Vromuenpagina Onze „Grote Vijf" der Parijse mode eisen twaalf millioen francs ZOMERSE ONTWERPEN UIT .HET LAND VAN UNCLE SAM' VAN VROUW TOT VROUW DE ,lONGEZELLIGE'ECHTGENOOT VRIJDAG 26 JUNI 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 9 PROCES TEGEN 16 „HAUTE C0UTURE"-SP10NNEN Mode-gangsters worden ieder jaar brutaler en geraffineerder (Van een bijzondere medewerker) De „Grote Vijf" onder de toonaangevende Paryse modehuizen Dior, Fath, Schiaparelli, Balenciaga, Balmain hebben in 'n proces tegen 16 modespionnen een schadevergoeding van 12 millioen francs geëist. De be klaagden zijn onderdanen van verschillende naties, maar twaalf van hen zyn tot dusver niet gegrepen. Evenmin als de tientallen andere modespion nen gegrepen kunnen worden, die sinds jaren de houte couture in beroe ring hebben gebracht en die volgens de mening van deskundigen de Franse textielindustrie tot dusver een schade berokend hebben, die in de milliar- den loopt De meest bezochte bezienswaardig heden van Parijs zijn niet de Eiffeltoren, noch de Moulin Rouge op Montmartre, het Louvre of Versailles neen, het zijn de grote modehuizen aan de Champs Elysées, in de Rue Rivoli, de Rue de la Paix tot aan de Place Vendöme. Hier is de Frangaise uit de provincie te vinden; hier ver dringen zich dames uit de haute- volée over de gehele wereld. Meer dan zestig modesalons van internationale faam vertegenwoordigen hier met fantastische etalages de haute cou ture. Wat in him ateliers ontworpen getekend, geknipt en genaaid wordt, bepaalt het karakter van de mode voor het volgend seizoen, zowel in Londen als in Rome, zowel in Stock holm als in Ziirich of Barcelona, in Wenen, èn Tanger, in Rio de Janeiro. Evenals de Franse taal is de Pa rijse mode internationaal en dus een economische factor van de hoogste orde: byna een half millioen mensen deelt mee in de grote som van onge veer 20 miliard francs, die de haute couture jaarlijks omzet. Daar het hierby hoofdzakelijk gaat om Franse stoffen, die op deze wijze als „dernier cri" ieder zomer- en winterseizoen de etalages van de halve wereld vul len, zyn de werkzaamheden van de haute couture ook een nationale aan gelegenheid van het grootste belang. Maar wat te doen, als de nieuwste modellen van de Parijse modehuizen steeds weer tegelijkertijd, ja zelfs dikwijls reeds voor de Parijse „mo deparade" in andere landen door an dere leveranciers worden aangebo- l is, niet van bo den? En, naar gebleken Franse stoffen vervaardigd, vendien vaak de helft go Dit is het werk van de „vijfde colon ne" van de mode-industrie, de mode gangsters en modespionnen, Wier trucs van jaar tot jaar brutaler en geraffineerder worden.' Mannequin-spionne Dit jaar nog zal een zeer jonge en zeer charmante dame uit een Paryse gevangenis worden vrijgelaten, waar ze een straf van twee jaar heeft uit gezeten. Haar naam: Lora de Tassi- laine. Reden van veroordeling, zware diefstal, inbraak, mis bruik van vertrouwen van haar werkgever kortom: modespionna- ge! Mademoiselle de Tassilaine was ster-mannequin bij Fath geweest. Ze verdiende goed en ze genoot het vol le vertrouwen van haar chef. Maar: ze werkte tegelijkertijd voor het Spaanse modehuis Cortez in Madrid! Dat kwam in de praktijk hierop neer, dat monsieur Fath op internationale modeshows to,t zijn grootste verba zing moest constateren, dat zyn con current Emilio Cortez precies dezelf de modellen toonde als hij. De politie werd er bij gehaald en ontdekte, dat een Paryse amateurfotograaf opval lend veel luchtpostbrieven naar Ma drid verzond. De fotograaf was met mademoiselle De Taissilaine ver loofd- Tijdens het strafproces bleek, dat de mannequin een valse sleutel had laten maken en na het sluiten van de zaak met haar verloofde het atelier van haar werkgever was binnenge slopen. Voor iedere fotocopie van de nieuwe ontwerpen betaalde het huis Cortez 500.000 francs! Fath eiste in dertijd 4 milliard francs schadever goeding; als mademoiselle De Tassi laine nu uit de gevangenis komt, zal ze volgens het vonnis van de recht bank toch altyd nog voor 2 milliard bij Fath in het kryfc staan. Eenvoudig trucje Een half jaar na dit proces solli citeerde een jonge dame uit Amerika in een modehuis aan de Rue de la Paix als modetekenares. De dame was buitengewoon begaafd; ze werd aangenomen tegen een salaris van 15000 francs per week. Ook bij haar chefs en medewerkers maakte miss Wallace, zoals de dame heette, zich zeer bemind totdat ze op 'n goede dag door de politie werd gehaald. Haar truc was heel eenvoudig ge weest; ze had steeds een extra car bonpapier qnder haar tekeningen ge legd! De „overtollige" copie ging dan per luchtpost naar een firma te New York, d.w.z. ze zou verzonden worden maar deze keer was de po litie vlugger geweest. Miss Wallace werd met het eerstvolgende vliegtuig naar huis gestuurd. In September verleden jaar kwam de politie op het spoor van een ande re modespionne. Toen de 41-jarige madame B. gepakt werd, waren haar twee koffers tot de rand toe gevuld met knippatronen. Het bleken, patro nen te zijn, die ze aan de hand van gefotografeerde modellen had ver vaardigd. Maar wat helpen de afweermaat- regelen, als de modegangsters, naar gebleken is, uitstekend weten om te gaan met miniatuurcamera's achter HET HUWEL'Jk IN NEDERLAND... Vafi demaniwn boven de 30 jaar is22%on ge huwd. Van de vrouwen boven de 30 jaar is 30%, gngehuwd -tunu- Bij shortsmantelpak en avondrok Gaat U op reis? Vergeet dan niet,, zo'n practisch vestje in de koffer te pakken. Het neemt niet veel plaats in en U zult er veel plezier van be leven. U kunt het bij alle soorten rokjes als zonneblouse dragen, maar ook heel goed bij shorts of op een sportpantalon. Desgewenst kan het in de rok met bijvoorbeeld een bolero erover. Het completeert (in plaats van een blouse) uw mantelpakje of deux-pièces. In combinatie met een lange rok vormt het een ohic avond- jaiponnetje. Wat wilt U nog meer? Het vraagt niet meer dan ca. 1 me ter stof van 90 breed. Ever glaze is er zeer geschikt voor. In de voor panden stikt u de figuumaadjes. U sluit het middenachtemaadje van de kraag en maakt de knoopsgaten. Het beleg tegenstikken en de voorpanden met het rugpand verbinden. De ran den worden met schuin geknipte re pen stof afgewerkt. De knopen aan zetten, het geheel keurig opstrijken en U bent een waardevolle aanwinst van uw garderobe rijker! ELLA BEZEMER. de revers, met een lens in het knoopsgat? Een van deze fotospion nen was jarenlang chef de réception geweest in een van de vooraanstaan de Parijse modehuizen; thans moet hij zelf een salon bezitten aan de Fifth Avenue te New York. Zodoen de zien de Parijse modehuizen zich genoodzaakt ieder jaar enorme som men uit te geven voor de „afweer" van de modespionnen. Een leger van detectives bewaakt met argusogen iedere nieuwe „modeparade". Een speciaal „moderechercheblad" met een oplaag van meer dan 100.000 exemplaren stelt alle belanghebben den op de hoogte van de stand van zaken. Toch komt het om de paar maanden tot een nieuw schandaal. De sporen leiden naar alle landen der aarde, waar mooie vrouwen prijs stel len op een goede garderobe. En in welk land is dit niet het geval! Lamée-stöf komt weer in de mode. Op een onlangs te Amsterdam gehouden show van confectie-kleding was een avondcomplet van dit materiaal te zien, bestaande uit een rechtvallende cocktail- mantel, waaronder 'n eenvoudige streng- aansluitende strapless japon werd gedra gen. Het ensemble kreeg iets exotisch doordat de lamée een zwart front had met gouden motieven. Artikelen met toelichting voor de huisvrouw In Nederland is tussen vertegen woordigers van handel, industrie en consumenten overleg gaande om te komen tot informatieve etikettering van artikelen, aldus mej. ir. M. Knot tenbelt, secretaresse van de Neder landse huishoudraad. De grote variatie in het aantal arti kelen dat aan de markt komt maakt het zo langzamerhand voor de con sument uiterst moeilijk een juiste keu-1 ze te doen en het is niet meer doenlijk I de massa voor de diverse producten de nodige warenkennis bij te brengen. Voor de huisvrouw is het daardoor vrijwel onmogelijk geworden met ken nis van zaken inkopen te doen. Zo zijn er thans b.v. 200 soorten plastic en 80 verschillende vezelsoorten be kend en het is voor niet-deskundigen ondoenlijk deze te onderscheiden. In Zweden heeft men de proef ge nomen met bijzonderheden van het product op een bijbehorénd etiket te vermelden, zoals b.v. de trekkracht van de draad. Deze etikettering bevat de minimum eisen waaraan het artikel voldoet. Een betere vorm van etikettering acht men echter die, waarbij een op somming wordt gegeven van de eigen schappen van het product, zoals dit b.v. in Frankrijk voor enkele artike len wordt gedaan. Daarbij wordt b.v. aangegeven het gebruik voor zomer of winter, de wasechtheid, het al dan niet bestand zyn tegen water, enz. In Nederland is men thans gereed met het opstellen van normen voor plastic, terwijl gewerkt wordt aan die voor textiel. Hierbij denkt men vast te houden aan het principe van het aan geven van normen, zoals dit dus in Frankryk geschiedt. Het mezenjonkje was brutaal weg uit het nestkastje geflad derd. op bibberige wiekjes door het heelal van de achtertuin ge tuimeld, en hing eindelijk, tril lende van opwinding, met beide tengere klauwtjes aan een mi niem uitsteeksel van de muur. Het was een klein prachtexem plaar in geel en grijs, een don zig balletje nestveertjes met zo waar al tioee korte ferme vleu geltjes en een eigenwijs kopje met een paar felle gitoogjes. Het had zich roekeloos en verwaand in deze hachelijke on derneming gestort tijdens de af wezigheid van Met Mees, die even om een boodschap was; maar de wereld buiten het vei lige kastje bleek toch onher bergzamer dan het op het eer ste gezicht leek. Het klampte zich trillend aan dat wankele steunsel, en uit het raam van het ouderlijk huis krijste zijn zusje onophoudelijk met schrille afgunst dat ze het lekker aan Ma zou zeggen Ik sprak het moed in, hoofd schuddend en geamuseerd. .Het valt niet mee, jochie; dat zie je alweer. Het is nog een hele vlieg naar de rand van het daken er lopen hier meer katten rond dan goed voor je is. Maar als ik jóu ioas zette ik maar even flink door". Ma Mees kwam juist te rug van haar ommetje en piepte hele verhalen, meer van goed keuring dan van agitatieEn het parmante mezenjochie flad derde en buitelde en vlóóg; daar zat het op het dak in de zon en liet de hele familie krijsen. Hoe schoon was de wereld, hoe toartn de zon, hoe verrukkelijk de vrij heid! Met een forse zwier verdween hij eensklaps uit het gezicht. Misschien dat, ik hem volgend jaar terug zie, als trotse vader van een voorspoedig nestvol. Daar, dacht ik zo, hangt nu zomaar aan de muur het ver standigste paedagogiekboek ter wereld. Wat vleugels voelt groeien wil vliegen, en de wijze Natuur zegt: Ga! Het nest wordt te klein voor jou, de hon ger zal je leren voedsel zoeken, zullen je leren vliegen, de kat zal je omzichtigheid inprenten en de roek snelheid. Wat heb je meer nodig? De spilzieke zo- merwereld heeft voedsel ge noeg, zorg voor jezelf om later voor anderen te kunnen zorgen. Het is zo eenvoudig, en het wordt zo slecht verstaan. Want de mens, dat meest eigenwijze creatuur van de gehele schep ping, handelt bij voorkeur kop pig en dwars tegen de natuur in. En bevolkt de wereld met gan se scharen van hulpeloze, nooit volgroeide jonkies die door elke leat geknauwd en door elke roek gepikt: worden. Ik sprak er eentje dezer da gen: een vrouw, oud geworden vóór haar tijd, zo volkomen ontredderd, zo onbeschermd in een vijandige wereld, dat ik niet wist wat de voorrang moest hebben: woede of medelijden. Maar ja, wat helpt woede ach teraf: de dader ligt als altijd op het kerkhof. Een enige dochter, niet on aardig om te zien, met een be hoorlijke portie intelligentie, netjes en handig, wat wilt u nog meer Studeert en haalt een di ploma, krijgt een heel behoor lijke baan, natuurlijk in dezelf de stad; kind, wees wijs, blijf in hier in de buurt, waar kun je het beter hebben dan thuis Het kind blijft lief bij Pa en Moe. Raakt verloofd en wordt bedrogen: och ja, de mensen zijn zo slecht, gelukkig dat je nog een thuis hebt. Een eigen kamer, een goed stuk brood. Moe houdt de kousen heel en Pa vult het belastingbiljet in. Haar haren krijgen grijze stre pen; de vleugels die eens tril den om te vliegen, worden traag en lam. Moe krijgt een kwaal en wordt voorbeeldig opgepast. Hoe heerlijk als je een dochter hebt om je te verplegen; er gaat toch niets boven eigen. Moe sterft en laat een leegte achter er is immers een dochter die in haar schoenen kan stappen. Hoe heerlijk voor Pa dat hij geen vreemde huishoudster behoeft te nemen. Er gaat toch maar niets boven eigen. De dochter wordt grijs en Pa wordt oud. En de ouderdom komt met gebreken. Goed, is een krasse man voor zijn ja ren,maar het hart is niet dat: hij mag niet alleen gelaten worden. Zelfs een paar weken vacantie durft de dochter zich niet meer toestaan... Dan sterft Pa, nog vólkomen oiiverwacht, in een zeer geze gende ouderdom. En als de voordeur opengaat om de kist naar buiten te laten dragen, stapt de harde onverbiddelijke werkelijkheid eindelijk brutaal naar binnen. Het veilige dak wordt weggerukt, de beschut tende wanden vallen om... De hulpeloze dochter zit met verbijsterde ogen achter de lege tafel, en tekent. Formulieren waarvan zij de draagiuijdte niet beseft, de inhoud nauwelijks kent. Zij is nu „alleenstaan de vrouw" geworden, een men sensoort, die de huidige samen leving nauwelijks duldt. Zij moet de helft van het huis afstaan; wat moet zij ook met al die ruimte? Ja maar, de huiskamer van mijn moedei-, de tuin van mijn vader Spijt ons wel, juffrouw, maar woning nood breekt vrijheidswet. Welke verdieping kiest u? Er kómt een luidruchtig vrouwspersoon met een opge stoken zeil, die zich breeduit in haar benedenverdieping instal leert. Die de keurige kamers uitwoont, de tuin laat verwilde ren, de radio de ganse dag kei hard laat schetteren en tot diep in de nacht kamers vol brid gende en schaterlachende be zoekers fêteert. De alleen staande dochter ligt, na een drukke dagtaak, één brok tril lende zenuwen, slapeloos te wachten op het ewule van het festyn. Twee kamertjes met een minuscuul noodkeukentje; zij eet buitenshuis, zij brengt de Zondagen buitenshuis door; alle plaagziek raffinement van een zelfzuchtige Kenau wordt dag en nacht op haar losgelaten. Mijn mezenjochie is triom fantelijk piepend de zonneschijn ingevlogen. Ga tot de mezen, gij ouders: ziet hunne wegen, en wordt wijs. 8ASKIA. Al blijft het hoofddoel van een be zoek aan het strand het verwerven vam een egaal-bruine teint plus de nodige zonneschijn-vitaminens toch vindt elke vrouw het prettig, wan neer zij ook in haar strankleay enige variatie kan tentoonspreiden. In het Hollandse klimaat waar de tempera tuur dikwijls grillige sprongen maakt is dit trouwens wel nodig. Bovenstaande afbeelding doet U enkele ideeën op het gebied van de strandkleding aan de hand; ideeën, die ditmaal eens niet uit de Franse, maar uit de Amerikaanse mode-keu ken afkomstig zijn. Plaat I toont twee pakjes die ook op koelere dagen uitstekend te dragen zijn. De boven ste combinatie bestaat uit een bad pak zonder schouderbandjes, dat op de rug met een ritssluiting gesloten wordt. Hierover wordt een tot over de heupen vallende blouse van dezelf de stof gedragen; de mouwen zrjn in kimono-model geknipt en de blouse is van binnen met badstof gevoerd. Het geheel is gemaakt van bedrukte katoen. Ook het onderste pakje is van katoen gemaakt en bestaat uit de zo populaire kniebroek met een bij passende blouse. De stof vertoont kleine goudstippeltjes en de blouse wordt met goudkoort gesloten. Op tekening twee ziet u een voor beeld van het strapless-badpak dat momenteel de sportieve vrouw ver overt. Dit model is van zwaite nylon met een witte garnering, welke zeer ~araffineerd is aangebracht. „Slechts i dragen door vrouwen met een per fect figuur", zouden we bij dit fraaie badcostuum willen aantekenen Het hoofddoekje van de afbeelding is afgezet met franje, vervaardigd uitboomschors! Ter hoogte van het oor bevindt zich nog een kwastje van dit materiaal. Het geheel wordt vastgehouden door een onzichtbaar aangebrachte clips van plastic. De sandaaljtes zijn van badstof en kun nen gewassen worden. Tenslotte zien we op de tekening nog de onontbeer lijke badtas. Ook deze is gemaakt van boomschorsmateriaal, dat hier tot haakwerk werd verwerkt. De kleuren groen en wit. (Advertentie) ■>AAA*A^AAAAAAAAAAAAAAAAAAA^AAAAA^AAAA^AAAA^A^^A^V Ze zyn niet zeldzaam, de mannen, die een bezoek van kennissen of fa milieleden als „een lastige stoornis" kwalificeren! Maar moeten we hun clat kwalyk nemen? Vrouwen die dit doen, schatten deze huiselyke echt genoten beslist niet op de juiste waarde! Daar de vrouw over het al- vindt zy bet heef vanzelfsprekend om het contact met vrienden en beken den te onderhouden door regelmatige wederzijdse bezoeken en uitnodigin gen. Ja, zelfs gaan veel vrouwen in dit opzicht in haar yver soms een beetje te ver.....« Nu eens is het mevrouw X, die al in geen weken uitgenodigd is; dan weer moet de familie Y toch beslist eens op de thee gevraagd worden. Om nog maar niet te spreken van de onvermijdelijke tegenbezoekjes, die dikwijls geen ontspanning, maar wel onnodige en ongewenste drukte mee brengenAldus een medewerk ster van het Zwitserse blad „Die Weltwoche". Als vrouw en echtgenote moet men nooit vergeten dat de man, vooral wanneer zijn tijd a.1 grotendeels door een druk beroep of zakenleven in be slag wordt genomen, meestal hele maal niet naar bezoek verlangt. In tegendeel: hij verlangt naar een rus tige avond in zijn eigen „home", waar zijn geest zich eindelijk ont spannen kan. Deze behoefte aan rust kan zo sterk worden, dat een beslis te afkeer van bezoek ontstaat, en dat de man abrubt weigert om visi tes te maken of te ontvangen. „Myn man is toch zo'n ongezellig mens, hij wil maar het liefst met ons alleen zijn", klaagt de echtgenote dan soms tegen een vriendin. Helaas ziet zo'n echtgenote dikwyls niet in, dat zjj iets kostbaars bezit waarom meni ge vriendin haar misschien in stilte benijdt; een huiselijke man die meer dan voldoende heeft aan het gezel schap van zyn vrouw! Dit positieve winstpunt wordt bij de beoordeling van de man, die een hekel aan bezoek heeft, gemakkelijk over het hoofd gezien. Zo'n man voelt zich nergens zo prettig als thuis bij zijn gezin, zodat hij helemaal geen behoefte gevoelt om zijn avonden met vrienden door te brengen. Veel liever geniet hii van dat, wat hij in het hu welijk instinctief zoekt: huiselyk ge luk en rustig comfort. Natuurlijk kan een uitgangetje op zijn tijd een weldadige invloed heb ben, en ook is het niet verkeerd om het contact met een kleine kring van goede kennissen te behouden: mits met mate! Vooral ernstige naturen beschouwen een zeker soort van „ge zelligheid" als een nutteloos (en in deze tijd bovendien vaak kostbaar!) verspillen van tijd, die ze liever zou den hebben besteed aan bezigheden die him meer voldoening schenken... En de vrouw heeft altijd nog gele genheid te over om haar behoefte aan het gezelschap van vrienden en kennissen op vrije middagen uit te le ven! Zij doet er echter verstandig aan, dit soort gezelligheid niet hogér aan te slaan dan de avonden die ze tezamen met haar man kan door brengen. Zyn behoefte naar huiselijke rust kan niet genoeg door de vrouw gewaardeerd worden...—

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 11