Vromuenpagina
Onze
„Grote Vijf" der Parijse mode
eisen twaalf millioen francs
ZOMERSE ONTWERPEN UIT
.HET LAND VAN UNCLE SAM'
VAN VROUW TOT VROUW
DE ,lONGEZELLIGE'ECHTGENOOT
VRIJDAG 26 JUNI 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
9
PROCES TEGEN 16 „HAUTE C0UTURE"-SP10NNEN
Mode-gangsters worden ieder jaar
brutaler en geraffineerder
(Van een bijzondere medewerker)
De „Grote Vijf" onder de toonaangevende Paryse modehuizen Dior,
Fath, Schiaparelli, Balenciaga, Balmain hebben in 'n proces tegen 16
modespionnen een schadevergoeding van 12 millioen francs geëist. De be
klaagden zijn onderdanen van verschillende naties, maar twaalf van hen
zyn tot dusver niet gegrepen. Evenmin als de tientallen andere modespion
nen gegrepen kunnen worden, die sinds jaren de houte couture in beroe
ring hebben gebracht en die volgens de mening van deskundigen de Franse
textielindustrie tot dusver een schade berokend hebben, die in de milliar-
den loopt
De meest bezochte bezienswaardig
heden van Parijs zijn niet de
Eiffeltoren, noch de Moulin Rouge op
Montmartre, het Louvre of Versailles
neen, het zijn de grote modehuizen
aan de Champs Elysées, in de Rue
Rivoli, de Rue de la Paix tot aan de
Place Vendöme. Hier is de Frangaise
uit de provincie te vinden; hier ver
dringen zich dames uit de haute-
volée over de gehele wereld. Meer dan
zestig modesalons van internationale
faam vertegenwoordigen hier met
fantastische etalages de haute cou
ture. Wat in him ateliers ontworpen
getekend, geknipt en genaaid wordt,
bepaalt het karakter van de mode
voor het volgend seizoen, zowel in
Londen als in Rome, zowel in Stock
holm als in Ziirich of Barcelona, in
Wenen, èn Tanger, in Rio de Janeiro.
Evenals de Franse taal is de Pa
rijse mode internationaal en dus een
economische factor van de hoogste
orde: byna een half millioen mensen
deelt mee in de grote som van onge
veer 20 miliard francs, die de haute
couture jaarlijks omzet. Daar het
hierby hoofdzakelijk gaat om Franse
stoffen, die op deze wijze als „dernier
cri" ieder zomer- en winterseizoen
de etalages van de halve wereld vul
len, zyn de werkzaamheden van de
haute couture ook een nationale aan
gelegenheid van het grootste belang.
Maar wat te doen, als de nieuwste
modellen van de Parijse modehuizen
steeds weer tegelijkertijd, ja zelfs
dikwijls reeds voor de Parijse „mo
deparade" in andere landen door an
dere leveranciers worden aangebo-
l is, niet van
bo
den? En, naar gebleken
Franse stoffen vervaardigd,
vendien vaak de helft go
Dit is het werk van de „vijfde colon
ne" van de mode-industrie, de mode
gangsters en modespionnen, Wier
trucs van jaar tot jaar brutaler en
geraffineerder worden.'
Mannequin-spionne
Dit jaar nog zal een zeer jonge en
zeer charmante dame uit een Paryse
gevangenis worden vrijgelaten, waar
ze een straf van twee jaar heeft uit
gezeten. Haar naam: Lora de Tassi-
laine. Reden van veroordeling,
zware diefstal, inbraak, mis
bruik van vertrouwen van haar
werkgever kortom: modespionna-
ge! Mademoiselle de Tassilaine was
ster-mannequin bij Fath geweest. Ze
verdiende goed en ze genoot het vol
le vertrouwen van haar chef. Maar:
ze werkte tegelijkertijd voor het
Spaanse modehuis Cortez in Madrid!
Dat kwam in de praktijk hierop neer,
dat monsieur Fath op internationale
modeshows to,t zijn grootste verba
zing moest constateren, dat zyn con
current Emilio Cortez precies dezelf
de modellen toonde als hij. De politie
werd er bij gehaald en ontdekte, dat
een Paryse amateurfotograaf opval
lend veel luchtpostbrieven naar Ma
drid verzond. De fotograaf was met
mademoiselle De Taissilaine ver
loofd-
Tijdens het strafproces bleek, dat
de mannequin een valse sleutel had
laten maken en na het sluiten van de
zaak met haar verloofde het atelier
van haar werkgever was binnenge
slopen. Voor iedere fotocopie van de
nieuwe ontwerpen betaalde het huis
Cortez 500.000 francs! Fath eiste in
dertijd 4 milliard francs schadever
goeding; als mademoiselle De Tassi
laine nu uit de gevangenis komt, zal
ze volgens het vonnis van de recht
bank toch altyd nog voor 2 milliard
bij Fath in het kryfc staan.
Eenvoudig trucje
Een half jaar na dit proces solli
citeerde een jonge dame uit Amerika
in een modehuis aan de Rue de la
Paix als modetekenares. De dame
was buitengewoon begaafd; ze werd
aangenomen tegen een salaris van
15000 francs per week. Ook bij haar
chefs en medewerkers maakte miss
Wallace, zoals de dame heette, zich
zeer bemind totdat ze op 'n goede
dag door de politie werd gehaald.
Haar truc was heel eenvoudig ge
weest; ze had steeds een extra car
bonpapier qnder haar tekeningen ge
legd! De „overtollige" copie ging
dan per luchtpost naar een firma te
New York, d.w.z. ze zou verzonden
worden maar deze keer was de po
litie vlugger geweest. Miss Wallace
werd met het eerstvolgende vliegtuig
naar huis gestuurd.
In September verleden jaar kwam
de politie op het spoor van een ande
re modespionne. Toen de 41-jarige
madame B. gepakt werd, waren haar
twee koffers tot de rand toe gevuld
met knippatronen. Het bleken, patro
nen te zijn, die ze aan de hand van
gefotografeerde modellen had ver
vaardigd.
Maar wat helpen de afweermaat-
regelen, als de modegangsters, naar
gebleken is, uitstekend weten om te
gaan met miniatuurcamera's achter
HET HUWEL'Jk IN NEDERLAND...
Vafi demaniwn boven de
30 jaar is22%on ge
huwd.
Van de vrouwen boven
de 30 jaar is 30%,
gngehuwd
-tunu-
Bij shortsmantelpak en avondrok
Gaat U op reis? Vergeet dan niet,,
zo'n practisch vestje in de koffer te
pakken. Het neemt niet veel plaats
in en U zult er veel plezier van be
leven. U kunt het bij alle soorten
rokjes als zonneblouse dragen, maar
ook heel goed bij shorts of op een
sportpantalon. Desgewenst kan het
in de rok met bijvoorbeeld een bolero
erover. Het completeert (in plaats
van een blouse) uw mantelpakje of
deux-pièces. In combinatie met een
lange rok vormt het een ohic avond-
jaiponnetje. Wat wilt U nog meer?
Het vraagt niet meer dan ca. 1 me
ter stof van 90 breed. Ever glaze is
er zeer geschikt voor. In de voor
panden stikt u de figuumaadjes. U
sluit het middenachtemaadje van de
kraag en maakt de knoopsgaten. Het
beleg tegenstikken en de voorpanden
met het rugpand verbinden. De ran
den worden met schuin geknipte re
pen stof afgewerkt. De knopen aan
zetten, het geheel keurig opstrijken
en U bent een waardevolle aanwinst
van uw garderobe rijker!
ELLA BEZEMER.
de revers, met een lens in het
knoopsgat? Een van deze fotospion
nen was jarenlang chef de réception
geweest in een van de vooraanstaan
de Parijse modehuizen; thans moet
hij zelf een salon bezitten aan de
Fifth Avenue te New York. Zodoen
de zien de Parijse modehuizen zich
genoodzaakt ieder jaar enorme som
men uit te geven voor de „afweer"
van de modespionnen. Een leger van
detectives bewaakt met argusogen
iedere nieuwe „modeparade". Een
speciaal „moderechercheblad" met
een oplaag van meer dan 100.000
exemplaren stelt alle belanghebben
den op de hoogte van de stand van
zaken. Toch komt het om de paar
maanden tot een nieuw schandaal. De
sporen leiden naar alle landen der
aarde, waar mooie vrouwen prijs stel
len op een goede garderobe. En in
welk land is dit niet het geval!
Lamée-stöf komt weer in de mode.
Op een onlangs te Amsterdam gehouden
show van confectie-kleding was een
avondcomplet van dit materiaal te zien,
bestaande uit een rechtvallende cocktail-
mantel, waaronder 'n eenvoudige streng-
aansluitende strapless japon werd gedra
gen. Het ensemble kreeg iets exotisch
doordat de lamée een zwart front had
met gouden motieven.
Artikelen met toelichting
voor de huisvrouw
In Nederland is tussen vertegen
woordigers van handel, industrie en
consumenten overleg gaande om te
komen tot informatieve etikettering
van artikelen, aldus mej. ir. M. Knot
tenbelt, secretaresse van de Neder
landse huishoudraad.
De grote variatie in het aantal arti
kelen dat aan de markt komt maakt
het zo langzamerhand voor de con
sument uiterst moeilijk een juiste keu-1
ze te doen en het is niet meer doenlijk I
de massa voor de diverse producten de
nodige warenkennis bij te brengen.
Voor de huisvrouw is het daardoor
vrijwel onmogelijk geworden met ken
nis van zaken inkopen te doen. Zo zijn
er thans b.v. 200 soorten plastic en
80 verschillende vezelsoorten be
kend en het is voor niet-deskundigen
ondoenlijk deze te onderscheiden.
In Zweden heeft men de proef ge
nomen met bijzonderheden van het
product op een bijbehorénd etiket te
vermelden, zoals b.v. de trekkracht
van de draad. Deze etikettering bevat
de minimum eisen waaraan het artikel
voldoet.
Een betere vorm van etikettering
acht men echter die, waarbij een op
somming wordt gegeven van de eigen
schappen van het product, zoals dit
b.v. in Frankrijk voor enkele artike
len wordt gedaan. Daarbij wordt b.v.
aangegeven het gebruik voor zomer
of winter, de wasechtheid, het al dan
niet bestand zyn tegen water, enz.
In Nederland is men thans gereed
met het opstellen van normen voor
plastic, terwijl gewerkt wordt aan die
voor textiel. Hierbij denkt men vast te
houden aan het principe van het aan
geven van normen, zoals dit dus in
Frankryk geschiedt.
Het mezenjonkje was brutaal
weg uit het nestkastje geflad
derd. op bibberige wiekjes door
het heelal van de achtertuin ge
tuimeld, en hing eindelijk, tril
lende van opwinding, met beide
tengere klauwtjes aan een mi
niem uitsteeksel van de muur.
Het was een klein prachtexem
plaar in geel en grijs, een don
zig balletje nestveertjes met zo
waar al tioee korte ferme vleu
geltjes en een eigenwijs kopje
met een paar felle gitoogjes.
Het had zich roekeloos en
verwaand in deze hachelijke on
derneming gestort tijdens de af
wezigheid van Met Mees, die
even om een boodschap was;
maar de wereld buiten het vei
lige kastje bleek toch onher
bergzamer dan het op het eer
ste gezicht leek. Het klampte
zich trillend aan dat wankele
steunsel, en uit het raam van
het ouderlijk huis krijste zijn
zusje onophoudelijk met schrille
afgunst dat ze het lekker aan
Ma zou zeggen
Ik sprak het moed in, hoofd
schuddend en geamuseerd. .Het
valt niet mee, jochie; dat zie je
alweer. Het is nog een hele vlieg
naar de rand van het daken er
lopen hier meer katten rond dan
goed voor je is. Maar als ik jóu
ioas zette ik maar even flink
door". Ma Mees kwam juist te
rug van haar ommetje en piepte
hele verhalen, meer van goed
keuring dan van agitatieEn
het parmante mezenjochie flad
derde en buitelde en vlóóg; daar
zat het op het dak in de zon en
liet de hele familie krijsen. Hoe
schoon was de wereld, hoe toartn
de zon, hoe verrukkelijk de vrij
heid!
Met een forse zwier verdween
hij eensklaps uit het gezicht.
Misschien dat, ik hem volgend
jaar terug zie, als trotse vader
van een voorspoedig nestvol.
Daar, dacht ik zo, hangt nu
zomaar aan de muur het ver
standigste paedagogiekboek ter
wereld. Wat vleugels voelt
groeien wil vliegen, en de wijze
Natuur zegt: Ga! Het nest
wordt te klein voor jou, de hon
ger zal je leren voedsel zoeken,
zullen je leren vliegen, de kat
zal je omzichtigheid inprenten
en de roek snelheid. Wat heb je
meer nodig? De spilzieke zo-
merwereld heeft voedsel ge
noeg, zorg voor jezelf om later
voor anderen te kunnen zorgen.
Het is zo eenvoudig, en het
wordt zo slecht verstaan. Want
de mens, dat meest eigenwijze
creatuur van de gehele schep
ping, handelt bij voorkeur kop
pig en dwars tegen de natuur in.
En bevolkt de wereld met gan
se scharen van hulpeloze, nooit
volgroeide jonkies die door elke
leat geknauwd en door elke roek
gepikt: worden.
Ik sprak er eentje dezer da
gen: een vrouw, oud geworden
vóór haar tijd, zo volkomen
ontredderd, zo onbeschermd in
een vijandige wereld, dat ik niet
wist wat de voorrang moest
hebben: woede of medelijden.
Maar ja, wat helpt woede ach
teraf: de dader ligt als altijd op
het kerkhof.
Een enige dochter, niet on
aardig om te zien, met een be
hoorlijke portie intelligentie,
netjes en handig, wat wilt u nog
meer Studeert en haalt een di
ploma, krijgt een heel behoor
lijke baan, natuurlijk in dezelf
de stad; kind, wees wijs, blijf in
hier in de buurt, waar kun je
het beter hebben dan thuis
Het kind blijft lief bij Pa en
Moe. Raakt verloofd en wordt
bedrogen: och ja, de mensen
zijn zo slecht, gelukkig dat je
nog een thuis hebt. Een eigen
kamer, een goed stuk brood.
Moe houdt de kousen heel en
Pa vult het belastingbiljet in.
Haar haren krijgen grijze stre
pen; de vleugels die eens tril
den om te vliegen, worden traag
en lam.
Moe krijgt een kwaal en
wordt voorbeeldig opgepast.
Hoe heerlijk als je een dochter
hebt om je te verplegen; er gaat
toch niets boven eigen. Moe
sterft en laat een leegte achter
er is immers een dochter die in
haar schoenen kan stappen. Hoe
heerlijk voor Pa dat hij geen
vreemde huishoudster behoeft
te nemen. Er gaat toch maar
niets boven eigen.
De dochter wordt grijs en Pa
wordt oud. En de ouderdom
komt met gebreken. Goed,
is een krasse man voor zijn ja
ren,maar het hart is niet dat: hij
mag niet alleen gelaten worden.
Zelfs een paar weken vacantie
durft de dochter zich niet meer
toestaan...
Dan sterft Pa, nog vólkomen
oiiverwacht, in een zeer geze
gende ouderdom. En als de
voordeur opengaat om de kist
naar buiten te laten dragen,
stapt de harde onverbiddelijke
werkelijkheid eindelijk brutaal
naar binnen. Het veilige dak
wordt weggerukt, de beschut
tende wanden vallen om...
De hulpeloze dochter zit met
verbijsterde ogen achter de lege
tafel, en tekent. Formulieren
waarvan zij de draagiuijdte niet
beseft, de inhoud nauwelijks
kent. Zij is nu „alleenstaan
de vrouw" geworden, een men
sensoort, die de huidige samen
leving nauwelijks duldt.
Zij moet de helft van het huis
afstaan; wat moet zij ook met
al die ruimte? Ja maar, de
huiskamer van mijn moedei-, de
tuin van mijn vader Spijt ons
wel, juffrouw, maar woning
nood breekt vrijheidswet. Welke
verdieping kiest u?
Er kómt een luidruchtig
vrouwspersoon met een opge
stoken zeil, die zich breeduit in
haar benedenverdieping instal
leert. Die de keurige kamers
uitwoont, de tuin laat verwilde
ren, de radio de ganse dag kei
hard laat schetteren en tot diep
in de nacht kamers vol brid
gende en schaterlachende be
zoekers fêteert. De alleen
staande dochter ligt, na een
drukke dagtaak, één brok tril
lende zenuwen, slapeloos te
wachten op het ewule van het
festyn. Twee kamertjes met een
minuscuul noodkeukentje; zij
eet buitenshuis, zij brengt de
Zondagen buitenshuis door; alle
plaagziek raffinement van een
zelfzuchtige Kenau wordt dag
en nacht op haar losgelaten.
Mijn mezenjochie is triom
fantelijk piepend de zonneschijn
ingevlogen. Ga tot de mezen, gij
ouders: ziet hunne wegen, en
wordt wijs.
8ASKIA.
Al blijft het hoofddoel van een be
zoek aan het strand het verwerven
vam een egaal-bruine teint plus de
nodige zonneschijn-vitaminens toch
vindt elke vrouw het prettig, wan
neer zij ook in haar strankleay enige
variatie kan tentoonspreiden. In het
Hollandse klimaat waar de tempera
tuur dikwijls grillige sprongen maakt
is dit trouwens wel nodig.
Bovenstaande afbeelding doet U
enkele ideeën op het gebied van de
strandkleding aan de hand; ideeën,
die ditmaal eens niet uit de Franse,
maar uit de Amerikaanse mode-keu
ken afkomstig zijn. Plaat I toont
twee pakjes die ook op koelere dagen
uitstekend te dragen zijn. De boven
ste combinatie bestaat uit een bad
pak zonder schouderbandjes, dat op
de rug met een ritssluiting gesloten
wordt. Hierover wordt een tot over
de heupen vallende blouse van dezelf
de stof gedragen; de mouwen zrjn in
kimono-model geknipt en de blouse
is van binnen met badstof gevoerd.
Het geheel is gemaakt van bedrukte
katoen. Ook het onderste pakje is van
katoen gemaakt en bestaat uit de
zo populaire kniebroek met een bij
passende blouse. De stof vertoont
kleine goudstippeltjes en de blouse
wordt met goudkoort gesloten.
Op tekening twee ziet u een voor
beeld van het strapless-badpak dat
momenteel de sportieve vrouw ver
overt. Dit model is van zwaite nylon
met een witte garnering, welke zeer
~araffineerd is aangebracht. „Slechts
i dragen door vrouwen met een per
fect figuur", zouden we bij dit fraaie
badcostuum willen aantekenen
Het hoofddoekje van de afbeelding
is afgezet met franje, vervaardigd
uitboomschors! Ter hoogte van
het oor bevindt zich nog een kwastje
van dit materiaal. Het geheel wordt
vastgehouden door een onzichtbaar
aangebrachte clips van plastic. De
sandaaljtes zijn van badstof en kun
nen gewassen worden. Tenslotte zien
we op de tekening nog de onontbeer
lijke badtas. Ook deze is gemaakt van
boomschorsmateriaal, dat hier tot
haakwerk werd verwerkt. De kleuren
groen en wit.
(Advertentie)
■>AAA*A^AAAAAAAAAAAAAAAAAAA^AAAAA^AAAA^AAAA^A^^A^V
Ze zyn niet zeldzaam, de mannen,
die een bezoek van kennissen of fa
milieleden als „een lastige stoornis"
kwalificeren! Maar moeten we hun
clat kwalyk nemen? Vrouwen die dit
doen, schatten deze huiselyke echt
genoten beslist niet op de juiste
waarde! Daar de vrouw over het al-
vindt zy bet heef vanzelfsprekend om
het contact met vrienden en beken
den te onderhouden door regelmatige
wederzijdse bezoeken en uitnodigin
gen. Ja, zelfs gaan veel vrouwen in
dit opzicht in haar yver soms een
beetje te ver.....«
Nu eens is het mevrouw X, die al
in geen weken uitgenodigd is; dan
weer moet de familie Y toch beslist
eens op de thee gevraagd worden.
Om nog maar niet te spreken van de
onvermijdelijke tegenbezoekjes, die
dikwijls geen ontspanning, maar wel
onnodige en ongewenste drukte mee
brengenAldus een medewerk
ster van het Zwitserse blad „Die
Weltwoche".
Als vrouw en echtgenote moet men
nooit vergeten dat de man, vooral
wanneer zijn tijd a.1 grotendeels door
een druk beroep of zakenleven in be
slag wordt genomen, meestal hele
maal niet naar bezoek verlangt. In
tegendeel: hij verlangt naar een rus
tige avond in zijn eigen „home",
waar zijn geest zich eindelijk ont
spannen kan. Deze behoefte aan rust
kan zo sterk worden, dat een beslis
te afkeer van bezoek ontstaat, en
dat de man abrubt weigert om visi
tes te maken of te ontvangen.
„Myn man is toch zo'n ongezellig
mens, hij wil maar het liefst met ons
alleen zijn", klaagt de echtgenote dan
soms tegen een vriendin. Helaas ziet
zo'n echtgenote dikwyls niet in, dat
zjj iets kostbaars bezit waarom meni
ge vriendin haar misschien in stilte
benijdt; een huiselijke man die meer
dan voldoende heeft aan het gezel
schap van zyn vrouw!
Dit positieve winstpunt wordt bij
de beoordeling van de man, die een
hekel aan bezoek heeft, gemakkelijk
over het hoofd gezien. Zo'n man voelt
zich nergens zo prettig als thuis bij
zijn gezin, zodat hij helemaal geen
behoefte gevoelt om zijn avonden met
vrienden door te brengen. Veel liever
geniet hii van dat, wat hij in het hu
welijk instinctief zoekt: huiselyk ge
luk en rustig comfort.
Natuurlijk kan een uitgangetje op
zijn tijd een weldadige invloed heb
ben, en ook is het niet verkeerd om
het contact met een kleine kring van
goede kennissen te behouden: mits
met mate! Vooral ernstige naturen
beschouwen een zeker soort van „ge
zelligheid" als een nutteloos (en in
deze tijd bovendien vaak kostbaar!)
verspillen van tijd, die ze liever zou
den hebben besteed aan bezigheden
die him meer voldoening schenken...
En de vrouw heeft altijd nog gele
genheid te over om haar behoefte
aan het gezelschap van vrienden en
kennissen op vrije middagen uit te le
ven! Zij doet er echter verstandig
aan, dit soort gezelligheid niet hogér
aan te slaan dan de avonden die ze
tezamen met haar man kan door
brengen. Zyn behoefte naar huiselijke
rust kan niet genoeg door de vrouw
gewaardeerd worden...—