KAPPIE EN HET DRIJVENDE WOUD In 1853 werd de bisschoppelijke hiërarchie hersteld JOANNA'S DIEFSTAL C EERSTE LENTEBODEN TIJDENS DE LAATSTE FEBRUARI-DAGEN MATROZENSHAG 20 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DONDERDAG 12 MAART 1951. HONDERD JAAR KROMSTAF Ministerie Thorbecke viel door April-beweging (Van onze Haagse redacteur) DEN HAAG, Januari Steeds veelvuldiger hoort en leest men de laatste tyd de uitdrukking „Honderd jaar kromstaf". Wat bedoelt men er mee? Wat is er aan de hand? Katholiek Nederland heeft dit jaar een eeuw lang weer eigen bisschoppen. In 1853 werd de bisschoppelijke hiërarclde hersteld en dit feit gaan de Katholieken herdenken. De bisschoppelijke hiërarchie werd „hersteld". Ja zeker, want veel vroeger hadden in Neder land ook reeds bisschoppen hun scepter gezwaaid over het hun toever trouwde geestelijke gebied. Z|j verdwenen, in de storm van de reformatie, die in de zestiende eeuw over ons land ging en veel traditie in z|jn tome loze vaart meesleurde. Acht eeuwen lang was de bisschop van Utrecht belast geweest met de geestelijke zorg over bijna geheel Nederland, toen in 1559 het kerke lijk bestuur doeltreffender werd ge organiseerd. Utrecht werd aartsbis dom, met Groningen, Leeuwarden, Deventer, Haarlem en Middelburg als onderhorige bisdommen. Doch vóór de reorganisatie geheel was doorgevoerd, viel de gehele bisschop pelijke indeling aan de reformatie ten offer. De eerste aartsbisschop van Utrecht, Schenck van Touten- burg. was tevens de laatste en zijn uitvaart en zgn begrafenis op 25 Augustus 1580 in de Dom te Utrecht, waren tevens de laatste Katholieke plechtigheden in dit imposante kerk gebouw. In de volgende eeuwen was er, me de door het ontstaan van de Oud- Katholieke kerk, nog al wat verwar ring op kerkelijk Rooms gebied. In Den Bosch bleef een vicaris en Roer mond bestond als geregeld bisdom voort. Voor het overige werd ons land kerkelijk bestuurd door een vi ce-superior, meestal een Italiaans prelaat, die in Brussel verbljjf hield en weinig van Noord-Nederlandse zaken afwist. Nederland was eigenlijk een mis siegebied. De Hollandse zending was verdeeld in zeven aartspriesterschap pen, die ook al weer weinig contact met elkaar onderhielden. Groeiend verlangen. Tegen het midden van de negen tiende eeuw groeide bij het Katholie ke volksdeel sterk het verlangen naar het herstel der bisschoppelijke hiërarchie. De eerste priester, die de kwestie ter sprake bracht, De Vree, schreef in een manifest: „De Paus LEZERS SCHRIJVEN De spoorwegdienst Zeeland-Holland In de afgelopen week las ik In de courant dat de spoorweg Vlissingen— Roosendaal in September hersteld zou zijn? Dat is voor het reizend publiek een teleurstelling. Wanneer men van Vlissingen naar Rotterdam moet is men 7 a 8 uur onderweg. Dat is voor zakenmensen een handicap. 17 Maart zal de Jaarbeurs te Utrecht geopend zijn en vele Zeeuwen vindt men on- de; de bezoekers. Nu heeft men drie dagen nodig, twee reisdagen en een bezoekdag plus logies, wat anders in één dag kon. Nu voelen wij in Vlis singen het gemis van het vliegveld. Maar nu zou een helicoptère een uit komst kunnen bezorgen. Wanneer dagelijki een paar vluchten werden gemaakt door een hefschroefvliegtuig die overal kunnen starten en dalen. Deze hebben met de watersnood on schatbare diensten bewezen en hon derden hebben hun leven er aan te danken. Met de hulp van het buiten land is het best mogelijk, want wij zijn hier gedeeltelijk geïsoleerd. De hoop dat de betrokken autoriteiten goede nota van dit schrijven willen nemen opdat er voor Zeeland iets ge daan mag worden dat een goede op lossing brengt Vlissingen. J. J. Ie R. Geef het door! Op de foto's, die nu overal gepu bliceerd werden, van de energieke vrouwen, die de strijd aanbinden met slik en modder, in ue drooggekomen dorpen zie ik ben alle gewapend met emmer en bezem. Toen wij in 15 ons huis konden be treden nadat het een half jaar door eb en vloed was doorspoeld, vonden we daar een decimpterdikke glibbe rige süblaag op de vloeren. Een bezem bleek niet practisch te zijn in het begin- We hadden toen vee) nut van een instrument, dat het beste te vergelijken is met dat, wat de baanveger gebruikt, om de ijsbaan van meeuw te zuiveren: Een aan een bezemsteel bevestigde plank van 15 a 20 cm. breed en 50 tot 60 cm. lang- Kiermee schuift men het slik gemak kelijk voor zich uit, waarna de be zem de rest kan doen. Iedereen kan dit zelf in elkaar timmeren. Gaarne geef ik dit door vóór de anti-slik- ploegen en wens ben veel succes. C. A. GOETHEER-HEYINK Vlissingen. Het Leger des Heils. Men schrijft ons: Met welwillende toestemming van het gemeentebestuur zal het Leger des Heils ook in Vlissingen van 16 tot 21 Maart op U allen een beroep doen, voor een geldelijke bijdrage. Er is geen uitvoerige introductie nodig voor deze wereld-organisatie, die ook in Nederland meer dan 60 jaar haar hoge beginselen van prac- tische Christelijke naastenliefde uit draagt en naai- vermogen uitleeft. Ook direct na de stormramp stond het gehele Leger des Hells paraat om te helpen waar het kon. Deze ar beid heeft uw warme sympathie en uw volle steun nodig. Wij vertrouwen, dat Vlissingen niet zal achter blijven en met liefde zijn deel zal bijdragen voor het ze genrijke werk. lean in het Turkse Rijk bisschoppen aanstellen, in Engeland krijgen de Katholieken bisschoppen. In Neder land pralen vijf duizend Jansenisten (oud-Roomsen) met drie bisschoppen, maar de twaalf honderd duizend Ka tholieken krijgen er geen. Voor de helft verkeren zij in een staat van missie als de heidenen, voor de ande re helft hebben ze vicarissen, omdat het geen bisschoppen mogen zijn" De Grondwetsherziening van 1848 opende de mogelijkheid tot de vesti ging van een eigen kerkelijke inde ling. Een der artikelen bepaalde na melijk, dat elk kerkgenootschap vrij was zich naar eigen inzicht te orga niseren; Toen de Nederlandse rege ring en de Paus in 1852 overeenkwa men van de verdere uitvoering van het Concordaat van 1827, waarover in het begin van de regering van Willem n al vruchteloos was onder handeld, af te zien, is van die vrij heid gebruik gemaakt. Vooral op aandringen van Neder landse Katholieke zijde, die zich de medewerking verzekerde van het hoofd der zending hier te lande, mgr. Belgrado, werd in Rome een geheel nieuwe kerkelijke organisatie ont worpen. De Nederlandse voorstan ders hiervan verwachtten van de nieuwe organisatie een krachtige steun voor het oplevende Katholi cisme. Pauselijke breve. Het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie een aartsbisdom met vier bisdommen in 's-Hertogenbosch, Breda, Roermond en Haarlem was vervat in de pauselijke breve van 4 Maart 1853. Mgr. Belgrado had vooraf de mi nisters van Buitenlandse Zaken en van R. K. Eredienst in algemene ter men over de op hemden zijnde orga nisatie ingelicht. Ook minister Thor becke had hij op 12 Januari 1853 door een vertrouwd persoon op de hoogte gesteld. Bitter was het verwjjt van de Protestantse Nederlanders die door de Katholieke maatregelen ver rast waren dat de ministers on voldoende acht geslagen hadden op de medelingen van mgr. Belgrado. De agitatie richtte zich vooral tegen minister Thorbecke. Het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie mocht voor deze agitatie de aanleiding vormen, in wezen kwamen hier in Nieuw bisdom Katholiek Nederland zal in de komende maanden het herstel der bisschoppelijke hiërarhie in t ons land, een eeuw geleden, 2 herdenken. 4: Het is niet onwaarschijnlijk, dat ons land er dan een zesde X bisdom zal bij krijgen. Utrecht, Roermond, 's-Hertogenbosch. Breda en Haarlem zijn de be- 2 staande bisdommen. De bis- schop van Utrecht is tegelijker- Hs tijd aartsbisschop van Neder- S land. Een bisdom Deventer zal naar men ook in Katholieke kringen verwacht hieraan worden toegevoegd. Het zou Je bedoeling zijn dan tevens de grenzen der bisdommen te her- zien. De Noordelijke provin- 4c cies, die nu onder Utrecht be- horen, komen bij Deventer; X Haarlem zal niet meer zo ver naar het Zuiden reiken, enz. Reeds worden de namen van X eventueel toekomstige bis- schoppen genoemd. Twee Jaar geleden kreeg de aartsbisschop X van Utrecht, kardinaal De 4- Jong, die al geruime tyd om 4: gezondheidsredenen terugge- trokken in Amersfoort leeft, mgr. Aifrink als co-adjutor 4c naast zich, echter zonder recht van opvolging. Het eeuwfeest zou de gelegenheid bieden mgi 4c Aifrink tot bisschop van De- 2 venter uit te roepen. Mgr. 4. Hansen, de co-adjutor van de jjj hoogbejaarde bisschop van X Roermond, mgr. Lemmens, zou ;i; tot bisschop van Utrecht en 4c tevens tot aartsbisschop be- X noemd worden. 5 botsing de oude krachten van het Protestantisme en het conservatis me met de nieuwe van het Katholi cisme en het liberalisme. In Utrecht begon een adresbewe ging in een paar weken had men ruim 200.000 handtekeningen verza meld waarbij de Protestanten zich tot de Koning zouden wenden om intrekking of althans niet-erken- ning van de hiërarchie te verzoeken. Bij de aanbieding, van het adres liet de Koning zich in gans andere bewoordingen uit dan de ministers hem hadden geadviseerd. Deze kon den dit niet met hun verantwoorde lijkheid dekken en zo trad het eerste ministerie-Thorbecke, tengevolge van wat in de geschiedenis bekend feeble- ven is onder de naam Aprilbeweging af. De politieke hartstochten zijn sindsdien ten aanzien van de Katho lieke kerkelijke organisatie geluwd en mocht men thans overgaan toi ce vestiging van een nieuw bisdom Deventer wordt als zodanig genoemd dan zal de regering er niet door wankelen Groter spoorboekje De reisgids van de Nederlandse Spoorwegen krjjgt op 17 Mei een an dere afmeting en indeling. De wijzi gingen worden aangebracht volgens richtlijnen, welke de Europese spoor wegmaatschappijen in onderling over leg hebben vastgesteld. Doel van een en ander Is een grotere eenvormig heid in de reisgidsen. Het nieuwe Nederlandse spoorboek je zal 20 bij 12 cm. groot worden. Het uitgebreide formaat biedt meer ruim te voor de verklaring van de tekens. De nummers van de tabellen worden eveneens gewijzigd. Ossendrecht krijgt luchtdoelartillerie In de nieuwe legerplaats te Ossen drecht zal een depot komen van de lichte en zware luchtdoelartillerie. Het regiment lichte luchtdoelartille rie „Komwerderzand" komt in zijn geheel naar Ossendrecht. De troepen, die momenteel in Ossendrecht een voorlopige legering vonden, zullen langzaam afvloeien en mettertijd zal dus de hele legerplaats ter beschik king komen van de luchtdoelartilierie. De Cort Heyligerskazeme te Bergen op Zoom zal' dan voor andere doelein den worden gebruikt. ZON WILDE NIET LANGER DE MINSTE ZIJN Wereld van bloemen, vogels en vlinders komt tot nieuw leven Zo stilletjes aan waren we de winter uitgekropen. Elke dag steeg de ther mometer een graadje tot die merkwaardige dag tegen het eind van Febru ari, toen de zon opeens toonde, dat ze niet langer de mindere wilde zjjn. Wat een temperatuurt je! Men zag openslaande ramen de frisse buiten lucht binnen nodigen, men zag weer horretjes onder de schuiframen. De ge le erocussen stonden zo vv|jd open, alsof ze nooit meer dicht wilden en zo waar was daar op een van die diepglanzende kelken het eerste vlindertje van het jaar, een sterk-gehavend klein vosje. Een van die aardige kleurige vlindertjes, die In de winter als levenloze, zwarte, driehoekjes op onze zolders en schuurtjes overwinteren en dat be wijzen door niet met een spik-splinternieuw costuum te voorschijn te ko men, maar in hun reeds in het vorige jaar druk gebruikte pakje. Een uitgezochte dag om eens pools hoogte te gaan nemen. Hoe ver zou het speenkruid al zijn? Wat presteren de elzen en hazelaars Hoe staat het met de dieren? De eerste padden zijn reeds het len tepad opgegaan, getuige een door een auto verpletterd' exemplaar, dat reeds op 22 Februari zijn aanwezigheid op zo tragische wijze verried. De elzen langs de sloten vertonen inderdaad al wat leven, hoewel men op zo'n zonnige dag meer rekking in de katjes zou verwachten. Natuurlijk... één bonte kraai maakt nog geen winter, één zonnige dag met lente-allures kan wel prikkels uitoe- FEUILLEi door Mary Burchell „Dat is niet waar", rle zich woedend naar Nell, 1 van zoëven, toewendend. Joanna le spreker „Je weet heel goed, dat er heel veel valt te „Als Joanna het dwaze verhaal van tante Jessica wil tegenspreken, vind ik, dat ze daar alle recht toe heeft", kwam Roger vastberaden tussenbei de. „Vooruit maar, Joanna". „O, ikik spreek het niet be paald tegen", hakkelde Joanna, wat van haar stuk gebracht door Roger's edelmoedig optreden. „Bedoel je, dat je op dat vreemde uur van de nacht wèl In de flat van Neil was?" „Ja", antwoordde ze, nu op meer vaste toon, „maarmaar het wés een vergissing. Ik wilde naar iemand anders". „Iemand anders?". Begrijpelijker wijs keken de anderen verwonderd op. En Roger vroeg: „Waarom?" „Och, laat het toch, Joanna, het dient tot niets", zei Neil temerig. „Straks zeg je nog, dat je op weg was naar de man, die 's nachts in het gebouw vermoord werd". „O!" riep ze, zich andermaal tot hem wendend. „Waarom help je me niet? Waarom laat je hen slecht over mij denken en over jou ook als Ik probeer, de zaak uit te leggen?" „Omdat, liefste, ik beter verlies kan nemen dan jij", antwoordde hij met een onheilspellende glimlach, ,,'t Was eenvoudig pech, dat tante Jessi ca nü juist hier moest komen. Maar nu ze net gedaan heeft, Is het beter de kwestie maar te laten voor wat ze is. Ik heb nooit gehouden van in gewikkelde verhalen over onbeken- en, die nimmer voor de dag ko men!" Dat was te veel! Joanna sprong woedend op. „J|j ellendeling!" riep ze, te laat bedenkend, welk een weer klank het vormde in de elegante sa lon van Peiling Manor. En misschien dacht Lady Felling er ook zo over. want kalm, maar vastberaden zei ze „Ik geloof, dat we ons allemaal te veel over dit geval opv 'nden en dat het beter ?ou rijn, 't onderwerp nu te laten rusten, om ons voor het diner klaar te maken". „Ja, ja, heel juist", viel Sir Henry lichtelijk- ontsteld over de sensatione le onthullingen ten aanzien van zijn volmaakt geachte secretaresse, de vrouw des huizes b|j. De daad bij het woord voegend, stond Lady Pelling vol ongeschokte waardighe;d op en verliet, met haar echtgenoot, de kamer. Een ogenblik heerste er volkomen stilte onder de drie achtergebleve nen, maar toen riep Roger uit: „Wees niet zo opgewonden, Joanna. Als Je „Opgewonden!" kreet Joanna. „Op gewonden Ik had nooit gedacht, dat mij zoiets vernederends kon overko men. Ik wil „Maai-, lieve JoannaMeteen stak Roger de hand uit om haar te gen te houden. Maar ze duwde hem opzij, drukte de openslaande deuren vaneen en rende de tuin in. Ze wist niet precies waar ze heen- of zelfs waarvoor ze vluchtte; ze wist slechts, dat ze alleen wilde zijn. Ten slotte viel ze neer op het gras in de verste hoek van de tuin en ver borg het hoofd in de armen. „Ik moet naar binnen gaan" dacht ze na een poosje „want anders zal Roger me zeker komen halen" Toch bleef ze in dezelfde houd'ng liggen tot ze eensklaps niet dp stem van Ro ger maar die van Neil hoorde. „Haat je me heel erg. Joanna?" vroeg hy. Eerst weigerde ze op te kijken. H|j raakte haar echter n!et aan en ein delijk verhief ze zich tot een zittende bonding, terwijl ze met schorre stem vroeg: „Waarom heb je dit gedaan; waarom heb je me niet de 1 held gegeven, me te rechi gen?" „Had je dan gewild, dat ze te we ten kwamen, wat je werkelijk hebt gedaan „Ik zou geprobeerd hebben, een soort compromis te vinden Een ver klaring af te leggen, die in elk geval hun verdenking uit de weg zou heb ben geruimd". „Dat zou moeilijk zijn geweest". „Je liet het me niet eens probe ren". (Wordt vervolgd.) fenen op de groei, maar om tot een resultaat te komen zijn meerdere mooie dagen nodig. Een bocht in de weg, een andere sloot, daar staat warempel al een hoefbladstengel met wijdopen gele bloem- Een honderd meter verder weet Zwerf mans een veldje met hon- door BAREND ZWERFMANS. Nog steeds houdt de vluchtelingen' stroom, uit de Sowjet-zone van Ber lijn naar het Westen aan. Een vroe gere fabriekshal biedt ruimte aan 31/00 vluchtelingen. prui- dzwe- derden planten en h(j verheugt zich op meerdere bloemen. Maar ook dat is mis, geen enkele van de geschubde bloeistengels heeft het zover kunnen brengen. Met het speenkruid gaat het evenzo, of liever nog minder nog slechts een enkele flinke plant vertoont zijn nog primitieve dunge- knopte bloeisteeltjes en ook de wil genkatjes zijn diepzllver van de ge drongen bouw, waaruit ze nog niet los willen komen. Het enige levende we zen onder de bodemdieren iseen mug. die tussen dik mos om een takje draait, alsof hij nog met eens kans ziet de vleugels uit te slaan. Dan maar eens naar de uilenboom gaard. De afgelegen boomgaard met z|jn dichte haag van vroege pruimen, waar elk jaar ln de winter ransuilen komen jagen in de weilanden er om heen. Zouden ze er nu ook zijn. Er klin ken vreemde vogelkreten, wanneer Zwerf mans voorzichtig de boomgaard binnendringt. Kreten, gedragen door die eigenaardig lichte voorjaarslucht, waardoor ook mensenstemmen van veraf tot op deze plaats doordringen. De kiekendief. Er vliegt een grote vogel op uit een appelboom, die b|j het roerloos staan van de toeschouwer met brede vlerken en lange hangende poten weer tussen de takken zakt en daarbij de eigen aardige schreeuw laat horen- Het takkengordljn verhindert nauw keurige waarneming, maar reeds de eerste stappen vooruit, doen de vogel opnieuw opvliegen en met een wilde zwaai omhoog schieten, terwijl nu weer andere takken de waarneming verhinderen, 't Is een donkere vogel, nog verdonkerd door het felle licht, waartegen h|j zo nu en dan goed menhaag kan tenslotte de rom vende vogel zonder belemmering wor den bekeken. Het is een kiekendief op de trek, een bruine en al gauw zjjn twee kraaien bezig de grote roofvogel te achtervolgen, waarbij ze om hem heen zweven. Inmiddels vielen een voor een, als grote rijpe vruchten, vier ransuilen van tussen de takkenbossen der prui- mebomen. Ze moesten met de oog hoeken worden geteld om de kieken dief niet uit het oog te verliezen. Maarze zrjn er dan toch weer en ze gedragen zich net zo plezierig als de vorige jaren. Onder de roestboom, die grote witte vlekken draagt, liggen talloze uilen- ballen. Die zullen allicht iets kunnen vertellen van het leven der muizen in de omtrek en in dit prille voorjaar. Een muis, die door een uil wordt ge grepen, moet zich minstens even bul ten zijn hol hebben vertoond. 2k> kan men toch iets te weten komen van dieren, die zich bij voorkeur schuil houden. Nog wat verder de boomgaard in zijn de uilen al weer rustig gezeten. Een enkele laat zich een ogenblik be wonderen, de felle roodbruine ogen reflecteren het licht, de hoogopge- -ïchte lichamen met de vinnige ge strekte kopveren Maar dan vallen ze opeens weer uit hun rol en uit de pruimeboom om weer verderop te gaan rusten. Totde pruimenhaag ten einde is. Dan vliegen ze brutaal in de richting van de indringer terug en passeren ze aan de buitenzijde van de boomgaard, prachtig zichtbaar, op de weg terug. Die Zwerf mans dan ook maar weer FlzenkatjftS gaat. Niet dan na in een watergang terzijde, bij toeval een paartje wilde eenden te hebben opgejaagd. Toch ook weer een heenwijzing naar de len te. al is het resultaat nog niet aan wezig. Maar dat resultaat was er gauw. Rpeds één enkele dag later dropen de elzen van in de zon glanzend goud en drie dagen nadien was het veldje van Klein Hoefblad inderdaad weer een geelbespikkelde akker. Ja, al is er nog heel weinig blad, ..er roert entwat'y! VAN ROSSEM S C°"DCI\. 32. Met een zorgelijk ge richt betrad Kappie het te legraafkantoor van Coea- Cobana en gaf daar het volgende telegram door; BOMEN GEWELDIG GE GROEID STOP SLEEP IS WOUD GEWORDEN STOP WOUD DOOR NEGERS BEZET STOP KOM SPOE DIGST NAAR COCACOBA- NA KAPPIE „Ziezo", zei Kappie. „dat zal de boomkweker wel gauw hierheen brengen. En dan moet hij zelf maar zeg gen, wat ik met die sleep moet doen". Intussen was het als een opend vuurtje door de stad regaan. dat een sleepboot een eiland de baal bad binnengesleept. Van alle zijden stroomden de men sen toe om dit wonder te den. Op de kade bij het drijvende woud dromde jen menigte samen; de mensen keken, also! zij hun 'gen niet konden geloven. En toen gebeurde het.. De mensen dachten een nachtmerrie te beleven, toen plotseling woest wz ende krijgers met speren zwaaiend uit he: drijv. -de woud kwamen en de ka de bestoi.-'-den Gillend sl< n de stedelingen uiteen voor deze angstaanjagende figuren, die zU alleen van plaatjes kenden. De grenscorrecties van koning Houmejasvas wa ren begonnen....

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 12