Onze
Vroutvenpagim
MM-
Twee moeders schreven over haar
kinderen
Mobiele zuiveltentoonstelling
belangwekkend voor jong en oud
VAN VROUW TOT VROUW
MAGGIs KIPPENBOUILLONSOEP
AAAA
Aanschouwelijk ..znivel-onderwiis"
ORIGINELE GARNERINGEN MET
FLEURIG ZIGZAG-BAND
/YYYV
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 10 JTJLI 1953
De weg van de koe tot het glas melk
op onze tafel r
(Van een medewerkster)
Voor de meeste kinderen is het drinken van hun dagelijkse beker melk
een al dan niet plezierige bezigheid, „die er nu een maal bij hoort" (net
als de levertraan 's winters!) en zij beschouwen het als de nieest natuur
lijke zaak, dat die beker er elke dag is. „Melk komt van de koe", zegt
het jonge kind en daarmee houdt gewoonlijk zijn kennis op; het heeft
geen flaipv idee, wat er voorafgegaan is, alvorens hem dat glas melk
voorgezet wordt.
Op de grote zuiveltentoonstelling, die in Den Haag gehouden werd,
kon men daaromtrent veel te weten komen. Bovendien tracht de Stichting
Onderwijstentoonstellingen, die zich ten doel stelt kleine, verplaatsbare
tentoonstellingen-met-didactiselie-mogeiykheden te organiseren, die tevens
voldoen aan de hoogste aesthetlsche en technische eisen, het kind op pret
tige wjjze in aanraking te brengen met de levende werkelijkheid van het
maatschappelijk leven, d.vv.z. met landbouw- en nijverheids-procedé's, van
grondstof tot afgewerkt product.
drie volle torens van 10 bij 10 meter
aan de voet en 150 meter hoog!
De voedingswaarde is bijzonder
hoog. Aan de hanjl van grafische
voorstellingen heeft men dit trachten
aan te duiden. De groei van kinde
ren wordt n.l. sterk beïnvloed door
het drinken van melk. In 1949 wa
ren lengte en gewicht van niet-melk-
drlnkende kinderen op de scholen on
der het gemiddelde; van wel-melk-
drinkende kinderen boven het gemid
delde. In 1950 was het verschil nog
groter. De afdeling Kinderbescher
ming van de Gemeentelijke Genees
kundige en Gezondheidsdienst te Den
Haag stelde in samenwerking met
het Gemeentelijk Bureau voor Sta
tistiek en Voorlichting deze statis
tieken op, na onderzoek van' 4000
kinderen.
Eén liter volle melk bevat: 4,6
suiker (12 klontjes); 3,6% vet (1/5
pakje boter); 3,3% eiwit (5 a 7
eieren); 1,2% kalk (1% gram kalk)
en bovendien de vitamines A, BI, B2,
C, D en E.
In melk zjjn alle voedingsstoffen
in zodanige vorm aanwezig, dat ze
terstond in het lichaam kunnen wor.
den opgenomen. Dit geldt zbwel voor
de eiwitten, vetten en koolhydraten
als voor de vitamines, de kalk, de
phosphaten en mineralen. De eiwit
ten zijn noodzakelijk voor de groei
van het jonge kind, maar ook voor
de instandhouding van de volwasse
ne, evenals de mineralen. Het vita-
minengehalte varieert met de seizoe
nen; het zal in de zomer mede
door de invloed van zonlicht en vers
voeder hoger zijn dan in de win
ter.
„Het wonder van de melk" is de
titel van een tentoonstelling, die van
stad naar stad en van dorp naar
dorp trekt. Ruim 600 gemeenten heb
ben haar aangevraagd en zij is te be
zichtigen voor leerlingen van alle on
derwijsinstellingen: gemeente-, neu
trale-, bijzondere en particuliere-, la
gere-, middelbare- en vakscholen, in
klasseverband en des avonds voor
ouders en belangstellenden. Deze ex
posities de Slichting heeft er een
zestal „lopen" in het hele land
worden gefinancierd door het bedrijfs
leven; op deze wijze is een ideale sa
menwerking ontstaan tussen indus
trie en onderwijs.
Heeft u 'zich wel eens afgevraagd,
hoeveel melk er dagelijks in ons land
geproduceerd wordt en hoe nu eigen
lijk dat ..wonder van de melk" in
elkaar zit? „De melk komt van de
koe!" zegt Jantje, „en die melk
maakt zy van gras". Maar om de koe
zover te brengen, dat zy melk geeft,
is méér nodig dan melken! zy moet
zodanig gevoed en verzorgd worden,
dat zy kan voldoen aan de zware
eisen, welke aan haar gesteld wor
den, n.l. te zorgen voor een goede
melkproductie en voor een gezond en
sterk nageslacht. Wanneer Jantje
meent, datmelk gemaakt wordt van
gras", dan heeft hy daarin, wat de
zomermaanden, de „weidetyd" be
treft, wel enigszins gelijk. Des win-,
ters krijgt de koe, behalve goed ge
wonnen hooi, ook nog voederbieten,
klaver, koolrapen, voeraardappelen.
snprogge, „spurrie", graan- en bo
nenstro, ondermelk en wei van de
zuivelfabriek en eiwitryk krachtvoer,
lynkoeken, enz. Een gezonde koe eet
plm. 50 kilo gras, hooi en veevoer
per dag en levert daarvoor plm.
13% liter melk. Nederlands 1.400.000
koeien leveren samen 15.000.000 liter
melk per dag, dat is de inhoud van
Is het u ook opgevallen, dat er dit
seizoen veel met zlg-zag-band ge
werkt wordt, ook als garnering van
lane niet goedkope japonnetjes? Het
is dan ook meer dan voorheen in ver-
scliillende breedten en kleuren te
koop. Met zorg en smaak toegepast,
kan het een dóódsimpel jurkje tot een
heel apart toiletje maken, waarbij
vooral gelet moet worden op een at
tractieve kleurcombinatie. Het band
wordt dan doorgaans met dezelfde
tint garen opgenaaid.
Gaat het er eohter om, wat meer
vrolijkheid aan een stof te geven,
(b.v. één of meer randen op zo'n ge
zellige rimpelrok!), dan verdient het
aanbeveling, het band met slersteek-
jes in andere kleuren vast te zetten.
Het is veel minder werk dan een ge
heel geborduurde rand en ook niet
zo kostbaar als Tiroler band, maar
wat effect betreft doet het er niet
voor onder. Kijkt u maar naar de
voorbeeldjes! De kleuren ontbreken,
maar die kimt u zelf invullen. En als
u daar eenmaal mee bezig bént, zal
niets u weerhouden óm er nog een
dozpn leuke randjes by te tekenen!
Dat gaat vanzelf.
Veel extra tóelichting hebben deze
modelletjes niet nodig. Bij no. 2 en 3
van het tweede ryt'je is het band tus
sen de puntjes door een klein steekje
saamgetrokken en by het laatste ry-
tje zijn steeds twee bandjes naast
elkaar gelegd, maar dat had u na
tuurlijk al gezien! Bewaar dit stuk
je, want ook by het versieren van
kussens, kleedjes, overgordyntjes e.
d. kan het van pas komen.
ELLA BEZEMER
Eén-derde van de totale melkpro
ductie in Nederland dient voor de di
recte consumptie. Uit de overige
twee-derden worden producten be
reid. Op de reizende tentoonstelling
wordt het kind op bevattelijke wijze
de weg duidelijk gemaakt, die de
melk aflegt van de koe tot het glas
melk, dat het by zyn twaalf-uurtje
krijgt. De weg van de boerderij naai
de fabriek, waar de melk „gestan-
daai'diseerd" wordt, d.w.z. gebracht
op een vastgesteld vetgehalte; ver
volgens „gepasteuriseerd", d.w.z. ver
hit in een apparaat genoemd naar de
uitvinder Pasteur, totdat alle even
tueel voorkomende schadeiyke bacte
riën zyn gedood.
Wanneer de melk afgekoeld en ont-
roomd is (voor de bereiding van
room en boter), wordt zy in flessen
gegoten, die eerst machinaal gerei
nigd zyn. Desalniettemin doet het
zuivelbedryf altyd weer opnieuw een
beroep op de huisvrouw, om toch
vooral de flessen goed om te spoe
len, alvorens ze aan de melk3iyter
terug te geven. Dit bespaart veel
werk by de machinale reiniging.
Nauwgezette betrachting van de hy
giëne is immers een eerste vereiste!
Dat melk als voedingsmiddel
uitermate belangrijk is, blykt ook
wel uit de extra melkverstrekking
op de scholen. Voor kinderen komen
de in het Hauser-diëet zo hoog ge
prezen taptemelk en taptemelk-yog-
hurt natuurlyk niet in aanmerking.
De tentoonstelling „Het wonder
van de melk" laat voorts op voor kin
deren zeer begrypelijke en aantrek
kelijke wyze de productie van kaas
en boter zien.
De inaquette op de tentoonstelling Het wonder van de melkwaarover ioff
elders op deze pagina schrijvenis niet bedoeld als kijkspel, maar als aan
schouwelijke les voor de kinderen.
0 Canada beleeft momenteel een tijdperk
van bijzondere welvaart. De vraag r
allerlei producten, ook naar kleding, is
veel hoger dan in 1952. Vooral de ver
koop van dameskleding is gestegen; meer
dan die van herenkleding.
i^WWWWWWWVSA
Vindt u het heel erg, als ik al
die brieven met vragen, opmer
kingen en commentaren eens
even laat rusten Want eerlijk
heidshalve was er weer zo'n
brief aan de beurtuw belang
stelling voor deze kolom ver
dient op zijn minst de xvaarde-
ring van een weerwoord.
Maar het is zulk mooi weer;
de lindebomen voor mijn raam
zijn ernstig van plan te gaan
bloeien en in mijn gezichtsveld
schuiven alle bonte kleuren
van zomers gekleed vrouw
volk voorbij. En dat doet mij zo
onweerstaanbaar denken aan
dat meisje in dat rode jasje
dat m^jn hele dag goed maakte.
U neemt mij wél niet kwalijk,
dat ik aan hddr de kolom
wijd, die eigenlijk voor een van
uw brieven bestemd was? Ik
mocht haar anders eens ver
geten; de impressie was maar
zo vluchtig.
U moet weten: ik ben er on
langs voor een dagje tussen uit
gevlogen. Een haastig bezoek
aan de stad mijner jeugd, om
e§# reden die u niet interesse
ren zal. Zeven uur in de treitn
heen en weerom en 'n voor
avond van haastig improvise
ren, dit in orde maken en dddr-
in voorzien u weet hoe dat
gaat als de vrouw des huizes
hals over bol man en kroost en
huis in de steek laat.
Nu vond ik het niet meer dan
billijk dat er tegenover die hete
stoffige treinreis en de over
uren van al die huishoudelijke
noodvoorzieningen ook wel
enig profijt voor uw toegewijde
kolomschrijfster mocht staan.
En ik besloot dit profijt te ge
nieten in de vorm van een cri-
tische beschouwing mijner me
devrouwen.
O, begrijpt u mij goed: een
critiek die uit het hart kwam
en louter haar bestwil op het
oog had. U moet namelijk
weten dat mij de laatste tijd
steeds in krant en tijdschrift
de verzuchting onder ogen is
gekomen: Wat jammer dat de
Nederlandse vrouw zich zo
slecht weet te kleden. Zij heeft
een behoorlijk figuur, een fris
se tint, zij is netjes en doet
eerlijk haar best en toch het
resultaat bevredigt niet. Want
zij heeft geen stijl...
Is dat zo? dacht ik. Lijdt de
doorsnee medevrouw werkelijk
aan een soort stijlloosheid,
wéét zij niet wat zij aan moet
trekken en hoe zij het dragen
■moet Daar zullen wij dan
eens op letten. Op een reis van
uren krijg je vrouwen in over
vloed voor ogen; elk perrcm is
een onopzettelijke mode-show.
En de zomer is het uitgezoch
te seizoen voor observatie, want
dan heeft iedere vrouw in elk
geval haar uiterlijk; de belich
ting en Se kleuren mee
Dies sperde ik bij alle prop
volle perrons, achter mijn trein-
raam gezeten, de critische ogen
zo wijd open alsof ik een
proeve van bekwaamheid ging
afleggen ajs etaleuse bij een
zaak in dames-confectie of ar-
rangeuse van een mode-shoto
voor hxiisvrouxoext.
Gewaardeerde lezeressen, op
gevaar af uw heftige protesten
te ontketenen: die zuchtende
dames in kranten en weekbla
den hebben schoon gelijk. Het
gebrek aan stijl bij vrouwelijk
Nederland is wezenlijk ontmoe
digend, en bij het vijfde perron
heeft de toeschouxoster xieiging
om te kermen: Lieve kinders,
oud en jong, wéten jullie eigen
lijk wat je aan bebt
Daar waxidelt bijvoorbeeld
een lieve oma in keurig zwart
voorbij. Ik vraag mij af waar
om oma's ook aan de zijde van
haar opa's, altijd in rouxv moe-
ten verschijnen, en zich xiooit
eens aan een lila, een pastel
blauw of een grijs completje
wagen, maar alia wanneer
het beslist zxvart moet zijn met
hoogstens een gekleurd sjaal
tje: als oma er maar gélukkig
mee is.
Maar waarom completeert
zjj die symphonie ixi zxvart aan
met bruine kousen en schoe
nen Grijze of zwarte zijn toch
xiiet duurder en het effect zou
zo veel stijlvoller zijxi. Waarom
draagt die zeer mollige me
vrouw van middelbare jaren
eexi geruit los jasje (ik vertik
het om met dl die amerikanis
men als topperons goede
Nederlaxids te bederven) dat
haar het silhoxiet van een brom
tol geeft en die ruit dan nog
tot overmant va/n horreur op
een fél gebloemde rok? Eéxi
van beide had toch zeker effen
moeten zijn; de ruitexi drie ma
ten kleiner of die bloemen
hoogstens vaxi madeliefjes for
maat.
Exi toen
dat meisje. Dat hupse frisse
meisje in een gewoon rechttoe
techtaan korenblauw katoexien
jurkje met witte ringetjes. Exi
op dat jurkje hèt jasje; niet de
laatste kreet uit New York of
Parijs, xoijd exi klokkexid en dui
zendmaal nageaapt.
Maar haar eigen jasje: to
rn. aatrood, glad aansluitexid,
met een plezierige strakke cou
pe die haar fig mirt je alle eer
aandeed. Ze had een smal rood
lintje om de krullen in haar
hals gebonden, haar axiélle voe
ten in rode pumps xnet een slee
hakje gestoken en haar lippen
héél eventjes aaxigezet in pre
cies de goede tint.
O, dat meisje, die kleine ar
tiste met haar feillloos kleur
gevoel. Kijkt u haar vooral
goed aaxi als xi haar tegenkomt
want zó hoort het.
SASKIA.
Advertentie
Haantje de Voorstel
4 flinke borden pure kippenbouillon met goudgele
vermicelli! Getrokken van jonge kippen volgens een
- I speciaal Zwitsers recept. Héél even
TT O Ct kruid èn in 3 minuten klaart
Het nieuwe zilverzakje met de grote kip en de naam MAGGI erop, dat moet het zijnl
9 De fabrikanten van vlaggedoek in En
geland hebben, zoals te verwachten viel,
dit kroningsjaar goede zaken gedaan. Uit
statistieken is gebleken, dat tussen Sep
tember 1952 en April 1953 niet minder dan
2.137.000 vierkante meter vlaggedoek werd
gemaakt, hetgeen ruim 930.000 vierkante
meter meer is dan in het jaar daarvoorl
/)\/N/(VxV
/vyV/\y*\
<2>0<SX*>
WW
B(jna gelijktydlg verschenen, resp.
by de uitgeveryen Leopold en Gott-
mer, twee boeken, inhoudende het
authentieke relaas van een moeder
over haar kinderen. „Ware verhalen",
beiden met een tragische inslag; het
ene geschreven door een Zwitserse
moeder, het andere door een Ameri
kaanse moeder.
De Zwitserse is Madeleine Joye en
zij beschrijft in het boek „Het was
mijn kind niet" de wellicht meest
schokkende episode uit haar leven;
een historie, die enkele jaren terug
de Zwitserse gemoederen in heftige
beroering heeft gebracht. Madeleine
Joye- schonk namelijk in 1941 het le
ven aan twee zoons, die naderhand
in karakter en uiteriyk opvallend
sterk van elkaar bleken te verschil
len. Zes jaar later kwamen de broer
tjes op de lagere school in aanraking
met een iongen, die het evenbeeld
was van één hunner, en bovendien op
dezelfde dag en in dézelfde kliniek
geboren bleek te zijn. De verontruste
ouders lieten uitgebreide medische
proeven nemen, waaruit tenslotte
bleek, dat indertyd in de kliniek twee
der babies vlak na hun geboorte per
abuis verwisseld waren. De rechter-
lyke macht gelastte uitwisseling der
kinderenWat er omging in de
beide moeders, èn in de kinderen,
die plotseling van ouders moesten
verwisselen, laat zich licht begrypen.
Madeleine Joye heeft in dit boek
haar ervaringen op boeiende wyze
verteld. Haar relaas is ontroerend,
doch nergens sentimenteel, en zy
toont een zuivere kyk op de psycho
logie van de kinderziel. Een boek,
het lezen ten volle waard, mede door
de uitstekende vertaling van mevr.
E. Veegens-Latorf.
Uitgave: H. P. Leopold N.V., Den
Haag.
„Karen"
In het boek „Karen", dat in Ame
rika en Engeland grote opgang
maakt, wordt het probleem behan
deld van de z.g. .spastische patiën
ten"; mensen, die tengevolge van een
hersenbeschadiging geheel of gedeel
telijk verlamd zyn en dientengevolge
buiten de maatschappij komen te
staan, ondanks het feit dat zy in ve
le gevallen geestelyk normaal zijn.
Een Amerikaanse moeder, Marie Kil-
lilea, beschryft-in dit boek de groei
en ontwikkeling van haar spastisch
dochtertje, wier toestand reeds door
23 doktoren als „hopeloos" was ge
kwalificeerd. Desondanks bleven dé
ouders zoeken totdat zij een specia
list vonden, die hét kind een goede
kans op verbetering van haar- toe
stand gaf. Het boek is het waarlijk
Als het regent in Parijs
De regenmantel is voor de Holland
se vrouw een onontbeerlijk gardero
bestuk, en bij aankoop van zo'n stuk
letten we dan ook dikwijls meer op
doelmatigheid en waterdichtheid, dan
op de elegance van het model
De Parisienne echter zou geen Pa-
risienne zijn, wanneer ze aan het
uiterlijk van haar regenkleding min
der eisen stelde dan aan de rest van
haar garderobe. De Paryse ontwer
pers weten dat en besteden dan ook
de grootste aandacht aan hun crea
ties op dit gebied. Hun collecties van
regenkleding bevatten evengoed ju
weeltjes van kleur, lijn en stofver-
werking als bijvoorbeeld hun afdelin
gen middag- of avondtoiletten! De re
genmantels zijn ook lang niet alle
maal gemaakt naar het klassieke
model; nee, men ziet in Parys ook're
genjassen in driekwart- of toppermor
del.
Pierre Balmain bijv. experimen
teerde met witte nylon en vervaar
digde hieruit een sportieve driekwart
mantel met een knoopsluiting tot in
de zoom; Serge Kogan ontwierp een
regenjas in toppermodel met een
sierlyke, zeer wijde vleermuismouw.
Nina Ricci die het meestal in de su
per-vrouwelijke, vloeiende lijnen
zoekt, vervaardigde van grijze water
dichte zijde'een wyde klokende man
tel, waarvan het bovenstuk overgaat
in de mouwen.
De „Hollandse Paryzenaar" Char
les Montaigne heeft schynbaar aan
het Nederlandse klimaat gedacht bij
het ontwerpen van een tailleur met
bypassende wyde regenmantel, beiden
van gabardine; want dit fraaie en
semble zou voor de Hollandse vrouw
een ideaal bezit zyn
(Advertentie)
Aandacht voor de ceintuur
De mode-ontwerpers gaan weer
aandacht besteden aan de ceintuur,
die meer en meer als garnering wordt
gezien. Smalle modellen vinden tot
nu toe meer ingang dan brede; een
smal model is vooral aardig wanneer
de betreffende japon een gekleed ef
fect heeft. De bredere ceintuurs kun
nen beter gereserveerd worden voor
sportieve creaties. Exemplaren van
lak en plastic zyn de laatste jaren
schering en inslag geworden. In het
fijnere genre komen ook modellen
van leder en gevlochten touw naar
voren, doch ook alle in smalle uit
voering.
Woltentoonstelling in
Tilburgs museum
Op 17 Juli a.s. zal in het Natuur
historisch museum te Tilburg een
woltentoonstelling geopend worden.
De expositie, genaamd „De weg van
de wol", wordt ingericht door het In
ternationaal Wol-secretariaat en zal
ruim een maand duren. De tentoon
stelling geeft een beeld van de wol
productie m de verschillende landen
en de wolverwerking, zoals deze hier
te lande geschiedt. Foto's, modellen
en statistieken completeren de ten
toonstelling. Ook wordt de kleuren
film ,,De weg van de wol", door het
Internationaal Wol-secretariaat in
Nederland opgenomen, gedraaid.
indruk makend verhaal van twee
ouders, die ondanks grote financiële
moeilykheden jarenlang vochten om
hun dochtertje tot een volwaardig
mens te maken; die elke dag uren
en uren besteedden aan het toepas
sen van de voorgeschreven genees-
wyze en die, gesteund door een on
wrikbaar geloof, tenslotte resultaten
bereikten. De schrijfster geeft te
vens een indruk van het werk van
de U.C.P.A., de Amerikaanse organi
satie die zich het lot van spastische
kinderen aantrekt en in Nederland 'n
zusterorganisatie heeft in de „Bond
van ouders van spastische kinderen'.'
Een bijzonder boek. niet alleen
vanwege het onderwerp, maar ook
door de grote levensblijheid die on
danks het beklemmende onderwerp
uit elk hoofdstuk straalt. Het ver
dient in Nederland dezelfde belang
stelling, die het in Amerika en En
geland kreeg!
Uitgave: J. H. Gottmer, Haarlem.'
