C
Er schuilt grote schoonheid in
onze oude gebouwen
BEREKENING VAN HET TEMPO
HET KOMPAS VOOR DE SPELER
DE IJSKAP VAN GROENLAND
SMELT SNEL WEG
De millioenen van de tegen
waarde-rekeningen
Resiani kreeg een beslemming
JIMMY BROWN en de oranjehemden
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 5 JUNI 1953.
GROTE VERLIEZEN IN DE 19DE EEUW
Bescherming tegen verval eerst
laat georganiseerd
(Van een bijzondere medewerker).
Bestonden er in de vaak ten onrechte gesmade zeventiende
eeuw in ons land nog voorschriften omtrent het verzorgen en instand
houden van gebouwen, na het begin van de negentiende eeuw was men
hier volmaakt onverschillig voor het voortbestaan van historische mo
numenten. Een dusdanige nalatigheid moest zich wreken.... en dit deed
het ook prompt. Er zou een lange lysfc op te maken zijn van gebouwen,
kastelen en hisorische plekken die door grove nonchalance verloren
zijn gegaanen wier verlies we thans terdege betreuren. Er be
stond toentertijd een volslagen gemis aan eerbied voor onze middel
eeuwen, terwijl overal elders in Europa de romantiek hoogtij vierde.
Het Valkhof, het enige monument In ons land uit de tijd van keizer
Karei de Grote, wordt in 1796 voor de sloop verkocht. De bouwval
van het jachtslot te Teylingen, waar eens Jacoba van Beieren leefde
«n stierf, verkoopt men in 1802 als afbraak! Omdat de sloper geen bod
op de naakte muren kreeg, liet hy de armzalige resten van het kasteel,
die we nu nog kennen, staan.
Het Muiderslot, waar de tragedie J
van Floris V, „der kaerlen God",
zich eens afspeelde, zou in 1825,
„eerst bij opbod en daarna bjj afslag
publiekelijk" worden verkocht. Per
soonlijk ingrijpen van koning Willem i
I voorkwam dit schandaal. De eeu
wenoude eiken binten van de Ridder
zaal in Den Haag waren niet „schoon
genoeg" meer. Men verving ze door
o gruwel! „gietijzeren orna
menten in fraaije gothische stijl". De
poorten en wallen van het oude en
liefelijke vestingstadje Elburg kon
den „aan de algemene neiging van
het verfraaijen van den buitensten
omtrek onzer steden geen weerstand
bieden en werden door fraaije wande
lingen vervangen!" Enkele voorbeel
den uit vele!
Als
een
bom
Het artikel in het maandblad „De
Gids" van jhr. mr. De Stuers sloeg
in als een bom. Hij toonde in zijn ar
tikel onweerlegbaar aan, dat vele
van zijn kunstschatten naar het bui
tenland werden verkocht; vele mu
sea noodlijdend waren en dat menig
historisch gebouw in gevaar verkeer
de om wegens bouwvalligheid ge
sloopt te worden. In 1874 stelt men
dan, van regeringswege, een college
in om de regering inzake monumen
tenbescherming te adviseren en een
jaar later wordt De Stuers benoemd
tot referendaris en chef van de afde
ling Kunsten en Wetenschappen aan
het ministerie van Binnenlandse Za
ken. Hier was deze strijder op zijn
post.
Het artikel thans tachtig jaar
geleden gepubliceerd had de
geesten wakker geschud. Het aan
tal gebouwen door De Stuers „ge
red", is legio. Het komt ons thans
nog onbegrypelyk voor, dat men
toentertyd deze heeft willen slo
pen of door verwaarlozing ten on
der liet gaan. We kunnen hier de
Waterpoort te Sneek, het Kasteel
Radboud te Medemblik, de Ruïne
van Bred er ode, de Gevangenpoort
in Den Haag of de Sint Servaas
in Maastricht noemen. Er zyn nog
véél meer voorbeelden.
Het voornaamste is, dat door het
onvermoeide werk van De Stuers
de belangstelling van vele autori
teiten was gewekt. Men ging de
„noodzakelijkheid" inzien van het
behoud der oude monumenten.
Rijkscommissie
In het laatste jaar van de vorige
eeuw richtte men in ons land de Ne
derlandse Oudheidkundige Bond op.
Hieruit bereikte de minister Abra
ham Kuyper een verzoek, waaraan
deze gaarne gehoor gaf. Zo werd dan
bij Koninklijk Besluit van 7 Juli 1903
de „Rijkscommissie tot het opmaken
en uitgeven van een Inventaris en
Beschrijving van de Nederlandse Mo
numenten van Kunst en Geschiede
nis" ingesteld. Inderdaad, een mond
vol, deze naam, maar... het werk dat
werd verricht was in één woord af.
De grote mannen hier waren dr P. J.
H. Cuypers en dr Jan Kalf, De com
missie deed verschillende voorstellen,
die natuurlijk, in het begin van de
eerste wereldoorlog, niet direct ver
wezenlijkt konden worden. Maar dan,
Doorkijkje op het binnenplein van het
prachtig gerestaureerde kasteel van
Hemen.
bij een restauratie van het kasteel
Doorvverth, blijkt er verschil van me
ning te bestaan tussen de commissie
en de Rijksadviseurs. De regering
begrijpt, dat in het vervolg over zul
ke ingrijpende restauraties niet en
kelingen maar een groot aantal vak
mensen moet beslissen. En zo stelt
zy dan voor een Rijksmonumenten
commissie te benoemen. Dit ge
schiedt bij Koninklijk Besluit op 10
Mei 1918. In ons land bestaat van
dat ogenblik af een officiële rege-
ringszorg voor onze oude gebouwen.
Een heel verschil met honderd jaar
terug!
35 jaar monumentenzorg
Wat deze dienst in de afgelopen
35 jaar heeft verricht, is haast niet
naar waarde te schatten. Vooral het
werk in en na de Tweede Wereldoor
log is ongeëvenaard. Zonder de be
moeienissen van deze Dienst zou ons
land een onherstelbare schade heb
ben geleden. Nu was er inderdaad
veel schade... doch onherstel
baar was het gelukkig niet. Oude
gebouwen konden gerestaureerd wor
den, beschadigde bouwwerken weer
opgebouwd in oude stijl en er kon
den voor totaal verwoeste monumen
ten plannen gmaakt worden, die
thans geheel of gedeeltelijk zijn uit
gevoerd.
De wijze van restaureren, het ou
de opnieuw opbouwen, heeft in de
loop der jaren veel veranderingen on
dergaan. Trachtte men voorheen de
vroegere stiil volkomen te imiteren,
ook al bestonden er geen oude teke
ningen meer van de fantasie hielp
waar de overlevering te kort schoot
thans poogt men een gelukkige
synthese te. vinden tussen het verle
den en het heden, wanneer er geen
originele voorbeelden rpeer bestaan,
hoe het te restaureren gebouw eens
geweest moet zijn.
Laat ons hemen, dat nog meer
mensen voor het werk van „Monu
mentenzorg" open oog- zullen kriigen.
Want al is er, a'thans bij vroeger
1 vergeleken, veel gewonnen, toch ver
dwijnt er, hetzij door ondeskundig
restaureren, hetzijj door onverschillig,
heid of laksheid, nog heel veel moois,
dat met enige moeite bewaard had
kunnen blijven. Laten we zuinig zijn
op wat wii aan monumenten in ons
land bezitten. „Monumentenzorg"
geeft ons het voorbeeld!
In de door de Amerikanen verleen
de milliardenhulp had Nederland een
aandeel van vele millioenen. Niet ten
onrechte hebben de Amerikanen zich
niet gehouden aan een star program
ma, omdat de economische vooruit
gang in de onderscheiden Europese
landen geheel verschillend verliep.
Men bepaalde zich tot toewijzingen
die elk belastingjaar werden herzien.
Het doel moest immers zijn het ge
troffen Europa zo snel mogelijk weer
de been te helpen. Zo ontstond
een machtige administratie in de
Verenigde Staten zelf, de z g. Admi
nistratie van de Economische Sa-
ZEEUWSE DAMRUBRIEK
Voorbeeld uit de partij RijkseStrooband.
Wie geen vreemdeling is in het rijk van „koning Dam" weet, dat het spel
dikwijls beheerst wordt door de onderlinge tempi-verliouding Nochtans
komt men veelal te laat tot de ontdekking, dat men „op tempo" zal gaan
verliezen. Men heeft dan met name in de typische woldouby-stellingen
komt dit voor het tempo-element veronachtzaamd. Het is dus zaak ook
op dit pnnt steeds diligent te zjjn en regelmatig na te gaan hoe het staat
met de beschikbare tempi.
Een leerzaam facet uit deze veelzij
dige materie troffen wij aan in de
uit het kampioenschap van Zeeland
1953 bekende partij RijkseStroo
band. Deze partij trok veler belang
stelling, waarom wij haar in exten-
so publiceren.
Wit: R. Rijkse. Zwart: J. L. Stroo
band Jr.
1. 32—28, 18—23; 2. 38—32, 12—18;
3. 43—38, 7—12; 4. 31—27, 2—7; 5. 49
—43, 20—24; 6. 37—31, 14—20; 7. 27—22,
18X27; 8. 31X22, 24—29.
Rijkse speelde deze opening bij voor
keur en behaalde er vele successen
mee; ook al omdat zijntegenspelers
door deze forse voortzetting van de
wijs werden gebracht. Strooband blijft
er erg nuchter onder en gaat zijn ri
vaal zelfs met hetzelfde wapen te lijf.
Het blijkt een uitstekende remedie te
zijn.
9. 33x24, 20X29; 10. 42—37, 10—14;
11. 34—30, 4—10; 12. 39—33, 14—20: 13.
33X24, 20X29; 14. 44—39, 10—14; 15.
30—25, 17—21; 16. 50-^4?, 12—17!; 17.
35—30, 7—12; 18. 40—35, 1—7!
Een zeer sterke zet, mede in ver
band met Wit's 16. 50- 14. Nu is 39
Atlantische Oceaan
wordt warmer.
Deskundigen op het gebied van de
visserü en de oceanografie, die in de
Yale-universiteit te New Haven in de
Amerikaanse staat Connecticut een
conferentie bijwonen, waaraan door
vertegenwoordigers uit tien landen
wordt deelgenomen, zijn van oordeel
dat het Noordelijke deel van de At
lantische Oceaan zich in zyn warm
ste periode sedert eeuwen bevindt. Zij
kunnen echter niet met zekerheid
verklaren, of deze periode, welke om
streeks 1917 begon, zal aanhouden.
Het hoofd van het Deense instituut
van onderzoek op het gebied van de
visserij verklaarde, dat de ijsmas
sa's op Groenland zo zeer verminderd
zijn, aat de toestand slechts te ver
gelijken is met de periode tussen 1400
en 1600.
De directeur van het instituut van
onderzoek der Noorse marine Ber
gen deelde mee. dat de vondst van
oude stenen werktuigen in streken op
Groenland, waar 't ys thans verdwe
nen is, de verwachting wettigt, dat
archeologen daar belangrijke ontdek
kingen kunnen doen, als de warmte-
periode nog vele jaren aanhoudt.
De meest opzienbare gevolgen van
deze gewijzigde klimatologische om
standigheden zijn waarschijnlijk de
veranderingen in het leven van de
vissen in dit gebied. Zo trekt de ka-
beljouw reeds naar Groenland en tot
in de Barentsz-zee om kuit te schie
ten. Deskundigen voorspellen dat, in-
/al de warmteperiode nog lange tijd
aanhoudt, de verschillende vissoorten
verder in aantal zullen toenemen.
De conferentie besloot een program
op te stellen voor een internationaal
onderzoek naar de gedragingen van
de vissoorten. Aan dit onderzoek zal
worden deelgenomen door de V.S.,
Groot-Brittannië, Canada, IJsland,
Noorwegen, Denemarken, Frankrijk,
Spanje, Portugal em ItalisL
33 verhinderd wegens 510, 1822, 19
—24, 10X19 en 17x50. Ook 44—40
wordt belet door 21—27 (22x31), 29—
34 en 13x44. Wit is dus praetisch ge
dwongen tot 19. 4742, waarna de
volgende interessante stand is ont
staan.
Zwart schijven op: 3, 5, 6, 7, 8, 9,
11, 12, 13. 14, 15, 16, 17, 19, 21, 23
en 29.
Wit schijven op: 22, 25, 28, 30, 32,
35, 36, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 44, 45,
46 en 48-
Indien Zwart in deze stand nu eens
5—10 had gespeeld? Dit is ogenschijn
lijk immers vrij sterk, omdat Wit dan
slechts één zet heeft. n.l. 4540 en
dit niet voor zijn plezier. Het spel had
dan het volgende verloop kunnen krij
gen (bij wederzijds de meest voor de
hand liggende en bovendien meren
deels gedwongen zetten).
Dus: 19. 47—42, 5—10; 20. 45—50, 21
—26; 21. 36—31, 17—21; 22. 31—27, 12
—17; 23. 41—36, 7—12; 24. 36—31, 12—
18: 25. 39—34, 15—20; 26. 44—39, 20—
24; 27. 39—33, 10—15; 28. 43—39, 8—12:
29. 46—41, 15—20; 30. 41—36, 3—9; 31
4843, en Wit wint juist op tempo:
de stelling is geheel vastgelopen en
Zwart heeft geen zet meer.
Het leerzame nu van deze zeldza
me ontwikkeling is, dat dit resultaat
vanaf de 19e zet (dus 12 zetten ver)
op eenvoudige wijze te voorzien valt.
Stand na 19. 47—42.
En wel door het berekenen der tem
pi. Hiervoor zijn verschillende moge
lijkheden. De gemakkelijkste om te
onthouden is deze: zowel voor Wit als
Zwart wordt voor elke schijf op de
eerste horizontale lijn (voor Wit dus
46/50 en voor Zwart 1/5) 1 punt toe
gekend; voor elke schijf op de twee
de rij 2 punten en zo vervolgens. In
de diagramstand is het tempogetal
voor Wit (2x1) (5x2) '(4x3)
(2x4) (2x5) (2x6) 54. Op de
zelfde manier voor Zwart berekend is
het tempogetal voor Zwart: 53. Zwart
heeft dus 1 tempo minder, hetgeen in
de hierboven aangegeven spelgang is
bewezen.
Hoewel het berekenen der tempi in
dit geval, waar geen afruilen plaats
vonden, een betrouwbare gids was,
zou het verkeerd zijn te denken, dat
een partij met behulp van een tempi-
rekenlineaal zou zijn te winnen. Het
is raadzaam in de tempi-berekening
niet meer te zien dan een kompas, dat
I ons waarschuwt of de koers het
speelplan niet gewijzigd moet wor
den.
Straalbommenwerpers
boven Atlantische Oceaan.
45 Amerikaanse ,,B-47"-bommen-
werpers, de reusachtige door straal
motoren voortgedreven bombavde-
mentstoestellen, die voor hun vluch
ten van de stratosfeer gebruik maken,
zullen in drie groepen van vijftien
toestellen zonder tussenlanding uit
Limestone, in de Amerikaanse staat
Maine, naar Groot-Brittannië vliegen,
waar zij drie maanden zullen blijven.
De eerste groep vertrok Donderdag
ochtend. Het is de eerste maal, dat
ïze vliegtuigen de Atlantische Oce-
ïn in formatieverband overvliegen.
Twee Voorburgse
wethouders afgetreden.
De twee K.V.P.-wethouders in
Voorburg zijn afgetreden nadat de
gemeenteraad een voorstel van B. en
W. tot bouw van een Rooms-Katho-
lieke school had verworpen.
Het voorstel was te voren in de
commissie voor openbare werken en
de commissie voor financiën in meer
derheid goedgekeurd, zodat algemeen
werd verwacht, dat ook de niet-
Rooms-Katholieke raadsleden met
het voorstel zouden instemmen.
DE AM.RIKAANSE HULP
(Van onze financieel-economische medewerker)
Toen kort na de tweede wereldoorlog de Europese huishouding volslagen
in de war dreigde te geraken, omdat tegenover een zeer grote dollarinvoer
slechts een geringe dollaruitvoer kon worden gesteld, kwam de geniale
Amerikaan generaal Marshall op de gedachte West-Europa te steunen door
grootscheepse schenkingen in natura. Vanzelfsprekend had deze economi
sche hulp, die werd uitgewerkt in het Europese Herstel Programma, ook
een politieke zijde; de Verenigde Staten van Amerika konden niet lijdelijk
toezien dat West-Europa zou verzwakken in het aangezicht van de mili
taire dreiging in het Oosten van ons oude werelddeel.
R. C. Keiler zegt er dit van: In een
stelling van de klassieke (dus min of
meer vastgelopen) centrumpartij is 't
vaak een voordeel, wanneer men een
lager tempogetal (dus meer beschik
bare tempi) heeft dan zijn tegenstan
der. In een open, bewegelijke stelling
is het vaak een voordeel, wanneer
men een hóger tempogetal heeft, om!
dat, men er dan dikwijls in kan sla
gen terreinvoordeel te behalen. Heeft
men een lager tempogetal dan zijn te
genstander, dan zal men er in 't al
gemeen goed aan doen te trachten het
spel in klassieke banen te leiden, ter
wijl het aanbeveling kan verdienen
over te gaan tot een bewegelijke spel
vorm als men een hoger tempogetal
heeft.
De partij had het volgende verloop-
19. 47—42, 12—18!; 20. 37—31, 18x27;
21. 31x22, 14—20; 22. 25X14, 19x10;
23- 28X19, 17X37: 24. 41x32, 13X24;
25- 30X19, 9—13; 26. 44—40, 13x24;
27. 39—34, 10—14; 28. 34x23, 14—20;
29. 40—34, 24—29; 30. 23—19, 29x44;
131. 45X34, 5—10; 32. 36—31, 3—9; 33.
38—33, 20—25; 34. 33—29?, 15—20.
Beter ware Wit 43—39 om 9—13 met
4843 on 34—30 te pareren.
35. 29—23, 9—13; 36. 46—41, 13X24:
37. 34—30, 25X34; 38. 32—27, 21x32;
39. 43—38, 32X43; 40. 48x19. 20—25.
Wit heeft met deze variant een
schijf geofferd, hopende in het behaal
de terreinvoordeel voldoende com
pensatie te vinden. Dit blijkt echter
een illusie te zijn-
él. 31—27, 7—12: 42. 42—38, 11—17;
1. 38—33, 6—11; 44. 33—28, 8—13; 45.
19X8. 12x3; 46. 41—37, 10—14!
Een ijzersterke voortzetting, die
Zwart regelrecht naar de overwinning
voert.
47. 27—22, 16—21; 48. 37—32, 11—16:
49. 21XH, 16X7; 50. 28—22, 7—11; 51
23—16, 3—8; 52. 32—28, 21—26; 53. 18—
12, 8X17: 54. 22—18, 14—19; 55. 28—
23, 19X28; 56. 18—13, 28—32; 57. 13—8,
32—37; 58. 8—2, 11—16; 59. D 19, 37—42
en Wit geeft op. L. A
menwerking en in Europa werd de
Organisatie van de Europese Econo
mische Samenwerking in het leven
■oepen, gevestigd te Parijs. De
,rshall-hulp heeft tevens als mid-
aei gediend om te komen tot een
hechtere samenwerking van de Eu
ropese staten onderling,
BETALING.
De Amerikaanse schenkingen wa
ren bedoeld als schenkingen aan ons
volk in zijn geheel en niet aan indi
viduele personen. Nederlandse impor
teurs betaalden daarom normaal hun
aankopen aan hun Amerikaanse le
veranciers, voor zover de importen
voldeden aan de Marshall-bepalingen.
Later werden de bedragen door de
Amerikaanse autoriteiten gerem
bourseerd. Dit deed bij de Nederland
se Bank de z.g. tegenwaarderekening
ontstaan, een speciale rekening van
de Schatkist bij die Bank. Eenvoudi
ger voorgesteld zou men kunnen zeg
gen dat het Nederlandse publiek ae
Marshall-goederen uiteindelijk aan
door dr. F. J. KROP.
zijn eigen regering betaalde, die
daarvoor een administratie voerde in
de vorm van de tegenwaardereke
ning. Het is te begrijpen dat door de
ze procedure geld aan de gemeen
schap werd onttrokken, hetgeen tot
gevolg had dat minder geld tegen
over meer goederen kwam te staan.
De prijsstijging, die na de oorlog al
gemeen plaats vond, werd daardoor
bedwongen. Het inflatiegevaar werd
aldoor minder acuut en kort voor zyn
aftreden als minister van financiën
kon professor Lieftinck dan ook zeg
gen dat de gulden hard op weg was
een sterke valuta te worden. Hij heeft
gelijk gehad, want op het ogenblik
zijn wij zover.
NUTTIGE BESTEDING.
De Amerikanen deden wel, maar
zagen daarnaast ook om. Zij wensten
een stem in de bestemming van de te
genwaarderekening, omdat zij nu
c mmaal niet konden gedogen, dat het
geld aan onnutte zaken zou worden
-espendeefd. De Amerikanen hadden
daartoe verschillende projecten op
het oog, zoals de versnelde inpolde
ring van de voormalige Zuiderzee, de
verbetering van de landbouw, de uit
breiding van de industrie, de verho
ging van de productiviteit en zelfs de
verbetering van de Nederlandse ho
telaccommodatie. Toen tegen het eind
van 1951 onder de druk van het oor
logsgevaar de Administratie der Eco
nomische Samenwerking werd her
doopt in de Administratie van de We-
Een trots bezit in ons Nederlandse land
schap... het Muiderslot
Onderwijsbenoemingen
Tot onderwijzer aan een Chr. school
te Utrecht werd benoemd de heer J.
C. A. Varel te Vlissingen. Tot onder
wijzer aan de Chr. ulo-school te Yer-
seke werd benoemd de heer E. Staal
te Leerdam.
Door de Vereniging voor By zonder
L.O.-onderwijs op Ger. grondslag is
benoemd tot onderwyzer aan de school
aan de President Rooseveltlaan te
Vlissingen de heer N. J. Boon uit Stad
aan het Haringvliet. Door de zelfde
vereniging werd benoemd tot hoofd
van de kleuterschool, mej. A. Brand
uit Nijmegen,
derzijdse Veiligheid, veranderde de
economische hulp meer en meer in
militaire hulp en wensten de Ameri
kanen voor de tegenwaarderekening
een gedeeltelijke militaire bestem
ming.
Op het ogenblik bedraagt de in to
taal aan Nederland verstrekte hulp
3,2 milliard- Daarvan is reeds voor
diverse doeleinden een bedrag be
steed van 2 milliard, zodat nog een
bedrag resteert van 1,2 milliard, dat
na aftrek van de bedragen, die nog
een bestemming kregen, tot ca. 900
millioe- zal slinken. Zoals men weet
hebben de Amerikanen ons in Febru
ari aangeboden een flink deel van dit
resterende bedrag te besteden voor
het herstel van de schade door de wa
tersnood veroorzaakt. De regering
heeft dit voorstel toen voorlopig niet
geaccepteerd, omdat zij van oordeel
was, dat daardoor een inflatie zou
worden bevorderd. Kort na de ramp
schatte men de economische gevolgen
van het gebeurde ernstiger aan
thans. De regering had trouwens
reeds een geheel andere bestemming
van de tegenwaarderekening op het
oog. Er is nog een grote schuld van
de Staat der Nederlanden aan de Ne
derlandse Bank. Deze schuld is ont
staan in de jongste oorlog, toen Ne
derland (gedwongen) goederen aan
Duitsland leverde, voor welke goede
ren de exporteurs guldens ontvingen
doch de Nederlandse Bank werd op
gescheept met een waardeloze Mar
kenvordering, die nooit meer op de
Duitsers kan worden verhaald. Een
liquidatie van deze schuld van de
Staat aan de bank, zou de hardheid
van de Nederlandse valuta niet wei
nig te goede komen.
DE RAMP.
Intussen heeft de Nederlandse re
gering reeds vóór de ramp verklaard,
dat zij van verdere Amerikaanse hulp
afziet, omdat zy de tijd rijp acht om
weer geheel zonder vreemde hulp te
kunnen huishouden. Het bedrag van
de tegenwaarderekening zal daarom
niet noemenswaardig meer groeien;
slechts enkele lopende transacties
moeten nog worden afgewikkeld. En
kele dagen geleden heeft de Neder
landse regering een voorstel aan de
Amerikanen gedaan, dat beoogt 300
millioen van het restbedrag der reke
ning voor de financiering van militai
re uitgaven te reserveren en de rest,
600 millioen te besteden voor de fi
nanciering van begrotingsposten, zo
als de schade, door de watersnood
veroorzaakt. Nederland is dus, mede
door de ramp, overstag gegaan en
naar alle waarschijnlijkheid zullen de
Amerikanen ons voorstel accepteren.
De inflatoire werking van het in om
loop brengen van een bedrag van
600 millioen zal, mits de geleidelijk
heid wordt betracht, niet ernstig be
hoeven te zijn.
16. Die avond zaten Tinus Tuttelaar en meneer Bikke-
bakker nog heel lang met elkaar te praten en toen hij
afscheid nam, had de sportredacteur de voorzitter van
De Biggers er geheel van overtuigd, dat Jackie Brown
de aangewezen nieuwe middenvoor van De Biggers was
en dat hy een uilskuiken zou zijn, als hij er niets op
zou kunnen vinden om Jackie zo gauw mogelijk wer
kend lid van De Biggers te maken, 's Nachts kon me
neer Bikkebakker er gewoon niet van slapen. Als hij
zijn ogen dicht kneep, zag hij Jackie nog steeds met de
bal goochelen, met een virtuositeit, dat een mens er
stil van werd. „Wat een spelertjel" bromde hij. „Ik zie
hem al het eerste doelpunt voor ons maken en ik hóór
het flejuich op de tribunes, Die Tuttelaar ia
vent. Wie kan Inderdaad bewijzen, dat die Jackie géén
achttien is? Morgen ga ik eens een praatje met zijn
pleegvader maken. Die is in elk geval donateur van
onze vereniging. De kans, dat ik hem kan overhalen, is
toch niet uitgesloten". De heer Bikkebakker liet er
geen gras over groeien, want reeds de volgende avond
bracht hij Jimmy Brown een bezoek. Hij kwam met
een smoesje binnen „Ja, meneer Brown", zei hij, „ik
kom eens vragen of dat pompje, dat ik u onlangs ver
kocht heb. wel goed is. Ik heb er nog al klachten over
gekregen en het zou mij spijten als het uwe ook niet
deugde. In dat geval wil ik het graag terug nemen om
voor een beter te ruilen". Jimmy schudde zijn hoofd.
