JOANNA'S DIEFSTAL Hoofdwaterkeringen rechtstreeks onder het Rijk De wereldreis van JIMMY BROWN NOG STEEDS SCHEPEN VOL GOEDEREN NAAR MIDDELBURG ZULLEN COMMUNISTEN AAN ONDERZOEK MEEWERKEN? 8 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 10 APRIL 1953 HET HAD VEEL ERGER KUNNEN ZIJN Centraal gezag verzuimde lagere organen van het gevaar te doordringen Men schrift ons: Krachtens de in 1921 ingestelde stormvloedw:uu- schuvvlngsdieiist (niet te venvarren met de Stormwaarschuwingsdienst voor de schoepvaart) is op 31 Januari 's morgens te 11 uur van het JK.N. M.I. uitgegaan een waarschuwing voor flink hoogwater, waarop prompt die middag een niet malse stormvloed onze boulevards ranselde. Te onge veer kwart voor zes diezelfde middag ging van het K.N.M.I. een nieuwe waarschuwing uit voor gevaarlijk hoogwater in de nacht, die bovendien om zes uur over de radio w erd omgeroepen en te 11 uur daarop herhaald. De Bilt deed dus zyn plicht, al zullen ook onze metereologen niet gedacht hebben aan een vloed van een dergelijk uitzonderlijke hoogte. Hoe was het met de beheerders I wel eens afvraagt of het gaat om de van onze zeeweringen? Zeker zullen Velen met zorg' hebben uitgezien naar de komende vloed, maai' rampen ver wachtte niemand. Men steunde met te vol vertrouwen op bekende hoog ste standen. Geen dijksleger stond klaar om te worden ingezet en hulp materialen waren niet in betekenen de mate beschikbaar. De vijand trof de defensie onvoorbereid en het over het land razende geweld schudde die paB wakker toen de ramp zich reeds over ons volk voltrok. Laat ons geen verwijten richten tot de directe be heerders, die onbekend waren met wat hun maximaal kon treffen of wie althans dit besef niet was bijge bracht. Er was een fataal samentreffen van verschillende ongunstige omstan digheden: een voorafgaand opvullen van het Noordzeebekken door stoim- achtige Westelijke winden, met di rect daarop een orkaan uit Noord westelijke richting met de grootste kracht ten tijde van de vloedtop van de hoogste vloed uit 'n giertijperiode. Hierdoor werd het vloedwatér gewel dig opgestuwd in het Zuidelijke nauwste gedeélte van de Noordzee, in welk hoekje juist wij de slagen moesten incasseren. Tóch had het nog veel erger ge leund! De voorafgaande en de vol gende springvloed was astronomisch nog ruim een voet hoger berekend terwijl voorts, en dit geldt voorna melijk voor de Zuidhollandse eilan den, de waterstand der benedenrivie ren betrekkelijk laag was; te Lobith was op 1 Februari de rivierstand on geveer 5 meter lager dan vyf weken tevoren. Waren deze beide ongunstige fac toren nog gekomen op die van 1 Februari, ongetwijfeld was de ramp nog veel ernstiger geweest; geheel Zeeland en Zuid-Holland zouden van de kaart zyn gevaagd! Een te pessimistische opeenstape ling van onheilen? Neen, dit samen treffen kan plaats vinden, laat het dan zijn, volgens kansberekening, éénmaal in de zoveel honderd jaren. Niemand kan garanderen dat het ons niet reeds dit jaar overvalt! De staatscommissie-Van de Sande Balthuyzen kwam in haar rapport van 30 April 1920 tot de conclusie, dat belangrijk hogere standen in zee en op de benedenrivieren zouden kun nen voorkomen dan de tot toen hoogst bekende. Maar om de onheilspellende in druk weg te nemen, ging de commis sie in hetzelfde rapport kansbereke ningen maken, om te laten zien hoe zelden die hogere standen waren te venvachten! En ze gaf een voor een gewoon mens onbegrypelyke en ach teraf wel zeer fatale raad geen re kening te houden met stormvloeden, die niet éénmaal per eeinv voorko men. Aldus werd do aanvankelijk toch wel opgeschrikte waterschaps wereld officieel gesust! En wat zien we nu? Ondanks de pas opgedane ervaringen, gaat men van hogerhand voort de bevolking der lage landen in slaap te «degen! Weder worden kansberekingen ge lanceerd worden vergelijkingen ge troffen met de omvang van ver keersongelukken, vergelijkt men ons met de bewoners van onbetrouw bare vulkaanhellingen! Als of dit al les verontschuldiging kan bieden voor het nalaten van datgene, wat betrouwbare berekeningen ons reeds lang hebben voorgeschreven te doen. Men behoeft toch geen overstro mingsramp als onvermijdelyk te aan vaarden, omdat nu eenmaal vele an dere kwalen niet kunnen worden ver meden! Het centrale bestuur heeft nage laten het nodige te doen en verzuimd de lagere heheerslichamen te door dringen van liet gevaar dat in de te lage dijken school! Is de organisatie van ons Water schapswezen juist? Vanzelf komt thans deze vraag naar voren, nu men gaat twijfelen of wel gedaan werd wat- mogelijk was. Het beheer berust, zoals bekend bij polders of waterschappen, de provincies en het Rijk, waarbij de provincie directe conlróle op de polders uitoefent, uiteraard alles onder oppertoezicht van het Rijk. Deze historisch ge groeide verhouding heeft haar nut wel bewezen, maar heeft zichzelf overleefd. Het Waterschapsbeheer is veel te versnipperd en de hogere lichamen kunnen te weinig dwin gend optreden tegen de lagere. Nu sta voorop, dat het „Wie het water deert, die het water keert" een reeds lang overwonnen stand punt is. Al was het alleen door de financiële steun, die te zwaar belas te polders ontvangen van Rijk en Provincie, uiteraard in meer of min dere mate ten koste van hun zelfstan digheid. Nu is het een feit dat de pol ders met hand en tand vasthouden aan hun rechten, waarbij men zich gewichtigheid der bestuurders of om het algemene waterstaatsbolang. Hot is toch niet logisch dat bv. de belangrijke Pettencr zeewering in beheer is bij Ryk. Provincie en Hoog heemraad samen, de gelijkwaardige Westkapclse zeedijk bij de polder, de zeestranden by het Rijk, de zeeweren- de duinen beurtelings by Rijk, pro vincie en waterschappen. En zo is het over het gehele gebied een in de loop der tijden onmogelijk gegroeide versnippering, die spot met de moge lijkheden van een modern centraal beheer. Hot waterschapswezen moet op de helling en wel zo spoedig mo gelijk, nu de indrukken nog vers zijn. In grote lynen zou het volgende schema kunnen dienen. Alle hoofdwaterkeringen dienen rechtstreeks onder de hoede en ten laste van liet Ryk te worden ge bracht. Deze eerste linie kan dan worden verzorgd door het reeds over al aanwezige Rykswaterstaatsperso- neel, valt onder de directe controle van de wetenschappelijke staf van die dienst en wordt gefinancierd, middels 's Rijks kas, door het gehele land. Alle overige, aan de directe inwer king van de zee onttrokken waterke ringen komen dan te vallen onder de tweede linie. Deze tweede linie, een conglomeraat van allerlei soorten werken, waarbij vele plaatselijke belangetjes zijn betrokken, lenen zich niet voor centraal beheer en blijven bij de polders, die ook de af watering, bemaling, ontzilting, enz. blijven verzorgen. Naast dit alles dient strengere centralisatie op poldergebied te wor den nagestreefd, zodat bv. Zeeland uit niet meer dan een twaalftal wa terschappen zou moeten bestaan. Wanneer de in studie zijnde dich ting der zeegaten zou leiden tot uit voering, zou daarmede de reorgani satie zeer worden vereenvoudigd; al le aan de zee onttrokken dijken ln ons deltagebied komen dan automa tisch te vallen in de tweede linie. Dan zou het niet kunnen voorko men, dat het Ryk, Provincie en Pol der jarenlang confereren óf en door wie een hoogst noodzakelijke duin verdediging moet worden uitgevoerd, met als triest gevolg duindoorbraak op 1 Februari, waarvan de Middel burgse waterleiding het slachtoffer werd, met al de misère van dien. Al evenmin zou het mogelijk zijn dat een door de gemeente gemaakte zwakke noodherstelling maanden lang in het slechte jaargetijde zon der definitieve herstelling bleef lig gen, met als resultaat op 1 Februari op dit punt zeer zware boulevard- schade. En achterwege bleef dan ook dat overigens goedwillende bestiiren van aan elkaar grenzende waterke ringen ieder volgens eigen opvattin gen en geldmiddelen on land verde digen tegen onze erfvijand. Vlissingen H. De Grote Vier bijeen Twee vooraanstaande Franse poli tici, de radicale ex-premier Daladier en de voormalige socialistische mi nister van defensie Moch, hebben aangedrongen op het houden van een vier-mogendhedenconferentie om de Sowjet-bedoelingen te peilen. Daladier schreef in het financiële' avondblad „Information": „Het uur heeft geslagen voor een vier-mogend- hedenconferentie". In een artikel in het onafhankelijke avondblad „Le Monde" deed Moch een beroep op de Franse regering om het initiatief voor een bijeenkomst der „Grote Vier" te nemen. Luchtdefensie wordt gecoördineerd Het hoofdkwartier van de gealli eerde luchtmachten ih centraal Euro pa heeft 'n afdeling luchtverdediging opgericht. Als Nederlands afgevaar digde ls daarin benoemd kapitein V. L. R. Jolly van de Koninklijke lucht macht, die enige tijd als waarnemer in Korea heeft vertoefd. De vredestaak van de nieuwe afde ling is hoofdzakelijk de samenwer king met de luchtverdedigingscom mando's van Frankrijk, België, Ne derland en Engeland. In geval van een eventuele agres sie zal het de taak van de nieuwe eenheid zijn de luchtverdediging in de verschillende landen te coördineren. 0 De 39-jarige L. D. te Cadler en Keer bij Maastricht, viel tijdens werkzaamhe den met een sproeimachine in zijn boom gaard op de wentelende as tussen tractor en sproeier. Hij was vrijwel op slag dood. PAKHUISRUIMTE TEKORT Stichting Watersnood beantwoordt klachten over de wijze van lossen Nog steeds arriveren in Middelburg schepen vol goederen, die bestemd z\jn voor de rampslachtoffers en de rampgebieden: kleding, schoeisel, de kens, kussens en slopen, meubelstukken, lies- en knielaarzen, rubberhand schoenen en -pakken en allerlei andere artikelen, die i" binnen- en buiten land met gulle liand zyn gegeven, tot knopen toe. Deze goederen worden in overleg met de Stichting Watersnood Zeeland, die de behoefte peilt, uit de centrale magazynen te Rotterdam naar onze provincie gezonden en voor lopig in pakhuizen en geïmproviseerde pakhuisruimte opgeslagen. Regel matig zendt men grotere of kleinere partijen naar de gemeenten, die daar om hebben gevraagd, maar regelmatig komen er ook weer grote hoeveel heden by en 't opslaan van die nieuwe voorraden vormt dan ook in steeds sterker mate een probleem. In Middelburg beschikt men over opslagruimte in panden aan de Kin derdijk, de Sehuitvlotstraat, de Bel- linkstraat, de Lange Noordstraat, de Wagenaarstraat, ae Londense Kade, de Nieuwstraat en de Lange Gist- straat, terwijl ook twee koelcellen in het koelhuis van de coöperatieve vei lingsvereniging volgestapeld zyn. In Arnemuïden zit de loods van de Vi- trite propvol- De Koorkerk te Mid delburg, waar nog talryke zg. B-goe- deren lagen, bestemd voor' de .diako- nieën en verenigingen, is thans leeg rEUILLETON door Mary Burcheil 47 Die ene avond samen stond he lemaal apart en misschien «11 hg, on danks een paar losse opmerkingen over toekomstige ontmoetingen, de vriendschap toch liever niet voortzet ten. En als hij het zo opvat is dat na tuurlijk zijn goed recht Het klonk allemaal heel aardig en logisch, maar toch kon Joanna een ge voel van teleurstelling, dat in haar binnenste had post gevat, niet ten vol le onderdrukken! Toen, slechts een paar dagen voor t huwelyk. ging 's avonds de telefoon. Joanna had 't die dag erg druk gehad en begaf zich wat vermoeid naar het toestel zonder ook maar iets van de zenuwachtige spanning te gevoelen, waarmee ze de laatste week telefoni sche oproepen had beantwoord. „Hallo", riep ze lusteloos en hoorde meteen Neil's half-lachend geuite vraag: „Heb ik soms op een verkeerd ogenblik gebeld „O, Neil! Neen, natuurlijk niet. Waarom denk je dat?" „Och je stem klonk alsof je liever met rust gelaten wilde worden". Nu moest zy ook lachen. „Het spijt me erg, Neil, maar we hebben een ver moeiende dag achter de rug en van avond schijnt half Londen aan onze te lefoon te hangen". „Dat klopt, want sinds zeven uur ben ik al aan t proberen, of ik aanslui ting kan krijgen". „O!" riep ze, terwijl ze zich spy tig afvroeg, of hij haar misschien had wil len voorstellen, met hem uit te gaan. Maar dadelijk schoot haar weer te bin nen, dat dit toch onmogelyk zou zijn geweest. „Je komt Donderdag, niet waar Neil?" vroeg ze. „Ja natuurlyk. Ik heb gehoord, dat Roger ook komt". „O, ja. Tussen twee haakjes, hij heeft me verteld, dat jy Sir Henry en je tante een verklaring hebt gegeven vannu ja, dat weet je wel. Harte lijk dank, hoor". „Helemaal geen dank. Het was wel 't minste wat ik kon doen. Maar ik heb je opgebeld, om te vragen of je na het huwelijk ook eens met me uit kunt gaan. Ik begrijp heel goed, dat op zulk een plechtigheid en al die drukte meestal een reactie volgt, behalve voor de bruid en bruidegom of misschien ook voor die twee", voegde hij er ach teloos aan toe. „Zou 't je plezier doen, zo'n uitgangetje?" „Heel veel, maar er komt nog een partytje voor de bruidsmeisjes en bruidsjonkers met de naaste familie. I Daar kan ik niet af, begryp je?" I „Neen, natuurlyk niet. En je zult 't HOOG EN LAAG WATER 11 April. U. +N.A .P. U.+N.A.P. U.— N.A.P. U.—N.A.P. Vlissingen 12.09 1.96 5.59 2.10 18.18 1.93 Temeuzen 0.06 1.89 12.35 2.16 6.34 2.33 18.55 2.14 Hansweert 0.35 1.99 13.16 2.27 7.12 2.47 19.35 2.28 Zierikzee 0.59 1.16 13.37 1.49 6.43 1.70 19.10 1 48 Wemeldinge 1.18 1.38 13.48 1.72 7.00 1.99 19.33 1.74 ook wel prettig vinden. Ik dacht al leen, dat als je niets omhanden zou hebben „Eerlijk gezegd, ging ik veel liever met jou uit", zei Joanna zonder om wegen. Waarop hij lachend antwoord de, dat ze er'zulk 'n lieve manier om met de olijftak te zwaaien op na hield. „Kryg ik Donderdag enige kans om met je te spreken of maak je zo onaf scheidelijk deel uit van de familiever toning, dat ik alleen naar je mag kij ken informeerde hy verder. „Doe niet zo mal. Natuurlyk künnen «-e op de receptie met elkaar praten. Ik moet alleen maar zorgen, dat Auriel zich op tyd verkleedt en dus de trein niet mist. Verder heb ik niets bepaalds te doen". „Maar moet je je ook niet met de gé- tuige van de 'bruidegom bezig hou den?" „Ik zal proberen me met jou bezig te houden, als je dat bedoelt" hernam ze vrolijk. „Ja, dat bedoel ik precies" klonk zijn wederwoord, waarna hy haar goeden- nacht zei en afbelde, Joanna in vrolijke opgewonden stemming achterlatend. „Wie was daar?" vroeg Auriel ter loops, toen ze elkaar in de hall ont moetten. „O, maar een van de half millioen gasten, die nog een inlichting vroeg", antwoordde Joanna kalm, daar ze nieuwe angsten en protesten zo moge lijk wilde vermijden. Waarschynlyk zou Auriel juist nu, zenuwachtig en wat onredelijk als ze was, het feit dat Neil had opgebeld helemaal verkeerd en dwaas zijn gaan uitleggen. In de laatst verlopen week was de oude prettige verhouding tussen beide meisjes volkomen hersteld. Nu ze op het punt stonden van elkaar te schei den, was alles wat de hemel tussen hen verduisterd had zelfs Aurlels „verraad" op die bewuste avond als het ware weggevaagd. Slechts de vele gelukkige dagen, die ze met elkaar hadden doorgebracht, telden mee en Joanna herinnerde zich alleen, dat ze van Auriel hield en haar alle mogelyke geluk toewenste. Bovendien had het eerst noodlottig schijnende incident 'n zo gelukkige keer genomen, dat ze er onmogelyk met wrok aan kon terug denken. HOOFDSTUK XI. Op de avond voor het huweiyic kwam Joanna er nochtans toe, de brief, die zoveel leed en ongeluk hud kunnen veroorzaken, nog eens ter sprake te brengen. Ze was Auriel'3 kamer binnengeko men, om haar goedennacht te zeggen en meteen te zien, of alles voor de vol gende dag in orde was. Nu ging ze naast het bed van haar stiefzuster zitten, die, lui tegen de kussens ge leund, haar nagels zat bij te vijlen. „Je zult zeker heel gelukkig zijn met Gerald en in dat opzicht maak ik me niet in het minst bezorgd", begon Jo anna. „Maar ik vind wel, dat je het moet aandurven, dat geluk helemaal veilig te stellen." „Ik zie niet in wat het voor nut heeft, weer over die brief te beginnen, als je dat tenminste bedoelt", luidde het antwoord, waarby om Auriel's zachte rode mondje een zeldzaam kop pige trek verscheen. „En waarom zou ik me zelf narigheid bezorgen terwijl dat onnodig is?" Wordt vervolgd.) en de Burgerzaal van het Stadhuis moet vóór 15 April ontruimd zijn. In de magazynen liggen o.a. naar schatting 35 40.000 katoenen of half wollen dekens, ten dele nieuw, ten dele gebruikt. Er is op het ogen blik ook nog veel vraag naar jon- genskleding, Kussens en slopen, enz. en naar matrassen, waarin men ech ter niet ruim gesorteerd is. Het lossen van de schepen gebeurt door losse krachten. Over de wyze waarop dit werk wordt verricht, be reikten ons van enige zyden vrij ern stige klachten. Zo schreef, de heer A. A. van Ham te Souburg ons, dat hij zich zeer geërgerd had over de wy'ze, waarop de goederen, welke door het m.s. „Buiten verwachting" naar Mid delburg werden gebracht, gelost wer den. Goederen werden zoals hy schreef lukraak op de hade gesmeten, dozen en kisten waren geopend, kle dingstukken werden eruit gehaald en er weer in gestampt, kortom, hg noemde het een schande, dat er zo Deze foto toont op de achtergrond de restanten van de openbare lagere school in St. Philïpsland, waar het verwoestende water van vele ivo- woningen, gelegen voor de Oostdyk mines maakte. Het schoolgebouw be vatte zes klassen en was modem in gericht. werd omgesprongen met goederen, die gegeven zijn met de bedoeling, de rampslachtoffers te helpen en het kwam hem wel zeer gewenst voor, dat men het systeem van de losse ar beidskrachten laat varen en het werk overlaat aan deskundigen. Van de zyde der Stichting Waters nood Zeeland deelde men ons naar aanleiding hiervan mede, dat men voor het lossen der schepen dient te beschikken over een vaste ploeg ar beiders, aangezien daardoor sneller kan worden gewerkt. Men acht het zeer wel mogelijk, dat er nu en dan wat lichtvaardig met de goederen js omgesprongen, doch verzekerde, dat daarop scherp wordt gelet. Degenen, die voor de arbeid niet geschikt blij ken te zyn, worden niet gehandhaafd. Overigens mag men, alcfus de Stich ting, niet uit het oog verliezen, dat men te maken heeft met moeilijke ladingen. De schepen zijn vrij groot, de colli's daarentegen klein en van zeer uiteenlopende aard, hetgeen het lossen bemoeilijkt- Men werkt met een ketting van arbeiders, die elkaar de goederen doorgeven. Deze zijn over het algemeen zeer slecht of in het geheel met verpakt (zo vervoerde de „Buiten verwachting" o.m. 250 on verpakte kussens), terwnl de kisten veelal ongesloten zyn. Het is in vele fevallen niet te verwonderen, dat artonnen dozen het begeven of een bundeltje kleren uit elkaar valt. Faillissementen Bij gebrek aan actie is het faillis sement opgeheven *ran W. en A. Geel hoed te Lewedorp. Na gedaan verzet is het laillissement vernietigd van L. J. Bolier te Middel burg. BACTERIE-OORLOG IN KOREA Zij willen van geen commissie weten De politieke commissie der Vere nigde Naties heeft met 52 tegen 5 stemmen, bij drie onthoudingen, een door zestien 'delegaties ingediende re solutie goedgekeurd, welke voorziet in het instellen vun een uit vjjf leden bestaande commissie, die een onder zoek zou moeten instellen naar de Russische beschuldigingen, dat de Verengide Staten zich in Korea aan bacteriologische oorlogvoering schul dig hebben gemaakt. In de resolutie wordt ondermeer bepaald dat de commissie zich de steun van geleerden van internatio nale faam moet verwerven, om zich zo goed mogelijk van haar taak te kvrijten. De politieke commissie heeft Bra zilië, Egypte, Pakistan, Zweden en Uruguay als de landen aangewezen, die in de commissie vertegenwoor digd zullen zyn. Op de betrokken regeringen een 90. Het stond met vette koppen in alle ochtendbladen, die in Oekoeroewanda verschenen: „Voor het eerst se dert zeven maanden geen enkele inbraak door de Roe- kiraki's Deze nacht drong niet één aap onze stad binnen!" De mensen rukten elltaar de kranten uit de hand. Zij stonden er werkelijk verbaasd van. Plet Pot lood las het nieuws, toen hij aan hot ontbijt zat in het hotel „De Gestreepte Zebra" én er verscheen een te vreden glimlach op zijn gelaat. „Jlmmy!" dacht hij. „Die houdt niet van half werk. Hij hoeft zijn neus maar ln de jungle te steken en het zaakje is gepiept. Ik ben benieuwd wat commissaris Rednose hierover te zeggen heeft. Hij nam nog haastig een slok koffie en sprong ln zijn auto om naar het hoofdbureau te rijden. Nu, de commissaris was ook niet weinig in zijn nopjes. Met uitgestoken handen kwam hij op Piet Potlood af. ,,'t Is waarlijk een wonder", zei hij. „Dit overtreft mijn stoutste verwachtingen. Die mister Brown is een tove naar". Piet Potlood glimlachte trots. „Wat zou u er van denken, commissaris", zei hij. „als we hem met z'n allen gingen halen. Hij heeft gisteren aan de InspecteuT verteld, waar deze met de politieauto op hem moesl wachten". Commissaris Archibald Rednose Smith sprong dadelijk overeind en drukte op een belletje. „Een prachtig idee", zei hij „Ik ben van de partij. Ik zal even een auto bestellenMaar in plaats van een brigadier die zijn che.' kwam vragen wat er van diens orders was, stapte er heel iemand anders binnen. Een tamelijk verfomfaaide en heel erg uit zijn hu meur zijndeJimmy Brown, die een blauw oog had en vol bullen en schrammen zat beroep gedaan de commissie in de ge legenheid te stellen vryelyk doör1 Noord- en Zuid-Korea, China en Ja pan te reizen. Het Sowjet-blok (vyf landen) stem de tegen de resolutie, terwijl de de legaties van India. Birma en Indone sië zich van stemming onthielden. Nu de Russen zich tegen dit besluit der politieke commissie verzetten, is het weinig waarschijnlijk dat aan de „commissie van onderzoek" za1. wor den toegestaan China en Noord-Ko- rea te bezoeken voor het verzamelen van bewijsmateriaal en voor een per soonlijk onderhoud met de Ameri kaanse officieren, die volgens de com munisten zouden hebben „bekend", dat zij zich aan „bacteriologische oorlogvoering" hebben schuldig ge maakt. Russische leerkrachten kregen vermaning De „Prawda", het orgaan van de Rus sische communistische partij, heeft Woensdag scherpe critiek geleverd op de benoeming van leraren aan be paalde wetenschappelijke instellingen in de So«rjet-Unie. Het blad maakte een aantal maatregelen bekend, die ten doel hebben het „wetenschappe- lyke en politieke" peil der leerkrach ten te verhogen. De betrokken ministers hebben de ze kwestie jarenlang verwaarloosd, air- dus 't blad'. Vele leraren werden aan gesteld uit vriendschapsoverwegingen of op grond van familiebetrekkingen met de verantwoordeiyke personen. Meer dan 70 procent van de candida- ten voor de bevoegheid van leraar be ginnen hun paedagogïsch werk zon der hun diploma behaald te hebben en meer dan de helft van deze Candi da ten legt niet binnen de vastgestelde tyd het examen af, zo voegt het blad hieraan toe. Doden en gewonden in Korea Volgens niet-officiële cijfers hebben de strijdende partijen in Korea, na de opening der wapenstilstandsbespre kingen in Juli 1951, ruim een half millioen man verliezen aan doden en gewonden geleden. Gedurende de 21 maanden der be- standsbespfekingen steeg het aantal Amerikaanse slachtoffers van 78.110 tot 131 928. De verliezen der communisten ste gen in deze periode naar schatting van 430.897, tot 1.457.000. Voorts werden er 122.000 krygsge- vangenen gemaakt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 8