Nederland-Denemarken 1-2 Strijd van gemiste kansen Frisse Nederlandse voorhoede geen doelpunten maken kon STRIJD IN DE TWEEDE HELFT WAS MINDER AANTREKKELIJK Piet van der Lijke heeft grote plannen voor dit seizoen Nog geen einde aan nederlagenreeks MAANDAG 9 MAART 1953 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Onze uitslagenlijst le Klasse A: AjaxWageningen 12; SneekZwolse Boys 00; GVAVDe Vo- lewïjckers 30; FrisiaEnschedese Boys 0—2; DOS—NEC 2—1; VSV—EDO 1—0; Heracles—RCH 2—1. le Klasse B: DWS-'t Gooi 1—1; Go Ahead Stormvogels 13; HaarlemBlauw-Wit 10; VitesseElinkwijk 2—0; Enschede Leeuwarden 20; Achilles—Be Quick 1—1; AGOWHeerenveen 11. le Klasse C: Sparta—Willem II 3—1; SVV MVV 0-2- Theole—Excelsior 3—0; Ju liana—VVV 4—1; BW—Longa 3—0; HBS— Brabantia 13; SittardiaEmma 41. le Klasse D: FeijenoordADO 10; NAC Eindhoven 21; RBCXerxes 31; PSV Bleyirheide 5—1; NOADMaurits 00; Limburgia—TEC 2—1; DHCHermes DVS 4—2. Zuid I, 2e klasse B: GoesAxel 2—1; MOC '39Rood Wit 22; InternosTerneuzen 3—3. Derde klasse C: Vlissingen—Clinge 5—2; Corn. BoysBreskens 21; ZeelandiaDe Zeeuwen 10. Vierde klasse H: AardenburgOostburg 1—1; Hulst—Ria 5—PSK—Sluiskil 2—1; Steen—Hontenisse 10; IJzendijkeEMM 4—1- Reserve 2e klasse C: De Zeeuwen II HCS II 02; Zeelandia IIVlissingen II 0—10; Corn. Boys IIBreskens II 2—1. Afdeling Zeeland K.N.V.B. Eerste Klasse A: Volharding '32 ILuctor I 210; B: Domburg ILewedorpse Boys I 13; Groede INoormannen I 3—3; Schoon- dijkeRetranchement I 9—2; Hoofdplaat I— Walcheren I 1—0. Res. le Klasse A: Aardenburg IIOost burg II 3—1; Hulst II—Ria West II 4—1; P.S.K. II—Sluiskil II 2—3; Steen II—Hon tenisse II 0—9; IJzendijke II—E.M.M. II 2—5; B. Vlissingen IIIClinge II 3—2; Breskens IIIMiddelburg III 15; Robur IDe Zeeu wen III 3—0; Goes III—Axel III 5—0. Tweede Klasse A: Noormannen IIZee landia III 4—1; R.C.S. III—Vlissingen IV 0—7; Zuidzande IBreskens IV 8—1; B.: Goes IVKwadendamme I 03; Hontenisse IIIGraauw I 0—5. Derke klasse A: Hoofdplaat IISchoon- dijke II 3—5; Walcheren II—R.C.S. IV 1—1; B.: Vogelwaarde IITerneuzen IV 13; Ra penburg IIClinge III 5—2; Hontenisse IV Corn Boys III uitg.; Graauw IISteen III 43; C. Zeelandia IVLewed. Boys 'III 31; Middelburg V—Vlissingen V 1—3. pen. Juist in deze periode, waarin onze landgenoten wat meer werden terugge drongen, kwam voor Nederland de grote kans op een doelpunt. De-snelle ijverige linksbuiten Luiten had in de buurt van de middenlijn een bal uit de achterhoede op gepikt en het leder ineens doorgezonden in de richting van de linkerhoekvlag waar Clavan zich vrij had gelopen. Met een afge meten trekbal plaatste hij voor de voeten van de toestormende Van der Kuil, die maar één been had uit te steken om de man aan het scoringsbord in actie te brengen Van der Kuil stak een been uit, maar het was zijn verkeerde. Hij wilde het linies doen, maar hij miste de bal volkomen. De eerste wedstrijd van het Nederlands voetbalelftal na de jaarwisseling en na het in functie treden van de nieuwe Technische- en Keuzecommissie van de KNVB is Zaterdag te Rotterdam in een kleine, maar zeker niet onverdiende nederlaag geëindigd. Met 2lis het nieuwbakken Oranje team door de doortastende Deense ploeg geslagen in een wedstrijd, die zo vlot en aantrekkelijk begon, dat de 65.000 toeschouwers er eens goed voor gingen zitten nadat een minuut of vijf was gespeeld, maar die in enkele perioden van de tweede helft verviel tot een vrij schamele partij voetbal. Beide ploegen werden met gejuich ontvangen. Voor de Denen betekende dit een hulde van het Nederlandse publiek voor hun bereidwilligheid om in een voor hun ongunstige periode sedert December hadden zij niet meer gespeeld ten bate van het Nederlandse Nationaal Rampenfonds het Nederlands elftal in een officiële interlandwedstrijd te ontmoeten. Nadat de spelers zich, Nederland in trainingspakken met Abe Lenstra als aanvoerder voorop, tegenover de ere-tribune hadden opgesteld liet Prins Bernhard spelers, scheidsrechter en grensrechters aan zich voor stellen. Lang schudde de Prins Abe de hand, waarbij lachend enkele woorden werden gewisseld, daarna liep Abe, z'n jongens één voor één voorstellend met Prins Bernhard de rij langs. De volksliederen werden gespeeld, toen gingen de spelers het veld in, waar zij zich nadat Lenstra zijn eerste toss als Oranje-captain van zijn Deense collega Aage Rou Jensen had verloren, onder leiding van de Belgische scheidsrechter Bauwens opstelden. Met de wind in de rug trapte Clavan af, maar verder dan linkshalf Olesen kwam de bal niet. Via de linkervleugel gingen de gas. ten er vandoor, een aanval, welke met een schuiver van linksbuiten Seebach werd besloten. Landman onderschepte de bal echter zonder moeite en meteen waren de Nederlanders weg. In het middenveld kreeg Abe Lenstra de bal in zijn bezit om het leder vervolgens met' een hoge pass naar Van der Kuil te spelen. De kleine Velse- naar bracht de bal met een scherp getrok ken voorzet achter in het strafschopgebied, waar Lenstra een vliegend schot kon los sen, dat met een prachtige sprong door doelman Johansen tot hoekschop werd verwerkt. Weer was het Lenstra, die een schietkans kreeg, dnch nu stuitte de bal op een Deens been af en was het gevaar voor het doel der Roodwitten bezworen. Het was een verkwikkende ouverture, die veel be loofde voor het verdere verloop. Inderdaad bleef Nederland in het offensief, gesteund door de wispelturige wind en het stuwende werk van de kanthalfs, van wie vooral Klaassens zich zeer actief toonde. Even later kon Clavan zijn eerste actie als mid- voor voeren, waarbij hij in botsing" kwam met de Deense stopperspil Broeger, een stevige knaap, die wel anderhalve kop groter was dan de Hagenaar. Even ver dween de bal naar de Nederlandse helft, waar de Deense aanvallers zich ook niet onbetuigd lieten en met goed cofnbineren de zwakke plekken in de Nederlandse defensie begonnen af te tasten. De indruk, die het trio Tebak, Terlouw, Boskamp hier bij maakte, was al dadelijk niet best. Plet optreden was te afwachtend en ook het wegwerken liet in vele gevallen veel te wensen, maar erg bezorgd maakte men zich hierover niet in het Nederlandse kamp, want voorlopig slaagden Biesbrouck en Klaassens er in zich op het middenveld te handhaven, zodat de Oranje-aanval telkens opnieuw naar de Deense veste kon optrek ken. Éen hoge voorzet van Lenstra, die naar de linkervleugel was afgedwaald werd door Van der Kuil langs Johansen gekopt, maar arbiter Bauwens had reeds terecht voor buitenspel van de Nederlandse rechts buiten gefloten, waardoor het feest niet doorging, „Uitstel van executie" dachten wij, want het aanvalspel van dê Oranje truien was in dit eerste kwartier zo goed van opzet en fris van uitvoering, dat doel punten niet konden uitblijven. Tenminste, dat dacht men, maar helaas, het kwam anders uit. Juist door het hoge tempo en de constante druk, waaronder de Deense verdediging moest werken in deze beginfase konden de backs Koeppen en Nielsen en spil Broegen zich geheel inspelen en daar bij bleek tevens, dat de Denen in Johansen een doelman van grote klasse hadden. Uit de greep van Oranje Langzaam maar zeker werkten de gasten zich los uit de greep van Oranje en steeds veelvuldiger werden hun aanvallen op het doel van Landman. Een vrije schop werd door de naar voren gekomen linksback Svend Nielsen, specialist in dergelijke situa ties, als een kanonsschot afgevuurd en Landman kon de bal slechts met moeite onder de lat vandaan tot hoekschop stom- „Zo'n kans krijgt-ie van zijn leven niet meer" klonk het op de tribune. Tot over maat van Tamp kon men enkele minuten later van Lenstra hetzelfde zeggen, toen de Fries na twee, drie Denen zijn hielen te hebben laten zien, de paal op 10 centi meter aan de verkeerde kant miste. Het was wel duidelijk tegen de verhou dingen in, dat Denemarken de score open de, toen een slordigheidje in de Neder landse verdediging Foul Erik Pedersen in de gelegenheid stelde z«n linksbuiten See bach met een jnweel van een pass te voor zien, waaruit de rappe Deen Landman kansloos sloeg. Voor het Nederlands elftal betekende dit een fikse klap. Niet dat de Oranjemannen nu bij de pakken neer gingen zitten, maar het spel verslapte aanmerkelijk, het tempo werd lager, het plaatsen slordiger en met het schieten bleef het al even slecht als voordien. Meer en meer moesten Klaassens en Biesbrouck het centrum prijs geven aan hun collega's Olesen en Terkelsen. Het offensief werd nu overgenomen door de Deense voorhoede, die met iets korter, maar zuiver samenspel, waarbij de bal laag werd gehouden, telkens opnieuw verwarring stichtte in de Nederlandse achterhoede. Tebak speelde in deze linie een zwakke partij, zijn buurman Boskamp was. alhoewel evenmin groots, iets beter, maar Terlouw maakte een verre van betrouw bare indruk. Aan de andere kant was de Deense verdediging trapvast en vooral het feit, dat de Deense backs en de spil ten minste een hoofd groter waren, speelde de Nederlandse aanvallers danig parten. Twee ton voor Rampenfonds Tijdens de rust vond in de bestuurs kamer van het Feijenoord Stadion een kleine plechtigheid plaats. De waarnemend voorzitter van dc KNVB, de heer H. F. Hopster, overhandigde Prins Bernhard, de voorzitter van het Nationaal Rampenfonds, een cheque van tweehonderdduizend gul den als afgeronde recette van deze inter landwedstrijd. In zijn antwoord sprak de prins woorden van dank tot de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond, de Deense gasten, de stad Rotterdam, de directie van het Feijenoord Stadion en de spelers van beide elftallen. De Deense voetbalbond was bij deze ceremonie vertegenwoordigd door de voor zitter Ebbe Schwarz. Het Franse elftal op a.s. Donderdag Het Franse elftal, dat Donderdag a.s. te Parijs tegen het elftal van Nederlandse professionals speelt, is als volgt samenge steld: Ruminski iRijssel); Giancssi (Roubaix) en Marche (Reims); Gaulon (Stade Fran cais), Jonquet) en Penverne (Reims); Kopa (Reims), L'jlaki (Mines) en linksbuitenplaats Deladerrière (Nancy). Midvoor en linksbin nen zullen Maandag bekendgemaakt worden. De keuze zal waarschijnlijk gaan tussen Saunier (Le Havtc), Cisowski (Racing), Cuis- sarö iNice) en Glovacki (Reims). Als enige reserve is tot nu toe aangewezen de doel man van Stade Francais. Colcnna. Hoewel, zoals men weet, van de zijde van de K.N.V.B. is verklaard, dat het elftal van de Nederlandse professionals pas Donderdag officieel zou worden bekendgemaakt, wordt uit Franse voetbalkringen vernomen, dat, nu Wilkes geen verlof heeft gekregen naar Parijs te komen, de ploeg als volgt zal aan treden: De Munck (F.C. Köln); Vreeken (Nantes) en De Vroet (Rouaan); Schaap (Racing Club de Paris), Van der Hart (Rijs- sel) en De Kubber (Bordeaux): Appel (Reims), Timmermans (Nimes), Van Geen (Nantes), Rijvers (St Etienne) en De Harder (Bordeaux). WIELRENNEN Rondeaux ivcreldkampioen Cyclocross De Fransman Rondeaux heeft voor de derde maal in successie het wereldkam pioenschap cyclocross gewonnen. De wed strijd werd gehouden op een parcours in de buurt van Onate, 50 kilometer ten Zuiden San Sebastian gelegen. De totale af stand bedroeg 21.860 kilometer. De Franse ploeg nam onmiddellijk de leiding, en hal verwege de wedstrijd had Rondeaux, die zijn ploegmaat Bauvin van zich afgeschud had, al zo'n grote voorsprong, dat zijn zege vast stond. Uitslag: 1. Rondeaux (Fr.) 21.860 kilo meter in 1 uur 0 min. 22.8 sec.; 2. Bauvin (Fr.) 1.01.17.0; 3. Dufraisse (Fr.) 1.02.02.9; 4. Bïeri (Zwits.) 1.03.07.8; 5. Filba (So) 1.03.18.0. (Advertentie) Een album met Uw Voetbalfavorieten met afbeeldingen van 56 eerste klasse elftallen, gratis bij inlevering van 24- omslagen van de Mars- of /Vufs-Cbocolade vóór 30 April a.s. bij de N.V. Mars-Chocolade fabrieken, Sloterkade 10-11, Amsterdam (W). Tot nadere aankondiging geeft Uw winkelier U voor 6 Afs of 6 iVs van de MARS- of i\UTS-Chocolade gratis 1 stuk Mars-Chocolade. Abe Lenstra redde de eer Hoewel in de Nederlandse voorhoede ook in de tweede helft over de gehele linie behoorlijk spel werd vertoond, was de wedstrijd in deze drie kwartier toch aan merkelijk minder het aankijken waard dan voor de rust. Bij beide ploegen, bij de Denen misschien nog meer dan bij de Nederlanders, deed zich het gebrek aan voldoende voorbereiding gelden. Het tempo was lager dan in de eerste helft en het aantal malen, dat slordig Werd geplaatst en vooral in de Nederlandse ver dediging in het wilde weg werd opgeruimd was legio. De Denen, die voor rust met een offensief waren geëindigd, namen ook na de hervatting het spel dadelijk in handen. Met vaak fraaie driehoekscombinaties trokken zij langs Klaassens en Biesbrouck en aangezien de backs Boskamp en Tebak zich dan steeds meer terugtrokken in. plaats van de aanvallers tegemoet te gaan, vocht Nederland in die perioden met de rug tegen de muur. Nadat ook de Nederlandse voor hoede er een paar maal vandoor was ge weest waarbij Luiten en Van der Bogert, die hard werkte, maar als verbindings speler niet erg kon bekoren,, beiden een ongevaarlijk schot hadden gelost, vergroot te Denemarken de voorsprong. Weer was het linksbuiten Seebach, die door Tebak te veel vrij werd gelaten en, al was het dan op het randje van buitenspel (de grensrech ter vlagde), de bal met een zacht tikje tus sen de benen van Landman door in het Nederlandse doel werkte. Het was het ge volg van een van de vele zwakke momenten "an Tebak en Terlouw. Onmiddellijk werd de bal mïddenuit' ge nomen en fel en enthousiast alsof.de jon gens dachten: „Nu is het genoeg, nu wij", trok Oranje naar voren en inderdaad, een minuut nadat het tweede Deense doelpunt was gescoord, kon het stadion juichen. Met een op maat gesneden lage pass werd Luiten door Lenstra gelanceerd. Even drib belde de Utrechtenaar naar binnen en zond toen een diagonaal schot af, dat te scherp was voor Johansens zweefsprong. Luiten wilde reeds, de armen in vreugde geheven, naar het midden teruglopen, toen de bal van de paal het veld instuitte. Een gegrom gepakte amphitheater, doch het sloeg dadelijk over in een vreugdegehuil toen Lenstra, die de bal voor zijn voeten zag rollen, hard en nu onhoudbaar onder de lat inschoot (1—2). Alles was nog mogelijk en in de volgen de minuut leek deze hoop al in vervulling te gaan toen Van der Kuil zijn concentratie en startsnelheid beloond zag met een juweel van een kans, die hij met een hoog gerich te kogel dacht te benutten. De tienduizen den sprongen op, maar weer veranderde de pechduivel een Nederlands schot even van richting en via de onderkant van de lat sprong de bal terug. Pecli Zoveel pech met schieten had het Neder lands elftal maar zei-den gehad. Toch had den de spelers kennelijk het gevoel, dal overwinning nog tot de mogelijkheden be hoorde, want, al werd het spel en de vaart er dan -niet beter op, de geestdrift, waar mee de Oranjehemden bleven aanvallen, verflauwde niet. Een tijdlang werden de Denen zelfs in de verdediging gedrongen, maai- de acties in de voorhoede waren le doorzichtig en te onzuiver van afwerking om de zich goed opstellende en trapvaste Deense backs verder te verontrusten. Van der Kuil was in de aanval de grote man. Snel, attent en schietgraag was hij voor de gasten zeer gevaarlijk, al was Lenstra met zijn fijn solospel en zijn scherpe gecamoufleerde passes construc tief de uitblinker. Voor Biesbrouck en Klaassens werd de taak steeds zwaarder, in de achterhoede moesten zij voortdurend bijspringen, terwijl zij bij hun steunende laak van de binnenspelers al heel wei nig hulp kregen, want Lenstra bleef, en met een achterstand op het scoringbord had de man uit Heerenveen geen ongelijk, steeds in de voorhoede, waarbij het af en toe leek alsof hij zichzelf de rol van tweede midvoor had toebedeeld. Met Clavan aan de spits van de aanval, de ADO-man had tegen Broeger weinig in te brengen, en Van der Bogert als zwerver van links naar rechts, doch slechts zelden in teruggetrok ken positie te vinden, was het gat achter de Nederlandse aanval te groot. Een eenmaal afgeslagen aanval betekende daarom meteen een tegenaanval, want van opvangen van de weggewerkte ballen door de middenlinie kon op deze manier geen sprake zijn. Het was maar goed, dat Ter louw er in de loop van de tweede helft beter het oog in kreeg, want toen het Nederlandse offensief geleidelijk aan weer verslapte en de Denen de toon weer gingen aangeven, groeide de druk op het doel van Landman zo gestadig, dat elk ogenblik een derde Deens doelpunt' kon worden verwacht. Het laatste kwartier Toch moest Johansen zijn kiassewerk onder de lat blijven verrichten, want al werden de Denen dan na 20 minuten steeds sterker, dit betekende niet, dat de Neder landse voorhoede zich in het geheel niet meer liet zien. Bij een van die uitvallen nam Clavan een kniehoge voorzet ineens op zijn schoen en slechts een tijgerspx-ong naar de hoek kon toen de Nederlandse ge lijkmaker voorkomen. In de volgende minuut had Landman al zijn lengte nodig om een kopbal van Jensen te stoppen. In het laatste kwartier verloor het spel de schemering begon te vallen en een witte bal moest spelers en kijkers te hulp komen steeds meer van zijn aantrekke lijkheid. In de laatste minuut kwam nog een moment, dat de toeschouwers even van hun plaatsen deed verheffen. Na een hoek schop op het Deense doel nam Lenstra het leder in volle ren op zijn schoen, maar weer was Johansen met een vervaarlijke zweefsprong op weg naar de bedreigde hoek en toen vlak daarop Nielsen een kop bal van de doellijn maaide, was niet alleen alle hoop vervlogen, maar ook de tijd ver streken. Het Nederlands elftal had de strijd van de gemiste kansen gestreden. JONKERS SNELSTE TE BLERICK In het geaccidenteerde terrein van „De Wielder" te Blerick werd over een afstand 5 kilometer ter gelegenheid van het 10-jarige bestaan van de Blerikse athletiek- vereniging een bosloop gehouden. De uit slag luidt: 1. Jonkers (Vlug en Lenig, Den Haag) 14 min. 06.8; 2. Verbaan (Blei'ickse A.V.) 14 min. 12.-; 3. Vissers (RKAVM, Maastricht) 14 min. 32.-; 4. Kunen (DJA, Breda) 14 min. 42.-. HANDBAL Marathon-dames weer kampioen De dames van Marathon zjjn Zondag weer kampioen geworden van dc 2e klasse van het district Zuid door een 61 overwinning op E.M.M. De verdere uitslagen luiden: Afdeling Zeeland, dames': Volharding Jeugdcompetitie, meisjes: TonidoWal cheren 0—13; De ZeeuwenMarathon 57. Jongens: Hellas ATonido 10—0. Vriendschappelijk, heren: Marathon A Marathon B 12—5. Hij prutste een fiets in elkaar.... Een goede start met slechte spullen van jong Zeeuwschvlaams renner Met het lengen der dagen begint ook de wielrenner, die deze sport hoofdzakelijk op de weg beoefent, langzamerhand uit zijn winterslaap te ontwaken. Bij dc wegrenners, die voor het komende seizoen grote plannen hebben, is ook Plet van der Ljjke uit Groede, die het vorig jaar reeds tot zeer behoorlijke prestaties kwam. Dit Pietje, zoals hij in Groede en omgeving wordt genoemd en die hard op weg is een grote „Piet" te worden, zou, nu hij sedert Augustus een amateurlicentie op zak heeft, niets liever doen dan zijn „kaartje" afgeven in de klassiekers, zoals een Ronde van Noord-Holland of Ronde van midden-Nederland. Ook wil hij in 1953 veel wedstrijden in België rijden om bij onze Zuiderburen routine op te doen en „hard" te worden op de befaamde kasseien. Van der Lijke gaat dus voort op de goede wég, die hij van het begin van zijn sport- loopbaan af bewandeld heeft. Hij dient er echter voor te waken, dat hij op 18-jarige leeftijd niet al te veel hooi op de vor'u neemt, omdat dit niet alleen een verlor^ seizoen, maar tevens een verloren carrière kan betekenen. Piet v. d. Lijke. die op 18 December 1934 in een eenvoudig arbeidersgezin werd ge boren. staat nog aan het begin van zijn loopbaan, welke echter tot nu toe nogal succesvol is geweest. Toen hij op 14-jarige leeftijd een wielerwedstrijd voor amateurs bezocht, greep deze sport hem direct aan. Hij prutste een flets in elkaar met gewone banden en op dit vehikel voelde hij zich renner in de dop. In 1951 werd hij lid van „De Scheldemond" in Vlissingen, reed een aantal trainingsritten mee en kreeg in Juli van dat jaar een nieuwelingen-licentie. Zijn eerste wedstrijd reed hij in Kapitalendam, waar hij eindigde als achtste uit een veld van 32 deelnemers. Voox-ls plaatste hij zich in enkele andere wedstrijden nog vijfmaal onder de eerste tien. En dat alles nog steeds op een slechte fiets met gewone rijwiel banden. In 1952 begon voor Piet de victorie. Hij ki'eeg nieuw materiaal, werd clubkampioen van „De Scheldemond" en ging met de bloemen strijken in Hulst (76 deelnemers), Axel (50 deelnemers), Boschkapelle en Sas- put. In Groede, Groenedijk, Souburg, Bres kens. Stoppeldijk en Clinge werd hij tweede, in Bergen op Zoom, Oud-Gastel en St. Kruis derde, in Lepelstraat en Nieuwvliet vijfde en voorts klasseerde hij zich nog negenmaal onder de eerste tien. In Augustus debuteer de hij als amateur in Axel met als resultaat, een eervolle zevende plaats na een valpartij. Een prachtige staat van dienst dus voor iemand, die nog zo kort in het zadel zit. Jammer is het, dat Piet nog geen suppor tersclub achter zich heeft, zoals andere Zeeuwse renners dat wel hebben. Wel staan zijn ouders en enkele sportvrienden altijd voor hem klaar, maar zij kunnen hem on mogelijk die steun geven, die hij nodig heeft om zijn capaciteiten verder te ontwik kelen. Eltc KORFBAL Madjoe 61 Zaterdagmiddag werd de beslissingswed strijd voor de promotie naar de 2e klasse der Zeeuwse Korfbalbond El toMadjoe ge speeld. Direct bij het begin pakte Elto goed aan en wist het vlug een 20 voorsprong te behalen. Madjoe gaf behoorlijk partij, maar kon zijn spel niet voldoende ontwikkelen, omdat met 5 invallers gespeeld moest wor den. Het overwicht van Elto duurde voort en tot de rust kon het de voorsprong opvoeren tot 4—0. Na de rust was het Madjoe, dat nu met de wind mee, in de aanval ging, hetgeen een tegenpunt voor de Vlissingers oplever de. Daarna moest een der Madjoespelers wegens een blessure het veld verlaten, zo dat met 11 mensen verder gespeeld moest worden. Kort voor het einde wist Elto nog 2 doel punten te produceren, waarmede de eind stand (61) werd bereikt. Pietjevan de Lijke. altijd bij de eerste tien. Zege van Vlissingen wat geflatteerd Vlissingen heeft ook Clinge aan de zege kar gebonden, maar de 5—2 overwinning was wel iets geflatteerd. Clinge gaf goed partij, vooral na de rust. In de aanvang waren de partijen aardig tegen elkaar opgewassen. Na ruim een kwartier spelen beging een der Clinge-ach- terspelers een overtreding en de vrije trap even buiten het strafschopgebied werd door Westsl'rate onhoudbaar ingeschoten (10). In de 23e minuut passeerde rechts half Wijgman de gehele Clinge-defensie, de keeper incluis, en het was 2—0. De gasten trachtten toen het spel te ver plaatsen, maar toch bleef Vlissingen in de meerderheid. Na een half uur kreeg Vlis singen weer een vrije schop toegewezen en weer was het Weststrate, die na een schijn beweging van v. d. Schaaf doelpuntte (3—0). Even later werd het 4—0 toen de Clinge- doelman een bal verkeerd beoordeelde. De Vlissingse aanvallen bleven gevaar lijk en even voor de rust bracht een fout in de verdediging van Clinge het vijfde doelpunt voor Vlissingen. In de tweede helft was Clinge er veel beter in. Linksbuiten Leegwater stond toen bij Clinge onder de lat. De Vlissingse voor hoede wilde het wel eens te mooi doen en doelpunten kwamen er dan ook niet. Na acht minuten passeerde de rechts buiten back Bode en ook doelman Baert kon een doelpunt niet meer voorkomen (5—1). De wedstrijd kreeg toen een wat rommelig karakter. Tien minuten voor het einde wist midvoor Willaert het doel van Vlissingen nog eenmaal te vinden (52) en met Clinge I in de aanval, kwam het einde. Bobbeltje^ in Oostburg De toneelgroep Comoedia gaf in het Le- deltheater te Oostburg onder auspiciën van de Z.V.U. een opvoering van „Bobbeltje". De heer A. Hoolhorst sprak een dankwoord voor de uitstekende vertolking. Tegen de traditie in, werd de bloemenhulde niet aan nes, maar aan de eminente vertolker van e hoofdrol, Guus Hermes, overhandigd. Voor alle medewerksters en medewerkers was er een lepeltje met 't wapen van Oost burg. Toen de voorzitter van de Keuzecommissie, de heer H. P. Hoolboom enkele da gen geleden aan de sportjournalisten een toelichting verstrekte bij de samen stelling van het Nederlands elftal voor de wedstrijd tegen Denemarken, had hij verklaard: met een bepaalde opdracht om zo of zo te spelen treedt de Oranje' ploeg niet aan, of het moest zijn om zoveel mogelijk doelpunten te maken. En juist op het laatste punt heeft de Nederlandse ploeg gefaald. In de rust zei een Deense journalist tot ons: het Nederlands elftal had met 41 of 51 kunnen voorstaan. Dat dit niet het geval was, had tweeërlei oorzaak. Op de eerste plaats hebben de Oranjehemden talrijke kansen, waarvan er sommige bijna niet te missen waren, door slecht schieten niet benut. En voorts was de Deense doelverdediger Joergen Johansen, die opviel door zijn verre uittrappen en zijn snel reageren bij gevaarlijke situaties, bijzonder goed op dreef. Het gevolg was, dat de Oranjevoorhoede, die in sommige perioden snel en technisch goed combineerde en er vaak in slaagde om de robuuste Deense verdediging uit elkaar te rukken, gedeprimeerd werd, hetgeen zou kunnen wijzen op een mentaal niet al te sterk geheel. Is er aan de nederlagenreeks der laatste jaren intussen geen einde ge komen, toch vielen er wel enkele winstpun ten te ontdekken. Wij hadden de indruk, dat deze ploeg fris van de lever speelde, zich met groot enthousiasme in de strijd wierp, het hoge tempo in de eerste helft volkomen kon bijhouden, maar in de laat ste 20 minuten van de tweede helft op het niet zo gemakkelijk te bespelen veld toch adem te kort kwam om de achterstand in een overwinning om te zetten. Wij ver namen hier en daar de mening, dat de Deense spelers niet in vorm konden zijn, omdat zij sedert vele weken al geen com petitie hebben gespeeld. Maar al is dat een vaststaand feit, aan de andere kant dient toch ook niet l'e worden vergeten, dat de Nederlandse internationaals de laatste twee maanden door de weersomstandigheden, door de slechte toestand, waarin de velden verkeerden en door de ramp, toch ook niet veel gelegenheid hebben gehad om te spe len met de aantekening, dat de centrale training bovendien pas kort aan de gang is. De stryd heeft zich voor een belangrijk deel op de Deense helft afgespeeld. De be weeglijke Nederlandse voorhoede, waarin Piet van der Kuil voortreffelijk heeft ge speeld, vocht een duel uit met de Deense defensie. Wij hebben reeds de schitterende keeperskwaliteiten van Joergen Johansen geroemd. Hij werd in de defensie bijgestaan door Svend Nielsen, de linksachter, spil Broeger en rechtsachter Koeppen, spelers met een machtig postuur, allen één tot anderhalve kop groter dan de kleine Oran jehemden. Het was vaak een strijd tussen vijf aanvallende „Davids" legen enkele „Goliaths". De fout werd bij menige aanval begaan de bal te hoog te plaatsen, waardoor deze een zeer gemakkelijke prooi werd voor reuzen als Broeger en Nielsen. Hoevele malen de Deense spelers aanvallen hebben kunnen onderbreken door rustig kopwerk, viel on mogelijk te tellen. De enige kans van „kleine jongens" om langs de lange tegen standers te komen was om de bal scherp en zuiver langs de grond te spelen, met ge bruik van through passes en flitsende swerves. Vooral in de eerste helft werden deze middelen toegepast en zeker niet zonder succes, maar waren Clavan, Lenstra of Van der Kuil op deze wijze voor open doel gekomen, dan stond daar altijd nog Johansen en waren onze landgenoten ook hem te handig afgeweest dan ging het schot juist naast. Abe was zeer actief Wij geloven, dat de keuze om Abe Lenstra het aanvoerderschap toe te ver trouwen, een goede is geweest. De Fries was zeer actief, hij had, wat men zou kun nen noemen, er „zin in". Hij gaf het goede voorbeeld aan zijn teamgenoten door fel op de bal te zitten, straf door te lopen als hij meende een kans te kunnen benutten. Enige malen heeft hij Johansen op de proef gesteld, maar Lenstra heeft ook goede sco ringskansen gemist Hij vond grote steun bij Piet van der Kuil, die zelf een haast niet te missen kans jammerlijk heeft laten lopen, maar zovele goede dingen in deze ontmoeting heeft gedaan, dat het publiek plezier had in het geacheveerde vlotte, zeer ijverige spel van de Velzenaar, die boven dien ook nog onvermoeid was. Clavan had een groot aandeel in het spel, was voor de rust beter dan in de tweede helft', dook overal op, zwierf van de ene vleugel naar de andere en betekende door zijn snelheid een voortdurend gevaar voor de Denen. Maar tot grote hoogte steeg zijn spel niet, evenmin als dat van debutant Luiten, die voor de rust liet zien, dat hij uit het goede hout is gesneden, maar wiens voorzetten na de rust le onzuiver waren om hem voor zijn prestatie het praedicaat „goed" te verlenen. De minste was zeker Van der Bogert, die wel een nuttige scha kei in het geheel vormde, maar die zelden in het doelgebied van de tegenstander tot verrassende dingen kwam en wiens schot beslist zwak mocht worden genoemd. Niet gefaald Door Klaassens in plaats van de ruim 30-jarige Wiertz te nemen heeft de Keuze commissie een poging gedaan om tot ver jonging te komen. Ook deze debutant heeft zeer zeker niet gefaald. Hij hoede zich echter voor te individueel spel, hij pro beert te vaak tegenstanders te passeren, in plaats van snel de bal aan een teamge noot af te geven, daardoor remt hij het tempo. Zijn spel zou belangrijk aan kracht winnen, indien hij dit onderdeel beter verzorgde. Terlouw wasTerlouw. In precaire situaties was hij natuurlijk op zijn post. De invallermidvoor Carl Holm had in hem een moeilijk te passeren tegenstan der. Het duel tussen beide spelers, vaak van physieke aard. werd nauwlettend dcor de Belgische scheidsrechter Bauwens, die uitstekend leidde, in het oog gehouden. Biesbrouck viel niet op. Men zou van hem kunnen zeggen na afloop van de wedstrijd: wij hebben hem niet gezien. Gefaald heeft de oud-aanvoerder niet. maar een machtige partij voetbal heeft hij ook niet laten zien. Tebak noch Boskamo kwamen boven het middelmatige uit. Bij de Eindhovenaar viel het verre ingooien nog het meest op. Hij had te veel tijd nodig om de bal onder controle te krijgen en als dat eenmaal was gebeurd dan was zijn plaatsen verschrikkelijk slecht. En Boskamp heeft ons Alberts niet doen vergeten. Doel man Landman is lang zo zwaar niet op de proef gesteld als zijn overbuurman. Voldaan heeft hij niet en bij de tweede goal ging hij niet vrijuit. Toch heeft hij felle schoten, vlak onder de lat, uit zijn doel gestompt, waardoor hij zijn keuze volkomen heeft gerechtvaardigd. In de Deense ploeg xvaren doelman Jo hansen, linksback Svend Nielsen en spil Broeger de uitblinkers. Gefaald heeft geen van de andere spelers. Sommige aanvallen werden geraffineerd opgezet en uitgevoerd, waarvoor de gasten terecht een open doekje kregen. Maar toch heeft het Nederlandse doel niet zo vaak in gevaar verkeerd als dat van Johansen. Damkampioenschap Kapelle Door de damclub Kapelle werden voor het onderling damkampioenschap de vol gende partijen gespeeld. J. J. Ganseman—J. Poortvliet 2—0. M. Ganseman—J. Schot 2—0. J. Linthout—C. van Overloop 0—2, J. Lint hout—Iz. op 't Hof 0—2. Chr. Korstanje—J. J. Ganseman 2—0, A. v. d. Schraaf—J op 't Hof 2-0.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1953 | | pagina 5