Zeeland oud...
ZEELAND NIEUW
Scherpe critiek van mr. Zaaijer
op de Hoge Raad
INTERN. GOEDERENVERKEER
00K NAAR WEST-DUITSLAND
MIDDELBURG
DE ROTTERDAMSE
KADE
18e eeuw
20e eeuw
M
ZATERDAG 24 JANUARI 1953
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
ZAAK-FQNTEIJN NAAR RECHTER-COMMISSARIS
„Querulantisme met de rechtszaal
als podium"
Na 18 jaar daarvoor te hebben gestreden heeft de nu 53-jarige ex-ser
geant-konstabel van de koninklyke marine A. H. F. Fonteyn uit Am
sterdam bereikt, dat thans officieel zal worden uitgemaakt of ktf, zoals hy
al die jaren heeft beweerd, in 1935 niet alleen ten onrechte, maar boven
dien tegen beter weten in door enkelo marine-artsen in Den Helder op
grond van vermeende bronchiale asthma voor verdere dienst is afgekeurd.
Drie jaar lang hebben alle rechtscolleges, waarvoor Fonteijn wegens
smaadschrift terecht heeft gestaan, geweigerd hem zoals hy steeds
heeft verzocht „toe te laten tot het bewijs der waarheid", met andere
woorden hem gelegenheid te geven te bewyzen, dat zyn beschuldigingen
aan het adreso der artsen en diverse instanties, neergelegd in een door
hem in 1949 onder het publiek verspreid pamflet, juist waren. Het hoog
ste rechtscollege in ons land, de Hoge Raad der Nederlanden, heeft nu het
gerechtshof te Den Haag opgedragen dit verzoek van Fonteyn wél in te
willigen.
Het onderzoek werd Vrijdag door
het Hof voor onbepaalde tijd ge
sehorst met de bepaling, dat de stuk
ken in handen van de rechter-com-
missaris bij de Rechtbank te Amster
dam zullen worden gesteld, opdat de
ze Fonteijn de gelegenheid zal geven
het bewijs der waarheid te leveren.
Naar békend zegt Fonteijn in 1949
tot het uitgeven van zijn pamflet te
zijn overgegaan omdat hem geen an
dere weg meer open stond. Hy houdt
vol, dat hij op die wijze een proces te
gen zichzelf wenste uit te lokken,
waarin hij inderdaad geslaagd is. Zijn
plan de campagne was gebaseerd op
het wetboek, waarvan artikel 261
smaadschrift strafbaar stelt in nor
male gevallen, doch niet wanneer
„klaarblijkelijk gehandeld is in het
algemeen belang". Het ging er hem
om te bewijzen, dat hier een alge
meen belang in het geding is.
Intussen was de procureur-generaal
by het gerechtshof te Den Haag, mr.
J. Zaayer, over deze gang van zaken
allerminst te spreken. In zijn requi
sitoir critseerde hy de beslissing van
de Hoge Raad: „Het is in hoge mate
te betreuren, dat de Hoge Raad het
nodig heeft geoordeeld verdachte toe
te laten tot het leveren van het waar-
heïdsbewys zijner onwaarheden, hoe
wel het van te voren vast staat, dat
dit slechts tijdvermorsing voor de
justitie is. Het is al erg genoeg, dat
De laatste keer hebben we een oogje
geslagen op de tijd en daarbij vastge-
stela dat tijd een wel zeer rekbaar be
grip is en voor ons persoonlijk alléén
bestaat in zoverre het appe leert aan
ons bewustzijn. Zonder bewustzijn ken
nen we geen tijd, hoewel de klok bly/t
doortikken. We zullen hierop nog te-,
terugkomen.
Een lange reeks opeenvolgende, be
wust beleefde gebeurtenissen, geven de
gewaarwording van een langere tijds
periode. Laten we dit met een voor
beeld mogen toelichten. Een voorwerp,
dat met een niet te grote snelheid langs
ons gaat, kunnen we zien bewegen,
waaraoor we dus een bepaalde indruk
krijgen, die als een beleving op ons in
werkt. Maar als de snelheid van dat
voorwerp te groot is, zien we niets om
dat ons gezichtsvermogen immers maar
een beperkt aantal beelden per tijds
eenheid, kan realiseren. En wanneer
dit aantal te groot wordt, is het oog in
samenwerking met de hersens, niet bij
machte daar gezichtsindrukken van te
geven. Een snel voorbij schietend voor
werp zien we in dat geval dus helemaal
niet, zodat er in die tijd ook geen be
wuste indrukken ontstaan.
Maar nu zijn er vissen, wier ogen en
hersenen er op ingericht zijn een gro
ter aantal beelden per tijdseenheid te
verwerken dan bij ons-het geval is. Op
zichzelf is dit niet zo verwonderlijk,
want vissen loeren vaak op snel weg
schietende prooi en om de jacht tot een
succes te maken, is het eigenlijk van
zelfsprekend dat de vis dienovereen
komstig is toegerust. Hoe dit ook zij,
sommige vissen zien dus het boven
reeds als voorbeeld gestelde, snel voort
bewegende voorwerp in alle opeenvol
gende phasen, terwijl ditzelfde voor
werp vanwege zijn snelheid door ons
niet kan worden gezien. In een tijdseen
heid die aan ons voorbij gaat, hebben
die vissen dus belevenissen. Om het
eens grof, maar duidelijk uit te druk
ken: een uur zou voor hen dus bijv. 200
minuten kunnen tellen.
We kunnen hel nog met een voor
beeld verduidelijken. Wanneer een ge-
weerkogel over onze hoofden fluit, ho
ren we pft, maar we zien niets. Laten
we nu eens veronderstellen het is
niet zo, maar dient alleen ter verduide
lijking dat het waarnemingsvermo
gen van de vis zó groot was, dat hij die
kogel in zijn baan kon volgen. Dan zou
de vis in dat tijdsdeel een gewaarwor
ding hebben gehad, die wij moesten
missen omdat de tijd voor ons te kort
was. Door het groter aantal belevenis
sen per tijdseenheid, leeft de vis in een
uur dus langer dan wij.
Maar we kunnen het ook omdraaien.
Door het groter aantal beelden dat de
vis per tijdseenheid kan verwerken,
speelt ons leven gezien door het vis
senoog zich af als een vertraagde
film. Vandaar dat onze z.g.n. snelle be
wegingen om een vis te grijpen bijna
altijd een mislukking tot gevolg heb
ben. Het snelle toeschieten van onze
hand wordt door de vis waargenomen
als een bijzonder slome beweging van
een buitengewoon traag schepsel!
We zullen het begrip tijd, hoe belang
rijk dit ook in zijn consequenties moge
zijn, nu maar even laten rusten. Want
alle treinen, die in de richting Noord-
Zuid lopen, liggen scheef op de rails,
en dat lijkt op dit moment nog belang
wekkender.
H, Pétillon.
de verdachte voor zijn gequeruleer de
rechtszaal als podium ter beschikking
heeft gekregen. Op deze wijze wordt
deze zaak een slepende ziekte voor de
justitie", zo zeide hy.
Mr. Zaayer zeide dat Fonteyn ja
renlang allerlei instanties had afgelo
pen. „Toen er geen enkele instantie
meer was, die zich met hem wilde be
moeien, hetgeen ik me levendig kan
indenken, kwam hij op het ongeluk
zalige idee om dan maar dat pamflet
uit te geven", vervolgde hij, waarna
hij dit pamflet begon te becritiseren.
„Wie zich met zulke beschuldigingen
in het publiek komt aandienen, be
hoort die behoorlijk te motiveren. Dat
is echter slechts ten dele geschied".
Daarna sprak hy zijn afkeuring
over de beslising van de Hoge Raad
uit en voegde daar nog aan toe:
„Evenzeer is het te betreuren, dat
indien te goeder naam en faam be
kendstaande lieden uit kennelijk que
rulantisme met onzinnige beschuldi
gingen worden vervolgd, men dit niet
mag couperen, maar voor dit geque
ruleer de rechtszaal als podium ter
beschikking moet stellen". Hy v
voorts van mening, dat Fonteijn
„slechts irrelevante feiten naar voren
heeft gebracht en daarmede bij het
onoplettende en op schandaal beluste
publiek de indruk heeft gewekt, dat
de overheid en haar dienaren weer
eens te kwader trouw zijn".
Van een algemeen belang was naar
zijn mening geen sprake, omdat h\j
geloofde, dat reeds lang was vast ko
men te staan hoe onzinnig de be-
chuldigingen waren. „Helaas is het
Hof nu echter in ieder geval genood
zaakt om het bewys der zg. waarheid
toe te laten", zo besloot hy. Daarom
vroeg hy het Hof de zaak terug te
wijzen naar de rechter-commissaris.
PLEIDOOI
Fonteijn's raadsman, mr. E.
Jongh Swemer, volstond er mede op
te merken, dat zijns inziens wel dege
lijk sprake was van algemeen belang.
„Als het waar is dat men geen recht
kan krijgen, hoewel men daarvoor 18
jaar lang vecht, en men kan dit aan
tonen, is dat dan geen algemeen be
lang?"
België weigert onze
appelen en peren
Benelux-lijdensgeschiedenis
Voor de afdeling Zuidhollandse
Eilanden van de Ned. Fruittelersor
ganisatie heeft de heer G. Opstelten,
verbonden aan het Centraal Bureau
van de tuinbouwveilingen, in het
Beursgebouw te Rotterdam gespro
ken over de export van peren en ap
pelen in het afgelopen jaar.
Hij wees daarbij op de teruglopende
export naar Engeland en de teleur
stellende houding van de Belgen.
De export naar België bedroeg in
1951 aan appelen 15.000 ton en in het
afgelopen jaar slechts 5.600 ton. De
perenuitvoer daalde van 5.500 ton tot
1.450 ton. Deze sterke daling is het
gevolg van de wijze waarop België
het landbouwprotocol toepast. Onze
Zuiderburen, waarmee we al jaren
lang pogen tot een economische unie
te geraken, hebben de perenimport
uit Nederland op 18 September 1952
stopgezet en de appelimport op 6 Oc
tober, aldus spreker. Deze invoerver
boden zijn nog steeds van kracht, be
halve voor het ras Cox Orange Pip
pin, dat met .ingang van 24 Decem
ber 1952 weer in België mocht wor
den ingevoerd. Wat ae groenten- en
fruitsector betreft is, het met de Be
nelux een lijdensgeschiedenis en het
ware te hopen, dat onze regering po
gingen in het werk stelde om spoedig
verandering in deze situatie te bren
gen, zo zei de heer Opstelten.
De vraag in België naar kwaliteits-
fruit is groot genoeg, maar het is de
protectionistische houding van de
Belgische Boerenbond, waardoor Ne
derland niet in staat is deze vraag te
bevredigen.
West-Duitsland wil
pasvisa afschaffen
Een hooggeplaatste functionaris
van het Westduitse ministerie van
binnenlandse zaken heeft Vrijdag te
Bonn meegedeeld, dat West-Duits-
land de landen van de O.E.E.S. za
inlichten over een voorstel van de
Bondsdag tot afschaffing van visa
voor reizen naar Duitsland.
Melk duurder; varkensvlees
vermoedelijk nog goedkoper
Naar het ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening thans
officieel mededeelt, zal met ingang
van Maandag 26 Januari a.s., de
consumentenprijs voor alle soorten
consumptiemelk en consumptiemelk
producten met één cent per liter wor
den verhoogd.
De toegenomen subsidielast noopt
tot vermindering van de subsidie
uitgaven van de overheid en daardoor
tot de prijsverhoging van de melk.
Daar de pryzen voor varkensvlees
in de laatste tijd zijn gedaald, ter
wijl kan worden verwacht, dat deze
daling mede tengevolge van maat
regelen, welke zijn getroffen om de
kostprijs van varkensvlees te verla
gen zich zal voortzetten, is deze
melkprysverhoging mogelijk, zonder
dat zij te sterk invloed heeft op de
totale, gemiddelde gezinsuitgaven.
Engelsen bereid Duitse
luchtvaart te steunen.
De directeur-generaal van de British
European Airways, Peter Masefield,
heeft te Keulen verklaard, dat de B.
E.A bereid is een nieuwe Duitse
luchtvaartmaatschappij in 'elk opzicht
te helpen by de opbouw.
De maatschappij kan haar ervarin
gen op vlieg-technisch gebied beschik
baar stellen en helpen bij de opleiding
van het vliegend personeel.
Een vertegenwoordiger van de En
gelse vliegtuigenfabriek Vickers
Armstrong verklaarde, dat zijn firma,
wanneer de nieuwe Duitse luchtvaart
maatschappij zou besluiten gebruik te
maken van het Vickers Viscount vlieg
tuigtype, Duitsland alle mogelijke
voorrang zou verlenen bij de levering.
VOOR NEDERLANDSE ONDERNEMERS.
Over scheepvaart geen
o vereenstemmin g.
Aan het internationale goederen
verkeer langs de weg tussen Neder
land en West-Duits land kan van bei
de zijden het thans in Nederland tot
dit verkeer toegelaten aantal onder
nemers deelnemen. Elk der beide re
geringen kan dit aantal zonder nadere
afspraken ten aanzien van de onder
haar ressorterende ondernemers met
maximaal 10% verhogen.
Dit werd o.m. bekend gemaakt, na
afloop van de te Baden-Baden gehou
den besprekingen tussen de Duitse
Bundes-minister voor verkeer, dr. ir.
H. C. Seebohm, en minister mr. J. Al-
gera. Bijzondere aandacht werd ge
schonken aan het vraagstuk der ta
rieven, waar binnenkort opnieuw
overleg over zal worden gepleegd.
Van Duitse zijde werd voorts toege
zegd, dat aan de Bundesbahn het op
nemen van nieuwe onderhandelingen
zal worden aanbevolen, teneinde een
oplossing na te streven, welke aan de
Beneluxhavens een billijk aandeel in
het Oostenrijks verkeer verzekert. Een
commissie van ambtelijke experts uit
de Beneluxlanden en de Bondsrepu
bliek zal de aanhangige zeehavenpro
blemen inventariseren- Van West-
Duitse zijde werd nog opgemerkt, dat
de geldende internationale tarieven de
Duitse Noordzeehavens in het nadeel
brengen en dat deelneming van de Ne
derlandse scheepvaart aan het bin
nenlands verkeer in West-Duitsland
afhangt van een opheffing van de va
lutabeperkingen. Minister Algera
wees op artikelen in de Akte van
Mannheim, welke de vrijheid van vaart
en volledige gelijkheid van behande
ling van Duitse en niet-Duitse sche
pen waarborgen. Het Nederlandse
standpunt werd evenwel niet aan
vaard, mede op grond van z.g. „ver-
keerspolitieke overwegingen". De in
Duitsland bestaande ordening van het
verkeer, zou door het vrije toelaten
van de Nederlandse binnenscheep
vaart in gevaar worden gebracht-
De besprekingen zullen later wor
den voortgezet, m het bijzonder tijdens
de conferentie van de Europese minis
ters van vervoer, welke volgende week
te Parijs zal worden gehouden.
Het Wereldgebeuren
Geld lenen
Wanneer in Perzië of in China de
ambtenaren stipt op de laatste
van de maand nun salarissen
uitbetaald zouden krijgen, dan zou
dat een geweldige opschudding ver
wekken. Men is er namelijk in die
landen aan gewoon geraakt, dat Va
dertje Gouvernement een paar maan
den achterstand heeft.
Maar wanneer dat in Frankrijk zou
gebeuren, dan zou de omvang van de
!?arijse dagbladen vergroot moeten
worden voor het afdrukken van de
meest wilde protesten.
Toch dreigt dat gevaar in Frank
rijk en wel heel speciaal nu een na
neefje van de Rothschild's bankiers
familie minister-president is.
Donderdag heeft premier René
Mayer met zijn kabinet het grote be
sluit genomen: er zal geleend wor
den by de Banque de France. Eerst
250 millioen gulden, waarmee het lo
pende crediet verhoogd zal worden en
dan nog eens 250 millioen gulden als
extra-lening voor 3 maanden, omdat
de belastingen zo traag binnenkomen
en men toch de ambtenaarssalarissen,
de pensioenen enz. zal moeten beta
len.
Vorig jaar heeft een Franse minis
ter-president ook al geprobeerd bij de
Banque de France aan te kloppen,
maar wat die goede, man toen te ho
ren kreeg was bepaald onprettig.
De bankdirecteur gaf hem een
standje van je welste en verweet
hem, dat de Franse franc aan een
zijden draadje kwam te hangen.
Een beetje nieuwsgierig is men nu
wel naar wat René Mayer ten ant
woord zal krijgen.
f eigenlijk, neen, nieuwsgierig
niet, want wat de bankdirecteur
aan zo-maar-een-politieke pre-
Drie bisschoppen
uit Bolsward
In Bolsward is dezer dagen gearri
veerd mgr. Nlcolaas Hettinga, bisschop
van Kashmir en Kafiristan voor de
congregatie van Mill Hill. Hy is de
derde in Bolsward gehoren bisschop,
die thans met verlof in zijn geboorte
plaats vertoeft.
Bolsward telt bijna 8000 inwoners;
hiervan behoren bijna 3000 personen
tot de katholieke kerk. De "andere in
Bolsward geboren bisschoppen, die
thans in Nederland verblijven, zijn
Mgr. Jac. Teerendra C. S. Sp., titulair
bisschop van Bure, apostolisch vicaris
van Doume (Frans Kameroen) en
Mgr, Constans Kramer O. F. M., die
bisschop en apostolisch vicaris was
van Luantu. Hij werd vorig jaar door
de communisten uit China gezet.
Mgr. Hettinga werd in 1947 te Bols
ward gewijd tot bisschop van Rawal
pindi (Pakistan), het missiegebied,
waarheen hij reeds op 9 Juli 1933 was
vertrokken. Mgr. Hettinga zal een
maand in ons land blijven. Daarna zal
hij een bezoek van vijf maanden aan
de Verenigde Staten brengen.
Gladheidsbestrijding te
duur voor kleine
gemeenten
Nu de periode van dagelijkse glad
heidsverschijnselen vooreerst voorbij
is of is onderbroken, heeft de KNAC
een voorlopige balans opgemaakt van
de by haar ingekomen meldingen.
Hieruit blijkt, naar de KNAC mee
deelt, dat 's ochtends veelal te laat
wordt begonnen met strooien.
Verder bleek dat in het algemeen
de wegen voor het onderhoud waar
van polderbesturen en kleinere ge
meenten verantwoordelijk zijn, er het
slechtst afkwamen. Het kostenvraag-
stuk en de organisatorische moeilijk
heden bleken hierbij een grote rol te
spelen.
Amerikaanse ministers
bezoeken Nederland
De Amerikaanse ministers Foster
Dulles (buitenlandse zaken) en Ha
rold Stassen (hoofd van het bureau
voor wederzijdse beveiliging) zullen
op hun reis door West-Europa op 6
Februari met de nachttrein uit Bonn
in Den Haag aankomen. De ministers
Beyen en Luns zullen beide heren een
diner aanbieden. De lunch wordt die
dag gebruikt op de Amerikaanse am
bassade. In de loop van de dag zullen
verscheidene besprekingen worden
gevoerd.
De tegenstelling tussen deze
beide prentjes kan moeilijk
scherper. Toén: leven en bedrij
vigheid van mensen en schepen
en goeiige paarden, weelderig
heid van straatnegotie en klets
praatjes en in 't zonnetje zitten,
speelsheid van uithangborden en
luifels en zomers waaiende bo
men. Nii: doodse leegte, een paar
kleumerige mensen, die zich
toèg-haasten van hier, zes mage
re boompjes in de sneeuw, wat
kale gevels naast een open gat.
Toen: rijkdom. Nu: armoede.
Eigenlijk is daarmee alles ge
zegd. Het is vrij afgezaagd, dat
altijd weer achteromzien naar
ons glorieus verleden, en liever
doen we dat dan ook niet. Ach
teromzien moet men niet over
drijven. Maar hoè wil men nu,
zonder oneerlijk te worden, iets
hoopvols ontdekken op dit troos
teloze preitje van 1953? Wie
zich herinneren kan, hoe dit we
zenloze gat in de plaats kwam
van een der meest imposante
Middelburgse gebouwen, het
Oost Indisch Huis, met daarnaast
het geestig juweel van laat-Re-
naissance-stijl, dat „de Globe"
heette, wie van jongs af aan ge
woon was, met trots en blijd
schap op te zien naar dit prach
tig staal van wat men hier dan
toch maar heeft gekund, die
heeft slechts een vloek over voor
het stupide oorlogsbedrijf, dat
zooveel schoons klakkeloos ver
nietigde. O zeker, militair zal het
nog wel beredeneerd kunnen
worden. Wat kan men nlèt bere
deneren? Ons doen dergelijke
wijsheden intussen alleen maar
denken aan die Papoea's, waar
het zede is, om, wanneer men een
appeltje te schillen heeft met een
sterkere, dien men niet aankan,
in zijn plaats maar een zwakker
lid van zijn familie te vermoor
den. We plegen ons verre verhe
ven te achten boven dergelijke
Papoeïsmen, maar wat verschilt
eigenlijk het domweg en blinde
lings in-mekaar schieten van een
volkomen weerloos, oud cultuur
bezit als dit, van een dergelijk
imbeciel bedrijf? Van cultuur ge
sproken, wat illustreert deze fo
to duidelijker dan het feit, dat we
bezig zyn zielige, lege barbaren
te worden?
a a a
Willen we liever van moderni
teit spreken? In orde, maar dan
beweren wij, dat het 18e-eeuwse
prentje van veel moderner leven
spreekt, dan dat van Kerstmis
'52. Wat is modern? Is het niet
dat, wat tintelt van nieuw, jong
leven, van toekomst? Is het mo
dernste niet dat, wat zó echt
van zijn tijd is, dat het de toe
komst in zich schijnt te bergen?
Een knop is moderner dan een
bloem! Welnu dan, het prentje
van 1700-zoveel spartelt en
sprankelt van het leven van dién
tijd. Van den tijd, dat het Oost
Indisch Huis ook werkelijk een
Huis van de Oost Indische Com
pagnie was, met om maar eens
wat te noemen zijn rijstpak-
huis, zijn theebussenzolder, zijn
nagelzolder, zijn specerijenzói-
der, zijn lijnwaadzolders, zijn
drogerij- en zijde-zolders, zijn
porseleinzolder, alles in volle ex
ploitatie. Het Huis zelf is op dit
prentje juist niet te zien mis
schien was het nog vóór de ver
bouwing van 1711? maar de
drukte en de herrie kwamen
daarvandaan. Ai, dat ivas nog
eens een moderne tijd! We waren
onze tijd vooruit en de rijke
vruchten daarvan lagen hier op
getast.
En hoe is het er nil? Wat zegt
dit grieperig, suffig winterge-
zicht? Waarom tintelt het hier
niet meer? Omdat we onze tijd
niet meer beheersen, integen
deel, we hebben moeite om hem
een beetje bij te benen. Het vuur
brandt elders. We marcheren
niet meer aan de spits, maar er
gens in de grauwe massa. Hoe
komen we daar ooit uit?
Een brommerig, somber stukje,
dit? Toegegeven, maar het kon
niet anders. Tè pijnlijk schrijnt
dit monsterlijke gat. Het nihilis
me grijnst je eruit aan. Wie niet
temin naar een vriendelijker ge
luid wil moduleren, hij kan zich
misschien troosten met de circel-
gang des levens. Wil men de
nieuwe dag zien, dan mag men de
nacht niet afwijzen, nietwaar?
Inderdaad, maar sommige nach
ten duren zo lang.
J, C. v, S.
O
mier van Frankrijk weigert, dat wei
gert hij niet aan Mayer.
René Mayer is niet omhoog ge
klommen in het luidruchtige wereld
je van de Franse politiek en hy is
;een man van 1000 schone beloften.
Io nodig kan hy een eenvoudige, kla
re welsprekendheid ontplooien, maar
zwijgzaamheid is zijn kracht.
Hij houdt niet van overdreven
vriendschapsbetoon. Een zekere
hardheid en onverbiddelijkheid ken
merken zijn karakter.
De bescheiden rabbijn, die zijn
grootvader was, heeft vermoedelijk
niet gedroomd van de rijkdom, welke
zijn zoon en kleinzoon zou vergaren.
Nu woont kleinzoon Majrer in het
prachtige kasteel Les Roches bij Gi-
venchyhij was op 30-jarige leef
tijd al medebestuurder van de
Straatburgse haven en zat in de lei
ding van banken en grote maat
schappijen, die in en buiten Frank
rijk werkten. Hij heeft de hand ge
had in de unificatie van de Franse
spoorwegen, hy was betrokken bij de
kolenkwestie met Duitsland in
1930 en hy heeft geluk gehad toen
de oorlog van 1939 uitbrak want hij
zat aan het hoofd van een bewape
ningscommissie in Londen.
Na de bevrijding was hy regelma
tig lid van de Franse regeringen, niet
als politicus, want zelfs in zijn eigen
partij had hy heel weinig aanhang,
maar als expert en zakelijk onderhan
delaar.
en kon hem moeilijk passeren,
omdat hij een van de weinige
mannen is, wiens bekwaamheid
in vrijwel alle politieke milieu's wordt
erkend. Op hem rust thans de taak
de economische situatie in Frankrijk
te verbeteren door het beperken van.
de staatsuitgaven, het verhogen van
de productie, 't vergemakkelijken van
de internationale handel en het in
schakelen van West-Duitsland in de
Westeuropese defensie. Persoonlijk is
hy een voorstander van maatregelen
in de trant van het Schuman-plan
voor kolen en staal en van andere
plannen voor economische integratie.
Daarvoor is echter tyd nodig en
het valt niet te voorzeggen hoeveel
tyd de Franse Nationale Vergadering
hem zal latenVoorlopig heeft hij
nog niet anders kunnen doen dan zyn
vele voorgangers in de stoel van de
minister-president deden....... praten
over leningsbriefjes van de Banque
de France.
Straks komt de grote stryd in de
Nationale Vergadering met de heren,
die allerlei sociale en andere maat
regelen willen, waarvoor geen geld
zal zijn.
Eerst als die strijd gewonnen is kan
Mayer aan het grotere werk be
ginnen. Dat zal wel Maart wor
den. George Bidault, de minister van
buitenlandse zaken is intussen bezig
zich te oriënteren. Het gerucht wil,
dat hij aan de Amerikanen gevraagd
zou neboen in Spanje niet al te voort
varend aan een Spaans-Amerikaanse
overeenkomst te werken. Eerst zou
het Europees verdedigingsverdrag in
kannen en kruiken moeten zijn.
Ook hij wil dus uitstelook voor
hem zal het wel Maart worden aleer
er grote vraagstukken aan de orde
komen.
René Mayer.,._ na-neef van de
Rothschild's.
De Haagse aannemer, J. S., die kort na
de oorlog met steekpenningen had ge
manoeuvreerd om opdrachten van het
Militair Gezag te krijgen, werd door de
Haagse rechtbank veroordeeld tot voor
waardelijk vijf maanden gevangenisstraf
met een proeftijd van 3 jaar.