Versdrama van Hoornik mogelijk
aanwinst voor hedendaags toneel
Filmactrice is in India symbool
van de vrije vrouw
D
C
C
NIEUWE BOEKEN
BRAHMS' VIOOLCONCERT WORDT
IN MIDDELBURG GESPEELD
ZATERDAG 6 DECEMBER 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
LETTERKUNDIGE KRONIEK
„De Bezoekerzal worden opgevoerd
door de Nederlandse Comedie
Toneelstukken zijn lastige dingen om over te schrijven. Ze moeten im
mers worden gespeeld om volledig tot hun recht te komen. Beoordeelt
men een werk alleen naar zyn letterkundige kwaliteiten, dan doet men
het onherroepelijk te kort, omdat de tekst slechts de materie geeft, die
door de spelers bezield moet worden. Ook kan men zich licht vergissen:
een stuk dat als „leesstuk" grote verwachtingen schept, mislukt soms
op de planken; Daar staat weer tegenover dat een groot acteur een dof,
middelmatig werk kan doen glanzen en het verre boven de middelmatig
heid uit lean heffen, zoals een goed voordrachtskunstenaar een doodgewoon
gedicht soms een creatie kan doen lijken. Er blijft altyd iets halfslachtigs
en onbevredigends in de bespreking, de letterkundige waardering, van
een stuk dat men niet opgevoerd 'heeft gezien. Fantaslergke lieden zyn
soms hartstochteiyke toneel„lezers": zy leven zich dermate in de rollen
en scènes in, dat voor hen de lezing wel eens grootser en schoner blijft
dan welke opvoering ook, omdat géén decor de wijdsheid van hun
visioenen, geen speler de dramatische kracht, de tederheid of de humor
van hun droom heeft benaderd.
Dit moge wat absurd ïyken, maar
het komt voor. Het gevoel is éven
te vergelijken met de sensatie die ve
len kennen ten aanzien van een film,
bewerkt naar een boek, dat hen zeer
lief is. Velen blijven dan liever trouw
aan hun gedroomde romanfiguren en
-décors dan dat ze hen opeens glas
hard en brutaal voor zich zien op het
flitsend celluloid. De vergelijking
gaat natuurlijk niet op, daar een to
neelstuk dat niet opgevoerd wordt
zqn doel mist, terwijl een roman be
zwaarlik gebaat kan zqn bij r"~
door BANS WARREN
verfilming, maar iets van de afstand
van illusie zit er toch in, wanneer
men een opvoering gaat zien van een
stuk, dat men door lezing reeds lief
heeft gekregen: men moet afstand
doen van zyn eigen dierbare hersen
schimmen en zich overgeven aan
mensen van vlees en bloed en de op
vattingen van de regisseur, aan een
kamer, die duidelijk een décor, een
bos, dat zeer zichtbaar geschilderd
is, aan een vogeltje, dat daar duide
lijk mechanisch in piept. Verstaan de
acteurs echter him vak dan is men
dadelgk gewonnen, en zou het bord
je: dit is een kamer, of: hier begint
het bos, voldoende zqn. Men deed dat
vroeger wel, en doet het thans soms
weer, o.a. bij de opnieuw in zwang
komende magnifieke kunst van de
pantomime, het toneelspel zonder
woorden.
„DE BEZOEKER"
We hebben het in October versche
nen versdrama „De bezoeker" van de
dichter Ed. Hoornik dus enkel gele
zen en we hopen het dit seizoen ook
te kunnen zien: de Nederlandse Co
medie zal het onder leiding van Jo-
han de Meester brengen. Het is een
drama in drie bedreven, te spelen
door slechts vier personen, twee man
nen en twee vrouwen, in twee décors:
een woonkamer en een studeerver
trek. Eenvoudiger kan het dus haast
niet wat rolbezetting en requisieten
aangaat. Maar het stuk stelt zware
eisen aan de drie hoofdrolspelers,
want het is uitermate gecompliceerd
en het gaat de diepte in: het is een
zielkundig ver uitgewerkt huweiyks-
drama.
De personen zyn: Jacob, diens
vrouw Maria, hun beider vriend Jo
zef en diens bejaarde huishoudster
Anna. Het eigenlijke drama is ge-
De volledige werken van
Stijn Streuvels.
DRIE DELEN VERSCHENEN
De Wereldbibliotheek verzorgt een
volledige uitgave van de werken van
Stqn Streuvels, waarvan nu reeds
drie delen zqn verschenen.
Een merkwaardig figuur is de
ze Vlaamse auteur zonder enige twq-
feL Begonnen alspasteibakker,
heeft hrj zich zelf ontwikkeld tot een
van de belangrijkste Vlaamse schrq-
vers van de laatste halve eeuw. Het
feit op zich zelf reeds, dat thans zijn
volledige werken in een indrukwek
kende reeks W.B.-delen gaan ver
schenen, is er een bewys voor.
Voor de liefhebbers wordt deze
volledige Streuvels-uitgave zonder
enige twqfel een kostelijk bezit.
Het verleden herleeft
HERDRUK VAN ROMAN VAN
MARIE C. VAN ZEGGELEN.
Wie de romans van mevrouw Ma
rie C. van Zeggelen meent te kun
nen afdoen met een wat gering
schattend „aardige dameslectuur"
doet deze schrqfster onrecht En
toch gebeurt dit nogal eens. Men ver
geet dan, dat mevrouw Van Zeggelen
in haar ongetwijfeld wel eens wat
zoetelijke verhalen er telkens weer
in slaagde voor ons beelden uit het
verleden op te roepen, welke op le
vendige en boeiende wy'ze ons iets
leren omtrent het leven in vervlogen
eeuwen. Het eenvoudige familieleven,
in de stad zo goed als buiten, maar
ook de vaak geraffineerde intriges,
die zich in de grote wereld door alle
eeuwen heen hebben afgespeeld. Ma
rie van Zeggelen bepaalt zich in
voorkeur bij de 18e eeuw; daarvan
is ook de thans reeds in vqfde druk
verschenen roman „Een hofdame uit
de 18e eeuw", een typisch voorbeeld.
Het verhaalt speelt ten dele in Haag
se hofkringen en op het Huis ten
Bosch, maar ook op de voorname
buitenverbiyven van de Bickers en
de Boreels te 's-Graveland in het
Gooi.
Wie houdt van een prettig en vlot
boek, waaruit hq (of zq) ook nog
iets opsteekt over onze vaderlandse
historie, zal van deze herdruk van
de uitgever J. M. Meulenhoff te Am
sterdam voldoening beleven.
beurd vóór het stuk begint: Jozefs
vrouw, Martha, heeft zien van het le
ven beroofd door een grote dosis mor
fine te slikken, die hij haar gaf, we
tend wat ze er mee doen zou. Hun
huwelqk was nimmer volledig
weest, daar Jozef een van die man
nen was, die alleen de zielsverenigmg
met een vrouw nastreven en het an
dere, even belangrqke element voor
een harmonisch huwelqksgeluk, ne
géren. Martha had wat naar ontbrak
gevonden bij Jacob, maar daar zq al
leen van Jozef hield, ging ze voortdu
rend onder wroeging gebukt. Jozef
is van alles op de hoogte, maar Ma
ria, die bovendien Martha's vriendin
is, niet. Tussen Jozef en Maria is een
grote platonische vriendschap ont
staan, die bq Maria bqna de vorm
van liefde heeft aangenomen.
Er is nog een tweede (minder aan
vaardbare) drqfveer: Jacob, een door
velerlei schuldgevoelens verteerd
mens, die de zielszuiverheid van zijn
vriend niet kon verdragen, had de
primitieve, demonische drang, Jozef
te vernietigen en hem even gekweld
te maken als hq zelf was. Na Mar
tha's dood kwam Jozef echter niet
meer aan huis bq Jacob en Maria, en
zodoende genoot Jacob onvoldoende
van zqn triomf: hq wilde zien hoe nu
ook de ziel van zqn vriend werd aan
gevreten door de schuld:
Je leed als ik. Ik was geslaagd;
hetzelfde dier dat in mqn
borstkas knaagt,
zat ook in jou. Ik wou het zien.
Ik wou,
daarvan genieten. God nog toe,
ik zou,
jou zien, zoals ik eens je vrouw
gezien
heb, naakt, in tranen, roepend.
ik verdien,
dat ik verdoemd word
en daartoe smeedde Jacob een plan
dat hemzelf mede ten val bracht: hij
nodigde Jozef uit in verband met de
komst van een geheimzinnige bezoe
ker, die hij verzonnen had. Daarmee
begint eigenlijk het stuk; Jozef komt
's avonds bq zijn vrienden op bezoek
en de beide, ovemerveuze mannen
geraken onder zo'n spanning dat die
niet bestaande, maar niettemin
als bovennatuurlqk aanwezige be
zoeker hun geweten wakker roept,
zodat zq zich beiden bovendien open
ly k van de moord beschuldigen. Dit
brengt de hele affaire aan het rollen.
Maria komt in de volgende bedrqven
achter de toedracht, en alle drie de
figuren ondergaan door het leed een
loutering die hen toch nog weer een
uitweg uit de zwarte afgrond zal ba
nen: Jozef vertrekt op een verre reis
om zich aan zqn kunsthistorische on
derzoekingen te wqden, Jacob en Ma
ria blqven bij hun kind. Hoomik heeft
alle mannelijke en vrouwelqke in
stincten en gevoelens in dit huwe-
lqksconflict zeer diep gepeild en een
grote rijkdom aan ervaringen binnen
de luttele bladzqden van dit drama
geperst. Het heeft daardoor een
Orgel in het Concertgebouw
wordt vernieuwd.
De Nederlandse musici dr. A. v. d.
Horst, P. van Egmond en R. Men
gelberg. hebben een bezoek gebracht
aan het orgel en de speeltafel in de
(Geref.j Oosterkerk te Aal ten.
Het ligt in het voornemen het
vierklaviersorgel van het Concert
gebouw te Amsterdam geheel te ver
nieuwen en een zelfde speeltafel te
geven als het orgel in de Oosterkerk
te Aalten. Aan de bouwer van het
Oosterkerk-orgel, de heer J. Sanders
te Utrecht, is opdracht gegeven deze
speeltafel te vervaardigen.
spankracht en een diepte die het ge
geven vergroten tot een waarlqke
zielkundige tragedie. De poëtische
taal, die begrqpelqkerwqs, niet over
al even bezield kon zyn, heeft prach
tige meeslepende hoogtepunten, voor
al in het tweede en derde bedryf.
Al met al lqken in dit werk de
kwaliteiten aanwezig om het tot een
belangrijke aanwinst te maken voor
ons toneel, dat zo arm is aan oor
spronkelijk werk van voorname kwa
liteit. En mocht het als speelstuk
onverhoopt niet slagen, dan is het in
elk geval een zeer boeiend leesstuk.
D. A. Daamen, Den Haag.
Reikhalzend stond bqna de gehele bevolking van Marken Donderdag uit te
zien naar Sint Nicolaas en zijn knecht, die per boot zouden arriveren. „Zou
hij komen?", vroeg men zich af. „Zou het ys geen beletsel zyn?" Het viel
gelukkig mee. De boot arriveerde prompt op iqd en de Sint werd met ge
juich ontvangen.
Sint was vol bewondering voor de karakteristieke woningen en de kledy
van de Urkers.
MUZIEKFEUILLETON
Hertha Ellegiers als soliste by de „Instrumentale"
Woensdag a.s.
SOMS ZOU MEN een oompositie een „zelfportret van de toondichter"
kunnen noemen, omdat men in het werk allerlei typische trekjes vindt, die
vooral voor hèra kenmerkend zyn. Zo valt by Brahms bijvoorbeeld de grote
zorg op, die hy aan de vorm schenkt, aan bet uiteriyk dus van zjjn compo
sities, hetgeen hem wel eens de bynaara van de „Formenverllebter" heeft
bezorgd. Deze „liefde" voor het uiteriyk betekent echter niet, dat aan de
Inhoud minder aandacht wordt besteed, Integendeel: Brahms schenkt als
het ware de vorm vol met prachtig muziek. Vorm en inhoud zUn by hem
als bq weinig andere toondichters onlosmakelijk verbonden, waarby de su
blieme kwaliteiten van belde elementen het luisteren naar Brahms' muziek
tot een boelende bezigheid maken.
Deze zorg voor een verantwoorde
vorm heeft Brahms ook beheerst by
het concipiëren van zyn beroemde vi
oolconcert, dat Woensdag a.s. te Mid
delburg zal worden gespeeld door
Hertha Ellegiers, samen met de „In
strumentale Aanvankeiyk wilde hy
dit werk opzetten als een symphonie,
welk principe hij ook tot uiting Dracht
in hef tweede pianoconcert, dat onge
veer gelqkertijd ontstond. Er moesten
dus vier delen komen en géén drie, zo
als gebruikelqk bq het concert. Al
componerend verhinderde Brahms'
aangeboren gevoel voor het juiste
vormschema nem echter om dit voor-
zwijgen oplegde. Sindsdien is het een
„toetssteen' voor elke violist op het
podium geworden.
Zo mag men ztj het met enige
fantasie ook dit vioolconcert een
muzikaal zelfportret van Brahms
noemen, omdat men hem er ten voe
ten uit in ontmoet: de brillante. de
nauwkeurige, dg weemoedige, de ern
stige musicus, die Johannes Brahms
heet.
Hertha Ellegiers, die het werk in
Middelburg zal spelen, is thans con
certmeesteres van de Gelderse Or
kestvereniging. Zy voltooide haar
studie onder leiding van de beroemde
uemen tot uitvoering te brengen, zo- Carlo van Neste~aan het Brusselse
dat hij tenslotte besloot om meer in Conservatorium.
de iyn der traditie te biyven en het
concert drie delen te geven. Uit deze
bqzonderheid herkent men Brahms:
de „Formenverliebter". Nog een op-
merkelqke eigenschap van deze com
ponist komt in dit vioolconcert tot
uiting, nameiyk zqn grote voorliefde
voor volksmuziek en vooral voor de
zigeunermuziek. Invloeden daarvan
zqn duidelqk aanwqsbaar in het laat
ste deel, dat een byna Hongaarse
sfeer ademt door de extatische wqze,
waarop hij de viool doet zingen. Deze
voorliefde van Brahms is overigens
weer tekenend voor zqn persoonlqk-
heid. want vrqwel nooit schrijft hij
een luchtig en speels muziekie, vol
humor en plezier, zoals dat byvoor-
beeld de oude Weners zo goed konden.
Het schqnt, dat Brahms zich hier
tracht te compenseren door het
schrijven van grillige, quasi zigeuner
muziek.
Er valt nog meer in dit werk te
ontdekken, dat de persoonlqkheid van
de componist typeert: zqn melodiek,
zoals die bqvoorbeeld gevonden wordt
in het tweede deel. In het thema hier
van, dat ingezet wordt door de hobo
en later wordt overgenomen door de
solovicol, is hq de weemoedige
Brahms, ae sterke man met het klei
ne hart, de dichter, die eigenlijk bang
is om te veel zichzelf te tonen en zich
daarom niet overgeeft aan hartstoch-
telqke bekentenissen, maar in stilte
mediteert
Maar hy is ook de brillante sym-
phonicus, de vakman-in-hart-en-nie-
ren, die het métier meesterlqk weet
te gebruiken, die met, brede en heftige
streKen zyn klankenpalet mengt en
gebruikt. Geen virtuositeit om des
virtuosen wil, maar een uiterst muzi
kale, moeilqk te 3pelen party, waar
over de violist, pas ten koste van veel
harde arbeid zegeviert. „Onspeelbaar"
riepen de tqdgenoten van Brahms uit:
„Gegen die Geige geschrieben
Totdat zijn vriend Joachim het intro
duceerde en de grote monden het
BEROEMD ZONDER HOLLYWOOD.
Madhubala, de meest gevierde ster
in Zuid-Azië
De wereld Is een nieuw „wonder" rqk. En al weet van die hele wereld
alleen de bevolking van India, Pakistan, Indonesië, Birma, Malakka en
Oost Afrika dat, in Beverly Hills de iilmkolonoie van Hollywood zal
men er niet lang onkundig van blqven. Niet kunnen blijven ook, daar iede
re filmmaatschappq daar terdege rekening dient te houden met de vraag,
die er naar haar producten bestaat. En de vraag naar de blonde filmster,
met haar lichte ogen en klassiek recht neusje, is jaren geleden sterk te
rug gelopen in landen als India en Indonesië, vooral toen daar de ster
rees van Madhubala: de Indiase filmster met de tengere gestalte, de
grote, smachtende, bruine ogen, de adelaarsneus en het verlegen lachje.
De cyfers hebben aangetoond, dat zij verreweg de meest gevierde film
ster is. Het aantal bewonderaars in haar „buurt" bedraagt evenveel als
de bevolking van de Verenigde Staten en alle West Europese landen teza
men, namelijk 420 millioen! Tegen de 450 speelfilms, die Hollywood ieder
jaar aflevert, kan India er „maar" 300 stellen, doch in minstens een do-
zyn van die films speelt Madhubala de de hoofdroL Soms werkt ze voor
twee, drie maatschappijen tegelyk in ieder filmblad staan er foto's,
verhalen of advertenties, die Madhubala betreffen.
In 1933 werd ze te Delhi geboren
en Mumtaz Ataullah genoemd. Even
als haar hele familie was ze Mo
hammedaanse. Op 6-jarige leeftqd
trad ze reeds op voor de film en toen
ze negen jaar was, ging de familie in
Bombay wonen, omdat daar de film
industrie gecentraliseerd was en er
voor Madhubala meer kansen leken
te zqn. Uit dat jaar in 1943 dus
door LONG SHOT
ongeveer dateert de enorme
vlucht, die de film in India geno
men heeft. Maar al de verwachtin
gen, die hieruit voor Madhubala
mochten rqzen, werden teniet ge
daan door de ontstellende rampen,
die India toen troffen. In April 1944
werden haar tehuis en het familie
bezit evenals dat van duizenden
anderen door de ontploffingen bq
de haven en de felle brand die er op
volgde, vernietigd. Het bezoek aan
een verafgelegen bioscoop had de
familie Ataullah het leven gered.
Van veel ernstiger aard echter wa
ren de tragische onderlinge onenig
heden in 1947, waarbq Hindoes en
Mohammedanen elkaar bevochten en
de Hindoes millioenen Mohammeda
nen uit India verdreven.
De ster van de jonge actrice, die
toen al in vijf films gespeeld had,
was reeds zo hoog gerezen, dat daar
door het leven van haar en haar zus
ters gespaard bleef.
En al heeft de Hindoestaanse be
volking toen zq zich eenAiaal
beter in de nieuw verworven vrqheid
thuis voelde zich zelf er toe gezet
de Mohammedaanse actrice Madhu
bala te accepteren en later zelfs als
het ideaal van de vrqe Indiase vrouw
te beschouwen toch moet Madhu
bala steeds weer openlqk blqk ge
ven van haar vriendschap voor de
Hindoes, om hinderlijke fluistercam
pagnes het hoofd te bieden.
INTELLIGENT
Madhubala is voor India even be-
keïfd als de oorlog en de onafhan-
kelqkheid. In onze nuchtere Wester
se oren mag dat wat overdreven
klinken, bq nader inzien is het dat
niet. Immers, Madhubala heeft de
klassieke schoonheid, die men van
een vrouw in India verwacht, maar
bovendien bezit zq in tegenstel
ling tot haar collega-actrices een
grote mate van intelligentie. En dat
is aan haar hele verschqning te mer
ken, evenals aan haar spel. De tot
traditie geworden speelsheid en over-
drqving van de „lievige" actrice is
bq haar ver te zoeken. Roekeloos
heid, binnen de perken gehouden
door trots en een zekere kieskeurig
heid, kenmerkt haar acteren. Haar
tegenspeler in de film maakt zy
door haar spelopvatting tot de held,
zoals zq hem verlangt te zien. De
stelling uit de Hindoeleer, dat de
vrouw ondergeschikt is aan de man,
tart zq met iedere oogopslag.
De filmnaam, die jaren geleden
een producer voor Mumtaz Ataul
lah koos, zou later blijken wonder
wel te passen by het voorwerp van
een zo massale adoratie. Madhü(bala
is de vrouweiyke uitgang) betekent
zowel „geurig" en „lente" als „lief
de".
Deze jonge ster speelt meestal de
„boze" rollen (wat sterk in tegen
stelling is met haar particuliere le
ven), zoals bqvoorbeeld die van de
rqke, luchthartige erfdochter, die de
edele maar arme jongeman het vuur
te na aan de schenen legt. Nog nooit
echter heeft men een van de film
helden haar op het witte doek zien
kussen! Hoe dat nu wel moet, nu In
dia zich met steeds groter graagte
thema's uit het Hollywoodse toe
eigent, is voor ons een open vraag.
Wanneer echter eenmaal de eerste
kus gevallen zal zqn en de publieke
aanbidding, en daarmee de geweldi
ge inkomsten van India's filmmaat
schappijen stqgende blqven, zullen ze
er in Beverly Hills wel een bedje bq
snrelden!
Haar theoretische
zq aan de „Hoch-
Musïk" te Welmar. Gedu
rende enkele jaren werkte zy mede In
een Belgisch-Frans Kamerorkest, dat
in 1945 een tournee door Nederland
maakte. In ons land gaf zq diverse
recitals met haar man. Ook ln Zee
land is zq enkele Jaren geleden enige
malen opgetreden.
OVERIG PROGRAMMA.
Het programma van het concert
van Woensdag vermeldt voor de pau
ze Cherubini's ouverture „Anacreon",
een der meest gespeelde werken van
deze Italiaanse componist, die in de
vorige eeuw directeur van het Parijse
Conservatorium was; en voorts de
Schotse Symphonie van Mendelssohn,
door hem geschreven naar aanleiding
van een reis door Schotland.
de K.
Kroningsfeest
op televisie?
Televisiedeskandigen uit FrankrUk,
Nederland en Denemarken hebben te
Londen met vertegenwoordigers van
de B.B.C. gesproken over de moge
lijkheid om de kroning van Koningin
Elizabeth gelijktijdig over televisie
stations op het Europese vasteland uit
te zenden.
De B.B.C. deelde Vrijdag mede, dat
de basis van deze besprekingen was,
dat de B.B.C. voor de overbrenging
van het beeld naar Dover zal zorg
dragen, terwij] de ..Radio Diffusion et
Television Francaises" (R.T.F.) ver
antwoordelijk is voor de verdere ver
binding met Parijs.
Of het plan zal kunnen doorgaan,
hangt af van de proeven, welke mo
gelijk in het begin van het vol
gende jaar zullen worden genomen.
De vertegenwoordigers van Neder
land en Denemarken woonden de be
sprekingen bij. Indien de genoemde
proeven gunstig verlopen, „zal het
wellicht mogelijk zijn, dat een of
meer van de Nederlandse, West-Duit
se en Deense televisiestations op 2
Juni 1953 gebruik maken van de ver
binding tussen Londen en Parijs", al
dus de mededeling van de BJ3.C.
De meest gevierde filmster ter wereld.
Culfurele
Cavalcade
DE DUITSE dirigent Wilhelm Furt-
wüngler, die enige tijd geleden een
ernstige longontsteking opliep, is thans
hersteld. De thans 66-jarige dirigent
zal binnenkort te Berlijn optreden.
DE gemeente Vught heeft een nieu
we straat de naam gegeven ran de
Haagse schilder Antoon van Welie. In
Vught heeft Van Welie namelijk zijn
eerste tekenonderwijs Ontvangen.
IN OPDRACHT van B. en W. van
Zaandam zal de kunstschilder Van
Mever een portret vervaardigen van
H.KJI. prinses Wilhelmina. Het is be
stemd voor een school.
AAN DRIE Nederlandse musici t.w.
Max Vreedenburg, Marius Flothuis
en Klaas van Oostveen, is een onder
scheiding toegekend in de vorm van
een diploma. Zij hebben deze onder
scheiding gekregen voor de door hen
ingezonden compositieswaarmede zij
deelnamen aan de compositieprijs
vraag, die dit jaar uitgeschreven is
door de .JSocieta Del Quartelto" in
Vercelli (Italië).
DE AMBASSADEUR van India
heeft aan enkele Nederlandse cine
asten een certificaat van verdienste
uitgereikt voor de films, waarmede
zij deelnamen aan het filmfestival te
Bombay. De makers van deze films
zijn Max de Haas. bekroond voor zijn
films „Maskerage1' en „Mensen en
microben"; Bert Haanstra („Neder
landse beeldhouwkunst in de late
middeleeuwen"); Herman van der
Horst (,fier zee ontrukt") en Charles
van der Linden („Terug naar het ei
land").
TE AMSTERDAM is opgericht de
Kring van Nederlandse danscritici, die
zich ten doel stelt „het behandelen
van vraagstukken, de danskunst be
treffende, benevens het geven van
voorlichting, speciaal in het buiten
land".
TE PARMA is onder oud papier de
solopartij gevonden van het ongepu
bliceerde vierde vioolconcert van Pa-
ganini.
DE HAAGSE COMEDIE brengt op
13 December onder regie van Bob de
Lange, Roger MacDougalls Jils 't
kindje binnenkomt" in première in de
Haagse Koninklijke Schouwburg.