JOANNA'S DIEFSTAL
Hoofdwaterkeringen rechtstreeks
onder het Rijk
De wereldreis van JIMMY BROWN
NOG STEEDS SCHEPEN VOL
GOEDEREN NAAR MIDDELBURG
ZULLEN COMMUNISTEN AAN
ONDERZOEK MEEWERKEN?
8
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 10 APRIL 1953
HET HAD VEEL ERGER KUNNEN ZIJN
Centraal gezag verzuimde lagere
organen van het gevaar te doordringen
Men schrift ons: Krachtens de in 1921 ingestelde stormvloedw:uu-
schuvvlngsdieiist (niet te venvarren met de Stormwaarschuwingsdienst
voor de schoepvaart) is op 31 Januari 's morgens te 11 uur van het JK.N.
M.I. uitgegaan een waarschuwing voor flink hoogwater, waarop prompt
die middag een niet malse stormvloed onze boulevards ranselde. Te onge
veer kwart voor zes diezelfde middag ging van het K.N.M.I. een nieuwe
waarschuwing uit voor gevaarlijk hoogwater in de nacht, die bovendien om
zes uur over de radio w erd omgeroepen en te 11 uur daarop herhaald. De
Bilt deed dus zyn plicht, al zullen ook onze metereologen niet gedacht
hebben aan een vloed van een dergelijk uitzonderlijke hoogte.
Hoe was het met de beheerders I wel eens afvraagt of het gaat om de
van onze zeeweringen? Zeker zullen
Velen met zorg' hebben uitgezien naar
de komende vloed, maai' rampen ver
wachtte niemand. Men steunde met
te vol vertrouwen op bekende hoog
ste standen. Geen dijksleger stond
klaar om te worden ingezet en hulp
materialen waren niet in betekenen
de mate beschikbaar. De vijand trof
de defensie onvoorbereid en het over
het land razende geweld schudde die
paB wakker toen de ramp zich reeds
over ons volk voltrok. Laat ons geen
verwijten richten tot de directe be
heerders, die onbekend waren met
wat hun maximaal kon treffen of wie
althans dit besef niet was bijge
bracht.
Er was een fataal samentreffen
van verschillende ongunstige omstan
digheden: een voorafgaand opvullen
van het Noordzeebekken door stoim-
achtige Westelijke winden, met di
rect daarop een orkaan uit Noord
westelijke richting met de grootste
kracht ten tijde van de vloedtop van
de hoogste vloed uit 'n giertijperiode.
Hierdoor werd het vloedwatér gewel
dig opgestuwd in het Zuidelijke
nauwste gedeélte van de Noordzee,
in welk hoekje juist wij de slagen
moesten incasseren.
Tóch had het nog veel erger ge
leund! De voorafgaande en de vol
gende springvloed was astronomisch
nog ruim een voet hoger berekend
terwijl voorts, en dit geldt voorna
melijk voor de Zuidhollandse eilan
den, de waterstand der benedenrivie
ren betrekkelijk laag was; te Lobith
was op 1 Februari de rivierstand on
geveer 5 meter lager dan vyf weken
tevoren.
Waren deze beide ongunstige fac
toren nog gekomen op die van 1
Februari, ongetwijfeld was de ramp
nog veel ernstiger geweest; geheel
Zeeland en Zuid-Holland zouden van
de kaart zyn gevaagd!
Een te pessimistische opeenstape
ling van onheilen? Neen, dit samen
treffen kan plaats vinden, laat het
dan zijn, volgens kansberekening,
éénmaal in de zoveel honderd jaren.
Niemand kan garanderen dat het
ons niet reeds dit jaar overvalt!
De staatscommissie-Van de Sande
Balthuyzen kwam in haar rapport
van 30 April 1920 tot de conclusie,
dat belangrijk hogere standen in zee
en op de benedenrivieren zouden kun
nen voorkomen dan de tot toen
hoogst bekende.
Maar om de onheilspellende in
druk weg te nemen, ging de commis
sie in hetzelfde rapport kansbereke
ningen maken, om te laten zien hoe
zelden die hogere standen waren te
venvachten! En ze gaf een voor een
gewoon mens onbegrypelyke en ach
teraf wel zeer fatale raad geen re
kening te houden met stormvloeden,
die niet éénmaal per eeinv voorko
men. Aldus werd do aanvankelijk
toch wel opgeschrikte waterschaps
wereld officieel gesust!
En wat zien we nu? Ondanks de
pas opgedane ervaringen, gaat men
van hogerhand voort de bevolking
der lage landen in slaap te «degen!
Weder worden kansberekingen ge
lanceerd worden vergelijkingen ge
troffen met de omvang van ver
keersongelukken, vergelijkt men ons
met de bewoners van onbetrouw
bare vulkaanhellingen! Als of dit al
les verontschuldiging kan bieden
voor het nalaten van datgene, wat
betrouwbare berekeningen ons reeds
lang hebben voorgeschreven te doen.
Men behoeft toch geen overstro
mingsramp als onvermijdelyk te aan
vaarden, omdat nu eenmaal vele an
dere kwalen niet kunnen worden ver
meden!
Het centrale bestuur heeft nage
laten het nodige te doen en verzuimd
de lagere heheerslichamen te door
dringen van liet gevaar dat in de te
lage dijken school!
Is de organisatie van ons Water
schapswezen juist? Vanzelf komt
thans deze vraag naar voren, nu
men gaat twijfelen of wel gedaan
werd wat- mogelijk was. Het beheer
berust, zoals bekend bij polders of
waterschappen, de provincies en het
Rijk, waarbij de provincie directe
conlróle op de polders uitoefent,
uiteraard alles onder oppertoezicht
van het Rijk. Deze historisch ge
groeide verhouding heeft haar nut
wel bewezen, maar heeft zichzelf
overleefd. Het Waterschapsbeheer is
veel te versnipperd en de hogere
lichamen kunnen te weinig dwin
gend optreden tegen de lagere.
Nu sta voorop, dat het „Wie het
water deert, die het water keert"
een reeds lang overwonnen stand
punt is. Al was het alleen door de
financiële steun, die te zwaar belas
te polders ontvangen van Rijk en
Provincie, uiteraard in meer of min
dere mate ten koste van hun zelfstan
digheid.
Nu is het een feit dat de pol
ders met hand en tand vasthouden
aan hun rechten, waarbij men zich
gewichtigheid der bestuurders of om
het algemene waterstaatsbolang.
Hot is toch niet logisch dat bv. de
belangrijke Pettencr zeewering in
beheer is bij Ryk. Provincie en Hoog
heemraad samen, de gelijkwaardige
Westkapclse zeedijk bij de polder, de
zeestranden by het Rijk, de zeeweren-
de duinen beurtelings by Rijk, pro
vincie en waterschappen. En zo is
het over het gehele gebied een in de
loop der tijden onmogelijk gegroeide
versnippering, die spot met de moge
lijkheden van een modern centraal
beheer. Hot waterschapswezen moet
op de helling en wel zo spoedig mo
gelijk, nu de indrukken nog vers
zijn. In grote lynen zou het volgende
schema kunnen dienen.
Alle hoofdwaterkeringen dienen
rechtstreeks onder de hoede en ten
laste van liet Ryk te worden ge
bracht. Deze eerste linie kan dan
worden verzorgd door het reeds over
al aanwezige Rykswaterstaatsperso-
neel, valt onder de directe controle
van de wetenschappelijke staf van
die dienst en wordt gefinancierd,
middels 's Rijks kas, door het gehele
land.
Alle overige, aan de directe inwer
king van de zee onttrokken waterke
ringen komen dan te vallen onder de
tweede linie. Deze tweede linie, een
conglomeraat van allerlei soorten
werken, waarbij vele plaatselijke
belangetjes zijn betrokken, lenen
zich niet voor centraal beheer en
blijven bij de polders, die ook de af
watering, bemaling, ontzilting, enz.
blijven verzorgen.
Naast dit alles dient strengere
centralisatie op poldergebied te wor
den nagestreefd, zodat bv. Zeeland
uit niet meer dan een twaalftal wa
terschappen zou moeten bestaan.
Wanneer de in studie zijnde dich
ting der zeegaten zou leiden tot uit
voering, zou daarmede de reorgani
satie zeer worden vereenvoudigd; al
le aan de zee onttrokken dijken ln
ons deltagebied komen dan automa
tisch te vallen in de tweede linie.
Dan zou het niet kunnen voorko
men, dat het Ryk, Provincie en Pol
der jarenlang confereren óf en door
wie een hoogst noodzakelijke duin
verdediging moet worden uitgevoerd,
met als triest gevolg duindoorbraak
op 1 Februari, waarvan de Middel
burgse waterleiding het slachtoffer
werd, met al de misère van dien. Al
evenmin zou het mogelijk zijn dat
een door de gemeente gemaakte
zwakke noodherstelling maanden
lang in het slechte jaargetijde zon
der definitieve herstelling bleef lig
gen, met als resultaat op 1 Februari
op dit punt zeer zware boulevard-
schade. En achterwege bleef dan ook
dat overigens goedwillende bestiiren
van aan elkaar grenzende waterke
ringen ieder volgens eigen opvattin
gen en geldmiddelen on land verde
digen tegen onze erfvijand.
Vlissingen H.
De Grote Vier bijeen
Twee vooraanstaande Franse poli
tici, de radicale ex-premier Daladier
en de voormalige socialistische mi
nister van defensie Moch, hebben
aangedrongen op het houden van een
vier-mogendhedenconferentie om de
Sowjet-bedoelingen te peilen.
Daladier schreef in het financiële'
avondblad „Information": „Het uur
heeft geslagen voor een vier-mogend-
hedenconferentie". In een artikel in
het onafhankelijke avondblad „Le
Monde" deed Moch een beroep op de
Franse regering om het initiatief voor
een bijeenkomst der „Grote Vier" te
nemen.
Luchtdefensie wordt
gecoördineerd
Het hoofdkwartier van de gealli
eerde luchtmachten ih centraal Euro
pa heeft 'n afdeling luchtverdediging
opgericht. Als Nederlands afgevaar
digde ls daarin benoemd kapitein V.
L. R. Jolly van de Koninklijke lucht
macht, die enige tijd als waarnemer
in Korea heeft vertoefd.
De vredestaak van de nieuwe afde
ling is hoofdzakelijk de samenwer
king met de luchtverdedigingscom
mando's van Frankrijk, België, Ne
derland en Engeland.
In geval van een eventuele agres
sie zal het de taak van de nieuwe
eenheid zijn de luchtverdediging in de
verschillende landen te coördineren.
0 De 39-jarige L. D. te Cadler en Keer
bij Maastricht, viel tijdens werkzaamhe
den met een sproeimachine in zijn boom
gaard op de wentelende as tussen tractor
en sproeier. Hij was vrijwel op slag dood.
PAKHUISRUIMTE TEKORT
Stichting Watersnood beantwoordt klachten over de
wijze van lossen
Nog steeds arriveren in Middelburg schepen vol goederen, die bestemd
z\jn voor de rampslachtoffers en de rampgebieden: kleding, schoeisel, de
kens, kussens en slopen, meubelstukken, lies- en knielaarzen, rubberhand
schoenen en -pakken en allerlei andere artikelen, die i" binnen- en buiten
land met gulle liand zyn gegeven, tot knopen toe. Deze goederen worden in
overleg met de Stichting Watersnood Zeeland, die de behoefte peilt, uit de
centrale magazynen te Rotterdam naar onze provincie gezonden en voor
lopig in pakhuizen en geïmproviseerde pakhuisruimte opgeslagen. Regel
matig zendt men grotere of kleinere partijen naar de gemeenten, die daar
om hebben gevraagd, maar regelmatig komen er ook weer grote hoeveel
heden by en 't opslaan van die nieuwe voorraden vormt dan ook in steeds
sterker mate een probleem.
In Middelburg beschikt men over
opslagruimte in panden aan de Kin
derdijk, de Sehuitvlotstraat, de Bel-
linkstraat, de Lange Noordstraat, de
Wagenaarstraat, ae Londense Kade,
de Nieuwstraat en de Lange Gist-
straat, terwijl ook twee koelcellen in
het koelhuis van de coöperatieve vei
lingsvereniging volgestapeld zyn. In
Arnemuïden zit de loods van de Vi-
trite propvol- De Koorkerk te Mid
delburg, waar nog talryke zg. B-goe-
deren lagen, bestemd voor' de .diako-
nieën en verenigingen, is thans leeg
rEUILLETON
door Mary Burcheil
47
Die ene avond samen stond he
lemaal apart en misschien «11 hg, on
danks een paar losse opmerkingen
over toekomstige ontmoetingen, de
vriendschap toch liever niet voortzet
ten. En als hij het zo opvat is dat na
tuurlijk zijn goed recht
Het klonk allemaal heel aardig en
logisch, maar toch kon Joanna een ge
voel van teleurstelling, dat in haar
binnenste had post gevat, niet ten vol
le onderdrukken!
Toen, slechts een paar dagen voor t
huwelyk. ging 's avonds de telefoon.
Joanna had 't die dag erg druk gehad
en begaf zich wat vermoeid naar het
toestel zonder ook maar iets van de
zenuwachtige spanning te gevoelen,
waarmee ze de laatste week telefoni
sche oproepen had beantwoord.
„Hallo", riep ze lusteloos en hoorde
meteen Neil's half-lachend geuite
vraag: „Heb ik soms op een verkeerd
ogenblik gebeld
„O, Neil! Neen, natuurlijk niet.
Waarom denk je dat?"
„Och je stem klonk alsof je liever
met rust gelaten wilde worden".
Nu moest zy ook lachen. „Het spijt
me erg, Neil, maar we hebben een ver
moeiende dag achter de rug en van
avond schijnt half Londen aan onze te
lefoon te hangen".
„Dat klopt, want sinds zeven uur
ben ik al aan t proberen, of ik aanslui
ting kan krijgen".
„O!" riep ze, terwijl ze zich spy tig
afvroeg, of hij haar misschien had wil
len voorstellen, met hem uit te gaan.
Maar dadelijk schoot haar weer te bin
nen, dat dit toch onmogelyk zou zijn
geweest. „Je komt Donderdag, niet
waar Neil?" vroeg ze.
„Ja natuurlyk. Ik heb gehoord, dat
Roger ook komt".
„O, ja. Tussen twee haakjes, hij
heeft me verteld, dat jy Sir Henry en
je tante een verklaring hebt gegeven
vannu ja, dat weet je wel. Harte
lijk dank, hoor".
„Helemaal geen dank. Het was wel 't
minste wat ik kon doen. Maar ik heb
je opgebeld, om te vragen of je na het
huwelijk ook eens met me uit kunt
gaan. Ik begrijp heel goed, dat op zulk
een plechtigheid en al die drukte
meestal een reactie volgt, behalve voor
de bruid en bruidegom of misschien
ook voor die twee", voegde hij er ach
teloos aan toe. „Zou 't je plezier doen,
zo'n uitgangetje?"
„Heel veel, maar er komt nog een
partytje voor de bruidsmeisjes en
bruidsjonkers met de naaste familie.
I Daar kan ik niet af, begryp je?"
I „Neen, natuurlyk niet. En je zult 't
HOOG EN LAAG WATER
11 April.
U.
+N.A
.P. U.+N.A.P.
U.—
N.A.P.
U.—N.A.P.
Vlissingen
12.09
1.96
5.59
2.10
18.18
1.93
Temeuzen
0.06
1.89
12.35
2.16
6.34
2.33
18.55
2.14
Hansweert
0.35
1.99
13.16
2.27
7.12
2.47
19.35
2.28
Zierikzee
0.59
1.16
13.37
1.49
6.43
1.70
19.10
1 48
Wemeldinge
1.18
1.38
13.48
1.72
7.00
1.99
19.33
1.74
ook wel prettig vinden. Ik dacht al
leen, dat als je niets omhanden zou
hebben
„Eerlijk gezegd, ging ik veel liever
met jou uit", zei Joanna zonder om
wegen. Waarop hij lachend antwoord
de, dat ze er'zulk 'n lieve manier om
met de olijftak te zwaaien op na hield.
„Kryg ik Donderdag enige kans om
met je te spreken of maak je zo onaf
scheidelijk deel uit van de familiever
toning, dat ik alleen naar je mag kij
ken informeerde hy verder.
„Doe niet zo mal. Natuurlyk künnen
«-e op de receptie met elkaar praten.
Ik moet alleen maar zorgen, dat Auriel
zich op tyd verkleedt en dus de trein
niet mist. Verder heb ik niets bepaalds
te doen".
„Maar moet je je ook niet met de gé-
tuige van de 'bruidegom bezig hou
den?"
„Ik zal proberen me met jou bezig
te houden, als je dat bedoelt" hernam
ze vrolijk.
„Ja, dat bedoel ik precies" klonk zijn
wederwoord, waarna hy haar goeden-
nacht zei en afbelde, Joanna in vrolijke
opgewonden stemming achterlatend.
„Wie was daar?" vroeg Auriel ter
loops, toen ze elkaar in de hall ont
moetten.
„O, maar een van de half millioen
gasten, die nog een inlichting vroeg",
antwoordde Joanna kalm, daar ze
nieuwe angsten en protesten zo moge
lijk wilde vermijden. Waarschynlyk
zou Auriel juist nu, zenuwachtig en
wat onredelijk als ze was, het feit dat
Neil had opgebeld helemaal verkeerd
en dwaas zijn gaan uitleggen.
In de laatst verlopen week was de
oude prettige verhouding tussen beide
meisjes volkomen hersteld. Nu ze op
het punt stonden van elkaar te schei
den, was alles wat de hemel tussen
hen verduisterd had zelfs Aurlels
„verraad" op die bewuste avond als
het ware weggevaagd. Slechts de vele
gelukkige dagen, die ze met elkaar
hadden doorgebracht, telden mee en
Joanna herinnerde zich alleen, dat ze
van Auriel hield en haar alle mogelyke
geluk toewenste. Bovendien had het
eerst noodlottig schijnende incident 'n
zo gelukkige keer genomen, dat ze er
onmogelyk met wrok aan kon terug
denken.
HOOFDSTUK XI.
Op de avond voor het huweiyic
kwam Joanna er nochtans toe, de
brief, die zoveel leed en ongeluk hud
kunnen veroorzaken, nog eens ter
sprake te brengen.
Ze was Auriel'3 kamer binnengeko
men, om haar goedennacht te zeggen
en meteen te zien, of alles voor de vol
gende dag in orde was. Nu ging ze
naast het bed van haar stiefzuster
zitten, die, lui tegen de kussens ge
leund, haar nagels zat bij te vijlen.
„Je zult zeker heel gelukkig zijn met
Gerald en in dat opzicht maak ik me
niet in het minst bezorgd", begon Jo
anna. „Maar ik vind wel, dat je het
moet aandurven, dat geluk helemaal
veilig te stellen."
„Ik zie niet in wat het voor nut
heeft, weer over die brief te beginnen,
als je dat tenminste bedoelt", luidde
het antwoord, waarby om Auriel's
zachte rode mondje een zeldzaam kop
pige trek verscheen. „En waarom zou
ik me zelf narigheid bezorgen terwijl
dat onnodig is?"
Wordt vervolgd.)
en de Burgerzaal van het Stadhuis
moet vóór 15 April ontruimd zijn.
In de magazynen liggen o.a. naar
schatting 35 40.000 katoenen of
half wollen dekens, ten dele nieuw,
ten dele gebruikt. Er is op het ogen
blik ook nog veel vraag naar jon-
genskleding, Kussens en slopen, enz.
en naar matrassen, waarin men ech
ter niet ruim gesorteerd is.
Het lossen van de schepen gebeurt
door losse krachten. Over de wyze
waarop dit werk wordt verricht, be
reikten ons van enige zyden vrij ern
stige klachten. Zo schreef, de heer A.
A. van Ham te Souburg ons, dat hij
zich zeer geërgerd had over de wy'ze,
waarop de goederen, welke door het
m.s. „Buiten verwachting" naar Mid
delburg werden gebracht, gelost wer
den. Goederen werden zoals hy
schreef lukraak op de hade gesmeten,
dozen en kisten waren geopend, kle
dingstukken werden eruit gehaald en
er weer in gestampt, kortom, hg
noemde het een schande, dat er zo
Deze foto toont op de achtergrond
de restanten van de openbare lagere
school in St. Philïpsland, waar het
verwoestende water van vele ivo-
woningen, gelegen voor de Oostdyk
mines maakte. Het schoolgebouw be
vatte zes klassen en was modem in
gericht.
werd omgesprongen met goederen,
die gegeven zijn met de bedoeling, de
rampslachtoffers te helpen en het
kwam hem wel zeer gewenst voor,
dat men het systeem van de losse ar
beidskrachten laat varen en het werk
overlaat aan deskundigen.
Van de zyde der Stichting Waters
nood Zeeland deelde men ons naar
aanleiding hiervan mede, dat men
voor het lossen der schepen dient te
beschikken over een vaste ploeg ar
beiders, aangezien daardoor sneller
kan worden gewerkt. Men acht het
zeer wel mogelijk, dat er nu en dan
wat lichtvaardig met de goederen js
omgesprongen, doch verzekerde, dat
daarop scherp wordt gelet. Degenen,
die voor de arbeid niet geschikt blij
ken te zyn, worden niet gehandhaafd.
Overigens mag men, alcfus de Stich
ting, niet uit het oog verliezen, dat
men te maken heeft met moeilijke
ladingen. De schepen zijn vrij groot,
de colli's daarentegen klein en van
zeer uiteenlopende aard, hetgeen het
lossen bemoeilijkt- Men werkt met
een ketting van arbeiders, die elkaar
de goederen doorgeven. Deze zijn
over het algemeen zeer slecht of in
het geheel met verpakt (zo vervoerde
de „Buiten verwachting" o.m. 250 on
verpakte kussens), terwnl de kisten
veelal ongesloten zyn. Het is in vele
fevallen niet te verwonderen, dat
artonnen dozen het begeven of een
bundeltje kleren uit elkaar valt.
Faillissementen
Bij gebrek aan actie is het faillis
sement opgeheven *ran W. en A. Geel
hoed te Lewedorp.
Na gedaan verzet is het laillissement
vernietigd van L. J. Bolier te Middel
burg.
BACTERIE-OORLOG IN KOREA
Zij willen van geen
commissie weten
De politieke commissie der Vere
nigde Naties heeft met 52 tegen 5
stemmen, bij drie onthoudingen, een
door zestien 'delegaties ingediende re
solutie goedgekeurd, welke voorziet
in het instellen vun een uit vjjf leden
bestaande commissie, die een onder
zoek zou moeten instellen naar de
Russische beschuldigingen, dat de
Verengide Staten zich in Korea aan
bacteriologische oorlogvoering schul
dig hebben gemaakt.
In de resolutie wordt ondermeer
bepaald dat de commissie zich de
steun van geleerden van internatio
nale faam moet verwerven, om zich
zo goed mogelijk van haar taak te
kvrijten.
De politieke commissie heeft Bra
zilië, Egypte, Pakistan, Zweden en
Uruguay als de landen aangewezen,
die in de commissie vertegenwoor
digd zullen zyn.
Op de betrokken regeringen een
90. Het stond met vette koppen in alle ochtendbladen,
die in Oekoeroewanda verschenen: „Voor het eerst se
dert zeven maanden geen enkele inbraak door de Roe-
kiraki's Deze nacht drong niet één aap onze stad
binnen!" De mensen rukten elltaar de kranten uit de
hand. Zij stonden er werkelijk verbaasd van. Plet Pot
lood las het nieuws, toen hij aan hot ontbijt zat in het
hotel „De Gestreepte Zebra" én er verscheen een te
vreden glimlach op zijn gelaat. „Jlmmy!" dacht hij.
„Die houdt niet van half werk. Hij hoeft zijn neus
maar ln de jungle te steken en het zaakje is gepiept.
Ik ben benieuwd wat commissaris Rednose hierover te
zeggen heeft. Hij nam nog haastig een slok koffie en
sprong ln zijn auto om naar het hoofdbureau te rijden.
Nu, de commissaris was ook niet weinig in zijn nopjes.
Met uitgestoken handen kwam hij op Piet Potlood af.
,,'t Is waarlijk een wonder", zei hij. „Dit overtreft mijn
stoutste verwachtingen. Die mister Brown is een tove
naar". Piet Potlood glimlachte trots. „Wat zou u er van
denken, commissaris", zei hij. „als we hem met z'n
allen gingen halen. Hij heeft gisteren aan de InspecteuT
verteld, waar deze met de politieauto op hem moesl
wachten". Commissaris Archibald Rednose Smith
sprong dadelijk overeind en drukte op een belletje.
„Een prachtig idee", zei hij „Ik ben van de partij. Ik
zal even een auto bestellenMaar in plaats van
een brigadier die zijn che.' kwam vragen wat er van
diens orders was, stapte er heel iemand anders binnen.
Een tamelijk verfomfaaide en heel erg uit zijn hu
meur zijndeJimmy Brown, die een blauw oog
had en vol bullen en schrammen zat
beroep gedaan de commissie in de ge
legenheid te stellen vryelyk doör1
Noord- en Zuid-Korea, China en Ja
pan te reizen.
Het Sowjet-blok (vyf landen) stem
de tegen de resolutie, terwijl de de
legaties van India. Birma en Indone
sië zich van stemming onthielden.
Nu de Russen zich tegen dit besluit
der politieke commissie verzetten, is
het weinig waarschijnlijk dat aan de
„commissie van onderzoek" za1. wor
den toegestaan China en Noord-Ko-
rea te bezoeken voor het verzamelen
van bewijsmateriaal en voor een per
soonlijk onderhoud met de Ameri
kaanse officieren, die volgens de com
munisten zouden hebben „bekend",
dat zij zich aan „bacteriologische
oorlogvoering" hebben schuldig ge
maakt.
Russische leerkrachten
kregen vermaning
De „Prawda", het orgaan van de Rus
sische communistische partij, heeft
Woensdag scherpe critiek geleverd
op de benoeming van leraren aan be
paalde wetenschappelijke instellingen
in de So«rjet-Unie. Het blad maakte
een aantal maatregelen bekend, die
ten doel hebben het „wetenschappe-
lyke en politieke" peil der leerkrach
ten te verhogen.
De betrokken ministers hebben de
ze kwestie jarenlang verwaarloosd, air-
dus 't blad'. Vele leraren werden aan
gesteld uit vriendschapsoverwegingen
of op grond van familiebetrekkingen
met de verantwoordeiyke personen.
Meer dan 70 procent van de candida-
ten voor de bevoegheid van leraar be
ginnen hun paedagogïsch werk zon
der hun diploma behaald te hebben
en meer dan de helft van deze Candi
da ten legt niet binnen de vastgestelde
tyd het examen af, zo voegt het blad
hieraan toe.
Doden en gewonden
in Korea
Volgens niet-officiële cijfers hebben
de strijdende partijen in Korea, na de
opening der wapenstilstandsbespre
kingen in Juli 1951, ruim een half
millioen man verliezen aan doden en
gewonden geleden.
Gedurende de 21 maanden der be-
standsbespfekingen steeg het aantal
Amerikaanse slachtoffers van 78.110
tot 131 928.
De verliezen der communisten ste
gen in deze periode naar schatting
van 430.897, tot 1.457.000.
Voorts werden er 122.000 krygsge-
vangenen gemaakt.