pro duct binden. Als economisch verschijnsel acht men het cadeaustelsel vrij algemeen ongewenst en men weet, dat onze huidige wetgeving met haar regels over oneerlijke concurrentie, bedrog en onrechtmatige daad niets tegen dit ongewenste verschijnsel kan uit richten. Rest ons de vraag, of de om vang van het kwaad zo groot is. dat er niets tegen moet worden gedaan en zo ja of het gewenst is het kwaad door middel van een wettelijke rege ling te beteugelen. Wat de omvang van het kwar.d betreft, kan men tot op heden gerust zijn; het cadeaustel sel is een begeleidingsverschijnsel van de 7 kopersmarkt. In de eerste vijf naoorlogse jaren hebben wij een z.g. verkopersmarkt gekend, d.w.z. er was schaarste aan welhaast alle ar tikelen en het publiek kocht gretig. Nu verandert de situatie; de produ centen en de handel moeten weer moeite doen hun producten te ver kopen. De afzet Het afzetprobleem wordt hoe lan ger hoe moeilijker en de producenten worden aldoor inventiever in het ver zinnen van middelen om de markt te veroveren. Het cadeaustelsel is met de reclame een van de middelen om het afzetprobleem op te lossen en de verkoop te stimuleren. Wij leven nog in een overgangstoestand, waarin het cadeaustelsel nog niet van zeer gro te V ,tekenis is, doch als straks naar wij hopen, de oorlogsproductie weer tot het verleden behoort en alle krachten worden aangewend in dienst van de consumptie, zal het de kop ongetwijfeld opsteken. Het kwaad is dus wat men noemt latent. Is een wettelijke voorziening noodzakelijk? zo luidde onze tweede vraag. Als men van de gedachte uit gaat, dat regeren vooruitzien is en men een voorstander is van een ze kere mate van ordening, geloven wy van wel. Doch daarnaast willen wy een plei dooi leveren voor het gezonde ver stand van de gemiddelde Nederlan der In het algemeen laten wij ons geen knollen voor citroenen verkopen en er zijn ook nog wel geschenken, die nodig en nuttig zijn. In ieder ge val kan een zekere opvoeding van het publiek geen kwaad, want de be steding van het inkomen is nog een Prinses Wilhelmina nam initiatief tot conferentie Toen de watersnoodramp over de gehele wereld een geest van solidari teit met de getroffenen wakker riep, heeft Prinses Wilhelmina opgeroepen deze geest niet weer te laten uit doven, maar beginpunt te doen zijn van een regeneratie van de sa menleving naar een beter bestel waar- In oprechte broederschap wordt ge vonden. Zoals bekend is heeft deze oproep een machtige weerklank gevonden.. Als volgende stap heeft de Prinses he,t Initiatief gevonden tot een parti culiere conferentie, die binnenkort in ons land zal worden gehouden. Prin ses Wilhelmina nodigde voor deze conferentie zowel een aantal op de voorgrond tredende figuren uit op geestelijk gebied werkzame interna tionale organisaties, als een aantal leiders van op-dit terrein actieve jon gerenbewegingen uit de onderschel den Europese landen. De kring, die dan bijeenkomt is niet als een gesloten gemeenschap bedoeld. Deze wordt gezien als een begin, waaromheen straks vele ande ren zich kunnen scharen. Doel van de conferentie zal zijn, zich er op te beraden, hoe in de geest van Christus, die alle verdeeld heid overwint, de verlangens naar eenheid en solidariteit tegemoet ge treden moeten worden en wat con creet gedaan kan worden om de rege nererende krachten in onze samen leving te stimuleren. Stormvloedkering in mond Hollandse IJssel? Zo spoedig mogelijk dient te wor den overgegaan tot het maken van een stormvloedkering in de mond van de Hollandse IJssel. Aldus adviseert de Delta-commissie in haar interim rapport aan de minister van vs»'l;eer en waterstaat. De Nieuwe Waterweg moet im mers open blijven en het verhogen van de dijken langs de Hollandse IJs sel zou zeer kostbaar zijn. Bovendien behoeft de stormvloedkering de scheepvaart op de IJssel niet te be lemmeren. Met bet bouwen van deze kering, zo zegt de commissie, wordt een sterk geïndustrialiseerd gebied met meer dan anderhalf millioen in woners afdoende beschermd. De Rijkswaterstaat heeft ten aan zien van dit onderwerp reeds uitvoe rige studies verricht. De kering zal volgens de commissie moeten reiken tot 6 meter boven N.A.P. Het bedrag, dat met de aanleg vau een dergelyk kunstwerk is gemoeid, zal beneden de twintig millioen gulden blijven. Het meest verantwoord (in ver band met de scheepvaart) is een be weegbare stormvloedkering. De werkzaamheden aan de nieuwe Seisbrug te Middelburg vorderen. Hierboven de arbeid in volle gang. Foto P.Z.C.) W1 wetenschap in de kinderschoenen. Alle geschenken uit te bannen zou natuurlyk dwaasheid zyn. Er zyn er, die een kennelyk reclamekarakter hebben en van geringe waarde zijn, zoals het kalendertje, het lucifers doosje, enz. Er zijn ook geschenken met een zekere opvoedende waarde, zoals de plaatjesverzameling, het ei gen tijdschrift, enz. Een te eng keurs lijf kan dikwijls tot averechtse ge volgen leiden, juist by ons Nederlan ders, die zo sterk op onze vrijheid zijn gesteld. Het is dan ook niet te verwonderen, dat het onlangs opge stelde wetsontwerp voorlopig is aan gehouden. Liquidatie ijlen George Bernhard Shuw, de man met de zure humor en Lady Nancy Astor, de dame met venijnige tong, zijn eens samen bij Stalin op bezoek geweest. Dat was ruim 20 jaar geleden. Stalin was Juist bezig met de liquidatie van de „koe lakken". Deze burgerlijke koelakken werden naar onherbergzame oorden in Noord-Siberië verbannen, opgeslo ten in concentratiekampen of en dat was de arme zielen vaak nog het minst droevig zo maar in eens ge dood. Lady Astor stelde aan Stalin de pijnlijke vraag: „Wanneer houdt U op met mensen aoden?" Stalin antwoordde kalm: „Wanneer het niet meer nodig isik hoop dat het spoedig zal zijn". Jaren later moet Stalin tegenover Churchill hebben toegegeven, dat de zuivering van de koelakken verschrik kelijk geweest was en aan tien mil lioen mensen het leven had gekost. Deze karwei werd opgeknapt door de geheime politie. Het hoofd van Stalin's geheime politie was destyds Yezhov. Na afloop van de grote zuivering besloot men ook de zuiveraar op te ruimen. In 1938 kreeg Yezhov een nekschot. Zo ging dat met het hoofd van de geheime politie onder Stalin. Opvolger van Yeshov werd Lavren- ti Pavlowitch Beria, een Georgiër net als Staling. Beria was van huis uit architect, maar hij heeft nooit een huisje gebouwd, want na zijn archi tectenopleiding trad hij direct in dienst bij de geheime politie. Hij heeft er thans 32 dienstjaren op zitten en hij heeft dus van naby de massale dodenmars geziende tien millioen koelakken, de honderd duizenden, die daarna nog de zware gang moesten maken naar de gevan genkampen. Men zegt buiten Rusland, dat hy in 1953 nog veertien millioen mensen on der controle hield, die grotendeels in slavenkampen waren opgesloten. Beria heeft thans het lot van zijn voorganger gedeeld. Niet, dat hem het nekschot werd gegeven, want hij is blijkbaar niet eens gear resteerd, maar hij is afgezet en met smaad overladen uit de regering en uit de communistische partij gestoten. Afgezet door Malenkow. die met deze oude kameraad zij kenden elkaar van hun jeugd af aan niet langer wil samenwerken. Dit betekent, dat Malenkow zijn ei gen positie aanmerkelijk heeft ver sterkt en het betekent ook, dat Ma lenkow en zyn aanhangers ont stemd zijn over bepaalde gebeurtenis sen in de Europese satelliet-staten en in Rusland zelf. Daarnaast bestond al lang tegen Beria een tweede bezwaar. Hij was de man, die altyd nog wat meer naar het Westen keek dan naar het Oosten, of schoon hy wist dat de Oeral-Kozak Malenkow het niet met hem eens was. Malenkow immers is de man van de Aziatische koershij verwacht het toekomstig communistisch heil voor- namelyk van China en Indiahg vindt West-Europa een weliswaar niet onbeduidend, maar toch „klein" aanhangsel aan het reusachtige Rus land. Er moest dus een botsing komen tussen Malenkow en Beria. Welnu de botsing is er en wan neer men in de historie van het Sowj et-regime teruggaat dan is alleen het conflict StalinTrotzky vergelijkbaar met deze tweedracht. Ook toen stonden twee topfiguren te genover elkaar. Stalin won en Trotzky had afge daan. In Rusland liggen de kaarten thans wel zo, dat de affaire Beria een soortgelijk verloop zal hebben. Malen kow zal winnen en Beria heeft afge daan. 4| Wy zuleun niet meer van hem ho ren. De vraag is opgeworpen of de val van Beria invloed zal hebben op de buitenlandse politiek van Rusland. Noch in New-York, noch in Londen of Parijs weet men een antwoord op deze vraag. Voorlopig zal men moeten aanne men, dat die politiek ongewijzigd blyft al mag men wel aannemen, dat in de komende maanden voor de Rus sen de binnenlandse kwesties heel wat zwaarder zullen wegen dan welke buitenlandse kwestie ook. Engeland weigert 150 ton tomaten binnen te laten Strop van honderdduizend gulden Onderhandelingen te Londen op hoog niveau tussen Nederlandse en Engelse autoriteiten over het toelaten van 150 ton tomaten, die aan boord van kust vaartuigen in de haven van Boston liggen, zyn mislukt. De Engelsen biy- ven volharden in hun weigering om deze zendingen, die een waarde van ongeveer 100.000 gulden vertegen woordigen, binnen te laten. Deze 150 ton tomaten werden Woensdagmiddag naar Engeland ge zonden. Dinsdagavond laat werd het Engelse besluit bekend gemaakt om de grens voor Nederlandse tomaten te sluiten. De Engelse importeurs wer den Woensdag op de hoogte gesteld, hetgeen tot gevolg had, dat de bestel lingen van die dag niet meer konden worden herroepen. De zendingen wa ren reeds onderweg, toen het bevel tot sluiting Woensdag in Nederland doordrong. Gelukkig werden de 150 ton toma ten, die aan boord van de Engelse dagboot verzonden werden, nog inge klaard, zij het na vrij veel moeiiyk- heden. De zendingen, die iets later werden verscheept, mogen echter niet gelost worden. De Nederlandse exporteurs beraden zich op het ogenblik, wat zij met de geweigerde 150 ton, die met het uur waardelozer wordt, moeten beginnen. Deze strop van honderdduizend gul den ligt hen zwaar op de maag.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 5