Rekenkamer over onnodig gebruik
van auto's in Rijksdienst
Kroningen zijn niet altijd
gelukkige plechtigheden
C
J
WETSONTWERP INGEDIEND BIJ
WIJZE VAN APRILGRAP
NIEUWE STAKINGSGOLF OVER
GEHEEL FRANKRIJK
W-OENSDAG 20 MEÏ 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MET GROOT CEREMONIEEL
De Engelse hisiorie vermeldi
vele tragische leiten
(Van onze correspondent).
LONDEN, Mei. De kroning: van een vorst of vorstin is al geduren
de meer dan duizend jaar de belangrijkste ceremoniële gebeurtenis in het
Engelse leven geweest. De plechtigheid, die nog altijd in het zelfde spec
taculaire ritueel is gehuld, veroorzaakt tegenwoordig momenten van gro
te, nationale vreugde, maar vroeger, toen de macht des konings nog on
gebreideld was, was dit wel eens anders. Tydens vele kroningen in het
verleden hebben zich ontstellende incidenten voorgedaan. En over sommi
ge hangen zelfs diepe schaduwen van tragiek en ellende.
De waardigheid en harmonie, zon
der welke thans geen kroningsplech
tigheid in te denken is, was bij de
kroning van koning Harold I in 1037
ver te zoeken. De Aartsbisschop van
Canterbury, een strenge voogd van
de kerkelijke rechten, stond er toen
op de dienst te leiden, alhoewel hij
van te voren wist, dat hij de koning
door L. VAN BRUGGEN.
de gebruikelijke zegen zou onthou
den! Terwijl de kerkvorst de kroon
juwelen op het altaar plaatste, sprak
hij de volgende, haast humoristische
woorden uit: „Dit is de kroon en de
scepter, welke koning Knud my in
bewaring gegeven heeft. Ik weiger
ze u niet, maar geven doe ik ze u
ook niet! Als u er prijs op stelt, kom
ze dan zelf maar halen
Intrigant.
Wat was de oorzaak van deze er
gerlijke arrogantie? De achtergrond
schijnt te zijn, dat Harold, de tweede
zoon van koning Knud de Deen, zijn
oudere broer uit het land verbannen
had. Velen beschouwden, hem als een
intrigant en usurpator, ook het
machtige hoofd van de Engelse gees
telijkheid.
De sterke positie, welke de kerk
561.
In het verleden hebben vele vol
ken gedacht, dat zij de oudste mens
vertegenwoordigdenniet in leeftijd,
■maar van- afstamming, wel te ver-
staan. Op deze regel van zelfverhef
fing maakten de oude Egyptena/ren
natuurlijk geen uitzondering en tot
de 26ste dynastie heerste in dat rijk
dan ook de algemene opvatting, dat
de eerste mens 'n Egyptenaar moest
zijn geweest. Maar een overtuigende
Ïroef van pharao Psammeticus
racht deze mening de genadeslag
toe en sindsdien namen de Egyptena
ren een eervolle tweede plaats in op
de candidalenlijst.
Herodotus, de grote Griekse ge
schiedschrijver uit de 5e eeuw v. Clir.,
heeft van pharao Psammeticus ver
teld, hoe deze proefondervindelijk uit
gemaakt wilde zien, welk volk het
eerst had bestaan, en met dat doel
werden twee pasgéboren baby's aan
een herder meegegeven, opdat de kin
deren in volstrekte eenzaamheid zon
den worden opgevoed. Weliswaar
mocht de herder voor het onderhoud
en de reiniging van de peuters zor
gen, doch hij, noch iemand anders,
mocht ooit een woord tegen ze spre
ken en het enige gezélschap dat hun
gelaten werd waren de geiten, wier
melk hun tot voeding strekte. Ver
der behoorde de herder nauwlettend
acht te slaan op de eerste werkelijke
woorden die de kinderen, na hun aan
vankelijk gebrabbel en gestamel, zou
den uitspreken.
De gedachtenga/ng vam, Psammeti
cus was even ingenieus als eenvou
dig. Want, zo redeneerde hij, zouden
de kinderen het eerst een Egyptisch
woord zeggendan was daarmee aan
getoond dat de Egyptische taal zich
het eerst in 't menselijk brein vormt,
waaruit volgen moet dat de Egypte
naren dus het eerst geschapen volk
waren.
Helaas, welk een bittere teleurstel
ling werd dit experiment voor de on
dernemende pharao.' Want toen de
herder, na twee jaren voor kinder
juffrouw te hébben gespeeld, door de
dreumessen werd begroet met de uit
roep „bêkos", welk woord nog eens
uitdrukkelijk werd herhaald, was de
kampioenstitel voor Egypte verke
ken. Nauwkeurig onderzoek wees n.l.
uit dat „bêkos" het Phrygische woord
voor brood waswaarmee bewezen
werd geacht dat de Phrygische taal
ouder was dan het Egyptisch.
We mogen wellicht wat denigre
rend oordelen over deze conclusie, die
door Herodotus zonder critiek wordt
vermeld waaruit de gevolgtrek
king kan worden gemaakt, dat hij
het er mee eens was maar dienen
dan wél te beseffen, dat het nog
slechts héél kort geleden is dat de
Westerse wetenschap zich aan spe
culaties is te buiten gegaan, welke
in tegenstelling tot de proef van
Psammeticus niet eens op experi
menten waren gebaseerd.
Laten we echter eerst het woord
„bêkos" eens trachten thuis te bren
gen- Voor onze begrippen is het vol
komen onaannemelijk dat de kinde
ren het eerste woord gesproken zou
den hébben in een taal die in het
duizenden kilometers verwijderde
Klein-Azië werd gesproken. We moe
ten de oorsprong letterlijk en figuur
lijk dan ook wat dichter bij huis zoe
ken, en denken dan ogenblikkelijk
aan de geiten, die in het gezelschap
van de kinderen hébben verkeerd, en
wier gemekker tot de klanknaboot
sing „bêkos" moet hebben geleid.
in die dagen innam, wordt ook nog
duidelijk door een soortgelijk gebeu
ren geïllustreerd. Toen Ethelrèd de
Onvoorbereide werd gekroond, be
schuldigde de toenmalige Aartsbis
schop hem er van zijn broer, koning
Edward, te hebben vermoord. De pre
laat, die blijkbaar vergat, dat Ethel-
red nog geen tien jaar oud was, toen
z'n broer met een dolk in het hart
in zijn appartementen werd gevonden,
vond een en ander blijkbaar nog niet
genoeg. Direct hierna verklaarde hij
tenminste, dat de regering van de
„onwaardige vorst" door tragedie en
ongeluk gekenmerkt zou worden, een
profetie, die wonderwel is uitgeko
men.
Bloedbad.
Maar het was de kroning van Wil
lem vag. Normandië (1066), die oor
zaak van een vreselijk bloedbad werd.
Toen de nieuwe vorst in de West
minster Abbey door z'n onderdanen
werd toegejuicht, dachten de Nor-
mandische soldaten, die buiten de
wacht hielden, dat er een oproer uit
gebroken was. Binnen vijf minuten
stond de stad Westminster in vuur
en vlam, terwijl honderden onschul
dige burgers en burgeressen werden
afgeslacht.
De meest vreemde kroning was on
getwijfeld die van de zoon van ko
ning Hendrik H, die letterlijk geen
seconde aan de regering is geweest.
De kroning vond namelijk plaats tij
dens het leven van de vader, om re
den, dat de laatste bang was, dat
zijn zoon hem anders nooit zou op
volgenDe Aartsbisschop van
Canterbury weigerde zich voor het
politieke wagentje van de koning te
laten spannen, maar zijn rivaal, de
Aartsbisschop van York, had niet
het minste bezwaar. De misrekening
van koning Hendrik II was, dat hij
niet met de grilligheid van de dood
rekening gehouden had. Want de ge
kroonde prins stierf zes jaar eerder
dan z'n vader.
Nog bloediger.
Tijdens de kroning van Richard
I „Leeuwenhart" heeft zich een an
der bloedig incident met nog bloedi
ger gevolgen voorgedaan. De vorst
had bevolen, dat de toegang tot de
Westminster Abbey voor „joden en
heksen" verboden was, doch niet elke
jood bleek van deze verordening op
de hoogte te zijn. Een groepje joden
tenminste, vervoegde zich bij de in
gang van de Abdij, beladen met ge
schalleen, welke voor de koning wa
ren bestemd. De edellieden joegen de
joden met stok- en zwaardslagen de
straat op, waar ze wreed door het
volk werden vermoord. Een en ander
had 'n program ten gevolge, ondanks
het feit, dat Richard I streng tegen
de onverlaten optrad. Een kroniek
schrijver uit die dagen verhaalt, dat
alleen in het graafschap York vijf
honderd joden de hand aan zichzelf
sloegen, omdat ze niet in handen
van hun vervolgers wilden vallen.
Er zijn nog vele andere kronings
voorvallen, welke waard zijn ver
meld te worden. De historicus Ho-
linshed vertelt bijvoorbeeld, dat bij
een kroning (welke is niet bekend)
„vijfhonderd grote paarden" de straat
op werden gejaagd. Ze waren de ge
schenken van de vorst aan het volk
en een ieder, die zo'n paard ving,
mocht dit het zijne noemen.
Oliestank.
ToenKoningin Elizabeth I ge
kroond werd tenslotte, zei ze hardop
en zonder te blikken of te blozen,
dat de olie, die de Aartsbisschop
voor de zalving gebruikte, bedorven
was en stonk
Nog afgezien van het feit, dat op
merkingen als deze moeilijk in onze
beschaafde eeuw passen, zal het in
1953 onmogelijk zijn een dergelijke
wanklank te uiten. Want de olie, die
op de tweede Juni voor de zalving
zal worden gebruikt, is samengesteld
uit de geurigste ingrediënten. Het
eigenlijk recept is weliswaar geheim,
doch bij de toebereiding worden o.m.
jasmijn- en rozen-extracten gebruikt,
alsook muskaat en amber.
0 Voor het eerst sedert het beëindigen
van de jongste oorlog zal H.M.'s fregat
„Jan van Brakel" weer uitvaren ter vis
serij-inspectie. Het schip zal de haring
vloot vergezellen en assisteren, wanneer
zich moeilijkheden voordoen.
Zesentwintig kinderen, afkomstig van
Scliouwen-Duiveland en Zuid-Beve
land, verblijven drie weken in Crans,
als gasten van Zwitserland, vjaar zij
een heerlijke onbezorgde tijd doorma
ken. Men had oorspronkelijk het plan
de kinderen in militaire barakken on
der te brengen, doch de hotèlèigenaar
Charles Turini besloot een étage van
zijn hotel geschikt te maken om de
kinderen te ontvangen. Vaak gaat
de heer Turini zélf mee op wandelin
getje smet de kinderen.
EERBIED VOOR DE BRABANCONNE
Voorzitter Raad van State
te Brussel vloog er in
Naar eerst thans bekend is gewor
den, is de voorzitter van de Belgische
Raad van State te Brussel het slacht
offer geworden van een kostelijke
Aprilgrap.
Op zekere dag het was 1 April
maar niemand van de achtbare heren
dacht hieraan werd door het mi
nisterie van onderwijs bij de Raad
van State de tekst van een wetsont
werp ingediend met verzoek om ad.
vies. Het wetsontwerp voorzag in het
nemen van maatregelen om de mu
ziek van het nationale volkslied wat
meer te doen eerbiedigen bij uifcvoe-
Stichting „Comité voor
Zomer postzegels'
weldra een feit
Na langdurige onderhandelingen zal
de „Stichting Comité voor de zomer-
postzegels" weldra een feit worden.
Binnenkort zal een notariële acte wor
den verleden.
Hiermede is een einde gemaakt aan
veel wrijving en ongenoegen over zeg
genschap en methode inzake de verde
ling van zomerpostzegels, waarvan 50
pet. voor sociale en 50 pet. voor cul
turele doeleindenbestemd is.
Tot dusver werd over de opbrengst
door ((of namens) de ministers van O.
KL en W. en Sociale Zaken beschikt.
Dit nu werd onjuist geacht, omdat het
particulier initiatief daardoor geen
enkele zeggenschap had. Hierover is
een lange strijd gestreden. Hierin is
nu zo beslist, dat de nieuwe stichting
verdelingsschema's zal maken, welke
de formele goedkeuringen van de mi
nisters zullen behoeven.
Van de opbrengsten zal 25 pet vol
gens een vastgesteld schema recht
streeks door provinciale instellingen
worden verdeeld. Dc resterende 75 pet.
wordt centraal over. landelijke instel
lingen verdeeld.
ringen door de talryke fanfarekorp
sen, die België telt.
Te dien einde werd in het wetsont
werp bepaald, dat deze fanfarekorp
sen de Brabangonne nog slechts
mochten spelen, indien zij tevoren
voor een bevoegde commissie een
examen hadden afgelegd. Dit examen
was niet gemakkelijk en de voor
waarden waren omstandig neerge
legd in het wetsontwerp.
Eerst zou ieder aan een muzikale
proef worden onderworpen, waarbij
vooral' op de pistons en de trombones
gelet zou worden. Hierna moest de
examencommissie beoordelen of het
volkslied onder het marcheren wel be
hoorlijk werd gespeeld, vooral by het
omslaan van een hóek. Tenslotte
schreef het wetsontwerp iedere muzi
kant een kleurig uniform voor, dat
merkwaardig genoeg veel weg
had van het ambtsgewaad der leden
van de Raad van State.
De voorzitter van de Raad van
State, bestudeerde dit wetsontwerp
in'alle ernst. Hij vond, dat de rege
ring nogal streng was en dat het niet
zeker was of de landelijke fanfare
corpsen wel altijd aan de gestelde
exameneisen konden voldoen. Zeker,
het volkslied moet geëerbiedigd wor
den, maar men moest niet overdrij
ven, zo meende hij.
Toen de voorzitter de tekst gron
dig had doorgenomen en van zijn aan
tekeningen had voorzien, kwam hij
aan 't einde tot de ontdekking, dat de
minister van onderwys vergeten had
het ontwerp te tekenen. Zo kon hij
het wetsontwerp niet aan zijn colle
ga's van de Raad van State voorleg
gen en hij stuurde onmiddellijk een
deurwaarder naar de minister om
diens handtekening. De deurwaarder
werd overal op het ministerie waar
hij kwam met een daverend gelach
ontvangen. Direct belde men de voor
zitter van de Raad van State op en
toen deze op de datum 1 April op het
wetsontwerp was attent gemaakt,
drong het tot hem door dat hij er in
was gelopen. Hij vermoedde sterk dat
de grappenmaker iemand was uit de
Raad van State zelf
VERSLAG OVER 1952 AAN TWEEDE KAMER OVERGELEGD
Kamer niet gesticht over uitblijven
van maatregelen
Het verslag van de Algemene Rekenkamer over het jaar 1952 is In druk
verschenen en aan de Tweede Kamer overgelegd. Ook dit jaar bevat het;
tal van bijzonderheden over de wijze, waarop de financiële administratie
van het Rijk wordt gevoerd.
Er blykt uit dat de Rekenkamer in 1952 afzonderlijke verslagen heeft
uitgebracht over het beheer door de Nederlandse regering tijdens haar ver
blijf ln Londen gevoerd en over de uitgaven, verband houdende met de her
bevoorrading van Nederland na de oorlog. Deze verslagen zijn nog niet ge
publiceerd.
De Kamer is niet te spreken over hot feit, dat de algemene rijksrekenin
gen nog steeds niet op tijd aan'haa r worden voorgelegd. De oorzaak van
de vertraging ligt hierin, dat wetsvoorstellen tot het goedkeuren van be
grotingsoverschrijdingen dikwijls nog veel te laat worden ingediend, naar
het oordeel der Kamer.
Opnieuw dringt de Rekenkamer
aan op het behoorlijk regelen van de
contröle op uitgaven ten behoeve van
internationale organen, in de kosten
waarvan Nederland een aandeel
draagt. Nu de grondslagen zijn of
worden gelegd voor Benelux, Europe
se Kolen- en Staalgemeenschap, Eu
ropese defensiegemeenschap en soort
gelijke organen van internationale
samenwerking, verdient dit punt vol
gens de Kamer zeker alle aandacht.
De Kamer toont zich niet gesticht
over het feit, dat zij zo lang moet
-a,", t wachten op bericht van de regering
Want Tcinderen die geen taf van omtrent maatregelen ter bejSrking
anderen Ieren, hebben geen taal, noch van het autove,.geer Mi ,,e rilksdinn-
ts er sprake van dat eg een taal md- stenj we]k,
zijn genomen naar aan
een. H. Pétillon. I leiding' van een rapport viin de rijks-
hoofdinspecteur voor het verkeer
overheidsdiensten. In dat rapport was
een besparing van circa f 3.000.000.
per jaar in uitzicht gesteld, zodat het
van belang geacht wordt, dat deze
zaak niet blijft slepen.
Bestraffing van
ambtenaar
Dat ter beteugeling van het onno
dig gebruik van auto's ook wel straf
fe 'maatregelen worden genomen
bleek aan het College uit een geval,
waarin een ambtenaar, die zich
schuldig had gemaakt aan het dik
wijls gebruiken van een dienstauto
voor priv'é-doèleinden, niet alleen een
schadevergoeding werd opgelegd van
f 500doch deze tevens voorwaar
delijk met een proeftijd van twee ja
ren in rang werd teruggesteld.
De buitenlandse dienst wordt dit
maal niet uitvoerig behandeld. De
voornaamste aantekening handelt
over het teleurstellend resultaat van
overleg over bezuiniging op het per
soneel van de Nederlandse vertegen
woordiging in de Verenigde Staten
van Amerika.
Belgische onderwijzers
staakten Dinsdag
Onderwijzers van de Belgische la
gere scholen hebben Dinsdag 24: uur
gestaakt voor hogere lonen. De on
derwijzersbond, die tot de staking
opriep, verklaarde, dat deze bijna al
gemeen was. In vele scholen versche
nen Dinsdagochtend de onderwijzers
wel om de órde te handhaven, doch
zij onderwezen de kinderen niet.
Bij relletjes in Nigeria
43 doden en 200 gewonden
Volgens de jongste berichten zijn
bij de ongeregeldheden in Kano, op
twee na de grootste stad van de Brit
se kolonie Nigeria (Afrika), 43 per
sonen om het leven gekomen en meer
dan 200 gewond.
NIEUW FEUILLETON
Louisas grote strijd"
Vandaag plaatsen wij de slot
aflevering van ons feuilleton
„Joanna's diefstal" en morgen
zullen wij dus beginnen met
een nieuw vervolgverhaal. Dit
maal is onze keuze gevallen op
een roman van de bekende
schrijver Jan Tempest: „Loui
sa's grote strijd". Én wij gelo
ven wel te mogen aankondigen,
dat wij ex' in geslaagd zijn hier
mede de hand te leggen op een
verhaal, dat onze lezers zal
boeien. Spannend geschreven,
romantisch van inslag zonder
in het overdrevene te vervallen
en bovenal origineel van opzet
en levendig in de karakterise
ring van de verschillende per
sonen, belooft deze roman van
Tempest een succesvol feuille
ton te worden. Ongetwijfeld zal
„Louisa's grote strijd" elke dag
opnieuw de lezers van de P.Z.
C. naast het nieuws uit de gro
te wereld en het eigen gewest
een brokje goede en prettige
ontspanningslectuur bieden.
Concessies van V.N. in
Korea-affaire?
Bespreking ie New York.
In de kringen van de Verenigde
Naties te New York verwacht men,
dat de Korea-voorstellen van de ge
allieerden zullen worden gematigd
als de bestandsonderhandelaars te
Panmoendjon weer zullen bijeenko
men. Naar verluidt heeft de Ameri
kaanse regering met afgevaardig
den van de geallieerde landen en met
de vertegenwoordiger van India bij
de Verenigde Naties, Dajal, bespre
kingen gevoerd en de standpunten
van deze landen volledig bestudeerd.
Men gelooft', dat aan de Verenigde
Staten is verzocht de voorstellen van
het V.N.-opperbevel in Korea meer in
overeenstemming te brengen met de
Indiase resolutie, die in December
jl. door de algemene vergadering der
V.N. werd goedgekeurd.
De Indiase resolutie houdt in, dat
de in te stellen repatriëringscommis
sie het volledig gezag over de krijgs-
gevangenen krijgt. Zij, die repatri
ëring afwijzen; zullen voorgelicht
worden en beide partijen mogen aan
deze voorlichting deelnemen. De ge
vangenen zouden onder jurisdictie
van de V.N. komen, indien de in te
stellen politieke c ommissie niet bin
nen 30 dagen over het lot der krijgs
gevangenen heeft beslist.
Verleden week Woensdag stelden
de verbondenen voor onmiddellijk na
een bestand alle Koreaanse gevange
nen, die niet willen repatriëren, en
na verloop van 60 dagen de Chinezen,
die zich tegen repatriëring verzetten,
vrij te laten. Dit voorstel werd door
de communisten verworpen.
Personeel van de Paryse busdien
sten en de ondergrondse heeft Dins
dag, voor de tweede keer in één
week, gestaakt. Hierdoor waren op
de piekuren 88% van de bussen en de
helft van de metro-treinen buiten
dienst. De honderden gevorderde
auto's, vrachtauto's en particuliere
bussen veroorzaakten opstoppingen
in het gewoonlijk toch al drukke ver
keer van de Paxyse hoofdstad.
De vervoersstaking, die te midder
nacht zou eindigen, zal Woensdag
gevolgd worden door een staking van
24 uur by de gas- en electriciteitsbe-
drijven in geheel Frankrijk. Alleen
de ziekenhuizen, klinieken en brand
weerposten zullen van de staking
geen hinder hebben. De stakers eisen
eveneens hogere lonen. Verwacht
wordt, dat in de vroege ochtenduren
de gasdruk voldoende zal zijn, doch
in de loop van de dag sterk "zal ver
minderen.
Afgevaardigden van drie niet-com-
munistische vakbonden van spoor-
weglieden hebben 27 Mei vastgesteld
als datum voor een staking van 24
uur in het gehele land. Het commu
nistische algemene vakverbond had
22 Mei voorgesteld.
De staking bij de koopvaardij, die
Maandag als opgeheven* werd be
schouwd, blijkt nog niet definitief
bijgelegd te zijn. Scheepsofficieren
hebben namelijk hun ontevredenheid
geuit over de scheidsrechterlijke be
slissing van premier Mayer.
Het Wereldgebeuren
Verwoesl dorp
Eens stond er in Korea een dorp van
een stuk of zeven boerenhuizen.
Het staat er niet meer. De hulzen
zijn stukgeschoten en verbrand, de be
woners zijn gevlucht en de velden lig
gen verlaten. Thans kent de hele we
reld de naam van dat kleine, onbedui
dende dorp: Panmoendjon. Over de
spelling van de naam bestaan me-
ningsverschillen, want de Koreaanse
klanken laten zich niet zo gemakkelijk
vangen in de letters van ons alphabet.
Dat is dan nog maar een klein me
ningsverschilletje vergeleken bij de
grote verschillen tussen de wapenstil
standsonderhandelaars van Panmoen
djon, die in een houten loods bijeen
plegen te komen.
Nadat generaal Harrison gemop
perd had op de Noordelijken, die blijk
baar niet van plan waren tot overeen
stemming te komen en nadat generaal
Nam II bij het beoordelen van Harri
son's jongste tegenvoorstellen het
woord „perfide" had laten vallen, heeft
men de loods te Panmoendjon voorlo
pig maar gesloten.
De verbondenen hebben om dat slui
ten gevraagd, want ze zijn dat heeft
een Kind zelfs kunnen bemerken 't
onder elkaar niet eens.
Dit laatste tot grote teleurstelling
van zekere Amerikanen, die zeggen,
dat de heren Malenkow en Mao Tse
Toeng met het oplaten van hun zoge
naamde vredesduiven dan toch maar
het uitbreken van die onenigheid wis
ten te stimuleren.
Vóór dat vredesgekir kon men de
wapenstilstandsbesprekingen in
Korea beschouwen als een zui
ver militaire zaak. En aangezien de
Amerikanen de grootste militaire of
fers brachten in Korea was het lo
gisch, dat ze het ook by de wapen
stilstandsbesprekingen voor het zeg
gen hadden. De Amerikanen vroegen
er dus alleen maar 'n vertegenwoordi-
fer van de Zuldkoreaanse president
vngman Rhee bij (16 Zuidkoreaanse
divisies) en lieten alle andere mogend
heden er buiten.
Na het vredesgekir kreeg de Korea-
affaire plotseling een zwaar politiek
accent en men begon zich in Londen
af te vragen of het niet nodig was de
onderhandelingen ten dele aan de mi
litaire sfeer te onttrekken. Men vond
net weinig bevredigend, dat de Ame
rikanen slechts bereid waven him ge
allieerden achteraf in te lichten over
de besprekingen en niet vooruit de
te nemen stappen te bespreken.
Toen kwam de grote rede van Chur
chill, waaruit bleek, dat de Engel
sen de grote lijnen van de wereld
politiek toch wel anders trekken dan
zekere Amerikanen. En bovendien
kreeg de Britse oppositieleider Attlee
gelegenheid een felle aanval te doen
op de Amerikaanse groep of groepen,
die eigenlijk helemaal geen vrede in
Korea willen.
Nu wil men wel aannemen, dat
Elsenhower en zijn medestanders wer
kelijk uit zijn op vrede voor Korea
maar zij kunnen die vrede in een rich
ting stuwen, welke voor andere landen
ongewenste politieke gevolgen zou
hebben.
Bovendien is de Amerikaanse poli
tiek ten aanzien van Azië nogal wis
selvallig. Om dat duidelyk te maken
behoeft men slechts naar Formosa te
kijken. Eerst werd Formosa „geneu
traliseerd" onder bescherming van een
Amerikaanse vloot. Toen trok de vloot
zich terug en zou Tsjahg Kai Sjek zich
gereed maken voor het vormen van
een nieuw front in Zuid-ChinaEn
nu is dat opeens weggezakt en praat
niemand meer over Formosa en het
Zuidelijk front,
Wat wil men in Washington met
Formosawat wil men in
Washington met Korea
wat wil men met Rood China
Velen hebben de indruk, dat men ln
Washington zelf niet precies weet wat
men wil en dat is nu juist de reden,
waarom zulke regeringen als de En
gelse een vinger in de pap willen hou
den, ook bij de ogenschijnlijk minder
belangrijke kwestie van de wapen
stilstandsonderhandelingen te Pan
moendjon. Het is een ietsje te Iaat
voor de Engelsen om nog een stoel te
bezetten aan de conferentie-tafel te
Panmoendjon, maar het zal niet te laat
zijn om door contact van generaal
Mark Clark met de Britse ambassa
deur in Tokio te bereiken, dat de Ame
rikaanse voorstellen, die te Panmoen
djon aan de orde komen, vooraf de in
stemming van de Engelsen hebben.
Vermoedelijk is daaraan de huidige
stagnatie in de Panmoendjonbespre-
kingen te wijten.
SYNGMAN RHEE alleen maar een
luisterpost bij de besprekingen in
Panmoendjon.
Soepeler bestuur in
de Sowjet-Unie
De „Prawda", het officiële orgaan
van de communistische partij in Rus
land, heeft in een hoofdartikel mee
gedeeld, dat het staatsapparaat soe
peler zal worden als gevolg van „re
cente organisatorische maatregelen",
aldus meldt Radio-Moskou.
De maatregelen zouden de leiding
gevende organen verbeteren, onnodi
ge schakels in het staatsapparaat
verwijderen en de rechten en verant
woordelijkheden van ministers uit
breiden, aldus het artikel.
