Er zijn nauwelijks boeken te koop in Indonesië DAÏCO VOOR BOERENLEENBANKEN WAS 1952 EEN GOED JAAR SJERPA'S MINDER ENTHOUSIAST OVER MOUNT EVEREST-SUCCES nationale film Louisa's grote strijd JIMMY BROW1N en de oranjehemden VRIJDAG 12 JUNI 1953 PROVIN Cl ALE ZEEUWSE COURANT EEN CULTUREEL TEKORT. Men drukt ze niet en men belemmert de import (Van onze correspondent in Indonesië). Verschillende hoofdplaatsen van Indonesië hebben, van oudsher, zeer fraaie Europese boekwinkels, en na de oorlog zyn sommige daarvan nog verbouwd en uitgebreid, als verwachtte men een enorme culturele opleving. Een boekhandel als bijvoorbeeld van de firma Van Dorp te Djakarta is van zulk een reusachtige omvang, en zo modern ingericht, dat men zijns gelijke in Nederland niet vindt. Zelfs Amerikaanse bezoekers van Indonesië staan er verbaasd over. De boekenminnaar, die tegenwoordig deze tempels dor lectuur betreedt, zal zich echter over nog iets anders verbazen (en met weinig vreugde)Hij zal namelijk tot zyn verwondering ontdekken, dut hij voornamelijk lege planken en schappen rond zich heen ziet, soms opgevuld met enige Indonesische kunstvoorwerpen. En de schamele hoeveelheid boe ken daarop is naar inhoud en kwaliteit van uiterst geringe betekenis. Be halve een waarlyk armoedig voorraadje buitenlandse boeken treft hij nog een paar tafels met lectuur in de Indonesische taal aan, goedkoop van uit voering en doorgaans voor het grootste deel bestaande uit schoolboekjes. raad van het land is in de laatste ja ren steeds zwakker geworden. De im port-beperkingen van thans heeft de Indonesische Overheid niet tot haar genoegen ingevoerd. Zolang de ex port-productie door allerlei oorzaken een dalend peil vertoont, bestaat er ook weinig hoop op een spoedige ver betering. Aan de andere kant zijn er verscheidenen, en niet de domsten en de slechtsten, die zich wel eens af vragen of men het mes niet S.1 te diep in de boeken-deviezen gezet heeft, terwijl het met de import van ver scheidene zaken uit de luxe categorie misschien best een beetje minder kon. Wanneer men in de hoofdstad van een arm en verarmend land in steeds groter aantal weelderige li mousines ziet rijden, van de meest kostbare merken, en tegelijkertijd de boekwinkels ledig ziet, moet er op de een of andere manier iets mis zijn. Hjj zal de veelbelovende boeken-to- ko diep teleurgesteld en meestal met ledige handen verlaten. En mocht hij er al in geslaagd zijn iets van zijn ga ding te vinden, dan heeft dat ene boek een zodanige diepe bres in zijn beurs geslagen, dat zijn blijdschap over deze aankoop daardoor reeds aanzienlijk moet zijn gedempt. GEEN DEVIEZEN. Er zijn bijna geen boeken meer te koop in Indonesië. Reeds jarenlang zyn de deviezen-toewijzingen voor de import van boeken aan bepaalde be perkingen onderhevig geweest. Maar nadat in de eerste maanden van dit jaar in het geheel geen deviezen meer werden verstrekt, waardoor de nog aanwezige boekenvoorraad natuurijk vrij snel ging slinken, is die beper king nog veel groter geworden. Bo vendien heeft men sedert enige tijd de boeken op de „inducementlijst" ge zet. Dit komt in de praetijk hierop neer, dat degeen die thans in Indone sië een boek koopt niet drie maal maar vijf-en-een-half maal de Neder landse verkoopsprijs moet betalen. Een gewoon romannetje, dat men in één avond uitleest, komt zo al gauw op de prijs van dertig tot veertig Rupiahs, waar de meeste inkomens beslist niet 'op berekend zijn. Met de wetenschappelijke werken is het iets beter gesteld: hiervoor ligt de prijs verhouding van 1 4. Maar ook dat is nog duur. Overigens zyn de boekwin kels in de loop van dit jaar echter zó schaars uit de deviezenpot be deeld, dat men de meeste boeken hier tóch niet krijgen kan. GEEN TIJDSCHRIFTEN. Hierbij zij, ter voorkoming van mis verstand, aangetekend dat het niet alleen of in de eerste plaats om Ne derlandse boeken gaat. Lectuur in andere Europese talen, of Ameri kaans, is minstens even moeilijk of nog schaarser te vinden. En met de tijdschriften is het van hetzelfde la ken een pak. De situatie is nu dus zo dat in dit jonge land, dat niet alleen naar eco nomische maar niet minder naar in tellectuele ontwikkeling streeft, en dat op dit gebied een enorme achter stand heeft in te halen, vrijwel geen boeken te krijgen zijn. Wat het land zelf op dit gebied produceert mag nauwelijks naam hebben. Er zijn geen auteurs van belang, geen beroemde of bekende wetenschapsmensen die iets te zeggen hebben. De uitgeverij is slecht georganiseerd. De drukke rijen zijn ternauwernood op dit werk ingericht. BITTERE NOODZAAK. Men moet natuurlijk toegeven dat hier in zeker opzicht sprake is van bittere noodzaak. De deviezen-voor- KERKNIEUWS Dr. C. Steenblok ontheven van docentschap Controverse in de Geref. Gemeenten De generale synode van de Geref. gemeenten heeft vorige week in be sloten vergadering te Utrecht haar zittingen gehouden. Naar wij verne men, heeft de synode dr. C. Steenblok te Gouda ontheven van zijn docent schap aan de theologische school te Rotterdam. De synode benoemde in zijn plaats tot docenten ds. J. W. Ker sten te Genemuiden en ds. L. Rijksen te Middelburg. Het v/as aan ingewijden reeds lang bekend dat er tegen de opvattingen van dr. Steenblok bezwaren waren. Ds. Kersten is een zoon van wijlen het Tweede Kamerlid ds. G. H. Ker sten, die tal van jaren in de Geref. gemeenten een vooraanstaande plaats heeft ingenomen en die eveneens do cent aan de theologische school ge weest is. Ds. Kersten werd 25 Decem ber 1915 geboren en in 1948 candidaat, om 7 Februari 1950 intrede te doen te Genemuiden welke gemeente hy uit een zeer groot aantal beroepen, dat op hem was uitgebracht, gekozen had. Ook te Genemuiden heeft ds. Kersten tal van beroepen ontvangen, w.o. naar de grote stad. Ds. Rijksen werd in 1902 geboren en in 1944 candidaat, om 14 December van dat jaar te Leiden het predikambt te aanvaarden. Deze standplaats veiwisselde hy 13 Sep tember 1951 met zijn tegenwoordige. Ds. Rijksen is curator van de theolo gische school, deputaat van de synode voor de Hoge Overheid en voor de bui tenlandse kerken, alsmede secretaris van de synodale commissie tot hulp aan oorlogsslachtoffers en verwoes- te kerken en lid van de commissie tot stichting van een eigen sanatorium voor t.b.c.-lijders en tot behartiging van de belaftgen der emigranten naar Canada. Hy is seilba van de generale synode. Op de theologische school zijn thans vijf studenten. Ook de heerA. van Boehove te Rotterdam dient haar als docent. CULTUREEL TEKORT. Indonesië heeft zelf nog slechts zeer weinig scheppende en inspireren de bronnen op wetenschappelijk en cultureel gebied. Het moet zijn ken nis voor het grootste deel van buiten krijgen. Er bestaat onder de jongere, leergierige Indonesische generatie een grote drang naar ontwikkeling en verruiming van de blik, zowel op we tenschappelijk als cultureel gebied. Aan deze dorst kan nu vrijwel niet voldaan worden. Dit valt te meer te betreuren wanneer men bedenkt hoe juist die jongere generatie voor dit land meer dan wédr ook de hope der toekomst is. Het schreeuwend gebrek aan intellectuelen vormt een der voornaamste oorzaken van de wan orde, welke men hier nog in velerlei opzicht aantreft; en waarover men niet zo bedroefd noch verbaasd zou behoeven te zijn, wanneer het maar vaststond, dat een nieuw en jong ge slacht gereed staat om de vele bres sen van kennis, inzicht en deskundig heid over een bepaald aantal jaren te dichten, De lege boekwinkels in Indonesië zijn niet alleen een onaangenaam ver schijnsel voor de hier nog werkende Nederlanders, die toch al zo weinig vertier en afleiding hebben, dat zij een goed boek node missen kunnen Het verschijnsel en zijn consequenties zijn van veel ernstiger aard. WEL BIOSCOPEN. Er wordt enorm vee] geld uitgege ven aan het bouwen van nieuwe bios copen in Indonesië, en het ene droom- paleis overtreft het andere in weelde en kostbare outillage. Er is in 'n be trekkelijk kleine stad als Medan, dat al een stuk of zeven bioscopen telt, kort geleden weer een nieuw film-pa radijs geopend, waar men zelfs over „air-conditioned" loges beschikt. Dit alles kost handenvol deviezen, even als de honderden meestal Ameri kaanse films, die hier wekelijks wor den geïmporteerd, en waarvan men kan leren lasso-werpen, van de heup schieten, paardrijden en nog tal van andere nuttige zaken, maar juist niet die dingen, welke dit land thans voor zijn nabije toekomst van node heeft. De ledige gapende planken van de boekwinkels vormen een teken en een waarschuwing, waarvan men slechts hopen mag dat zH, bij de vele proble men die dit land net hoofd moet bie den, niet onopgemerkt zullen blijven. Het is natuurlijk prachtig het anal- phabetisme te bestrijdenMaar als er straks toch geen boeken meer zijn DALENDE RENTESTAND. Geen waterschapsbank? In de dezer dagen te Utrecht gehou den algemene vergadering van de Coöperatieve Centrale Ralffeisen- bank gaf de voorzitter van het be stuur, "prof. dr. C. Minderhout, een overzicht van de omslag op de geld en kapitaalmarkt. In 1951 was de behoefte in de landbouw zo groot, dat de middelen daarvoor soms nauwelijks konden worden gevonden. De liquiditeit der aangesloten banken vergde dan ook voortdurend aandacht In geen enkel geval echter werd een verzoek om een normaal bedryfscrediet voor een boer, tuinder en of kleine dorpsmid denstander geweigerd. Kort na het tot stand komen van de wet toezicht credietwezen wijzig de de toestand zich grondig, de gede- poneerde gelden stegen krachtig en de crediel-vraag verminderde, waar door het jaar 1952 een geheel ander beeld vertoonde. Thans is een geleidelijke daling van de rentestand ingezet, duidende op een verruiming van de kapitaal markt. Ook op de markt voor lcortlo- Send crediet de geldmarkt zette eze merkwaardige omslag door, het geen prof. Minderhout met voorbeel den aantoonde. Voor de Centrale Bank en voor de Boerenleenbanken heeft dit tot gevolg, dat rekening zal moeten worden gehouden met een laag rendement van nieuwe uitzettin gen en dat het de vraag zal zijn of de huidige rentevergoeding voor spaargelden en rekeningcourantgel- den gehandhaafd kan blijven, zy het dat op korte termijn nog geen veran dering behoeft plaats te hebben. Over het geheel is het jaar 1952 gunstig geweest, zowel voor de Cen trale Bank als voor de aangesloten boerenleenbanken. Een der punten, aldus de voorzit ter, waarmede wij ons in het afgelo pen jaar en ook in 1953 herhaaldelijk hebben bezig te houden, is de kapi taal- en credietvoorziening van onze waterschappen. De belangen van on ze waterschappen gaan ons zeer ter harte en het was bij de geldende ren tevoet in het jaar 1951 vaak zeer moeilijk om voldoende kapitaal-te verstrekken. Toch vond dé voorzittfér geen reden om het plan te steunen van de Unie van Waterschapsbonden om een eigen bank op te richten. Met cijfers gaf hij te kennen, dat de boe renleenbanken voor een belangrijk percentage voorzien in de financiële behoeften van de waterschappen. Er is ook bereidheid tot nader overleg met de unie. Op 22 Juni a.s. wordt Tiet Nederlandse blokkenspelhet geschenk van het Ne derlandse volk aan de V. S., naar Rot terdam vervoerd, waar het zal worden opgesteld en worden gekeurd door een commissie van deskundigen. Daarna zul de beiaard naar Amerika worden verscheept. Ferdinant Timmermans, Rotterdams beiaardier, zal in Wash ington het inhuldigingsconcert ge ven. Eén van de klokken van de bei aard. Nieuwe uitgaven Enige tijd geleden verscheen bij de Ne derlandse Uitgeversmaatschappij een Kor te populair-wetenscnappelijke handleiding voor de belastingbetaler, „Aftrekposten voor de inkomsten- en vermogensbelas ting", editie 1953. Het boekje werd ver zorgd door B. Schippers en L. J. van He- del. Bij dezelfde uitgeefster zag het licht „Zeer eenvoudig Engels voor emigran ten". voor de serie onderwijs, kunsten en wetenschappen bewerkt door T. Hui ten ga. Bij Van Gorcum en Comp. te Assen tenslotte werd uitgegeven „Landbouw- geschiedenis voor lagere landbouwscho len". Het boekje, dat werd samengesteld door de heer T. R. Stegeman. geeft een overzicht van de ontwikkeling welke de landbouw heeft doorgemaakt van de oudheid tot op heden. 0 Sinds kort is een nieuw snufje opge doken op het gebied van sieraden, n.l. smeedijzeren, anthracietkleurige colliers en broches in dikwijls zeer kunstzinnige uitvoering. Op een eenvoudige effen jumper staan ze alleraardigst. Motor vloog uit de bocht: een dode, twee gewonden In Apeldoorn Js Woensdagavond 'n ernstig verkeersongeval gebeurd, dat een dode en twee ernstig gewonden heeft geëist. De 42-jarlge motorrij der J. C. B. uit Nieuwcnnoorn kwam uit de richting Deventer met zo'n gro te snelheid aanraden, dat hij uit de bocht vloog en aan de tegenoverge stelde kant van de weg terecht kwam, waar het 15-jarig meisje M. Diks uit Apeldoorn werd gegrepen, waarna de motor omsloeg. De motoi*rijder werd daarbij zo zwaar gewond, dat hij nog tijdens het vervoer naar het Juliana- ziekenhuis overleed. Naar hetzelfde ziekenhuis werd ook het ernstig ge wonde meisje overgebracht, alsmede de duo-passagier van de motorrijder, de 31-jarige L. Schipper uit Oost- voorne. De toestand van 't meisje, dat een gecompliceerde beenfractuur en e>en zware hersenschudding had ge kregen, is nog zorgwekkend. De heer Schipper liep een lichte hersenschud ding en een gekneusde hand op. Lama's bereidden zich echter voor op feestelijke ontvangst Do wereld mag er zich dan al over verheugd hebben, dat het do Nieuw- Zeolander Hillary en de sjerpagids Tensing, bijgenaamd „de tijger", gelukt is de top van de Mount Everest te bereiken, bij de volksstam der Sjcrpa's is het. nieuws van dit succes met gemengde gevoelens ontvangen. In de loop der laatste dertig jaren hebben de Sjerpa's namelijk goede betaling, voed sel en kleding ontvangen voor hun diensten als gidsen bij de elf expedities, die achtereenvolgens van Namche Bazaar (aan de voet van de Mount Eve rest) uit pogingen hebben ondernomen om ds hoogste berg ter wereld te overwinnen. En thans vrezen de sjerpa's dat er aan deze hoog-conjunctuur een einde is gekomen. Bovendien zijn zy er niet zo gerust op, dat de geesten van de berg, die naar hun geloof de top van de „Go din-moeder va.n de sneeuw" bewaren, zich niet voor het schenden van hun souvereine gebied zullen wreken doof onheil over de mensen daarbeneden te brengen. In Nepalese kringen verheelt men intussen niet zijn ontstemming over het feit, dat de koning van Nepal, op wiens gebied en met wiens toestem ming de expeditie toch werd ge maakt, pas de dag na die, waarop de Britse ambassade de boodschap over de geslaagde topbeklimming ontving, door de ambassade hiervan op de hoogte werd gesteld, aldus meldt de „Daily Telegraph Men Advertentie film Formaat 6 9 jy.' Mezzochrome f 1 -30 - iyiezzopan I 1.45 ook formaat Speciröpan f1.70 4 x 6 5 eli 6.5 x -11 -f duurder hoeft niet bete' bestaat niet FEUILLETON DOOR IAN TEMPEST „Nu, als geen belediging bedoeld is, zal ik het niet als zodanig opvat ten", antwoordde de keukenprinses vol majesteitelijke waardigheid. „Zie je, ik ben gemakkelijk in de omgang, maar in mijn keuken stel ik prjjs op nette manieren". „Daar hebt u gelijk in", hernam Mandy ernstig. „Ik houd zelf ook niet van slechte manieren. Mijn tan te zegt altijd: beleefdheid kost niets". „Hier juffrouw Brinegar spreekt altijd keurig. Ach ja, de arme ziel is zo eenzaam, dat ze wel met iedereen wil praten, maar zolang ik hier ben zal niemand haar kunnen bedriegen", verzekerde de keukenmeid met na druk. „Ze is veel te goed van ver trouwen en denkt wonderwat van die juffrouw Darsall". „U houdt dus niet van iuffrouw Darsall, mevrouw Spale?'1 vroeg Louisa wat schroomvallig. „Van haar?" De keukenmeid haal de weer verachtelijk haar neus op. „Als ik het voor 't zeggen had, zou ze gauw haar biezen kunnen pakken. Je wordt er gewoonweg draaierig van als ie ziet hoe ze met de mannen aan papt. Daar heb je b.v. die z.e. artist, die in „Vissers rust'" logeert. Ik heb wel gezien, hoe ze hem knipoogjes gaf en op een avond, toen Rosie in bed lag, met hem uitging. Ze houdt hem achter de hand, om zo te zeg gen, tot meneer Torre weer hier is. Natuurlijk heeft ze 't eigenlijk op meneer Torre gemunt, maar de juf frouw hier ziet dat niet". Louisa voelde zich het hart in de schoenen zinken. Dus er bestond iets tussen juffrouw Darsall en Kirk, maar wat? Weer, van Kirk's kant, een „vacantie-vryerijtje" Was het zijn gewoonte om overal waar hij kwam een aardig meisje uit te zoe ken, haar met attenties te overladen 22. De trainer van De Biggers heette Dirk Dreun. Hij was vroeger een heel bekend speler geweest, al had hij het nooit tot het Nederlands elftal kunnen brengen, hetgeen naar zijn mening het jammerlijke gevolg was geweest van de omstandigheid, dat de toen malige voorzitter van de Keuze-commissie de pik op hem had gehad. Hij was in zijn tijd vooral beroemd geweest om zijn dreunende schoten. „Voetbal", zei-die altoos, „is helemaal zo moeilijk niet. Het is dóórsjouwen en dreunen maar". Deze Dirk Dreun nu. was helemaal niet zo ingenomen met de komst van Jackie Brown. Toen deze zich was komen voorstellen als nieuw lid. had hij hem nog al misprijzend aangekeken en voor dat Jackie ook maar een bal had aangeraakt, stond zijn oordeel reeds vast: te klein om door te sjouwen en te korte beentjes om te kunnen dreunen. Jackie had op die eerste trainingsavond tot zijn grote verdriet niets mogen doen. „Ga jij nu maar eens rustig daar op dat bankje zit ten". had Dirk Dreun gezegd, „dan kun je eens zien hoe wij dat doen. Let maar goed op. Je moet je eerst een beetje in onze „sfeer" inwerken, begrijp je". Nu, Jackie had daar niets van begrepen en hij ging die avond nog al teleurgesteld naar huis. Nu was hii lid van een grote club geworden en nu had hy bijna twee uur langs de kant zitten koekeloeren. En wat had hij gezien? Een stelletje knoeiers, die om beur ten de bal een harde knoert gaven en er dan hijgeno en puffend op hun kromme benen achteraan holden Hij had zich gewoon zitten verbijten.... en dan zodra hij genoeg van haar had, ruzie te maken? Ze behoefde niet te doen, alsof het hEiar allemaal niet kon schelen, alsof het haar koud liet, hoe Kirk was en hoe hij zich wil de amuseren. Ze had, ondanks alles, nog steeds gehoopt, dat hij op zeke re dag zou terugkeren en dan zijn ge drag verklaren op een wijze, die haar gekwetste trots enige voldoening zou schenken. Nu was zelfs de laatste strohalm, waaraan ze zich had vast geklampt, haar ontnikt. Ze behoorde nu verontwaardigd, woedend te zijn. Dat was ze ook maar het hielp niet. Hij mocht dan nóg zo slecht zyn of lelijk hebben ge handeld, ze hield nog altijd van Kirk en de gedachte, dat nij nu een ander meisje zou omhelzen kwelde haar on draaglijk. „Daar gaat die bel van de leskamer alweer. Wat zou ze nu weer moe ten?" riep de keukenmeid plotseling uit. „Jé zou bijna denken, dat z ij ons betaalde om voor haar te zorgen en toch is ze zelf ook maar een loontrek ker en geen beste! Als 't in haar kraam te pas komt, verwaarloost ze dat arme kind schandelijk, maar wan neer meneer Torre hier is, laat ze dat wel; dan speelt ze het lieve moeder tje Je zou haar dan niet meer her kennen, die lelijkerd!" „Zal ik eens gaan zien wat ze wil, mevrouw Spale?" vroeg Louisa, plot seling hevig verlangend, het mêisie, dat nu het voorwerp van Kirk's niet bijster standvastige genegenheid scheen eens van naderbij te aan schouwen. „Warempel niet, laat haar maar bellen", antwoordde mevrouw Spale, terwijl ze de theepot opnam en de drie kopjes nog eens vulde. „Jelui bent nu niet gekleed, om op bellen af te gaan. En in elk geval is het jouw werk niet; jij zult op de bellen van de slaapkamers moeten letten en je zuster op die uit de leskamer. Daar schelt ze alweer; laat. ze Daar de maan lopen! Jelui moet het me niet kwalijk nemen, maar zulke lui als zij maken me razend". Louisa bedacht, dat de eerzame mevrouw Spale dan volgens juffrouw Brinegar heel aardig en prettig mocht zyn, maar toch zeker die ei genschappen niet aan juffrouw Dar sall ten goede liet komen. „Je zou misschien verwacht heb ben, dat ze van de week, toen ik alles alleen moest doen, een hand mee zou hebben uitgestoken. Mis hoor! Een veel te sjieke dame om haar eigen bed op te maken", ging de keuken meid minachtend voort. „Als ze me neer Torre aan de haak weet te slaan zou me dat ere voor hem spijten. En 't is best mogelijk, dat het haar lukt, want ze weet met mannen om te springen O. ik ben nooit erg op man nen ge.-' -'eweest, maar meneer Torre hte heer". (Wordt vervolgd wyst er op, dat aan het behaalde suc ces evengoed door een Nepalees, de gids Tensing, is bijgedi'agen. In feite bereikte het nieuws van de overwin ning Nepal het eerst via Amerikaan se rad.ostations. Officiële publicaties VLÏSSINGEN. TER LEZING LEGGING TWEE VASTGESTELDE VERORDENINGEN. B. en W. van Vlissingen brengen ter openbare kennis, 1. dat op de gemeente-secretarie, 2e af deling. ter lezing voor een ieder, gedu rende drie maanden zijn nedergelegd en tegen betaling der kosten zijn verkrijg baar gesteld een tweetal door de raad dier gemeente in zijn vergadering van 27 Maart 1953, onder de nummers 8 en 10 vastgestelde verorden „en. welke zijn goedgekeurd bij Koninklijk besluit van 22 Mei 1953. nr. 48, en in werking treden op 13 Juni 1953; 2. dat deze verordeningen onderschei denlijk betreffen: a. afwijkingen voor het zomerseizoen van de wettelijke verboden. op Zon dag en op werkdagen t 18 uur een win kel voor het publiek geopend te hebben en om op Zondag en op werkdagen na 19 uur straathandel uit te oefenen. b. het bepalen van het algemeen slui tingsuur voor kapperszaken op 19 uur. HERIJK DER MATEN EN GEWICHTEN. B. en W. van Vlissingen maken be kend: dat dit jaar voor de herijk van maten en gewichten in deze gemeente zitting zal worden gehouden in de ach terzaal met portaal van de v.m. Kazer ne Koning Willem IH aan de Oranje straat alhier en wel als volgt: op Maandag 22 Juni a.s. van 10—12 uur voor verkopers van nieuwe maten, ge wichten en meetwerktuigen: Op Maandag 22 Juni a.s. van 1316 uur en op Dinsdag 23 Juni a.s. van 9.3011 uur voor apothekers, apotheekhoudende geneeskundigen, handelaren in edele me talen. parels, edelgesteenten of munten; op Dinsdag 23 Juni a.s, van 1112 uur en van 1314.30 uur voor grote partijen, welker eigenaars van de zijde van het ijkkantoor schriftelijk worden opgeroe pen: op Woensdag 24 Juni a.s. van 9.3012 en van 1316 uur voor ae N.V. Konink lijke Maatschappij „De Schelde". Voor herijkplichtigen wier naam of naam van de firma begint met een der letters: A, B, C, D, E," F. op Donderdag 25 Juni a.s. van 9.3012 uur en van 13 16 uur; G. H, I, J. K. op Vrijdag 26 Juni a.s. van 9.3012 uur en van 1316 uur; L, M, N. O, P. Q, R, op Maandag 29 Juni a.s. van 9.30—12 uur en van 1316 uur; T. U. V. W. X. Y, Z, op Dinsdag 30 Juni a.s. van 9.3012 uur en van 1316 uur, le. dat de maten en gewichten schoon, droog en roestvrij moeten worden aan geboden om onderzocht te kunnen wor den; dat ijzeren maten van binnen en van buiten geverfd dienen te zijn, ko peren gewichten afgewassen en ook de gaten gereinigd; dat ijzeren gewichten niet gepotlood mogen zijn, doch roestvrij moeten zijn gemaakt en daarna ingewre ven met gekookte lijnolie: 2e. dat de maten en gewichten vóór 1 October 1954 gestempeld moeten zijn met de letter V en dat er, bij verzuim of verhindering om van de zitting gebruik te maken, nog gelegenheid bestaat ma ten en gewichten te laten herijken aan het ijkkantoor te Middelburg op de twee de Donderdag en de daaropvolgende Vrij dag van elke maand; dat de maten en gewichten, welke zijn gestempeld met het afkeuringsmerk A. niet in winkels enz. mogen worden teruggebracht: 4e dat ten bate van 's Rijks schatkist betaald moet worden voor het onderzoek der maten en gewichten (keurloon) en voor het justeren der gewichten (justeer- loon) en 5. dat de miillgrarogewichten niet op de herijkzitting, maar alleen aan het ijk kantoor herijkt kunnen worden. (De ge zegelde enveloppe, afgegeven bij de vo rige verificatie moet met de gewichten franco per post worden opgezonden, daar de gewichten anders aan de eisen, ge steld voor de nieuwe, moeten voldoen, terwijl een postbewijs tot een bear; overeenkomende met de som van 20 cent, elk gewichten moet zijn ingesloten. Dit bedrag kan ook op postrekening No. 425038 van Ijkkantoor Middelburg wor den gestort).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 9