Onze
Vrouw ettpaama
Canadese vrouwen in Toronto
hebben haar „eigenw ziekenhuis
EEN RUSSISCH KIELTJE"
MET FLEURIG BORDUURWERK
NYLONELEGANT EN STERK,
MAAR MOEILIJK TE VERWERKEN
Van Vrouw toi Vrouw
DONDERDAG 22 JANUARI 1953
PROVINC1 ALE ZEEUWSE COURANT
9
c
PIONIERSWERK WERD BELOOND
Hospitaal startte in 1910 met
zes bedden en één verpleegster!
(Van een correspondent)
Er is in Toronto een ziekenhuis dat Women's College Hospital heet.
Het is een bijzonder ziekenhuis. Niet alleen de patiënten zyn vrouwen,
maar ook de hele staf, en zyn geschiedenis gaat terug tot de tyd, toen
de vrouwen nog maar pas zelfstandig begonnen te worden.
In 1883 werd in Toronto door een groep mannen en vrouwen, die vonden
dat ook vrouwen de mogelijkheid moesten hebben om medicynen te stu
deren, het Ontario Medical College voor Women opgericht. In die tijd
wilde namelijk niet één universiteit in Canada vrouwen tot de colleges
toelaten. Er werd een kliniek opgericht, waar de studenten practische
ervaring konden opdoen, er kwam een eigen apotheek, en een tijd lang
bleef het daarbij.
werk en dacht: Ziezo, ik ga me ver
kleden en naar de trein. En net op
dat moment wordt er gebeld.
MAN RENDE WEG.
Ik ga naar de deur en daar staat
een man voor me, met een vrouw. De
man ziet mijn verpleegsters-uniform,
draait zich om, en rent weg, voordat
ik hem kan vertellen, dat het zieken
huis gesloten was. En daar stond ik
met mijn patiënte. Nu, van naar huis
gaan is die Kerstmis niets gekomen.
Ik had het veel te druk me de baby
die er op Kerstdag werd geboren.
Een wasmand moest nog gauw om
getoverd worden in een wieg! En na
die eerste baby hebben we dan maar
besloten het ziekenhuis ook open te
stellen voor kraamvrouwen. Verleden
jaar werden hier bijna vijf en twintig
honderd babies geboren, en ons zie
kenhuis heeft op dat punt zo'n goede
reputatie gekregen dat de meeste
mensen denken dat het alleen maar
kraaminrichting is. Ze beseffen hele
maal niet, dat het eigenlijk een ge
woon ziekenhuis is".
Zuster Clara Dixon is nog steeds
aan het ziekenhuis verbonden, nu in
de functie van onder-directrice. Ze
In het begin van de twintigste eeuw
werd het Ontario Medical College
overbodig, omdat de Toronto Medical
School vrouwen als studenten ging
toelaten, maar de kliniek bleef be
staan. Het bleek echter nog heel
moeilijk voor de afgestudeerde vrou
welijke doktoren om zich een plaats
te veroveren in de maatschappij, en
lange tijd weigerden zelfs de zieken
huizen om de vrouwelijke doktoren
bij haar eigen patiënten, die in die
ziekenhuizen waren opgenomen, toe
te laten. Het werd duidelijk dat er
maar éénoplossing waseen eigen
ziekenhuis. En zo kwam in 1910 het
Women's College Hospital tot stand,
een ziekenhuis met het indrukwek
kende aantal van zes bedden, waar
voor één verpleegster de zorg had.
Clara Dixon heette ze, en ze moet
altijd een beetje lachen als ze over
die tijd vertelt.
„Ik was al een paar jaar lang niet
naar huis geweest, toen ik die baan
aannam", zegt ze, „en één van mijn
voorwaarden was, dat ik de Eerste
Kerstmis naar huis mocht. Dat werd
toegestaan, en ja hoor, op de dag
vóór Kerstmis was ik klaar met mijn
Heus mevrouw, of u nu pro of con
tra Moskou bent; u kunt voor uw
kleine jongen en ook voor uw kleine
meid gerust zo'n vrolijk geborduurd
Russisch kieltje maken en het zal
hun alleraardigst staan. We geven er
het patroon voor een korte broek by,
maar het kan even goed op een rok
je of op een lange broek gedragen
worden.
Het kieltje vraagt circa 1 meter
stof en het broegkje 50 centimeter
van 90 breed. Men maakt de voorslui
ting van het broekje door onder de
gevoerde linkervoorkant 'n eveneens
gevoerde knoopsgatenreep volgens de
ingetekende vorm te naaien en rechts
een gevoerde knopenreep aan te zet
ten. De in het patroon aangegeven
voeringzak wordt bij de zakopening
0. tJO. /8. M.30.33. O.X.5./Q.
met broekstof bekleed en daarna in
genaaid. In de achterstukken stikt u
de figuurnaadjes. De zijnaden boven
en onder de zakopening sluiten en
evenzo de beennaden en de midden
naad. De bovenrand werkt u met een
3 centimeter brede reep voering af
en voorziet hem van knoopsgaten,
waannee u het broekje op een voe
ringlijfje knoopt.
U vindt het patroon hiervan naast
dat van de broek. Het beleg aan de
achterkant vouwt u naar binnen,
waarna de knoopsluiting aangebracht
wordt. Schoudernaden sluiten en de
hals en de armsgaten met schuine
reepjes afwerken. Op de brede zoom
naait u de knopen in overeenstem
ming met de knoopsgaten in de
broekband.
Voor u het kieltje in elkaar stikt,
brengt u eerst het borduurwerk langs
de sluitkant en op de mouwen aan.
Tegen de onderslag van het linker
voorpand naait u een 5 centimeter
breed beleg, waarna u de knoopjes
aanzet. Het beleg tegen de sluitkant
van het rechtervoorpand reikt tot de
middenvoorlijn. By het aanstikken
naait u gelijk de lusjes mee. Zij- en
schoudernaden sluiten en de halsrand
tussen de dubbele stof van het boord
je (2% by 31 centimeter) zetten, dat
eveneens met een knoop en lusje
sluit. Het verdient wel aanbeveling
om ook achter het borduurwerk van
de mouw een reepje voering te naai
en. Mouwnaden sluiten en de ingerim-
Eelde onderkant van een boordje (2l/a
y 17 centimeter) voorzien. Over de
kop even ingehouden zet u de mouw
met de naad circa 2 centimeter voor
de zijnaad in het armsgat. Het cein
tuurtje maakt u 2% 3 centimeter
breed.
Houdt u niet van handwerken of
heeft u daar geen tyd voor, dan kunt
u het borduursel vervangen door
kleurig bewerkt band, dat in ver
schillende breedten en allerlei aardi
ge dessins te koop is.
ELLA BEZEMER.
SST
J
«as®
O
faz
frl
i-
s i 8
I
Si
X
21 H
f &o
nl
5
al V
Lo:>
El
,v6
O l 1
i I
i.v. atiM
s- W 3f. a /9M „I
vertelt dat er aan dat eerste zieken
huis met die zes bedden ook een ope
ratiekamer verbonden was. „Het was
een hele onderneming", vertelt ze.
„In de eerste jaren bestond de hele
staf uit drie of vier vrouwen, en de
patiënten konden de operatiekamer
op geen enkele wijze bereiken dan
te voet. De patiënt stapte gewoon het
bed uit en wandelde erheen".
In de laatste achttien jaren, sinds
het nieuwe ziekenhuis werd gebouwd,
zijn de vrouwen in stromen naar het
Women's College Hospital gekomen.
Het is er altijd vol, soms overvol. En
toch, als een vrouw ooit als patiënte
in dat ziekenhuis heeft gelegen, en ze
moet weer onder behandeling, dan wil
ze geen ander ziekenhuis meer dan
het Women's College Hospital, zelfs
al zou ze in de gang moeten slapen.
Misschien komt dat door de hele sfeer
die er in het ziekenhuis heerst.
PIONIERSGEEST.
Al bestaat het ziekenhuis in
verschillende vormen nu al veertig
jaar, er heerst nog steeds een soort
Rumoer in de wereld van de
„haute coiffure".
„Gaan de dames lieur haar langer
dragen?" Dit is de brandende vraag,
die momenteel niet alleen de dames
en haar kappers bezig houdt, maar
ook de ruime belangstelling van de
heren geniet.
Met drie tot vijf centimeter lange
haren achten vele coiffeurs de grens
van het redelijke overschreden. „Het
is onze taak de vrouwen mooi te ma
ken", aldus deze kappers. „Zy beho
ren niet als mannen gekapt te wor
den".
De mannen, die doorgaans de kap
persrekening te betalen kijrgen,
denken er net zo over, vooral omdat
zeer kort dameshaar een veeivuldiger
gang naar de kapper betekent.
De heer Martin Leyger te 's-Gra-
venhage, geen onbekende in kringen
van de haute coiffure, stelt zich op
het standpunt, dat er ook in de kap
perswereld grenzen zijn en heeft in
een artikel in een der Nederlandse
dagbladen een haarlengte van 1012
centimeter verdedigd.
Dit artikel is voor het bestuur van
de sectie Holland van de „Haute Coif
fure Francaise" aanleiding geweest
om de heer Leyger als lid van deze
sectie te royeren.
In de brief, waarin het bestuur de
heer Leyger van diens royement op
de hoogte stelt, wordt hem verweten,
dat hij „zijn collega's in discrediet
heeft gebracht".
Tot voor een jaar was de heer Leij-
ger nog president van de sectie Hol
land en tot 14 Januari, de dag van
zijn royement, droeg hij nog de ere-,
titel „President Fondateur" van deze
sectie.
pioniersgeest. Sommige van de eerste
vrouwelyke doktoren die er werkten,
zijn er nog steeds. Zij weten allen
hoeveel er tot stand is gebracht en
ze waarderen hun schitterende uitrus
ting en de keurig ingerichte zalen des
te meer, omdat zy zich kunnen her
inneren hoe zij begonnen zijn.
Heel lang hebben ze niet onder die
primitieve condities behoeven te wer
ken; in 1915 verhuisde het zieken
huis naar 'n betere accommodatie, en
daar kon men al een stuk of dertig
patiënten bergen. In 1918 werd er een
nieuwe vleugel aangebouwd en in
1935 werd dan het nieuwe ziekenhuis
gebouwd dat nu nog in gebruik is,
en waar plaats is voor 140 volwasse
nen en 45 kinderen. Binnenkort zul
len er aan dit ziekenhuis ook weer
twee nieuwe vleugels worden ge
bouwd. Maar nog steeds is het een
ziekenhuis vóór vrouwen, dóór vrou
wen. Er komen nu wel mannelijke
doktoren af en toe voor operaties,
maar twee van de beste chirurgen in
Toronto zijn vrouwen, en zy behoren
by de staf.
„Er zijn wel eens onenigheden", ver
telt een van de doktoren, „maar we
hebben zo'n goede samenwerking, dat
dit nooit erg wordt. Doordat allen
vrouwen zijn, bestaat er bijvoorbeeld
een veel vertrouwelijker verhouding
tussen verpleegsters en doktoren. En
iedereen houdt van het ziekenhuis,
juist omdat het iets is, dat met zo
veel moeite tot stand gekomen is".
Weefsel dient voorzichtig en met beleid
te worden behandeld.
Nylon! Luttele jaren geleden nog een toverwoord voor dc Hollandse
vrouw; een woord dat een nieuw en vrijwel onbekend artikel aanduidde.
Wie van een relatie in Amerika een paar nylonkousen kreeg, werd allerwe
gen benyd
Thans kunnen we In Nederland niet alleen volop nylonkousen kopen, maar
ook blouses en ondergoed, vervaardigd uit dit byzonder materiaal.
Nu in de winkels steeds meer stof
fen onder de soortnaam „nylon" te
koop worden aangeboden is het wel
nuttig om degenen die haar eigen
gard&tobe plegen te vervaardigen, at
tent te maken op enkele punten die
men bij het werken met deze stoffen
niet mag verwaarlozen.
Zoals bekend is nylon (en het in Ne
derland vervaardigde equivalent „en-
kalon") sterker, elastischer en beter
bestand tegen slijtage dan katoen,
rayon etc. Het gevolg is, dat het ook
meer weerstand biedt tegen scheuren
of knippen. Daarom gebruike men by
het bewerken van nylonstoffen zeer
scherpe scharen, en vooral dunne
spelden en naalden. Men knipt bij
voorkeur het weefsel eerst zo zuiver
mogelijk en trekt vervolgens een aan
tal draden uit om daarna opnieuw
langs de zo ontstane lijn te knippen.
Door hun gladheid rafelen de nylon
garens snel; laat dus nooit de randen
van de naden onafgewerkt, en han
teer de uitgeknipte stukken zo min
mogelijk.
Knippen dient men te- doen in de
richting van de inslag (dus van zelf
kant tot zelfkant) of diagonaal; men
heeft dan de minste kans dat het
weefsel later op de naden gaat rim
pelen. Knip ruime zomen en naden
aan (anti-rafel!) en knip knoopsga
ten iets kleiner dan normaal. Rijgen
doet men daarna op de gebruikelijk
manier met dun ryggaren; voor het
stikken neme men liefst nylon- of en-
kalongaren, waarbij de spanning op
het naai- en spoelgaren zo laag moge
lijk moet worden gehouden. By een
naaimachine met verwisselbare onder
delen voor fyn en zwaar weefsel ge
bruike men de onderdelen voor rijn
werk. Tijdens het naaien mag vooral
niet aan het weefsel getrokken wor
den; door lichte druk leide men het in
goede richting.
NADEN.
Om het meergenoemde rafelen zo
veel mogelyk tegen te gaan, kan men
het best Engelse, Franse of platte na
den toepassen. Bij normale naden
worden de randen afgewerkt door ze
om te slingeren of met een speciale
schaar te kartelen. De fynste weef
sels worden dubbel gezoomd; bij
zwaardere weefsels kan de zoom wor
den afgewerkt met boorband. Ge
bruikt men hiervoor geen nylonband,
dan dient men het band eerst „uit te
krimpen" evenals kant of andere ma
terialen, die men als versiersel of tus-
senzetsel aan het enkalon. of nylon
kledingstuk wil zetten.
Tenslotte Is bij het stryken voor
zichtigheid geboden. Gebruik een
lauw-warm ijzer; bjj te grote hitte
smelt de stof. Om zomen en naden
vlak te maken kan men een vochtige
perslap gebruiken. Nylon en enkalon
kunnen niet met een strijkijzer ge-
plisseerd worden!
Taart met 102 kaarsjes!
Woensdag vierde mejuffrouw Neeltje
van Velzen. die een liefdevol onderdak
heeft gevonden bij het Leger des Heils
te Dordrecht, haar 102e verjaardag.
Zij was geestelijk en lichamelijk nog
in staat de drukte die haar bijzondere
verjaardag met zich meebracht. te
doorstaan. Namens de gemeentelijke
dienst van sociale zaken is haar een
taart aangeboden met 102 kaarsjes!
INAVO AUTO-VEILING
RIedere VRIJDAGSS
VEEMARKTHALLEN
ROTTERDAM H
i-HiH.n.llfH WglVMjSa
In afwachting van uw gloeien
de vrotesten tegen die afwas die
wij maar moeten laten staan,
lijkt het mij niet ondienstig een
oud en ietwat pijnlijk splintertje
van herinnering uit onze huid
te halen.
Het is alweer enige maanden
geleden dat ik hierop zinspeelde,
maar tot het verhaal-zelf ben ik
niet gekomen. En toch wilde ik
u de kwestie eens voorleggen,
want het benieuwt mij werkelijk
te weten of er meer vrouwen zijn
die last van dit splintertje heb
ben.
Het gebeurde mij dan op een
avond dat ik naar een van die
non-stop-radio-attracties zat te
luisteren, die bij tijd en wijle met
het geraas van verlate locomotie
ven door onze huiskamers dave
ren.
Niet dat ik zo buitenmate ge
charmeerd ben van dergelijke
amusementen. Want behalve de
generale indruk van flauw en
oppervlakkig lijken zij, onder
welke naam of vlag zij zich ook
aandienen, zó allereentonigst op
elkaar, dat men met één aan te
horen voor een halfjaar genoeg
heeft.
Maar af en toe moet iemand,
die belang in alle levensuitingen
stelt, toch wel eens een steek
proef xiit dat vat nemen; vooral
als het links en reents in krant
en periodiek klachten regent te
gen dit soort duur, luidruchtig en
blijkbaar uiterst povulair ver
maak. Is het wezenlijk zó erg?
dacht ik, ook naar aanleiding van
sommige brieven in deze ru
briek. Dan maar eens manmoe
dig te knop omgedraaid en de
douche desnoods ijskoud onder
gaan. De beste bode is nog altijd
de man zelf,
Het was heel ijskoud, lieve le
zeressen, dit ongewend stortbad
van geestigheden. Misschien doet
men verstandig er zachtjes, met
kwartieren tegelijk, aan te wen
nen, net als bij de hoogtezon.
Maar ik liet mij in dezen niet
kennen, gedachtig aan Nova
Zembla en Van Speyck en zo.
Vooruit dus, niet kinderachtig
zijn: als die hele stampvolle zaal
zo schatert, moet er toch wel hier
of daar iets geestigs verstopt zit
ten, als de boon in het Drieko
ningenbrood. Tanden op elkaar
en luisteren, alia Zo'n confe
rencier staat daar óók maar niet
leuk te wezen en iedereen door
te hebben voor zijn genoegen.
Nee, dat was werkelijk om me
delijden mee te krijgen. Er
schijnt in deze wereld maar een
heel beperkt aantal mopjes aan
wezig, en met al die conferen-
DE GEVALLEN
ces van tegenwoordig wordt de
spoeling per optreden natuurlijk
eardip dun. Dan nog maar weer
eens van mijn schoonmoeder,
met wie ik best kan opschieten,
hèel best, dames (waarom scha
teren die dames nu al?), zij komt
volgende week logeren, dus ik
behoef nti gelukkig nog niet op
mijn woorden te passen. (Even
wachten tot de dames uitgela
chen zijn). Hoewel, laat ik niet
tevèel zeggen, want mijn vrouw
zit ook naar deze uitzending te
luisteren en..Dan volgt er eni
ge detaillering van dié aardige
vrouw; sprekend haar moeder;
en een historie van een hoedje of
een schoonmaak of een uitver
koop, al naar het seizoen. Het
•lijkt mij niet Alles om vrouw van
een conférencier te zijn.
Maar eindelijk, gelukkig zijn
vrij via de accordeon-virtuoos, A
guy is a guy, Kijk-es-in-de-pop-
petjes-van-mijn-ogen en meer
van die speeltuindeuntjes voor
grote mensen gelukkig beland bij
de sketches, zoveel als mopjes
met-aankleding. En leuk dat dié
zijn, leuk!
De zaal is dan zowat aan een
permanente hik toe.
De avond die ik het genoegen
had al luisterende bij te wonen,
presenteerde als speciale attrac
tie lachen, gieren, brullen!
het allerdolste wat er ter wereld
beslaat: de oudste inwoonster
van een met name genoemde
grote stad, een meer dan hon
derdjarige weduwe.
Nu lijkt het mij direct al niet
zeer fijngevoelig om zo met een
woonplaats te komen aandragen,
want allicht telt die werkelijk 'n
honderdjarige die prompt voor
het prototype van deze micro
foonacrobate wordt aangezien.
Maar goed wie over zulke
kleinigheden valt is een knies
oor. De honderdjarige verschijnt
ten tonele, uiterst komiek getui
ge de orkaan van lachbuien in de
zaal en behept met de mal uit
schietende kraakstem die aan de
ze leeftijd eigen schijnt te zijn.
Ma.o.r als zij dan ook nog, ongelo
felijk rad gebekt allerlei moppi
ge herinneringen gaat ophalen,
een soort horlepiep begint te
dansen en giebelende gewaagd
heden begint te kraaien over be
paalde kledingstukken waarover
zlfs een jónge dame niet gauw in
het publiek zal uitweiden
Dan wordt het dunkt mij, on
danks de bulderende bijval van
de zaal, hoog tijd om de knop om
te draaien En constateer ik dat
ik nog eeji heel eind achteraan
kom in het waarderen van actu
ele geestigheden. Ik heb, dom ge
noeg misschien, een oude vrouw
altijd een soms lieve, soms stati
ge, soms trieste, maar altijd eer
biedwaardige verschijning ge
vonden. Voor de grijze haren zult
gij opstaanhebben wij dat
óók al achter de rug?
SASKIA.
Zij gaat naar de
WINTERSPORT
Januari en Februari zijn topmaan-
den voor de wintersportcentra in Eu
ropa, en ook in Nederland zijn er ve
len, die dan voor een poosje de natte
grauwe winter in eigen iand achter
zich' laten, en naar de besneeuwde
bergen vertrekken. Behoort u tot die
gelukkigen Dan zult u vermoedelijk
byzonder belangstelling hebben voor
de wintersportkleding, die de Ween-
se mannequin Vera op bovenstaande
foto's toont; het zijn allemaal onont
beerlijke attributen voor de adspi-
rant-ski-ster. De warme jumper links
werd vervaardigd uit reeleder, heeft
gebreide wollen boorden en zal het
uitstekend „doen" op een waterdichte
pantalon (liefst van stevige wollen
gabardine) die natuurlijk ook een on
misbaar onderdeel van de ski-garde
robe is. Rechts ziet u een water- en
winddicht ski-jacket, waarvan capu
chon en manchetten goed dienen aan
te sluiten. Zo'n jacket kieze men bij
voorkeur in een felle kleur; witte kle
ding is gauw smoezelig en doet bo
vendien vaak grauw aan tegen de u
omringende sneeuw.
Een eenvoudig jurkje vaor 's avonds
mag evenmin ontbreken! De midden-
ste foto toont u een z.g. „separate"
van vrolijke ruitstof. Zo'n tweedelig
pakje heeft het voordeel dat rok of
jumper nog eens gecombineerd kun
nen worden met andere jumpers en
rokken, zodat u meer mogelijkheden
hebt dan met een gewoon japonnetje.
„Decada della Lana"
in Italië.
Ook de Italiaanse „haute coutu
riers' 'hebben deelgenomen aan de
wolweek, de „Decada della Lana",
die in Italië iets later wordt gehou
den dan in Holland. Voor deze win
terweek hadden zy speciale modellen
ontworpen, die nu reeds door de Ita/-
liaanse confectionairs worden nage
maakt. Er waren rokken van fijn
zwart laken, afgezet met dikke wol
len franje; ski-pantalons van stevige
wollen jersey met bijpassende, even
eens met franje gegarneerde jum
pers; geklede japonnen en ensembles
van jersey en duvetine, en verschei
dene cocktaildresses en avondjapon
nen van wollen fantasie-stof.
Romes modekoning Antonelli, die
vele Amerikanen tot klant heeft, ver
wekte sensatie met zijn schepping
..October Sun": een winter-ensemble
voor de koudste dagen van het jaar.
Op een streng aansluitende rok cre-
eerde hij een wijde, fel-rode lakense
driekwart mantel, waaronder een
zwart twin-set van fyne wol werd
gedragen.
