Het „Dal der gesneuvelden"
C
Oost-Duitsland wacht thans op
zijn monsterproces
j
DE AMBONEZEN WILLEN NOG
STEEDS AUTONOMIE
DONDERDAG 18 DECEMBER 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN.
DE VOEDSELVOORZIENING HAPERT
Er moeten slachtoffers vallen
Ook in Polen en Roemenië is iets op komst
(Van onze correspondent)
BERLIJN. Het monsterproces van Praag beeft in Oost-Duitse kringen
sterke weerklank gevonden. Dit was reeds te merken tijdens de schijn-
procedure in de Tsjecho-SIowaakse hoofdstad, toen de pers der Sowjet-
Russische bezettingszone dagelijks paginalange verhalen over het verloop
van het proces tegen Slanski en zijn mede-aangeklaagden, benevens uit
voerige commentaren publiceerde. In bewoordingen, waarvoor zelfs papier
niet meer geduldig genoeg moest zijn, werden de Tsjecho-SIowaakse be
klaagden van alle mogelijke en onmogelijke misdaden beticht, terwijl de
Oost-Duitse bevolking telkens op het hart werd gedrukt haar waakzaam
heid te versterken. De vijanden der arbeidersklasse, zo heette het, ver
scherpten hun strijd tegen de volksdemocratische ordening en daarom moest
onmiddellijk een einde worden gemaakt aan de klassenstrijdloze leuzen
van leden der communistische partij.
Meer dan drie uur had Walter
Ulbricht nodig om zijn banbliksems
naar al degenen te slingeren, die
naar zijn mening te slap optraden.
Hij overlaadde hen met verwijten en
las tot slot een lange lijst voor met
de namen van personen, die de laat
ste weken uit de partij gestoten wa
ren. Het betrof vrijwel uitsluitend
L. J.
door
v. d. BERK.
personen, die tegen het invoeren van
kolchosen in de landbouw» in verzet
waren gekomen.
Sindsdien is in kringen der Oost-
Duitse communisten een onheilspel
lende stilte ontstaan.
De Oost-Duitse minister voor de
veiligheid van de Staat, Zaisser, heeft
al het materiaal, dat zijn Tsjechoslo-
waakse collega hem heeft overhan
digd, nog met geheel doorgewerkt,
maar heel lang kan dit niet meer du
ren. Dan zullen allen zich moeten
verantwoorden over de gesprekken,
die zij met een der beklaagden heb
ben gevoerd. In Oost-Duitse rege
ringskringen zijn er dit heel wat,
omdat onder de opgeknoopten in
Praag zich ook de gewezen Tsjecho-
slowaakse gezant bij de Oost-Duitse
regering bevindt. Ook al behoeft dit
niet aan allen hun kraag te kosten,
toch sidderen zij reeds voor de ver
horen, waaraan zjj zich, groot of
klein, zullen moeten onderwerpen.
GEVANGENEN
Een belangrijke groep communisten
zucht reeds jarenlang in de gevan
genissen der Oost-Duitse geheime
politie. Het zijn, om slechts de voor
naamste te noemen, het gewezen lid
van het politiek bureau der Oost-
Duitse spoorwegen, Willy Kreike-
meyer, en de gewezen rechterhand
van de Oost-Duitse propaganda-chef,
Bruno Goldhammer. Zij worden er
van beschuldigd in verbinding te heb
ben gestaan met de zogenaamde
Amerikaanse spion, Noel Field, de
zelfde Field, waarmede ook Slanski,
Clementis en de óverige ter dood ge-
We weten dat planten voor hun Le
vensverrichtingen zuurstof gebruiken
uit de lucht en het afgewerkte product
als koolzuur weer uitademen. Zij be
zitten dus een ademhaling die in prin
cipe op geen enkele wijze verschilt
van de ademhaling van mens of dier.
t Meest karakteristieke begeleidings
verschijnsel van de ademhaling is on
getwijfeld de ontwikkeling van warm
te, hetgeen ons niet behoeft te verba
zen, omdat door verbranding van 1
molecule glucose tot koolzuur en wa
ter niet minder dan 674 calorieën
vrijkomen. Dat is werkelijk een
zeer aanzienlijke warmteproductie,
die groter is dan de plant voor
haar inwendige huishouding nodig
heeft. De overtollige warmte straalt
de plant dan ook uit
In het algemeen is een plant slechts
weinig warmer dan haar omgeving en
het, met nauwkeurige instrumenten
gemeten, warmteoverschot bedraagt in
de meeste knoppen, wortels, vruchten
en bladeren slechts één tiende tot één
derde graad. Maar wordt de warmte-
uitstraling opgevangen, doordat men
bijv. bladeren en bloemen in een ther
mosfles doet, dan zijn temperatuurs-
stijgingen van 40 tot 50 C. waar te
nemen. Het organisme sterft dan, ver
teerd door eigen warmte.
Maar ook in de vrije natuur kan de
temperatuur van planten worden ge
constateerd, bijv. bij een aronskelk
Wanneer des nachts de buitentempe
ratuur tot bijv. 5 0 is gedaald, kan met
een gewone koortsthermometer wor
den waargenomen dat de warmte in
de bloemkelk meestal 6, maar soms
zelfs 10 tot 18 graden hoger is. Wordt
de kolf met een doekje afgedekt, dan
kan door het belemmeren van warm-
te-afgifte aan de buitenlucht, de tem
peratuur zelfs 45 0 hoger worden dan
de omgevingDe bloem verzengt dan
echter en sterft van koorts. Een aan
de aronskelk verwante plant in Italië
weet het zelfs op eigen gelegenheid
tot een temperatuur van 40 te bren
gen en voelt zich daar wel bij.
We moeten hierbij nog opmerken
dat dergelijke verwarmde bloemkel
ken vaak bewoond worden door kleine
mugjes die, uit de killevochtigheid
van het bos, aangelokt worden door
de behaaglijke warmte van het bloe-
menvertrek.
En dat voert ons eigenlijk als van
zelf tot de kachel die in dit jaarge
tijde in onze huiskamer weer plezierig
snort. Want weet U dat uw kachel
eigenlijk een electrische zender is?
H. Pétillon.
brachten van Praag zouden hebben
samengezworen. In Polen werkt men
aan de voorbereiding van een groot
proces tegen de groep Gomulka en
in Roemenië zal de eens zo gevreesde
de Anna Pauker voor haar rechters
moeten verschijnen. Het ligt daarom
in de lijn der ontwikkeling, dat ook
Walter Ulbricht in Oost Duitsland
zijn bijdrage in deze zin levert.
WIE
In leidende kringen der Oost-Duit
se communistische partij is men zich
van deze stand van zaken wel be
wust. Men vraagt zich alleen af, wie
het lot zal treffen. Men bespiedt el
kaar, verzamelt heimelijk materiaal,
probeert te weten te komen, wat in
het bureau van Walter Ulbricht
wordt gekookt, en schimpt opvallend
luid over de verraders van Praag.
Het gezelschapsleven is onder de lei
dende communisten bijna volkomen
tot stilstand gekomen. Zij mijden
elkaar, omdat zij niet weten, of dé
vriend van heden zich niet in een
verrader van morgen zal ontpoppen.
Deze vloedgolf van wantrouwen
heeft zelfs die vooraanstaande krin
gen getroffen, die geen lid der com
munistische partij zgn. Zij allen heb
ben zich de laatste jaren in vertrou
welijke gesprekken wel eens woor
den laten ontvallen, die in de ogen
van N.K.W.D.-chef Zaisser, zacht
uitgedrukt, minder gelukkig zijn. De
N.K.W.D.-molens werken langzaam,
maar zeker. Zaisser laat zich de tijd.
Grijpt hij echter in, dan is zijn slacht
offer ook reddeloos verloren.
ANDERE KRINGEN
De niet by de communistische par
tij aangesloten Staats- en partijfunc
tionarissen hebben nog een tweede
reden bijzonder op hun tellen te pas
sen. Walter Ulbricht kan zijn slacht
offers niet alleen onder de leden
van zijn partij uitzoeken, omdat dit
de mening van de bevolking zou be
vestigen, dat de communisten van
alles de schuld hebben. Hij moet dus
ook andere kringen ter verantwoor
ding roepen. En daartoe wordt het
ogenblik steeds meer geschikt. In de
Sovjet-Russische bezettingszone
heersen momenteel ongelooflijke toe
standen. Er is gebrék aan boter, vet,
margarine en zelfs aan aardapelen.
Er is onvoldoende brandstof aanwezig
voor het overgrote deel der huishou
dens. Industrie-artikelen voor huis
houdelijk gebruik worden steeds
schaarser of zijn van een onvoorstel
bare kwaliteit. Men vervaardigt
broodtrommels uit kunsthars. IJze
ren pannen zijn evenmin verkrijgbaar
als emmers. In de Staatswinkels ver
koopt men stofzuigers zonder motor.
Overal staan lange rijen mensen zwij
gend te wachten, tot wat vlees of
vis aankomt
Bovendien stelt het meer dap
100.000 man sterke leger en de ar
beidsdienst steeds grotere eisen. Al
hoewel men in Chemnitz en Dresden
in weken geen aardappel heeft ge
zien, worden van Staatswege grote
levensmiddelenreserves voor het le
ger aangelegd. Het grootste gedeelte
van de productie der schoenfabrie
ken en weverijen gaat eveneens naar
het leger. Wat in onbeperkte hoe
veelheid te kr|jgen is, is voor de be
volking ofwel ongeschikt ofwel veel
te duur. De Staatswinkels zijn over-
bevoorraad met Sovjet-Russische
champagne, alle denkbare wijnsoor
ten en geestrijke dranken, met kreeft,
kaviaar en bonbons. Deze peperdure
weeldeartikelen kan zich echter geen
enkele arbeider veroorloven. Een
pond koffie kost op toewijzing niet
minder dan vijftig mark, terwijl het
doorsneeloon van een arbeider onge
veer zestig mark per week bedraagt.
ONTEVREDENHEID
Om de begrijpelijke ontevredenheid
der bevolking over de uiterst gebrek
kige voedselvoorziening van de wer
kelijke oorzaken af te leiden, heeft
de Oost-Duitse regering zondebok
ken gezocht en gevonden in de per
sonen van de minister voor handel
en bevoorrading, Hamann, en diens
Staatssecretaris, Albrecht. Beiden
werden inmiddels van hun functies
ontheven.
Men dient af te wachten hoeveel
leidende functionarissen het slacht
offer van de kritieke voedselsituatie
in Oost-Duitsland zullen worden. Ze
ker is alleen, dat zich onder hen wei
nig communisten zullen bevinden.
De enige, de rechterhand van ex-mi
nister Hamann, Paul Bander, is vol
gens de jongste berichten naar Zwit
serland, gevlucht. In zijn plaats zul
len anderen hun hoofd op het scha
vot der volksdemocratische gerech
tigheid moeten leggen.
Mechanische landbouw op
Nieuw-Guinea.
„Groter Nederland-actie" wil
een proef nemen.
De „Groter Nederland actie" heeft
een nota gezonden aan minister-pre
sident dr. Drees, de minister van
uniezaken en overzeese rijksdelen,
prof. Kernkamp, en de leden van de
Staten-Generaal over het onderwerp
„Hoe zou in het bestuursbeleid op
Nieuw-Guinea verbetering kunnen
worden gebracht!", waarin de denk
beelden en de verlangens van de
„Groter Nederland actie" nader
worden uiteengezet.
Aan de hand van deze nota wordt
verzocht, dat zo spoedig mogelijk de
Nieuw-Guinea Raad tot stand zal
worden gebracht, dat zo spoedig mo
gelijk een staatsregeling voor Nieuw-
Guinea bij de wet zal worden vast
gesteld en dat onder controle van de
Nederlandse regering een proef zal
worden genomen met collectieve ko
lonisatie met mechanische hulpmid
delen door ongeveer 200 geselecteer
de kolonisten, in hoofdzaak Indische
Nederlanders.
Vara-secretaris schreef
onjuist artikel
Het Amsterdamse gerechtshof heeft
uitspraak gedaan in de zaak tegen
de 54-jarige secretaris-penningmees
ter van de Vara, de heer J. W. L.
Deze was in eerste instantie door de
rechtbank wegens eenvoudige bele
diging van ir. A. Dubois en smaad
schrift jegens mr. A. A. M. Enserinck
veroordeeld tot een geldboete van
150.- subs, een maand hechtenis.
In hoger beroep heeft het hof deze
boete verhoogd tot 500.- subs een
maand.
De veroordeelde had in het pro
grammablad van de Vara van 19
November 1950 een artikel geschre
ven, getiteld „Er was eens". Het hof
noemde sommige uitlatingen in dit
artikel ten opzichte van ir. Dubois
soms insinuerend, soms rechtstreeks
beledigend. Volgens het hof had de
schrijver ten onrechte in zijn artikel
Gesuggereerd, dat de heer Dubois tij-
ens ae bezetting ernstige collabora
tie had gepleegd.
Dertigduizend Nederlandse tulpenbollen, een gift van Nederlandse kwekers
ter gelegenheid van de aanstaande kroning, zullen te Londen worden ge-
plant. De eerste bollen werden door mevrouw Stikker, in aanwezigheid van
haar. man, de Nederlandse ambassadeur te Londen, en enige meisjes in
Nederlandse klederdracht, geplant.
DE CRAMS VERKLAARDE:
Berichten over onrust te
Vught waren overdreven
„De Ambonezen in Nederland moe
ten uitdrukkelijk de eis stellen, dat
als de Nederlandse regering hun goe-
de diensten wil verlenen door te gaan
onderhandelen met dc Indonesische
regering, dit niet zal gebeuren, voor
dat zjj met de Ambonezen overeen
stemming heeft bereikt over de vol
gende punten: a. wat het uitgangs
punt zal z|jn van de onderhandelin
gen en b. wat het doel van deze on
derhandelingen zal zijn".
Dit verklaarde de vertegenwoordi
ger van de C.R.A.M.S. (Committee
Rehabilitation Army-men former K.
N.I.L. of Maloekoe* Selatan) op een
persconferentie in Den Haag naar
aanleiding van een verklaring van
minister Luns in de Tweede Kamer,
dat bij komende noodzakelijke be
sprekingen met de Indonesische rege
ring het verlenen van autonomie aan
de Zuid-Molukken als bijdrage voor
de oplossing van het probleem der in
Nederland verblijvende Ambonezen
onder haar aandacht moet worden
gebracht.
De heer Polaupessy, de vertegen
woordiger van de C.R.A.M.S,, welke
organisatie een derde van de Ambo
nezen in Nederland-vertegenwoordigt,
zeide, dat „nog geen enkel vrijwillig
gebaar van de republiek Indonesia
er op wijst, dat zij deze autonomie
ook werkelijk zou willen verlenen."
Hij wees er op, dat iedere Ambonees
in Nederland z|jn rechten juist niet
ziet als een Indonesische aangele
genheid, daar door het proclameren
van de R.M.S. de zelfstandigheid van
het volk van Ambon de jure is ver
kregen en dus niet meer kan worden
ontvangen van de republiek Indone
sia.
„Slechts onderhandelingen op ba
sis van de opheffing van de onrecht
matige bezetting door Indonesië van
het grondgebied van de R.M.S. zou
de goedkeuring van de Ambonezen
kunnen hebben".
TE VUGHT
Over de ongeregeldheden van 10
December in het Ambonezenkamp
„Lunetten" te Vught zeide de heer
Polaupessy op deze persconferentie
dat „moet worden geprotesteerd te
gen de onware en gekleurde bericht
geving daarover, zoals die door de
politie (daarbij gedeeltelijk steunende
op berichten van de kampleiding)
zijn doorgegeven aan het A.N.P."
Volgens de heer Polaupessy had de
NAGEDACHTENIS VAN 150.000 SOLDATEN
De sluier over Franco's groofsie
bouwwerk wordt opgelicht
(Van onze correspondent te Madrid)
Tot op heden zyn de bouwwerkzaamheden aan het Spaanse „Nationale
Eremonument" door het diepste geheim omgeven geweest. Iedereen wist,
dat in een afgelegen dal van de Sierra-Guadarrama, niet ver van het Esco-
rial, reeds sinds het einde van de burgeroorlog aan een geweldig bouwplan
gewerkt werd. Te zien was hiervan niets. Wie de bouwgrond wilde naderen,
werd door de Guardia Civil teruggestuurd. Toen de president van de Philip-
pynen op staatsbezoek in Madrid vertoefde, werd by en het was een
bijzondere eer naar het „Dal der Gesneuvelden" geleid. Maar ook toen
verried de Spaanse pers geen bijzonderheden over de stand der werkzaam
heden aan het monument, dat het aandenken aan meer dan 150.000 gesneu.
velde soldaten uit de burgeroorlog zou eren.
Maar al kan een landhuis misschien
verborgen worden, een wolkenkrabber
kan op de duur niet verstopt worden.
Tegenwoordig wordt iedereen, die per
auto of trein van Madrid naar de
Sierra Nevada reist, lang voor hij het
Escorial gewaar wordt, getroffen
door een glinsterend, steil en hoog op
rijzend bouwwerk, dat als een mach
tig uitroepteken in het granieten
landschap gezet is. Daar bovendien de
meest fantastische geruchten de ron
de deden over de bijzonderheden van
het hier in aanbouw zijnde monument,
over de daaraan verbonden technische
problemen en vooral over de kosten,
die door vrijwillige bijdragen opge
bracht werden, heeft men nu eindelijk
de sluier van het geheim dat de
„Valle de los Caidos" omhulde, opge
licht.
Midden in het tijdperk van het ma
terialisme en de doelmatigheid ont
staat hier een werk van geweldige af
metingen, zoals in de nabijheid van
het koninklijke Escorial en de indruk
wekkende macht van de bergtoppen
vereist scheen. In een van alle wegen
en van iedere menselijke nederzetting
afgescheiden rotsmassief heeft men
met behulp van reusachtige hoeveel
heden springstoffen een driehonderd
meter diepe grot gegraven; 200.000
kubieke meter graniet moesten eruit
weggevoerd worden! De daardoor
ontstane ruimte, die verdeeld is in
voorzalen, nevengalarjjen en een koe
pelgewelf, zal als crypta voor het
stoffelijk overschot van de nationale
doden dienen. Na de plechtige inwij
ding, die nog wel zes acht jaar op
zich zal laten wachten, zullen hier de
gebeenten van deze soldaten bijeenge
bracht worden, zoals vroeger in het
Escorial de doodkisten van de Spaan
se koningen aan de aarde werden toe
vertrouwd. Alleen al het koepelgewelf
zal de afmetingen hebben van het Ro
meinse Pantheon. De werkzaamhe
den, waaraan sinds jaren vijf honderd
springstof-specialisten, bouwarbei
ders, metselaars.en hulparbeiders on
afgebroken tewerk zijn gesteld, wor
den bemoeilijkt door onverwachts op
tredend druipwater uit de rotsen.
EEN KRUIS.
Op de top van het rotsmassief
wordt een 153 meter hoog kruis opge
richt. Reeds thans, nu niervan nau
welijks de helft te zien is, vormt dit
kruis het meest markante richtpunt
in de gehele verre omgeving. Het
wordt als een reusachtige schoorsteen
van binnen uit opgebouwd; in zijn
binnen zal een lift aangelegd wor
den, die de bezoekers naar een uit
zichtsplateau op een hoogte van 128
meter zal brengen. Aan de voet van
het kruis zullen de symbolen van de
vier Evangelisten opgesteld worden;
elk daarvan zal zo hoog zijn als een
woonhuis van.zes verdiepingen! Veel
tijd heeft dcurchitect Diego Mendez
besteed aan de statische berekenin
gen, waarbij hij rekening moest hou
den met de zwaarste Dergstormen.
Wie de arbeiders gadeslaat, die op de
ze hoogte op krioelende mieren gelij
ken en de omhoogkruipende materi-
aall iften ziet, zou kunnen denken, dat
dit kruis nooit klaar zal komen Maar
achter de arbeiders en hun machines
staan de wil en de hardnekkigheid
van Generalissimus Franco, die te
midden van zijn regeringsbeslomme
ringen nog tijd vindt zich persoonlijk
met het welslagen van zijn grootste
bouwwerk te bemoeien. Men mag
daarom wel aannemen, dat de laatste
steen van het kruis reeds het volgen
de of tenminste daarop volgende jaar
gelegd zal worden.
Reusachtige, moderne en rijk inge
richte kloostergebouwen zijn reeds
voor bewoning gereed gekomen; de
monniken, die hier gehuisvest worden,
zullen het geestelijk beheer van het
nationale Eremonument op zich ne-
politie eerst ingegrepen, nadat de
rust in het kamp na een onbeteken
ende vechtpartij reeds geheel was te
ruggekeerd. Het optieuen van de po
litie tegen een Ambonese vrouw in
het kamp was volgens de vertegen
woordiger van C.R.A.M.S. de oor
zaak geweest van verdere onrust.
Voorts deelde de heer Polaupessy
mede, dat van de dertig Ambonezen
en hun gezinnen, die na de ongere
geldheden naar andere kampen zijn
overgebracht, een aantal niets met
de gebeurtenissen van 10 December
te maken had gehad.
Particuliere aannemers in
conflict met de
Ned. Heide Mij.
Dezer dagen werd te Bergen op
Zoom onder directie van de Ned. Hei
demaatschappij een openbare aanbe
steding gehouden voor het grond
werk van het plan Natuurbad Zan
derijen Bergen op Zoom. Er werd
door geen enkele particuliere aanne
mer ingeschreven. Bijna twintig aan
nemers hadden bestek en tekeningen
aangevraagd, waarvan er slechts
een enkele kwam kijken. In deze
„staking" kqpit een tegenstelling tot
uiting tussen de Ned. Heide Mij. en
de Grond Mij. enerzijds en particulie
re aannemers anderzijds. Deze tegen
stelling zou haar oorsprong vinden
in de wijze van kostenberekening. De
particuliere aannemers, die gebonden
zijn door C-A.O.-voorwaarden enz.,
kunnen de werken niet uitvoeren te
gen de door de Ned. Heide Mij. be
grote kostprijs. Verwacht wordt, dat
het mislukken van deze aanbesteding
het begin is van een reeks. Ook in
andere gemeenten hebben zich moei
lijkheden voorgedaan. De „Volks
krant" meldt, dat de rijksdienst uit
voering werken een uitgebreid onder
zoek zal instellen.
De Nederlandse Vereniging van
Wegenbouwers heeft de DUW-direc-
tie er op attent gemaakt, dat de aan
nemers zeer verontrust zijn over de
uitslag van de verschillende aanbe
stedingen die niet werden gegund,
maar waarbij de werken aan de Hei
demaatschappij worden opgedrager
ter uitvoering in regie. In Westbra
bantse aannemerskringen worden de
kostenramingen die de Heidemaat
schappij maakt, te Jaag genoemd.
Kerstfeest op Het Loo
wordt uitgezonden.
Dit jaar zal de koninklijke familie
het Kerstfeest op het Paleis 't Loo
met het personeel van 't Loo vieren.
Op Dinsdag 23 December om 5 uur
's middags zullen op het paleis met
de koninklijke familie allen die op 't
Loo werkzaam zijn, aanwezig zijn,
om de geboorte van Christus te
denken. H.M. de Koningin zal
Kerstevangelie voorlezen en Prins
Bernhard zal een Kersttoespraak
houden.
Deze Kerstviering zal per radio
uitgezonden worden.
Generaal Müller van de Oost-Duitse
volkspoli tie is Woensdag van zijn functie
van vice-voorzitter van het parlement
ontheven.
EEN BOEKJE OVER,
VELIGHEID OP DE WEG.
Het grote aantal verkeersongeluk
ken in ons land is niet alleen toe te
schrijven aan de toenemende intensi
viteit van het weggebruik en aan on
voorzichtigheid, maar ook aan de on
bekendheid met de geschreven en on
geschreven regels van het verkeer.
Behalve de Verenigingen voor Vei
lig Verkeer heeft ook de AN.W.B. te
dien aanzien een opvoedende taak ter
hand genomen. Laatstgenoemde orga
nisatie heeft nu een handig boekje uit
gegeven, dat gemakkelijk in jas of
aktetas kan worden meegenomen.
Daarin zijn de talrijke verkeersvoor-
scliriften geïllustreerd met foto's
vermeld en zijn enige belangrijke
verkeerstechnische begrippen, als
„kleur bekennen" en „vooreerteren'
uiteengezet.
Veel aandacht is besteed aan de
voorrangsregels en aan de verlich-
tings- en uitrustingsvoorschriften
van auto's, motorfietsen, wagens,
rijwielen en bakfietsen. Tenslotte
treft men er ook het een en ander
in aan over verschillende documen
ten, zoals rijbewijs en nationali-
teitsbewijs.
Het Wereldgebeuren
Keulse Zwaan
Tot de snaaksheden van onze ze-
ventienuc eeuwse dichters be
hoorde bij veel andere dingen
ook de gewoonte om elkaar zwuar-
symbolieke namen te geven. Zo werd
onze Joost van den Vondel uitgekre
ten voor Agrlppynse zwaan. Men
wilde daarmee duidelijk maken, dat
z|jn wiegje had gestaan in Keulen
aan de Kijn.
Dat Keulen van onze Joost is in We
reldoorlog LI tamelijk intensief ver
woest geworden, waarom de Ameri
kanen in Mei 1945 een nieuwe bur
gmeester benoemden, die direct de
lerbouw ter hand moest nemen.
Na een halfjaar stuurden de En-
;elscn deze burgemeester het stad
huis uit. „Niet voldoende initiatief,
geen energie" luidde het Engelse
oordeel.
Dat oordeel betrof de tegenwoor
dige Duitse bondskanselier Konrad
Adenauer.
Deze jurist-econoom-notaris had
reeds van 1917 tot 1933 op de bur-
gemeestersstoel van Keulen gezeten,
maar blijkbaar had de gedwongen
rust in ae Hitler-tijd hem geen goed
gedaan. Ook in andere opzichten was
het Engelse en Amerikaanse oordeel
niet vleiend over Adenauer. Men zag
in hem geen vertegenwoordiger van
het nieuwe Duitsland, maar een man
uit de tijd vóór Hitier, een man dus
van het oude régime.
Met zijn doorploegd en lichtelijk
versteend gelaat voorover ge
bogen zittend heeft Konrad
Adenauer enkele dagen geleden een
woedende storm in de Duitse Bonds
dag doorstaan. Voorzover hij wel
sprekend kan zijn en dat is hij
eigenlijk helemaal niet heeft hij
gepleit voor zijn politiek van aan
sluiting bij de Westeuropese mo
gendheden en voor de Westduitse
herbewapening.
Zijn grote tegenstanders waren de
socialisten, die het ene en herenigde
Duitsland voorstaan.
Konrad Adenauer is niet zo hevig
gesteld op dat ene Duitsland. Jaren
geleden moet hij al gespeeld hebben
met de gedachte aan een Westduitse
republiek, die Keulen als hoofdstad
zou hebben. Hij heeft altijd het Rijn
land gezien als een land met een an
dere inslag dan de rest van Duits
land. Dit ter verklaring van de fel
heid, waarmee de strijd woedt om de
figuur van Adenauer. Overal zoekt
hij thans steun om de verdragen, die
de Westduitse contacten met de
Westelijke mogendheden regelen,
aanvaard te krijgen. Zijn nieuwste
zet op het schaakbord van de politiek
is een verklaring tegenover het Fran
se blad Le Figaro, dat men er goed
aan zou doen de minister-presidenten
bijeen te roepen van de zes landen,
die tot de Europese verdedigingsge
meenschap behoren. Liefst onder lei
ding van Winston Churchill.
Het ziet er niet naar uit, dat de
E.V.D.-landen die wenk zullen opvol
gen. Adenauer zou alleen maar naar
die conferentie komen om wat kleine
voordeeltjes te behalen, waarmee hij
de. socialistische en andere oppositie
in zijn land zou willen sussen. Geluk
ken zou hem dat uiteindelijk toch
niet, want de str|jd om het E.D.G.-
verdrag is maar een kleine phase in
de grote strijd, die tegen Adenauer
gevoerd wordt: de strijd om de toe
komstige eenheid van Duitsland.
Nog laat zich niet voorzien hoe die
eenheid zal ontstaan, maar men
moet aannemen, dat zij te eni-
fertijd weer geboren zal worden en
at dan om even met de Engelse
en Amerikaanse critici te spreken
geen mensen van welke oude régimes
ook bij die eenwording de toon zul
len aangeven. Er wordt wel eens lof
toegezwaaid aan ouderen, die na hun
zeventigste jaar nog een leven van
drukke arbeid verkiezen boven de
rust. Die lof is meestal verdiend,
maar soms kleeft toch aan de ouder
dom een gebrek: men kijkt teveel in
de nabije toekomst en niet meer in
de verre toekomst... Adenauer drijft
thans beslissingen door die bepalend
zullen zijn voor het lot van Duitsland
in de komende 50 jaarMaar ziet
hij ook dat Duitsland van over 50
jaar
Konrad Adenauer: energie
en initiatief
Men eet haring achter
het ijzeren gordijn
De aanvoer van gezouten haring
bedraagt dit seizoen ca. 100.000 kant
jes meer dan het vorige seizoen. De
afzet verloopt echter zo vlot, dat zich
geen problemen voordoen door de
grote aanvoer. De export naar Bel
gië, Frankrijk, West Duitsland, Noor
wegen, U.S.A., Canada en diverse
andere landen voltrekt zich op nor
male wijze en zodoende is er geen
overbelasting van de Nederlandse
markt. Voorts wei-den in September
en October van dit jaar twee belang-
rflke contracten afgesloten, n.L een
met Polen voor 35.000 vaten en een
met Oost-Duitsland voor 57.000 va
ten De uitvoering van deze contrac
ten gaat gestadig voort
Vorige week werden er drie con
tracten afgesloten met Tsjechoslo-
wakije, waardoor er in de maand De
cember ongeveer 25.000 vaten gezou
ten haring naar dit land kunnen wor
den verzonden.
