Er zijn nauwelijks boeken te
koop in Indonesië
DAÏCO
VOOR BOERENLEENBANKEN
WAS 1952 EEN GOED JAAR
SJERPA'S MINDER ENTHOUSIAST
OVER MOUNT EVEREST-SUCCES
nationale film
Louisa's grote strijd
JIMMY BROW1N en de oranjehemden
VRIJDAG 12 JUNI 1953 PROVIN Cl ALE ZEEUWSE COURANT
EEN CULTUREEL TEKORT.
Men drukt ze niet en men belemmert
de import
(Van onze correspondent in Indonesië).
Verschillende hoofdplaatsen van Indonesië hebben, van oudsher, zeer
fraaie Europese boekwinkels, en na de oorlog zyn sommige daarvan nog
verbouwd en uitgebreid, als verwachtte men een enorme culturele opleving.
Een boekhandel als bijvoorbeeld van de firma Van Dorp te Djakarta is van
zulk een reusachtige omvang, en zo modern ingericht, dat men zijns gelijke
in Nederland niet vindt. Zelfs Amerikaanse bezoekers van Indonesië staan
er verbaasd over. De boekenminnaar, die tegenwoordig deze tempels dor
lectuur betreedt, zal zich echter over nog iets anders verbazen (en met
weinig vreugde)Hij zal namelijk tot zyn verwondering ontdekken, dut hij
voornamelijk lege planken en schappen rond zich heen ziet, soms opgevuld
met enige Indonesische kunstvoorwerpen. En de schamele hoeveelheid boe
ken daarop is naar inhoud en kwaliteit van uiterst geringe betekenis. Be
halve een waarlyk armoedig voorraadje buitenlandse boeken treft hij nog
een paar tafels met lectuur in de Indonesische taal aan, goedkoop van uit
voering en doorgaans voor het grootste deel bestaande uit schoolboekjes.
raad van het land is in de laatste ja
ren steeds zwakker geworden. De im
port-beperkingen van thans heeft de
Indonesische Overheid niet tot haar
genoegen ingevoerd. Zolang de ex
port-productie door allerlei oorzaken
een dalend peil vertoont, bestaat er
ook weinig hoop op een spoedige ver
betering. Aan de andere kant zijn er
verscheidenen, en niet de domsten
en de slechtsten, die zich wel eens af
vragen of men het mes niet S.1 te diep
in de boeken-deviezen gezet heeft,
terwijl het met de import van ver
scheidene zaken uit de luxe categorie
misschien best een beetje minder
kon. Wanneer men in de hoofdstad
van een arm en verarmend land in
steeds groter aantal weelderige li
mousines ziet rijden, van de meest
kostbare merken, en tegelijkertijd de
boekwinkels ledig ziet, moet er op de
een of andere manier iets mis zijn.
Hjj zal de veelbelovende boeken-to-
ko diep teleurgesteld en meestal met
ledige handen verlaten. En mocht hij
er al in geslaagd zijn iets van zijn ga
ding te vinden, dan heeft dat ene
boek een zodanige diepe bres in zijn
beurs geslagen, dat zijn blijdschap
over deze aankoop daardoor reeds
aanzienlijk moet zijn gedempt.
GEEN DEVIEZEN.
Er zijn bijna geen boeken meer te
koop in Indonesië. Reeds jarenlang
zyn de deviezen-toewijzingen voor de
import van boeken aan bepaalde be
perkingen onderhevig geweest. Maar
nadat in de eerste maanden van dit
jaar in het geheel geen deviezen meer
werden verstrekt, waardoor de nog
aanwezige boekenvoorraad natuurijk
vrij snel ging slinken, is die beper
king nog veel groter geworden. Bo
vendien heeft men sedert enige tijd
de boeken op de „inducementlijst" ge
zet. Dit komt in de praetijk hierop
neer, dat degeen die thans in Indone
sië een boek koopt niet drie maal
maar vijf-en-een-half maal de Neder
landse verkoopsprijs moet betalen.
Een gewoon romannetje, dat men in
één avond uitleest, komt zo al gauw
op de prijs van dertig tot veertig
Rupiahs, waar de meeste inkomens
beslist niet 'op berekend zijn. Met de
wetenschappelijke werken is het iets
beter gesteld: hiervoor ligt de prijs
verhouding van 1 4. Maar ook dat is
nog duur. Overigens zyn de boekwin
kels in de loop van dit jaar echter
zó schaars uit de deviezenpot be
deeld, dat men de meeste boeken hier
tóch niet krijgen kan.
GEEN TIJDSCHRIFTEN.
Hierbij zij, ter voorkoming van mis
verstand, aangetekend dat het niet
alleen of in de eerste plaats om Ne
derlandse boeken gaat. Lectuur in
andere Europese talen, of Ameri
kaans, is minstens even moeilijk of
nog schaarser te vinden. En met de
tijdschriften is het van hetzelfde la
ken een pak.
De situatie is nu dus zo dat in dit
jonge land, dat niet alleen naar eco
nomische maar niet minder naar in
tellectuele ontwikkeling streeft, en
dat op dit gebied een enorme achter
stand heeft in te halen, vrijwel geen
boeken te krijgen zijn. Wat het land
zelf op dit gebied produceert mag
nauwelijks naam hebben. Er zijn geen
auteurs van belang, geen beroemde
of bekende wetenschapsmensen die
iets te zeggen hebben. De uitgeverij
is slecht georganiseerd. De drukke
rijen zijn ternauwernood op dit werk
ingericht.
BITTERE NOODZAAK.
Men moet natuurlijk toegeven dat
hier in zeker opzicht sprake is van
bittere noodzaak. De deviezen-voor-
KERKNIEUWS
Dr. C. Steenblok ontheven
van docentschap
Controverse in de
Geref. Gemeenten
De generale synode van de Geref.
gemeenten heeft vorige week in be
sloten vergadering te Utrecht haar
zittingen gehouden. Naar wij verne
men, heeft de synode dr. C. Steenblok
te Gouda ontheven van zijn docent
schap aan de theologische school te
Rotterdam. De synode benoemde in
zijn plaats tot docenten ds. J. W. Ker
sten te Genemuiden en ds. L. Rijksen
te Middelburg.
Het v/as aan ingewijden reeds lang
bekend dat er tegen de opvattingen
van dr. Steenblok bezwaren waren.
Ds. Kersten is een zoon van wijlen
het Tweede Kamerlid ds. G. H. Ker
sten, die tal van jaren in de Geref.
gemeenten een vooraanstaande plaats
heeft ingenomen en die eveneens do
cent aan de theologische school ge
weest is. Ds. Kersten werd 25 Decem
ber 1915 geboren en in 1948 candidaat,
om 7 Februari 1950 intrede te doen te
Genemuiden welke gemeente hy uit
een zeer groot aantal beroepen, dat
op hem was uitgebracht, gekozen had.
Ook te Genemuiden heeft ds. Kersten
tal van beroepen ontvangen, w.o. naar
de grote stad. Ds. Rijksen werd in
1902 geboren en in 1944 candidaat, om
14 December van dat jaar te Leiden
het predikambt te aanvaarden. Deze
standplaats veiwisselde hy 13 Sep
tember 1951 met zijn tegenwoordige.
Ds. Rijksen is curator van de theolo
gische school, deputaat van de synode
voor de Hoge Overheid en voor de bui
tenlandse kerken, alsmede secretaris
van de synodale commissie tot hulp
aan oorlogsslachtoffers en verwoes-
te kerken en lid van de commissie tot
stichting van een eigen sanatorium
voor t.b.c.-lijders en tot behartiging
van de belaftgen der emigranten naar
Canada. Hy is seilba van de generale
synode.
Op de theologische school zijn thans
vijf studenten. Ook de heerA. van
Boehove te Rotterdam dient haar als
docent.
CULTUREEL TEKORT.
Indonesië heeft zelf nog slechts
zeer weinig scheppende en inspireren
de bronnen op wetenschappelijk en
cultureel gebied. Het moet zijn ken
nis voor het grootste deel van buiten
krijgen. Er bestaat onder de jongere,
leergierige Indonesische generatie
een grote drang naar ontwikkeling en
verruiming van de blik, zowel op we
tenschappelijk als cultureel gebied.
Aan deze dorst kan nu vrijwel niet
voldaan worden. Dit valt te meer te
betreuren wanneer men bedenkt hoe
juist die jongere generatie voor dit
land meer dan wédr ook de hope der
toekomst is. Het schreeuwend gebrek
aan intellectuelen vormt een der
voornaamste oorzaken van de wan
orde, welke men hier nog in velerlei
opzicht aantreft; en waarover men
niet zo bedroefd noch verbaasd zou
behoeven te zijn, wanneer het maar
vaststond, dat een nieuw en jong ge
slacht gereed staat om de vele bres
sen van kennis, inzicht en deskundig
heid over een bepaald aantal jaren te
dichten,
De lege boekwinkels in Indonesië
zijn niet alleen een onaangenaam ver
schijnsel voor de hier nog werkende
Nederlanders, die toch al zo weinig
vertier en afleiding hebben, dat zij
een goed boek node missen kunnen
Het verschijnsel en zijn consequenties
zijn van veel ernstiger aard.
WEL BIOSCOPEN.
Er wordt enorm vee] geld uitgege
ven aan het bouwen van nieuwe bios
copen in Indonesië, en het ene droom-
paleis overtreft het andere in weelde
en kostbare outillage. Er is in 'n be
trekkelijk kleine stad als Medan, dat
al een stuk of zeven bioscopen telt,
kort geleden weer een nieuw film-pa
radijs geopend, waar men zelfs over
„air-conditioned" loges beschikt. Dit
alles kost handenvol deviezen, even
als de honderden meestal Ameri
kaanse films, die hier wekelijks wor
den geïmporteerd, en waarvan men
kan leren lasso-werpen, van de heup
schieten, paardrijden en nog tal van
andere nuttige zaken, maar juist
niet die dingen, welke dit land thans
voor zijn nabije toekomst van node
heeft.
De ledige gapende planken van de
boekwinkels vormen een teken en een
waarschuwing, waarvan men slechts
hopen mag dat zH, bij de vele proble
men die dit land net hoofd moet bie
den, niet onopgemerkt zullen blijven.
Het is natuurlijk prachtig het anal-
phabetisme te bestrijdenMaar
als er straks toch geen boeken meer
zijn
DALENDE RENTESTAND.
Geen waterschapsbank?
In de dezer dagen te Utrecht gehou
den algemene vergadering van de
Coöperatieve Centrale Ralffeisen-
bank gaf de voorzitter van het be
stuur, "prof. dr. C. Minderhout, een
overzicht van de omslag op de geld
en kapitaalmarkt.
In 1951 was de behoefte in de
landbouw zo groot, dat de middelen
daarvoor soms nauwelijks konden
worden gevonden. De liquiditeit der
aangesloten banken vergde dan ook
voortdurend aandacht In geen enkel
geval echter werd een verzoek om
een normaal bedryfscrediet voor een
boer, tuinder en of kleine dorpsmid
denstander geweigerd.
Kort na het tot stand komen van
de wet toezicht credietwezen wijzig
de de toestand zich grondig, de gede-
poneerde gelden stegen krachtig en
de crediel-vraag verminderde, waar
door het jaar 1952 een geheel ander
beeld vertoonde.
Thans is een geleidelijke daling van
de rentestand ingezet, duidende op
een verruiming van de kapitaal
markt. Ook op de markt voor lcortlo-
Send crediet de geldmarkt zette
eze merkwaardige omslag door, het
geen prof. Minderhout met voorbeel
den aantoonde. Voor de Centrale
Bank en voor de Boerenleenbanken
heeft dit tot gevolg, dat rekening zal
moeten worden gehouden met een
laag rendement van nieuwe uitzettin
gen en dat het de vraag zal zijn of
de huidige rentevergoeding voor
spaargelden en rekeningcourantgel-
den gehandhaafd kan blijven, zy het
dat op korte termijn nog geen veran
dering behoeft plaats te hebben.
Over het geheel is het jaar 1952
gunstig geweest, zowel voor de Cen
trale Bank als voor de aangesloten
boerenleenbanken.
Een der punten, aldus de voorzit
ter, waarmede wij ons in het afgelo
pen jaar en ook in 1953 herhaaldelijk
hebben bezig te houden, is de kapi
taal- en credietvoorziening van onze
waterschappen. De belangen van on
ze waterschappen gaan ons zeer ter
harte en het was bij de geldende ren
tevoet in het jaar 1951 vaak zeer
moeilijk om voldoende kapitaal-te
verstrekken. Toch vond dé voorzittfér
geen reden om het plan te steunen
van de Unie van Waterschapsbonden
om een eigen bank op te richten. Met
cijfers gaf hij te kennen, dat de boe
renleenbanken voor een belangrijk
percentage voorzien in de financiële
behoeften van de waterschappen. Er
is ook bereidheid tot nader overleg
met de unie.
Op 22 Juni a.s. wordt Tiet Nederlandse
blokkenspelhet geschenk van het Ne
derlandse volk aan de V. S., naar Rot
terdam vervoerd, waar het zal worden
opgesteld en worden gekeurd door een
commissie van deskundigen. Daarna
zul de beiaard naar Amerika worden
verscheept. Ferdinant Timmermans,
Rotterdams beiaardier, zal in Wash
ington het inhuldigingsconcert ge
ven. Eén van de klokken van de bei
aard.
Nieuwe uitgaven
Enige tijd geleden verscheen bij de Ne
derlandse Uitgeversmaatschappij een Kor
te populair-wetenscnappelijke handleiding
voor de belastingbetaler, „Aftrekposten
voor de inkomsten- en vermogensbelas
ting", editie 1953. Het boekje werd ver
zorgd door B. Schippers en L. J. van He-
del. Bij dezelfde uitgeefster zag het licht
„Zeer eenvoudig Engels voor emigran
ten". voor de serie onderwijs, kunsten
en wetenschappen bewerkt door T. Hui
ten ga.
Bij Van Gorcum en Comp. te Assen
tenslotte werd uitgegeven „Landbouw-
geschiedenis voor lagere landbouwscho
len". Het boekje, dat werd samengesteld
door de heer T. R. Stegeman. geeft een
overzicht van de ontwikkeling welke de
landbouw heeft doorgemaakt van de
oudheid tot op heden.
0 Sinds kort is een nieuw snufje opge
doken op het gebied van sieraden, n.l.
smeedijzeren, anthracietkleurige colliers
en broches in dikwijls zeer kunstzinnige
uitvoering. Op een eenvoudige effen
jumper staan ze alleraardigst.
Motor vloog uit de bocht:
een dode, twee gewonden
In Apeldoorn Js Woensdagavond 'n
ernstig verkeersongeval gebeurd, dat
een dode en twee ernstig gewonden
heeft geëist. De 42-jarlge motorrij
der J. C. B. uit Nieuwcnnoorn kwam
uit de richting Deventer met zo'n gro
te snelheid aanraden, dat hij uit de
bocht vloog en aan de tegenoverge
stelde kant van de weg terecht kwam,
waar het 15-jarig meisje M. Diks uit
Apeldoorn werd gegrepen, waarna de
motor omsloeg. De motoi*rijder werd
daarbij zo zwaar gewond, dat hij nog
tijdens het vervoer naar het Juliana-
ziekenhuis overleed. Naar hetzelfde
ziekenhuis werd ook het ernstig ge
wonde meisje overgebracht, alsmede
de duo-passagier van de motorrijder,
de 31-jarige L. Schipper uit Oost-
voorne. De toestand van 't meisje, dat
een gecompliceerde beenfractuur en
e>en zware hersenschudding had ge
kregen, is nog zorgwekkend. De heer
Schipper liep een lichte hersenschud
ding en een gekneusde hand op.
Lama's bereidden zich echter voor op feestelijke
ontvangst
Do wereld mag er zich dan al over verheugd hebben, dat het do Nieuw-
Zeolander Hillary en de sjerpagids Tensing, bijgenaamd „de tijger", gelukt
is de top van de Mount Everest te bereiken, bij de volksstam der Sjcrpa's
is het. nieuws van dit succes met gemengde gevoelens ontvangen. In de loop
der laatste dertig jaren hebben de Sjerpa's namelijk goede betaling, voed
sel en kleding ontvangen voor hun diensten als gidsen bij de elf expedities,
die achtereenvolgens van Namche Bazaar (aan de voet van de Mount Eve
rest) uit pogingen hebben ondernomen om ds hoogste berg ter wereld te
overwinnen. En thans vrezen de sjerpa's dat er aan deze hoog-conjunctuur
een einde is gekomen.
Bovendien zijn zy er niet zo gerust
op, dat de geesten van de berg, die
naar hun geloof de top van de „Go
din-moeder va.n de sneeuw" bewaren,
zich niet voor het schenden van hun
souvereine gebied zullen wreken doof
onheil over de mensen daarbeneden
te brengen.
In Nepalese kringen verheelt men
intussen niet zijn ontstemming over
het feit, dat de koning van Nepal, op
wiens gebied en met wiens toestem
ming de expeditie toch werd ge
maakt, pas de dag na die, waarop
de Britse ambassade de boodschap
over de geslaagde topbeklimming
ontving, door de ambassade hiervan
op de hoogte werd gesteld, aldus
meldt de „Daily Telegraph Men
Advertentie
film
Formaat 6 9 jy.'
Mezzochrome f 1 -30 -
iyiezzopan I 1.45 ook formaat
Speciröpan f1.70 4 x 6 5 eli 6.5 x -11 -f
duurder hoeft niet
bete' bestaat niet
FEUILLETON
DOOR
IAN TEMPEST
„Nu, als geen belediging bedoeld
is, zal ik het niet als zodanig opvat
ten", antwoordde de keukenprinses
vol majesteitelijke waardigheid. „Zie
je, ik ben gemakkelijk in de omgang,
maar in mijn keuken stel ik prjjs op
nette manieren".
„Daar hebt u gelijk in", hernam
Mandy ernstig. „Ik houd zelf ook
niet van slechte manieren. Mijn tan
te zegt altijd: beleefdheid kost niets".
„Hier juffrouw Brinegar spreekt
altijd keurig. Ach ja, de arme ziel is
zo eenzaam, dat ze wel met iedereen
wil praten, maar zolang ik hier ben
zal niemand haar kunnen bedriegen",
verzekerde de keukenmeid met na
druk. „Ze is veel te goed van ver
trouwen en denkt wonderwat van die
juffrouw Darsall".
„U houdt dus niet van iuffrouw
Darsall, mevrouw Spale?'1 vroeg
Louisa wat schroomvallig.
„Van haar?" De keukenmeid haal
de weer verachtelijk haar neus op.
„Als ik het voor 't zeggen had, zou
ze gauw haar biezen kunnen pakken.
Je wordt er gewoonweg draaierig van
als ie ziet hoe ze met de mannen aan
papt. Daar heb je b.v. die z.e. artist,
die in „Vissers rust'" logeert. Ik heb
wel gezien, hoe ze hem knipoogjes
gaf en op een avond, toen Rosie in
bed lag, met hem uitging. Ze houdt
hem achter de hand, om zo te zeg
gen, tot meneer Torre weer hier is.
Natuurlijk heeft ze 't eigenlijk op
meneer Torre gemunt, maar de juf
frouw hier ziet dat niet".
Louisa voelde zich het hart in de
schoenen zinken. Dus er bestond iets
tussen juffrouw Darsall en Kirk,
maar wat? Weer, van Kirk's kant,
een „vacantie-vryerijtje" Was het
zijn gewoonte om overal waar hij
kwam een aardig meisje uit te zoe
ken, haar met attenties te overladen
22. De trainer van De Biggers heette Dirk Dreun.
Hij was vroeger een heel bekend speler geweest, al
had hij het nooit tot het Nederlands elftal kunnen
brengen, hetgeen naar zijn mening het jammerlijke
gevolg was geweest van de omstandigheid, dat de toen
malige voorzitter van de Keuze-commissie de pik op
hem had gehad. Hij was in zijn tijd vooral beroemd
geweest om zijn dreunende schoten. „Voetbal", zei-die
altoos, „is helemaal zo moeilijk niet. Het is dóórsjouwen
en dreunen maar". Deze Dirk Dreun nu. was helemaal
niet zo ingenomen met de komst van Jackie Brown.
Toen deze zich was komen voorstellen als nieuw lid.
had hij hem nog al misprijzend aangekeken en voor
dat Jackie ook maar een bal had aangeraakt, stond
zijn oordeel reeds vast: te klein om door te sjouwen
en te korte beentjes om te kunnen dreunen. Jackie
had op die eerste trainingsavond tot zijn grote verdriet
niets mogen doen.
„Ga jij nu maar eens rustig daar op dat bankje zit
ten". had Dirk Dreun gezegd, „dan kun je eens zien
hoe wij dat doen. Let maar goed op. Je moet je eerst
een beetje in onze „sfeer" inwerken, begrijp je".
Nu, Jackie had daar niets van begrepen en hij ging
die avond nog al teleurgesteld naar huis. Nu was hii
lid van een grote club geworden en nu had hy bijna
twee uur langs de kant zitten koekeloeren. En wat
had hij gezien? Een stelletje knoeiers, die om beur
ten de bal een harde knoert gaven en er dan hijgeno
en puffend op hun kromme benen achteraan holden
Hij had zich gewoon zitten verbijten....
en dan zodra hij genoeg van haar
had, ruzie te maken? Ze behoefde
niet te doen, alsof het hEiar allemaal
niet kon schelen, alsof het haar koud
liet, hoe Kirk was en hoe hij zich wil
de amuseren. Ze had, ondanks alles,
nog steeds gehoopt, dat hij op zeke
re dag zou terugkeren en dan zijn ge
drag verklaren op een wijze, die haar
gekwetste trots enige voldoening zou
schenken. Nu was zelfs de laatste
strohalm, waaraan ze zich had vast
geklampt, haar ontnikt.
Ze behoorde nu verontwaardigd,
woedend te zijn. Dat was ze ook
maar het hielp niet. Hij mocht dan
nóg zo slecht zyn of lelijk hebben ge
handeld, ze hield nog altijd van Kirk
en de gedachte, dat nij nu een ander
meisje zou omhelzen kwelde haar on
draaglijk.
„Daar gaat die bel van de leskamer
alweer. Wat zou ze nu weer moe
ten?" riep de keukenmeid plotseling
uit. „Jé zou bijna denken, dat z ij ons
betaalde om voor haar te zorgen en
toch is ze zelf ook maar een loontrek
ker en geen beste! Als 't in haar
kraam te pas komt, verwaarloost ze
dat arme kind schandelijk, maar wan
neer meneer Torre hier is, laat ze dat
wel; dan speelt ze het lieve moeder
tje Je zou haar dan niet meer her
kennen, die lelijkerd!"
„Zal ik eens gaan zien wat ze wil,
mevrouw Spale?" vroeg Louisa, plot
seling hevig verlangend, het mêisie,
dat nu het voorwerp van Kirk's niet
bijster standvastige genegenheid
scheen eens van naderbij te aan
schouwen.
„Warempel niet, laat haar maar
bellen", antwoordde mevrouw Spale,
terwijl ze de theepot opnam en de
drie kopjes nog eens vulde. „Jelui
bent nu niet gekleed, om op bellen
af te gaan. En in elk geval is het
jouw werk niet; jij zult op de bellen
van de slaapkamers moeten letten en
je zuster op die uit de leskamer. Daar
schelt ze alweer; laat. ze Daar de
maan lopen! Jelui moet het me niet
kwalijk nemen, maar zulke lui als zij
maken me razend".
Louisa bedacht, dat de eerzame
mevrouw Spale dan volgens juffrouw
Brinegar heel aardig en prettig
mocht zyn, maar toch zeker die ei
genschappen niet aan juffrouw Dar
sall ten goede liet komen.
„Je zou misschien verwacht heb
ben, dat ze van de week, toen ik alles
alleen moest doen, een hand mee zou
hebben uitgestoken. Mis hoor! Een
veel te sjieke dame om haar eigen
bed op te maken", ging de keuken
meid minachtend voort. „Als ze me
neer Torre aan de haak weet te slaan
zou me dat ere voor hem spijten. En
't is best mogelijk, dat het haar lukt,
want ze weet met mannen om te
springen O. ik ben nooit erg op man
nen ge.-' -'eweest, maar meneer
Torre hte heer".
(Wordt vervolgd
wyst er op, dat aan het behaalde suc
ces evengoed door een Nepalees, de
gids Tensing, is bijgedi'agen. In feite
bereikte het nieuws van de overwin
ning Nepal het eerst via Amerikaan
se rad.ostations.
Officiële publicaties
VLÏSSINGEN.
TER LEZING LEGGING TWEE
VASTGESTELDE VERORDENINGEN.
B. en W. van Vlissingen brengen ter
openbare kennis,
1. dat op de gemeente-secretarie, 2e af
deling. ter lezing voor een ieder, gedu
rende drie maanden zijn nedergelegd en
tegen betaling der kosten zijn verkrijg
baar gesteld een tweetal door de raad
dier gemeente in zijn vergadering van
27 Maart 1953, onder de nummers 8 en 10
vastgestelde verorden „en. welke zijn
goedgekeurd bij Koninklijk besluit van
22 Mei 1953. nr. 48, en in werking treden
op 13 Juni 1953;
2. dat deze verordeningen onderschei
denlijk betreffen:
a. afwijkingen voor het zomerseizoen
van de wettelijke verboden. op Zon
dag en op werkdagen t 18 uur een win
kel voor het publiek geopend te hebben
en om op Zondag en op werkdagen na
19 uur straathandel uit te oefenen.
b. het bepalen van het algemeen slui
tingsuur voor kapperszaken op 19 uur.
HERIJK DER MATEN EN
GEWICHTEN.
B. en W. van Vlissingen maken be
kend: dat dit jaar voor de herijk van
maten en gewichten in deze gemeente
zitting zal worden gehouden in de ach
terzaal met portaal van de v.m. Kazer
ne Koning Willem IH aan de Oranje
straat alhier en wel als volgt:
op Maandag 22 Juni a.s. van 10—12 uur
voor verkopers van nieuwe maten, ge
wichten en meetwerktuigen:
Op Maandag 22 Juni a.s. van 1316 uur
en op Dinsdag 23 Juni a.s. van 9.3011
uur voor apothekers, apotheekhoudende
geneeskundigen, handelaren in edele me
talen. parels, edelgesteenten of munten;
op Dinsdag 23 Juni a.s, van 1112 uur
en van 1314.30 uur voor grote partijen,
welker eigenaars van de zijde van het
ijkkantoor schriftelijk worden opgeroe
pen:
op Woensdag 24 Juni a.s. van 9.3012
en van 1316 uur voor ae N.V. Konink
lijke Maatschappij „De Schelde".
Voor herijkplichtigen wier naam of
naam van de firma begint met een der
letters: A, B, C, D, E," F. op Donderdag
25 Juni a.s. van 9.3012 uur en van 13
16 uur;
G. H, I, J. K. op Vrijdag 26 Juni a.s.
van 9.3012 uur en van 1316 uur;
L, M, N. O, P. Q, R, op Maandag 29
Juni a.s. van 9.30—12 uur en van 1316
uur;
T. U. V. W. X. Y, Z, op Dinsdag 30
Juni a.s. van 9.3012 uur en van 1316
uur,
le. dat de maten en gewichten schoon,
droog en roestvrij moeten worden aan
geboden om onderzocht te kunnen wor
den; dat ijzeren maten van binnen en
van buiten geverfd dienen te zijn, ko
peren gewichten afgewassen en ook de
gaten gereinigd; dat ijzeren gewichten
niet gepotlood mogen zijn, doch roestvrij
moeten zijn gemaakt en daarna ingewre
ven met gekookte lijnolie:
2e. dat de maten en gewichten vóór 1
October 1954 gestempeld moeten zijn met
de letter V en dat er, bij verzuim of
verhindering om van de zitting gebruik
te maken, nog gelegenheid bestaat ma
ten en gewichten te laten herijken aan
het ijkkantoor te Middelburg op de twee
de Donderdag en de daaropvolgende Vrij
dag van elke maand;
dat de maten en gewichten, welke
zijn gestempeld met het afkeuringsmerk
A. niet in winkels enz. mogen worden
teruggebracht:
4e dat ten bate van 's Rijks schatkist
betaald moet worden voor het onderzoek
der maten en gewichten (keurloon) en
voor het justeren der gewichten (justeer-
loon) en
5. dat de miillgrarogewichten niet op
de herijkzitting, maar alleen aan het ijk
kantoor herijkt kunnen worden. (De ge
zegelde enveloppe, afgegeven bij de vo
rige verificatie moet met de gewichten
franco per post worden opgezonden, daar
de gewichten anders aan de eisen, ge
steld voor de nieuwe, moeten voldoen,
terwijl een postbewijs tot een bear;
overeenkomende met de som van 20 cent,
elk gewichten moet zijn ingesloten.
Dit bedrag kan ook op postrekening No.
425038 van Ijkkantoor Middelburg wor
den gestort).