C mm Landgoed van een hertog als bedrijf voor dagjesmensen Louisa's grote strijd iimniiitiiu e BEZOEK VAN VREEMDELINGEN IS EEN WELVAARTSBRON uit IIK lETIIHI! ZATERDAG 13 JUNI 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 11 HIJ KON DE FISCUS NIET BETALEN. Hij wil zijn kunstschatten niet verkopen (Van onze correspondent). LONDEN, Mei „In dat hemelbed daar is koning George II in 1760 ontslapen. Eèn van mijn voorvaders, de vierde hertog, was toendertijd Opperkamerheer van het Engelse Hof, in welke functie hij het sterf bed van zijn meester heeft aangeboden gekregen. Die stoelen, echte Chippendale's, zijn ook eigendom van het Britse Koninklijk Huis ge- De elfde hertog van Devonshire, een lange, magere en nogal nerveu ze man, liet ons een van de grote staatsie-zalen in zijn eeuwenoud bul ten Chatsworth zien. Zijn hele landhuis was 'n museum gelijk; we had den nooit verwacht daar in die stilte van het arcadische landschap van Derbyshire een miniatuur van het Paleis van Versailles aan te treffen, Chatsworth, dat niet ver van het kuuroord Buxton verwijderd ligt, be hoort tot die vele Engelse landgoe deren, welke voor het publiek zijn opengesteld. Voor een bedrag van 2s.6d 1,25) kan men urenlang langs kunstschatten van grote waar de gaan en in de prachtige bossen en parken dwalen. Meer dan 200.000 mensen brengen elk jaar een bezoek aan dit monumentale buiten, doch de ontvangsten bijna een kwart mil- lioen gulden dus! zijn nog steeds niet voldoende om c. algemene on derhoudskosten te dekken... Niet bewoond. Hoe vindt de 33-jarige hertog het zijn kamers met rode spankoorden af te bakenen, bordjes met opschrif ten als „Niet Roken", „Verboden Toegang", „Niet Aanraken", enz. in zijn huis te zetten, zijn stal als thee huis in te richten en zo nu en dan een paar bezoekers rond te leiden? „Niet zo erg", zei hij met een enigs zins verlegen glimlach, beamend, dat het op zichzo'f gezien een goed ding was, dat het nubliek voor het eerst sinds vele eer wen in de gelegenheid wordt gesteld dit Versailles in het klein te bewonderen. „Ik woon hier tegenwoordig niet meer en bovendien heb ik het geld hard nodig..." De fiscus. Dit laatste konden we goed begrij pen. De dood van Edward, de tiende hertog, nu vijf jaar geleden, had de fiscus op het toneel gebracht. Hij eiste liefst twintig millioen gulden aan successierechten voor zich op, een bedrag, dat echter nog steeds door L. VAN BRUGGEN. J niet betaald is. Want Andrew, de elf de hertog, probeert de door de staat opgeëiste som verlaagd te krijgen, omdat hij de bezittingen van de fa milie Devonshire van groot historisch belang voor het nageslacht acht. De uitgebreide collectie schilderijen, wandtapijten en beeldhouwwerken zou volgens hem veel van haar waar de verliezen, als ze niet intact zou kunnen blijven. De hertog is zeker niet arm. De som, die door de verkoop van de helft des kunstschatten van Chats worth kan worden verkregen, zou ruimschoots voldoende zijn om de fiscus tevreden te kunnen stellen. Daarenboven bezit „His Grace" nog grote stukken grond in het Londense Mayfair, welke hem een enorm inko men verschaffen. Niet verkopen. Maar de hertog wil het familie bezit in al zijn glorie in stand houden. Hij wenst, als het enigszins kan, niets te verkopen en twintig millioen gulden aan contanten heeft hg niet. En een vriend van hem vertelde ons later, dat de tiende hertog eigenlijk vier maanden te vroeg gestorven was Hg had zijn bezittingen namelijk in 1945 aan zijn toekomstige erfge namen geschonken, in de hoop onder de bij de wet vastgestelde bepaling te vallen, dat schenkingen niet aan successie-rechten onderhevig zijn, als de gever meer dan vijf jaar na de notarieel vastgelegde schenkingsda- tum blijft leven... De hertog, die in Chatsworth met „His Grace" wordt aangesproken en in Buxton, waar hij burgemeester is met „Hirs Worship", liet ons zijn he le buiten zien. We kwamen door een zaal, waar een viertal prachtige doe ken van Rembrandt hingen en ook nog een achttal schilderijen van de vermaarde Engelse hofschilder Van Drjck. De plafond- en muurschilde ringen, welke legio in aantal waren, droegen de handtekeningen van La- guerre en Verrio, die vele jaren ach tereen voor de hertogelijke familie hebben gewerkt. En in de met mar mer en notenhout afgewerkte biblio theek stond de blikvanger van het kostbare familie-bezit: een bronzen hoofd van de Griekse god Apollo, in 1834 in de buurt Salamis (Cyprus) opgegraven en stammend uit de vijf de eeuw voor Christus. De tuinen. De tuinen, welke in het laatste ge deelte van de zeventiende eeuw door Franse architecten waren aangelegd, bezitten een vijftal grote vijvers en een indrukwekkende water-cavalca de. En een van de vele fonteinen, de zogenaamde Imperor Fountain, be reikt een hoogte van tachtig meter, één meter meer dan de springbron, die in de tuin van het voormalige keizerlijke paleis in Moskou is ge bouwd en waarvan ze een natuurge trouwe copie heet te zijn. „Ik moet u nog een paar dingen laten zien", zei de hertog, „voor werpen, die u zeker zullen interesse ren". We liepen terug naar een ruime Terechtstelling echtpaar- Rosenberg gaat door Het Amerikaanse Federale Hof van Beroep heeft Donderdagavond op nieuw geweigerd de terechtstelling van het echtpaar Rosenberg, dat de beschuldiging van atoomspionnage ter dood is veroordeeld, op te schorten. Het oppergerechtshof te Washing ton kan de terechtstelling nog op schorten, maar het heeft een vorige keer geweigerd dit te doen. FEUILLETON DOOR IAN TEMPEST 20 „Zou hg...?" begon Mandy, maar zweeg, toen de deur haastig werd opengeworpen. „Je moet zeker erg doof geworden zijn, ik heb gebeld en gebeld, maar er kwam niets", klonk het gebie dend. Louisa en Mandy wendden zich om naar de vrouw op de drempel. Ze was lang en erg slank, met ravenzwart haar en langwerpig-smalle, vreemd leikleurige ogen. Helemaal niet lief tallig, merkte Louisa bij zichzelf op, maar buiten kijf opvallend. „Ik heb u wel gehoord... juffrouw", zei de keukenmeid onverschillig. „Waarom heb je dan niet geant woord? Waar zijn de bellen voor, zou je denken? Heus, je wordt ergerlijk lui". „Ik ben hier in dienst als keuken meid-huishoudster, juffrouw en u wilt er zeker wel aan denken, dat het niet mijn taak is, achter bellen aan te rennen", antwoordde mevrouw Spale, 't hoofd in de nek werpend. „O, ik zie, dat de twee nieuwe hulp jes zijn aangekomen. Waarschijnlijk worden ze niet betaald om alleen maar hier te zitten en thee te slur pen", zei juffrouw Darsall op scherpe toon. „Een van jullie moet met een natte doek boven komen. Jongejuf frouw Rosie heeft haai- brood en melk omgegooid". Na deze mededeling of juister dit bevel wendde ze zich om en ging met hoog opgegeven hoofd haars weegs. „Kon ze zelf geen beetje melk op dweilen? Hulpjes, jawel", schamper de de keukenmeid. „O, ik weet het wel, wat voor spelletje ze speelt. Ze denkt mij hier weg te krijgen, zodat ze meneer Torre aan 't verstand kan brengen, dat zijn tante niet tegen haar taak is opgewassen. Ze tracht altijd, de juffrouw in 'n slecht dag licht te stellen. En waarom? Omdat zij hier meesteres wil worden. Nu, ik zal niet proberen, 't haar naar de zin te maken, daar kan ze van op aan". „Naar stukje mens, als je haar zo zaal, waar een grote, zilveren kande laar van Hollands maaksel stond en een paar aardewerken vazen, welke in 1694 in Delft waren vervaardigd. „De eerste hertog van Devonshire heeft de kandelaar en de vazen van koning-stadhouder Willem Hl cadeau gekregen. Hij heeft de laatste bij het bestijgen van de Engelse troon gehol pen en heeft als beloning de titel van hertog gekregen. Voordien was hij slechts een graaf, jrou know!" In het grote huis, waar vroeger slechts een paar eenzame mensen woonden en waar thans duizenden dagjesmensen in stille bewondering door de zalen en gangen dwalen, bood Andrew, de elfde hertog van Devonshire, ons tenslotte thee aan. Het was een parteitje, het grote bui ten Chatsworth waardig: temidden van talloze marmeren beelden aten we broodjes met kippenvlees en ham, opgediend door serveersters in keu rige zwarte jurken. De sfeer van vroeger scheen even te herleven. Vroeger, toen er nog mensen op Chatsworth woonden, die zonder zor gen schatrijk konden zijn. De monumentale hoofdingang van Chatsworth met het achttiende eeuwse smeedijzeren hek. ONS LAND IS AANTREKKELIJK. Amerikanen brachten in 1952 250 mill, dollar naar Europa (Van onze economische medewerker) Er is een tijd geweest dat Nederland zo welvarend was, dat wij Neder landers ons nauwelijks bekommerden om het bezoek van vreemdelingen aan ons land. Zelf overstroomden wij met onze harde guldens de goedkope buitenlandse toeristencentra. Men denke slechts aan het massale toeristen verkeer naar Zwitserland en België, hetgeen nog door buitengewoon aan trekkelijke regelingen in de hand werd gewerkt. Deze tyd is voorgoed voorbU; onze gulden heeft een geringe waarde in het buitenland, wjj moe ten deviezen verdienen door ons land voor de vreemdelingen open te stellen en hen te laten genieten van onze cultuur, van onze landelijke en stedelijke schoonheid en van onze gastvrijheid. Wij hebben lange tijd gemeend dat ons land weinig aantrekkelijk voor de vreemdeling zou zijn. Dit is een misvatting die bewijst hoe slecht wij ons land kennen en hoe weinig wij ons kunnen verplaatsen in de menta liteit van de vreemdeling. Hij die nooit ontroerd is door de schoon heid van ons land heeft geen hart en geen gevoel. Ik herinner mij dat ik vóór de ooi'log, kort na de winter, ons land voor een drietal maanden verliet en na mijn terugkeer het was in het begin van de zomer een fietstocht maakte door ons pol derland. Ergens by enkele grote plas sen heb ik mijn fiets neergegooid en heb, zittend aan de waterkant, uren lang ontroerd gekeken naar het spel van zon, water, wolken en land. De wijdheid en de rust van ons land schap imponeerden mij zo, dat ik er, hoewel ik geen poëtische aanleg heb, gedichten over heb geschreven. Met nog frissere ogen zal de bui tenlander ons land zien; hij zal ge- hoort", stemde Mandy toe. „Wat je zegt! Het vorige dienst meisje hier, Beth, zou wel gebleven zijn, als die juffrouw Darsall niet al tijd op haar had gevit. Nu zal ze het op jelui proberen. Die arme Beth was zo overgevoelig. Ik heb haar dikwijls in tranen uit de leskamer zien ko men". „Nu, die zogenaamde gouvernante moet het met ons maar niet wagen", zo verldaarde Mandy, haar kinnetje omhoog stekend. „Zeg eens, wat doe jij eigenlijk, Lou?" Louisa was opgestaan en naar de bijkeuken gelopen. Ze had terwille van Mandy s verwachtingen beter ge oordeeld, 't brood en de melk maar te gaan opvegen. Mandy was erg heetgebakerd en zou waarschijnlijk de hooghartige manieren van juf frouw Darsall niet over haar kant laten gaan. „Ik zal eens naar de boven aange richte schade gaan kijken", ant woordde Louisa, terwijl ze een doek onder de kraan uitwrong. „Waar is die leskamer, mevrouw Spale?" „In de rechtervleugel, de torenka mer, eerste verdieping", zei mevrouw Spale, terwijl ze Louisa een tikje ach terdochtig aanzag. „Zeker wat meer geleerd, nietwaar? Je spreekt beter dan je zuster en lijkt ook meer op een dame. O, ik ben niet tegen leren, 't je maar niet het hoofd op hol brengt'". Louisa glimlachte even en ging met de doek naai- boven, aan Mandy de taak overlatend, de achterdocht" van de keukenmeid weg te redeneren. Ze snelde de grote trap op en haalde de gouvernante op het portaal in. Juf frouw Darsall wendde zich met een ijzige blik om. „Dit is de hoofdtrap; de achter trap is links van de keuken", sprak ze op afkeurende toon. „Neemt u me niet kwalijk; ik wist het niet." „En wees voortaan zo goed. „juf frouw" te zeggen als jé tot mij spreekt. Jelui meiden weten absoluut niet, hoe je te gedragen", klonk het, terwijl de smalle, leikleurige ogen Louisa critisch monsterden. „Ben jy soms een van die z.g. „dames-hulpen in de huishouding?" „Ik zou er niet aan denken, mijzelf een dame te noemen... juffrouw", antwoordde Louisa kalm. Juffrouw Darsall zette een gezicht, alsof ze niet wist wat er achter die woorden stak. Ze drukte haar lippen opeen, wat Louisa gelegenheid gaf te constateren, dat de gouvernante een erg klein mondje had; klein maar ook met een harde trek. Na even de schouders te hebben opgehaald, liep ze door de gang verder. Louisa volg de haar stilzwijgend. Gaf Kirk werke lijk iets om dit meisje en hoe was 't in vredesnaam mogelijk? vroeg ze zich bedrukt af. Juffrouw Darsall mocht dan haai- aantrekkelijkheden hebben, maar lief was ze allerminst. (Wordt vervolgd) nieten van allerlei kleine dingen die ons zo vaak ontgaan, een klinker straatje met een grachtje te Delft of Franeker, een riviergezicht in Zeeland of bij Gorkum, een molen- groep in de Alblasserwaard, om dan nog maar niet te spreken van de cultuurschatten die in onze grote en kleine steden zijn opgehoopt. Meer reizen Het is slechts te betreuren dat zo weinigen in de wereld in de gele genheid zijn om te reizen en daar door hun geest te verruimen. Als de oorlogen uitblijven zal de welvaart toenemen en zal de toeristenstroom over de wereld ongetwijfeld groter worden. Het naar onze begrippen rijke Amerika levert daarvan een voorbeeld; daar reist niet alleen een kleine groep van uitverkorenen re gelmatig naar het buitenland, doch zijn ook de onderwijzer en de ge- door dr. F. J. KROP. -J schoolde arbeider aan Europa-rei zen tóe. Met de groeiende sociale zekerheid en met de toenemende vrije tijd zal de behoefte aan vacan- tie-ontspanning toenemen en wee het land, dat de betekenis van het vreemdelingenverkeer niet tijdig on derkent en wee het volk dat door een gebrek aan soepelheid en gezond verstand de vreemdeling onvriende lijk bejegent of hem op andere wijze afstoot. Iedere Nederlander zal voor een vreemdeling een good-will-am- bassadeur moeten zijn. Dollars Om een voorbeeld te noemen: in 1952 hebben 330.000 Amerikanen Europa bezocht en ze hebben in de oude wereld 250 millioen dollar uit gegeven, ongeacht het gebruik dat deze Amerikaanse toeristen van Eu ropese transatlantische scheeps- en luchtvaartmaatschappijen hebben gemaakt, hetgeen een inkomst heeft van 137 millioen dollar, heeft niet alleen van Ame rikaanse, doch ook van Belgische, Engelse, Franse, Duitse en Scandi navische toeristen vele vruchten ge plukt. In 1947 bezochten 178.000 toe risten ons land en leverden ons een deviezeninkomst van 19,5 millioen; in 1950 bedroeg het aantal ons land bezoekende toeristen ca. 400.000 en de inkomsten uit dit verkeer 58 millioen. In 1951 steeg het aantal toeristen tot 448.000 en het bestede bedrag tot 104 millioen gulden en ten slotte werd in 1952 een aantal van ca. 500.000 toeristen bereikt, die voor 160 millioen hebben verteerd. Ook bij deze bedragen gaat het slechts om de uitgaven in Nederland. Ook onze buitenlandse vervoerders, zoals de scheepvaartmaatschappijen en de K.L.M. hebben nog vele tien tallen millioenen guldens aan devie zen binnengebracht. Wat dit jaar ons zal brengen, kunnen wij slechts gissen; zeker is het echter dat dit jaar niet bij het voorgaande zal ach terblijven. Hotelbouw Het is wel merkwaardig dat de Amerikanen, met name de Marshall- autoriteiten, ons land hebben ge steund met het doel om het ook in toeristisch opzicht zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Vele hotels wer den met behulp van Marshall-gelden herbouwd of gemoderniseerd, want onze verouderde hoteluitrusting, als mede de propaganda en de voor lichting in liét buitenland zijn twee zwakke steeën in onze vreemdelin genindustrie. Het is dan ook juist aan deze punten dat het rapport van de Algemene Nederlandse Vere niging voor Vreemdelingenverkeer (A.N.V.V.) aandacht besteedt. Te recht wordt in dit rapport, waaraan j de kundige econoom dr. H. M. Hirsch- feld heeft medegewerkt, gewezen op het gevaar van een terugslag wan neer de prijzen in ons land zouden stijgen. Alleen door een centraal ge leide krachtsinspanning, door mid del van een Centraal Orgaan dat 2 millioen gulden per jaar zal kosten en aan welks hoofd een „Directeur Generaal voor het Vreemdelingen verkeer" zal staan, is het mogelijk, ZONDAG 14 JUNI. HILVERSUM I. 402 M. 8.00 NCRV, 8.30 1KOR. 9.30 KRO. 17.00 NCRV, 19.4S—24.00 KRO. NCRV: 300 Nieuws en weerberichten; 8.15 Gramofoonmuziek; IKOR: 8.30 Mor gengebed; 9.15 Kerkzang en kerkmuziek; KRO: 9.30 Nieuws; 9.45 Gramofoonmu- ziek; 9.55 Hoogmis; 11.30 Gramofoonmu- zielc; 11.40 Kamermuziek; 12,15 Apologie; 12.35 Gramofoonmuziek; 12.55 Zonnewij zer; 13.00 Nieuws en katholiek nieuws; 13.10 Lunchconcert; 13.40 Boekbespreking: 13.55 Koorconcert: 14.30 Gramofoonmu ziek: 14.45 „Madame Butterfly", opera (2e bedrijf); 16.05 Gramofoonmuziek; 16.10 Katholiek Thuisfront overal!; 16.15 Sport- reportage; 16.30 Vespers; NCRV: 17.00 Doopsgezinde kerkdienst; 18.30 Geestelij ke liederen; 18.50 Concertgebouw-orkest; 19.30 „Gelooft U dat?", causerie; KRO: 19.45 Nieuws; 20.00 Gramofoonmuziek; 20.25 De gewone man; 20.30 Promenade orkest; 21.10 „Monsieur de St. Ives", hoorspel; 21.55 Lichte muziek; 22.05 „Men sen zoals wij"; 22.20 Musette-orkest; 22.35 Actualiteiten; 22,45 Avondgebed en litur gische kalender; 23.00 Nieuws; 2S.15 24.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II. 298 M. 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR, 12.00 AVRO. 17.00 VPRO, 17.30 VARA, 20.00—24.00 AVRO. VARA: 8.CJ Nieuws, weerberichten en postduivenberichten; 3.20 Gramofoonmu ziek; 8.30 Voor het platteland; 8.40 Neder landse "olksliederen; 8.55 Sport- en post duivenberichten; 9.00 „Langs ongebaan de wegen": 9.10 Gramofoonmuziek met toelichting 9.45 ..Geestelijk leven", eau-; serie VPRO: 10.00 Voor de jeugd; IKOR: 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst: AVRO: 12.00 Eventuele postduivenberichten. hierna Metropole-orkest; 12.35 „Even afrekenen. Heren!"; 12.45 Gramofoonmuziek; 13.00 Nieuws; 13.05 Lichte muziek; 13.35 Mede delingen; 13.40 Gevarieerde muziek; 14.00 Boekbespreking; 14.20 Omroep-orkest; 15.35 Toneelbeschouwing; 15.50 Orgel en piano: 16.05 Dansmuziek; 16,30 Sportre- vue; VPRO: 17.00 „Tussen Kerk en We reld", causerie: 17.20 „Van het Kerkelijk Erf", causerie; VARA: 17.30 Voor de jeugd; 17.50 Sportjournaal; 18.15 Nieuws en sportuitslagen; 18.30 Hammondorgel; 18.45 „Spontane reacties"; 19.15 Weense muziek; AVRO: 20.00 Nieuws; 20.05 Ge varieerd programma; 21.05 Cabaret; 21.30 Lichte muziek; 21.55 Voordracht; 22.10 Gramofoonmuziek; 22.30 Kamer-orkest en solist; 23.00 Nieuws: 23.15 Reportages of gramofoonmuziek; 23.25—24.00 Dansmu ziek. MAANDAG 15 JUNI. HILVERSUM 1. 402 M. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws; 7.13 Gewijde mu ziek; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nieuws en weerberichten; 3.10 Sportuit slagen; 8.20 Gramofoonmuziek; 9.00 Voor de zieken; 9.30 Voor de vrouw; 9.35 Wa terstanden; 9.40 Gramofoonmuziek: 10.30 Morgendienst; 11.00 Gramofoonmuziek; 11.20 Lichte muziek; 11.30 Herhaling vos senjacht; 12.20 Gramofoonmuziek; 12.25 Voor boer en tuinder; 12.30 Land- en tuin- bouwmededelingen; 12.33 Orgelconcert; 12.59 Klokgelui; 13.00 Nieuws: 13.15 Harp- ensemble; 13.45 Gramofoonmuziek; 14.00 Schoolradio; 14.30 G mofouiuiiuziek; 14.45 Voor de vrouw, 15.15 Gramofoon muziek; 16.00 Bijbellezing; 16.30 Gramo foonmuziek; 17.00 Voor de kleuters; 17.15 Voor de jeugd; 17.45 Regeringsuitzending: dr. ir. L. J. Vroon: „Wat 1 -tekent rijst cultuur voor de Tropen?"; 13-00 Harmo nie-orkest; 18.20 Spor 18.30 Lichte mu? ziek; 18.45 Engelse les; 19.00 Nieuws en weerberichten; 19.10 Gramofoonmuziek; 19.30 „Volk en Staat", causerie; 19.45 Gramofoonmuziek; 20.00 Radiokrant; 20.20 Gramofoonmuziek; 21.00 „Internationale Samenwerking"; 21.15 Pianokwartet; 21.45 Gramofoonmuziek; 22.05 Carillonklanken uit Canada; 22.2o imof->onmuziek; 22.45 Avond overdenking; 23.00 Nieuws en S.O. S.-berichten; 23.15—24.00 Gramofoonmu ziek. HILVERSUM n. 298 M. -.00—24.00 AVRO. AVRO: 7 Nieuws; 7.10 Gramofoonmu ziek; 7.15 Ochtendgymnastiek; 7.30 Gra mofoonmuziek; 8.00 Nieu- s; 8.15 Gramo foonmuziek; 9.00 Morgenwijding: 9.15 Lie deren; 9.25 Voor de vrouw; 9.30 Gramo foonmuziek; 11.00 Voordracht; 11.15 Ka mer-orkest; 12.00 Or^el en zang; 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen; 12.33 In 't spionnetje: 12.38 Gramofoonmuziek; 13.00 Nieuws: 13.15 Mededelingen of gra mofoonmuziek: 13.20 Promenade-orkest en koor; 14.00 „Wat gaat er om in de we reld?". causerie: 14.20 Gramofoonmuziek; 14.30 Voordracht; 14.45 Cell en piano; 15.15 Voor de vrouw; 16.15 Gramofoon muziek: 17.30 Voor ie padvinders; 17.45 Gramofoonmuziek; 17.50 Militair commen taar; 18.00 Nieuws; 18.15 Amusementsmu ziek; 19.00 Muzikale causerie; 19.15 Repor tage of gramofoonmuziek; 19.20 Cabaret; 19.45 Regeringsuitzending: landbouwru- briek; Het 13e ntemationale zuivelcon- gres; 20.00 Nieuws: 20.05 „Die lustigen Weiber von Windsor", opera (gr.); 22.15 Voordracht; 22.30 Dansmuziek; 23.00 Nieuws; 23.15 Filmprogramma; 23.45—24.00 Gramofoonmuziek. aldus het rapport, het vreemdelin genverkeer te stimuleren. Geestdrift Wij zijn van oordeel dat een der gelijke organisatie nuttig effect kan hebben, mits zij wordt geleid door kundige en geestdriftige lieden, die niet over een ambtenarenmentaliteit beschikken. Daarnaast geloven wij dat de gezindheid van het Neder lands? volk doorslaggevend voor de aantrekking van vreemdelingen zal zijn. Op dit punt kan nog heel wat worden verbeterd. Het zal zo moe ten worden dat de vreemdeling Ne derland als vacantieland bij zijn landgenoten aanbeveelt, omdat de Nederlanders zulke aangename en gastvrije mensen zijn. Deze persoon lijke propaganda werkt effectiever dan die van roulettes, comfortabele hotel-paleizen en lage prijzen, wel ker waarde wij overigens ook niet onderschatten. Hieruit blijkt weer hoe belangrijk de houding van het individu is voor het welzijn van het geheel. Vi/n?RHE UMIN

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 5