Duitsland's Evangelische kerk en het IJzeren Gordijn Tegen geselstraf in Engeland bestaan vele bezwaren C WOLVEN IN DE OMGEVING VAN HET DORP WIERDEN ZATERDAG 20 DECEMBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT IN 1948 WERD ZE AFGESCHAFT. Maar er wordt gevraagd om de wederinvoering (Van onze correspondent) LONDEN, November. In 1948 werd in Engeland onder de Laboor- regering de tot die tyd geoorloofde geselstraf afgeschaft. Thans gaan er als gevolg van een steeds toenemende golf van gewelddaden, vooral roof overvallen op kaslopers, bankbedienden, alleenstaande winkeliers en win keliersters, stemmen op om deze straf onmiddellijk weer in te voeren en in het parlement en de pers is hierover een hevige stryd ontbrand. Deze straf werd vroeger toegepast in de vorm van een verzwaring van de strafmaat in speciale gevallen, b.v. wanneer b\j het plegen van een mis daad op bijzonder brute en ruwe wyze zware verwondingen waren toege bracht aan oudere mensen, vrouwen of kinderen; als deze de dood ten ge volge hadden, werd de aanklacht automatisch veranderd in moord, waarop meestal de doodstraf volgt. Deze doodstraf is ondanks heftige agitatie en uitvoerige behandeling in het parlement tot dusverre gehand haafd en zal ook wel door de meer derheid van het volk als onontbeer lijk beschouwd worden, wat er ook tegen ingebracht moge worden. Maar de negen of twalf stokslagen, die (in zeldzame gevallen) vroeger bij het begin van de straf uitgedeeld werden de veroordeelde was op de bok vastgebonden en de slagen werden over de naakte rug gehaald zijn niet meer geoorloofd; de af- door L. VAN BRUGGEN. j schaffing geschiedde niet uit senti mentaliteit, maar omdat men beweer de, dat deze straf dikwijls juist 't te gendeel tot gevolg had, namelijk dat de gestrafte door zijn medegevange nen als een „held" werd behandeld en in plaats van zich vernederd te voelen zich verbitterd in zijn mis dadigheid vastbeet; bovendien vond men, dat de voltrekking van deze straf voor degenen, die ze moesten toedienen, vernederend was. VERDEELDE MENINGEN. Het nieuwe meningsverschil gaat nu om de kwestie, of men de vele gewelddaden, vooral bij de jeugdige 405. Natuurlijk is het een koud kunstje op een broeierige zomerdag, wanneer de natuur bladstil is en enkele donder wolken zich hier en daar reeds aan de horizon vertonen, te voorspellen dat er onweer op komst is. Over de ze voorzegging zullen we het vandaag dan ook niet hebben. Interessanter is het echter dat sommige mensen, het zij aan eksterogen, lidtekens, of ver groeiingen, hetzij aan zekere gewaar wordingen in bepaalde organen gerui me tijd van te voren kunnen constateren, neen, wéten, dat het zal gaan onweren, ook al kan door ande ren geen enkel symptoom daarvan worden vastgesteld. We weten dat dieren onrustig wor den vóór de aanvang van een onweer en hetzelfde verschijnsel valt waar te nemen bij sommige mensen. We be hoeven hier zeker niet alleen aan abnormale gevallen te denken. Alhoe wel 't een bekend feit is dat sommige geesteszieken een bijzondere gevoelig heid in dit opzicht bezitten, kan deze gevoeligheid toch aan ieder normaal mens eigen zijn. Mij is het geval be kend van een zeer evenwichtige, rus tige en nuchtere man die het naderen van een onweer geruime tijd van te voren „in zijn bloed voelt jagen", zo als hij het uitdrukt. Voor hen die dit gevoel niet kennen moge dit een wei nig wetenschappelijke of nauwkeurige omschrijving zijn, maar deze gewaar wording heeft, voorzover ondergete kende dit mocht constateren, nimmer gefaald. Anderen krijgen hoofdpijn, steken in eksterogen, trekkingen in oude lid tekens enz., waaruit zij het op handen zijn van onweer weten af te leiden. Op zichzelf lijkt dit niet onbegrijpe lijk, aangezien in 't menselijk lichaam ontelbare processen samenhangen met electrische ladingen en ontladingen, die weliswaar slechts in bijzonder kleine waarden kunnen worden uit gedrukt, doch die desondanks van ons lichaam een centrale hebben gemaakt waarin voortdurend op grote schaal kleine hoeveelheden electrische ener gie worden uitgewisseld, waardoor tal loze fijnzinnige .en onbegrepen proces sen kunnen plaats vinden. Zou 't dan zo verwonderlijk zijn, dat in deze uiterst subtiele uitwisseling bij som mige mensen een merkbare storing ontstaat in gevallen waarin gelijk wij in no. 397 hebben gezien tussen hoofd en voeten een potentiaalverval is van 500 tot 1000 volt? Door de slechte geleidbaarheid van de lucht wordt dit potentiaalverschil weliswaar niet door middel van ons lichaam genivelleerd, doch kleine stroompjes moeten er wel degelijk ontstaan omdat ons gehele lichaam immers door lucht omgeven is en door beweging voortdurend met andere luchtdelen in aanraking komt. Dat zeer gevoelige zenuwen, of zenuwen welke aan letsel onderhevig zijn ge weest of een bepaalde druk ondervin den, hierop reageren, lijkt mij eigen lijk vanzelfsprekend, wijl er weinig dingen beslaan die zo fijn reageren als het levend organisme. Maar ik geef deze mening graag voor een betere. En nu de klap op de vuurpijl: u kunt zelfs aan de waterkraan waarnemen dat het gaat onweren! H. Pêtillon. misdadigers, door de roede kan ver minderen. De organisatie van de „magistrates" (ongeveer hetzelfde als politierechters) met ongeveer 9350 leden, die in de meeste geval len de straf moeten bepalen, zal zich binnenkort erover uitspreken, of er een algemene stemming zal worden gehouden over de kwestie van het herstel van de lichamelijke tuchtiging. Tydens 'de laatste jaar vergadering, op 17 October, stem den 166 leden voor en 219 tegen een resolutie ten gunste van het herstel van de tuchtigingsstraf. Doch sinds dien hebben negen rechtbanken in Manchester (van het totaal van 1000 in het gehele land) eenstemmig de opheffing van de wet van 1948 geëist; dit werd gemotiveerd met de woorden „met het oog op het grote aantal gewelddaden, dat tegen oude mensen, vrouwen en kinderen, spe ciaal in hun eigen huis, begaan werd." De statistische cijfers die door de tegenstanders der geselstraf als bewijs voor hun bewering aange haald worden, dat de afschaffing eerder een vermindering dan een vermeerdering van misdaden, „waar bij vroeger de geselstraf werd toege diend", tengevolge zou hebben ge had, zijn niet geheel overtuigend. Want de vorm en de bijkomstige omstandigheden zijn de overvallen op kaslopers, winkeliersters, huis vrouwen, enz., en gangster-misda den naar Amerikaans voorbeeld, in Engeland helemaal niet of zo zel den voorgekomen, dat ze niet in de betreffende categorie vielen. STREVEN NAAR HERSTEL. Uit ingezonden stukken in de kran- 'en blijkt, dat ook onder het publiek le meningen nog verdeeld zyn, doch -neer naar de zijde van het herstel van de lichamelijke tuchtiging nei gen. Moord op politieagenten en in braak met afschuwelijke geweldda- Super straalvliegtuig voor Atlantische vluchten. Men is thans begonnen met de con structie van de eerste Engelse super straalvliegtuigen, naar het model Van de transatlantische Cornet. De nieuwe Cornet zal de huidige vliegtijd tussen Londen en New York bijna kunnen halveren en de dubbele Atlantische overtocht twee maal per dag kunnen maken. De kruissnelheid zal ruim 800 km. per uur bedragen en de normale vlieghoogte meer dan 12.000 meter. digheden hebben het anders zo goed moedige volk opgezweept en niet ten onrechte merkt D.v. een briefschrij ver op, dat men de humaniteit fn de eerste plaats moet betrachten ten opzichte van de slachtoffers van zul ke gewelddaden, die voor hun leven verminkt of zelfs van het leven be roofd werden: de Earl of Mar merkt in een van deze brieven op, dat ook de fewone burger recht heeft op dezelf- e bescherming, die het tuchthuis- en fevangenispersoneel geniet, doordat ij gewelddadigheden jegens hen de tuchtigingsstraf ook thans nog wordt toegepast, wat de Labour-regering juist als beschermende maatregel wel heeft toegestaan. Men mag benieuwd zijn, hoe deze strijd om de geselstraf zal aflopen. Zij heeft niets te maken met wraak zucht of Middeleeuwse gebruiken, maar uitsluitend met een schier wan hopige poging om middelen te vinden, om de toeneming van een uiterst weerzinwekkende misdadigheid te verhinderen. Vermmdarmg dollarhulp voor West-Europa. Ook beperking van controle. Onder leiding van de Amerikaanse minister van handel Charles Sawyer heeft een delegatie West-Europa af gereisd. Thans is het rapport van de ze delegatie verschenen. Zij beveelt o.m. aan geleidelijke vermindering van de economische hulp aan West-Europa met uitzondering van Italië en Grie kenland. De off-shore-aankopen van de Amerikanen zullen voor Europa uitgebreid moeten worden en men zal moeten overwegen de betrokken landen vrij te laten in besteden van de daarvoor ontvangen gelden. De delegatie wil onmiddellijk in trekking van de Amerikaanse beper king voor de import van kaas en an dere zuivelproducten. Voorts kunnen in Amerika de douanebepalingen vereenvoudigd wor den en enkele verouderde handels overeenkomsten moeten vernieuwd worden. Veel wordt verwacht van een uitge breider Amerikaans toeristenverkeer naar Europa. De Amerikaanse bureaux in Europa evenwel dienen ingekrom pen te worden en de controle op de steunprogramma's moet terugkeren onder de dienst van buitenlandse za ken. Eerste vier Trappisten naar Indonesië In de aödy „O.L.Vr. van Konings hoeven" van de Oisterciensers van de strenge observantie (de z.g. Trappis ten) is de mededeling ontvangen, dat de Indonesische regering toestemming heeft verleend voor de vestiging op Java van vier monniken dezer orde. De orde hoopt dit viertal spoedig te kunnen doen volgen door nog acht monniken. De eerste stichting dezer orde in Indonesië beoogt een zeer bijzondere religieuze levensvorm van het Wes ten over te planten in het Verre Oos ten, waar deze dan door de Javanen zelf in hun eigen geest tot verdere ontwikkeling moet worden gebracht. Premie van 30.000. In de 517e Staatsloterij, vijfde klas se, zestiende lijst is op nummer 12171 een prijs van 1000 gevallen met premie van 30.000. Vrouw en wolf zyn dikke vrienden. EEN AANHANKELIJK DIER! Leo en Ter a - zij hadden bewoners van een diergaarde kunnen zijn (Van een onzer verslaggevers). Even achter Wierden in de buurt van de Schietbaanweg zitten wol ven, rasechte wolven, die afkomstig zijn uit de Russische zóne van Duitsland. Om verontrusting te voorkomen, zeggen \vy er direct bij, dat het er slechts twee zijn, een mannetje en een vrouwtje, die hun levens dagen weliswaar in de open lucht, doch in elk geval veilig achter drie milimeter dik draad, slijten. Het zyn Leo en Tera, tezamen de eerste aanwinst vormend voor wat eens een diergaardezou moeten worden. Zy zijn eigendom van de heer H. Gorel, die zijn plannen om meer dan een oorzaak niet heeft zien doorgaan. Alles was reeds in kannen en kruiken; grond was aangekocht, terrein deugdelijk afgerasterd en zelfs kooien, hokken en rennen waren opgetrokken. Behalve wolven, had de heer Go- rel niet minder dan 50 marmotten, een groot aantal Siamese katten, vossen en wasbeertjes. Na verloop van drie jaar, vooral vWwege de hoge kosten, is dit aan tal aanmerkelijk terug gelopen. De wolven heeft hij echter niet willen afschaffen, ook omdat het hier voor treffelijk fokmateriaal betreft, waar voor zeer veel belangstelling bestaat. Burgers dierenpark te Arnhem kocht b.v. een aantal jonge wolfjes en de heer Gorel is dan ook van plan met deze fokkerij voort te gaan. Hij heeft verder nog een vos. twee wasbeertjes, enkele Siamese katten en een viertal honden, die evenals de katten aan het huishoudelijk verkeer deelnemen. Niettemin echter ligt thans het af gerasterde terrein, dat niet minder dan anderhalve hectare groot is, tot op zekere hoogte braak, het is al thans niet rendabel, hetgeen uiter aard betreurd moet worden. Als meu belmaker voorziet de heer Gorel thans in zijn onderhoud, terwijl zijn huishoudster voor de nog resterende dieren zorgt en zij doet dit met grote toewijding. Zy is met de wolf Leo evenzeer bevriend als met de aanha lige Siamese katten, die geen mo ment van haar zijde wijkeu Met Te- ra, de wolvin, kan zij het minder goed vindeu Dit dier is en blijft on vriendelijk en vijandig en kent zelfs voor de lekkerste hapjes geen dank baarheid. Leo daarentegen is zeer aanhankelijk, hoewel Tera het niet in haar hoofd zal halen agressief te- STEMMEN UIT DE KERKEN Zij worstelt met vele moeilijkheden In een van de laatste nummers van het uitstekende Franse Protestantse weekblad „Réforme", heeft Reynold von Thadden Trieglaff, de voorzitter van de „Kirchentag", een stuk geschreven over de Kerk in Duitsland en het IJzeren Gordijn. Dit jaar, toen de Kirchentag in Stuttgart werd ge houden, zyn aan hen, die uit de Oost-zóne deze samenkomsten wilden by- wonen, de visa geweigerd, zodat bijna niemand van achter het IJzeren Gordyn daaraan heeft kunnen deelnemen. Onder een Kirchentag wordt verstaan een complex van samenkomsten op enkele op elkaar volgende dagen, waar een bepaald actueel onderwerp van verschillende zijden wordt bezien. Op de laatste dag wordt er een massa-samenkomst gehouden, waaraan duizenden deelnemen. Nu heeft het bestuur van de Kirchentag contact gehad met autoriteiten van de Oost-Duitse Volksrepubliek en wel op zeer officiële wyze. Ze hebben met niemand minder gesproken dan met minister-president Grotewohl. Het onderhoud ging over de Kirchentag die in 1953 in Hamburg zal worden gehouden, over de opzet van deze da gen en de wens om deze een samenkomst te laten zijn van de gehele Evangelische Kerk in Duitsland, zowel van dat deel dat in de Oost-zóne ligt als van het stuk dat in West-Duitsland is. In een communiqué dat daarna Is uitgegeven, wordt o.a. gezegd „dat de Evangelische Kerk van Duitsland by haar doel blyft, nl. de Evangelische christenen van geheel Duitsland te verenigen, om hun gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar te versterken". Dit onderhoud zo merkt von Thadden op Is niet alleen belang rijk voor de plannen van de Kirchen tag, maar eveneens voor de gehele politiek van de Kerk en in zekere zin ook voor de politieke situatie van Duitsland. Uit het feit, dat Gro tewohl „hoffelijk en welwillend" ge sproken heeft, wil de schrijver niet afleiden dat het bestuur van de Kirchentag nu alle wensen vervuld zal krijgen. Hy weet, dat er aan de overzijde van het IJzeren Gordijn een groep is, die zich alleen maar te gen de Kerk kan keren. Toch meent hy dat er tijdens het onderhoud met de minister-president een geest van verzoening neerste en hij verwacht dat in 1953 groepen uit Oost Duits land zullen deelnemen aan de Kir chentag. Veel zal echter afhangen van de politieke situatie, die er dan zal zijn m Europa. Zullen de verdragen van de Europese defensiegemeenschap met W. Duitsland worden geratifi ceerd? En zullen de overeenkomsten tussen de Bondsrepubliek en Frank rijk worden bekrachtigd? Wanneer dit gebeurt, zal dit niet zonder weer slag zijn op de situatie van de Kerk. Uit de gevoerde besprekingen meent von Thadden de conclusie te mogen trekken dat men in het Oosten geen radicale breuk wil. En verder spreekt hij als zijn mening uit dat de autori teiten in het Oosten wel een zeker contact van de Kerk, boven de grens van de zönes uit, als welkom be groeten. Dit ondanks het feit dat de Evangelische Kerk in de Volksrepu bliek het wel zeer moeilijk heeft door alle mogelijke verboden en druk die op haar wordt uitgeoefend en die op ieder \yillekeurig ogenblik kan wor den verzwaard. MOEILIJKHEDEN We worden hier geplaatst midden in de moeilijkheden waarin de Duitse Evangelische Kerk verkeert. Zij voert een zware strijd om haar eenheid vast te houden. Daartoe gaat zij we gen die meer dan eens het misnoe gen van de regering, zowel aan de ene als aan de andere zijde van het IJzeren Gordijn, hebben opgewekt. Deze zomer vergaderde haai- Synode te Elbingrode in de Harz, in de Sow- jet zóne dus. Deze Synode heeft op de vier regeringshoofden, Churchill. Truman. Pinay en Stalin een ernstig beroep gedaan om door werkelijke besprekingen van de vier mogendhe den die het land bezet houden, de weg te effenen tot de hereniging van Duitsland. Verder heeft de Synode zich gericht zowel tot de O. als tot de W.-zöne. Geprotesteerd is o.a. te gen de voorgenomen sluiting van de theologische faculteiten in de Volks republiek. Maar eveneens is zy fel van leer getrokken tegen de wijze waarop men in dc Bondsrepubliek geneigd is de Oost-Duitse vluchtelin gen aan hun lot over te laten, waar door „het kruis van Christus ver loochend wordt". De situatie waarin de Evangeli sche Kerk van Duitsland verkeert is ook wel bijzonder moeilijk. Het grootste gedeelte van de Duitse Pro testanten woont achter het IJzeren Gordyn. In de Bondsrepubliek hebben de Rooms Katholieken grote invloed, gelyk wel blijkt uit de samenstelling van de regering. De Evangelische Kerk is daar de instantie, die het felst vasthoudt aan de eenheid van Duitsland. Zij keert zich tegen alle maatregelen, die genomen worden of die men van plan is te nemen, wel ke de scheiding van het land in twee gen haar verzorgster op te treden. Zij gromt wei eens; maar tot een aanval komt ze niet. Leo vlijt zich soms als een schoothond tegen haar aan en is altijd blij als zij in de buurt komt. GRAAFTOCHT NAAR DE KEUKEN. Nog niet zo lang geleden zag hij kans om onder het gaas, dat tot zeer diep onder de grond is getrokken, door te graven. Hij probeerde niet te ontsnappen, doch meldde zich in de keuken, waarna hij zich rustig door zijn meesteres naar zijn kooi liet te rug leiden. Dat Leo de kans kreeg er uit te komen, kwam doordat er vlak bij de kooi een boom was om gewaaid, waardoor het draad gedeel telijk stuk was gegaan. Overigens had de wolf, indien hij gepoogd zou hebben te ontsnappen, nog de afras tering op zijn weg naar de vrijheid gevonden. Zoals gezegd, Leo is een aanhan kelijk dier, doch zijn aanhankelijk heid schenkt hij alleen zijn verzorg ster en niemand anders. Een hond b.v. moet uit zijn buurt blijven en niet minder de heer Gorel, die het dan ook niet waagt bij het tweetal in de kooi te komen.. De heer Gorel trad in de na-oor- logse jaren veel op als telepaath en hypnotiseur, en wel onder de naam „Induso", dus het lag in zijn lijn het eens met hypnose te proberen. Een half uur achtereen concentreerde hij zich op Leo, doch zonder succes. Toen hij zich in de kooi waagde stond Leo klaar om hem voor zyn diner te ge bruiken. Al met al echter is het wolven- echtpaar niet rendabel, evenmin als de vos en wasbeertjes. Men moet n.L weten, dat één wolf vijf kilogram vlees evenveel telt als de mens een croquetje. En toch kan de heer Go rel. evenmin als zijn huishoudster, afstand doen van deze collectie, van deze dieren, die bewoners van een echte diergaarde hadden kunnen zijn. Deze diergaarde zal echter wel altijd een droom blijven. Het Wereldgebeuren Misselijk worden Misselijk zou iedere matroos op ue Engelse vloot er van wor den, zo verzekerde de socialis tische j Daily Mirror en een conserva tief blad acnreef„Langzaam aan, Uncte öam, wanneer het U daarom te uoen is Vanwaar deze ziedende verontwaar diging ui oe anders zo kalme ja zeits enigszins taaie Engelse pers? Vanwege Uncle sanis pian om het opperoevci over de Navo-stnjdkrach- ten in de Miadcuanuse Zee auu een Amerikaan toe te vertrouwen. \vas niet de Middellandse zee een de? Pijnlijk was men er in Londen al I door getroffen geweest, dal de be jaarde Uhurchili aan het begin van dit jaar te Washington er U-gen op moest k'omen, dat ue Amerikanen zo maar- ineens Amerikaanse admiraals wuuen benoemen in ane commando's. Cnurcmn zag ue noodzaak er van niet in om reeus direct een bevelheb ber voor de Atlantische Oceaan aan te wijzen. Zijn verzet baatte niet. De Ameri kaan .Mac Cormick kreeg het com mandoover alle sti ijciKrachten ter zee in dit gebied. Daarna kwam can de spanning of ook de Middelland se Zee onder Amerikaanse supervisie zou komen. Lang heeft de strijd geduurd. Donuerciagavond bij het einde van de Navo-conierentie Kende de wereld de uitslag. Daar traden onder het felle licht van de schijnwerpers generaal Ridgway en de admiraals Mac Cormick en "Lord Mountbatten naar voren. Ridgway stelde Mountbatten voor als de bevelhebber van het nu ge vormde vierde commando der Navo, dat van de Middellandse Zee. Het be vel over de vlootstrijdkrachten in de Middellandse Zee is dus in Britse handen gelegd, met dien verstande echter, dat de daar gesiationneerde zesde Amerikaanse vloot onder bevel van Mac Cormick zal blijven. De misselijkheid is bespaard geble ven aan de matrozen van de Engelse vloot Daarvoor in de plaats is er de blauwe plek op de gestoten 3cheen: geen Amerikaanse schepen komen onder Engels bevel. Een blauwe scheen had ook Dean Acheson nu welhaast oud-mi nister van buitenlandse zaken te Washington die voor de Navo-con- ferentie moest verklaren, dat hy be zorgd was, omdat „wij niet zo snel vooruitgaan als wij gaarne zouden zien"v Hij vreesde, dat de Europese landen tezeer het tempo wilden ver tragen om him economische positie te ontzien. Er is stevig gesnoeid in de begro ting 1953 van generaal Ridgway en dat was het enige feitelijke resultaat van de conferentie. Minder feitelijk en meer van more le betekenis was de sympathie, die de Navo-landen toezegden aan de Franse minister Schuman, die een noodkreet liet horen. Frankrijk offert voor de stryd tegen het communisme in Indo-China evenveel als de Ver enigde Staten in Korea! Die verhouding ligt scheefMen zal Frankrijk moeten steunen, zo zei Schuman. Hoe, dat is niet duidelijk geworden, want tijdens de conferentie te Parijs waren de deuren gesloten. De minis ters Schuman en Pleven echter heb ben na afloop aan de pers opgewekt verzekerd, dat men het belang van deze conferentie niet mocht afmeten naar de weinige besluiten, die geval len zijn Zouden er dan toch enige toezeg gingen aan Frankrijk zyn gedaan? I delen onherroepelijk maken. Daarom keert zy zich tegen de aansluiting van Duitsland bij de Europese de fensieverdragen en zij spreekt zich uit tegen de herbewapening, omdat zijn vreest dat in de toekomst de ene helft van de Duitsers tegen de ande re helft zal moeten vechten. Daarom is ook Heinemann, die een belangrij ke kérkelyke plaats bekleedt, als mi nister afgetreden. Aan het begin van dit jaar is er nog al deining geweest over de reis van ds. Niemöller naar Moskou. Deze reis is een dolksteek in de rug van de Bondsregering ge noemd. GEEN SCHEIDING De Evangelische Kerk van Duits land weet dat zij de politieke situa tie niet kan opklaren. Maar in geen geval kan zij zich neerleggen bij een scheiding van het land in twee de len, die scherp van elkaar geschei den zijn en tegenover elkaar staan. Zij kan dit niet, omdat zij niet mag loslaten dc eenheid van haar twee delen aan weerszijden van de zöne- grens. En wanneer ze haar eigen eenheid vast houdt, tracht zij tevens iets te redden van de culturele en geestelijke eenheid van heel Duits land. Voor de laatste wereldoorlog was er van een Evangelische Kerk van Duitsland eigenlijk nog geen sprake. Er waren een groot aantal landsker- ken, tussen wie er nog al verschillen tót uiting kwamen. In de nood van de na-oorlogse tijd, zijn die verschil lende stukken meer samen gevoegd dan vroeger mogelijk werd geoor deeld en zelfs bewaart zij een band, waar overigens alle samen gaan ver broken is. Admiraal Mc. Cormick; Geen Engelse matroos behoeft misselijk te worden! K.L.M.-yervoer steeg in 1952 De KL.M. verwacht, dat dit jaar door haar naar schatting 518.000 passagiers zullen zijn vervoerd. Dat zijn er bijna 19.000 meer dan in 1951. De grootste toeneming is geconsta teerd op de Amsterdam-New York- lijn, terwijl ook de instelling van het toeristenklasse aan het grotere ver voer niet vreemd is. Ongeveer 15.000 personen maakten van deze klasse gebruik. Het aantal vluchten met emigranten was minder dan in 1951. Op de vaste vrachtlynen is circa 3.500.000 kg. vracht vervoerd en de overige vracht, ongeveer 10-500,000 kg. is met de passagiersvliegtuigen meegenomen. De financiële resultaten zijn bevre digend en de verwachtingen voor de komende jaren bemoedigend. Leden van Argentijnse oppositie gearresteerd. De Argentijnse politie heeft Don derdag elf vooraanstaande leden van de radicale oppositie-partij gearres teerd op beschuldiging van het deel nemen aan een samenzwering tegen de veiligheid van de staat Volgens de politie waren in de woningen der ge arresteerden in de provincie San Luis wapens en munitie gevonden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 3