Prof. L 0. Wenkebach: fijnzinnig slaaf van de muzen Halbo Kool tekende betrouwbaar levensbeeld van Van Gogh C BLINDE DICHTER-ZANGER BOEKTE RADIO-SUCCESSEN OUDE EGYPTENAREN STIERVEN AAN HEEL GEWONE KWALEN ZATERDAG 28 MAART 1953 PROVINCIALE ZEEXJW8E OOTJRANT 7 IN HET ATELIER VAN EEN BEELDHOUWER Herman Krebbers en Marinus Flipse op tournee Herman Krebbers is teruggekeerd van een uitgebreide tournee door Duitsland en Italië. In Duitsland speelde hg o.a. in Dusseldorp en Ha gen, waarna hij gecontracteerd werd voor het volgende seizoen. Hg zal dan o.a. in Bremen op twee abonne mentsconcerten het vioolconcert van Reger vertolken. De tournee door Italië de zevende van Herman Krebbers na de oorlog ging langs een tiental plaatsen waaronder Ve netië, Bologna, Brindisi, Palermo en strekte zich tevens uit tot het eiland Sardinië. Naast zijn recitals met Ma rinus Flipse gaf Krebbers een aantal concerten met orkest. Tgdens al zijn recitals heeft de concertmeester van het residentie-orkest de kleinere wer ken moeten herhalen en ook In Ita lië heeft men voor hem in het vol gende seizoen wederom een groot aantal concerten en recitals vastge legd. Naast deze recitals met Flipse zal Krebbers met zyn vleugel-adju dant voor Radio-Brussel en in Duits land een aantal concerten geven en tevens in Nederland voor de K.R.O. alle sonates van Beethoven spelen. Met het Holland-festival-kwintet bestaande uit Krebbers, Olof, Klaas Boon, Samuel Brill en Flip~e staan o.a. alle pianokwintetten van Beet hoven voor de K.R.O. op het pro gramma. oude gipsvormen Van de beelden, die het stadhuis van Veere sieren. Tussen het nog kale struikgewas in de tuin ziet men naast andere beelden, een bronzen naakt van een jongen. „Mijn elfjarige zoon", zegt de professor met diepe warmte in zijn stem. ti het koetshuis staat men al direct tegenover een prachtige Prometheus- figuur in brons. „Die komt te staan voor het nieuwe hoofdgebouw van de t Technische Hogeschool in Delft. Daar gezin. „Zelf ben je nooit tevreden; het nageslacht zal oordelen (Van onze speciale verslaggever) Noordwyk, Maart. „Hoe ik eigenlijk in de kunst terechtgekomen ben, lk herinner het me niet meer. Al heel jong wist ik, dat ik die richting uit moest. Natuurlijk, ook ik idealiseerde me dat kunstenaarschap. Ja zag je als artist met baret en lange cape door het leven gaan. Op zeker ogenblik merk je wel, dat je alleen maar slaaf van je muze geworden bent. Je kunt er niet meer los van komen. Je moet altjjd maar verder zonder ooit tevre den te kunnen zgn over de dingen, die je uit je handen ziet komen. Wat je geest voorziet is te mooi. De werkelijkheid, die je schept naar dat geestes beeld, blijft altijd onvolkomen. En dan denk je maar steeds: „Ja, maar het werk, waar ik nü mee bezig ben, dat wordt hetEn natuurlijk is ook dat als het klaar is, weer niet wat je er jezelf van voorgesteld had De beeldhouwer professor L. O. Wenckebach (57 jaar) zegt ons deze woorden. Voor ons op ae gezellige rommelige werktafel in professors stijlvolle woning in Noordwijkerhout ligt tussen allerhande gereedschap pen en gipsvormen, de bronzen wa tersnoodpenning, die aanstonds (in brons en in zilver) gekocht zal kun nen worden door wie met behoud van een kunstzinnige herinnering (nog) een bijdrage zal willen leveren aan het Nationaal Rampenfonds. De beel den op deze penning zijn ontworpen door professor L. O. Wenckebach. Het zijn uiterst sobere beelden. Aan de ene kant de wat lugubere voorstelling van een in het water verzinkende mannenfiguur. Op de keerzijde het verzachtende beeld van het duifje van Noach (Gen. 811). ,Ik heb het bijzonder prettig gevon den", zegt de beeldhouwer, „op deze wijze iets te hebben kunnen bijdragen. Je voelt je als kunstenaar soms zo'n verschrikkelgk onnut mens. Dan ben je big als je iets kan doen". „Belangeloos?" vragen we wat overbodig. „Ja, natuurlijk!" is professor's snelle reactie, die verontwaardigd zou hebben geklonken, wanneer deze kunstenaar niet zo'n vriendelijk en evenwichtig mens zou zijn geweest. Een schalkse twinkeling in de ogen verraadt hoe zijn scherpe en critische geest achter onze overrompelende vraag nog juist bgtijds de humor ont dekt heeft. En dan vertelt de kunstenaar van zijn werk. Hoe hfl de beeldenaar voor de penningen en munten meestal eerst negatief in gips snijdt en voor de grotere concepties altijd begint met „een knijpseltje" in klei. Hoe hij zich eenmaal uit vijf deelnemers als prijswinnaar aangewezen zag om onze huidige muntsoorten te ontwer pen en zich daarvoor een volkomen nieuwe techniek moest eigen maken, omdat het relief van een munt zo weinig diepte heeft. Hoe hij juist ge reedgekomen is met een nieuwe Indo nesische munt met de beeldenaar van Dipo Negero. een historische figuur, waarvan alleen een oude litho be schikbaar was, en verder een bijzon dere herinnering bewaart aan dr. A. F. Philips, van wie hjj een beeld maakte. En dan wandelt men met de profes sor mee naar het oude koetshuis ach ter de woning dat ëen werkelijk idea le ruimte biedt om als atelier te wor den ingericht. Even werpt men in de hall van de woning nog een blik op de ben ik buitengewoon hoogleraar in de afdeling bouwkunde. Speciaal voor wat betreft de plastische vormgeving. Deze Prometheus stal het vuur uit de hemel en maakte daarmee de tech niek mogelijk". Van deze Prometheusfiguur stapt men naar een fijn gestyleerde wit marmeren kop van prinses Wilhelmi- na. .Die is bestemd voor Maracaibo in Venezuela", licht de kunstenaar deze conceptie toe „Volgende week wordt het stuk geëmballeerd en verzonden. Het krijgt een plaats op de Plaza Quillermina, het Wilhelminaplein in Maracaibo. Een geschenk van de Ro- taryclub aan de stad. De Shell maakt Venezuela schatrijk en doet ontzag gelijk veel voor de welvaart van dit land- In de Shell kan men de Neder landse grondslag niet vergeten. Van daar dit Venezolaanse eerbetoon aan ons land". Er is natuurlijk nog veel meer te zien in dit oude koetshuis-met-glazen- dak Er ligt in afgewerkte modellen het levenswerk van een werkzaam en zeer consciëntieus kunstenaar. Het werk van één, die van 's mor gens .negen tot 's avonds zes de inspi ratie zoekt in zijn daadkracht en dus niet op die inspiratie blijft zitten wachten en altijd tijd tekort komt. Kortom het werk van een gelukkig en veelzijdig mens, die behalve de klei met evenveel vaardigheid tekenstift en palet weet te hanteren en intussen ook nog voldoende tijd overhoudt voor zijn van jonge levensvreugde vervulde Prof. L. O. Wenckebach aan zijn werktafelEvenwichtig en eerlgk. Vaticaanse kunstschatten naar Nederland Tentoonstelling in het Haagse Gemeentemuseum Zoals is gemeld, zal van 28 Juni tot einde September in het Haagse Gemeentemuseum een tentoonstel ling worden gehouden van kunst schatten uit het Vaticaan. De bedoe ling van deze tentoonstelling ic een overzicht te geven van de christelij ke kunst tot en met de tijd van de barok. Bij de besprekingen, die op het Va ticaan zijn gevoerd, is gebleken, dat men bereid was een deel van de kunstschatten naar Nederland uit te lenen, omdat het dit jaar juist een eeuw geleden is. dat hier te lande de bisschoppelijke hiërarchie werd hersteld. Reeds nu kan gezegd wor den dat uit de eerste tijden van het christendom, (uit de tweede en der de eeuw) de oudste vrijstaande plas tiek van Christus naar Nederland zal komen. Dit beeld stelt Christus voor als de goede herder. Verder komt uit die periode een sarcophaag uit het lateraan museum. Ook het kruis van Justinus de tweede, dat nog nim mer uit de St. Pieter is weggeweest, zal op de tentoonstelling aanwezig zijn. De kunstschatter uit de latere middeleeuwen zullen worden aange vuld met kunstvoorwerpen buiten het Vaticaan. Zo hoopt men de be schikking te krijgen over kerkschat ten van Monsa en Venetië. Uit de kerkschat in Pisa wordt de Madonna van Nicolo Pizzano ver wacht en verder broderieën, zoals koorkappen. Ook hoopt men dat de zogenaamde „Kap van Karei de Gro te" op de expositie aanwezig zal zijn. Voorts worden tapisserieën uit het Vaticaan en uit Mantua verwacht. De vroege middeleeuwen zullen on der meer vertegenwoordigd zgn door schilderijen van Simone Matini en van Beato Angelico. Van de eerste zal men de bekende Madonna kunnen zien en van de tweede het vermaar de altaarstuk. Op de expositie zal ook het portret hangen van de enige Nederlandse paus, die de R.K. kerk heeft gehad, namelijk Adrianus de Zesde. Dit schilderij komt uit Florence. BEGENADIGD KUNSTENAAR. Verrassende humor van Jules de Corte. (Van onze speciale verslaggever). DELFT, .Maart „Ik heb een ka mertje, dat uitziet op de tuin. 't Is ongeveer gclyk van lengte en van breedte. Geschikter plekje zou ik werkelijk niet weten. Om er te werken, te slapen en te eten. En tegenover me daar woont me neer De Bruin". Sinds we de 28-jarige blinde K.K.O— medewerker Jules de Corte in zijn een voudige pension in Delft ontmoet heb ben, welen we dat hg in dit „rymela- rgtje", zoals hij zelf zegt, z'n eigen kamertje voor de geest gehad heeft. Sinds zjjn prille jeugd is deze radio medewerker blind. Maar scherper dan vele zienden weet hij steeds in zgn markante versjes de fijne nuances van het leven der mensen te schetsen. Een begenadigd kunstenaar, die het niet kan laten te zeggen, wat hij te zeggen heeft, maarer nooit zeker van is, of hij de kunst, die h(j vandaag in zich voelt leven, morgen nog bezit. „De beste dingen, die ik gemaakt heb", zegt hij, „voel ik als van een an. der dan mezelf". Er schuilt in zijn werk een verras sende humor. „Of deze humor een fa milietrek is? Och dat weet ik eigen lijk niet. Mijn familie woont in Hel mond. Men beweert wel, dat daar een bijzonder soort humor leeft". Wanneer we zo met Jules zitten te praten, en vernemen, hoezeer het wer ken voor het „Zonnepit-" en „Zonne- bloem"-programma de ziekenuur- tjes van de K.R.O. alsmede zijn me dewerking aan „Negen heit de klok" ,en nu weer aan „Beurzen open, dijken dicht" hem vervult, tasten zgn gevoe lige vingers over het brailleschrift, waarin hij al zgn versjes heeft vastge legd. Sinds 1946, toen hg het geluk HISTORISCHE GENEESKUNDE Mummie-onderzoek wees dat uit (Van een bijzondere medewerker) De oude volkeren leden al aan precies dezelfde pijnen en ziekten als de moderne mensen. En niet alleen de mensen, maar ook de dieren, heeft dr. Erwin A. Ackerknecht, professor in de historische geneeskunde aan de universiteit van Wisconsin, na een veelomvattend onderzoek vastgesteld. Bij oude beendervondsten zgn heel veel sporen gevonden van vervormin gen door jicht. Men heeft jichtafwgkingen gevonden aan skeletten van Dinosauriërs, van Neanderthalers, de oude Egyptenaren en by de oude In dianen in Peru, waar deze ziekte wel heel vaak voorkwam. De afwijking In de voet van pharao Siptah uit de 19e Egyptische dynastie van omstreeks 1200 voor Christus werd door een ziektekundige specialist op het gebied der fossielen, toegeschreven aan kinderverlamming, en dr. Ackerknecht kon aan de hand van Egyptische afbeeldingen bevestigen, dat de Egyptenaren aan kinderverlamming geleden hebben- Aangezien echter maar een gering aantal ziekten de beenderen aantas ten en bovendien in de fossielen wei nig sporen nalaten, heeft dr. Acker knecht niet alle-, oude afbeeldingen en schilderijen bij zijn studie gebruikt, maar ook mummies doorgelicht. Een var de opvallendste resultaten van zijn onderzoekingen aan Egyptische mummies is, dat heel dikwijls ader verkalking is voorgekomen. De eerste historische figxiur, bij wie dr. Acker knecht deze aderverkalking consta teerde, was pharao Meneptah, onder LETTERKUNDIGE KRONIEK „Tussen Zon en Schaduw", bóek met grote verdienste NEDERLAND, JA, DE GEHELE WERELD, herdenkt de dag waarop, honderd jaar geleden (30 Maart 1853) een van de grootste schilders van de vorige eeuw geboren werd: Vincent van Gogh. En by die herdenking hoort natuurlgk een boek. Laten we de zaken maar zo eenvoudig mo gelijk bezien. „Men" vraagt om een boek over Van Gogh, want deze tra gische grote figuur is populair geworden. Reproducties van zijn werken zijn in elk bazar ingelyst en wel voor een paar kwartjes te krggen. Pla tenboeken over Van Gogh bestaan er bg tientallen, waaronder ongeloof lijk mooie. En aan romans over zijn bewogen leven ontbreekt bet even min. We willen nu nog niet eens spreken over de echte literaire bloed zuigers die zich in een genie vastbijten, zich er aan omhoog trekken en met veel slechte smaak en de beurs open reeds speculeren op de moge lijkheid dat Hollywood belangstelling zal krijgen voor bun spectaculair product. Dezulken maken veel werk van de hand in de kaarsvlam, de moordaanslag op Gauguin, de afgesneden oorlel voor Rachel en meer uiterst tragische momenten uit Van Goghs' leven. Neen, ook voor de eerlijke schrijver is er mogelijk geen ondankbaarder werk dan het schrijven van een ro man, waarin een beroemd kunstenaar de hoofdpersoon is. Zelden levert het een bevredigend resultaat op. Staat de schrijver niet op de hoogte van zijn onderwerp, dan wordt het uitge beelde genie een marionet met de sul lige afmetingen van zijn schepper. Staat hij wèl of ten naastebij op de hoogte van zijn onderwerp, dan ge lukt het de schrijver meestal even min om zich volkomen in de huid van die andere artist in te leven, en krjjgt men ook een min of meer ver tekend portret naar eigen beeld. Me nig verstandig lezer verkiest dan ook een zuiver wetenschappelijke levens beschrijving zonder opzettelijke ver anderingen of machteloze vervalsin gen, boven een zogenaamde „vie ro mances." Dit alles overwegend, kan men nau welijks dankbaar genoeg znn dat het Halbo C. Kool is geweeest, die er voor heeft gezorgd dat het boek over Vincent van Gogh dat tijdens de her denking nu eenmaal verschijnen moest, er kwam. Want Kool heeft dit alles uiterst bescheiden en met veel gezond verstand overwogen. Hij vond zgn werk mogelijk even overbo dig als wij, maar hij zal gedacht heb ben: laat ik het doen, dan wordt het tenminste geen onwaardig melodra ma. Wat Kool deed, is dit: hij orden de het bestaande materiaal en bracht daar een zekere lijn in met zo weinig mogelijk van zijn eigen woorden, vondsten en gevoelens en zo veel mo gelijk de eigen woorden en gevoelens van Vincent en diens familie en vrienden. Vincent van Gogh heeft nl zgn hele leven tijdens zjjn omzwer vingen talloze brieven geschreven (ze verschijnen thans bij de Wereldbibli otheek) en ook vele mensen waar mee Vincent in aanraking kwam, hebben hun ervaringen schriftelijk vastgelegd. Uit al die gegevens, heeft Halbo Kool een boek samengesteld dat zich zeer vlot laat lezen en dat door HANS WARREN. de grote verdienste heeft, betrouw baar te zgn. Het brengt niets nieuws, maar het brengt de belangstellende leek op bevattelijke wijze in kennis met het leven van een van onze be roemdste schilders. TUSSEN ZON EN SCHADUW. „Tussen Zon en Schaduw" noemde Kool zijn biografie, denkend »«n het schilderij dat Vincent twee jaar voor zgn dood maakte. Hg loopt daar op een Franse landweg in tegenlicht: op de voorgrond valt donker zgn eigen schaduw, in de verte is de zon, en tussen die beide in stapt de schil der zelf, met zgn schildergerei op de rug. Tussen het hemelse licht en de eigen duisternis een mens dus, be laden met zgn werk. Het is een uitstekend beeld. Het leven van Van Gogh was ronduit tra gisch. Hij leefde voortdurend onder de moeilgkste omstandigheden, af hankelijk van wat zijn ouders en zijn jongere broer Theo hem toestopten. Hij heeft ieder gebrek, elke misère gekend, en alles mislukte (en dat niet alleen door zgn zeer moeilgke karakter)zijn werk in de kunst handel, zgn studie voor dominee, zijn evangelisatie-arbeid in de Borinage, zijn liefdesverhoudingen. Slechts één ding lukte: na een zwoegende arbeid van jarc en jaren, ontwikkelde hg zich tot een schilder van zon en gou- wie de kinderen Israels omstreeks 1200 voor Christus uit Egypte weg trokken. De hele rij. De ziekten, die dr. Ackerknecht verder aan mummies gevonden heeft, zijn longontsteking, nier- en galste nen, leveraandoeningen, blindedarm ontstekingen, malaria, tuberculose, borstvliesontsteking, pokken en her senvliesontsteking. Ook het lijden aan parasitaire wor men, die vooral voorkomen bg volke ren met een primitieve landbouwont wikkeling, kwam bg de oude Egypte naren van omstreeks 2000 voor Chris tus al voor. Zo goed als zij door luizen werden geplaagd. Kwaadaardige beendergezwellen waren in de prae- historische tijden veel zeldzamer dan tegenwoordig, maar men heeft ze toch reeds vastgesteld bij Egyptische mummies uit de tijd van 3400 voor Christus. De hoogst belangrijke conclusie, dat de gezondheidstoestand van een volk ten nauwste samenhangt met zijn cul turele ontwikkeling, trekt dr Acker knecht uit zijn studie van de oude Grieken. De tijd tussen 800 en 400 voor Christus, toen de Griekse cul tuur zich ontwikkelde tot de hoge klassieke graad, waarvan de tekenen nog steeds bekend zijn, ging gepaard met een toename van de lichaams grootte van de Griekse mens en een hogere leeftgd. Gelijktijdig namen jicht, tandbederf en kindersterfte af. Na 400 echter, toen de bloeitijd van Griekenland voorbij was, verslechter de ook weer de algemene gezond heidstoestand van het Griekse volk. den korenvelden geel was zijn lie velingskleur en brak zijn genie zich baan. In luttele jaren tijds penseelde hij een werk bg elkaar dat als het ware een tegenhanger vormt voor zijn zwarte armoe-leven en zijn steeds meer ontredderd brein: een werk brandend van licht en liefde. Donker was hij in Brabant begon nen, maar via Antwerpen en Parijs lichtte zgn palet steeds meer op, tot hg tenslotte in de Franse Provence als het ware met vloeibaar zonlicht schilderde. De kunstenaar die de wereld voor millioenen en millioenen aan mees terwerken heeft geschonken, moest zijn leven lang zgn hand ophouden by zijn verwanten voor een hap brood. Thans geeft men voor zijn le lijkste houtskoolkrabbel uit zgn stu dietijd meer dan voor zgn meester werken tgdens zijn leven. Vincent van Gogh heeft in opperste wanhoop een einde gemaakt aan zijn leven. Het boek van Kool kan ten zeerste worden aanbevolen aan hen die zich interesseren voor het leven van de grote schilder. Zij zullen dan vanzelf verder gaan en grijpen naar Vin cents „Brieven" en dat is volgens Kools nawoord een van de be scheiden doelen die de schrijver zich heeft gesteld. Uitgave: Bezige Bij, Amsterdam. had door de heer Van Waardenburg van de K.R.O. „ontdekt" te worden, is het een heel archief geworden. Nu en dan licht Jules er een vers uit, loopt naar de plano, slaat een paar toetsen aan en zingt het. Het warme timbre, dat hij erin weet te leggen, en dat ook de bekoring uitmaakt van zgn radio optreden. verraadt hoezeer hem dit werk beroerd heeft. Het is meer dan alleen maar routine-werk. Het is zgn gehele persoon. Dat was verschrikkelijk „Hoe ik tot m'n werk gekomen ben Aan het blindeninstituut in Grave kreeg ik m'n opleiding. Eerst had ik er niet veel zin in muziek te gaan stu deren. Het was een ongezegde waar heid. dat in de muziek geen brood zat. Toen ik wat ouder werd, heb ik toch maar doorgezet. Na de oorlog hield ik het op het instituut niet meer uit. Ik móest weg. Toen ben ik veertien da gen in Delft gaan logeren bri een vriend. Doordat ik werk kreeg als pi anist bij een dansschool werden het drie of vier maanden voor ik er erg in had. Na die dansschool ging ik op JULES DE CORTE onberekenbaar bruiloften en partgen spelen. Dat was op de duur verschrikkelgk". En toen ben ik op een goede dag naar de K.R.O. gestapt. Myn bedoe ling was alleen pianomuziek. De heer Van Waardenburg hoorde echter ook de liedjes en zei, dat hij daar meer van wilde hebben. Tegenwoordig doe ik vrijwel niet» anders meer dan aan radio-uitzendin gen werken. Alleen ben ik ook nog orgelist in de kerk. Maar privé-1 essen, nee dat doe ik niet meer. Ik zoek in mijn werit aansluiting bg de Franse amusementsmuziek. Mgn grote voor deel is, dat ik muziek en tekst beide zelf kan schrijven". ,,A1 improviserend voel ik, dat bij bepaalde melodieën bepaalde klanken passen. Die gebruik ik dan als tel kens terugkerende rijmklank in mijn versjes", aldus de blinde dlchter-zan- ger. uliurele Cavalcade HET VIJFDE CONCHES van liet In- ternationaal Theater-Instituut zal dit jaar te 's Gravenhage gehouden wor den van 9 tot 12 Juni a.s. Hel voornaam ste onderwerp van discussie zal zijn: ,yj.eugd en toneel". VAN 17 April tot 25 Mei zal in het Stedelijk Museum te Amsterdam een expositie worden gehouden van gra fisch en bronswerk van Picasso, den gehouden. DE STAD OSTENDE is voornemens in 1954 in het nieuwe Kurhaus een we reldfestival van de film te houden. De filmzaal ren dit Kurhau3, welke bin nenkort in bedrijf genomen wordt, zal waarschijnlijk de eerste zaal van het vasteland van Europa zijn, die mei een filmprojector voor driedimensionale films zal zijn uitgerust. G. WILHELM PABST, de regisseur, die in Italië de eerste Europese drie dimensionale film zal vervaaraigen, namelijk „Odysseus" met in de hoofd rollen Kirk Douglas en Silvan Manga- no, heeft medegedeeld, dal er ook een „normale" versie van net onderwerp zal worden gemaakt. Voor de drie-di mensionale film zijn de benodigde bril len reeds in bestelling. VIJF ROMANS van Graham Greene, die in West Duitsland als pocket-books in het Duits werden uitgegeven, heb ben een gezamenlijke oplage bereikt van 406.000 exemplaren. Daardoor werd Graham Greene de populairste pocket-bookauteur in Wesl-Duitsland. HET BESTUUR van de Johan Wage- naarslichting heeft aan de componisten Kees van Baaren en Guillaume Landré opdracht verleend tol het componeren van een kort muziekwerk ter uilvoe ring door hel Residentie-orkest. Aan Hendrik Andnessen weid opdracht ge geven tot het componeren van een symphonie voor het gouden jubileum van hel Residentie-orkest in 1954. ALS ONDERDEEL VAN de Natio nale Van Gogh-herdenking wordt in het stedelijk museum te Amsterdam van 31 Maart tol 4 Mei een tentoon stelling gehouden van werken van Franse voorlopers en tijdgenoten van Van Gogh, afkomstig uil de collectie van zijn broer Theo van Gogh MET EEN CONCERT in het Capitool zijn te Rome de feestelijkheden begon nen ter herdenking van de driehon derdste verjaardag van de Italiaanse componist en violist Arcangelo Corel- li. In het huis te Rome, waar Corelli in 1713 gestorven is, is een plaquette ont huld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 5