Prof. L 0. Wenkebach: fijnzinnig
slaaf van de muzen
Halbo Kool tekende betrouwbaar
levensbeeld van Van Gogh
C
BLINDE DICHTER-ZANGER
BOEKTE RADIO-SUCCESSEN
OUDE EGYPTENAREN STIERVEN
AAN HEEL GEWONE KWALEN
ZATERDAG 28 MAART 1953
PROVINCIALE ZEEXJW8E OOTJRANT
7
IN HET ATELIER VAN EEN BEELDHOUWER
Herman Krebbers en
Marinus Flipse op tournee
Herman Krebbers is teruggekeerd
van een uitgebreide tournee door
Duitsland en Italië. In Duitsland
speelde hg o.a. in Dusseldorp en Ha
gen, waarna hij gecontracteerd werd
voor het volgende seizoen. Hg zal
dan o.a. in Bremen op twee abonne
mentsconcerten het vioolconcert van
Reger vertolken. De tournee door
Italië de zevende van Herman
Krebbers na de oorlog ging langs
een tiental plaatsen waaronder Ve
netië, Bologna, Brindisi, Palermo en
strekte zich tevens uit tot het eiland
Sardinië. Naast zijn recitals met Ma
rinus Flipse gaf Krebbers een aantal
concerten met orkest. Tgdens al zijn
recitals heeft de concertmeester van
het residentie-orkest de kleinere wer
ken moeten herhalen en ook In Ita
lië heeft men voor hem in het vol
gende seizoen wederom een groot
aantal concerten en recitals vastge
legd. Naast deze recitals met Flipse
zal Krebbers met zyn vleugel-adju
dant voor Radio-Brussel en in Duits
land een aantal concerten geven en
tevens in Nederland voor de K.R.O.
alle sonates van Beethoven spelen.
Met het Holland-festival-kwintet
bestaande uit Krebbers, Olof, Klaas
Boon, Samuel Brill en Flip~e staan
o.a. alle pianokwintetten van Beet
hoven voor de K.R.O. op het pro
gramma.
oude gipsvormen Van de beelden, die
het stadhuis van Veere sieren. Tussen
het nog kale struikgewas in de tuin
ziet men naast andere beelden, een
bronzen naakt van een jongen. „Mijn
elfjarige zoon", zegt de professor met
diepe warmte in zijn stem.
ti het koetshuis staat men al direct
tegenover een prachtige Prometheus-
figuur in brons. „Die komt te staan
voor het nieuwe hoofdgebouw van de t
Technische Hogeschool in Delft. Daar gezin.
„Zelf ben je nooit tevreden; het
nageslacht zal oordelen
(Van onze speciale verslaggever)
Noordwyk, Maart. „Hoe ik eigenlijk in de kunst terechtgekomen ben,
lk herinner het me niet meer. Al heel jong wist ik, dat ik die richting uit
moest. Natuurlijk, ook ik idealiseerde me dat kunstenaarschap. Ja zag je
als artist met baret en lange cape door het leven gaan. Op zeker ogenblik
merk je wel, dat je alleen maar slaaf van je muze geworden bent. Je kunt
er niet meer los van komen. Je moet altjjd maar verder zonder ooit tevre
den te kunnen zgn over de dingen, die je uit je handen ziet komen. Wat je
geest voorziet is te mooi. De werkelijkheid, die je schept naar dat geestes
beeld, blijft altijd onvolkomen. En dan denk je maar steeds: „Ja, maar het
werk, waar ik nü mee bezig ben, dat wordt hetEn natuurlijk is ook
dat als het klaar is, weer niet wat je er jezelf van voorgesteld had
De beeldhouwer professor L. O.
Wenckebach (57 jaar) zegt ons deze
woorden. Voor ons op ae gezellige
rommelige werktafel in professors
stijlvolle woning in Noordwijkerhout
ligt tussen allerhande gereedschap
pen en gipsvormen, de bronzen wa
tersnoodpenning, die aanstonds (in
brons en in zilver) gekocht zal kun
nen worden door wie met behoud van
een kunstzinnige herinnering (nog)
een bijdrage zal willen leveren aan
het Nationaal Rampenfonds. De beel
den op deze penning zijn ontworpen
door professor L. O. Wenckebach. Het
zijn uiterst sobere beelden. Aan de
ene kant de wat lugubere voorstelling
van een in het water verzinkende
mannenfiguur. Op de keerzijde het
verzachtende beeld van het duifje van
Noach (Gen. 811).
,Ik heb het bijzonder prettig gevon
den", zegt de beeldhouwer, „op deze
wijze iets te hebben kunnen bijdragen.
Je voelt je als kunstenaar soms zo'n
verschrikkelgk onnut mens. Dan ben
je big als je iets kan doen".
„Belangeloos?" vragen we wat
overbodig.
„Ja, natuurlijk!" is professor's
snelle reactie, die verontwaardigd
zou hebben geklonken, wanneer deze
kunstenaar niet zo'n vriendelijk en
evenwichtig mens zou zijn geweest.
Een schalkse twinkeling in de ogen
verraadt hoe zijn scherpe en critische
geest achter onze overrompelende
vraag nog juist bgtijds de humor ont
dekt heeft.
En dan vertelt de kunstenaar van
zijn werk. Hoe hfl de beeldenaar voor
de penningen en munten meestal
eerst negatief in gips snijdt en voor
de grotere concepties altijd begint
met „een knijpseltje" in klei. Hoe
hij zich eenmaal uit vijf deelnemers
als prijswinnaar aangewezen zag om
onze huidige muntsoorten te ontwer
pen en zich daarvoor een volkomen
nieuwe techniek moest eigen maken,
omdat het relief van een munt zo
weinig diepte heeft. Hoe hij juist ge
reedgekomen is met een nieuwe Indo
nesische munt met de beeldenaar van
Dipo Negero. een historische figuur,
waarvan alleen een oude litho be
schikbaar was, en verder een bijzon
dere herinnering bewaart aan dr. A.
F. Philips, van wie hjj een beeld
maakte.
En dan wandelt men met de profes
sor mee naar het oude koetshuis ach
ter de woning dat ëen werkelijk idea
le ruimte biedt om als atelier te wor
den ingericht. Even werpt men in de
hall van de woning nog een blik op de
ben ik buitengewoon hoogleraar in de
afdeling bouwkunde. Speciaal voor
wat betreft de plastische vormgeving.
Deze Prometheus stal het vuur uit de
hemel en maakte daarmee de tech
niek mogelijk".
Van deze Prometheusfiguur stapt
men naar een fijn gestyleerde wit
marmeren kop van prinses Wilhelmi-
na. .Die is bestemd voor Maracaibo in
Venezuela", licht de kunstenaar deze
conceptie toe „Volgende week wordt
het stuk geëmballeerd en verzonden.
Het krijgt een plaats op de Plaza
Quillermina, het Wilhelminaplein in
Maracaibo. Een geschenk van de Ro-
taryclub aan de stad. De Shell maakt
Venezuela schatrijk en doet ontzag
gelijk veel voor de welvaart van dit
land- In de Shell kan men de Neder
landse grondslag niet vergeten. Van
daar dit Venezolaanse eerbetoon aan
ons land".
Er is natuurlijk nog veel meer te
zien in dit oude koetshuis-met-glazen-
dak Er ligt in afgewerkte modellen
het levenswerk van een werkzaam en
zeer consciëntieus kunstenaar.
Het werk van één, die van 's mor
gens .negen tot 's avonds zes de inspi
ratie zoekt in zijn daadkracht en
dus niet op die inspiratie blijft zitten
wachten en altijd tijd tekort komt.
Kortom het werk van een gelukkig en
veelzijdig mens, die behalve de klei
met evenveel vaardigheid tekenstift
en palet weet te hanteren en intussen
ook nog voldoende tijd overhoudt voor
zijn van jonge levensvreugde vervulde
Prof. L. O. Wenckebach aan zijn werktafelEvenwichtig en eerlgk.
Vaticaanse kunstschatten
naar Nederland
Tentoonstelling in het Haagse
Gemeentemuseum
Zoals is gemeld, zal van 28 Juni
tot einde September in het Haagse
Gemeentemuseum een tentoonstel
ling worden gehouden van kunst
schatten uit het Vaticaan. De bedoe
ling van deze tentoonstelling ic een
overzicht te geven van de christelij
ke kunst tot en met de tijd van de
barok.
Bij de besprekingen, die op het Va
ticaan zijn gevoerd, is gebleken, dat
men bereid was een deel van de
kunstschatten naar Nederland uit te
lenen, omdat het dit jaar juist een
eeuw geleden is. dat hier te lande
de bisschoppelijke hiërarchie werd
hersteld. Reeds nu kan gezegd wor
den dat uit de eerste tijden van het
christendom, (uit de tweede en der
de eeuw) de oudste vrijstaande plas
tiek van Christus naar Nederland zal
komen. Dit beeld stelt Christus voor
als de goede herder. Verder komt
uit die periode een sarcophaag uit
het lateraan museum. Ook het kruis
van Justinus de tweede, dat nog nim
mer uit de St. Pieter is weggeweest,
zal op de tentoonstelling aanwezig
zijn. De kunstschatter uit de latere
middeleeuwen zullen worden aange
vuld met kunstvoorwerpen buiten
het Vaticaan. Zo hoopt men de be
schikking te krijgen over kerkschat
ten van Monsa en Venetië.
Uit de kerkschat in Pisa wordt de
Madonna van Nicolo Pizzano ver
wacht en verder broderieën, zoals
koorkappen. Ook hoopt men dat de
zogenaamde „Kap van Karei de Gro
te" op de expositie aanwezig zal zijn.
Voorts worden tapisserieën uit het
Vaticaan en uit Mantua verwacht.
De vroege middeleeuwen zullen on
der meer vertegenwoordigd zgn door
schilderijen van Simone Matini en
van Beato Angelico. Van de eerste
zal men de bekende Madonna kunnen
zien en van de tweede het vermaar
de altaarstuk.
Op de expositie zal ook het portret
hangen van de enige Nederlandse
paus, die de R.K. kerk heeft gehad,
namelijk Adrianus de Zesde. Dit
schilderij komt uit Florence.
BEGENADIGD KUNSTENAAR.
Verrassende humor van
Jules de Corte.
(Van onze speciale verslaggever).
DELFT, .Maart „Ik heb een ka
mertje, dat uitziet op de tuin.
't Is ongeveer gclyk van lengte en
van breedte.
Geschikter plekje zou ik werkelijk
niet weten.
Om er te werken, te slapen en te
eten.
En tegenover me daar woont me
neer De Bruin".
Sinds we de 28-jarige blinde K.K.O—
medewerker Jules de Corte in zijn een
voudige pension in Delft ontmoet heb
ben, welen we dat hg in dit „rymela-
rgtje", zoals hij zelf zegt, z'n eigen
kamertje voor de geest gehad heeft.
Sinds zjjn prille jeugd is deze radio
medewerker blind. Maar scherper dan
vele zienden weet hij steeds in zgn
markante versjes de fijne nuances van
het leven der mensen te schetsen. Een
begenadigd kunstenaar, die het niet
kan laten te zeggen, wat hij te zeggen
heeft, maarer nooit zeker van
is, of hij de kunst, die h(j vandaag in
zich voelt leven, morgen nog bezit.
„De beste dingen, die ik gemaakt
heb", zegt hij, „voel ik als van een an.
der dan mezelf".
Er schuilt in zijn werk een verras
sende humor. „Of deze humor een fa
milietrek is? Och dat weet ik eigen
lijk niet. Mijn familie woont in Hel
mond. Men beweert wel, dat daar een
bijzonder soort humor leeft".
Wanneer we zo met Jules zitten te
praten, en vernemen, hoezeer het wer
ken voor het „Zonnepit-" en „Zonne-
bloem"-programma de ziekenuur-
tjes van de K.R.O. alsmede zijn me
dewerking aan „Negen heit de klok"
,en nu weer aan „Beurzen open, dijken
dicht" hem vervult, tasten zgn gevoe
lige vingers over het brailleschrift,
waarin hij al zgn versjes heeft vastge
legd. Sinds 1946, toen hg het geluk
HISTORISCHE GENEESKUNDE
Mummie-onderzoek wees dat uit
(Van een bijzondere medewerker)
De oude volkeren leden al aan precies dezelfde pijnen en ziekten als de
moderne mensen. En niet alleen de mensen, maar ook de dieren, heeft dr.
Erwin A. Ackerknecht, professor in de historische geneeskunde aan de
universiteit van Wisconsin, na een veelomvattend onderzoek vastgesteld.
Bij oude beendervondsten zgn heel veel sporen gevonden van vervormin
gen door jicht. Men heeft jichtafwgkingen gevonden aan skeletten van
Dinosauriërs, van Neanderthalers, de oude Egyptenaren en by de oude In
dianen in Peru, waar deze ziekte wel heel vaak voorkwam. De afwijking
In de voet van pharao Siptah uit de 19e Egyptische dynastie van omstreeks
1200 voor Christus werd door een ziektekundige specialist op het gebied der
fossielen, toegeschreven aan kinderverlamming, en dr. Ackerknecht kon
aan de hand van Egyptische afbeeldingen bevestigen, dat de Egyptenaren
aan kinderverlamming geleden hebben-
Aangezien echter maar een gering
aantal ziekten de beenderen aantas
ten en bovendien in de fossielen wei
nig sporen nalaten, heeft dr. Acker
knecht niet alle-, oude afbeeldingen
en schilderijen bij zijn studie gebruikt,
maar ook mummies doorgelicht. Een
var de opvallendste resultaten van
zijn onderzoekingen aan Egyptische
mummies is, dat heel dikwijls ader
verkalking is voorgekomen. De eerste
historische figxiur, bij wie dr. Acker
knecht deze aderverkalking consta
teerde, was pharao Meneptah, onder
LETTERKUNDIGE KRONIEK
„Tussen Zon en Schaduw",
bóek met grote verdienste
NEDERLAND, JA, DE GEHELE WERELD, herdenkt de dag waarop,
honderd jaar geleden (30 Maart 1853) een van de grootste schilders van
de vorige eeuw geboren werd: Vincent van Gogh. En by die herdenking
hoort natuurlgk een boek. Laten we de zaken maar zo eenvoudig mo
gelijk bezien. „Men" vraagt om een boek over Van Gogh, want deze tra
gische grote figuur is populair geworden. Reproducties van zijn werken
zijn in elk bazar ingelyst en wel voor een paar kwartjes te krggen. Pla
tenboeken over Van Gogh bestaan er bg tientallen, waaronder ongeloof
lijk mooie. En aan romans over zijn bewogen leven ontbreekt bet even
min. We willen nu nog niet eens spreken over de echte literaire bloed
zuigers die zich in een genie vastbijten, zich er aan omhoog trekken en
met veel slechte smaak en de beurs open reeds speculeren op de moge
lijkheid dat Hollywood belangstelling zal krijgen voor bun spectaculair
product. Dezulken maken veel werk van de hand in de kaarsvlam, de
moordaanslag op Gauguin, de afgesneden oorlel voor Rachel en meer
uiterst tragische momenten uit Van Goghs' leven.
Neen, ook voor de eerlijke schrijver
is er mogelijk geen ondankbaarder
werk dan het schrijven van een ro
man, waarin een beroemd kunstenaar
de hoofdpersoon is. Zelden levert het
een bevredigend resultaat op. Staat
de schrijver niet op de hoogte van
zijn onderwerp, dan wordt het uitge
beelde genie een marionet met de sul
lige afmetingen van zijn schepper.
Staat hij wèl of ten naastebij op de
hoogte van zijn onderwerp, dan ge
lukt het de schrijver meestal even
min om zich volkomen in de huid van
die andere artist in te leven, en
krjjgt men ook een min of meer ver
tekend portret naar eigen beeld. Me
nig verstandig lezer verkiest dan ook
een zuiver wetenschappelijke levens
beschrijving zonder opzettelijke ver
anderingen of machteloze vervalsin
gen, boven een zogenaamde „vie ro
mances."
Dit alles overwegend, kan men nau
welijks dankbaar genoeg znn dat het
Halbo C. Kool is geweeest, die er
voor heeft gezorgd dat het boek over
Vincent van Gogh dat tijdens de her
denking nu eenmaal verschijnen
moest, er kwam. Want Kool heeft
dit alles uiterst bescheiden en met
veel gezond verstand overwogen. Hij
vond zgn werk mogelijk even overbo
dig als wij, maar hij zal gedacht heb
ben: laat ik het doen, dan wordt het
tenminste geen onwaardig melodra
ma. Wat Kool deed, is dit: hij orden
de het bestaande materiaal en bracht
daar een zekere lijn in met zo weinig
mogelijk van zijn eigen woorden,
vondsten en gevoelens en zo veel mo
gelijk de eigen woorden en gevoelens
van Vincent en diens familie en
vrienden. Vincent van Gogh heeft nl
zgn hele leven tijdens zjjn omzwer
vingen talloze brieven geschreven (ze
verschijnen thans bij de Wereldbibli
otheek) en ook vele mensen waar
mee Vincent in aanraking kwam,
hebben hun ervaringen schriftelijk
vastgelegd. Uit al die gegevens, heeft
Halbo Kool een boek samengesteld
dat zich zeer vlot laat lezen en dat
door HANS WARREN.
de grote verdienste heeft, betrouw
baar te zgn. Het brengt niets nieuws,
maar het brengt de belangstellende
leek op bevattelijke wijze in kennis
met het leven van een van onze be
roemdste schilders.
TUSSEN ZON EN SCHADUW.
„Tussen Zon en Schaduw" noemde
Kool zijn biografie, denkend »«n het
schilderij dat Vincent twee jaar voor
zgn dood maakte. Hg loopt daar op
een Franse landweg in tegenlicht:
op de voorgrond valt donker zgn
eigen schaduw, in de verte is de zon,
en tussen die beide in stapt de schil
der zelf, met zgn schildergerei op de
rug. Tussen het hemelse licht en de
eigen duisternis een mens dus, be
laden met zgn werk.
Het is een uitstekend beeld. Het
leven van Van Gogh was ronduit tra
gisch. Hij leefde voortdurend onder
de moeilgkste omstandigheden, af
hankelijk van wat zijn ouders en zijn
jongere broer Theo hem toestopten.
Hij heeft ieder gebrek, elke misère
gekend, en alles mislukte (en dat
niet alleen door zgn zeer moeilgke
karakter)zijn werk in de kunst
handel, zgn studie voor dominee, zijn
evangelisatie-arbeid in de Borinage,
zijn liefdesverhoudingen. Slechts één
ding lukte: na een zwoegende arbeid
van jarc en jaren, ontwikkelde hg
zich tot een schilder van zon en gou-
wie de kinderen Israels omstreeks
1200 voor Christus uit Egypte weg
trokken.
De hele rij.
De ziekten, die dr. Ackerknecht
verder aan mummies gevonden heeft,
zijn longontsteking, nier- en galste
nen, leveraandoeningen, blindedarm
ontstekingen, malaria, tuberculose,
borstvliesontsteking, pokken en her
senvliesontsteking.
Ook het lijden aan parasitaire wor
men, die vooral voorkomen bg volke
ren met een primitieve landbouwont
wikkeling, kwam bg de oude Egypte
naren van omstreeks 2000 voor Chris
tus al voor. Zo goed als zij door luizen
werden geplaagd. Kwaadaardige
beendergezwellen waren in de prae-
historische tijden veel zeldzamer dan
tegenwoordig, maar men heeft ze
toch reeds vastgesteld bij Egyptische
mummies uit de tijd van 3400 voor
Christus.
De hoogst belangrijke conclusie, dat
de gezondheidstoestand van een volk
ten nauwste samenhangt met zijn cul
turele ontwikkeling, trekt dr Acker
knecht uit zijn studie van de oude
Grieken. De tijd tussen 800 en 400
voor Christus, toen de Griekse cul
tuur zich ontwikkelde tot de hoge
klassieke graad, waarvan de tekenen
nog steeds bekend zijn, ging gepaard
met een toename van de lichaams
grootte van de Griekse mens en een
hogere leeftgd. Gelijktijdig namen
jicht, tandbederf en kindersterfte af.
Na 400 echter, toen de bloeitijd van
Griekenland voorbij was, verslechter
de ook weer de algemene gezond
heidstoestand van het Griekse volk.
den korenvelden geel was zijn lie
velingskleur en brak zijn genie
zich baan. In luttele jaren tijds
penseelde hij een werk bg elkaar dat
als het ware een tegenhanger vormt
voor zijn zwarte armoe-leven en zijn
steeds meer ontredderd brein: een
werk brandend van licht en liefde.
Donker was hij in Brabant begon
nen, maar via Antwerpen en Parijs
lichtte zgn palet steeds meer op, tot
hg tenslotte in de Franse Provence
als het ware met vloeibaar zonlicht
schilderde.
De kunstenaar die de wereld voor
millioenen en millioenen aan mees
terwerken heeft geschonken, moest
zijn leven lang zgn hand ophouden
by zijn verwanten voor een hap
brood. Thans geeft men voor zijn le
lijkste houtskoolkrabbel uit zgn stu
dietijd meer dan voor zgn meester
werken tgdens zijn leven. Vincent
van Gogh heeft in opperste wanhoop
een einde gemaakt aan zijn leven.
Het boek van Kool kan ten zeerste
worden aanbevolen aan hen die zich
interesseren voor het leven van de
grote schilder. Zij zullen dan vanzelf
verder gaan en grijpen naar Vin
cents „Brieven" en dat is volgens
Kools nawoord een van de be
scheiden doelen die de schrijver zich
heeft gesteld.
Uitgave: Bezige Bij, Amsterdam.
had door de heer Van Waardenburg
van de K.R.O. „ontdekt" te worden, is
het een heel archief geworden. Nu en
dan licht Jules er een vers uit, loopt
naar de plano, slaat een paar toetsen
aan en zingt het. Het warme timbre,
dat hij erin weet te leggen, en dat ook
de bekoring uitmaakt van zgn radio
optreden. verraadt hoezeer hem dit
werk beroerd heeft. Het is meer dan
alleen maar routine-werk. Het is zgn
gehele persoon.
Dat was verschrikkelijk
„Hoe ik tot m'n werk gekomen ben
Aan het blindeninstituut in Grave
kreeg ik m'n opleiding. Eerst had ik
er niet veel zin in muziek te gaan stu
deren. Het was een ongezegde waar
heid. dat in de muziek geen brood zat.
Toen ik wat ouder werd, heb ik toch
maar doorgezet. Na de oorlog hield ik
het op het instituut niet meer uit. Ik
móest weg. Toen ben ik veertien da
gen in Delft gaan logeren bri een
vriend. Doordat ik werk kreeg als pi
anist bij een dansschool werden het
drie of vier maanden voor ik er erg in
had. Na die dansschool ging ik op
JULES DE CORTE
onberekenbaar
bruiloften en partgen spelen. Dat was
op de duur verschrikkelgk".
En toen ben ik op een goede dag
naar de K.R.O. gestapt. Myn bedoe
ling was alleen pianomuziek. De heer
Van Waardenburg hoorde echter ook
de liedjes en zei, dat hij daar meer van
wilde hebben.
Tegenwoordig doe ik vrijwel niet»
anders meer dan aan radio-uitzendin
gen werken. Alleen ben ik ook nog
orgelist in de kerk. Maar privé-1 essen,
nee dat doe ik niet meer. Ik zoek in
mijn werit aansluiting bg de Franse
amusementsmuziek. Mgn grote voor
deel is, dat ik muziek en tekst beide
zelf kan schrijven".
,,A1 improviserend voel ik, dat bij
bepaalde melodieën bepaalde klanken
passen. Die gebruik ik dan als tel
kens terugkerende rijmklank in mijn
versjes", aldus de blinde dlchter-zan-
ger.
uliurele
Cavalcade
HET VIJFDE CONCHES van liet In-
ternationaal Theater-Instituut zal dit
jaar te 's Gravenhage gehouden wor
den van 9 tot 12 Juni a.s. Hel voornaam
ste onderwerp van discussie zal zijn:
,yj.eugd en toneel".
VAN 17 April tot 25 Mei zal in het
Stedelijk Museum te Amsterdam een
expositie worden gehouden van gra
fisch en bronswerk van Picasso,
den gehouden.
DE STAD OSTENDE is voornemens
in 1954 in het nieuwe Kurhaus een we
reldfestival van de film te houden. De
filmzaal ren dit Kurhau3, welke bin
nenkort in bedrijf genomen wordt, zal
waarschijnlijk de eerste zaal van het
vasteland van Europa zijn, die mei een
filmprojector voor driedimensionale
films zal zijn uitgerust.
G. WILHELM PABST, de regisseur,
die in Italië de eerste Europese drie
dimensionale film zal vervaaraigen,
namelijk „Odysseus" met in de hoofd
rollen Kirk Douglas en Silvan Manga-
no, heeft medegedeeld, dal er ook een
„normale" versie van net onderwerp
zal worden gemaakt. Voor de drie-di
mensionale film zijn de benodigde bril
len reeds in bestelling.
VIJF ROMANS van Graham Greene,
die in West Duitsland als pocket-books
in het Duits werden uitgegeven, heb
ben een gezamenlijke oplage bereikt
van 406.000 exemplaren. Daardoor
werd Graham Greene de populairste
pocket-bookauteur in Wesl-Duitsland.
HET BESTUUR van de Johan Wage-
naarslichting heeft aan de componisten
Kees van Baaren en Guillaume Landré
opdracht verleend tol het componeren
van een kort muziekwerk ter uilvoe
ring door hel Residentie-orkest. Aan
Hendrik Andnessen weid opdracht ge
geven tot het componeren van een
symphonie voor het gouden jubileum
van hel Residentie-orkest in 1954.
ALS ONDERDEEL VAN de Natio
nale Van Gogh-herdenking wordt in
het stedelijk museum te Amsterdam
van 31 Maart tol 4 Mei een tentoon
stelling gehouden van werken van
Franse voorlopers en tijdgenoten van
Van Gogh, afkomstig uil de collectie
van zijn broer Theo van Gogh
MET EEN CONCERT in het Capitool
zijn te Rome de feestelijkheden begon
nen ter herdenking van de driehon
derdste verjaardag van de Italiaanse
componist en violist Arcangelo Corel-
li. In het huis te Rome, waar Corelli in
1713 gestorven is, is een plaquette ont
huld.