Kruiningens raad besprak
zijn rampspoed en zorgen
Regering en bedrijfsleven
zouden moeten samengaan
De wereldreis van JIMMY BROWN
JOANNA'S DIEFSTAL
PACHTPRI ISBEHEERSING MOET
BLIJVEN BESTAAN
ZATERDAG 14 MAART 1953 P R O V I N C 1 A L E Z E B U W S E C O R A N T
ERGER DAN RAMMEKENS
„Geheel Nederland moet van onze
nood doordrongen worden
HANSWEERT, Vrijdagmiddag. Aan de sluizen van Europa's druksi
bevaren kanaal heerst grote bedrijvigheid. De schutkolken vullen ziel»
onophoudelijk met schepen, de douanemensen en alle andere werkers
rond de sluizen doen weer hun gewone arbeid en aan de Westkant her
innert weinig meer aan de rampnacht van 1 Februari, toen ook in dit
dorp de noodklok luidde voor het gevaar, dat gelukkig nog bezworen
kon worden. Achter in het dorp, in de consistoriekamer van de Ned. Herv.
kerk, is de gemeenteraad van Kruini ngen voor de eerste maal na de
ramp in vergadering bijeen. Alle raadsleden zijn aanwezig, ook het van
huis en haard verdreven lid Burkunk, die de omslachtige reis van Ter-
neuzen moest maken.
Burgemeester M. Vogelaar begint
met een excuus dat deze vergadering
eerst thans gehouden wordt. Hij had
het een paar weken eerder willen
d~en, doch ziekte belette het hem.
Nog tekeenen de sporen van de ziekte
en de grote inspanningen van de af
gelopen maand zich op zijn gelaat
af, wanneer hij opstaat om de raad
toe te spreken. Hij herinnert aan het
rjte leed dat over deze gemeente
gekomen en wijst met diepe deer
nis op het verlies van de geliefde do
den. Drie en dertig namen van slacht
offers, die reeds zijn begraven, wor
den opgesomd. Daarna volgen nog de
namen van negen en twintig vermis
ten. De raadsleden staren stil voor
zich uit. Het zijn vele bekende namen
die hen in de oren klinken. „God
sterke de achtergeblevenen, die hun
dierbare doden betreuren", zo ver
volgt de burgemeester, waarop met
enkele ogenblikken stilte deze slacht
offers staande herdacht worden.
Dan gaat burgemeester Vogelaar
verder en hij wijst op de zware zor
gen van de gezinnen die van huis en
haard verdreven zijn. Hij doet op hen
een dringend beroep om het zo goed
mogelijk met hun kwartiergevers te
vinden, doch wekt ook deze laatsten
op om te helpen, een lichtstraal te
laten vallen in de zwaar beproefde
levens van de geëvacueerden.
Naast droefheid is er ook reden
voor dankbaarheid. Dankbaarheid
voor de vele ondervonden hulp by
de redding, dankbaarheid tegenover
het Vorstenhuis voor de betoonde
belangstelling. Prinses Wilhelmina
en Prins Bernhard brachten reeds
een bezoek, doch Kruiningen koestert
de vurige hoop dat ook Koningin
Juliana een bezoek aan deze zwaar
getroffen gemeente zal brengen.
Dank brengt de burgemeester ook
o.m. aan de Commissaris der Konin
gin en de leden van Ged. Staten.
Vele hoge functionarissen bezoch
ten reeds dit geteisterde gebied. De
burgemeester hoopt dat deze hoog-
gewaardeerde belangstelling door
rachtdadige medewerking zal wor
den gevolgd.
Velen van hoog tot laag in deze
gemeente hebben dag en nacht -ge
zwoegd. „Wij hebben niet aan angst
en vertwijfeling toegegeven, doch ble
ven samen standvastig en met grote
bewondering en ontroering hebben we
mogen constateren, hoe dicht we bij
elkaar staan."
Veal hulp.
Na deze rede geeft de burgemees
ter een overzicht van wat nè. 1 Fe
bruari in Kruiningen is verricht.
Veel, zeer veel moest er in de afge
lopen weken geregeld en geïmprovi
seerd worden. De Amerikaanse
dukws, die belangrijk werk deden,
zijn sinds 11 Maart naar hun basis
in Duitsland teruggekeerd. Met de
scholen, grotendeels ondergebracht
in Goes, gaat het naar omstandig
heden goed. De leerkrachten zyn
daar ingeschakeld.
Met grote waardering en dank
baarheid vertelt burgemeester Voge
laar verder van de adoptie door
Apeldoorn. Helaas kan er nog niet
veel worden gedaan, doch betekent
de adoptie nu reeds een grote more
le steun. Om deze hulpverlening
straks met Apeldoorn te regelen
wordt op voorstel van de burgemees
ter een commissie benoemd, bestaan
de uit de heren W. J. L. de Groot,
A. van Hootegem en S. Buyze. Ook
met het Amerikaanse Ottawa be
staat reeds briefwisseling. Er zullen
in grote getale plattegronden van
Kruiningen worden verspreid, waar
op de toestand van vroeger en nu
zal worden aangegeven. Want geheel
Nederland zal doordrongen moeten
worden van de grote nood in Krui
ningen.
Erger dan Rammekens.
Dan spreekt burgemeester Voge
laar over het herstel van de dyk. Al
denkt men wel eens dat er niets ge
beurt, toch wordt er hard gewerkt
aan de voorbereidingen. De zaak is
echter niet zo eenvoudig, want door
het grootste gat stroomt by ieder
cy 60 millioen m3 water. Dat is liet
dubbele van de hoeveelheid welke
destijds by Rammekens binnenvloei-
de. De waterstaatsingenieurs kunnen
niets met zekerheid zeggen, doch ge
hoopt mag worden dat de dijk om
streeks Juli/Augustus gedicht zal
zyn.
Barakken
Voordat de mensen, wier huizen
verwoest zijn, kunnen terugkeren, zal
nog geruime ijd voorbijgaan. Van
daar de plannen om, zoals gemeld,
een nooddorp te stichten. Wat dit
alles zal moeten kosten weet men
nog niet, doch het moét gebeuren.
„Wanneer men nu op geld kijkt, kan
men Kruiningen wel laten zwem
men." Ook zullen aan de Zanddijk
en de Zouteweg 2 Zwitserse barak
kenkampen voor elk 250 dijkwerkers
worden gebouwd. Later zullen deze
barakken worden gebruikt voor de
arbeiders, die cultuurtechnische wer
ken moeten verrichten. Binnen 14
dagen moeter. deze barakken ge
plaatst worden.
Bezorgdheid
Hierna komen de raadsleden aan
het woord en meermalen komt ook
de grote zorg over de huidige toe
stand tot uiting. „De dijk moet zo
gauw mogelijk dicht, anders schiet
er van Kruiningen niets over", merkt
de heer Suy (KVP) op. Op een
vraag van de heer F. M. Rammeloo
(KVP) geeft de burgemeester een
uiteenzetting over de alarmering. De
heer Burkunk (P. v. d. A.) vindt het
't „toppunt", dat de havenmeester een
half uur voordat hij de noodtoestand
meldde, nog verklaard had, dat er
geen gevaar was. Dat de coupure by
de Veerhaven niet gesloten was,
vindt de heer Witte (Vrije Lijst) min
of meer begrijpelijk. De mensen' die
hiervoor moesten zorgen, kwamen
reeds om twee uur 's nachts, terwijl
het eerst om 5 uur hoog water zou
zijn. Men heeft het toen nog gepro
beerd, doch het gelukte niet. „We
zijn allemaal overvallen", merkt de
heer Witte op. B. en W. en andere
raadsleden beamen dit.
Het raadslid Joh. Griep (VVD)
roert nog even de commerciële kant
van de werkzaamheden voor het
dichten van de dyk aan. Deze nood
toestand mag niet uitgebuit worden,
doch er moet gewerkt worden „tot
en met".
Dan sluit de burgemeester deze
openbare vergadering. Hij dankt de
raad voor de tegemoetkomende hou
ding. In een volgende vergadering
hoopt hij met meer definitieve gege
vens te kunnen komen.
N.V.V. wil nationale productie
opvoeren.
Ter bestrijding van
economische rampgevolgen.
In de te. Amsterdam gehouden
lioofdbesturenvergadering van het N.
V-V sprak de voorzitter, de heer H.
Oosterhuis, o.m. over de economische
gevolgen van de ramp. Hy zei o.m.
dat de jaarlijkse stijging van de natio
nale productie (3 groter kan wor
den door een betere organisatie in
het bedrijfsleven. Dit zou een middel
kunnen zijn om de economische schok
ken, veroorzaakt door de ramp, zo
goed mogelyk op te vangen. Het N V
V. is verder van oordeel, dat, welke fi-
Nc afloop van de voetbalwedstrijd
Frankrijk- -Nederlandse professio
nals, werden de Nederlandse voet
ballers, die een 21 overwinning
hadden behaald, op de schouders van
ui' elaten landgenoten van het veld
nancieringspolitiek de regering ook
wenst te volgen, noch de primaire,
noch de secundaire werkgelegenheids-
politiek, noch dt sociale politiek ver
stoord mag worden. Belastingverla
ging zou slechts aanvaardbaar zijn,
indien dit werkelijk de investerings
(industrialisatie)-politiek stimuleert
Ten aanzien van de huurverhoginf
stelt het N.V V. dat ten le een deel
van deze verhoging moet vloeien in
ven egalisatiefonds, teneinde door
middel daarvan de huren van de
na de laatste wereldoorlog gebouwde
woningen, waarvan de huur meer dan
145 van die van 1940 bedraagt, zo-
veel mogelyk te drukken en dat ten
2e de huiseigenaren meer zorg aan 't
onderhoud der woningen dienen te
besteden. Ten derde zou compensatie
verleend moeten worden voor loon
trekkers en voor hen, die sociale uit
keringen krijgen.
DIRECTEUR JAARBEURS MEENT
Ter meerdere bevordering
van de exportbelangen
Indien het buitenland ^bereid is ons „liet gereedschap" te geven,
zullen wij de taak om tot een definitieve verzekering van de econo
mische kracht van het land te komen, kunnen beëindigen. Dit betoog
de mr. J. Milius, directenr van de Kon. Ned. Jaarbeurs, op een pers
conferentie, welke voorafging aan de opening van de zestigste jaar
beurs op 17 Maart a.s. De heer Milius brak een lans voor een nog gro
ter exportbevordering, speciaal ook in Zuid-Amerika, waar Neder
land een goede naam heeft. Hij zeide, dat het nuttig zou kunnen zijn,
indien bedrijfsleven en regering de handen eens ineen zouden kunnen
slaan.
Mr. Milius wees op twee gebeurte
nissen, welke voor de jaarbeurs een
reden zijn tot oprechte vreugde: het
feit, dat de a.s. beurs de zestigste zal
zijn en de opening van de nieuwe
Bernhardhai. Naast de Leipziger Mes-
se is de Utrechtse Jaarbeurs de enige
in Europa, welke reeds zestig jaar
bestaat. De opening van de nieuwe
hal zal geschieden door Z.KH. Prins
Bernhanï.
In zyn rede noemde spr. het jaar
1948 een keerpunt voor de ontwikke
ling van de Nederlandse volkshuis
houding. Er werd een mijlpaal be
reikt, welke het einde betekende van
een periodé. waarin de behoefte aan
herstel het voornaamste kenmerk
vormde. Na 1948 ging de expansie van
het economisch leven op de voorgrond
treden Twee factoren accentueerden
deze ontwikkeling: het Marshallplan
en de industrialisatiepolitiek van de
regering, aldus spr.
Resumerende kan dus de conclusie
worden getrokken, dat ten aanzien
van de ontwikkeling van de beroeps
bevolking, werkzaam in de industrie,
zeer gunstige resultaten zijn verkre
gen in de loop van de periode 1948
1953. Minder gunstig zijn de vooruit
zichten ten aanzien van de ontwikke
ling der investeringen, die naar alle
waarschijnlijkheid enigszins ten ach-
Mijnenvegers
voor N.A.V.O.
De Verenigde Staten hebben Vrij
dag in het gebouw van de Britse ad
miraliteit te Londen een contract on
dertekend voor de aankoop van mij
nenvegers van Iroot-Brittannië ter
waarde van 3.956.000 pond sterling.
Het contract maakt deel uit van het
„off shore" program van de Ameri
kaanse vloot, krachtens welke mili
taire goederen buiten de Verenigde
Staten worden gekocht.
De mijnenvegers zyn bestemd voor
landen van de Noord-Atlantische Ver
dragsorganisatie.
68. Die zelfde avond nog broeiden Jimmy en Piet Pot
lood samen met commissaris Rednose Smith het plan
uit, waardoor zij de situatie in Oekoeroewanda en om
geving meester zouden kunnen worden. „Ik zal alles
wel opknappen, commissaris", zei Jimmy bescheiden,
„alleen moet u mij in de stad en in de naaste omge
ving van de stad een politiegeleide geven van minstens
twee agenten, want anders zou ik hier mijn leven niet
zeker zijn". Commissaris Rednose Smith stond op en
gaf Jimmy een hand „Dat beloof ik u, meneer Brown",
zei hij en uit zijn toon kon men wel horen, hoe ver
heugd hij was, dat er eindelijk een einde zou komen
aan de plundertochten van de Roekiraki's. Hij zei, dat
hij het grootste vertrouwen had in de kunde en de ca
paciteiten van Jimmy Brown en Piet Potlood voegde
daaraan toe, dat hij dat ook gerust mocht hebben.
„Mijne heren", sprak Jimmy enigszins terughoudend,
„wij hebben de strijd nog lang niet gewonnen. Die
Grauw Grauw is even sluw als gevaarlijk. Éérst moet
ik hém onschadelijk maken. Dat is mijn voornaam
ste taak. De rest is dan kinderspel. De chimpansees, die
hier zitten opgesloten, zijn nu gekalmeerd, maar zet
u er één tussen die nog onder de toverban van dit ben-
dehoofd verkeert en de hele zaak is weer mis. Het heeft
dan ook weinig zin, dat ik het oerwoud intrek om de
Roekiraki's stam voor stam toe te spreken en tc be
keren. Dat zou mij voor een kort ogenblik wel ge
lukken. maar zolang Grauw Grauw en zijn handlan
gers er nog zijn, zouden zij binnen een paar dagen
weer in hun oude fouten terug vallen. Neen. éérst die
Grauw Grauw. Ik hoop hem binnen een paar dagen
persoonlijk te ontmoeten".
ter zyn gebleven op het gestelde pro
gramma. Dit is des te ernstiger, om
dat de toekomstige welvaart voor een
belangrijk deel aan het volumen van
deze Investeringen is gebonden Niet
onbevredigend is de ontwikkeling van
het productievolumen. De industri
alisatiepolitiek moet echter steeds
worden geprojecteerd tegen de ach
tergrond van onze internationale han
delspositie Van belang is in dit ver
banc" de vraag of onze industrialisatie
directe resultaten heeft afgeworpen
ten aanzien van onze export.
In de jaren 19461950 maakte de
agrarische uitvoer gemiddeld onge
veer 48 uit van het totaal, tegen
52 voor de industrie. By bestude
ring van de ontwikkeling van de ex-
porthocveelheden hl i jkt, dat de Indus
triële uitvoer van 19491951 met on
geveer 80 steeg, de agrarische ex
port daarentegen mpt circa 40 toe
nam. Uit betrouwbare bron kon wor
den vernomen, dat de industriële uit
voer in 1952 ruim 55 van de totale
li-tv oer zal bedragen, waaruit de con
clusie kan worden getrokken, dat de
gunstige tendentie zich ook in 1952
heeft voortgezet.
SOCIAAL ECONOMISCHE RAAD ADVISEERT:
Wanverhouding bestaat nog
De Sociaal Economische Raad
(S.E.R.) is van oordeel, dat de be
staande vorm van pachtprijsbe-
heersing, waarbij door de Grond
kamers toezicht wordt gehouden
op de maximaa' toelaatbare pacht
prijzen, gecontinueerd dient te
worden. De in de laatste jaren ze
ker niet verbeterde wanverhouding
tussen het aanbod van, en de
vraag naar landbouwgronden
maakt, ter bescherming van de po
sitie van de pachter, een dergelijke
prijsbeheersing absoluut noodza
kelijk, zo wordt gezegd in een door
'le S.E.R. aan de minister van
landbouw uitgebracht advies.
De vorming van de pachtprijzen
zou echter niet gebaseerd mogen zijn
op een historisch niveau, noch door
fixering van deze prijzen op een his
torisch niveau, en evenmin door de
pachtprijzen in een bepaalde verhou
ding tot een dergelijk niveau te bren
gen. Uitsluitend de rentabiliteit van
het agrarisch bedrijf zou als criteri
um gebru'kt mogen worden. Naar
mate deze hoger zou zijn, zou ook de
pacht, welke voor de gebruikte grond
wordt bepaald, hogpr moeten zijn. In
elk geval zal de naehter bij een be
hoorlijke exploitatie een redelijke
winst moeten kunnen maken Een be
heersing van de prijzen van de land-
Stamhoofd door
Mau-Mau gedord
De hoofdman Jozua van de Emboe
stair is Donderdagavond Joor een
dertigtal loden van de Mau-Mau ge
dood. De Mau-Mau leden waren met
pistolen gewapend.
De hoofdman werd begeleid door
twee bedienden, die wisten te ont
snappen-
De overval vond plaats te Kitsjoe-
goe, ongeveer honderd kilometer van
Nairobi.
Jozua. een aanhanger van de rege
ring van Kenia, was op weg naar zijn
woonplaats toen hij werd overvallen
nmiLUON
door Mary Burchell
25.
„Nu weten ze niet wat te moeten
denken", riep hij by'na woest. „Ver
der is het niet gekomen. Ik neem
aan, dat je hen ook nu nog even ge
makkelijk van je onschuld als van je
schuld kimt overtuigen".
„Ja, maar alleen jij zou niet over
tuigd zyn. En als jij het niet uent
mogen ze het evenmin worden. Is
het zo niet?"
„Als je gelooft, mij te kunnen
overtuigen", begon hij, maar brak
toen zyn woorden af.
Joanna was zelf verbaasd over de
vurigheid van haar wens, om in deze
strijd de overwinning te hehalen. „Wil
je "dan heus, dat ik je overtuig?"
vroeg ze.
„Als wat je zegd de waarheid Is...
„O, dat is het, dat is het!" riep ze,
ernstig de handen ineenslaande „Geef
me de kans het te bewijzen. Toe, als
jeblieft!"
Inderdaad was plotseling het denk
beeld bij haar opgekomen, dat er geen
enkele reden bestond, waarom hij de
waarheid niet uit A Uriel's eigen mond
zou horen. Hij mocht dan ook hard
nekkig besloten zijn om zijn eigen fa
milie er buiten te houden, de Morvens
hadden voor hem geen betekenis en
Auriel's vroegere onvoorzichtigheid
evenmin. Een verzoek om geen rucht
baarheid er aan te geven zou voldoen
de wezen.
„Wanneer ga je naar Londen te
rug?" vroeg ze nadenkend.
„Vanavond".
„O, kon ik óók maar meegaan!"
riep de arme Joanna, die eensklaps be
sefte, welk een lange pijnlijke avond
ze nog zou moeten doormaken.
„Nu, ga dan met mij mee. Ik heb
mijn auto hier".
„Maar," aarzelde Joanna, alsof de
eenvoudigheid van de oplossing haai
ietwat ontgoocheld had, maar ik zou
morgenochtend met Sir Henry terug
gaan".
„Dat hindert niet; bedenk maar een
of andere verontschuldiging. In de ge
geven omstandigheden zal tante He
len er niet op blijven aandringen. Ze
is het toonbeeld van tact waar het de
narigheden van anderen betreft".
„Met andere woorden: Ze zal eruit
opmaken, dat ik hen nauwelijks meer
in het gezicht durf te zien", zei Jo
anna verdrietig.
Hij liet deze opmerking voor wat
ze was en vroeg ongeduldig: „Welnu,
ga je mee?"
„Ikgeloof van wel. Kun je me
dadelijk naar myn huis brengen?"
„Zeker".
„En dan binnenkomen en mijn zus
ter spreken?"
„Behoort dat bij je plan
„Het is er vrijwel de hoofdzaak
van".
„Goed dan", zei hij, haar nieuws
gierig aanziende.
Zonder gebruik te maken van de
haar aangeboden hand, stond Joanna
langzaam op. Ze voelde zich stijf en
uitgeput, maar haar hart was niel
meer zo bezwaard. Alles zou immers
heel eenvoudig zijn zodra hij met Au-
riel had gesproken. Dan zou hij haai
Joanna, moeten geloven en... ook zor
gen, dat de anderen haar geloofden
En...... ais er nog een sprankje edel
moedigheid in hem gloorde, zou hij
oneindig veel spijt hebben van het
leed, dat hij haar had berokkend.
(Wordt vervolgd.)
bouwproducten, uitsluitend ter wille
van de beheersing van het pachtprys-
peil, wordt door de S.E.R. ongewenst
geacht. Zou om andere redenen tot
het vaststellen var minimum-garan
tieprijzen voor landbouwproducten
worden overgegaan, dan zouden toch
ook de volgende elementen gedekt
moeten zijn: 1, een pacht, omvattend
de kosten voor de instandhouding
van het verpachte, die voor rekening
van de verpachter komen, alsmede
een letto-inkomen van ongeveer 10
per ha. en 2. een minimum-onderne-
mersloon.
Omtrent de prijsbeheersing voor
landbouwgronden wordt gezegd, dat
de meerderheid van de S.E.R. deze
zor willen handhaven. Het verschijn
sel van de landhonger, dat tot een
beheersing van de pachtprijs aanlei
ding geeft, rechtvaardigt naar de
mening van deze meerderheid ook de
beheersing van de koopprijzen.
Herverkaveling
Walcheren
Slot van pag. 1)
Natuurlijk kan het voorkomen, dat
een landbouwer, die een bepaald stuk
grond goed bewerkt heeft, dat moet
verlaten en een ander perceel krijgt,
dat minder goed verzorgd is, zodat hij
eigenlijk opnieuw moet beginnen. Dit
is echter inhaerent aan elke herver
kaveling. Men moet zich niet doodsta-
ren op de situatie van het ogenblik,
doch de blik richten op de naaste toe
komst. WanneeT nog extra cultuur
technische werken nodig zijn. zorgt
daar de Herverkavelingsdienst voor.
Zo kan een boer thans een perceel
worden toegewezen, waarvan hij even
schrikt, b.v. omdat er nog een oud
stukje weg doorloopt. Hij heeft in
ieder geval het vooruitzicht, dat er op
korte termijn aandacht aan zal wor
den besteed. In dit verband dient nog
te worden opgemerkt, dat men toege
wezen weidegrond niet zonder toe
stemming mag scheuren, omdat daar
door de verhouding bouwland-gras
land wordt verstoord.
Verlies en wins!.
Een klacht, die men veelvuldig
hoort, is, dat men in oppervlakte ach
teruit is gegaan, terwijl een ander
juist meer land heeft gekregen dan
hij vroeger bezat. Inderdaad, zo zeide
men ons. maar bij de bepaling van de
oppervlakte wordt dan ook rekening
gehouden met de- kwaliteit van de
grond en de mogelijkheden, welke
men heeft geschapen voor een econo
mischer b»drijfsvoe'-'ng. Voorts is het
waar. dat benaalde landbouwers er
ook in kwaliteit van de grond niet op
zijn vooruitgegaan, maar in die ge-
va'Ien zullen de ..hollpbnlii'riieid" en
de andere gebroken slechts van be-
Tvrkte duur zijn terwijl de kwestie
van de schadevergoeding onder het
oog zal worden gez'en Elk geval
wordt gede^pn en onnartHdig hestu-
deerd. waarbij het hpmoVo domme
rnde potlood" in la b'ri't liven en
steil'"een „vriendjespolitiek" wordt
gevoerd.
Het is dan ook wel diep te betreu
ren. dot sommigen er hm polleen'» or
oank'lcen. u-oimner zri hnn «en lanie
o-ri<vjo ernnd hebben moeten afstaan
Htprdoor zijn al nn'o's ontstaan dip
de goede gpest nn Wpleheren Urojopp
♦"O bedorven, tern-tp "r HovondSon fffT-
""kelp «-oden voor |yw|n«t orflo
TT«~vo-i.-aveijn{r tenslotte de kavels
toedeelt.
Men mag de moeilijkheden die vele
boeren ten gevolce van de vertraging
in het we~k ondervonden znker nipt
hacrgteMiseren. Een goed* boer wil.
■mdra er een vleueie voo-kia* valt te
besneuren. aan de sla®- "aan. Toen het
ïpnfozonnetip echter rim oowaoMing
maakte. verke"rden Vpn nog in het
ongewisse, zij konden w ninnnen
maken en geen inkoop" doen. Ook dat
heefc natuuHHk 'ie ontevredenheid in
de hand gewerkt.
Het valt niet te ontkennen, dat
Walcheren een moeilyke tijd door-
maakt, waarin het venroui, en in de
herverkaveling op een zware proel
wordt gesteld, vooral omdat niet ie
dereen er direct op vooruit gaat, om
dat er geen wonderen kunnen worden
verricht. Maar wanneer men zichzelf,
in de wetenschap, dat er nog correc
ties en cultuurtechnische werken zul
len volgen, boven bet problenicnryke
beden weet uit tc tillen en er in slaagt
zich een beeld te vormen van het ei
land, zoals het er over één, twee jaar
uit zal zien, zal dit vertrouwen niet
verloren gaan. Naar het ons voor
komt tot heil vaa agrarisch Walche
ren.
