Den Doolaard schreef niet geheel
overtui
igende
roman
Zelfs componisten kunnen door
hun werk populair worden
Willem Witjens, schilder met
twee rechterhanden
r
k..
Muzikale huisgezinnen
geven massaal concert
ZATERDAG 30 MEI 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
Kleine mensen in de grote wereld''
Omvangrijk en lezenswaardig boek, maar
geen litterair meesterwerk
HET ZIJN SOMS HEEL KLEINE DINGEN, die de richting kunnen bepa
len van een boek, van iemands denken. Bijna 650 dichtbedrukte pagina-s
lang doet A. den Doolaard zijn best om de Iezer te overtuigen van zijn goede
wil om uit eerbied voor het leven een nieuwe wereld op te bouwen, een we
reld zonder ontmenselijkte oorlogen, een wereld waarin het „ik" niet direct
op de voorgrond staat. Hij doet dat met veel kennis en verve en hij schildert
het leven in Frankrijk, Duitsland en Amerika, zoals alleen iemand doen kan
die er geweest is. Niemand twijfelt overigens aan de enorme bereisdheid van
de schryver van „Oriënt-Express" en zo menig ander in den vreemde spelend
werk. En dan, onder het kapitale Einde oefff onder die 650ste bladzij,
volgt opeens een opsomming van de plaatsen waarin dat werk al niet ge
schreven is. Twaalf verschillende, waaronder enkele die nog een toevoeging
van het land behoefden daar anders geen sterveling weet waar Sjusjoen of
Lovran ligt. Een dergelijke totaal overbodige, pralerige parade wist op slag
een massa goede indrukken weg: waar is de eenvoud, de bescheidenheid,
waarin de schryver ons aldoor wil laten geloven? En wat interesseert het de
lezer, die onderste boven behoort te zyn van 's schrijvers sermoenen of hij ze
opstelde in Blaricum of in Pagosa Springs?
Wat de lezer interesseert is: moet
ik werkelijk ln dit geschrift, in de in
tegriteit van de auteur geloven, of is
hier slechts een goedschrijvende repor
ter van menselijke gevoelens aan het
woord, een menselijke seismograaf,
die journalistiek en met „gevoel" heeft
geregistreerd wat er hier en daar om
ging, maar wiens eigen persoon toch
nummer één bleef
Het zijn soms heel kleine dingen...
in dit geval een pralerig rijtje namen,
twaalf woorden, die opeens tegenzin
Letterkundige kroniek
door HANS WARREN
wekken na duizenden woorden, die
instemming afdwongen.
„Kleine mensen in de grote wereld"
is een poging tot het uitbeelden van 't
leven, en een bezinning op de redenen
van het menselijk bestaan, kort na de
tweede wereldoorlog, toen het al da
delijk duidelijk was dat een volgende
oorlog geenszins onmogelijk, ja zelfs
waarschijnlijk was. Het speelt in 1948
in drie landen: Frankrijk, Duitsland
en de V.S. Het zyn eigenlijk drie ro
mans in één band, als drie stenen ge
zet in dezelfde ring.
Zuiver als kunstwerk beschouwd Is
het eerste deel, „Kaïn en Abel in Pa
rijs", het gaafst. Het geeft op boeien
de wijze (Den Doolaard is een gebo
ren verteller! de zielestryd weer van
een zendeling van de inwendige mis
sie, die in een communistische me-
taalfabriek gaat werken. Hy is een
van de priesters, die de gelofte hebben
afgelegd, tot hun dood als arbeider
onder de arbeiders te leven, zonder
enige materiële steun van de kerk. Pa
ter Gabriel probeert te leven zoals
naar zyn inzicht Jezus gedaan zou
hebben, wanneer hij thans op aarde
kwam. Zyn tegenstander is een door
het leven verbitterde, harde commu
nist. Deze Jean voelt in wezen vriend
schap en bewondering voor Gabriël.
want zy streven hetzelfde na: mens te
zyn en niet een stuk materie, een on-
derdeel van een machine. Maar Jeans
erecode laat vooreerst geen tere ge
voelens toe. Bjj een staking schiet hy
Gabriël, die onhandig als bemiddelaar
optreedt neer en vindt daarna zelf de
dood.
Den Doolaard heeft deze tragische
ontwikkeling op waarlijk dramatische
Kunstschatten uit het
Vaticaan naar Nederland
De kunstvoorwerpen uit Vaticaan
stad en verscheidene Italiaanse ste
den, die van het einde van de volgende
maand af in 't Haagse Gemeentemu
seum zullen worden tentoongesteld,
zijn in een speciale treinwagon onder
politiebewaking onderweg naar Ne
derland. De stukken, die met elkaar
de expositie „Kunstschatten uit Vati
caanstad, Italiaanse kerken en mu
sea" zullen vormen, vertegenwoordi
gen een waarde van millioenen gul
dens. Zij zijn in Italië naar twee cen
trale punten vervoerd, Rome en Mi
laan, en daar in de trein geladen.
ulturele
aval cade
DE FRANSE SCHRIJVER en cri-
ticus René de Solier zal volgende week
in Amsterdam een tentoonstelling
openen in het Stedelijk Museum, ge
wijd aan acht grote tijdgenoten van
Van Gogh: Manet, Monet, Renoir, Pis-
saro, Cézanne, Gauguin, Seurat en
Toulouse Lautrac.
LEX VAN DELDEN heeft de prijs
195S gewonnen in de compositieprijs
vraag van de Northern California
Harpists Association met zijn Garneert
voor harp en orkest. Van Delden
schreef dit werk vorig jaar voor de
harpiste Phia Berghout.
EEN COLLECTIE van 92 Neder
landse werken wordt thans in Zuid-
Slavië geëxposeerd. Het betreft hier
doeken van de gebroeders Maris, Ver
ster, Toorop, Van Dongen, Mathieu en
Piet Wiegman, Wiegers, Chabot -
TOT OPVOLGER van George Stam
als directeur van het Utrechts Con
servatorium is benoemd Kees van Ba
ren, sinds 191/8 directeur van het Am
sterdamse mvziéklypeum.
IN BOY MANS te Rotterdam wordt
tot 12 Juli een tentoonstelling gehou
den, gewijd aan werken van de Engel
se beeldhouwer Henry Moore
wijze uitgebeeld, en ter afwisseling
gezorgd voor lichtere toetsen door tel
kens de figuur van de typisch goed
moedige Fransman, de tuinder Félix
met zijn gezellige vrouw Jeanne naar
voren te brengen.
DUITSLAND EN AMERIKA.
Het tweede deel, „Een volk zoekt
zijn ziel" is zwakker. Het helt veel
meer over naar een reportage; het is
uiterlijk, het werk van een buiten
staander, die met zyn machteloos me
dedogen weinig bereikt. Het geeft
aangrijpende beelden van de ondraag
lijke misère in het naoorlogse Duits
land en tekent daarin, tussen goed en
kwaad, de blonde gestalte van Anne-
marie, een ongehuwde moeder, die,
teneinde deportatie te voorkomen,
naar de Westelijke zóne is gevlucht en
haar kind bij haar ouders achterliet.
Zij zwerft ontredderd en telkens wer
keloos en teleurgesteld door Hanno
ver rond, overal helpend waar ze kan,
het goede willend, vol plannen. Maar
overal stoot zij haar neus en de amb
telijke molens verpulveren haar en
haar dromen voor een kindertehuis.
Tenslotte verkoopt zij zichzelf aan de
bezettingssoldaten en op die manier
kan ze zorgen voor drie op straat ge
vonden kinderen, de enige positieve
daad die er voor haar overschiet.
In deel drie, „Een man tegen een
werelddeel", ontmoeten we een schei
kundig ingenieur van Joodse afkomst,
DEN DOOLAARD
..echte bescheidenheid*..
Weinig interesse voor
het goede boek
Te Groningen werd onder voorzit,
terschap van prof. P. W. A. Immink
het vierentwintigste bibliotheekcon
gres gehouden. Prof, Immink consta
teerde in zijn "openingswoord nog te
grote traagheid en ongeïnteresseerd
heid voor het goede boek, terwijl daar
naast van bepaalde zijde zelfs tegen
stand wordt ontmoet.
Wy dienen daarom, aldus prof. Im
mink, onze zwakke plekken te ver
sterken, niet om de instandhouding
van een bestaand instituut, maar het
gaat hier om een maatschappelijk en
cultureel belang van de eerste orde.
De dienende taak van de openbare
moet altyd voorop blijven
Hierna hield prof. mr. H. J. Schel-
tema een algemene voordracht over
„de versteende wijsheid".
Prijzen van de
„Académie frangaise"
De „Academie ïl'rancaise" heeft de
prys voor literatuur dit jaar toegewe
zen aan Marcel Brion, voor het geheel
van zyn litteraire werk. Hij schreef ro
mans, novellen en boeken over kunst
geschiedenis. De romanprijs werd toe-
gediend aan Jean Hougron voor zijn I
roman „Mort en fraude".
wiens geweten in opstand komt als
hij merkt, dat zijn onschuldige plas
tic-uitvindingen voor oorlogsdoelein
den worden gebruikt. Hij neemt dan
zijn ontslag en is dadelijk een gevan
gene in het zogenaamde „vrije" Ame
rika. Verdacht van communistische
symphatieën (die hem volkomen
vreemd zyn) zwerft hij rond, vol ver
langen naar zijn dochterje, en zich
steeds verder in de put werkend door
zijn argwaan wekkende gedragingen.
'Dit deel, het minst geslaagde van de
drie, geeft prachtige natuurbeschrij
vingen en menig interessant zijlicht
op het leven in Amerika.
DE MORAAL.
Het voert vanzelfsprekend te ver,
alle verwikkelingen van dit zeer om
vangrijke werk na te gaan. Het geheel
is, hoewel geen letterkundig meester
werk, goed geschreven en zeer lezens
waard, en het geeft veel stof tot na
denken. Het grypt zeer hoog en het is
daarom niet verivonderlyk, dat de au-
teur af en toe onder zijn materiaal be-
dolven is geraakt: de gesprekken ko
men vaak niet boven het hogere bor-
reltafelpeil uit, ook niet als het wèl
anders bedoeld is, en de eenvormigheid
van de karakters leidt tenslotte, on
danks de interessante scène-wisseling,
tot verslapping van tic aandacht. Men
ontkomt met aan de indruk, dat dit
ene, ontzettend uitgerekt thema, wat
beknopter en daardoor indringender
behandeld had kunnen worden, ook
voor het „grote publiek", temeer daar
de medicyn voor al dit wee tenslotte
in zeven woorden kan worden samen
geperst: „Hebt uw naaste lief als u
zelve".
Uitgave: N.V. Em. Querido, Am-
Engelse Kroningsfilm
in Nederland
Op 12 Juni worden gelijktijdig in
Londen, Utrecht, Amsterdam en Den j
Haag de eerste voorstellingen van de
Engelse kroningsfilm „Een koningin
wordt gekroontr' gegeven.
Van deze film, die in kleur wordt
uitgebracht en een tijdsduur van an
derhalf uur heeft, worden 800 copieën
vervaardigd in niet minder dan 56
verschillende talen. De Nederlandse
versie heeft een commentaar van Al-
bert Milhado.
Instructieve muziek voor
harmonie-orkesten
OPNAME VAN COMPOSITIE VAN
ADRIAAN KOUSEMAKER
De N.V. Phonogram, de verkoop- i
maatschappij van Philips gramo-1
foonplaten in Nederland, heeft beslo- j
ten opnamen te doen vervaardigen
van „instructieve" muziek voor har
monie- en fanfare-orkesten.
In de loop van de volgende maand
zal daartoe te Rotterdam worden op- I
genomen de „Petite Suite" van Adr. I
Kousemaker te Goes. Deze composi- I
tie zal worden gespeeld door de Ma
rinierskapel o.l.v. Gijsb. Nieuwland-
Voorgevel van Witjens middeleet
,,'i Oude Huis''
Hij restaureerde en herbouwde een
oud brouwhuis van de „witheren"
(Van onze speciale verslaggever)
Nederhemert, Mei. De kunstschilder Willem Witjens 68 jaar
heeft de hele wereld doorgezworven, maar tenslotte in het land van Maas
en Waal zyn huis gevonden. Men mag niet van deze individualist-pur sang
verwachten, dat zyn woning zomaar een confectiehuis is. „Integendeel.
Het is er een met een geschiedenis. Het heet ,,'t Oude Huis", eenvoudig,
omdat dit pleske grond in de volksmond al lang die naam droeg.
Het is niet gemakkelijk te vinden, dit „Oude Huis". Men gaat met de bus
uit Zaltbommei een eindweegs in de richting 's Hertogenbosch.
Niet om daar een schoon gezicht geboden te krijgen op die wondermooie
kronkeldykjes, waarin links en rechts rietbedekte boerderyen begraven lig
gen, maar omdat ge naar ,,'t Eiland" moet. Naar 't gehucht Bern, by Heus-
den, dat de zo secure P.T.T. graag zoekt te bereiken via het Zwitserse
Bern. Hetgeen een niet geringe omweg is en dus wel wat vertraging geeft.,.
Maar, neen, hier wilden we het niet over hebben. We wilden U iets ver
tellen van dat „Oude Huis" en zijn gelukkige bewoner, die een man met
twee rechterhanden is-
In 1941 probeerde Willem Witjens
dit wel wat verwaarloosde pand te
huren. „Om ruimte te krijgen voor
de vervaardiging van een groot schil
derij", zei de kunstschilider.
Enfin, van praten kwam kopen. En
daarmee had deze kunstenaar precies
bereikt, wat hij bereiken wilde. Een
oude Saksische boerderij als zyn ei
gendom voor een spotkoopje na
tuurlijk waarvan hij dra ontdekte,
dat het rustte op de fundamenten van
een middeleeuws klooster, de Abdij
Er is een tijd geweest, dat Willem
Witjens in Den Haag woonde en
werkte. Op 10 Mei 1940 werd zijn
huis echter verwoest door een Duits
bombardement, dat voor een kazerne
bedoeld was. Zo kwam hij in dit land
van Maas eri Waal, waar hij een een
voudige woning betrok in de buurt
van Nederhemert. En tijdens dat ver-
blyf ontdekte hij dat Oude Huis, een
oud-Saksische boerderij, die .door. de
eigenaar van dat ogenblik gebruikt
werd als opslagplaats voor landbouw-
materiaal en werktuigen.
1MWBMI1II
- a
Interieur van de woonkamer.
Marinierskapel naar Middelburg
Werken van Jan Sibelius en Edward Elgar
op het programma van Woensdag a.s.
TWEE „NATIONALE" componisten vermeldt het programma, waarmede
de Marinierskapel Woensdag a.s. naar Middelburg komt, een Fin en een
Brit, Jan Sibelius en Edward Elgar. Beiden werden nog tydens hun leven in
hun land byna even popnlair als bijvoorbeeld de spelers van een nationaal
voetbalelftal, hetgeen voor componisten uitzonderlijk mag worden genoemd-
De hoog-bejaarde Jan Sibelius is in Finland in de loop der jaren tot een
nationale held geworden, zoals destijds de grote Verdi dit in Italië was. Toen
vóór de eerste wereldoorlog de Finnen door het Russische gouvernement wer
den onderdrukt, appelleerde Sibelius met zijn by uitstek nationale muziek
aan de grote vrijheidsdrang van zyn volk. Zo ontstond het wijd-en-zijd ver
maarde „Finlandia", het symphonisch gedicht, dat het concert van de Ma
rinierskapel in de Nieuwe Kerk Woensdag zal besluiten.
In 1899 werd in Helsinki toen nog
Helsingfors geheten een aantal ta
bleaux opgevoerd in het „Zweedse the
ater", bij welke opvoering muziek ge
maakt werd. De jonge Sibelius (33)
schreef een compositie ter muzikale
illustratie van een der tableaux, dat
als titel had „Finland ontwaakt
Hij componeerde daarmede een mu
ziek, die tot een symbool van zijn natie
werd, niet alleen omdat men er het
landschap van de „duizend meren" in
herkende, maar ook omdat de Finnen
van die dagen in deze klanken de ver
tolking hoorden van hun eigen strijd
tegen de onderdrukking. De naam
„Finland ontwaakt" werd tot „Finlan-
dia", trots symbool in klank van het
vrije Finland, een symphonische hym
ne, die de Finnen dierbaarder werd
dan een volkslied.
Het werk van Sibelius is niet alleen
binnen de grenzen van zyn land geble»
ven, doch is vermaard geworden over
de gehele wereld. Opmerkelijk is, dat
zijn muziek vooral in de Angelsaksi
sche landen populair werd. Toen vorig
jaar het Edinburgh-festival werd ge
opend, vermeldde het programma van
het openingsconcert zelfs uitsluitend
composities van Sibelius
ELGAR.
De tweede „nationale" figuur van
Woensdagavond is Sir Edward Elgar
van wie „Sea-pictures" uitgevoerd
wordt. Gedurende tientallen jaren was
hij Engeland's „officiële" componist,
wiens muziek zowel door de gewone
man als door de vakmusicus vrijwel al
tijd werd, en nog altijd wordt aan
vaard. Zyn loopbaan begon merkwaar
dig: hij was de zoon van een muziek
handelaar in Worcester, die zich in
zyn jeugd vrijwel alleen met behulp
van instrumenten en boeken uit zijn
vaders winkel ontwikkelde tot een
respectabel musicus. In zijn jongere
jaren was hij allerminst een nationale
grootheid, doch veeleer een man uit de
provincie, die uitsluitend in eigen om
geving en op eigen terrein enig gezag
had. Elgar blies mee in een fanfare-
quintet en was dirigent van een mu
ziekcorps. door welk werk hij grote
bekwaamheid kreeg in het instrumen
teren. Voor het eerst trad hij „lande
lijk" op de voorgrond, toen hy ter ge-
Ml'ZlLKFLÜILLETON
legenheid van het diamanten jubileum
van Koningin Victoria een cantate
componeerde. Langzamerhand kreeg
zijn muziek bekendheid, vooral toen hy
naar Londen verhuisde en eigen koor
werken dirigeerde op de befaamde fes
tivals, welke her en der in Engeland
worden gehouden.
In de eerste jaren van deze eeuw
steeg zijn roem en werd zijn muziek,
die wonderwel paste by de Engelse
mentaliteit, steeds meer gewaardeerd.
Toen hij in 193: overleed werd zyn
heengaan als een groot verlies voor
de Engelse muziekwereld gevoeld. Bij
een groot deel van hoi. Engelse volk
Tenoot hy groot aan~;«n als goed va
derlands componist van de marsenveland".
der Norbertijnen, de witheren, wier
huis omstreeks 1572 door plunderend
krijgsvolk weinig rechtzinnig ge
brandschat was.
Willem Witjens heeft de situatie
niet gelaten, zoals ze was. Eigenhan
dig begon hij te restaureren, wat ge
restaureerd moest worden, en schiep
zich zo in drie jaar tijds met mate-
ïialen, die reeds eeuwen onder de
grond verborgen gelegen hadden, en
met wat hij links en rechts aan oud
eiken, oud glas, oud hang- en sluit
werk en niet te vergeten aan oude
stenen wist op te scharrelen, een mo
nument, dat de eeuwen getrotseerd
scheen te hebben.
Het oude brouwhuis van de Pre-
menstratenser monniken, dat een
maal, in de middeleeuwen, een schoon
onderdeel was van de Abdij, was weer
uit zijn as herrezen.
Weinig vermoedde de moderne pri
or Willem Witjens, dat het anuer-
maal voorbestemd was tot as te ver
gaan.
Bern lag vooraan in het. front,
toen Brabant het laatst Nan 1944
bevrijd was. De Duitsers bouwden
bunkers in de dijken, en de Engel
sen bestookten deze versterkingen
begin van 1945 niet fosforgrana-
ten, die „'t Oude Huys", benevens
énkele omliggende boerderyen, in
brand joegen. Slechts een deel van
de voorgevel bleef overeind
Met verbazing vraagt de bezoe
ker anno 1953 zich af, waar Wil
lem Witjens, de schilder van tel
kens weer die yle sneeuwlandschap
pen vol licht en leven, de kracht
en de moed vandaan gehaald heeft
om-weer opnieuw te beginnen.
Sinds einde 1948 is ,,'t Oude Huys'*
weer herrezen. Met hand, hoofd en
hart heeft Willem Witjens de her
bouw geleid. Monumentenzorg en
een aannemer uit het naburige Amer-
zoden hebben hem daarbij geholpen.
Trotser en volmaakter dan voorheen
siert het weer zijn omgeving, steekt
het zijn windvaan op één der schoor
stenen boven het geboomte uit. En
van de overkant van de Maas af weet
men er de bezoeker te wijzen op dit
schone bouwwerk, dat een woon
plaats werd voor een gastvry schil
dersgezin en een prachtige werk
plaats voor een kunstenaar. Een
schoon bouwwerk, waar in eigen
smeedwerk, in eigen glas-in-looara-
men, in zelfbewerkte eiken balken,
deuren en kozijnen, de bezoeker do
veelzijdigheid van zijn bewoners te-
genstraalt. De bewoners, die zich de
moderne gemakken van gas, electri-
:'ci£eit en stromend water graag willen
ontzeggen om zich te koesteren aan
de hen omringende schoonheid. Die
schoonheid manifesteert zich ook in
de inrichting, want in verre omtrek
is het bekend: wanneer er op het
land, in de grond, of in een vergeten
hoek van de woonhuizen iets gevon
den wordt, dat waardeloos schijnt;
wel, breng het naar Willem Witjens.
En alleen op die manier kan, wie er
oog voor heeft, in het bezit komen
van bijvoorbeeld zo'n prachtige bron
zen pul uit de Romeinse tijd, of aar
den «ruiken, die nog met de hand
zonder draaischijf gevormd werden.
En dat zijn dingen, die men by Wil
lem Witjens aantreft!
Met een massaal concert, te geven door enige honderden leden van mu
zikale huisgezinnen, zal Zaterdag 6 Juni a.s. de wedstrijd „welk is her mu
zikaalste gezin"? in de K.R.O.-weekendserenade, worden beëindigd.
Dit orkest zal de meest bizarre sa
menstelling vertonen, welke ooit in
een studio is bijeengezien. Mannen
en vrouwen van ruim 8 tot 88 jaar,
zullen samen enige nummers ten ge
hore brengen op tuba's en mondhar
monica's, violen en dwarsfluiten, ac
cordeons en hawaiian-guitaars, uke-
lele's trombones, tot cithers en celli
„Pomp and circumstances" (Land of
hope and glory).
VUURWERK.....
Om nog even in de Engelse sfeer te
blijven: de Marinierskapel zal ook een
uitvoering geven van Handels brillan-
te „Firework-music", welk werk werd
geschreven als inleidingsmuziek tot
een groots vuurwerk, dat in tegenwoor
digheid van de koninldijke familie in
1749 werd afgestoken ter gelegenheid
van de Vrede van Aken.
Eigenlijk moet men de „Militaire
Symphonie" van Haydn, die Woens
dag eveneens wordt gespeeld, in deze
Engelse sfeer betrekken, omdat zij be
hoort tot de z.g. Londense symphonie-
en, die Haydn schreef voor zijn bezoek
aan Engeland. Overigens is dat het
enige Engelse, dat er van deze com
positie kan worden vermeld. De toe
voeging „militair" is ontstaan doordat
Haydn in deze symphonie grote trom,
triangel enz. voorschrijft, welke tot
dusver alleen bij militaire muziek wer
den gebruikt. Daarom wordt deze
symphonie ook wel „La Turque" ge
noemd. De Turken gebruikten immers
deze instrumenten bij hun militaire
corpsen (Janitscharen-muziek). Mo
zart schreef een soort mars in deze
stijl (Alia Turca) in zijn pianosonate
in A.
Uiteraard zyn deze werken oor
spronkelijk voor symphoniebezetting
geschreven. Zij werden echter voor
harmonie-corps gearrangeerd, waarbij
zoveelmogelijk het oorspronkelijk ka
rakter werd bewaard.
Zoals bekend wordt het concert
van de Marinierskapel gegeven onder
auspiciën van de Stichting „Nieuw
Walcheren" en ten bate van de jon
ge stichting „Nieuw Schouwen-Dui-
H de K.
toe. Alle beschikbare piano's zullen
bijeengebracht moeten worden. Enige
tientallen zangers en zangeressen
zullen bijdragen tot het muzikale
feest.
In de afgelopen winter werd in het
weekend-programma van Ger de
Roos en het Orkest zonder Naam we
kelijks aan een of meer muzikale
huisgezinnen de gelegenheid geboden
een nummer te spelen.
Vele huisgezinnen, uit alle streken
van ons land, variërend in samenstel
ling en sterk uiteenlopend in muzika
le bezetting, hebben zich op die ma
nier doen horen. Thans maakt een ju
ry, bestaande uit Piet Lustenhouwer,
Klaas van Beeck, Willy Francois en
Jack Buiterman, welke families de
prijzen voor de beste prestaties zullen
on Wangen.
Gemeente Amsterdam geeft
opdrachten aan componisten
De gemeente Amsterdam heeft voor
1953 de volgende opdrachten aan
componisten verleend: drie opdrach
ten voor het componeren van een
werk voor kamerkoor (gemengd
koor), al dan niet met begeleiding
van piano 2- of 4-handig aanRudolf
Escher, Jaap Geraerdts, Herman
Strategier Drie opdrachten voor het
componeren van een eenvoudige so
natine of suite of enige kleinere voor
drachtsstukken voor viool en piano,
uitvoerbaar door enigszins gevorder
de amateurs aan: J. R. A. Felderhof,
Robert de Roos, Wolgang Wijdeveld
en twee opdrachten voor het compo
neren van een werk voor harmonieor
kest aan: Kees van Baaren, Wouter
Paap.
De jury wordt gevormd door de he
ren Sem Dresden. GuiHaume Landré
en Felix d«. Nobel.
De jury voor de opdrachten voor
harmonie-orkest bestaat uit de heren
Gerard Boedijn, Eduard Flipse en Jo-
han Pinkse.