KAPPIE en de automatische stuurman
Twee Brabantse jongens maakten
een fantastische carrière
Graaf HelldorPs samenzwering
tegen Hitler in 1942
CONSTANTIJN HUYGENS UIT
ZIJN GEVANGENSCHAP VERLOST
KONINGSMOORDENAARS IN EER
HERSTELD TE BELGRADO
VFTJDAG 19 JUNI 1953.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
DRIE AUTO'S PER UUR GEREED.
Modernste automobielfabriek van
van West-Europa gebouwd
In 1948 ontvingen de gebroeders Van Doorne te Eindhoven van de Neder
landse regering het verzoek een automobielfabriek op te richten. Op het
ogenblik staat er even buiten Eindhoven de modernste automobielfabriek
van West-Europa, waar zestienhonderd paar handen werk vinden en ieder
uur een voor zeventig procent Nederlandse auto op eigen kracht naar
buiten rydt. Van een terrein van veertig hectare midden in de hei werd
reeds vijftien hectare bebouwd: een totaal vloeroppervlak van 60-000 m2-
Wie dit D.A.F.-complex met zijn
gigantisch machine-park in ogen
schouw neemt, vraagt zich af, welke
uitzonderlijk begaafde mensen die ge
broeders Van Doorne zijn. Eenmaal
geconfronteerd met dit tweetal is er
maar één conclusie; opmerkelijk een
voudige, ja bescheiden mensen. Maar
hun wezen straalt een opvallende
kracht uit. „Wij mogen dit doen",
vertrouwt de 53-jarige Hub van
Doorne fabrikant in hart en nieren
ons tijdens een rondwandeling
door de fabriekshallen toe, terwijl hij
vertrouwelijk zijn hand op onze
schouder legt. Die ene opmerking
verraadt zijn sterk geloof in een op
zienbare kracht in 's mensen bestem
ming en lot, waarbij elke verstande
lijke overweging tekort schiet.
„Het is een ongelooflijke drukke
tijd geweest. Eenmaal ben ik er eens
even uit geweest. Samen met mijn
vrouw naar Majorca. Maar daar kon
ik geen rust vinden. Ilc moest terug.
Eenmaal weer thuis, bleek ik in die
5)aar dagen afwezigheid tien pond
iohter geworden te zijn".
Rusteloze figuur
Dat is de heer Hub van Doorne.
Een rusteloze figuur, van wie noch
tans een grote x-ust uitgaat en op wie
daarom hartgrondig gemopperd werd
in zijn oude bedrijf in het hait van
Eindhoven, de aanhangwagenfabxiek,
omdat hij zich hier in die drukste pe
riode van opbouw zo weinig had laten
zien. „U vergeet het moederbedrijf
helemaal", zeiden hem z'n vertrouw
den daar, van wie enkelen het D.A.F.-
bedrijf van de grond af aan mee heb
ben opgebouwd.
Van de grond af aan? Ja, inder
daad. Van Doome's bedrijf is nog
maar vijf-en-twintig jaar oud. Vijf-
en-twintig jaar geleden begonnen de-
Ze Hub en Wim van Doorne hun gi
gantisch bedrijf van vandaag in een
eenvoudig smederijtje. Hoe eenvou
dig, de bezoeker van het nieuwe com
plex buiten Eindhoven kan het met
eigen ogen aanschouwen.
Smederijtje
Op een binnenplaats met grasga
zons is dit smedex-ijtje kortelings in
zijn oorspronkelijke staat herbouwd
en ingericht. Een verrassend ge
schenk van het personeel aan zijn di
rectie bij de herdenking van het 25-
jarig bestaan van het bedrijf. Schriel
steekt dit stenen schuurtje af tegen
de omringende gebouwen. Men be
treedt het met een zekere schroom.
De aankleding is die van een gewone
smidse: de blaasbalg, het aambeeld,
en nog enkele andere werktuigen. Al
leen nu aan de wand enige documen
ten. De heer Hub van Doorne wijst
er ons op. Onder een foto van een
duidelijke auto uit de beginperiode
van de automobiel de mededeling:
„Staexïs-Knight van de Heer Huen-
ger, waaiwan de motor door Hub van
Doorne klopvrij werd gemaakt".
Geen garagehouder in de omgeving
kon vinden, wat er aan die motor
mankeerde. Toen heb ik hem ge
vraagd, of ik er eens naar mocht kij
ken. In m'n avonduren heb ik hem
toen opengepeutei'd. In 't inwendige
vond ik een" stangetje, dat verbogen
en draaiend telkens tegen de
wand van zijn draaikamer tikte. Ut
heb het stangetje recht gebogen, en
daarmee had ik het euvel verholpen.
Deze kleinigheid heeft meneer Huen-
ger een groot vertrouwen in me gege
ven. Hij heeft me de eerste tiendui
zend gulden geleend voor uitbreiding
van m'n zaak.
Een document.
En dan wijst de heer Van Doome
op de schuldbekentenis van die tien
mille, die tegen een andere wand van
dit monumentale smederijtje is ge-
prikt en die hij zich als even belang
rijk document beschouwt als het er
naast gepende briefje van Houthan
del PicusDat briefje, het is de
hautaine dreiging met politie en ju
stitie, wanneer de smidsjongens van
Van Doorne het nog eens zullen wa
gen „niet alleen de fabrieksmeisjes,
maar ook de dames van kantoor" met
sneeuw in te peperen, wijl zij vuile
handen hebben
De directie van „Picus" schijnt er
wat voor over gehad te hebben om dit
briefje terug te krijgen. Zij mag zich
troosten met de gedachte, dat het nu
een ereplaats kreeg.
De grondslag.
Dat is de grondslag geweest",
zegt ons deze zelfde Hub van Doorne
nu. „Meneer Huenger was de direc
teur van de Brouwerij „De Valk".
i
Brussel een dag
zonder trams,
Het personeel van de Brusselse
tram heeft Donderdag voor 24 uur
het werk neergelegd. Geen enkele
tram vetrok Donderdag uit de remi
ses Overal begaf men zich te voet
naar het werk hetgeen aan de stad
een ongewone aanblik gaf. De grote
bedrijven hadden voor hun personeel
een ophaaldienst georganiseerd met
eigen vervoersmiddelen. De taxi's
deden bijzonder goede zaken bij deze
staking van hun grootste concurrent.
Het personeel van de Brusselse tram
eist een loonsverhoging, welke neer
komt op een aanpassing aan de lo
nen van het personeel der Antwerpse
tram. De directie van de Brusselse
tram wenst echter niet af te wijken
van de collectieve overeenkomst van
1950 waarbij de lonen van het perso
neel gekoppeld werden aan het index
cijfer. Zij zegt, dat dit indexcijfer
niet dusdanig veranderd is, dat een
loonsverhoging gerechtvaardigd zou
zjjn.
Nederlandse suikerfabriek
in Ethiopië.
Uit het jaarverslag, van de Han
delsver. Amsterdam blijkt, dat diver
se gebouwen bij de suikeronderne
ming „Wonji" in Ethiopië gereed zijn
gekomen. Het fabrieksgebouw is
thans vrjjwel geheel voltooid en de
montage van de installatie is in volle
gang. Alle benodigde machines en
apparaten bevinden zich reeds op de
onderneming. De fabiïek zal in eerste
aanleg 15.000 ton suiker per jaar
kunnen produceren, waarmede in het
tegenwoordige suikerverbruilt van
Ethiopië, inclusief Erythrea, voorzien
wordt. Begin 1954 hoopt men gereed
te zijn voor proefdraaien. De eerste
normale campagne zal dan omstreeks
1 November 1954 aanvangen, vooraf
gegaan door een korte proefcampag-
ne. Thans zijn ca. 550 ha. maalriet-
aanplant in de grond gebracht. De
aanvragen voor optiegronden zijn in
middels door de Ethiopische regering
gehonoreerd, zodat men thans in de
vlakte van Wonji over een aaneenge-
Uitvoer daalde in Mei
met 100 millioen.
Volgens de door het C.B.S. samen-
festelde voorlopige gegevens bedroeg
e waarde van de invoer in Mei 1953
698 millioen (v. m. 684 millioen),
terwijl voor een waarde van 580
millioen (v. m. 680 millioen) werd
uitgevoerd.
De verhouding van de in- en uit
voer, welke in April zo opvallend gun
stig was, is ten gevolge van de grote
daling van de uitvoer met 100 mil
lioen bij een geringe stijging van de
invoer met 14 millioen. belangrijk
ongunstiger geworden.
Nieuwe meelsoort voor
zoutloos brood
Velen zijn op medisch advies ver
plicht zich gedurende kortere of lan
gere tijd een zoutloos dieet op te leg
gen. In het algemeen geldt dit voor
hen. die lijden aan een hoge bloed
druk en vaak ook schrijft de medicus
voor vrouwen gedurende de zwanger
schap zulk een dieet voor.
Eén van de bezwaren, welke een
zoutloos dieet met zich brengt, is wel
de verplichting zoutloos brood te nut
tigen. Dit zoutloze brood gaat de pa
tiënt dikwijls vlug tegenstaan.
Naar wij vernemen ligt het in de
bedoeling een nieuwe meelsoort voor
zoutloos brood ter beschikking van
de Nederlandse bakkerij te stellen,
waardoor aan de bezwaren voor een
groot deel tegemoet wordt gekomen.
Gloster „Meteor" maakte
buiklanding bij Eemnes.
Dondex-dagmiddag heeft een Glos
ter „Meteor" straaljager van de
vliegbasis Leeuwarden in een veld bij
Eemnes (Utr.) een buiklanding moe
ten maken. De vlieger is ongedeerd.
Litteratuurprij zen
toegekend.
De Maatschappij van Nedei-landse
Letterkunde heeft overeenkomstig
het advies van de commissie „Schone
Letteren" der maatschappij de „Van
der Hoogt-prijs" toegekend aan
Adriaan van der Veen voor zijn ro
man „Het wilde feest". De commissie
noemde „Het wilde feest" een der be
langrijkste literaire beloften van de
laatste tijd.
De vergadering kende voorts de dr.
Wijnanct Francken-prijs voor de ru
briek essays en litei'aire critiek toe
aan H. A Gomperts voor zijn bundel
„Jagen om te leven'' en dezelfde prijs
voor de rubriek biografie en cultuur
geschiedenis aan mej. dr. Johanna K.
Oudendjjk voor haar werk „Koningin
Victoria, een mensenleven en een
eeuw".
BIJ ONS IN DEN HAAG.
Ontwerper Oude Scheveningse weg
Zonder een spier te vertrekken, zonder zelfs een zweem van verwonde
ring op het gelaat over het voorbij daverende moderne verkeer, staat Con-
stantijn Huygens, statig en onbewogen, weer op de Scheveningseweg, de
fraaie allée, die Den Haag met het oude vissersdorp Scheveningen, thans
een van de mooiste badplaatsen aan de Atlantische kust, verbindt.
Tot in het begin van de tweede wereldoorlog stond zjjn borstbeeld op de
hoek van de Scheveningseweg en de Verhuellweg als een monument van
dankbaarheid van het thans levende geslacht voor de man, die de Scheve
ningseweg ontwierp. Hij keek toen in de richting van Scheveningen-
Bezorgde stadsbestuurders haalden
het beeld weg, toen een barbaarse vij
and ons land overmeesterd had, en
borgen het veilig op. Tot dezer dagen
toe toefde Constantijn Huygens in
zijn schuilplaats, maar nu staat hij
weer aan de mooie, lange weg, die
voor èen zeer belangrijk deel aan hem
zyn ontstaan te danken heeft. Niet
meer op zijn vroegere plaats bij de
Promenade, maar nu meer naar Den
Haag toe, op de hoek van de Scheve
ningseweg en de nieuw aangelegde-
Arie van der Spuyweg. Hij kijkt nu
niet meer naar het vissersdorp, maar
naar Den Haag.
CHURCHILL WILDE NIET.
Zweed zorgde voor contact
met Engelse autoriteiten
(Van onze correspondent)
STOCKHOLM, Juni. De chef van de Zweedse politie is een autoriteit,
die door vele vakmensen beschouwd wordt als een van de bekwaamste
detectives ter wereld: Harry Soedermaix, die op een ongewone wijze met de
Duitse ontwikkeling tijdens dé oorlog en daarna verbonden is geweest.
Soederman vertelt deze geschiedenis met bijzondere voorliefde. Hy kwam
midden in de oorlog, in 1942, naar Berlijn, waar hij door de Internationale
Commissie van de Criminele Politie achtergelaten akten zou overnemen.
By zijn werkzaamheden, die hem natuurlijk met vooraanstaande mannen
van de Duitse politie in contact brachten, werd hy medeweter van een
complot, waarvan de bijzonderheden thans nog weinig algeméne bekend
heid genieten.
Soederman had zeer veel te maken
met de toenmalige chef van de crimi
nele politie, Arthur Nebe, en met de
Berlijnse hoofdcommissaris van poli
tie, graaf Helldorf. De Zweed stak
zijn mening nooit onder stoelen of
banken en verzweeg tegenover zijn
Duitse collega's geen ogenblik zijn af
keer van het nazi-regime. Tot zijn
niet geringe verbazing werden zyn
afkeurende opmerkingen hem door
Nebe en Helldorf geenszins kwalijk
genomen, maar wei-den zij juist aan
leiding hem in te wijden in een door
hen op touw gezette samenzwering,
die al tamelijk ver voorbreid was. Ne
be en Helldorf hadden een plan ont
worpen, waarbij Hitier, Himmler,
Goebbels en Goering met hun belang
rijke medewerkers door de Duitse re
cherche gearresteerd zouden worden.
Soederman was enthousiast. Enkele
weken lang werkte hij tezamen met
zijn twee Duitse collega's aan een
nauwkeurig plan van het voornemen.
Engelse parachutisten.
De drie mannen besloten de Engel
se regering te benaderen om de ar
restatie van de leidende nationaal-
socialisten door een luchtlandingsac
tie in grote stijl te dekken: 10.000 En
gelse parachutisten zouden boven
Berlijn afspringen. Van hun eigen
mensen waren Nebe en Helldorf vol
komen zeker: Soedei-man bevestigt
thans, dat de meerderheid van de
Berlijnse criminele politie de natio-
naalsocialisten beslist niet goed ge
zind was. De drie twijfelden er dan
ook geen ogenblik aan of het complot
zou slagen: de dichtstbijzijnde grotere
troepen-eenheden lagen zestig kilo
meter- van Berlijn verwijderd en zelfs
als de weermacht naar Berlijn zou
marcheren om de rijksregering te be
vrijden, dan zouden de samenzweer
ders hen vóór zijn geweest door de ar
restanten terecht te stellen, waarmee
het hoofddoel van hun onderneming
bereikt zou zijn,
Churchill weigerde
Eerst keerde Soederman naar
Stockholm terug en legde het plan
voor aan het Britse Gezantschap,
waar men voldoende belangstelling
toonde om Soederman een speciaal
vliegtuig naar Londen ter beschik
king te stellen, waarheen hij zich als
officiële gast van Scotland Yard be
gaf Daar nam de Zweed contact op
met verschillende autoriteiten, wier
namen hy thans nog geheim houdt.
Hij zette hun zyn plan uiteen en be
zwoer de Engelsen toe te slaan; maar
nadat men hem een tydlang had laten
wachten, kreeg hy tenslotte toch een
negatief antwoord. De Engelsen wil
den het leven van 10.000 parachutis
ten niet op het spel zetten. Soeder
man gelooft, dat het in de eerste
plaats Churchill was, die niet wilde
en hy geeft thans toe, dat dit stand-
Êunt begrijpelijk was, want men wist
Londen immers niet, in welke mate
Nebe en Helldorf als werkelyke te
genstanders van de nazi's te beschou
wen waren. Nu ziet men natuurlijk
wel in, dat het beter geweest zou zyn
de toegestoken hand aan te nemen,
omdat de oorlog ongetwijfeld aan
zienlijk verkort had kunnen worden.
Nog steeds staat de Cunera-toren te
Rhenen in de steigers, en werkt men
hard aan de vervaardiging van een
nieuwe spits, die de oude spits, wélke
in 19J/5 bij een bombardement werd
verwoest, zal vervangen. Wanneer de
spits op de toren is geplaatst zal ein
delijk een deel ervan uit het „ver
band" kunnen. Aan vier zfijden van de
toren zullen wijzerplaten worden
aangebracht, die 's avonds electrisch
verlicht worden.
Drie eeuwen geleden.
Op de kop af drie hondei-d jaar ge
leden rees bij de dichtei'-diplomaat
Constantijn Huygens, die van 1596
tot 1687" leefde, het denkbeeld om
Scheveningen door een wëg met Den
Haag te verbinden. De visvrouwen,
die hun waren in Die Haghe moesten
verkopen, hadden daarvoor met de
platte vismand op het hoofd een lan
ge tocht door het mulle zand te ma
ken. En de stedelingen, die zich aan
zee en strand wensten te vermeien,
hadden een al even slechte verbin
ding. Een lang pad scheidde Scheve
ningen van Den Haag, want de stad
eindigde al aan het Noordeinde bij
het Scheveningse Veer. Huygens be
pleitte de aanleg van de „Zeestraet"
o.a. met de woorden; „De nuttigheid
en het voordeel van dese Steenwegh
bestaet ten eenen in 't Giemack, ten
anderen in 't Gewin".
Ja, ook in 't gewin, want hoewel
Scheveningen bestuurlijk tot Den
Haag behoorde, stelde Huygens voor,
aan het begin van de Zeestraet een
tol te vestigen, waar niet de Scheve-
ningers, maar wel de Hagenaars, als
zij wilden passeren, hun penningske
moesten offeren.
Die tol is er gekomen. Een gedeelte
van het oude tolhuis, waar tevens een
monumentaal toegangshek tot de
Scheveningseweg gestaan heeft, is
nog altijd te zien op de hoek van de
Timorstraat tegenover het Vredespa
leis.
Nieuwe wegen.
Tot 1888 is de tol er geweest. Sche
veningen had zich toen al tot een
badplaats ontwikkeld en dat beteken
de, dat het obstakel een niet onaan
zienlijk bedrag per jaar opleverde. In
middels waren echter ook andere we
gen naar Scheveningen aangelegd.
Mede daardoor raakte de tol in de
tachtiger jaren van de vorige eeuw
uit de tijd en sinds 1888 konden de
Hagenaars met him vigelantes en an-
In Eindhoven, industrieel hart van
Nederland, werd onlangs dit uitge
strekte en hypermoderne gebouwen
complex van de D.A.F. in gebruik
genomen. Het werd gebouwd onder
architecten van het Architectenbu
reau Postma te Deventer.
dere rijtuigen onbelemmerd naar het
strand trekken.
In de jaren 1664 en 1665 is aan
Huvgens denkbeeld uitvoering gege
ven. De Scheveningseweg is toen aan
gelegd, waarbij er tevens voor ge
zorgd werd, dat hij niet zou onder-
stuiven door het opwaaiende duin
zand. Aan weerszijden legde men wal
letjes met een beplanting aan. Als
men van Den Haag komt, kan men
aan de rechterkant van de weg deze
wal nog grotendeels zien. Aan de lin
kerkant is hij nog duidelijk waar
neembaar langs het buiten Zorgvliet.
Het moderne verkeer lijn acht
rijdt er en de oorlog hebben wel
het een en ander van de Schevening
seweg geëist, maar nog altijd is deze
allee, die eens „de schoonste laan van
West-Europa" werd genoemd, een im
posante weg, die indruk maakt op
landgenoot en vreemdeling
********£***************-
Mc. Carthy fabel.
„Newsweek", een Ameri-
kaans tijdschrift met een opia-
ge van vele millioenen exem-
X plaren, meldt, dat het jongste
X verhaal, dat in Washington de -X
i ronde doet, gaat over een ko-
nijn, dat met grote snelheid
door het bos rent.
„Waar ren je zo vandaan,
X konijn?" vroeg een eekhoorn.
„Van senator McCarthy", zei i
'i het konijn. „Hy jaagt op kan-
goeroe's".
„Maar jij bent toch geen
kangoeroe". X
X „Dat weet ik", riep het ko-
;ji nijn in volle vaart, „maar ik i
kan het niet bewijzen".
Kerstpakketten voor de
troepen overzee.
Evenals vorige jaren zullen Kerst
pakketten gezonden worden aan de
troepen overzee en ook met St. Nico-
laas hoopt men de militairen buiten
onze grenzen een verrassing te kun
nen bereiden. De Kerstacties voor de
troepen in Nieuw Guinea en in de
West (in totaal 7000) zullen verzorgd
worden door het Katholieke Thuis
front en door het Prot. Interkerkelijk
Thuisfront.. De St. Nicolaasactie- zal
worden voorbereid door Humanitas
en Femiba.
Voor de militairen in Korea zullen
de Kerstpakketten weer verzorgd
worden door het Bode Kruis.
EEN REVISIE PROCES.
Kolonel Dimitrijevic ten
onrechte veroordeeld.
Het hooggerechtshof van Joego
slavië heeft uitgemaakt, dat de Ser
vische kolonel Dragutin Dimitrijevic,
die destijds de moord op de Oosten-
*-*-.ertog Frans Ferdinand
de directe aanleiding
wereldoorlog in 1917
ten onrechte is terechtgesteld. Het
hof kwam tot dezelfde slotsom ten
aanzien van twee andere Servische
officieren, die indertijd te zamen met
Dimitrijevic ter dood zijn veroor
deeld op beschuldiging van poging tot
moord op de regent, de latere ko
ning Alexander van Joego-Slavië, al-
das meldt het Joegoslavische persbu
reau Tanjoeng.
Ook de vonnissen, waarbij acht offi
cieren wegens medeplichtigheid tot
gevangenisstraffen van maximaal
60) Er volgden nu enkele
feestelijke dagen. De geluk
kige overwinnaars kregen
een feestmaal aangeboden
in het stadhuis, waar zij
met allemaal heel deftige
mensen aan tafel zaten. Er
werden toespraken gehou
den, die zo mooi en zo lang
waren, dat zij er bijna van
in slaap vielen. En eindelijk
keerden zij met een grote
zak vol gouden drijvers
naar de Kraak terug. In zijn
hut stortte Kappie de goud
stukken op zijn tafel uit;
en het waren er zo veel, dat
hij wel een uur nodig had
om ze tussen hem en pro
fessor Notterkrakr te ver
delen.
„Ziezo," zei de professor
voldaan, „nu heb ik ten
minste weer voldoende om
nieuwe wetenschappelijke
proefnemingen te doen. De
automatische stuurman
schenk ik aan de stad Du-
of wilt U de ro-
bot houden, als een aan
denken?'
„Dank U, professor", antwoordde Kappie, „het is
heel vriendelijk van U en ik heb veel respect voor
Uw uitvinding. Maareen mens is toch niet door
een machine te vervangen. Mijn Maat mag een ban-
eioten complex van oUUU na. beschikt, ge wezel zijn, maar ik weet, wat ik aan hem heb.
Als iemand hem een schroevendraaier tussen zijn
ribben zou steken, zou hij niet met het schip op hol
slaan. De klont zou jammeren en dan wisten we
tenminste wat er gebeurde. En als ik een automa
tische kok had gehad, dan hadden wij de wedstrijd
verloren, want dan had niemand het anker var
Riffenbijter uitgegooid! Nee, die samenwerking, d.-
aanspraak, die ik met mijn klonten heb, zou ik b:
een machine missen en zo is het maar net!"
twintig jaar waren veroordeeld, zijn
vernietigd, „teneinde de familie van
de veroordeelden in eer te herstellen".
De betrokken Serviërs behoorden
tot het geheime genootschop „zwarte
hand", Hat onder leiding van Dimi
trijevic stond. Het hooggerechtshof
behandelde de zaak opnieuw op ver
zoek van de 75-jarige Radoje Razic,
de enige der 11 officieren die nog in
leven is. Deze verklaarde, dat net
proces van 1917 op touw was gezet
door regent Alexander zelf, „teneinde
zich te ontdoen van kolonel Dimitrije
vic en enige andere Servische officie
ren". In 1902 was Dimitrijevic dege
ne, die als leider van een groep on
tevreden jonge officieren de laatste
vorst van de Obrenovic-dynastie, ko
ning Alexander, met diens echtgeno
te, koningin Draga, vermoordde en
Peter Karageozvics aan de macht
bracht Diens zoon, ook Alexander
genaamd, die in 1914 tot regent werd
benoemd, werd in 1934, toen hij in
middels de troon had bestegen, bij
een bezoek aan Marseille door Kro
atische verzetslieden gedood. Zijn op
volger, Peter, leeft thans in balling
schap.
EEN BOEK OVERi
DE ANTICHRIST.
In dit boekje van dr. R- J. v. d.
Meulen zijn een aantal radio-lezingen
gebundeld. Wat is te verstaan onder
de naam, die in de titel wordt aange
duid? "?elen hebben zich hiermee be
zig gehouden sinds de Bijbel zijn hui
dige gedaante kreeg. Wat men onder
deze naam verstaan heeft, is dikwijls
een kwestie van uitleg van de Schrift
geweest De meest interessante
hoofdstukken zyn nog die, waarin de
schijver het heeft over de antichrist
in de geschiedenis en over het getal
666. Wat heeft de fantasie hier dik
wijls haar vrije loop genomen. Voor
de schrijver is de antichrist niet een
macht, welke dan ook, maar een per
soon, een mens, die zal optreden n de
eindtijd, die Christus zal nadoen Hij
is echter in wezen een beestmens.
Uitgave Kok, Kampen.
H.