Nederland-Denemarken 1-2
Strijd van gemiste kansen
Frisse Nederlandse voorhoede
geen doelpunten maken
kon
STRIJD IN DE TWEEDE HELFT
WAS MINDER AANTREKKELIJK
Piet van der Lijke heeft grote
plannen voor dit seizoen
Nog geen einde aan nederlagenreeks
MAANDAG 9 MAART 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Onze uitslagenlijst
le Klasse A: AjaxWageningen 12;
SneekZwolse Boys 00; GVAVDe Vo-
lewïjckers 30; FrisiaEnschedese Boys
0—2; DOS—NEC 2—1; VSV—EDO 1—0;
Heracles—RCH 2—1.
le Klasse B: DWS-'t Gooi 1—1; Go Ahead
Stormvogels 13; HaarlemBlauw-Wit
10; VitesseElinkwijk 2—0; Enschede
Leeuwarden 20; Achilles—Be Quick 1—1;
AGOWHeerenveen 11.
le Klasse C: Sparta—Willem II 3—1; SVV
MVV 0-2- Theole—Excelsior 3—0; Ju
liana—VVV 4—1; BW—Longa 3—0; HBS—
Brabantia 13; SittardiaEmma 41.
le Klasse D: FeijenoordADO 10; NAC
Eindhoven 21; RBCXerxes 31; PSV
Bleyirheide 5—1; NOADMaurits 00;
Limburgia—TEC 2—1; DHCHermes DVS
4—2.
Zuid I, 2e klasse B: GoesAxel 2—1; MOC
'39Rood Wit 22; InternosTerneuzen
3—3.
Derde klasse C: Vlissingen—Clinge 5—2;
Corn. BoysBreskens 21; ZeelandiaDe
Zeeuwen 10.
Vierde klasse H: AardenburgOostburg
1—1; Hulst—Ria 5—PSK—Sluiskil 2—1;
Steen—Hontenisse 10; IJzendijkeEMM
4—1-
Reserve 2e klasse C: De Zeeuwen II
HCS II 02; Zeelandia IIVlissingen II
0—10; Corn. Boys IIBreskens II 2—1.
Afdeling Zeeland K.N.V.B.
Eerste Klasse A: Volharding '32 ILuctor
I 210; B: Domburg ILewedorpse Boys I
13; Groede INoormannen I 3—3; Schoon-
dijkeRetranchement I 9—2; Hoofdplaat I—
Walcheren I 1—0.
Res. le Klasse A: Aardenburg IIOost
burg II 3—1; Hulst II—Ria West II 4—1;
P.S.K. II—Sluiskil II 2—3; Steen II—Hon
tenisse II 0—9; IJzendijke II—E.M.M. II 2—5;
B. Vlissingen IIIClinge II 3—2; Breskens
IIIMiddelburg III 15; Robur IDe Zeeu
wen III 3—0; Goes III—Axel III 5—0.
Tweede Klasse A: Noormannen IIZee
landia III 4—1; R.C.S. III—Vlissingen IV
0—7; Zuidzande IBreskens IV 8—1; B.:
Goes IVKwadendamme I 03; Hontenisse
IIIGraauw I 0—5.
Derke klasse A: Hoofdplaat IISchoon-
dijke II 3—5; Walcheren II—R.C.S. IV 1—1;
B.: Vogelwaarde IITerneuzen IV 13; Ra
penburg IIClinge III 5—2; Hontenisse IV
Corn Boys III uitg.; Graauw IISteen III
43; C. Zeelandia IVLewed. Boys 'III 31;
Middelburg V—Vlissingen V 1—3.
pen. Juist in deze periode, waarin onze
landgenoten wat meer werden terugge
drongen, kwam voor Nederland de grote
kans op een doelpunt. De-snelle ijverige
linksbuiten Luiten had in de buurt van de
middenlijn een bal uit de achterhoede op
gepikt en het leder ineens doorgezonden in
de richting van de linkerhoekvlag waar
Clavan zich vrij had gelopen. Met een afge
meten trekbal plaatste hij voor de voeten
van de toestormende Van der Kuil, die
maar één been had uit te steken om de man
aan het scoringsbord in actie te brengen
Van der Kuil stak een been uit, maar het
was zijn verkeerde. Hij wilde het linies
doen, maar hij miste de bal volkomen.
De eerste wedstrijd van het Nederlands voetbalelftal na de jaarwisseling
en na het in functie treden van de nieuwe Technische- en Keuzecommissie
van de KNVB is Zaterdag te Rotterdam in een kleine, maar zeker niet
onverdiende nederlaag geëindigd. Met 2lis het nieuwbakken Oranje
team door de doortastende Deense ploeg geslagen in een wedstrijd, die
zo vlot en aantrekkelijk begon, dat de 65.000 toeschouwers er eens goed
voor gingen zitten nadat een minuut of vijf was gespeeld, maar die in
enkele perioden van de tweede helft verviel tot een vrij schamele partij
voetbal.
Beide ploegen werden met gejuich ontvangen. Voor de Denen betekende
dit een hulde van het Nederlandse publiek voor hun bereidwilligheid om
in een voor hun ongunstige periode sedert December hadden zij niet
meer gespeeld ten bate van het Nederlandse Nationaal Rampenfonds
het Nederlands elftal in een officiële interlandwedstrijd te ontmoeten.
Nadat de spelers zich, Nederland in trainingspakken met Abe Lenstra
als aanvoerder voorop, tegenover de ere-tribune hadden opgesteld liet
Prins Bernhard spelers, scheidsrechter en grensrechters aan zich voor
stellen.
Lang schudde de Prins Abe de hand, waarbij lachend enkele woorden
werden gewisseld, daarna liep Abe, z'n jongens één voor één voorstellend
met Prins Bernhard de rij langs. De volksliederen werden gespeeld, toen
gingen de spelers het veld in, waar zij zich nadat Lenstra zijn eerste toss
als Oranje-captain van zijn Deense collega Aage Rou Jensen had verloren,
onder leiding van de Belgische scheidsrechter Bauwens opstelden.
Met de wind in de rug trapte Clavan af,
maar verder dan linkshalf Olesen kwam de
bal niet. Via de linkervleugel gingen de gas.
ten er vandoor, een aanval, welke met een
schuiver van linksbuiten Seebach werd
besloten. Landman onderschepte de bal
echter zonder moeite en meteen waren de
Nederlanders weg. In het middenveld kreeg
Abe Lenstra de bal in zijn bezit om het
leder vervolgens met' een hoge pass naar
Van der Kuil te spelen. De kleine Velse-
naar bracht de bal met een scherp getrok
ken voorzet achter in het strafschopgebied,
waar Lenstra een vliegend schot kon los
sen, dat met een prachtige sprong door
doelman Johansen tot hoekschop werd
verwerkt. Weer was het Lenstra, die een
schietkans kreeg, dnch nu stuitte de bal op
een Deens been af en was het gevaar voor
het doel der Roodwitten bezworen. Het was
een verkwikkende ouverture, die veel be
loofde voor het verdere verloop. Inderdaad
bleef Nederland in het offensief, gesteund
door de wispelturige wind en het stuwende
werk van de kanthalfs, van wie vooral
Klaassens zich zeer actief toonde. Even
later kon Clavan zijn eerste actie als mid-
voor voeren, waarbij hij in botsing" kwam
met de Deense stopperspil Broeger, een
stevige knaap, die wel anderhalve kop
groter was dan de Hagenaar. Even ver
dween de bal naar de Nederlandse helft,
waar de Deense aanvallers zich ook niet
onbetuigd lieten en met goed cofnbineren
de zwakke plekken in de Nederlandse
defensie begonnen af te tasten. De indruk,
die het trio Tebak, Terlouw, Boskamp hier
bij maakte, was al dadelijk niet best. Plet
optreden was te afwachtend en ook het
wegwerken liet in vele gevallen veel te
wensen, maar erg bezorgd maakte men zich
hierover niet in het Nederlandse kamp,
want voorlopig slaagden Biesbrouck en
Klaassens er in zich op het middenveld te
handhaven, zodat de Oranje-aanval telkens
opnieuw naar de Deense veste kon optrek
ken. Éen hoge voorzet van Lenstra, die
naar de linkervleugel was afgedwaald werd
door Van der Kuil langs Johansen gekopt,
maar arbiter Bauwens had reeds terecht
voor buitenspel van de Nederlandse rechts
buiten gefloten, waardoor het feest niet
doorging, „Uitstel van executie" dachten
wij, want het aanvalspel van dê Oranje
truien was in dit eerste kwartier zo goed
van opzet en fris van uitvoering, dat doel
punten niet konden uitblijven. Tenminste,
dat dacht men, maar helaas, het kwam
anders uit. Juist door het hoge tempo en
de constante druk, waaronder de Deense
verdediging moest werken in deze beginfase
konden de backs Koeppen en Nielsen en
spil Broegen zich geheel inspelen en daar
bij bleek tevens, dat de Denen in Johansen
een doelman van grote klasse hadden.
Uit de greep van Oranje
Langzaam maar zeker werkten de gasten
zich los uit de greep van Oranje en steeds
veelvuldiger werden hun aanvallen op het
doel van Landman. Een vrije schop werd
door de naar voren gekomen linksback
Svend Nielsen, specialist in dergelijke situa
ties, als een kanonsschot afgevuurd en
Landman kon de bal slechts met moeite
onder de lat vandaan tot hoekschop stom-
„Zo'n kans krijgt-ie van zijn leven niet
meer" klonk het op de tribune. Tot over
maat van Tamp kon men enkele minuten
later van Lenstra hetzelfde zeggen, toen
de Fries na twee, drie Denen zijn hielen
te hebben laten zien, de paal op 10 centi
meter aan de verkeerde kant miste.
Het was wel duidelijk tegen de verhou
dingen in, dat Denemarken de score open
de, toen een slordigheidje in de Neder
landse verdediging Foul Erik Pedersen in
de gelegenheid stelde z«n linksbuiten See
bach met een jnweel van een pass te voor
zien, waaruit de rappe Deen Landman
kansloos sloeg.
Voor het Nederlands elftal betekende dit
een fikse klap. Niet dat de Oranjemannen
nu bij de pakken neer gingen zitten, maar
het spel verslapte aanmerkelijk, het tempo
werd lager, het plaatsen slordiger en met
het schieten bleef het al even slecht als
voordien. Meer en meer moesten Klaassens
en Biesbrouck het centrum prijs geven aan
hun collega's Olesen en Terkelsen. Het
offensief werd nu overgenomen door de
Deense voorhoede, die met iets korter, maar
zuiver samenspel, waarbij de bal laag werd
gehouden, telkens opnieuw verwarring
stichtte in de Nederlandse achterhoede.
Tebak speelde in deze linie een zwakke
partij, zijn buurman Boskamp was.
alhoewel evenmin groots, iets beter, maar
Terlouw maakte een verre van betrouw
bare indruk. Aan de andere kant was de
Deense verdediging trapvast en vooral het
feit, dat de Deense backs en de spil ten
minste een hoofd groter waren, speelde de
Nederlandse aanvallers danig parten.
Twee ton voor Rampenfonds
Tijdens de rust vond in de bestuurs
kamer van het Feijenoord Stadion een
kleine plechtigheid plaats. De waarnemend
voorzitter van dc KNVB, de heer H. F.
Hopster, overhandigde Prins Bernhard, de
voorzitter van het Nationaal Rampenfonds,
een cheque van tweehonderdduizend gul
den als afgeronde recette van deze inter
landwedstrijd.
In zijn antwoord sprak de prins woorden
van dank tot de Koninklijke Nederlandse
Voetbalbond, de Deense gasten, de stad
Rotterdam, de directie van het Feijenoord
Stadion en de spelers van beide elftallen.
De Deense voetbalbond was bij deze
ceremonie vertegenwoordigd door de voor
zitter Ebbe Schwarz.
Het Franse elftal op
a.s. Donderdag
Het Franse elftal, dat Donderdag a.s. te
Parijs tegen het elftal van Nederlandse
professionals speelt, is als volgt samenge
steld: Ruminski iRijssel); Giancssi (Roubaix)
en Marche (Reims); Gaulon (Stade Fran
cais), Jonquet) en Penverne (Reims); Kopa
(Reims), L'jlaki (Mines) en linksbuitenplaats
Deladerrière (Nancy). Midvoor en linksbin
nen zullen Maandag bekendgemaakt worden.
De keuze zal waarschijnlijk gaan tussen
Saunier (Le Havtc), Cisowski (Racing), Cuis-
sarö iNice) en Glovacki (Reims). Als enige
reserve is tot nu toe aangewezen de doel
man van Stade Francais. Colcnna.
Hoewel, zoals men weet, van de zijde van
de K.N.V.B. is verklaard, dat het elftal van
de Nederlandse professionals pas Donderdag
officieel zou worden bekendgemaakt, wordt
uit Franse voetbalkringen vernomen, dat,
nu Wilkes geen verlof heeft gekregen naar
Parijs te komen, de ploeg als volgt zal aan
treden: De Munck (F.C. Köln); Vreeken
(Nantes) en De Vroet (Rouaan); Schaap
(Racing Club de Paris), Van der Hart (Rijs-
sel) en De Kubber (Bordeaux): Appel
(Reims), Timmermans (Nimes), Van Geen
(Nantes), Rijvers (St Etienne) en De Harder
(Bordeaux).
WIELRENNEN
Rondeaux ivcreldkampioen
Cyclocross
De Fransman Rondeaux heeft voor de
derde maal in successie het wereldkam
pioenschap cyclocross gewonnen. De wed
strijd werd gehouden op een parcours in de
buurt van Onate, 50 kilometer ten Zuiden
San Sebastian gelegen. De totale af
stand bedroeg 21.860 kilometer. De Franse
ploeg nam onmiddellijk de leiding, en hal
verwege de wedstrijd had Rondeaux, die zijn
ploegmaat Bauvin van zich afgeschud had,
al zo'n grote voorsprong, dat zijn zege vast
stond.
Uitslag: 1. Rondeaux (Fr.) 21.860 kilo
meter in 1 uur 0 min. 22.8 sec.; 2. Bauvin
(Fr.) 1.01.17.0; 3. Dufraisse (Fr.) 1.02.02.9; 4.
Bïeri (Zwits.) 1.03.07.8; 5. Filba (So) 1.03.18.0.
(Advertentie)
Een album met Uw
Voetbalfavorieten
met afbeeldingen van 56 eerste klasse
elftallen, gratis bij inlevering van 24- omslagen
van de Mars- of /Vufs-Cbocolade vóór
30 April a.s. bij de N.V. Mars-Chocolade
fabrieken, Sloterkade 10-11, Amsterdam (W).
Tot nadere aankondiging geeft Uw winkelier U voor 6 Afs of 6 iVs
van de MARS- of i\UTS-Chocolade gratis 1 stuk Mars-Chocolade.
Abe Lenstra redde de eer
Hoewel in de Nederlandse voorhoede ook in de tweede helft over de gehele linie
behoorlijk spel werd vertoond, was de wedstrijd in deze drie kwartier toch aan
merkelijk minder het aankijken waard dan voor de rust. Bij beide ploegen, bij
de Denen misschien nog meer dan bij de Nederlanders, deed zich het gebrek aan
voldoende voorbereiding gelden. Het tempo was lager dan in de eerste helft en
het aantal malen, dat slordig Werd geplaatst en vooral in de Nederlandse ver
dediging in het wilde weg werd opgeruimd was legio. De Denen, die voor rust
met een offensief waren geëindigd, namen ook na de hervatting het spel dadelijk
in handen.
Met vaak fraaie driehoekscombinaties
trokken zij langs Klaassens en Biesbrouck
en aangezien de backs Boskamp en Tebak
zich dan steeds meer terugtrokken in. plaats
van de aanvallers tegemoet te gaan, vocht
Nederland in die perioden met de rug tegen
de muur. Nadat ook de Nederlandse voor
hoede er een paar maal vandoor was ge
weest waarbij Luiten en Van der Bogert,
die hard werkte, maar als verbindings
speler niet erg kon bekoren,, beiden een
ongevaarlijk schot hadden gelost, vergroot
te Denemarken de voorsprong. Weer was
het linksbuiten Seebach, die door Tebak
te veel vrij werd gelaten en, al was het dan
op het randje van buitenspel (de grensrech
ter vlagde), de bal met een zacht tikje tus
sen de benen van Landman door in het
Nederlandse doel werkte. Het was het ge
volg van een van de vele zwakke momenten
"an Tebak en Terlouw.
Onmiddellijk werd de bal mïddenuit' ge
nomen en fel en enthousiast alsof.de jon
gens dachten: „Nu is het genoeg, nu wij",
trok Oranje naar voren en inderdaad, een
minuut nadat het tweede Deense doelpunt
was gescoord, kon het stadion juichen.
Met een op maat gesneden lage pass werd
Luiten door Lenstra gelanceerd. Even drib
belde de Utrechtenaar naar binnen en zond
toen een diagonaal schot af, dat te scherp
was voor Johansens zweefsprong. Luiten
wilde reeds, de armen in vreugde geheven,
naar het midden teruglopen, toen de bal
van de paal het veld instuitte. Een gegrom
gepakte amphitheater, doch het sloeg
dadelijk over in een vreugdegehuil
toen Lenstra, die de bal voor zijn
voeten zag rollen, hard en nu onhoudbaar
onder de lat inschoot (1—2).
Alles was nog mogelijk en in de volgen
de minuut leek deze hoop al in vervulling
te gaan toen Van der Kuil zijn concentratie
en startsnelheid beloond zag met een juweel
van een kans, die hij met een hoog gerich
te kogel dacht te benutten. De tienduizen
den sprongen op, maar weer veranderde de
pechduivel een Nederlands schot even van
richting en via de onderkant van de lat
sprong de bal terug.
Pecli
Zoveel pech met schieten had het Neder
lands elftal maar zei-den gehad. Toch had
den de spelers kennelijk het gevoel, dal
overwinning nog tot de mogelijkheden be
hoorde, want, al werd het spel en de vaart
er dan -niet beter op, de geestdrift, waar
mee de Oranjehemden bleven aanvallen,
verflauwde niet. Een tijdlang werden de
Denen zelfs in de verdediging gedrongen,
maai- de acties in de voorhoede waren le
doorzichtig en te onzuiver van afwerking
om de zich goed opstellende en trapvaste
Deense backs verder te verontrusten.
Van der Kuil was in de aanval de grote
man. Snel, attent en schietgraag was hij
voor de gasten zeer gevaarlijk, al was
Lenstra met zijn fijn solospel en zijn
scherpe gecamoufleerde passes construc
tief de uitblinker. Voor Biesbrouck en
Klaassens werd de taak steeds zwaarder,
in de achterhoede moesten zij voortdurend
bijspringen, terwijl zij bij hun steunende
laak van de binnenspelers al heel wei
nig hulp kregen, want Lenstra bleef, en met
een achterstand op het scoringbord had de
man uit Heerenveen geen ongelijk, steeds
in de voorhoede, waarbij het af en toe
leek alsof hij zichzelf de rol van tweede
midvoor had toebedeeld. Met Clavan aan
de spits van de aanval, de ADO-man had
tegen Broeger weinig in te brengen, en Van
der Bogert als zwerver van links naar
rechts, doch slechts zelden in teruggetrok
ken positie te vinden, was het gat achter
de Nederlandse aanval te groot. Een
eenmaal afgeslagen aanval betekende
daarom meteen een tegenaanval, want van
opvangen van de weggewerkte ballen door
de middenlinie kon op deze manier geen
sprake zijn. Het was maar goed, dat Ter
louw er in de loop van de tweede helft
beter het oog in kreeg, want toen
het Nederlandse offensief geleidelijk aan
weer verslapte en de Denen de toon weer
gingen aangeven, groeide de druk op het
doel van Landman zo gestadig, dat elk
ogenblik een derde Deens doelpunt' kon
worden verwacht.
Het laatste kwartier
Toch moest Johansen zijn kiassewerk
onder de lat blijven verrichten, want al
werden de Denen dan na 20 minuten steeds
sterker, dit betekende niet, dat de Neder
landse voorhoede zich in het geheel niet
meer liet zien. Bij een van die uitvallen
nam Clavan een kniehoge voorzet ineens
op zijn schoen en slechts een tijgerspx-ong
naar de hoek kon toen de Nederlandse ge
lijkmaker voorkomen. In de volgende
minuut had Landman al zijn lengte nodig
om een kopbal van Jensen te stoppen.
In het laatste kwartier verloor het spel
de schemering begon te vallen en een
witte bal moest spelers en kijkers te hulp
komen steeds meer van zijn aantrekke
lijkheid. In de laatste minuut kwam nog
een moment, dat de toeschouwers even van
hun plaatsen deed verheffen. Na een hoek
schop op het Deense doel nam Lenstra het
leder in volle ren op zijn schoen, maar
weer was Johansen met een vervaarlijke
zweefsprong op weg naar de bedreigde
hoek en toen vlak daarop Nielsen een kop
bal van de doellijn maaide, was niet alleen
alle hoop vervlogen, maar ook de tijd ver
streken. Het Nederlands elftal had de
strijd van de gemiste kansen gestreden.
JONKERS SNELSTE
TE BLERICK
In het geaccidenteerde terrein van „De
Wielder" te Blerick werd over een afstand
5 kilometer ter gelegenheid van het
10-jarige bestaan van de Blerikse athletiek-
vereniging een bosloop gehouden. De uit
slag luidt: 1. Jonkers (Vlug en Lenig, Den
Haag) 14 min. 06.8; 2. Verbaan (Blei'ickse
A.V.) 14 min. 12.-; 3. Vissers (RKAVM,
Maastricht) 14 min. 32.-; 4. Kunen (DJA,
Breda) 14 min. 42.-.
HANDBAL
Marathon-dames
weer kampioen
De dames van Marathon zjjn Zondag weer
kampioen geworden van dc 2e klasse van
het district Zuid door een 61 overwinning
op E.M.M.
De verdere uitslagen luiden:
Afdeling Zeeland, dames': Volharding
Jeugdcompetitie, meisjes: TonidoWal
cheren 0—13; De ZeeuwenMarathon 57.
Jongens: Hellas ATonido 10—0.
Vriendschappelijk, heren: Marathon A
Marathon B 12—5.
Hij prutste een fiets in elkaar....
Een goede start met slechte spullen van
jong Zeeuwschvlaams renner
Met het lengen der dagen begint ook de wielrenner, die deze sport hoofdzakelijk op de
weg beoefent, langzamerhand uit zijn winterslaap te ontwaken. Bij dc wegrenners, die
voor het komende seizoen grote plannen hebben, is ook Plet van der Ljjke uit Groede,
die het vorig jaar reeds tot zeer behoorlijke prestaties kwam. Dit Pietje, zoals hij in
Groede en omgeving wordt genoemd en die hard op weg is een grote „Piet" te worden,
zou, nu hij sedert Augustus een amateurlicentie op zak heeft, niets liever doen dan zijn
„kaartje" afgeven in de klassiekers, zoals een Ronde van Noord-Holland of Ronde van
midden-Nederland. Ook wil hij in 1953 veel wedstrijden in België rijden om bij onze
Zuiderburen routine op te doen en „hard" te worden op de befaamde kasseien.
Van der Lijke gaat dus voort op de goede
wég, die hij van het begin van zijn sport-
loopbaan af bewandeld heeft. Hij dient er
echter voor te waken, dat hij op 18-jarige
leeftijd niet al te veel hooi op de vor'u
neemt, omdat dit niet alleen een verlor^
seizoen, maar tevens een verloren carrière
kan betekenen.
Piet v. d. Lijke. die op 18 December 1934
in een eenvoudig arbeidersgezin werd ge
boren. staat nog aan het begin van zijn
loopbaan, welke echter tot nu toe nogal
succesvol is geweest. Toen hij op 14-jarige
leeftijd een wielerwedstrijd voor amateurs
bezocht, greep deze sport hem direct aan.
Hij prutste een flets in elkaar met gewone
banden en op dit vehikel voelde hij zich
renner in de dop. In 1951 werd hij lid van
„De Scheldemond" in Vlissingen, reed een
aantal trainingsritten mee en kreeg in Juli
van dat jaar een nieuwelingen-licentie. Zijn
eerste wedstrijd reed hij in Kapitalendam,
waar hij eindigde als achtste uit een veld
van 32 deelnemers. Voox-ls plaatste hij zich
in enkele andere wedstrijden nog vijfmaal
onder de eerste tien. En dat alles nog steeds
op een slechte fiets met gewone rijwiel
banden.
In 1952 begon voor Piet de victorie. Hij
ki'eeg nieuw materiaal, werd clubkampioen
van „De Scheldemond" en ging met de
bloemen strijken in Hulst (76 deelnemers),
Axel (50 deelnemers), Boschkapelle en Sas-
put. In Groede, Groenedijk, Souburg, Bres
kens. Stoppeldijk en Clinge werd hij tweede,
in Bergen op Zoom, Oud-Gastel en St. Kruis
derde, in Lepelstraat en Nieuwvliet vijfde
en voorts klasseerde hij zich nog negenmaal
onder de eerste tien. In Augustus debuteer
de hij als amateur in Axel met als resultaat,
een eervolle zevende plaats na een valpartij.
Een prachtige staat van dienst dus voor
iemand, die nog zo kort in het zadel zit.
Jammer is het, dat Piet nog geen suppor
tersclub achter zich heeft, zoals andere
Zeeuwse renners dat wel hebben. Wel staan
zijn ouders en enkele sportvrienden altijd
voor hem klaar, maar zij kunnen hem on
mogelijk die steun geven, die hij nodig
heeft om zijn capaciteiten verder te ontwik
kelen.
Eltc
KORFBAL
Madjoe 61
Zaterdagmiddag werd de beslissingswed
strijd voor de promotie naar de 2e klasse
der Zeeuwse Korfbalbond El toMadjoe ge
speeld. Direct bij het begin pakte Elto goed
aan en wist het vlug een 20 voorsprong te
behalen. Madjoe gaf behoorlijk partij, maar
kon zijn spel niet voldoende ontwikkelen,
omdat met 5 invallers gespeeld moest wor
den.
Het overwicht van Elto duurde voort en
tot de rust kon het de voorsprong opvoeren
tot 4—0.
Na de rust was het Madjoe, dat nu met
de wind mee, in de aanval ging, hetgeen
een tegenpunt voor de Vlissingers oplever
de. Daarna moest een der Madjoespelers
wegens een blessure het veld verlaten, zo
dat met 11 mensen verder gespeeld moest
worden.
Kort voor het einde wist Elto nog 2 doel
punten te produceren, waarmede de eind
stand (61) werd bereikt.
Pietjevan de Lijke.
altijd bij de eerste tien.
Zege van Vlissingen
wat geflatteerd
Vlissingen heeft ook Clinge aan de zege
kar gebonden, maar de 5—2 overwinning
was wel iets geflatteerd. Clinge gaf goed
partij, vooral na de rust.
In de aanvang waren de partijen aardig
tegen elkaar opgewassen. Na ruim een
kwartier spelen beging een der Clinge-ach-
terspelers een overtreding en de vrije trap
even buiten het strafschopgebied werd
door Westsl'rate onhoudbaar ingeschoten
(10). In de 23e minuut passeerde rechts
half Wijgman de gehele Clinge-defensie, de
keeper incluis, en het was 2—0.
De gasten trachtten toen het spel te ver
plaatsen, maar toch bleef Vlissingen in de
meerderheid. Na een half uur kreeg Vlis
singen weer een vrije schop toegewezen en
weer was het Weststrate, die na een schijn
beweging van v. d. Schaaf doelpuntte (3—0).
Even later werd het 4—0 toen de Clinge-
doelman een bal verkeerd beoordeelde.
De Vlissingse aanvallen bleven gevaar
lijk en even voor de rust bracht een fout
in de verdediging van Clinge het vijfde
doelpunt voor Vlissingen.
In de tweede helft was Clinge er veel
beter in. Linksbuiten Leegwater stond toen
bij Clinge onder de lat. De Vlissingse voor
hoede wilde het wel eens te mooi doen en
doelpunten kwamen er dan ook niet.
Na acht minuten passeerde de rechts
buiten back Bode en ook doelman Baert kon
een doelpunt niet meer voorkomen (5—1).
De wedstrijd kreeg toen een wat rommelig
karakter. Tien minuten voor het einde wist
midvoor Willaert het doel van Vlissingen
nog eenmaal te vinden (52) en met Clinge
I in de aanval, kwam het einde.
Bobbeltje^ in Oostburg
De toneelgroep Comoedia gaf in het Le-
deltheater te Oostburg onder auspiciën van
de Z.V.U. een opvoering van „Bobbeltje".
De heer A. Hoolhorst sprak een dankwoord
voor de uitstekende vertolking. Tegen de
traditie in, werd de bloemenhulde niet aan
nes, maar aan de eminente vertolker
van e hoofdrol, Guus Hermes, overhandigd.
Voor alle medewerksters en medewerkers
was er een lepeltje met 't wapen van Oost
burg.
Toen de voorzitter van de Keuzecommissie, de heer H. P. Hoolboom enkele da
gen geleden aan de sportjournalisten een toelichting verstrekte bij de samen
stelling van het Nederlands elftal voor de wedstrijd tegen Denemarken, had
hij verklaard: met een bepaalde opdracht om zo of zo te spelen treedt de Oranje'
ploeg niet aan, of het moest zijn om zoveel mogelijk doelpunten te maken. En
juist op het laatste punt heeft de Nederlandse ploeg gefaald. In de rust zei een
Deense journalist tot ons: het Nederlands elftal had met 41 of 51 kunnen
voorstaan. Dat dit niet het geval was, had tweeërlei oorzaak. Op de eerste
plaats hebben de Oranjehemden talrijke kansen, waarvan er sommige bijna
niet te missen waren, door slecht schieten niet benut. En voorts was de Deense
doelverdediger Joergen Johansen, die opviel door zijn verre uittrappen en zijn
snel reageren bij gevaarlijke situaties, bijzonder goed op dreef.
Het gevolg was, dat de Oranjevoorhoede,
die in sommige perioden snel en technisch
goed combineerde en er vaak in slaagde om
de robuuste Deense verdediging uit elkaar
te rukken, gedeprimeerd werd, hetgeen zou
kunnen wijzen op een mentaal niet al te
sterk geheel. Is er aan de nederlagenreeks
der laatste jaren intussen geen einde ge
komen, toch vielen er wel enkele winstpun
ten te ontdekken. Wij hadden de indruk,
dat deze ploeg fris van de lever speelde,
zich met groot enthousiasme in de strijd
wierp, het hoge tempo in de eerste helft
volkomen kon bijhouden, maar in de laat
ste 20 minuten van de tweede helft op het
niet zo gemakkelijk te bespelen veld toch
adem te kort kwam om de achterstand in
een overwinning om te zetten. Wij ver
namen hier en daar de mening, dat de
Deense spelers niet in vorm konden zijn,
omdat zij sedert vele weken al geen com
petitie hebben gespeeld. Maar al is dat een
vaststaand feit, aan de andere kant dient
toch ook niet l'e worden vergeten, dat de
Nederlandse internationaals de laatste twee
maanden door de weersomstandigheden,
door de slechte toestand, waarin de velden
verkeerden en door de ramp, toch ook niet
veel gelegenheid hebben gehad om te spe
len met de aantekening, dat de centrale
training bovendien pas kort aan de gang is.
De stryd heeft zich voor een belangrijk
deel op de Deense helft afgespeeld. De be
weeglijke Nederlandse voorhoede, waarin
Piet van der Kuil voortreffelijk heeft ge
speeld, vocht een duel uit met de Deense
defensie. Wij hebben reeds de schitterende
keeperskwaliteiten van Joergen Johansen
geroemd. Hij werd in de defensie bijgestaan
door Svend Nielsen, de linksachter, spil
Broeger en rechtsachter Koeppen, spelers
met een machtig postuur, allen één tot
anderhalve kop groter dan de kleine Oran
jehemden. Het was vaak een strijd tussen
vijf aanvallende „Davids" legen enkele
„Goliaths".
De fout werd bij menige aanval begaan de
bal te hoog te plaatsen, waardoor deze een
zeer gemakkelijke prooi werd voor reuzen
als Broeger en Nielsen. Hoevele malen de
Deense spelers aanvallen hebben kunnen
onderbreken door rustig kopwerk, viel on
mogelijk te tellen. De enige kans van
„kleine jongens" om langs de lange tegen
standers te komen was om de bal scherp
en zuiver langs de grond te spelen, met ge
bruik van through passes en flitsende
swerves. Vooral in de eerste helft werden
deze middelen toegepast en zeker niet
zonder succes, maar waren Clavan, Lenstra
of Van der Kuil op deze wijze voor open
doel gekomen, dan stond daar altijd nog
Johansen en waren onze landgenoten ook
hem te handig afgeweest dan ging het schot
juist naast.
Abe was zeer actief
Wij geloven, dat de keuze om Abe
Lenstra het aanvoerderschap toe te ver
trouwen, een goede is geweest. De Fries
was zeer actief, hij had, wat men zou kun
nen noemen, er „zin in". Hij gaf het goede
voorbeeld aan zijn teamgenoten door fel
op de bal te zitten, straf door te lopen als
hij meende een kans te kunnen benutten.
Enige malen heeft hij Johansen op de proef
gesteld, maar Lenstra heeft ook goede sco
ringskansen gemist Hij vond grote steun
bij Piet van der Kuil, die zelf een haast
niet te missen kans jammerlijk heeft laten
lopen, maar zovele goede dingen in deze
ontmoeting heeft gedaan, dat het publiek
plezier had in het geacheveerde vlotte, zeer
ijverige spel van de Velzenaar, die boven
dien ook nog onvermoeid was.
Clavan had een groot aandeel in het spel,
was voor de rust beter dan in de tweede
helft', dook overal op, zwierf van de ene
vleugel naar de andere en betekende door
zijn snelheid een voortdurend gevaar voor
de Denen. Maar tot grote hoogte steeg zijn
spel niet, evenmin als dat van debutant
Luiten, die voor de rust liet zien, dat hij uit
het goede hout is gesneden, maar wiens
voorzetten na de rust le onzuiver waren om
hem voor zijn prestatie het praedicaat
„goed" te verlenen. De minste was zeker
Van der Bogert, die wel een nuttige scha
kei in het geheel vormde, maar die zelden
in het doelgebied van de tegenstander tot
verrassende dingen kwam en wiens schot
beslist zwak mocht worden genoemd.
Niet gefaald
Door Klaassens in plaats van de ruim
30-jarige Wiertz te nemen heeft de Keuze
commissie een poging gedaan om tot ver
jonging te komen. Ook deze debutant heeft
zeer zeker niet gefaald. Hij hoede zich
echter voor te individueel spel, hij pro
beert te vaak tegenstanders te passeren,
in plaats van snel de bal aan een teamge
noot af te geven, daardoor remt hij het
tempo. Zijn spel zou belangrijk aan kracht
winnen, indien hij dit onderdeel beter
verzorgde. Terlouw wasTerlouw. In
precaire situaties was hij natuurlijk op zijn
post. De invallermidvoor Carl Holm had
in hem een moeilijk te passeren tegenstan
der. Het duel tussen beide spelers, vaak
van physieke aard. werd nauwlettend dcor
de Belgische scheidsrechter Bauwens, die
uitstekend leidde, in het oog gehouden.
Biesbrouck viel niet op. Men zou van hem
kunnen zeggen na afloop van de wedstrijd:
wij hebben hem niet gezien.
Gefaald heeft de oud-aanvoerder niet.
maar een machtige partij voetbal heeft hij
ook niet laten zien. Tebak noch Boskamo
kwamen boven het middelmatige uit. Bij
de Eindhovenaar viel het verre ingooien
nog het meest op. Hij had te veel tijd nodig
om de bal onder controle te krijgen en als
dat eenmaal was gebeurd dan was zijn
plaatsen verschrikkelijk slecht. En Boskamp
heeft ons Alberts niet doen vergeten. Doel
man Landman is lang zo zwaar niet op de
proef gesteld als zijn overbuurman. Voldaan
heeft hij niet en bij de tweede goal ging
hij niet vrijuit. Toch heeft hij felle schoten,
vlak onder de lat, uit zijn doel gestompt,
waardoor hij zijn keuze volkomen heeft
gerechtvaardigd.
In de Deense ploeg xvaren doelman Jo
hansen, linksback Svend Nielsen en spil
Broeger de uitblinkers. Gefaald heeft geen
van de andere spelers. Sommige aanvallen
werden geraffineerd opgezet en uitgevoerd,
waarvoor de gasten terecht een open doekje
kregen. Maar toch heeft het Nederlandse
doel niet zo vaak in gevaar verkeerd als
dat van Johansen.
Damkampioenschap
Kapelle
Door de damclub Kapelle werden voor
het onderling damkampioenschap de vol
gende partijen gespeeld. J. J. Ganseman—J.
Poortvliet 2—0. M. Ganseman—J. Schot 2—0.
J. Linthout—C. van Overloop 0—2, J. Lint
hout—Iz. op 't Hof 0—2. Chr. Korstanje—J.
J. Ganseman 2—0, A. v. d. Schraaf—J op
't Hof 2-0.